Dat Natuur-Notizbook

Nieges, Schönes un Aktuelles to un vun de Natuur.
— Mailt Se uns, wenn Se ok en Naricht orr Beobachten bidragen wüllt!

26.7.20 ....High Noon op'n Mars

Dat warrt drang op den Mars. Wi verfolgt hier de InSicht-Missioon, dat is de niegste Sonde, de opstunns dor meten deit, un de Neiwind-Missioon, de al siet 2012 op'n Mars rümmersuust. Man in de verleden Maanden sünd glatt twee niege Sonden op de Reis gahn, de chineesche Tianwen- und de araavsche Al-Amal-Sonde. Un opneegst (plaant is de 30. Juli) start noch een vun de USA — en Nafolger för Neiwind. He hett ok en lütte Helikopter an Bord, de versöken schall, in de heel dünne Marsatmosphäre nich mit Düsen, sünnern mit en Rotor to flegen. Dat is ja allens heel intressant, un wi warrt de Missioonen wisslich hier wiederverfolgen, wenn se landt un wat rutkriegt — in rund 9 Maanden (so lang duert de Floog na'n Mars, meist as en Baby) köönt Se dat hier op Platt lesen. Avers is de Mars wirklich dat Teel? Orr is dat bloots dat Speelfeld för Techniktests un Sülvstdarstellen? Will jedereen, de wat op sik höllt, en Foot op'n Mars hebben? Wenn de sik dor in't Geheeg kaamt, wenn sik dor opletzt noch de Roboters Slachten levert — wat seggt denn uns Marsianers?

19.7.20 ....Proost!

Nu harr ik endlich de Nees vull vun mien flegen Snicken. Fief Stück heff ik tohoop an de Vagelfoderspender erwischt — direkt an de Foderluken! Amenn klabastert se dor noch rin! Un an de Planten sünd se ok anduernd togang. Nee, nu gifft dat Beer.

Dat gifft nämli doch wat, wat Snicken noch lever hebbt as vun Dau un Regen matschig worrn Haverflocken: Beer. Nich de Alkohol, man de Hefe dorbinn treckt se an. Dat Schauspeel is gresig: As magisch antrocken wannert de Snicken ut all Ennen vun de Terrass op de Schöttel mit Beer to, dorvun to naschen — warrt mit dat eerste Nippen sprüttenduun — weegt sik noch en beten hen un her — fallt rin un versuupt. En schöne Dood? Ehrder makaber. Un nixnich höllt se dorvun af — ok nich twee Dutzen Lieken vun ehr Aartgenossen, de dor al in swemmt! Lemminge sünd nix dorgegen. Neegsten Morgen is de Schöttel vull mit Lieken, ik wies dat hier nich. Twee, dree Nächte so'n Schöttel mit Beer, un de Terrass is effektiv ent-snickt. — Nadeel: Ok Snicken ut de Naverschap rüükt dat un kaamt to Besöök. — Man bloots üm to starven.

9.7.20 ....Kuschelsnicken an'n Hibiskus

De Hibiskus in unsen Goorn hett en enkelte, lüchten Blööt opmaakt, ganz hooch baven.

Na düsse Blööt hoochstiegen wulln wohl twee lütte Snicken, aver denn keem de Regen, un se hebbt sik en Versteck söcht ünner de Bläder. De een hett dat beter schafft, de anner minner good, aber as Snick hest ja dien Huus dorbi, een Glück! Dor hebbt se sik inkuschelt un — sünd inslapen... soooo sööt! Ik heff ganz liesen knipst, dat ik ehr nich opweck.

Dat "Königshuus" op mien Balkon

7.7.20 ....Königskinner op'n Balkon

Moder mit Foder

An'n sössten April bün ik to'n eersten Mal wies woorn, dat dor en Nettelkönig — ok as Tuunkönig bekannt — ahn Ophollen vun fröh bet laat den Nistkassen mit Moos un anner Tüügs vun de Wisch achter't Huus bi uttostoppen un to polstern weer. Ok ut mien vele Blomenpött hett de lütte König sik bedeent — binnen fief Daag (!) weer de Nistkassen bet baven hen vull. Wat ok jümmers in dat Huus wahn, müss sik föhlen as de Prizessin op de Arft, man ahn de Arft. — Bi all de Arbeit hett de Nettelkönig twüschendörch noch flietig trillert.

Fru Nettelkönigin vun vörn...... ....un vun achtern bi't Fodern

De Snavels wüllt stoppt warrn

Na Weken un Weken, de ik dat Vagelhuus bi to beobachten weer, weer nu endlich sichtbore Nawuss vördag kamen.

Hungerwache an't Lock

Immer rin dormit!

De Lütten hebbt natüürlich in eensento Hunger, schriegt avers nich na Foder, as ik dacht heff. — Wenn Moder Foder bringt, stoppt se nich bloots de hungrigen Snavels an't Lock, sünnern krüppt ok na binnen. Dorwegen kann ik mi vörstelln, dat dor binnen noch mehr Lütte töövt.

Nu kann ik mien Balkon eerstmal nich mehr sülven bruken, un dorna mutt ik wohrschienlich dat Huus opschruven un putzen. Dat is mi dat königliche Beleevnis weert.

7.7.20 ....Kometenkieken!

Wokeen en frien Blick na Nordoost hett, de kann nu an'n fröhen Morgen heel neegbi an'n Horizont en veritablen Kometen sehn! Nöömt hebbt se em "Neowise" na dat Wise-Teleskop, dör dat he eerst vör dree Maand opfunnen woor. He weer bet nu bloots op de Süüdhalvkugel to sehn, duukt nu avers ok op uns'n Halvkugel op. Dorbi is he al op'n Trüchweg in de lerrig Wiednis vun't All, üm de Sünn is he al rüm, man de Eer kümmt he op düssen Weg noch beten nehger, rückt ok höger an den Himmel un is denn ok avends to sehn.

Kometen sünd Klumpen vun Ies un Dreck, de op heel exzentrische Ellipsenbahnen üm de Sünn reist. De mehrste Tied sünd se wied buten in uns Sünnensystem. Bloots in de korte Phase, wenn se de Sünn neeg kaamt, kriegt se ehrn Steert, denn de Sünn puust mit ehrn Deelkenstorm ("Sünnenwind") beten Materiaal vun den Kometen af, un düt Afpuusten seht wi as "Steert". — Dorbi is de Dichte in den Kometensteert jümmers noch dat, wat wi op de Eer en Ultrohoochvakuum nöömt — so'n hoges Vakuum kriggst op de Eer gor nich tostann. Dat is also ganz wenig Materiaal, wat dor verlaren geiht. Liekers lücht dat un faszineert uns op de Eer.

4.7.20 ....Köönt Snicken flegen?!

Snicken leevt Vagelfoder. Is wohr. Op mien Dackterrass kaamt se to Dutzen an, 'neem de Foderspender ophangt sünd, un freet mit Genuss dat Termanschte, wat nerrn överblifft, wenn de Vagels allens Fretenswördige dor rutpickt hebbt.

Tomehrst sünd dat Haferflocken, de vun Regen matschig worrn sünd. Gifft nix Schöners för de Snicken! Un de Vagels, mutt ik ja seggen, versaagt totaal bi't Snickenvertilgen. Nich mal de groten Vagels, Elstern usw., freet de Snicken! Angeevlich doot dat Flaschenenten, avers mutt ik mi etwa welk anschaffen?!

