 |
|
Nieges, Schönes un Aktuelles to un vun de Natuur. |
|||||||||
|
Wi wullen dat ditmal mit en Katt versöken. Vör een Johr mit de Stallhasen Hoppel un Poppel harr dat nich klappt. Dorbi harrn de beiden en egen Huus kregen. Aver de Marder weer schlauer. De harr noch en Lock funnen!
Nu sull en Katt in't Huus. Up en lütten swatt un witten Kater weer uns Wahl fullen. He hör up den Naam "Tommy". Sien Borthoor zittern, as wi em in unsen Goorn setten. Mit grote Ogen keek he uns an. Denn versteek he sik achter de grönen Büsch.
Wi hebbt em denn eerstmal in Rooh laten.
Na'n Stunns Tiet hebbt wi dat wedder versöcht. Ganz vörsichtig sünd wi na em ransliekert. He keek twoors 'n beten bang, hett uns aver in sien Nähgde kamen laten. Wat weer dat för enen smucken Kater! Sien Fell glänz in'n Sünnenschien, de lütten Poten weern sneewitt. De harr he vörher aflickt. Wat he woll Marder in Schach hollen kann...? Ganz egaal, wi harrn em in't Hart slaten — Tommy wöör hoffentlich bi uns blieven!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
21.7.18 ....Mofi! Mofi! Johrhunnert-Mofi an'n Friedag!
Wenn Se nochmaal weten wüllt, wat dor eentlich los is bi de Maanfinsternis, kiekt Se in unsen Artikel hier, dor is allens nipp op Platt verklaart! Un nu: Nich verpassen! Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Wi hebbt uns ok wat haalt un uns buten daalsett. De lütte Haven weer mit Waterplanten bewussen. De harrn sik in de Tied, wo hier nix los weer, orndlich breet maakt. Ik heff gliek noch niege Planten funnen. Brandkruut un Hartgespann weern för mi nied.
Dat Brandkruut harr man ok in de Gröönanlaag anplant. De Planten harrn gele Blöden. De sehgen de Blöden vun de Dannnetteln liek. De Blöden hebbt wi as Kinner ümmer utlutscht. De weern so schöön sööt! — Mank dat Grööntüüch söchen sik Zappen ehr Avendbroot. Dorto dükern se ümmer ünner Water. Wenn se wedder na baven kemen, weern luder Luftblasen üm se rüm.
Wi hebbt noch en ganzen Stoot tokeken. Aver denn wöör dat Tiet to uns Wiederfohrt. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
De Uferschwulken sünd wedder an't Brodtener Över. Teemlich laat keem ik düssen Sommer eerst an't Brodtener Över, dat smucke Steilöver Bi Tramünn. Aver ik bin de Uferschwulken — de Flugakrobaten — noch wies woorn. Se harrn wedder luder Löcker för ehr Nester in dat Över maakt. De Nafraag na en goden Buplatz weer groot.
In gröttere Gruppen flögen se vör de Afbruchkant vun dat Över hin un her. Welk harrn ehr Wahnröhr al trecht un höllen nu vör den Ingang Wacht. För mi weer dat to'n Wunnerwarken, dat se immer dat egene Wahnlock finnen. Elegant segelten se vör den Ingang hin un her. Mitünner geev dat en grot Gedränge. Aver toletzt hett jeder sien Wahnlock funnen. To geern wöör ik mal ene Wahnung besichtigen! Aver dor sitt nu de Jungdeerten binnen, un överhaupt, dat geiht nich.
De Uferschwulken hebbt en anner Utsehn as unsre Schwulken. De Deckfeddern gaht in't Brune. Aver de Buukfeddern sünd witt as bi de Oort, de wi meistens wohrnehmt. Mi fullen immer de Ogen up, de weern so maskenhaft. Ok weern de Uferschwulken teemlich lütt. Dat sull de lüttste Schwulkenoort ween. Aver wi Minschen sünd ja ok verscheden un treckt ünnerscheedlich Kleder an! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
"Is dat nich noch en Hunnenbloom?", fraag ik mien Fründin.
Ik heff to Huus in mien slauen Böker nakeken. Dorna sull dat en Bocksbort sien. De Samenkopp sehg den Samenkopp vun de Hunnenbloom liek. Dicht an dicht seten de Samen an enen Fallschirm an den Samenkopp. So weer dat ene Kugel. Sehg smuck ut. Wenn de Samen riep weern, flögen se enkelt as an enen Fallschirm dörch de Luft, liek as bi de Hunnenbloom. So kann sik de Plant wied utbreden. Dat Geripp, dat nableev, hett de Plant ehrn Naam geven, denn dat süht enen Zegenbort teemlich liek.
De Bocksbort harr noch en anner Bedüden. He wöör mit en biologische Klock vergleken. Klock elven möök he sien Blööt up un so gegen Klock veer maakt he se wedder dicht.
Ik heff mal up de Klock keken un de Tiet vergleken. Dat weer wohr! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
19.6.18 ....Sünnenbad vun de Amseln
Nich blots de Deerten, ok de Minschen hebbt den Sünnenschien vun de letzten Weken genaten. An den Strand legen se up ehr Deken in den Sünnenschien un leten sik vun de Sünn braten. De Amseln legen mit utbreedte Flünken up den Rasen. Se möken dat de Minschen na!
