Dat Natuur-Notizbook

Nieges, Schönes un Aktuelles to un vun de Natuur.
— Mailt Se uns, wenn Se ok en Naricht orr Beobachten bidragen wüllt!

22.4.18 ....Griese Reiher op Jagd

Bi us in Oostfreesland steiht op historisch Gelänn de Evenburg, en nich ganz so oles Slott, aver in en prächtig Slottgraven. De Graven is dat Revier vun Herrn Griesreiher. Villicht is dat aver ok Fru Griesreiher. Se seht sik liek. Bi en Utfloog in düsse wunnerschönen Daag kunn ik em bi de Arbeit tokieken. — He (se) sitt normaal op den Gelännerposten, en goden Utkiek.

Avers wenn he för recht jagen wull, stell he sik in't Water un röög sik nich — bloots in Tiedluup sett he een Been vör't anner, as he en Büüt wies worrn weer. Nu is de Graven good mit Aantengröön bewussen, dat dicke gröne Slieren treckt. Dat is ganz unverständlich — slierhaft, kunn een seggen —, woans de Reiher dor en Fisch utkieken kunn. Aver he kann dat, dat bewiest düsse Biller. Wohrschienlich föhlt he de Bewegen in't Water mit sien Fööt oder so. Op jeden Fall keem de Togriep as'n Blix!

Mit den Fisch in't Muul flöög he torüch na sien hoge Warte op dat Rickels un wörg den Fisch dor denn seelenruhig dal.

Ach ja, un Herr Eichelhäger hett ut'n Boom ok ganz komodig tokeken. Villicht weer dat aver ok Fru Eichelhäger.

23.3.18 ....Waterwelt

Jümmers noch staht mennig Wischen ünner Water, un mennig Watervagels verlusteert sik welig dor, as höör ehr de ganze Welt to. Bi Gnissau överswemmt de Traav de Wischen; mennig Strohballen versuupt in't Water.

En lütt Moor bildt sik op de een Siet vun den Knick; hier steiht sachs faken dat Water. — Süht trurig, troostlos ut. Avers achter de Kulissen deit sik wat! De eersten Bööm hebbt al so'n Schemer an Stamm un Telgen, so'n Gröön, dat kunn vun Moos stammen — avers ok vun wat anners...

13.3.18 ....Doch noch Winter!

Iesscholln up de Oostsee

Dat will un will keen Fröhjohr warrn. De Vagels geevt sik Mööch un singt al jeden Moorn ehr schöönstes Leed. Ok wenn dat noch düchtig sniet. Up de Oostsee swimmt noch Iesschollen. Dorbi sind wi na denn Kalenner al in de Meern vun den Märzenmaand. De Oosterhaas hett sik al anmeldt. He mütt uppassen, dat em de Eier nich infreert!

Befraren Oostseesteg

Iesscholln up de Oostsee

"Kumm doch, leev Fröhling!", singt de Kinner. De Snee is verswunnen. De ersten Blööm hebbt ehr Blöden upmaakt. Nu is dat wull endlich sowiet!

25.2.18 ....Stare!

Wat weer dor för en Larm up de Terrass? De Vagels harrn den Ammer mit Vagelfoder ümsmeten! Dat weern ja Stare! De Star is 2018 de Nabu-"Vagel vun't Johr". Mit sien sprenkelt Fedderkleed is he eentlich prächtig, bloots vun Wieden is he unschienbor.

De eersten Stare weern to Besichtigung vun ehr nieges to Huus indrapen. Ehr Fedderkleed glitzer un schiller as Metall in de Sünn. Mit veel Energie un luut Vertellen versöchen ok al mal welk in dat Startlock to kladdern. "Dat is för uns meist wat to lütt utfulln!", meen een vun de Vagels.

Mit utbreedte Flünken kemen an Heven noch mehr Stare anflagen.Mit groot Geschrei setten se sik in de Büsch. "Wer weer wull de Schöönste?"

Verleden Johr weern noch eenige Beern an de Bläder bleven. Dor krallen sik de Stare an fast. Dat geev Striet ünner de Vagels. Mit eens stöven se uteenanner. Dat duur aver gornich lang, un se versöchen dat noch eenmal.

Nun weern se up mien Rasen landt. Mit ehrn spitzen Snavel poorn se Löcker in den Rasen. Se söchen na Würmer un anner lütte Deerten. Denn hebbt se noch ehr Fedderkleed in de Vageltränke reinigt. Ganz strubbelig un tuustig mit natte Feddern stolzeern se över dat Gras.

18.2.18 ....Dat Beste to'n Sluss

Den ganzen Dag al harr dat na hoge Slierwulken utsehn, un ik söch al den swacken Schemer vun bunte Regenbagenklöören. Dor muttst dat Oog för hebben; ik heff dat meddewiel. Man eerst an'n Avend geev de Heven dat pries: en bleke, man schöne linke Nevensünn. Geheimnisvull schemer se op in de beweegten Wulken, un sacht güng se mit de echte Sünn in de noch kahlen Bööm ünner. — De Natuur is jümmers un överall to'n Staunen.

18.2.18 ....De Immen mööt na Tö!

Dat Bild hier wiest den Goorn in Raureif un Sünn. Nachts freert dat, bi Dag schient de Sünn. Dat gifft nich bloots schöne Fotos, dat warrt denn ok warm ünner de Plane över unsen Immenstock. Bi den schönen Sünnschien heff ik de Plane mal an de Eck hoochtrocken, kieken, wat de Immen noch in Winterroh sünd. Dor wimmel dat al! De Deerten sünd kregel, un allens schient good in Schuss. De milde Januar hett se fröher wedder in Gang kamen laten.

Ünner de Plane kannst al de Immen rümwuseln sehn

De Immen mööt nödig op Tö!

Wenn dat över 7°C warm warrt, fleegt de Immen al rut. Dat eerst, wat se maakt, is schietern. Se schiet nämlich bloots buten, den ganzen Winter verkniept se sik dat, un na de Winterroh hebbt se dat natüürlich all hild dormit. Se mööt ok frisch Water in den Stock bringen, de Königin to versorgen. De sitt binnen un will anfangen mit Eierleggen.

