 |
|
Nieges, Schönes un Aktuelles to un vun de Natuur. |
|||||||||
|
As ik dat denn kapeer, woor ik ganz unruhig. Dor kunn wat nich stimmen mit de Atmosphäär. Ik dach an en Industrieunfall mit Friesetten vun Ikweetnichwat. Gau check ik aktuelle Websieden op't Handy — nix. Weer jichenswo en Vulkan utbraken? Dor harrn wi doch vun höörn müsst?! Na, ik müss na Arbeit.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
För den 4. Oktober harrn sik mien Enkelkinner anseggt. Se wullen mi dat jüngste Urenkelkind wiesen. Ok de Wedermann harr wat to mellen. De eerst Harvststurm sull mit Orkanböön över't Land trecken. Wi sullen, wenn dat geiht, to Huus blieven. De Bööm harrn doch noch so veel Loof un kunnen uns verletzen, ok in uns Auto.
Nu keem de Besöök, ik möök op un keek rut — de Storm wöör doch woll nich so leeg warrn?! As wenn mi de Storm anter, hau he mit luden Knall de Huusdöör to. Dorna trommel he mit den Regen gegen de Finsterschieven. De lütte Enkeldochter krööp ünner de Jack vun ehrn Vadder. "Nu kaamt man gau in't Huus!", reep ik. "Sünst hebbt juuch keen dröög Tüüch mehr an Lief!" Vun de Stuuv keem ehr warme Luft entgegen, in't Huus weer dat överall schöön warm. Bald harrn se dat störmsche un natte Begröten vun den Harvststurm vergeten.
Annern Moorn hebbt wi an'n Fröhstücksdisch beslaten, dat wi enen Utfloog an't Water maken wulln. Dat wull aver noch gor nich so recht hell warrn. Aver de Oostsee-Steilküst bi Brodten trock uns ümmer wedder an. Gau weern wi in de waterdichten Plünn un föhr'n dat eerste Enn mit Auto.
Wat hebbt wi uns verfehrt, as wi üm de Eck vun dat Strandlokal kemen! De Oostsee weer upwöhlt. De eersten Meter vun den Lehm weern gries farvt. De Strandkörf, de noch vör dat Lokal stahnbleven weern, legen all up den Rüüch.
Vun de Steilküst weer wedder en grotes Stück Land in't Water fullen. De lütten Bööm weern mit dat Wöttelwark en poor Etagen deper rutscht. Överall leeg verstreut Astwark. Bunte Bläder bedecken den Waterstrom vun den Regen. De Storm Xavier harr ganze Arbeit maakt!
Nu wies sik an Horizont en hellen Striepen. De Sünn harr sik dörch de Wulken arbeit. Wi kunnen sogoor dat Över vun de anner Siet sehn. Wat goot, dat wi uns up den Weg maakt harrn! För uns weer dat ok en richtiges Belevnis. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
9.10.17 ....Harvstsünn maal dree An düssen droomhaftigen Harvstdag kemen an en Marmorheven (de jümmers sowat bargen deit) miteens düsse schönen Nevensünnen vörtüüg. Dat weer an't Slott Plön. Schöön as se weern, vertelln se doch vun Ies hooch baven in de Atmosphäär un dat dat Weder sik ännern warrt. Regen kümmt. — Tominnst harrn wi düsse schöne Harvstsünn för korte Tied in dreefache Utfertigung!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Annern Moorn weck uns Sünnenschien un wi möken uns up den Weg. Vör jeden Buurnhoff stünn in Körf godes Aavt. Neven dat Aavt weer en Doos för Geld. Wi müssen nich eerst op de Buursfruu töven. Deelwies weer ok all Most in Flaschen un Marmelaad utstellt. Wi hebbt uns goot bedeent.
Up den Nahuusweg föhrn wi noch an Opas Biohoff vörbi. De harr junge Kantüffeln un frische Eier. Vör sien Huus stünn en Pfirsichboom. De Pfirsich weern ok al riep. An sien Huusdöör hüngen de eersten Wiendruven. Vun allens hebbt wi wat afkregen. Riek beladen föhrn wi na Huus.