Dat swatte Federkleed glänz metallisch in den Sünnenschien. Ehrn Snavel harrn se dorbi wiet upreten — se jappen richtig na Luft. Weer ehr dat doch to warm?
Dor full en groten Schatten över den Rasen. Twee Möwen schrecken de Amseln hoch. Ut weer dat mit ehr Meddagsrooh. De ganze sommerliche Freden weer vörbi. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
In Hamborg gifft dat ja — noch — teemlich veel Natur, sünnerlich op de Elvinsel Wilhelmsborg. Dor finnst, glieks blangen Industrie un Autobahn, richtig grote Marschwischen mit Wettern dortwüschen: echtes Reiherland.
Ik heff dor al mehrmalen, to mien Överraschen, Reiher in Koppeln tosamenstahn sehn, as hölln se en Klöönsnack orr en Konferenz. In'n Harvst heff ik al mal 13, 14 Reiher in so'n Grupp tellt. Nu heff ik avers lang nich mehr so'n Reiherbande tosamenstahn sehn. Ik weer ganz unglücklich, denn villicht funnen se na de lange Dröögde keen Foder mehr? Nich mal enkelt heff ik de Reiher op düsse Wischenslag sehn. Weern se villicht Hungers storven...? Wikipedia vertellt, dat Reiher bloots denn geern in Sellschap jaagt, wenn dat Foder rieklich is. Is dat knapp, sorgt jedeen för sik... Se hebbt avers nich utsehn, as weern se op de Jagd, mehr so as bi en Party. Avers nu lang nich mehr!
Avers süh!, ehrgüstern heff ik ehr wedder dor stahn sehn, en Reiherbande vun negen orr teihn Vagels! Dat gifft also noch noog Foder in de Wischen, ja mehr as noog! Ik bün froh, dat dat mien Reihers goodgeiht — de ganze Bande!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
To geern maak ik an Avend enen lütten Spazeergang um den Karpendiek. De weer vör eenige Tiet överhaalt un mit en niege Brüüch utstaffert woorn. Ganz besünners geern maak ik den Weg, siet en Fischreiher to Besöök kümmt. In de Wintertiet heff ik em all oftins sehn. Aver düssen Sommer is he mi eerst bi dat schöne Sommerweder upfullen.
Jüüst güstern kreeg ik wedder mit, wie he an den Diek na Fisch luurt. Up sien lange Been hett he veel Gedüür. Wenn dat nich glieks klappt, stolzeert he wieder, den Snavel immer in Richt na den Diek. To geern wöör ik mal sehn, wenn he enen Karpen ut den Diek haalt!
Wenn sien Fedderkleed bi de Arbeit natt woorn weer, sett he sik in enen Busch un leet sik vun de Avendsünn drögen.
Annerletzt weer ik to dicht an den Diek kamen. Dor möök he sien Flünken breet un flöög dorvun. Ik weer batz erstaunt, wie groot he mit eenmal weer. De Breede vun sien utbredten Flünken weer gröter, as ik dacht harr. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
30.5.18 ....Avends an'n Yachthaven
De Sünn stünn al teemlich deep. Aver mi trock dat noch na'n Yachthaven. De velen Besöker vun Pingsten weern verswunnen. Man kunn wedder de Watervagels bekieken.
Dor wöör ik dicht an de Waterkant enen Austernfischer wies. He söch noch wat to'n Freten. Mit sien langen roten Snavel stocker he in dat Seegras rüm. Kunn aver nix finnen. Dreih mi al den Achtersteven to; aver sien Snavel weer leer.
En ganze Tiet heff ik em tokeken. He harr aver keen Erfolg. Dor mutt ik moorn wedder herkamen! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Ik heff natürlich den Nestbuu genauer ünnersöcht. As de Flugverkehr vörbi weer, heff ik en fardiges Nest vörfunnen. Bald legen Eier in dat Vagelnest. Bi veer Eier hebbt se uphört. Nu seten se afwesselnd up de Eier. To de Fröhstückstied weern se immer wedder to Stell.
Enes Dags keem de Amselmann mit Würmer in sien Snavel anflagen. Dat weer en Teken, dat de Kinner ut dat Ei krapen weern! Immer wedder keem nu en vun de Öllern mit Würmer anflagen. Se wöörn lutstark vun de Kinner begrööt: "Hunger, Hunger!"
Wenn ik wat vun dat Familienglück sehn wull, wöör dat Tiet! Ik heff mi den Tritt ut den Keller haalt. Vorsichtig klatter ik hoch. Dor kunn ik de Familie bekieken. Fief lütte nakelte Amselküken legen in dat Nest!
Hoffentlich kunnen de Öllern ehr Kinner düt Johr groot kriegen. Süht good ut düt Johr. Letzt Johr hett de Heister se haalt. Dat Johr vörher harr de Eekkater se klaut. Amseljunge weern wull bi de annern Deerten en begehrten Leckerbissen.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
27.5.18 ....De Aalbek in'n Sommer
Den Naam "Aalbek" gifft dat tweemal in Holstein, en anner
Aalbek flütt nämlich in de Stör. Düsse Aalbek
is avers de, de in den Hemmelsdörper See un de Oostsee flütt.