Sachs gifft dat noch Höpen. De Snicken warrt nämlich vigelienscher un fangt an, de Vagels de goden Brocken wegtofreten. Hüüt heff ik een sehn, de hangt woraftig an den Eerdnuttspender un sleit sik den Buuk vull! De Himmel weet, woans se dor henkamen is! Man dor kladdert se opstunns all hooch. — Kann ja ween, wenn de Vagels dat mitkriegt, doot se endlich mal wat gegen de Plaag?!

21.6.20 ....Makrelen angeln üm de Middsommertied

O nee, wat sünd wi fröh dorbi: Klock 3:30 wüllt wi los na Bensersiel, op den Kutter, Makrelen angeln. Moder is natüürlich dorbi — se is en ole Haas in't Hoochseeangeln.

Dat's en gode Tied för Makrelen, dat Havenwater is glatt as Sied, un dank den Middsommer is dat ok al hell. Man de Robben slaapt noch selig op ehr Sandbänk. (Nich henkieken, dat maakt mööd!) De Kutter fohr achter Langeoog rut, un dat Wohrteken, de Lüchttoorn, keek ganz kloor ut de Kimm (hier mit Zoom knipst). Touristen weern noch nich waak, de Strandkörv leer. Dor dröfft ja ok nich so veel Touristen kamen as sünst, ok op uns' Kutter weern bloots 8 Lü tolaten, un all mit Maske.

De Möwen maakt aver wedder ganz kregel, se sünd op 180, wenn de Kutter buten is, kiekt biestig un schriekt un maakt uns jedeen vun de 72 lütten Makrelen strietig, de wi na un na ut de Noordsee treckt. Dor blifft gor keen Tied, den Sünnopgang to knipsen. Bi hellen Dag kaamt wi wedder trüch in den Haven. Un de Makrelen kaamt in'n Rook. Leckerer geiht dat nich!

13.6.20 ....Gräserblööt

An den warmen, drögen Dag kaam ik an en Braakfeld vörbi, schöön mit Halme vun alle Aarten bewussen. Man wat is dat?! Mit en Windstött danzt en Wulk ut de Halms as en Stoffdüvel. Orr is dat Rook?! Man dat brennt nich. Wenn de Wind stillsteiht, deit sik nix. — Ik bruuk en Stoot, bet ik begriep: dat sünd de Gräserpollen, de Gräser blöht! Dat dat solk Wulken sünd, weer mi nich kloor west.

Arme Pollenallergikers!

9.6.20 ....Tratsch in't Treppenhuus

"Hest al höört...?" So seht düsse Kreihn dor op't Dack jüst ut. Kreihnvagels sünd hoochplietsch, se hebbt meistto de Anfänge vun en Grammatik in ehr Spraak, köönt Warktüüch bruken un hebbt en komplexe Soschaalstruktuur. Keen Wunner nich, dat een glöövt, se heckt hier wat ut! Dor mutt een gor nich an Hitchcock denken. Oft noog hebbt Kreihn al Undöög dreven. Orr sluut wi Minschen dor bloots vun uns op annere...?

31.5.20 ....De annere Iesvagel

Bi mien Fru un mi hett dat ok de Kompost komfortabel. De Kompostbox an de Huussiet heff ik sülven buut un nu warrt se mit Blomen fein utstaffeert.

Dorbi bün ik en lütten Falter wies worrn, de anschienend mehr op dat frische Holt vun den Dwarsbalken flöög as op de frischen Blomen. He harr op sien dunkle Flögeldecken smucke witte Placken.

Ik bün vun Menen, dat dat en Bottervagel ut de "Iesvagel"-Familie is, sachs de Lütte Iesvagel — denn för den Blaagswatten Iesvagel passt de Farv nich. Aver mien Besöker harr doch beten spärliche Placken. To den Lütten Iesvagel passt ok, dat he sik nich so dull för Blomen intresseert, sünnern ehrder för fuchtig Eer — orr hier even fuchtig Holt. Ik höp, de smucke Fleger leggt hier sien Eier, denn seh ik em noch öfter!

27.5.20 ....Vintage-Snick

Düsse smucke Snick keem vörtüüch, as wi vör en poor Daag de Strüker achter uns Huus torechtsneden hefft. Do harr ik se links liggen laten, een will ja mit de Arbeit trecht warrn. Man nu weer se wedder dor. Ik heff ehr glieks an't Huus erkennt, dat süht ja en lütt beten ramponeert ut. Wenn en Teppich so utsehn schall, de aver nieg is, denn nennt se dat "Vintage". So süht se ut. Kann dat ween, dat dat en heel ole Snick is? Denn wöörn se un ehr schunnen lütt Huus Geschichten vertelln. — Liekso kann ik nich recht utmaken, wat dat för'n Snickenaart is. Kann dat en Appelsnick orr Bändersnick ween? Orr sogor en Inkarnatsnick?

24.5.20 ....Däumelinchen

Ik fotografeer de wunnerschönen Farven vun den blöhen Rhododendron, do warr ik miteens wies: Dor is wat in een Blööt!

Keen Insekt mit heftig Bewegen, sünnern en lütt Snick sitt dor — direkt in den Blödenkelch, as harr se sik vör den Regen bargen wullt. De Blööt sitt aver bannig hooch. Snicken freet ja mennig Blomen geern, aver nich den Pollen, as de Insekten, sünnern de Bläder. Besünners de Nacktsnicken hebbt dor en slechten Roop. Düsse Snick hett aver en Huus un se hett sik ok noch nich an de Blööt versündigt.

Ik do ehr natüürlich nix, sünnern laat ehr slapen. Se sitt dor as Andersens "Däumelinchen" op dat Seerosenblatt. Ok de Hummel nimmt Rücksicht un flüggt diskret weg — un brummt besünners liesen.

21.5.20 ....Goden Aptiet!

De prächtige Hainböök in'n Park — totaal perforiert! Dat Loof en Löckermeer! Swiegermoder un ik kiekt uns benaut an. Wokeen hett sik hier sattfreten? Keen Ruup orr Insekt is to sehn. To'n Glück is dat en grote Boom, de düsse Attacke wiss överleven warrt.

Tohuus kiek ik na, wat dat west ween kann. Dat is de Ruup vun en Nachtfalter — den Lütten Frostspanner. He is de begängste Schädling an de Hainböök. To sehn weer he nich mehr, wieldat sien Rupen sik nu sachs al verpuppt hebbt. Se stickt denn in'n Borrn toföten den Boom, an den se freten hebbt. De Lütte Frostspanner maakt nich veel her, he is gries, un flegen kann bloots dat Heken. Dat Wievken, en Aart Käver mit Flögelstummeln, blifft an sien Steed, un to Poorungstied rüükt de Hekens vun Wied dat Wievken un fleegt kilometerwied na ehr dör de Nacht... Hmm, tja, dor is en ganze Welt vun Romantik un Aventüür borgen in düsse Löcker, en Welt, vun de wi rein nix afweten doot. In uns Welt kümmt de Lütte Frostspanner sachs gor nich vör. Un in de Welt vun düsse Deerten gifft dat uns nich. Liekers bewahnt wi densülven Planeten. Ok för düsse griesen, eenfachen Deerten is ehr Welt de ganze Welt. Un opstunns slaapt se as Puppen in'n Borrn — den Buuk vull Hainbökenloof.

16.5.20 ....De Herrn vun de Lüfte — to Foot

En frisch meihte Wisch. Dat Heu is al afrüümt. Un op de Wisch, freedvull tohoop mit poor Amselhahns, tominnst en halv Dutz Busserten! Nochmaal so veel in de Luft. De hoochmödigen Roofdeerten, de sünst allens vun hooch baven bekiekt, jaagt hüüt mal wedder ganz slicht to Foot. Dat kümmt fakener vör, as een denkt; kiek mal nau an regnerische Daag op de Wischen... Un schuug sünd se ok noch, as weern se nich Roof-, sünnern Beutedeerten: Wenn ik mit de Kamera nehger an den Knick ranslieker, kriegt se foorts de Afhaueritis. Nich mal de Amselhahns sünd so flatterhaft!