Up den Nahuusweg hebbt wi in de Goorns noch grote Kürbis sehn. De lüchen mit de Sünn üm de Wett. Dat weer wat för Halloween. Dankbor sünd wi an dat Oorndankfest in de Kark gah'n un hebbt vun uns Schätz ut Meckelnborg noch holpen, de Kark to smücken. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Sünndag weer nochmaal so'n schöne Dag in Holstein! Ik bün an de smucke Bünzau spazerengahn. Dorbi is mi blangen en Brüch en rosa Blödengestrüpp tomööt kamen, 'neem de letzten Immen as verdull in togang weern, den letzten Pollen vun't Johr intobringen.
Nadrag: Nu bün ik wedder wat klöker worrn. Dat is gor keen Orchidee, sünnern dat Drüsige Springkruut, dat gor nich överall so willkamen is! Heff ik al mol wüsst, avers wedder vergeten. Schaad eentlich, dat dat keen Orchidee is. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
10.9.17 ....Regen, Regen, Regen!
Nu brumm dor noch en Deert vör de Döör. En Imm söch noch en drögen Placken. De Snick möök ehr gedüllig Platz. Nu seten de beiden dicht neveneenanner un tööven up Sünnenschien.
Miteens wöör dat ganz hell ünner den Blomenschirm. De beiden Gäst reven sik de Oogen. (Bloots bildlich; reaal köönt dat beide nich.) De Sünnenschien blenn richtig! As eerst möök sik de Imm mit luut Gebrumm up den Weg. Nu rekel sik de Snick, streck ehr Föhler ruut un ünnersöch de Laag.
Koppöver möök se sik up den Weg un kladder vörsichtig an den Blomenstengel na ünnen. Ehr Föhler harr se richtig utstreckt. Dat Brummen vun de Imm weer noch to höörn. So harrn de beiden Deerten den Regen goot överstahn. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
De hogen Ieswulken, in de de Halo eerst sichtbor warrt, hebbt sik kort dorna wedder vertrocken, un de Nameddag woor nochmal kloorblaag — ehrdat nachts doch de Regen keem. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
|
Allerlei lütte Deerten föhlt sik ok wohl bi mi. De Plant Mädesüß heff ik in den Pastorengoorn von Kalkhorst an den lütten Diek funnen. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
Nadrag: Nu heff ik vun stückerwat Lü seggt kregen, dat düsse Ruup mal en "Mittleren Wienschwärmer" warrt. En Falter. Wenn Se den Naam googelt un de Biller vun de Ruup vergliekt, warrt Se ok övertüügt ween. Nee, wat gifft dat doch för Deerten. Naja, de sünd ja nich afsichtlich so... so kurios. |
|||||||||
|
Letzte Week weer ik mal wedder na Meckelnborg. Müss doch mal kieken, wie dat up Opas Biohoff utsehg. Ik weer twee Johr nich mehr dor. Dormals harr Opa enen lütten Slaganfall hat. He hett sik aver goot verhalt.
Ik güng glieks na achtern up den Hoff. Dor keem mi Ella al an de Lien vun den Knecht in de Mööt. Ella is en Kooltbloot-Meckelnbörger Peerd. Se harr ehr Arbeit al daan. De Knecht brööch se in den Stall. Dor kreeg se ok ehr Foder.
De Rass süht so richtig gemütlich ut, as all Kooltblootpeer, man nich plump. Denn dat Meckelnbörger Kooltbloot is mit sien üm un bi 800 kg noch "Mittelgewicht" ünner de Kooltblootpeer. Düsse Rass woor in't 19. Johrhunnert extra zücht för de velen Rövenfeller in't Meckelnbörgische; dat Deert is ruhig un verdreeglich, man nich tumpig. So ok Ella. Ik heff glieks an ehr'n Hals kloppt. Ik harr dat Geföhl, dat se mi noch kenn.