Liekers is düt schöne kole Winterweder tücksch för Immen. Wenn de Küll jüm ünnerwegs to faat kriggt, verfreert se un köönt nich mehr na Huus. Immen köönt de Nacht sowiso nich buten ehrn Stock tobringen, veel minner in so'n Weder. Lever laat ik ehr noch beten ünner de Plane, bit dat Weder stetiger is.

11.2.18 ....Al wedder Treckeltied?

Ik harr mien Fotoapparaat nich to Hand, as ik güstern an düsse Wisch bi Plön vörbikeem. De Dag weer wunnerschöön. Över mi seil en lütte Kiel Wildgöös, ik folg ehr mit de Ogen, un süh, de Wisch, woneem se landen dään, weer merkwördig sprenkelt: Wildgöös, hunnerte, dusende Wildgöös seten dor al! Un jümmers noch kemen welk dorto!

Mien Fotos hebbt nu leider bloots Handy-Qualität, avers kunnst düütlich sehn, dat dat Griese Göös weern — sünnerlich in'n Floog. Dat kunn keen Göösvolk ween, dat hier överwintert harr, dorför weern dat to vele; ik bün vermoden, de Göös sünd al wedder op ehrn Fröhjohrstoog, un stückerwat Töög harrn sik hier drapen. Denn sünd se ja al Baden vun'n Lent!

Bang sünd düsse Deerten ja nich so licht, man as ik neger un neger ran wull, flögen se doch alltohoopen op — en Bild as ut Hitchcocks Film — un dreihn wraaksüchtig Krinken över mi. Ik bün utneiht.

As ik op'n Trüchweg wedder an de Wisch vörbikeem, stunn in jüst düssen Toweeg en Fotograafsche, to ehr Fööt legg Profi-Utrüstung mit en 50 cm langes Objektiv. Nadenkern keek se de Wisch an — se weer wedder vull Göös. De Fotos vun düsse Fru warrt wiss beter as mien!

7.2.18 ....En Fleeg in Lent!

En Sünnenstrahl harr en lütt Fleeg ut den Winterslaap weckt. De seet buten up en Blatt vun de Zittlöösch. Den Bloomputt harr ik up de Finsterbank stellt. Up de een Blööt vun de Zittlöösch harr sik en Fleeg enen goden Placken utsöcht. Se keek mi mit ehr groten Oogen an. Ehr weer dat wull to kolt worrn. Nu warm se ehr lütten swarten Fööt an en grotes geles Blatt vun de Zittlöösch. Hoffentlich harr se sik de Fööt goot putzt!

Dor buten in't Kole, dor hett se seten!

Up de Zittlöösch krabbel de Fleeg hin un her. Se wüss nich so recht, wo se hin sull. De annern Bloom up de Finsterbank keken to. De harrn sik al en sekeres Versteek utkeken. De Fleeg keek sehnsüchtig dörch de Finsterschiev. In de Stuuv up de Finsterbank weer dat seker warm!

De Finsterbank vun buten

De Leberblöömken sünd ok al dor!

Mit eens güng de Terassendöör up. De Gelegenheit nehm de lütte Fleeg wohr. Toeerst flöög se an de Deck vun de Terrass. Vun dor harr se en betere Översicht. Gau harr se en Blatt funnen. So en lütte Fleeg mütt even wat Gedüür hebben!

25.1.18 ....De eerste Snee

Wat weer dat buten för'n Larm? Dat höör sik an, as wenn Snee rüümt wöör. Un wohrhaftig, achter den Vörhang kunn ik den Snee sehn. Un dat sneet ümmer noch. De Flocken wirbeln dörcheenanner. Sehg smuck ut. Dat Vgelhuus harr al en dicke witte Deek översmeten.

De eerste Gast, Jan Flink de Eekkater, weer al dor. He harr jüüst de Ringelduuv verjaagt. De flöög in Navers Goorn. Nu harr Jan Flink friege Bahn. He leet sik dat Vagelfoder goot smecken.

As ik aver mien Knipskassen achter dat Finster in Posituur bröch, hett he sik so verfehrt, ik kunn blots noch sien dicken roden Steert bewunnern.

24.1.18 ....Hoochwater an de Schwartau

Na dagelangen Regen kunn de Schwartau dat vele Water nich mehr upfangen. Dat schwappte eenfach över. An de Kant söch sik de Au Stellen, nehm dat Över wat sieder weer. Dat duur nich lang, un dat Wöttelwark vun de Bööm harr natte Fööt. Grote Blasen, de sik in de Sünn spegeln, ümkreisen dat Wöttelwark. Mi erinner dat an Sepenblasen. Afbraken Astwark nehm de Schwartau wieder mit hindaal. Vun den Anblick kunn ik mi gor nich trennen.

Brüch bi Schulendörp

An de Brüch över de Schwartau bi Schulendörp kunn ik dat besünners goot bekieken. Dat Hochwater harr mit grote Kraft dat Water över dat Wehr spölt. Von de Möhl — dat heet, vun de Ruine — weer nich mehr veel to sehn. De Sünn schien dörch de kaputten Finster. Dorbi weer de Möhl mal en bekannte Papiermöhl. Se hett en wesselvulle Geschicht achter sik. Se hett nich blots besünners godes Schrievpapier ut Bütten för de Amtsstuven maakt. Sülvst de königliche Kanzlei ut Kopenhagen verlangte na dat Papier vun de Schulendörper Möhl. In de Merrn vun dat 17. Jahrhunnert weern bi de Koplüüd de Tüten för Rosinen un Solt begehrt. De Möhl harr aver ok Bedüden as Korn- un Sägemöhl.

Wenn de Waterkraft för de Möhl nich groot noog weer, hett man eenfach dat Water vun de Schwartau anstaut. Denn weer dat Rauschen vun de Schwartau so groot as hüüt bi dat Hochwater.

Unheimlich: De Ruine vun de ole Papiermöhl

Över vele Johrn hett de Schwartau dör ehr Waterkraft veel Bedüden hatt. Dat is noch hüüt to sehn an de velen Watermöhlen. Ik heff alleen söss Watermöhlen besöcht. Mit de Hundemöhl fung dat an. Veel intresante Saken sünd mi över den Weg lopen.

14.1.18 ....Endlich mal wedder Sünnenschien!

De Sünn luur al vun blagen Heven dörch de Gardinen. Dat kunn ja wull nich angahn! Dat weer richtig hell. Gau sprung ik ut mien Bett. Dor müss ik doch an't Water, an de Traav!