Wenn ik bloots vun Wieden liesen tokiek, seh ik af un an en Bussert mit fette Wörms losflegen, een sogor mit wat, dat na Muus utsehg. De Jungen in'n Horst hebbt sachs Hunger! Man ok junge Busserten sünd hier mang, mit noch helles Fedderkleed an de Bost. Hebbt de ok al egen Familien? Un wo kümmt dat, dat sik so vele Busserten freedvull een Reveer delen doot?

10.5.20 ....Aantenparken

Un annerletzt bün ik op en Parkplatz düt Aantenpoor wies worrn: Se hebbt hier ehrn Privatparkplatz, aver wirklich so richtig privat! Dor leggt se sik ok dal. Bloots de Aanterich pliert noch so'n beten mit een Oog. — Dor schall mal een kamen un sik truun, hier schnöde en Auto hentostelln! Dat truut sik ok keen.

Ja, mit Aanten kannst jümmers wat beleven.

5.5.20 ....Nieschierig sind wi keen beten

Moder un Vader möten för de ganze Rasselbann maal nakieken, wat de Tante womööglich in de dore Tasch versteken hett! „Moder, pass op, du treckst op de linke un ick op de rechte Siet vun denn dösigen Versluss, okay?“
Düsse söte Opnahm heff ick bi’n Fischer an Kellersee makt…. is doch so nüdelig!

30.4.20 ....Dohlenschönheit

"Goden Morgen!" krächzt de wunnerschöne Dohle Dorothea in ehr elegantes swattgries Kleed. Se glänzt un schemert as vun Metall un hett sik so, as wüss se üm ehr Schönheit. Vull Toversicht kiekt se in den niegen Dag.

De Platz op dat Vagelhus is strategisch günstig, un Dohlen muttst dat nich verklaarn, dat sünd hoochplietsche Vagels.

In en apen Vagelhus kaamt se an allens ran, avers slechter is dat bi Fodersilos un Foderröhren. Dorför sünd Dohlen to groot, dat is bloots wat för lütte Vagels. Ok Dohlen, Elstern un anner kloke grote Kreihenvagels mööt dor töven, wat de lütten Lünken un Meeschen op den Borrn fallen laat. Dorothea hett dat beter: In mienen Goorn warrt se mundgerecht fodert! So lett sik dat en schöne Dohlendiva gefalln.

21.4.20 ....Wat hett Kalli?

Kalli, de Fasan, leevt ok in mienen Goorn. He is en olen, respektablen Fasanenhahn, dat wiest sien grote rode Backenlappen. Je prächtiger de sünd, je dominanter is de Hahn.

En Hahn as he hett en Koppel Hehns to bezirzen, fief bet söss, reinweg en lütten Harem. De Balz is nu al lang in Gang, in'n Mai schall dat Bröden losgahn.

Aver Kalli kiekt en beten bedripst. Fraagwies öögt he den Boom hooch, de noch kahl is. Wat drifft em üm? Wüllt sien Hehns nich so as he? Wiest se em de kole Schuller? Orr is he bloots benaut, wieldat de smucken Schachbrettblomen al afblöht un verwelkt sünd? Dor mutt he nich lang töven, veel annere Blomen staht nu all in de Startlöcker!

10.4.20 ....April, April

Wenn in eerste Moornsünn untellboor vele Vagels Melodien smettert,
man süht in Krattwark un Bööm wedder kraftvollet Leven klattern,
is vull frohe Sinn, all balden strotzt dat wedder vör Blöten und Bleder,
in köhle Aprildaag, mit gottsleider noch unkommodige Weder.

"Frööhjohrsmödigkeit" is nu vermehrt dat Thema in vele Lettern.
Sik na de Sünn lengen un af un an, över Schietweder to wettern.
Und doch, ahn Enn sünd de Thermometer egaalweg an 't klattern.
De Blöhtieden erleven, un doch veel fix verleden in Kalennerbleder.

7.4.20 ....Nu doch Aprilfleder

En beten to optimistisch weer ik bi den Fleder, he is nich mehr in'n Märzmaand opgahn, aver nu lett he sien blaue Blödenbläder sehn. De Struuk is noch jung un mutt noch wassen. Villicht deit he düt Johr en origen Schuss.

De lütte Blaumeesch sitt in'n Avendsünnenschien un kiekt sik de Saak an. Ehr Nest is torecht, de ganze Tied fleegt de lütten Buttscher mit Nistmaterial in'n Snavel rüm, sogor de Kreihn un Elstern.

29.3.20 ....Märzfleder

De ole Flederbusch sitt vull Knubben, de düt Wekenenn noch opgahn warrt. Dat rore Spitakel will ik mi ankieken, dat en Fleder in'n Märzmaand to blöhn anfangt. Dat is noch nich vörkamen. Dorbi kann ik den Goorn opklaarn. — Jedereen, de nu en Goorn hett, is ja froh, dat he rut un sik bewegen kann!

21.3.20 ....Himmlische Roh

Een. Bloots een. Een eenzigen Kondensstriepen vun en Fleegtüüch heff ik hüüt sehn. Mehr nich. An'n Himmel is Roh — himmlische Roh. Op de Eer ok. Bloots de Natuur is noch emsig un ieverig un hild — se wasst un warkelt as wi Minschen sünst ok. Hüüt hollt wi mal de Luft an. Is Roh. Coronaroh. Wat kann dat schöön ween.

Roodbost hett Smack: He sett sik glieks op de "Auslese"!

2.3.20 ....Lütt Roodbost kiekt op'n Koffi rin

Ik höör dat jichenswo russeln un denk noch, dat is mien Fru — aver nee, dat weer wen anners, en lütt Roodbost weer rinflagen! Toeerst seet dat in de Vörraadskamer un intresseer sik apensichtlich orig för den Koffi. Denn büx dat in de Wahnstuuv ut! Ik heff dat Finster wied opmaakt un gaaaanz vörsichtig den lütten Pieper na buten schuucht.

Bi uns Wahnstuvenschapp is Roodbost skeptisch

De Vagels köönt dat ja nich af, wenn se to veel Stress kriegt, opletzt fallt mi de Buttscher noch in Amidam orr kriggt den Hartslag un tschüß. Nee, dat wull ik nich riskeern — wo buten doch dat Fröhjohr op em töövt mit Sünnenschien un siene Leevste jichenswo!

Aver för en poor Fotos harr ik Tied. Harr de Kamera jüst to Hand.

25.2.20 ....De Mars bevert in eensento

De InSicht-Missioon op den Mars is ja al siet över 1 Johr op den Mars un siet ca. 10 Maande bi de Arbeit, un de Seis-Sonde hett al masse Marsbevern optekent — meist 200 Stück sünd dat nu. De hebbt ünnerscheedlich Frequenzen vun de Zidderie, un sünnerlich de Bevern mit hoge Frequenzen sünd op de Eer so nich to finnen un mööt noch gründlich ünnersöcht warrn. De Mars hett keen Kontinentaalplatten so as de Eer; liekers düüdt de Meten bet nu dorop hen, dat de Karn vun'n Mars doch fleten is. Wenn wat Niegs rutsuert, vertellt wi dat hier!