De Knecht kenn mi op jeden Fall glieks wedder. Harr ik em doch dormals ok Biller vun Ella maakt un se em schinkt! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Hier seht Se en Kieferknaken vun Zingiberosaurus Hamburgensis, op Düütsch: de Hamborger Ingwer-Dinosaurier — en ganz nieges Fossil, ik heff dat jüst in mien Köök opfunnen! Düsse Saurier is nich besünners groot, avers heel würzig. Goden Aptiet!
Dat Bild köönt
Se per Klick vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
6.8.17 ....Tschilp! Tschilp! As ik dörch mien Goorn güng, höör ik en ludes Tschilp, Tschilp! Snaaksch weer, dat keem mehr so vun mien Fööt her! Dat weern wull lütte Lünken! Brukten se Hölp?
Meern up den Rasen wöör ik en Fedderknuul wies. Dat beweeg sik. Vörsichtig sliker ik mi neeger ran. Dat weern wohrhaftig twee lütte Vagels, twee Lünkenkinner!
De weern seker ut ehr Nest fullen. Se kunnen noch nich richtig up de dünnen Been stahn. De Ogen harrn se to. Se lehnen sik aneenanner un geven sik Stütt, so good dat güng.
Mit eens möken beide de Ogen up. Ehr Moder keem mit Foder! Glieks höör dat Tschilpen up. Moder harr ehr nich verlaten, ok buten dat Nest nich! Ik kunn beruhigt in't Huus gahn.
Na mien Meddagsslaap weer mien ersten Gang in Goorn. Dat Tschilpen harr uphört, dat Fedderknüdel weer nich mehr to sehn. Hoffentlich weern de beiden lütten Lünken in Sekerheit! In de Naverschap gifft dat leider veel Katten!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Den Dag besluut ik ümmer mit enen Rundgang dörch mien Goorn. Hüüt bin ik twee lütte Poggenstöhl wies worrn, lütte witte Champignons. Dor müss ik doch wieder uppassen, Villicht kemen dor noch mehr. Twee Daag later weern al ganz veel ut de Eer braken! Dat weer ja all en richtige Mahltiet.
Gau haal ik mi en lütte Schöttel un plück de Poggenstöhl. Stolz wies ik se mi Mann. "Hüüt giff dat en godes Meddageten!" Mien Mann keek sik de Poggenstöhl scharp an: "Sünd de ok echt?" "Ja, dat sind Champignons. Kiek mal de rosa Lamellen!"
Ik möök mi an de Arbeit un heff se putzt. Denn kemen se in de Pann. Dor steeg mi en egenordigen Ruuch in de Nääs. Sulln dat doch kene echten Champignons ween? Denn keem mien Mann in de Köök. "Segg mal de Champignons rüük aver komisch. Dat rüükt hier ja na Karbol!"
Ik röög de Champignons nochmal üm. Dor kreeg ik ok den Ruuch vun Karbol in de Nääs. Weer ik doch noch wedder up de falschen Champignons, up de Karbol-Champignons rinnfullen!
Dat weer mi vör eenige Johrn al mal passeert. Gau heff ik de Pann sauber maakt. Dat weer gor nich so eenfach. Achterna heff ik de Pann up de Terrass stellt. Uns lekere Pilzmahltiet weer in't Water fullen. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
16.7.17 ....Teekesselchen in'n Goorn
Hebbt Se al mal markt, dat de Goorn vull vun "Teekesselchen" is? Sietdat ik düsse Hummel an mienen Storkensnavel knipst heff, amüseert wi uns mit "Teekesselchen raden". Denn de Storchenschnabel orr Pantograf is ja ok en Tekeninstrument!
Wieldat mennig Planten na anner Saken nöömt sünd, is de Goorn so en dulles "Teekesselchen"-Revier. Dorto höört natüürlich ok de (giftigen!) Planten Fingerhut un Eisenhut — de sünd licht to raden. ("Mien Teekesselchen brukt de Snieder bi't Neihn" — "Mien Teekesselchen wasst in'n Goorn un levert Digitalis", denn hest glieks den Fingerhoot). Nich so licht is de Heide ("Mien Teekesselchen is en Minsch, de an de falschen Götter glöövt" — "Mien Teekesselchen is en Plant un en Kulturlandschap"). Hier in dat Foto wies ik dorto de Heidelibell. — Weet Se noch anner Goorn-Teekesselchen? De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
16.7.17 ....Lent an Haralds Diek Harald sien künstlichen Diek hebbt wi na de Dööp noch öfter besöcht. Aver mit dat Strietschohlopen is dat nix worrn. De Winter weer nich kolt noog, un dat Ies woor nich dick noog. Dor werrn wi glatt inbroken! Aver in't Fröhjohr trock uns dat wedder an Haralds Diek.