Mit Aale hett de Naam sachs nich so veel to doon, sünnern Up unsen Foortweg na den Vagelpark in Niendörp müssen wi
över en Footgängerbrüch vun de Aalbek. Swulken flögen
över uns Köpp. Ünner uns
Water harr de Aalbek noog. Dor müss sogoor en niege Stratenbrüüch buut warrn. De Verbinnung vun de Aalbek mit den Fischereehaven na de Oostsee geev dat ümmer noch. So müssen wi den Footweg vun den Parkplacken na den Vagelpark inslaan. Geschrei vun de verscheden Vagels ut alle Welt weer al wiet to höörn. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
Dat Bild köönt
Se per Klick vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
11.5.18 ....Brunft bi de Planten
Al tovör harr ik düsse schöne Pütt vull Ulmenblöden
opnahmen. Dat hett sowat Romantisch-Melancholischs! Dorbi is allens
dat — de Blödenbläder un eerst recht de Blödenstuff
— bloots de Planten ehr Aart, apentlich Sex to hebben. De Planten,
de Blöden opmaakt, wüllt Sex via Insekten, un de Planten,
de ehrn Blödenstuff den De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
29.4.18 ....Wokeen kennt düt Insekt? Mien gröne Opel Corsa weer na de Fohrt vun buten vull mit Blödenstuff, en richtige Schicht harr sik dor afsett. Dor hett sik düt Fleegdeert op daallaten, dat funn se wohl intressant. Wat is dat för en Aart? Wokeen kennt ehr? Ik frei mi över Naricht an Marlou Lessing orr an thomas.seemann3@KEINSPAM!ewe.net. (KEINSPAM! mööt Se rutlaten, dat de Mail funscheneern deit.)
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
22.4.18 ....Griese Reiher op Jagd
Mit den Fisch in't Muul flöög he torüch na sien hoge Warte op dat Rickels un wörg den Fisch dor denn seelenruhig dal.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
Jümmers noch staht mennig Wischen ünner Water, un mennig Watervagels verlusteert sik welig dor, as höör ehr de ganze Welt to. Bi Gnissau överswemmt de Traav de Wischen; mennig Strohballen versuupt in't Water.
En lütt Moor bildt sik op de een Siet vun den Knick; hier steiht sachs faken dat Water. — Süht trurig, troostlos ut. Avers achter de Kulissen deit sik wat! De eersten Bööm hebbt al so'n Schemer an Stamm un Telgen, so'n Gröön, dat kunn vun Moos stammen — avers ok vun wat anners... De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
Dat will un will keen Fröhjohr warrn. De Vagels geevt sik Mööch un singt al jeden Moorn ehr schöönstes Leed. Ok wenn dat noch düchtig sniet. Up de Oostsee swimmt noch Iesschollen. Dorbi sind wi na denn Kalenner al in de Meern vun den Märzenmaand. De Oosterhaas hett sik al anmeldt. He mütt uppassen, dat em de Eier nich infreert!
"Kumm doch, leev Fröhling!", singt de Kinner. De Snee is verswunnen. De ersten Blööm hebbt ehr Blöden upmaakt. Nu is dat wull endlich sowiet! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Wat weer dor för en Larm up de Terrass? De Vagels harrn den Ammer mit Vagelfoder ümsmeten! Dat weern ja Stare! De Star is 2018 de Nabu-"Vagel vun't Johr". Mit sien sprenkelt Fedderkleed is he eentlich prächtig, bloots vun Wieden is he unschienbor.
Verleden Johr weern noch eenige Beern an de Bläder bleven. Dor
krallen sik de Stare an fast. Dat geev Striet ünner de Vagels.
Mit eens stöven se
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
18.2.18 ....Dat Beste to'n Sluss
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
18.2.18 ....De Immen mööt na Tö!
Wenn dat över 7°C warm warrt, fleegt de Immen al rut. Dat eerst, wat se maakt, is schietern. Se schiet nämlich bloots buten, den ganzen Winter verkniept se sik dat, un na de Winterroh hebbt se dat natüürlich all hild dormit. Se mööt ok frisch Water in den Stock bringen, de Königin to versorgen. De sitt binnen un will anfangen mit Eierleggen.
Liekers is düt schöne kole Winterweder tücksch för Immen. Wenn de Küll jüm ünnerwegs to faat kriggt, verfreert se un köönt nich mehr na Huus. Immen köönt de Nacht sowiso nich buten ehrn Stock tobringen, veel minner in so'n Weder. Lever laat ik ehr noch beten ünner de Plane, bit dat Weder stetiger is. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
Ik harr mien Fotoapparaat nich to Hand, as ik güstern an düsse Wisch bi Plön vörbikeem. De Dag weer wunnerschöön. Över mi seil en lütte Kiel Wildgöös, ik folg ehr mit de Ogen, un süh, de Wisch, woneem se landen dään, weer merkwördig sprenkelt: Wildgöös, hunnerte, dusende Wildgöös seten dor al! Un jümmers noch kemen welk dorto!