De Standort vun den Lander as Panoramabild. Bildquell: Nasa

17.2.20 ....De Tied vörut

Hamborg, Schnackenburgallee, Stratenböschung na Süüd: De eersten Löwentehn blöht! Stückerwat Lü zückt ehr Handy un knipst. Noch is dat wat Besünners.

Ach ja, in de Supermärkt is siet letzte Week de Oostersnoopkraam rut. Jaja, een Sösstel vun't Johr is bald rüm! 2020 gifft Gas!

17.2.20 ....Sauber surfen bi Plattpartu

Jedereen snackt hüüt dorvun, dat ok dat Internet gewaltig veel CO2 kost, de Energie, dat Redighollen vun Hard- un Software... Wisslich bedrievt Se Ehrn PC, Tablet orr annern Endreedschapen mit Ökostroom. Ehrensaak. Man wat is mit de Websieden, de een so besöcht? — Hier köönt Se enkelte Websieden op ehr Ökobilanz testen. Klaar, dat Plattpartu in de beste Kategorie liggt!

Dat wull ik bloots mal kloorstelln.

16.2.20 ....Solar Orbiter truut sik wat

Na de Sonde "Parker Solar Probe" vör knapp twee Johr is nu de neegste Sonde in Richt Sünn op de Reis gahn: de europääsche "Solar Orbiter". Düsse Sonde schall de Sünn in en stabile Ümloopbahn (Orbit) ümkreisen, de heel stark gegen de Evene vun't Sünnensystem verkippt is; so kann de Sonde de Sünn op de Pole kieken. Denn de Sünn hett ja ok Pole, se dreiht sik ja ok. Dat geiht dorbi üm dat Magnetfeld vun de Sünn. Wi warrt later noch veel vun de lütte Sonde hören, de heldenhaftig grote Hitten bestahn kann; denn eerstmal is se bloots ünnerwegens, se warrt so üm un bi 2030 ehr Ümloopbahn faatkriegen. De Sonden "fallt" ja nich op direkten Weg in de Sünn — dor hett ja nüms wat vun —, sünnern juckelt sik mit Swing-by-Manövers na un na in Elleipsenbahnen an de Sünn ran. Ok de "Parker Solar Probe" schall eerst 2024 ehrn sünnennäächsten Afstand innehmen.

3.2.20 ....Dat mutt'n verklaarn

Nicht an vele Steden kannst hüüt noch sowat sehn:

En lichte Tuun, an Plastikpahlen locker in den Acker steken, nich mal dicht — gegen wat is dat denn? Tja, leev Kinners, dat kennt ji nich mehr; dat is gegen Snee. Nee, nich dorför, dat dat nich sniet, sünnern wenn dat sniet, schall de Wind den Snee nich över de Straat puusten. Denn is de Straat nämlich gau dicht. Dat kunnst fröher veel beleven, wenn so'n Tuun fehlen dä. Dorüm geev dat düsse "Schneeverwehungszäune" överall, 'neem de Wind en frie Flach harr un gefährlich över de Straat puusten kunn. Dat ik hüüt noch een funnen heff, is meist en Wunner!

31.1.20 ....Kätzchen in'n Januar

Ja, dat is mild. Överall in de Goorns un Woolden is Vagelroop to hören, nich bloots Winterling un Göösbloom seht wi in't Gras blöhn, nee: Ok Eller un Hasselbusch hebbt dat Blöhn anfungen un wiest ehr Kätzchen! Över un över hangt se an de Büsch un Bööm, as de Biller wiest. Wo schall dat noch ennen? De armen Allergikers kriegt gor keen Paus mehr!!

Allerdings kann de Klimawannel ok dat Gegendeel bewirken — op ünerscheedlich Wies: de warme Golfstroom kann kippen un utfalln, orr de Jetstreams laat mal en Russlandhooch nich vun de Stell wieken; eendoon, wenn't slecht löppt, kriegt wi ok knakenharte Winter. Tja, mit so'n Klimawannel an'n Hals sittst op en Pulverfass! Langwielig warrt dat tominnst nich.

27.1.20 ....Floogöven in'n Januar

In de Neegde vun Hornsmühlen fulln mi gistern opmaal grote Vagelswarms op. Dat weern keen Toogvagels op ehr Reis; dat sehg ut, as weern se bi to öven. Se nehmen Kielform an un lösen sik denn wedder op, störten dal un stegen wedder op, krüüzen en annern Swarm un küseln en Stoot üm den, denn lösen se sik wedder ... un allens jümmer över düsse Ackerflächen!

Mi düch, de Vagels müssen vun de Grött her sowat as Wildaanten ween; avers Wildaanten maakt nich solk Toogvagel-Öven un bildt keen Kiels. För de groten Göös-Aarten schienen se mi to lütt, ehr Flünken lepen ok mehr so spitz to. Betere Fotos heff ik avers nich henkregen. Welk Vagelaart mag dat woll ween?

26.1.20 ....Lent in'n Winter

Huus-Panther Hermann II. (de Tweete) wendt sik mit Schüddköppen af un dreiht üm: Wat schall he vun dissen Winter hollen? De Planten weit dat ok nich, se sünd ganz bedüselt vun de Warms. Wenn bloots de Sneeklocken an't Lüden weern, dat güng ja noch an; beten fröh weer dat ok noch. Aver wenn de Büsch un sogor de Rosen utslaat, Knubben drievt un Bläder opgaht — denn kann wat nich stimmen!

Wat schall dor noch vun kamen? Dat Slimmste weer ja woll, dat dat so wiedergeiht, de Planten fangt all an to blöhn — un bi Enn Märzmoond gifft dat en strengen Frost. Denn Adjüüs, Appelblööt, Plumm un Kassbeer!

Nee, so'n Winterlent, dat is keen Spaaß.

19.1.20 ....Na du, Nandu?

Bi Regenweder fohr ik langs de Noordwestkant vun den Ratzborger See — dor, 'neem de Wakenitz ut den See kümmt. De Gegend is heel sied un waterig dor, de Straten sünd lütt, un de Sicht weer nich good; also fohr ik heel langsam. Dat weer ok good, denn miteens kümmt wat ut'n Knick: Heel staatsch un gemächlich stapp en grote Nandu vör mi op de Straat. Ik stopp. He steiht vör mi un töövt — apensichtlich op sien Kumpels, denn noch een un noch een mannshoge Nandu kümmt lösig ut den Knick. Ik kraam in'n Rucksack na mien Fotoappraat. De Nandus wannert över de Straat. Se sünd al op de Wisch linkerhand de Straat, also Richt See-Över, as ik den Appraat endlich heff, un de Sicht is al to slecht. Dat Bild hier is also nich vun mi, sünnern vun Anna Terate. Man so hebbt de Nandu-Frünnen (orr Frünninnen) utsehn. De groten südamerikaanschen Loopvagels leevt dor frie, un bi so en milden Winter hebbt se in de Wischen apensichtlich ok noog to freten. Dat Johr fangt good an!

22.12.19 ....Wiehnachtsboom — poor Nummern tau groot

Dor stahn sei nu un seihn in'n Winter na nix ut — dei Mammutbööm in'n Leonorenwohld bi Hohen Schönbarg. Up dat Panorama-Foto fallt sei gar nich so op (sei stahn in dei Midd, Bild vergröttern dörch Anklicken). Kein Wunner: Sei sünd ja ok noch Baby-Mammutbööm, noch lang nich so oolt un groot, as sei warrn könen. Dei Heimat vun'n Mammutboom is ja Amerika, un sei sünd ok immergröne Nadelbööm, kunnen also Dannboom spelen — aver nüms wöör op dei Idee kamen, so'n Trumm vun Boom aftauhaun! Wenn ik sei so vun Wieden seh, erinner ik mi an uns' Utflöög in den Wohld un woans wi sei mit Hannen anfaat hemm.