De eersten Watervagels weern ok al dor un lungern na Freten. De Swaans strecken ehrn langen Hals ut un langen in de Taschen vun de Spazeergänger. Fummeln sik de Koken sülven ut de Taschen rut. So'n Deert is ja nich dösig, dat kennt sik ut!

En junge Swaan putzt sik

Dat weer en Leven! Nich blots de Watervagels weern waak. Ok de Minschen weern munter un freun sik an den Sünnenschien un an dat bunte Drieven. De Vörreeg weer so vull Minschen. För de Autofohrer weer meist keen Dörchkaam mehr. Alltohoop harr dat gode Weder ut Bett haalt. De lütten Vagels seten in de Heck un tövten up ehr Foder. Överall weer wat los. Dat Fröhjohr mell sik an. — Aver an neegsten Dag hung de Heven wedder vull Wulken.

17.12.17 ....Land ünner

Holstein vun sien schöönste Siet! Dat gifft doch nix Schöners as Wintersünnschien! De Heven is dörsichtig als Glas, dat Loof in de Knicks is weg, de Blick geiht över de Wellen vun't Gelänn wied bit an'e Kimm, un all Feller sünd mit Wintersaat as gröne Sied övertrocken.

Man wat du dor sühst, wenn du dör de nakelten Knicks schuulst, dat is hüüt faken: en Seenlandschap, woneem keen henhöört. De Nedderslääg in düssen Harvst weern to veel! Un ok al nu gaht Ambosswulken feern över den Horizont. Jichenswoneem regent da. Schuer-Romantik!

De Wulken laadt al wedder jichenswo Schuer af; de ole Jagerstohl steiht dor miteens as en Badekoor!

Deelwies sünd de niegen Seen un Pütten düsse Nacht tofraren, avers nich dick noog, dat Kinner op Striedschoh lopen köönt. Allens is ruhig un still. Dat Himmelblaag merrn in dat saftige junge Gröön lett wunnerschöön; liekers is dat so nich richtig. — Much dat Fröhjohr en beten verlässlicher warrn!

12.12.17 ....Wintermais

Dat hett doch allens sien Godes. Dör den langen Regen weern vele Äcker grundlos un kunnen nich afaarnt warrn, sünnerlich de Mais, de laat an de Reeg is. Mennigwat is stahn bleven. Tofraren Pütten ümrüm wiest, wo hooch dat Water stunn.

De nableven Mais aver is hüüt en willkamen Winterfoder. Lünken, Amseln un sogor Duven raschelt dortwüschen rüm un pickt na den Mais. Knipsen laten wulln se sik nich, aver ik heff ehr fladdern sehn. Tja, wat den enen sien Uul, is den annern sien Nachtegall!

19.11.17 ....Putenmess

Wat dampet ut den Hoop dor buuten?
Dat is dei Mess van väle Puten!

Dei ligg mit siene Warmte dor,
dat is wiss nich wunnerbor.
Wat man nu uck denken mag,
groot naug is disse weuste Barg.
Bold kummp dat Wark in dei Grund,
bliff dei dorbi woll gesund?
Dat Fedderveih mutt verdauen,
väl Fleisch up dei Knaoken bauen.
Wekker draiht an disse Runde,
dat is wiss dei schmachten Kunde!

29.10.17 ....Halloween!

Dat Peergespann vör den lerrigen Wagen un de Hupen goldene Kürbisse

Bi Opa up den Hoff legen överall veele Kürbisse rüm. Mit Schuuvkoor un Peerd un Wagen harr de Knecht se vun't Feld haalt.

En Schuuvkoor vull orange Kürbisse

Nee, dat sünd keen Zibbeln! De Stuuv is ganz vull vun Kürbisse!

Nu müssen de Kürbisse noch drögen. Dorto kemen se in Omas warme Stuuv.

Grote gele un lüttere orange Kürbisse

In twee Daag is Halloween. Överall up Land warrt düsse Dag fiert, eensdeels as Reformaschoonsdag, annerdeels aver ok as Halloween, en Aart allgemeen Harvstfest sünnerlich för de Lütten. De Fierdag is vun de Druiden (Kelten) överlevert. Ut de Kürbisse wöörn grugelige Fratzen sneden. Dormit möken se de Minschen bang. Allerheiligen weer al lang för de Minschen en Fierdag. Jüst de Dag vör Allerheiligen liggt Halloween; ok sien Naam hett dat dorvun.

Typische Halloween-Deko

Dütt Johr sünd mi besünners veel Kürbisse upfullen. Överall in de Gornereen legen se vör de Döör.

De Lünk is op den Kürbiswagen gratis mitfohrt. Liekers süht he nich tofreden ut

Wenn dat düster warrt, treckt Kinner vun Huus to Huus. Kloppt an de Huusdöör un heischt na Koken un Sötes. Vörher hebbt se sik dat Gesicht swatt anmaalt orr sik grugelig Kostüme antüdert. So kannst se nich glieks kennen.

17.10.17 ....Saharastuff

Vunmorgen, as ik in Hamborg ut Hus in en dunklen Dag rutkeem, dach ik: "Wat hebbt s' dor nu wedder för'n Ballon an den Kraan optrocken? Orr is dat en Reklaam-Schild?" Ik heff dat bleekrode runde Dings wohraftig toeerst nich as uns Steern kennt, de Sünn!

As ik dat denn kapeer, woor ik ganz unruhig. Dor kunn wat nich stimmen mit de Atmosphäär. Ik dach an en Industrieunfall mit Friesetten vun Ikweetnichwat. Gau check ik aktuelle Websieden op't Handy — nix. Weer jichenswo en Vulkan utbraken? Dor harrn wi doch vun höörn müsst?! Na, ik müss na Arbeit.

Later heff ik mi klook maakt — Se hebbt dat wiss ok al höört. De Ex-Hurrikan, de uns de moie warme Luft toschüffelt hett, hett ok Dusende Tunnen Sahara-Stuff opwarvelt un bit na uns verstreit. Dat müss in de Nacht passeert ween, denn gegen Nameddag harr sik de Sünn al wedder beten verhaalt (Bild rechts). — Angeevlich weern ok Rook un Ruß vun de Brände in Portugal dorbi, wat uns vunwegen de 40 doden Minschen un untellbor vele dode Deerten un Planten dor trurig stimmt. Much ok för ehr de Sünn bald wedder schienen! Orr beter noch, för ehr: orrig Regen.