Mien Fotos hebbt nu leider bloots Handy-Qualität, avers kunnst düütlich sehn, dat dat Griese Göös weern — sünnerlich in'n Floog. Dat kunn keen Göösvolk ween, dat hier överwintert harr, dorför weern dat to vele; ik bün vermoden, de Göös sünd al wedder op ehrn Fröhjohrstoog, un stückerwat Töög harrn sik hier drapen. Denn sünd se ja al Baden vun'n Lent!
Bang sünd düsse Deerten ja nich so licht, man as ik neger un neger ran wull, flögen se doch alltohoopen op — en Bild as ut Hitchcocks Film — un dreihn wraaksüchtig Krinken över mi. Ik bün utneiht.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Up de Zittlöösch krabbel de Fleeg hin un her. Se wüss
nich so recht, wo se hin sull. De annern Bloom up de Finsterbank keken
to. De harrn sik al en sekeres Versteek utkeken. De Fleeg keek sehnsüchtig
dörch de
Mit eens güng de Terassendöör up. De Gelegenheit nehm de lütte Fleeg wohr. Toeerst flöög se an de Deck vun de Terrass. Vun dor harr se en betere Översicht. Gau harr se en Blatt funnen. So en lütte Fleeg mütt even wat Gedüür hebben! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Wat weer dat buten för'n Larm? Dat höör sik an, as wenn Snee rüümt wöör. Un wohrhaftig, achter den Vörhang kunn ik den Snee sehn. Un dat sneet ümmer noch. De Flocken wirbeln dörcheenanner. Sehg smuck ut. Dat Vgelhuus harr al en dicke witte Deek översmeten.
As ik aver mien Knipskassen achter dat Finster in Posituur bröch, hett he sik so verfehrt, ik kunn blots noch sien dicken roden Steert bewunnern. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
24.1.18 ....Hoochwater an de Schwartau
An de Brüch över de Schwartau bi Schulendörp kunn
ik dat besünners goot bekieken. Dat Hochwater harr mit grote
Kraft dat Water över dat Wehr spölt. Von de Möhl —
dat heet, vun de Ruine — weer nich mehr veel to sehn. De Sünn
schien dörch de kaputten Finster. Dorbi weer de Möhl mal
en bekannte Papiermöhl. Se hett en wesselvulle Geschicht achter
sik. Se hett nich blots besünners godes Schrievpapier ut Bütten
för de Amtsstuven maakt. Sülvst de königliche Kanzlei
ut Kopenhagen verlangte na dat Papier vun de Schulendörper Möhl.
Wenn de Waterkraft för de Möhl nich groot noog weer, hett man eenfach dat Water vun de Schwartau anstaut. Denn weer dat Rauschen vun de Schwartau so groot as hüüt bi dat Hochwater.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
14.1.18 ....Endlich mal wedder Sünnenschien!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Holstein vun sien schöönste Siet! Dat gifft doch nix Schöners as Wintersünnschien! De Heven is dörsichtig als Glas, dat Loof in de Knicks is weg, de Blick geiht över de Wellen vun't Gelänn wied bit an'e Kimm, un all Feller sünd mit Wintersaat as gröne Sied övertrocken.
Man wat du dor sühst, wenn du dör de nakelten Knicks schuulst, dat is hüüt faken: en Seenlandschap, woneem keen henhöört. De Nedderslääg in düssen Harvst weern to veel! Un ok al nu gaht Ambosswulken feern över den Horizont. Jichenswoneem regent da. Schuer-Romantik!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
De nableven Mais aver is hüüt en willkamen Winterfoder. Lünken, Amseln un sogor Duven raschelt dortwüschen rüm un pickt na den Mais. Knipsen laten wulln se sik nich, aver ik heff ehr fladdern sehn. Tja, wat den enen sien Uul, is den annern sien Nachtegall! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Wat dampet ut den Hoop dor buuten?
Dei ligg mit siene Warmte dor,
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Ludgerd Lüske
|
|||||||||
Bi Opa up den Hoff legen överall veele Kürbisse rüm. Mit Schuuvkoor un Peerd un Wagen harr de Knecht se vun't Feld haalt.
Nu müssen de Kürbisse noch drögen. Dorto kemen se in Omas warme Stuuv.
In twee Daag is Halloween. Överall up Land warrt düsse Dag fiert, eensdeels as Reformaschoonsdag, annerdeels aver ok as Halloween, en Aart allgemeen Harvstfest sünnerlich för de Lütten. De Fierdag is vun de Druiden (Kelten) överlevert. Ut de Kürbisse wöörn grugelige Fratzen sneden. Dormit möken se de Minschen bang. Allerheiligen weer al lang för de Minschen en Fierdag. Jüst de Dag vör Allerheiligen liggt Halloween; ok sien Naam hett dat dorvun.
Dütt Johr sünd mi besünners veel Kürbisse upfullen. Överall in de Gornereen legen se vör de Döör.