Na knapp een Johr weern wi wedder an den Diek. De Bööm weern noch kahl, aver an Wegrand blöön de eersten Bloom, Winterlinge un Sneekieker. Up den Diek tummeln sik de eersten Watervagels.
Enen Boomstamm mit luder Messingschiller full uns up. De Schiller weern vörher an de Bööm vun sien anplantet Aboretum. Nu harr Harald de hier al sammelt; de Bööm dorto staht över dat Gelänn verstreut.
Up den Diek blöhn al de eersten gelen Diekrosen. Wi hebbt se ok Mummeln nöömt. Dat weer en ganz anner Bild as in Hoochsommer. Aver de Sommer keem al hooch, de Luft weer warm un de Bööm woorn gröön.
Nu müssen wi natüürlich ok noch up de Insel. As wi över den Steeg güngen, hebbt wi ut Versehn en Aant vun ehr Nest verjaagt. Acht Eier legen dor in en fien utpolstert Nest.
De acht Lütten, de later sluppt sünd, hebbt wi leider nich sehn köönt. Aver de Diek hett uns wedder goot gefullen. Dat is rein to'n Wunnerwarken, wat Harald dor inricht hett! Wi weern wedder vertövert un freut uns al up den neegsten Besöök.
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Sünndagmoorn! Un de Sünn schien vun blagen Heven! De Immen, Hummeln un Bottervagels weern al waak!
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
Vör korten harr ik för mien Grööntüüch-Lepelkost
uk Rettich nahmen, den Strunk aver nich wegsmeten, sünnern in
en Glas mit Water stellt. Dat is wenigstens 'n beten Freud na düsse Horror-Nacht (ik wahn an de „Sicherheitszone 1“ vun den G20-Gipfel in de Messehallen). Bi mien Morgenspazeergang vörhin harr ik „Musik-Begleitung“: 3 kreisende Hubschrauber, dat weer dat Foortsetten vun de „Nachtmusik“ (also, bi Mozart hört sik dat ganz anners an!), rasende tatü-tata-Wagens … ätzend! Wat för'n Glück, dat ik mit de lüttje Blööt en Freud heff. De „groten“ Lüüd makt dat jo anners: Konzert in'ne „Elphi“ un achterna 'n üppig Eten.
Dat fragt sik blots, welkeen mehr Freud hett un för annere maakt: ik mit mien lüttje Blööt or uns „Muddi“ un Olaf ... De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
2.7.17 ....Ünnern Flederbeerbusch De Klützer
Winkel weer wedder uns Ziel. Över de ole Brüch
vun de Katzbach weern wi al föhrt. Bi Kalkhorst weer en Wegwieser
na
Nu föhrt wi eerstmal na den Hoff Schimmel. Kort vör den Leonorenwoold stünn dat smucke Schild: "Imkerei Schimmel". Ob de mi wull noch kennt?
Vör söss Johr weer ik dat letzt Mal op den Hoff. Seker harr sik dor so Eeniges verännert! — Wi wöörn mit luut Gebell vun enen Hund anmellt. Aver denn keem glieks de Fru. "Wie schön, dass Sie einmal wieder zu uns kommen! Wir haben auch wieder kleine Gössel, die können Sie knipsen!" Wat heff ik mi över dat Weddersehn freut! Unsen Weg güng glieks na de Wisch. Dor seten wohrhaftig lütte Gössel mit Vadder un Modder an'n Rand vun den Woold ünner en Flederbeebusch. As se mi wies wöörn, reck Vadder den Kopp hoch un wull mi verjagen. Gau heff ik noch en poor Biller maakt.