An den achtern Mammutboom stah ik

Dörch dei fründliche Hülp vun den Förster Baier hemm wi 2013 up ein Daagsfahrt dörch dei Endmoränenlandschaft vun'n Klützer Winkel den vermeintlichen Standuurt vun dei beiden Naturphänomene korrigiern könen: Dor, woneem wi de vermoden wiern, dat wiern Douglasien, anplant't 1871 (also ok al ganz stattlich). Dei echten Riesenmammutbööm wies uns dei Förster, sei wiern nich wied vun dei Krüüzung "Tweltbeuk" (= dei tweedeilte Böök). Wenn Sei dei Bööm seihn wüllt, söökt Sei ruhig dei fründliche un klauke Künn vun den Förster! So könen Sei ok noch miehr liehren, etwa woans de ümweltbewussten Förster vun't 19. Johrhunnert Planten ahn Insatz vun Pestiziden hulpen hemm.

3.12.19 ....Vikrams Trümmer

Hüüt warrt allens funnen, sogor wenn dat in'n Weltruum perdü geiht. Vikram, de verlaren indische Maandlander, is nu opfunnen woorn — dat heet, sien Resten. En Nasa-Sonde hett nu en Maandregioon fotografeert, de sik apensichtlich verännert harr: Schrottdelen (gröne Pünkt in't Bild) un Inslagsteden vun solk Delen (blaage Pünkt in't Bild) weern to sehn. De Lander is also wirklich mallöört. "Rumms" hett dat avers nich maakt, denn de Maand hett en veel to dünne Atmosphäär, de keen Luden överdragen kann. Allens dor findt in afsolute Stillnis statt — ok dat dramatische Terschelln vun en Sonde.

30.11.19 ....Kole Fööt

De eerste richtig kole Dag — un wat hör ik över mien Kopp? Dat Gejachter vun en Kiel Wildgöös! "Wi sünd to laat! Wi hebbt verpennt! Wo kann't angahn! Wat is dat koolt! O Mannomann, af na Süüdwest!" Un dor flögen se ok al över mien Kopp, in wunnerschöne Formaschoon, liekers ehr opreegt Hachen. Harrn woll miteens kole Fööt kregen, de Deerten. De mehrsten Göösswarms sünd ja al lang dörchtrocken un weg. Ik kunn nich fix noog fotografeern, avers na ehr Swattwitt kunnen dat Blessgöös ween. — Ik wünsch ju gode Fohrt, ji Schönen! Muchen ji dat warm un komodig hebben!

18.11.19 ....Meeschen un Meeschen

...de mit de blaagen Mützen sünd al dor

De Kohlmeesch kiekt noch...

Dat gifft Meeschen un Meeschen — also so welk un so welk. Ik maak af un an Experimenten. Wenn ik en nieges Foder rutlegg orr hensmiet, sünd dat jümmers de Blaumeeschen, de as Eerste rangaht. Se sünd veel kurascheerter as de Kohlmeeschen, stört sik merrn rin in't Gewöhl un riskeert ok Knaatsch mit de Lünken (de jümmers in ganze Sippenstärke anrückt).

"Ik heff wat kregen!"

"Gifft dat dor wat för mi?"

"Wohr di bloots weg! Dat is mien!"

De Kohlmeeschen kiekt sik allens eerst ut sekere Entfeernung an, schuugt den Konflikt un huscht bloots mal vörbi, wenn't ruhiger is. So mööt se sik denn faken mit dat tofreden geven, wat nablifft. So geiht dat een Trüchhöllern een, wenn alle Hunger hefft!

22.10.19 ....Bloots keen Stress mit Jungs!

Oh, oh. Nu warrt dat eng för de Mannslüüd. Wenn warden Moders Stress hebbt, kriegt se ehrder Deerns as Jungs. Deerns kaamt nämlich beter mit Stress klaar. (Wi Fruuns un Moder Natuur weet dat al lang.) — Mannslüüd, wenn ji nich utstarven wüllt, maakt juun Fruuns keen Stress! Zickt nich rüm! Kritiseert ehr nich! Nehmt ehr af, wat ji köönt, un benehmt sik mustergüllig. De Rest vun de Welt maakt uns al noog Stress, Job, Geld, Familie, Politik, Klimawannel... Sünst is dat bald ut mit de Minschheit, denn wi sünd ja keen Gallwöpsen, de ahn Keerls utkaamt.

19.10.19 ....Dat weer de Gallwöps!

Un hier kümmt de Anter to de Fraag vun annerletzt — Dank an all helprieke Lesers: Dat sünd twee Galln vun de "Gemeine Rosengallwespe". De Gall is dat Larvenhuus, dorbinn — in den hatten Kern — wahnt bit to 60 Larven, de sik in't neegste Fröhjohr verpuppt un in'n Mai as fertige Wöpsen sluppt un to flegen anfangt. Dat Foto hier stammt vun Thiotrix/Wikimedia Commons. Düsse Wöpsen sünd ok heel intressante Deerten: Se köönt sik mit orr sünner Keerls vermehren! Dat gifft ok bloots ganz wenig Wöpsenkeerls. Bi de "Parthenogenese" (dat Kinnerkriegen ahn Keerls) warrt natüürlich ok bloots Deerns produzeert. Villicht starvt de Gallwöpsenkeerls mal ganz ut?

De Wöps leggt ehr Eier in Rosensprossen, de Sprossen bildt Holt dor ümrüm, un de Gall wasst. Dat schaadt de Roos avers nich allto dull, se överleevt dat. So "gemein" is de Gemeine Rosengallwöps also gor nich.

16.10.19 ....Wat is dat denn?

In dat milde Weder güng ik en beten an'n Knick langs, un miteens seh ik an en willen Rosenbusch twee so Fusselbälle. Hett dor en Wilddeert en beten Fell laten müsst? Ik kiek mi dat nehger an. Dat weer keen Fell. Dat leet as Plantenmateriaal, avers dat weer keen verdröögt Rosenblööt; dat seet ok direkt an'n Telg. So'n lierlütt Spinnendeert klabaster dor op rüm, avers haug denn af.

De Bälle leten bi't Betasten nich week, sünnern ehrder borstig. Afrieten wull ik se nich. Dor schien en harte Kern in to ween.

Weet een dormit Bescheed, wat dat ween kann? Is dat vun en Deert orr en Plant? Hett de Roos villicht en Parasiten? Ik frei mi över Opklaarn an mien Mailadress!

Blifft noch to seggen, dat ik dree niege Mückenstich mitnahmen heff vun den Spazeergang. In'n Oktober! Dat freche Pack! De Warms hett even ok ehr Schaddensieden...

29.9.19 ....De Kraunen sammelt sik

De letzten schönen Daag — un as wulln se een den Sünnschien vermiesen, sammelt sik överall de Vagels: De Swulken op de Stroomdräht, de Spreen in't Feld, un op't Prächtigst de Kraunen, de as enkelte Vagels jümmers so'n beten unordentlich utseht.

"Dat blifft nich so warm un sünnig!", swiestert uns düt Vagelsammeln to. Blöde Vagels, dat weet wi sülvst! Man de Kraunen hebbt sik dat ja deelwies al överleggt un den Winter hier tobröcht. Villicht is düt bloots en grote Party!