12.10.17 ....Storm Xavier

Xaviers Wark: De halve Steilküst liggt an'n Strand verstreit

För den 4. Oktober harrn sik mien Enkelkinner anseggt. Se wullen mi dat jüngste Urenkelkind wiesen. Ok de Wedermann harr wat to mellen. De eerst Harvststurm sull mit Orkanböön över't Land trecken. Wi sullen, wenn dat geiht, to Huus blieven. De Bööm harrn doch noch so veel Loof un kunnen uns verletzen, ok in uns Auto.

Dat junge Poor mit Baby an de afbraken Steilküst

Nu keem de Besöök, ik möök op un keek rut — de Storm wöör doch woll nich so leeg warrn?! As wenn mi de Storm anter, hau he mit luden Knall de Huusdöör to. Dorna trommel he mit den Regen gegen de Finsterschieven. De lütte Enkeldochter krööp ünner de Jack vun ehrn Vadder. "Nu kaamt man gau in't Huus!", reep ik. "Sünst hebbt juuch keen dröög Tüüch mehr an Lief!" Vun de Stuuv keem ehr warme Luft entgegen, in't Huus weer dat överall schöön warm. Bald harrn se dat störmsche un natte Begröten vun den Harvststurm vergeten.

Strandlokal: De Strandkörf hett dat ümhaugt — een un all!

Annern Moorn hebbt wi an'n Fröhstücksdisch beslaten, dat wi enen Utfloog an't Water maken wulln. Dat wull aver noch gor nich so recht hell warrn. Aver de Oostsee-Steilküst bi Brodten trock uns ümmer wedder an. Gau weern wi in de waterdichten Plünn un föhr'n dat eerste Enn mit Auto.

De Landnees is ganz afsackt...

Wat hebbt wi uns verfehrt, as wi üm de Eck vun dat Strandlokal kemen! De Oostsee weer upwöhlt. De eersten Meter vun den Lehm weern gries farvt. De Strandkörf, de noch vör dat Lokal stahnbleven weern, legen all up den Rüüch.

De lütte Boom is een Stock deper rutscht! Oolt warrt de hier nich mehr...

Vun de Steilküst weer wedder en grotes Stück Land in't Water fullen. De lütten Bööm weern mit dat Wöttelwark en poor Etagen deper rutscht. Överall leeg verstreut Astwark. Bunte Bläder bedecken den Waterstrom vun den Regen. De Storm Xavier harr ganze Arbeit maakt!

So seht Strandkörf vun ünnen ut

Nu wies sik an Horizont en hellen Striepen. De Sünn harr sik dörch de Wulken arbeit. Wi kunnen sogoor dat Över vun de anner Siet sehn. Wat goot, dat wi uns up den Weg maakt harrn! För uns weer dat ok en richtiges Belevnis.

9.10.17 ....Harvstsünn maal dree

An düssen droomhaftigen Harvstdag kemen an en Marmorheven (de jümmers sowat bargen deit) miteens düsse schönen Nevensünnen vörtüüg. Dat weer an't Slott Plön. Schöön as se weern, vertelln se doch vun Ies hooch baven in de Atmosphäär un dat dat Weder sik ännern warrt. Regen kümmt. — Tominnst harrn wi düsse schöne Harvstsünn för korte Tied in dreefache Utfertigung!

1.10.17 ....Oorndank-Utfloog

Dat Telefon klingel: "Du, dat Weder is goot! Wüllt wi nich en lütte Fohrt na Meckelnborg maken?", mell sik mien Fründin. "Sünndag in een Week hebbt wi al Oorndankfest. Dor stellt de Meckelnborger ehr Schätz in Kisten un Kiepen vör de Döör. Ik bruuk ok noch Kantüffeln!" Gau weern wi uns eenig.

De Weg na Opa

Aavt an'n Stratenrand

Annern Moorn weck uns Sünnenschien un wi möken uns up den Weg. Vör jeden Buurnhoff stünn in Körf godes Aavt. Neven dat Aavt weer en Doos för Geld. Wi müssen nich eerst op de Buursfruu töven. Deelwies weer ok all Most in Flaschen un Marmelaad utstellt. Wi hebbt uns goot bedeent.

Opas Huusdör

Up den Nahuusweg föhrn wi noch an Opas Biohoff vörbi. De harr junge Kantüffeln un frische Eier. Vör sien Huus stünn en Pfirsichboom. De Pfirsich weern ok al riep. An sien Huusdöör hüngen de eersten Wiendruven. Vun allens hebbt wi wat afkregen. Riek beladen föhrn wi na Huus.

An Opas Dör wasst de Wien

De Karken smückt sik so as de Natuur

Konfitüren an'n Stratenrand

Opas Pfirsiche

Up den Nahuusweg hebbt wi in de Goorns noch grote Kürbis sehn. De lüchen mit de Sünn üm de Wett. Dat weer wat för Halloween.

Dankbor sünd wi an dat Oorndankfest in de Kark gah'n un hebbt vun uns Schätz ut Meckelnborg noch holpen, de Kark to smücken.

19.9.17 ....Welk Orchidee?

De Schönwederwulken spegelt sik in de Bünzau

Sünndag weer nochmaal so'n schöne Dag in Holstein! Ik bün an de smucke Bünzau spazerengahn. Dorbi is mi blangen en Brüch en rosa Blödengestrüpp tomööt kamen, 'neem de letzten Immen as verdull in togang weern, den letzten Pollen vun't Johr intobringen.

In't Gestrüpp summt un brummt dat

De rosa Blöden wölven sik so richtig vör, as keken se nieschierig in de Welt... Nu kiek eins, dach ik mi, dat is doch een vun uns heimische Orchideen! Man welk? In Planten bün ik nich ganz so bewannert. Man hier sünd ja jümmers Kenner togang. Welk Orchidee is dat? Opklaarn per Mail is willkamen — as jümmers an webmaster[at]plattpartu.de!

Nadrag: Nu bün ik wedder wat klöker worrn. Dat is gor keen Orchidee, sünnern dat Drüsige Springkruut, dat gor nich överall so willkamen is! Heff ik al mol wüsst, avers wedder vergeten. Schaad eentlich, dat dat keen Orchidee is.