Wenn dat düster warrt, treckt Kinner vun Huus to Huus. Kloppt an de Huusdöör un heischt na Koken un Sötes. Vörher hebbt se sik dat Gesicht swatt anmaalt orr sik grugelig Kostüme antüdert. So kannst se nich glieks kennen. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
As ik dat denn kapeer, woor ik ganz unruhig. Dor kunn wat nich stimmen mit de Atmosphäär. Ik dach an en Industrieunfall mit Friesetten vun Ikweetnichwat. Gau check ik aktuelle Websieden op't Handy — nix. Weer jichenswo en Vulkan utbraken? Dor harrn wi doch vun höörn müsst?! Na, ik müss na Arbeit.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
För den 4. Oktober harrn sik mien Enkelkinner anseggt. Se wullen mi dat jüngste Urenkelkind wiesen. Ok de Wedermann harr wat to mellen. De eerst Harvststurm sull mit Orkanböön över't Land trecken. Wi sullen, wenn dat geiht, to Huus blieven. De Bööm harrn doch noch so veel Loof un kunnen uns verletzen, ok in uns Auto.
Nu keem de Besöök, ik möök op un keek rut — de Storm wöör doch woll nich so leeg warrn?! As wenn mi de Storm anter, hau he mit luden Knall de Huusdöör to. Dorna trommel he mit den Regen gegen de Finsterschieven. De lütte Enkeldochter krööp ünner de Jack vun ehrn Vadder. "Nu kaamt man gau in't Huus!", reep ik. "Sünst hebbt juuch keen dröög Tüüch mehr an Lief!" Vun de Stuuv keem ehr warme Luft entgegen, in't Huus weer dat överall schöön warm. Bald harrn se dat störmsche un natte Begröten vun den Harvststurm vergeten.
Annern Moorn hebbt wi an'n Fröhstücksdisch beslaten, dat wi enen Utfloog an't Water maken wulln. Dat wull aver noch gor nich so recht hell warrn. Aver de Oostsee-Steilküst bi Brodten trock uns ümmer wedder an. Gau weern wi in de waterdichten Plünn un föhr'n dat eerste Enn mit Auto.
Wat hebbt wi uns verfehrt, as wi üm de Eck vun dat Strandlokal kemen! De Oostsee weer upwöhlt. De eersten Meter vun den Lehm weern gries farvt. De Strandkörf, de noch vör dat Lokal stahnbleven weern, legen all up den Rüüch.
Vun de Steilküst weer wedder en grotes Stück Land in't Water fullen. De lütten Bööm weern mit dat Wöttelwark en poor Etagen deper rutscht. Överall leeg verstreut Astwark. Bunte Bläder bedecken den Waterstrom vun den Regen. De Storm Xavier harr ganze Arbeit maakt!
Nu wies sik an Horizont en hellen Striepen. De Sünn harr sik dörch de Wulken arbeit. Wi kunnen sogoor dat Över vun de anner Siet sehn. Wat goot, dat wi uns up den Weg maakt harrn! För uns weer dat ok en richtiges Belevnis. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
9.10.17 ....Harvstsünn maal dree An düssen droomhaftigen Harvstdag kemen an en Marmorheven (de jümmers sowat bargen deit) miteens düsse schönen Nevensünnen vörtüüg. Dat weer an't Slott Plön. Schöön as se weern, vertelln se doch vun Ies hooch baven in de Atmosphäär un dat dat Weder sik ännern warrt. Regen kümmt. — Tominnst harrn wi düsse schöne Harvstsünn för korte Tied in dreefache Utfertigung!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Annern Moorn weck uns Sünnenschien un wi möken uns up den Weg. Vör jeden Buurnhoff stünn in Körf godes Aavt. Neven dat Aavt weer en Doos för Geld. Wi müssen nich eerst op de Buursfruu töven. Deelwies weer ok all Most in Flaschen un Marmelaad utstellt. Wi hebbt uns goot bedeent.
Up den Nahuusweg föhrn wi noch an Opas Biohoff vörbi. De harr junge Kantüffeln un frische Eier. Vör sien Huus stünn en Pfirsichboom. De Pfirsich weern ok al riep. An sien Huusdöör hüngen de eersten Wiendruven. Vun allens hebbt wi wat afkregen. Riek beladen föhrn wi na Huus.
Up den Nahuusweg hebbt wi in de Goorns noch grote Kürbis sehn. De lüchen mit de Sünn üm de Wett. Dat weer wat för Halloween. Dankbor sünd wi an dat Oorndankfest in de Kark gah'n un hebbt vun uns Schätz ut Meckelnborg noch holpen, de Kark to smücken. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Sünndag weer nochmaal so'n schöne Dag in Holstein! Ik bün an de smucke Bünzau spazerengahn. Dorbi is mi blangen en Brüch en rosa Blödengestrüpp tomööt kamen, 'neem de letzten Immen as verdull in togang weern, den letzten Pollen vun't Johr intobringen.
Nadrag: Nu bün ik wedder wat klöker worrn. Dat is gor keen Orchidee, sünnern dat Drüsige Springkruut, dat gor nich överall so willkamen is! Heff ik al mol wüsst, avers wedder vergeten. Schaad eentlich, dat dat keen Orchidee is. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
10.9.17 ....Regen, Regen, Regen!