Vör söss Johr'n is de Ganter up mi daalgahn un hett mi ganz schöön in't Been beten. Dittmal heff ik lever dat Wiede söcht. Wi hebbt noch n'beten wat vertellt un denn sünd wi wedder mit en Glas Honnig in uns Auto klattert. Bit to'n neegsten Besöök sull nich wedder so veel Tiet vergahn! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
1.7.17 ....„Schietwedder – Schietbüddel“ De niege Maand fangt jo goot an – nich to glöven, dat hüüt
de 1. Juli is, en Sommermaand! Aver nütt nix, ik will wat inköpen.
In Hamborg brukst jo jümmer entweder 'n Sünnbrill or 'n
Regenschirm. Un op den plattert de Regendroppen as Musik, is doch
schön! :-))
Ik sülms schriev dat Wort Büdel man blots mit een „d“, aver ik erinner mi noch gern, wenn en Minsch to mi „mien Schietbüdel“ seggt hett. Lang Tied, nadem ik ut de Winneln rut weer. Op Platt is dat en Leeftalligkeit! In Wikipedia steiht, dat Woort „Schietbüdel“ hebbt de Lüüd 2008 to dat lustigste Woord vun Noorddüütschland wählt. Un dat gifft uk en Rezept, dat heet „Schietbüdel“. Wat ik mi för unse Straten wünschen dei: dat mehr Minschen en Schietbüdel för den Schiet vun ehrn Hunnen brukt. Kann blots beter warrn: dat Wedder, de Insicht vun de Hunnenbesitter, allens, wat wi uns sünst noch wünschen doot. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Katja Renfert
|
|||||||||
|
27.6.17 ....Dat grote Gewidder
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Marlou Lessing
|
|||||||||
Wi müssen doch mal kieken, ob de Straat vun Harkensee na Nienhagen al breder maakt weer. Lütt Stück weer mit Ümleitung utschillert. Wi kunnen aver noch över de ole Brüüch vun de Katzbach föhrn. De weer total towussen. Un so güng uns Fohrt wieder na Steinbeck!
Mien Besöök harr ik al veel vun Steinbeck
vertellt. Mit mien Mann weer ik so männigmal den Barg hindaal
an de Oostsee wannert. Hüüt bleven wi lever baven an den
Utsichtspunkt. Dor stünn en Bank un wi kunnen över de Oostsee
Hier harr ik vör eenige Johrn up enen Feldsteen Steenüützen (Eidechsen) bekieken kunnt. Müss doch mal sehn, up ik hüüt ok welk finn!
De Ruup sall man nich anfaten. De smucken Hoor blievt bi uns in de Huut hangen. "Ansehen immer — anfassen nie", as Loki Schmidt sä. Denn warrd wi se blots bewunnern! De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
Tüsken all de Angelzwirn
Thomas Seemann
|
|||||||||
|
4.6.17 ....Unkruut! — Klatschmahn, Bloom vun't Johr 2017
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Antje Heßler
|
|||||||||
|
31.5.17 ....De Libellen sünd los
De Biller köönt Se per Klick
vergröttern! — Thomas Seemann
|
|||||||||
|
|
Dat
Natuur-Notizbook
Dat
Telefon klingel: "Du, dat Weder is goot! Wüllt wi nich en
lütte Fohrt na Meckelnborg maken?", mell sik mien Fründin.
"Sünndag in een Week hebbt wi al Oorndankfest. Dor stellt
de Meckelnborger ehr Schätz in Kisten un Kiepen vör de Döör.
Ik bruuk ok noch Kantüffeln!" Gau weern wi uns eenig.
Immer
noch klötern pausenlos de Regendruppen up de smucke Bloom. De
harr sik de Snick as Regenschirm utsöcht. Ganz vörsichtig
keek se mal üm den Huusrand un streck ehr Föhler ut. Aver
gau trock se de wedder in. In ehr Huus weer se vör den Regen
seker, ok wenn en poor Regendruppen an den Bloomenrand hüngen.