10.9.17 ....Regen, Regen, Regen!

Immer noch klötern pausenlos de Regendruppen up de smucke Bloom. De harr sik de Snick as Regenschirm utsöcht. Ganz vörsichtig keek se mal üm den Huusrand un streck ehr Föhler ut. Aver gau trock se de wedder in. In ehr Huus weer se vör den Regen seker, ok wenn en poor Regendruppen an den Bloomenrand hüngen.

Mal övern Rand kieken — un glieks wedder afduken!

Nu brumm dor noch en Deert vör de Döör. En Imm söch noch en drögen Placken. De Snick möök ehr gedüllig Platz. Nu seten de beiden dicht neveneenanner un tööven up Sünnenschien.

In de Merrn is dat drang... Oha! Is dat de Sünn?

Un Tschüß!

Miteens wöör dat ganz hell ünner den Blomenschirm. De beiden Gäst reven sik de Oogen. (Bloots bildlich; reaal köönt dat beide nich.) De Sünnenschien blenn richtig! As eerst möök sik de Imm mit luut Gebrumm up den Weg. Nu rekel sik de Snick, streck ehr Föhler ruut un ünnersöch de Laag.

De Snick...

...hett dat besweerlicher!

Hett klappt!

Koppöver möök se sik up den Weg un kladder vörsichtig an den Blomenstengel na ünnen. Ehr Föhler harr se richtig utstreckt. Dat Brummen vun de Imm weer noch to höörn. So harrn de beiden Deerten den Regen goot överstahn.

6.9.17 ....Harvst-Halo

Hier wedder mal en smucke Sünnen-Halo, opnahmen gistern, an den schönen Sünnendag, in Hamborg-Kirchdorf.

De hogen Ieswulken, in de de Halo eerst sichtbor warrt, hebbt sik kort dorna wedder vertrocken, un de Nameddag woor nochmal kloorblaag — ehrdat nachts doch de Regen keem.

3.9.17 ....Mädesüß

Wat för en smucken Naam! Aver en smucke Deern steiht nich dor achter. Nee — aver en Kruut, dat Kranke helpen sall! Dat is en Plant, de to de Rosengewächse tellt. Se is meist in ganz Europa to Huus. Finnen deiht man se an Ränner vun Gravens un lütte Watertümpel.

För de Herkunft vun den Naam gellt, dat man de Plant to'n Söten vun Wien un anner Saken nütt het. Mädesüß is ok en Heelplant. Se wöör sogoor gegen Dörchfall insett. Dor haar se den Naam "Stopparsch" kregen. De Volksmund harr ok noch anner Naams för de Plant.

Mi erinner de Blööt an en Holunderblööt. De Plant warrd bit to 2 Meter hoch. Blöhn deit se vun Juni bit August. En ganz ähnlich Plant steiht in mien Goorn. Mien Modder hett se "Waldgeißblatt" oder Spiraea nöömt. Dat ehr Verwandte en Heelplant weer, heff ik nu eerst liehrt. Ut de gewinnt man Salicylsäure. Dat Medikament Aspirin kreeg sienen Naam vun de "Spiraea". — Wat dor allens in mien Goorn to finnen is! Vun Poggenstöhl bit Orchideen!

Allerlei lütte Deerten föhlt sik ok wohl bi mi. De Plant Mädesüß heff ik in den Pastorengoorn von Kalkhorst an den lütten Diek funnen.

31.8.17 ....Wokeen is dat?

Mien Dackterrass hett ja düt Johr de Snicken kregen. Brune Nacktsnicken. Op een Slag. Vele Johrn is dat goodgahn, man nu hebbt s' mi entdeckt. Woans dat kamen is — keen Schimmer. Eentlich mag ik Snicken ja ok ganz geern un mag ehr nich wehdoon. Dorwegen bekämpf ik ehr tomehrst dör "manuelle Entschneckung": mit de Hand afsammeln un wegverfrachten.

Annerletzt kruup dor wedder so en dickes Deert över de Platten, ik op los — "Mann, is dat en flotte Snick!", dach ik al vun Wieden, "hett de en Tempo! De böögt sik ja richtig hooch in de Merrn!"

Ut de Neegde weer dat avers keen Snick. En frech lang Muul keek mi an, meist as vun en vergnöögt lütt Krokodil. Dat weer en Ruup. Dat Ding wull ik nu doch nich anfaten. Dat weer mi beten unheimlich, un bavento dach ik, villicht warrt dat mal en schönen Bottervagel orr Falter. Man welk? Wokeen kennt mien "flotte Snick"?

12.8.17 ....Ella

Letzte Week weer ik mal wedder na Meckelnborg. Müss doch mal kieken, wie dat up Opas Biohoff utsehg. Ik weer twee Johr nich mehr dor. Dormals harr Opa enen lütten Slaganfall hat. He hett sik aver goot verhalt.

Ella un ehr "personal assistant"...

Ik güng glieks na achtern up den Hoff. Dor keem mi Ella al an de Lien vun den Knecht in de Mööt. Ella is en Kooltbloot-Meckelnbörger Peerd. Se harr ehr Arbeit al daan. De Knecht brööch se in den Stall. Dor kreeg se ok ehr Foder.

...sünd beste Frünnen

Ella is en Schönheit...

De Rass süht so richtig gemütlich ut, as all Kooltblootpeer, man nich plump. Denn dat Meckelnbörger Kooltbloot is mit sien üm un bi 800 kg noch "Mittelgewicht" ünner de Kooltblootpeer. Düsse Rass woor in't 19. Johrhunnert extra zücht för de velen Rövenfeller in't Meckelnbörgische; dat Deert is ruhig un verdreeglich, man nich tumpig. So ok Ella. Ik heff glieks an ehr'n Hals kloppt. Ik harr dat Geföhl, dat se mi noch kenn.

...un mächtig stark!

De Knecht kenn mi op jeden Fall glieks wedder. Harr ik em doch dormals ok Biller vun Ella maakt un se em schinkt!

6.8.17 ....Ingwer-Dino

Hier seht Se en Kieferknaken vun Zingiberosaurus Hamburgensis, op Düütsch: de Hamborger Ingwer-Dinosaurier — en ganz nieges Fossil, ik heff dat jüst in mien Köök opfunnen! Düsse Saurier is nich besünners groot, avers heel würzig. Goden Aptiet!