Nu brumm dor noch en Deert vör de Döör. En Imm söch noch en drögen Placken. De Snick möök ehr gedüllig Platz. Nu seten de beiden dicht neveneenanner un tööven up Sünnenschien.
Miteens wöör dat ganz hell ünner den Blomenschirm. De beiden Gäst reven sik de Oogen. (Bloots bildlich; reaal köönt dat beide nich.) De Sünnenschien blenn richtig! As eerst möök sik de Imm mit luut Gebrumm up den Weg. Nu rekel sik de Snick, streck ehr Föhler ruut un ünnersöch de Laag.
Koppöver möök se sik up den Weg un kladder vörsichtig an den Blomenstengel na ünnen. Ehr Föhler harr se richtig utstreckt. Dat Brummen vun de Imm weer noch to höörn. So harrn de beiden Deerten den Regen goot överstahn. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
De hogen Ieswulken, in de de Halo eerst sichtbor warrt, hebbt sik kort dorna wedder vertrocken, un de Nameddag woor nochmal kloorblaag — ehrdat nachts doch de Regen keem. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Allerlei lütte Deerten föhlt sik ok wohl bi mi. De Plant Mädesüß heff ik in den Pastorengoorn von Kalkhorst an den lütten Diek funnen. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
Nadrag: Nu heff ik vun stückerwat Lü seggt kregen, dat düsse Ruup mal en "Mittleren Wienschwärmer" warrt. En Falter. Wenn Se den Naam googelt un de Biller vun de Ruup vergliekt, warrt Se ok övertüügt ween. Nee, wat gifft dat doch för Deerten. Naja, de sünd ja nich afsichtlich so... so kurios. |
|||||||||
|
Letzte Week weer ik mal wedder na Meckelnborg. Müss doch mal kieken, wie dat up Opas Biohoff utsehg. Ik weer twee Johr nich mehr dor. Dormals harr Opa enen lütten Slaganfall hat. He hett sik aver goot verhalt.
Ik güng glieks na achtern up den Hoff. Dor keem mi Ella al an de Lien vun den Knecht in de Mööt. Ella is en Kooltbloot-Meckelnbörger Peerd. Se harr ehr Arbeit al daan. De Knecht brööch se in den Stall. Dor kreeg se ok ehr Foder.
De Rass süht so richtig gemütlich ut, as all Kooltblootpeer, man nich plump. Denn dat Meckelnbörger Kooltbloot is mit sien üm un bi 800 kg noch "Mittelgewicht" ünner de Kooltblootpeer. Düsse Rass woor in't 19. Johrhunnert extra zücht för de velen Rövenfeller in't Meckelnbörgische; dat Deert is ruhig un verdreeglich, man nich tumpig. So ok Ella. Ik heff glieks an ehr'n Hals kloppt. Ik harr dat Geföhl, dat se mi noch kenn.
De Knecht kenn mi op jeden Fall glieks wedder. Harr ik em doch dormals ok Biller vun Ella maakt un se em schinkt! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Hier seht Se en Kieferknaken vun Zingiberosaurus Hamburgensis, op Düütsch: de Hamborger Ingwer-Dinosaurier — en ganz nieges Fossil, ik heff dat jüst in mien Köök opfunnen! Düsse Saurier is nich besünners groot, avers heel würzig. Goden Aptiet!
Dat Bild köönt
Se per Klick vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
6.8.17 ....Tschilp! Tschilp! As ik dörch mien Goorn güng, höör ik en ludes Tschilp, Tschilp! Snaaksch weer, dat keem mehr so vun mien Fööt her! Dat weern wull lütte Lünken! Brukten se Hölp?
Meern up den Rasen wöör ik en Fedderknuul wies. Dat beweeg sik. Vörsichtig sliker ik mi neeger ran. Dat weern wohrhaftig twee lütte Vagels, twee Lünkenkinner!
De weern seker ut ehr Nest fullen. Se kunnen noch nich richtig up de dünnen Been stahn. De Ogen harrn se to. Se lehnen sik aneenanner un geven sik Stütt, so good dat güng.
Mit eens möken beide de Ogen up. Ehr Moder keem mit Foder! Glieks höör dat Tschilpen up. Moder harr ehr nich verlaten, ok buten dat Nest nich! Ik kunn beruhigt in't Huus gahn.
Na mien Meddagsslaap weer mien ersten Gang in Goorn. Dat Tschilpen harr uphört, dat Fedderknüdel weer nich mehr to sehn. Hoffentlich weern de beiden lütten Lünken in Sekerheit! In de Naverschap gifft dat leider veel Katten!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Den Dag besluut ik ümmer mit enen Rundgang dörch mien Goorn. Hüüt bin ik twee lütte Poggenstöhl wies worrn, lütte witte Champignons. Dor müss ik doch wieder uppassen, Villicht kemen dor noch mehr. Twee Daag later weern al ganz veel ut de Eer braken! Dat weer ja all en richtige Mahltiet.
Gau haal ik mi en lütte Schöttel un plück de Poggenstöhl. Stolz wies ik se mi Mann. "Hüüt giff dat en godes Meddageten!" Mien Mann keek sik de Poggenstöhl scharp an: "Sünd de ok echt?" "Ja, dat sind Champignons. Kiek mal de rosa Lamellen!"