24.9.19 ....Lütte Kiefern, halvdood

Bi dat schöne Weder güng ik en beten in'n Woold — un müss mi en Anblick ankieken, de mi doch dat Hart ümdreih. In en Schonung vun lütte Kiefernbööm kunnst sehn, wat bi de mehrsten Jungbööm meist bloots noch de aktuelle Nadeljohrgang lebennig weer.

De öllern Nadeln weern alltohoop geel un afstorven. Un mennigmaal weern ok de jüngsten Nadeln nich mehr sund!

Wat nütt de ganze Schonung, wenn de Natuur as Ganzes nich schoont warrt? Düsse jungen Bööm kämpt üm ehr Överleven gegen de Dröögde un anner toweddern Ümstänn, de sik üm ehr tosamentreckt; un sachs hebbt se al verlaren. — Wi warrt noch mehr vun düsse trurigen Anblicke sehn. Ik mutt mi binnerlich wappnen.

6.9.19 ....Vikram güng flüsch

Chandrayaan-2 flüg üm den Maond Bildmontaoge: Ludgerd Lüske Bild-Daoten: NASA-Apollo-8-Bild

Dat unbemannte indische Ruumfohrtüg Chandrayaan-2 bröchde Vikram ("Dei Maut hätt") in den Maondümloop. Up den Maondbodden schull eine Kartograophie un eine chemischke Analyse affloopen. Taudem wull man nao Waoter seuken.

Vikram harr dat Maondfohrtüg Pragyan ("Dei Wiese") bi sick. Dat schull rund 500 Meter wiet äöwer den Maondbodden feuhern. Dit Ünnernähmen schull 14 Eerd-Daoge duurn.

Dei indischke ISRO-Droom Bild-Daoten: Ludgerd Lüske

Eine sachte Landung up den Maond hätt dei Landeapparaot van dei Indischke Weltruumagentur ISRO nich henkrägen. In 2,1 Kilometer Höchte äöwer den Maondbodden is dei Funkkontakt tau den Landeapparaot Vikram affräten. Bit dorhen löp nao dei Angaoben van ISRO aals nao Plaon. Wat don nau passeierde, weit nümms. Is dei Apparaot gaut daolkaomen, off ligg dei nu in'n Dutt up den Maond? Nu werd dat heele Daotenwark ünnersöcht.

Chandrayaan-2 schall aower twei Johre in den Ümloop (Orbit) warken. Dortau hätt dei Apparaot eine Riege Mätanlaogen an Bord: Radar, Infrarotspektrometer, Röntgenspektrometer, Massenspektrometer, Kameras und Antennen.

Video: süh hier.

28.8.19 ....Mahonienbeeren

Kann sien, düt wier de hitteste Dag vun't Johr. Ik dach miteins an dei Mahonienstrüker buten an'n Speelplatz. Mien Fru sett sik an den Speelplatz dal, un ik güng bi un striep dei lütten blauen Beeren af. Ein lütt Diern keem nieschierig ran un sä: "Dei dröffst du nich eten!"
Binnerlich geev ik ehr Recht, oewer ik kunn sei beruhigen: "Dat is recht, eerst mal ein Groten fragen, ehrdat du wat Unbekanntes ittst! Oewer ik heff mi mit ein Bauk klauk maakt un kann di seggen, dei Beeren kann ik eten, aver sei smeckt bannig suer!"

Dei Diern nehm vörsichtig ein Beer ut mien Sammeldoos un geev mi Recht: Sei wier suer. Ok dei Groten an'n Rand vun'n Speelplatz kennten disse Beeren nich. Wer ahnt ok, dat disse sickelige Struuk mit sien lütte, licht aftostriepen Beeren eetbare Frücht driggt?

18.8.19 ....Gröten vun'n Graspogg

De Poggen in uns Goorndiek laat sik nich jümmers sehn, man hüüt hett sik de Graspogg liekso smuck op en Blatt drapiert as de Keramik-Pogg op dat blage Keramik-Blatt linkerhand. He wull uns sachs wiesen, dat he doch de Schönere is. Dor sünd wi aver längst vun övertüügt. 2018 weer he sogor de "Lurch vun't Johr". Dat is em wiss rünnergahn as Botter!

Wi hebbt uns Graspoggen geern, se bringt ok den Winter in uns Diek to. In de Beete vun uns' Buerngoorn hebbt wi ok noch vele lierlierlütte Kröten rümmerhoppsen.

6.8.19 ....Hoochsommer in Pagels' Goorn

Pagels' Goorn is to alle Johrstieden en Genuss, nu in'n Hoochsommer villicht an'n mehrsten. Hier wies ik eenfach mal de Vinca (spraken "Winka"), en Bodendecker, de de Besökers mit sien himmelblage Blöten grööt. In'n Achtergrund kannst dat grote Telt sehn.

De Vinca is en Plant un de Familie vun de Hunnengiftgewächse (echt!), de vun't Middelmeer to uns kamen is. Se wasst ok in'n Woold un hett lustige propellerföörmig Blöden. Man wohrschuug: Se is giftig! Beter bloots ankieken!

Prachtvull sünd ok de asiatischen Lilien in Füerfarven. Lilien sünd ja Zibbelplanten un köönt sik över de Blöden, aver ok över Zibbeln, also ünnereerdsch, foortplanten. Dat süht staatsch ut, wenn se in grote Flachen tosamen wasst.

28.7.19 ....Bläderwessel in'n Juli?!

De junge Bark hett ehr ole Bläder meist all afsmeten

Ik weet ja, siet den Klimawannel is allens anners, avers nu bün ik doch verbaast. Dat is so: Ik heff en grote Dackterrasse, de opstunns en beten verwillert is. Mennig Planten dor in de Kübels heff ik ut anner Goorns schenkt kregen orr eenfach so adopteert, wieldat se kröpelig utsehgen usw. Na, ik sorg för Eer un Water, un se mööt sehn, woans se klaarkaamt.

Düsse Mini-Busch weer heel un deel bruun — een Glück weer ik to fuul, em ruttorieten!

Düsse Busch is meist 1,5 m hooch un hett sik wild in en lierlütten Pott anseiht. Dat he dor in leven kann, is en Wunner!

Düt Johr heff ik dree, veer Büsch, de miteens bruun woorn. Een dorvun is en junge Bark, de sik eenfach so in en Kübel anseiht hett; de Naams vun de annern Planten weet ik nich. Oha, dach ik, de starvt mi weg. Man wat maakt se nu?! Se drievt nieg ut — de Büsch ok mit de doden Bläder noch an de Telgen! Hett een sowat jemalen beleevt? Hebbt de Planten dacht, dat is Harvst, un warrt nu wies, dat se sik in'n Kalenner verdaan hebbt? Wo kann dat an liggen, so'n Benehmen vun Planten?

Op jeden Fall wunnerwark ik wedder un wedder över de Regeneraschoonskräfft in de Natuur. Wat heel un deel dood schien, is binnen ganz lebennig un blöht opnieg. — Wi warrt düsse Genialität vun de Natuur sachs bruken, wenn wi mit den Klimawannel för recht to doon kriegt... Köönt de Woolden sik ok so verhalen? De Waldschäden kannst nu al düüdlich in uns Woolden sehn.

14.7.19 ....Rekord-Ei

Mit de Eier is dat so: Bit 53 Gramm sünd se Gewichtsklasse S; bit 63 Gramm Klasse M; bit 73 Gramm Klasse L — un över 73 Gramm Klasse XL.

Un hier kümmt as Weltpremiere dat niege Rekord-Ei: wohr un wohraftig 125 Gramm Ei an een Stück ut en Höhnermoors! Dörchmeter 5,5 cm, Längde 8,5 cm. Un dat is wohraftig vun en Hohn.