O nee! Woneem sünd wi hier landt?! Ik krigg de Ogen nich op...

6.8.17 ....Tschilp! Tschilp!

As ik dörch mien Goorn güng, höör ik en ludes Tschilp, Tschilp! Snaaksch weer, dat keem mehr so vun mien Fööt her! Dat weern wull lütte Lünken! Brukten se Hölp?

...un ik heff Hunger! Du ok?

O nee! Nix as Arger mit de Blagen! Wat seggst du, Vaddern?

Meern up den Rasen wöör ik en Fedderknuul wies. Dat beweeg sik. Vörsichtig sliker ik mi neeger ran. Dat weern wohrhaftig twee lütte Vagels, twee Lünkenkinner!

Weetst wat? Wi sünd opsmeten. Verratzt sünd wi. Ik segg di dat!

Nütt ja nix, Muddern! Dor mööt wi woll mal Foder ranschaffen, wat?

De weern seker ut ehr Nest fullen. Se kunnen noch nich richtig up de dünnen Been stahn. De Ogen harrn se to. Se lehnen sik aneenanner un geven sik Stütt, so good dat güng.

Kiek an, Rosi un Hannes ehr Nawuss mal wedder! Unkruut vergeiht nich!

Mit eens möken beide de Ogen up. Ehr Moder keem mit Foder! Glieks höör dat Tschilpen up. Moder harr ehr nich verlaten, ok buten dat Nest nich! Ik kunn beruhigt in't Huus gahn.

Fordern op'n Rasen is unkomodig!

Liekers, nimm allns, wat du kriegen kannst!

Na mien Meddagsslaap weer mien ersten Gang in Goorn. Dat Tschilpen harr uphört, dat Fedderknüdel weer nich mehr to sehn. Hoffentlich weern de beiden lütten Lünken in Sekerheit! In de Naverschap gifft dat leider veel Katten!

Puh, mit vullen Maag geiht dat al beter!

18.7.17 ....Poggenstöhl

Brüderchen un Süsterchen

Den Dag besluut ik ümmer mit enen Rundgang dörch mien Goorn. Hüüt bin ik twee lütte Poggenstöhl wies worrn, lütte witte Champignons. Dor müss ik doch wieder uppassen, Villicht kemen dor noch mehr. Twee Daag later weern al ganz veel ut de Eer braken! Dat weer ja all en richtige Mahltiet.

Dor ünner den Stohl hebbt de Snicken vun de Poggenstöhl nascht!

Gau haal ik mi en lütte Schöttel un plück de Poggenstöhl. Stolz wies ik se mi Mann. "Hüüt giff dat en godes Meddageten!" Mien Mann keek sik de Poggenstöhl scharp an: "Sünd de ok echt?" "Ja, dat sind Champignons. Kiek mal de rosa Lamellen!"

Ganz veel

Ik möök mi an de Arbeit un heff se putzt. Denn kemen se in de Pann. Dor steeg mi en egenordigen Ruuch in de Nääs. Sulln dat doch kene echten Champignons ween? Denn keem mien Mann in de Köök. "Segg mal de Champignons rüük aver komisch. Dat rüükt hier ja na Karbol!"

Een in't Gestrüpp

Ik röög de Champignons nochmal üm. Dor kreeg ik ok den Ruuch vun Karbol in de Nääs. Weer ik doch noch wedder up de falschen Champignons, up de Karbol-Champignons rinnfullen!

Ok ünnern Boom kiekt se rut

Dat weer mi vör eenige Johrn al mal passeert. Gau heff ik de Pann sauber maakt. Dat weer gor nich so eenfach. Achterna heff ik de Pann up de Terrass stellt. Uns lekere Pilzmahltiet weer in't Water fullen.

16.7.17 ....Teekesselchen in'n Goorn

Hummel an Storkensnavel

Hebbt Se al mal markt, dat de Goorn vull vun "Teekesselchen" is? Sietdat ik düsse Hummel an mienen Storkensnavel knipst heff, amüseert wi uns mit "Teekesselchen raden". Denn de Storchenschnabel orr Pantograf is ja ok en Tekeninstrument!

Imm an Storkensnavel

Heidelibell

Wieldat mennig Planten na anner Saken nöömt sünd, is de Goorn so en dulles "Teekesselchen"-Revier. Dorto höört natüürlich ok de (giftigen!) Planten Fingerhut un Eisenhut — de sünd licht to raden. ("Mien Teekesselchen brukt de Snieder bi't Neihn" — "Mien Teekesselchen wasst in'n Goorn un levert Digitalis", denn hest glieks den Fingerhoot). Nich so licht is de Heide ("Mien Teekesselchen is en Minsch, de an de falschen Götter glöövt" — "Mien Teekesselchen is en Plant un en Kulturlandschap"). Hier in dat Foto wies ik dorto de Heidelibell. — Weet Se noch anner Goorn-Teekesselchen?

Harald

16.7.17 ....Lent an Haralds Diek

Harald sien künstlichen Diek hebbt wi na de Dööp noch öfter besöcht. Aver mit dat Strietschohlopen is dat nix worrn. De Winter weer nich kolt noog, un dat Ies woor nich dick noog. Dor werrn wi glatt inbroken! Aver in't Fröhjohr trock uns dat wedder an Haralds Diek.

De Willkamens-Aadler

De Diek in'n Winter un in'n Lent — op den See blöht Mummeln

Een, twee...

Na knapp een Johr weern wi wedder an den Diek. De Bööm weern noch kahl, aver an Wegrand blöön de eersten Bloom, Winterlinge un Sneekieker. Up den Diek tummeln sik de eersten Watervagels.

...veele Nonnengöös!

Enen Boomstamm mit luder Messingschiller full uns up. De Schiller weern vörher an de Bööm vun sien anplantet Aboretum. Nu harr Harald de hier al sammelt; de Bööm dorto staht över dat Gelänn verstreut.

Harald und mien Fründin .... .... bewundert tosamen ...

...dat Arboretum

Up den Diek blöhn al de eersten gelen Diekrosen. Wi hebbt se ok Mummeln nöömt. Dat weer en ganz anner Bild as in Hoochsommer. Aver de Sommer keem al hooch, de Luft weer warm un de Bööm woorn gröön.

Dat Aantenpoor...