Ik möök mi an de Arbeit un heff se putzt. Denn kemen se in de Pann. Dor steeg mi en egenordigen Ruuch in de Nääs. Sulln dat doch kene echten Champignons ween? Denn keem mien Mann in de Köök. "Segg mal de Champignons rüük aver komisch. Dat rüükt hier ja na Karbol!"
Ik röög de Champignons nochmal üm. Dor kreeg ik ok den Ruuch vun Karbol in de Nääs. Weer ik doch noch wedder up de falschen Champignons, up de Karbol-Champignons rinnfullen!
Dat weer mi vör eenige Johrn al mal passeert. Gau heff ik de Pann sauber maakt. Dat weer gor nich so eenfach. Achterna heff ik de Pann up de Terrass stellt. Uns lekere Pilzmahltiet weer in't Water fullen. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
16.7.17 ....Teekesselchen in'n Goorn
Hebbt Se al mal markt, dat de Goorn vull vun "Teekesselchen" is? Sietdat ik düsse Hummel an mienen Storkensnavel knipst heff, amüseert wi uns mit "Teekesselchen raden". Denn de Storchenschnabel orr Pantograf is ja ok en Tekeninstrument!
Wieldat mennig Planten na anner Saken nöömt sünd, is de Goorn so en dulles "Teekesselchen"-Revier. Dorto höört natüürlich ok de (giftigen!) Planten Fingerhut un Eisenhut — de sünd licht to raden. ("Mien Teekesselchen brukt de Snieder bi't Neihn" — "Mien Teekesselchen wasst in'n Goorn un levert Digitalis", denn hest glieks den Fingerhoot). Nich so licht is de Heide ("Mien Teekesselchen is en Minsch, de an de falschen Götter glöövt" — "Mien Teekesselchen is en Plant un en Kulturlandschap"). Hier in dat Foto wies ik dorto de Heidelibell. — Weet Se noch anner Goorn-Teekesselchen? De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
16.7.17 ....Lent an Haralds Diek Harald sien künstlichen Diek hebbt wi na de Dööp noch öfter besöcht. Aver mit dat Strietschohlopen is dat nix worrn. De Winter weer nich kolt noog, un dat Ies woor nich dick noog. Dor werrn wi glatt inbroken! Aver in't Fröhjohr trock uns dat wedder an Haralds Diek.
Na knapp een Johr weern wi wedder an den Diek. De Bööm weern noch kahl, aver an Wegrand blöön de eersten Bloom, Winterlinge un Sneekieker. Up den Diek tummeln sik de eersten Watervagels.
Enen Boomstamm mit luder Messingschiller full uns up. De Schiller weern vörher an de Bööm vun sien anplantet Aboretum. Nu harr Harald de hier al sammelt; de Bööm dorto staht över dat Gelänn verstreut.
Up den Diek blöhn al de eersten gelen Diekrosen. Wi hebbt se ok Mummeln nöömt. Dat weer en ganz anner Bild as in Hoochsommer. Aver de Sommer keem al hooch, de Luft weer warm un de Bööm woorn gröön.
Nu müssen wi natüürlich ok noch up de Insel. As wi över den Steeg güngen, hebbt wi ut Versehn en Aant vun ehr Nest verjaagt. Acht Eier legen dor in en fien utpolstert Nest.
De acht Lütten, de later sluppt sünd, hebbt wi leider nich sehn köönt. Aver de Diek hett uns wedder goot gefullen. Dat is rein to'n Wunnerwarken, wat Harald dor inricht hett! Wi weern wedder vertövert un freut uns al up den neegsten Besöök.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Sünndagmoorn! Un de Sünn schien vun blagen Heven! De Immen, Hummeln un Bottervagels weern al waak!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Vör korten harr ik för mien Grööntüüch-Lepelkost
uk Rettich nahmen, den Strunk aver nich wegsmeten, sünnern in
en Glas mit Water stellt. Dat is wenigstens 'n beten Freud na düsse Horror-Nacht (ik wahn an de „Sicherheitszone 1“ vun den G20-Gipfel in de Messehallen). Bi mien Morgenspazeergang vörhin harr ik „Musik-Begleitung“: 3 kreisende Hubschrauber, dat weer dat Foortsetten vun de „Nachtmusik“ (also, bi Mozart hört sik dat ganz anners an!), rasende tatü-tata-Wagens … ätzend! Wat för'n Glück, dat ik mit de lüttje Blööt en Freud heff. De „groten“ Lüüd makt dat jo anners: Konzert in'ne „Elphi“ un achterna 'n üppig Eten.
Dat fragt sik blots, welkeen mehr Freud hett un för annere maakt: ik mit mien lüttje Blööt or uns „Muddi“ un Olaf ... De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
2.7.17 ....Ünnern Flederbeerbusch De Klützer
Winkel weer wedder uns Ziel. Över de ole Brüch
vun de Katzbach weern wi al föhrt. Bi Kalkhorst weer en Wegwieser
na
Nu föhrt wi eerstmal na den Hoff Schimmel. Kort vör den Leonorenwoold stünn dat smucke Schild: "Imkerei Schimmel". Ob de mi wull noch kennt?