Welk Klasse is dat nu? XXXL? Is dat en niege Höhner-Rass? Buteneerdsche Höhner?

Aver ok düt Ei besteiht — as all Eier — to dree Veerdel ut Water. In den Rest aver stekt Eiwitt (Protein), Mineralien as Iesen, Phosphor, Calcium un en Barg Vitamine.

14.7.19 ....Mofi an'n Dingsdag Avend

De Maand is bald wedder vull. Un wenn de Heven mal klaar warrt in de neegsten Daag, köönt wi an'n Dingsdag Avend wedder en partielle Mofi bewunnern. Punkt teihn fangt de partielle Finsternis an; de Halvschaddenfinsternis is al vun kort vör negen to merken. Alltohoop duert dat Spitakel good fief Stünnen. Klock een is de partielle Finsternis vörbi, Klock twee ok de Halvschaddenfinsternis.

En totale Mofi gifft dat bi uns eerst in'n Mai 2022 wedder to sehn, un in'n Oktober 2022 en partielle Sofi. Wi geneet eenfach, wat de Himmel sünst so to beden hett!

14.7.19 ....De Vagels kommenteert

De Butt

Wi weern angeln in Wilhelmshaven. Dat Weder weer man so lala, man wi in Gummistebeln leten uns nix verdreten. Wi stunnen an'n Haven — ünner Beobachtung vun en Kormoran un poor Möwen.

De Butt is man bloots so lütt, meent de Mööw

Ik heff en lütten Butt ut't Water trocken. De Butt ut't Märken weer dat nich, denn he hett mi keen Verspreken maakt, un so keem he ok nich wedder trüch in't Water. De Mööw kreis över mienen Butt, keek minnachtig op em dal un wies mit ehr Flögelspann exakt, wo minn de Fang weer.

De Aal

Mien Kumpel trock avers en kaptalen Aal vun gode 70 cm ut dat Havenbecken. Foorts apen de Kormoran sien Flünken wied, as wull he mit Anerkennen seggen: De Aal is soooo lang!

Sooo lang is de Aal!

De Aal un de Butt, beten wat later

De Aal weer aver ok nich ut en Märken, op jeden Fall hett he uns keen Verspreken maakt, wenn wi em frielaten wöörn. So is he in de Pann landt — un hett märkenhaftig good smeckt.

5.7.19 ....Uns' Swulken

De Ton-Swulken sünd al böös bescheten!

Ok dütt Johr hebbt wi wedder een Swulkenpoor mit veer Gören.

Wi hebbt dor so'n lütt Huus in'n Vörgoorn un in een Eck as Deko een Swulkenpoor ut Toon anbröcht. Dat hett denn een richtiget Swulkenpoor annåhmen und nu sünd wedder veer Gören, dat drüdde Johr in de Reeg, kort vör Flügge — as dat in mien Riemel bi numanto.de to lesen is.

5.7.19 ....Sellschap to'n Fröhstück

Annerletzt harr ik bi'n Fröhstück op'n Balkon den Dompfaff in mien Barkenboom. De Biller wiest, wo he de Samen verfröhstückt. Sünst kaamt de Buntspecht un de Eichelhäher — de nascht aver an'n Meeschenknödel, un lütt Rootbost wöhlt in mien Blomenpött. So en bunte Sellschap laat ik mi geern gefalln!

23.6.19 ....Nich ganz so giftige Schönheit

De Wooldrebe, de Clematis, blöht wedder, ofschoonst ik al dach, se harr den Winter nich överleevt un weer afstorven. Nu hett se wedder de eerst Blööt opmaakt — un glieks so'n schöne. Al an'n neegsten Dag harr se sik noch wieder na de Sünn apen maakt un strahl den blagen Himmel an.

Clematis sünd Kladderplanten, ehr Vörfahren hebbt sik in lichte Woolden na baven rankt. Hüüt sünd se as Smuckplanten för den Goorn tücht, hunnerte Aarten mit ünnerscheedlich Blöden, sünnerlich to'n Ranken an Spaliere usw. Mit Reben in'n Sinn vun Wien hebbt se aver nix to doon, sünnerlich schullst dor nix vun eten. Denn ok düsse Schönheiten sünd ganz licht giftig för den Minschen!

21.6.19 ....Giftige Schönheit

Wat hier merrn in Hamborg un merrn in'n Juni so prächtig blöht, is en Trumpetenboom (Catalpa bignonioides), en Inwannerer ut Noord-Amerika. He is robust, bescheiden, bloots harte Winter mag he nich so, avers de hebbt wi ja bloots noch selten.

Aver Wohrschuung: He is giftig! Wötteln, Bläder un Blöden sünd för Minschen in Maten giftig, för Insekten avers angeevlich nich. Klaar, dat Insekten op de schönen Blöden fleegt! Ik heff avers Trumpetenbööm sehn, de to Föten en ganze Freedhoff vun dode Immen un Hummeln — besünners Hummeln — leeg. Dat Gift killt de Hummeln also gau, glieks bi den Besöök. Gifft dat villicht en giftige Ünneraart? Orr is dat Phänomen datsülvige as bi Linnenbööm, dat de Hummeln al to kraftlos sünd, wenn se bi de Blöden ankaamt? Kennt sik een dormit ut?

16.6.19 ....Regen

De Starkregen hebbt ganz schön toslaan — op mennig Feller hebbt se dat Koorn plattdrückt, as hier den Gassen. Richtig in Reegn dalwalzt hebbt se em, as weer de Regen en Maschien. Wüllt höpen, dat dat noch nich to laat is un de Halms sik nocheens oprichten köönt!

Vun den Utsichtstoorn in'n Ketelvierth bi Grotenass kunnst wied över de Holsteiner Geest kieken un sehn, woneem de Regen dalgüng.

Giff mi so'n richtig schönen Regensommer, dat is alltied beter as so'n Wööstendröögde as verleden Johr. Föhlst du nich ok, woans de Woolden opaten doot?

10.6.19 ....De Boom streckt de Tung rut

Bi'n lütten Wooldspazeergang keem ik an en doden Boom vörbi, de dwars över en drögen Bekloop leeg. De Boom streck mi doch driest de Tung rut! Dicke orangerode Tungen keken ut den Stamm. Pilze apensichtlich.

Tohuus heff ik denn en beten naforscht, wat dat för'n Pilz weer. Dat gifft Dutzen un Dutzen vun Boompilze! Welk befallt Wunden an'n Stamm, anner siedelt sik eenfach so an. De Orangerode hier is de Gemeine Schwefelporling, un he heet so to Recht, denn he is gemein, en ganz gefährlichen enen. He befallt nich bloots dode Bööm, nee, he geiht ok op levige, stekt ehr mit Fäulnis an un bringt ehr üm! — Avers so is dat in de Natuur: de een fritt den annern, mennigmaal fritt de Lütte ok den Groten. Den Pilz geiht dat blangenbi liekso, den kannst eten. Schall na Hohn smecken.

Ik laat dor de Fingers vun.

9.6.19 ....En Pingstbesöök ut ole Tied

Vör mi landt in lüchen Glanzbruun en prächtige Käver. Stolt reckt he sien Tier, dat smucke Neeshorn, mi tomööt. Ja: All Deerten fiert Pingsten mit de lüchen Blomen un Gräser, so wied un sied, as de Sang vun den Sprosser över dat Land vun mien Kinnertied hallt. Morgen ok noch, un ok dorna. Ik sülven heff dat över tachentig Maal fiern dröfft.