Nu müssen wi natüürlich ok noch up de Insel. As wi över den Steeg güngen, hebbt wi ut Versehn en Aant vun ehr Nest verjaagt. Acht Eier legen dor in en fien utpolstert Nest.

...un sien Geleeg. Sooo sööt, un de smucken Feddern!

De acht Lütten, de later sluppt sünd, hebbt wi leider nich sehn köönt.

Aver de Diek hett uns wedder goot gefullen. Dat is rein to'n Wunnerwarken, wat Harald dor inricht hett! Wi weern wedder vertövert un freut uns al up den neegsten Besöök.

Up de Rüchsiet seggt de Aadler Adjüs — Harald un ik ok!

10.7.17 ....Sünndagmoorn

Sünndagmoorn! Un de Sünn schien vun blagen Heven! De Immen, Hummeln un Bottervagels weern al waak!

De lütten Bloom harrn al ehr Blöden wiet upmaakt. Se laden to'n Fröhstück in.

Dat leten sik de lütten Deerten nich tweemal seggen. As Dankeschöön sungen se ehr Morgenleed. Dorto bimmeln noch de Glocken vun den Kirchturm. Dat weer en richtig schöön Sünndagmoorn.

8.7.17 ....Freud

De Rettichblööt

Vör korten harr ik för mien Grööntüüch-Lepelkost uk Rettich nahmen, den Strunk aver nich wegsmeten, sünnern in en Glas mit Water stellt.
Dat Gröön is nich blots wussen, sünnern hett hüüt sien erste Blööt opmakt.

Dat is wenigstens 'n beten Freud na düsse Horror-Nacht (ik wahn an de „Sicherheitszone 1“ vun den G20-Gipfel in de Messehallen).

Bi mien Morgenspazeergang vörhin harr ik „Musik-Begleitung“: 3 kreisende Hubschrauber, dat weer dat Foortsetten vun de „Nachtmusik“ (also, bi Mozart hört sik dat ganz anners an!), rasende tatü-tata-Wagens … ätzend!

Wat för'n Glück, dat ik mit de lüttje Blööt en Freud heff. De „groten“ Lüüd makt dat jo anners: Konzert in'ne „Elphi“ un achterna 'n üppig Eten.

Dat fragt sik blots, welkeen mehr Freud hett un för annere maakt: ik mit mien lüttje Blööt or uns „Muddi“ un Olaf ...

De Hollerbusch, dorünner de Gössel

2.7.17 ....Ünnern Flederbeerbusch

De Klützer Winkel weer wedder uns Ziel. Över de ole Brüch vun de Katzbach weern wi al föhrt. Bi Kalkhorst weer en Wegwieser na Borkenhausen. "Du, dor gifft dat goden Honnig!", meen ik to mien Fohrer.

De Hollerbusch, dorünner Familie Gössel (Mama Gössel, Papa Gössel (Midd), Kinner Gössel un en Tante, rechts)

Nu föhrt wi eerstmal na den Hoff Schimmel. Kort vör den Leonorenwoold stünn dat smucke Schild: "Imkerei Schimmel". Ob de mi wull noch kennt?

"Kusch, mien Lütten!", seggt Mama Gössel

Vör söss Johr weer ik dat letzt Mal op den Hoff. Seker harr sik dor so Eeniges verännert! — Wi wöörn mit luut Gebell vun enen Hund anmellt. Aver denn keem glieks de Fru. "Wie schön, dass Sie einmal wieder zu uns kommen! Wir haben auch wieder kleine Gössel, die können Sie knipsen!"

Wat heff ik mi över dat Weddersehn freut! Unsen Weg güng glieks na de Wisch. Dor seten wohrhaftig lütte Gössel mit Vadder un Modder an'n Rand vun den Woold ünner en Flederbeebusch. As se mi wies wöörn, reck Vadder den Kopp hoch un wull mi verjagen. Gau heff ik noch en poor Biller maakt.

Och nee, de lütten Stummelflögel! So'n lütt Wesen brukt Schuul!
Mit Mama un Papa is nich to spaßen, wenn't üm de Lütten geiht!

De idyllische Weg na Hus

Vör söss Johr'n is de Ganter up mi daalgahn un hett mi ganz schöön in't Been beten. Dittmal heff ik lever dat Wiede söcht. Wi hebbt noch n'beten wat vertellt un denn sünd wi wedder mit en Glas Honnig in uns Auto klattert. Bit to'n neegsten Besöök sull nich wedder so veel Tiet vergahn!

1.7.17 ....„Schietwedder – Schietbüddel“

De niege Maand fangt jo goot an – nich to glöven, dat hüüt de 1. Juli is, en Sommermaand! Aver nütt nix, ik will wat inköpen. In Hamborg brukst jo jümmer entweder 'n Sünnbrill or 'n Regenschirm. Un op den plattert de Regendroppen as Musik, is doch schön! :-))
Op'n Weg torüch na Huus heff ik düsset Foto makt: „Schietwedder – Schietbüddel“.

Ik sülms schriev dat Wort Büdel man blots mit een „d“, aver ik erinner mi noch gern, wenn en Minsch to mi „mien Schietbüdel“ seggt hett. Lang Tied, nadem ik ut de Winneln rut weer. Op Platt is dat en Leeftalligkeit!

In Wikipedia steiht, dat Woort „Schietbüdel“ hebbt de Lüüd 2008 to dat lustigste Woord vun Noorddüütschland wählt. Un dat gifft uk en Rezept, dat heet „Schietbüdel“.

Wat ik mi för unse Straten wünschen dei: dat mehr Minschen en Schietbüdel för den Schiet vun ehrn Hunnen brukt.

Kann blots beter warrn: dat Wedder, de Insicht vun de Hunnenbesitter, allens, wat wi uns sünst noch wünschen doot.