Vör söss Johr weer ik dat letzt Mal op den Hoff. Seker harr sik dor so Eeniges verännert! — Wi wöörn mit luut Gebell vun enen Hund anmellt. Aver denn keem glieks de Fru. "Wie schön, dass Sie einmal wieder zu uns kommen! Wir haben auch wieder kleine Gössel, die können Sie knipsen!" Wat heff ik mi över dat Weddersehn freut! Unsen Weg güng glieks na de Wisch. Dor seten wohrhaftig lütte Gössel mit Vadder un Modder an'n Rand vun den Woold ünner en Flederbeebusch. As se mi wies wöörn, reck Vadder den Kopp hoch un wull mi verjagen. Gau heff ik noch en poor Biller maakt.
Vör söss Johr'n is de Ganter up mi daalgahn un hett mi ganz schöön in't Been beten. Dittmal heff ik lever dat Wiede söcht. Wi hebbt noch n'beten wat vertellt un denn sünd wi wedder mit en Glas Honnig in uns Auto klattert. Bit to'n neegsten Besöök sull nich wedder so veel Tiet vergahn! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
1.7.17 ....„Schietwedder – Schietbüddel“ De niege Maand fangt jo goot an – nich to glöven, dat hüüt
de 1. Juli is, en Sommermaand! Aver nütt nix, ik will wat inköpen.
In Hamborg brukst jo jümmer entweder 'n Sünnbrill or 'n
Regenschirm. Un op den plattert de Regendroppen as Musik, is doch
schön! :-))
Ik sülms schriev dat Wort Büdel man blots mit een „d“, aver ik erinner mi noch gern, wenn en Minsch to mi „mien Schietbüdel“ seggt hett. Lang Tied, nadem ik ut de Winneln rut weer. Op Platt is dat en Leeftalligkeit! In Wikipedia steiht, dat Woort „Schietbüdel“ hebbt de Lüüd 2008 to dat lustigste Woord vun Noorddüütschland wählt. Un dat gifft uk en Rezept, dat heet „Schietbüdel“. Wat ik mi för unse Straten wünschen dei: dat mehr Minschen en Schietbüdel för den Schiet vun ehrn Hunnen brukt. Kann blots beter warrn: dat Wedder, de Insicht vun de Hunnenbesitter, allens, wat wi uns sünst noch wünschen doot. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
|
27.6.17 ....Dat grote Gewidder
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
Wi müssen doch mal kieken, ob de Straat vun Harkensee na Nienhagen al breder maakt weer. Lütt Stück weer mit Ümleitung utschillert. Wi kunnen aver noch över de ole Brüüch vun de Katzbach föhrn. De weer total towussen. Un so güng uns Fohrt wieder na Steinbeck!
Mien Besöök harr ik al veel vun Steinbeck
vertellt. Mit mien Mann weer ik so männigmal den Barg hindaal
an de Oostsee wannert. Hüüt bleven wi lever baven an den
Utsichtspunkt. Dor stünn en Bank un wi kunnen över de Oostsee
Hier harr ik vör eenige Johrn up enen Feldsteen Steenüützen (Eidechsen) bekieken kunnt. Müss doch mal sehn, up ik hüüt ok welk finn!
De Ruup sall man nich anfaten. De smucken Hoor blievt bi uns in de Huut hangen. "Ansehen immer — anfassen nie", as Loki Schmidt sä. Denn warrd wi se blots bewunnern! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Tüsken all de Angelzwirn
Thomas Seemann
|
|||||||||
|
4.6.17 ....Unkruut! — Klatschmahn, Bloom vun't Johr 2017
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
31.5.17 ....De Libellen sünd los
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
|
Dat
Natuur-Notizbook
Leven
Lü, maakt sik en dicken Knütten in't Taschendook: An'n neegsten
Friedag is Vullmaan — un de Maan duukt an'n Avend för vulle
103 Minuten in den Kernschadden vun de Eer! Dat warrt en Johrhunnert-Maanfinsternis,
de längste in't ganze 21. Johrhunnert. Klock veerdel na söben
geiht dat los. De naue Tiedplaan 
Finsterschiev.
In de Stuuv up de Finsterbank weer dat seker warm!
Dat
Telefon klingel: "Du, dat Weder is goot! Wüllt wi nich en
lütte Fohrt na Meckelnborg maken?", mell sik mien Fründin.
"Sünndag in een Week hebbt wi al Oorndankfest. Dor stellt
de Meckelnborger ehr Schätz in Kisten un Kiepen vör de Döör.
Ik bruuk ok noch Kantüffeln!" Gau weern wi uns eenig.
Immer
noch klötern pausenlos de Regendruppen up de smucke Bloom. De
harr sik de Snick as Regenschirm utsöcht. Ganz vörsichtig
keek se mal üm den Huusrand un streck ehr Föhler ut. Aver
gau trock se de wedder in. In ehr Huus weer se vör den Regen
seker, ok wenn en poor Regendruppen an den Bloomenrand hüngen.