27.6.17 ....Dat grote Gewidder

Verleden Week weer ik an'n Dunnersdag in Hamborg-Harborg togang, un de Dag harr sien Naam to recht — dor weer dat grote Gewidder över Hamborg. Mien Kurs un ik hebbt an't Finster in'n 6. Stock hungen un Fotos vun den Heven maakt, de ik nu eerst wedder ankeken heff. Dat sünd afsünnerliche Biller, de mi alltohoop an Strand un Meer erinnern doot. Toeerst wies de Heven helle Striepen as vun Marmelsteen, as de Spöölsuum an en gewaltigen Strand, den wi vun ünnen bekeken; dorachter keem de egentliche Gewidderwand. Se keem direkt vun Noord anrullt as en grote swatte Bülg, de bi to breken is. In de swatte Bülg wederlücht dat. De Gischt vun de breken Bülg weern griese Fetzenwulken. Se rull ran, un miteens fohrn kole Windstööt hendal, so hart, dat wi de Fenster toknalln müssen. Dat storm. Tja, un denn — weer dat ok gau vörbi. De swore Regen un Hagel hebbt Harborg nich drapen. Bloots de Heven weer en Schauspeel, dat harr Aart.

20.6.17 ....Lütte Drinkerin

De ole Brüüch över de Kattbek (Katzbach)

Wi müssen doch mal kieken, ob de Straat vun Harkensee na Nienhagen al breder maakt weer. Lütt Stück weer mit Ümleitung utschillert. Wi kunnen aver noch över de ole Brüüch vun de Katzbach föhrn. De weer total towussen. Un so güng uns Fohrt wieder na Steinbeck!

Blick na Timmendörp

De Oostsee

Mien Besöök harr ik al veel vun Steinbeck vertellt. Mit mien Mann weer ik so männigmal den Barg hindaal an de Oostsee wannert. Hüüt bleven wi lever baven an den Utsichtspunkt. Dor stünn en Bank un wi kunnen över de Oostsee na Timmendörp kieken. Över den Draht, de uns vör den Afhang schütten sull, hüngen Gräser. En grote Blööt vun en Ackerwinn keek uns an.

De Ackerwinn

Hier harr ik vör eenige Johrn up enen Feldsteen Steenüützen (Eidechsen) bekieken kunnt. Müss doch mal sehn, up ik hüüt ok welk finn!

Grote Steen, de mit Ranken towussen weern, legen dor. Mien Besöök raak dat Grööntüüch weg. Dor leeg wohrhaftig en Deert in de Sünn up den Steen! Weer aver keen Steenüütz, weer en grote smucke Ruup. To Huus heff ik rutfunnen, dat weer en Grasruup ok Trinkerin nennt. Se haalt sik ümmer de Waterdrüppen vun de Gräser. Ut de Ruup warrd en Nachtfalter. De heff ik leider noch nich sehn.

De lütte Drinkersche is hüüt gor nich döstig!

Un opletzt is ok en Steenüütz op den warmen Steen krapen kamen

De Ruup sall man nich anfaten. De smucken Hoor blievt bi uns in de Huut hangen. "Ansehen immer — anfassen nie", as Loki Schmidt sä. Denn warrd wi se blots bewunnern!

14.6.17 ....Up Tied

Tüsken all de Angelzwirn
sitt ik allenig unnert Schirm,
veer Ühr mörgens up Tied,
van't Spektaakel halvblied,
aver wenn de Sünn kummt
un mien Gaskoker brummt,
is d' egaal off dat regen deit,
bün dann tegen dat gefeit...
de Vögels,
de Regendrüppen,
de Gaskoker,
de Angels, in d' Wind an't Wippen,
noch so voel Indrükke mehr ....
dat gifft watt her ....

4.6.17 ....Unkruut! — Klatschmahn, Bloom vun't Johr 2017

Wat is egentlich Unkruut? Tellt de Klatschmahn to dat Unkruut? Dat is för jedeen wat anners. För mennigeen sind dat Krüder, sogoor Heelkrüder. För denn annern sünd dat Planten, de sik mank sien anseit Saatgoot breet maakt un stöört. De tüchten Planten ut dat utseit Saatgoot hebbt so nich noog Ruum to'n Wassen.

Ween stöört nich de Giersch in dat Blomenbeet oder de velen Boddersteker in den Rasen? Ok de Brennetteln tellt bi de mehrsten Minschen to dat Unkruut. Dorbi warrt all düsse Planten hüüt un ok al fröher as Salat up den Disch brööcht. Veel so nöömte "Unkrüder" warrt dröögt un Tee dorvun kaakt. Man snackt sogoor vun ehr Heelkraft. Vun dat smuck Utsehn ganz to swiegen!

To dütt Unkruut — Ackerkrüder — tellt ok de Mahnbloom un maakt de Buurn to schaffen. Se harrn bi de Utsaat un de Fruchtfolge Probleme. Mittel gegen dat Unkruut, also "Herbiziden", wöörn insett. Dat güng sowiet, dat de Ackerunkrüder meist all vernicht wöörn. Mahnbloom, Roggenbloom, Kamille un wi se all heet geev dat nich mehr veel. De Immen funnen nich noog Foder. Dor hett de Loki-Schmidt-Stiftung beslaten, de Mahnbloom to schütten un to de Bloom vun dat Johr 2017 to wählen.

All düsse Planten sünd keen "Unkruut", sünnern Bikruut un keen Düvelstüüg. För de Insekten un anner Deerten sünd se bannig wichtig. Dat ganze Ökosystem warrt stöört. De Landwirtschaft hett dor al siet 1980 en Ackerrandstriepen-Programm inföhrt. De Buurn müssen gegen en Entschädigung toseggen, den Ackerrandstriepen nich mehr mit Planten"schutz"mittel to behanneln.

Düsse Ackerrandstriepen (3 bit 10 Meter) is uns bi uns Utfohrten över Land ümmer upfullen. Dat geev wedder Mahnblomen, Kamille, wilde Wicke un Roggenblomen. Düsse Mahnbloom mit ehr rode Faarv is besünners smuck un weer al wiethin uttomaken! Un dat is wedder sowiet, de Mahnbloom is nich to översehn!

31.5.17 ....De Libellen sünd los

Düt Johr sünd ganz fröh al Libellen to sehn. Sünst denkt man jümmer an Hoochsommer dorbi.

Libell (rechts) in'n Anfloog op en Mohnbloom

Aver de Libell hier is wohrschienlich en Wiefken vun'n Plattbuuk (jo, de heet wirklich so!), un düsse Aart is vun Mai af an aktiv. Se leevt dat Water un is ok an lütte Dieken to finnen, de noch in't Entstahn sünd. Vun't Utsehn her kunn dat aver ok en Veerfleck ween. De flüggt ok vun Mai af an. Wokeen kann dat nau seggen?