9.6.19 ....Gegen dat Aartenstarven...

...protesteert nu ok dat Lessing-Denkmaal op den Göösmarkt in Hamborg. Mit dat Zitat "Bloots de Saak is verlaren, de een sülven verlaren gifft" maakt he uns Moot. Dorachter stekt "Extinction rebellion", en Grupp, de Akschonen gegen dat Starven vun Deerten- un Plantenaarten un gegen den Klimawannel maakt. Opneegst düsse Veranstalten. Wi mööt alltohoop opwaken! Noch is dat Leven nich verlaren.

26.5.19 ....Wanzen funnen!

"Wanzen", lütte versteken Mikrofone, hebbt mit reale Wanzen gemeen, dat se lütt un tomehrst unerwünscht sünd. Se hebbt avers noch en Gemeensamkeit: Se sünd good tarnt! Dat wiest düsse Fotos hier: Twee Wanzenaarten hebbt sik wunnerbaar an den Ünnergrund anpasst!

Dat eerst, in de Flederfarv un Blassgröön, is en Beerenwanze, en heimische Boomwanze. De tweet in dezentes Hellbruun kunn en Saumwanze ween, ok Ledderwanze nöömt. Op den eersten Blick is se unschienborer as de Beerenwanze, aver ehr Rückenschild hett en wunnerschöne Oberflächenstruktur. Muttst bloots genau henkieken — denn Wanzen schallt ja nich glieks funnen warrn!

19.5.19 ....Reh mit Smack

Klick op to'n Vergröttern!

Dor sünd se wedder! Bi Fründin Raja in'n Goorn freet de smucken Reh all to geern de Johannisbeerbüsch af. Se hebbt even Smack, de Reh! Kannst nix gegen maken, se kaamt ut den Woold, meist in de Fröh, wenn du nich henkiekst... Avers dat gifft wedder en slechte Beeren-Aarn, keen Johannisbeern för de Minschen! Rajas Mann bringt dat jümmers so in Brass, dat em bloots Holthacken helpt

Seeangeln — leider is dat fröh noch diesig

19.5.19 ....Anglerglück

Wi wulln düt Wekenenn partu seeangeln un harrn uns dorto Cuxhaven utkeken. Dat Problem weer, dat wi uns dor nich so recht utkennen dään un ok nüms kennen, den wi fragen kunnen. Also doch na Wilhelmshaven fohren! En Fründ harr mi mal den Südstrand dor wiest; man de weer jüst nu so vull mit Karussells, Wustbuden, Iesbuden usw., dat wi mehr or minner benaut na Stikelkamp trüchfohrt sünd.

Wunnerschöne un nützliche Wattbewohners: Krabbe, Wattworm(hümpel)

Lütte Welln knabbert an'n Spöölsuum — vörn de Angel

Na Wattworms buddeln

Denn besloten wi, dat in Emden op de Knock to probeern. Un dat hett klappt! 2 x Butt un een Aal heff ik fungen. Ehrdat de Floot keem, harrn wi nämlich jüst noch Tied, noog Wattworms to söken. Anglerglück!

De Angeln stekt in See!

25.4.19 ....Güüst un Wadernoot

Letzt Week orrer in de dorvör wöör morgens dat Gräun gräun, smust in de Ogen, dat Witt vun'n Sneeball as een Kleed vun en Bruut witter as witt. Dat Licht, nu hüüt en bieten, Brägen pieren Saak. Letzt keem frische Morgenluft dörch de apen Delendöör un küselt üm de Bein, nu steiht achtern up de Terrass de Warmnis vun'n Dag tovör.

Ahnt wi — orrer is dor nix miehr to ahnen? — vun den neegsten Leven ümbringen Sommer?
Steiht Sommer nich miehr för Juchzen, Singen, Lachen, dorför Stöhnen, Anken, Süchten?

14.4.19 ....Schöönheit in de Stadt

Mien letzte Indruck vun Hamborg in düsse Arbeitsweek: Blöhen Kassbeerbööm merrn in Stadt verdeckt den wanschapen U-Bahn-Damm. Bloots twee Kassbeerbööm sünd dat; links un rechts sünd se flankiert vun ehr unschienbore Platanen-Kollegen, de gröön vör sik henblöht, de ganze Straat lang.

Buten op't Land, in'n Süüd vun Holsteen, muttst nipp henkieken, denn sühst: De Rapsfeller staht al in de Startlöcker. Se sünd kort vör't Explodeern. De Immenkörv sünd dor ok al an'n Rand platzeert. Allens töövt op den Startschuss. — Un al wedder bruukt wi: Regen!

12.4.19 ....Dolle Dohle

Dat is nochmal koolt woorn, un all Vagels kriegt Hunger, ok de wat gröttern. Düsse smucke Dohle hett sik op en Vagelhus sett, dat liekso groot is as se. Dat ruckelt un schuckelt. Se rudert mit de Flünken un balanceert un kriggt dat doch nich in't Liekgewicht.

Dohlen höört to de plietschesten Vagels överhaupt, se köönt reken un snacken, planen un tricksen, leevt in komplexe Sellschapen tohoop un kiekt di al so an mit ehr blaue Ogen, as keken se di direktemang in't Hart. Bavento sünd se wunnerschöön mit den swatten Gesichtsslier un den hellgriesen Nack. Bloots beten to groot för so'n Vagelhus!

Dat hett düsse Dohle denn ok insehn, se böög nochmal anmodig ehrn schemern Kopp un geev denn op. Dat leckere Foder leeg praat ünner ehr, aver se hett nix rutkregen un müss hungrig wedder afflegen!

7.4.19 ....Marienkäver-Hochtiedstied!

Nu is de Tied: Knapp is dat warm noog, dat wedder Leven in de överwintern Marienkävers kümmt, geiht dat ok al mit de Hochtied los. Dat beten lüttere Heken klemmt sik an dat Wievken fast, de Marienkäversex kann bet to 18 Stünnen duern!! Un dat Wievken poort sik mit bet to twee Dutzen Keerls. (De Keerls natüürlich ok mit de Fruuns.) Un dat maakt se later in'n Sommer nochmaal. — Ik günn ja de lütten Deerten ehr exzessives Leevsleven, avers snaaksch is doch, dat de lütte Käver na Maria heet, de jümmer noch as Symbol för Keuschheit ankeken warrt...

Allns dat doot de Kävers, dormit in'n Juni de wanschapen Larven sluppt, de as verdull de Blattlüüs freet. Denn warrt se ja ok bruukt. Later verpuppt se sik, un laat in'n Sommer sluppt wedder utwussen Marienkävers. Un smuck sünd se ja doch.

5.4.19 ....Modder Söög snackt

Hallo tosamen, ik bün dat, de Söög. Ja, ik heff graad mien Muul in'n Mudd, aver ji verstaht mi schon. Ik söök hier na Oostereier, dat is wichtig.

Dat hier is mien Huus. Kaamt doch rin, denn stell ik ju mien Familie vör! Doch, kaamt man rin! Wi hebbt nämli to snacken.
Ik mutt ju mal en Woort to Oostern seggen. Jedereen snackt nu vun de lütten Hasen un de lütten Küken un Lammer un och, wo sööt de sünd. Un wat is mit de lütten Swien?! Hier seht ji mien Kinner. Dat heet, en poor vun jüm. Nee, de hett nich de Aadboor bröcht, de kiekt bloots to.

Hier is de Rest vun mien Familie. Kinner, seggt Moin to de Besökers! So is brav. Ja, wi Swiens hebbt acht op en gode Optrecken. So. Un nu fraag ik ju: Sünd lütte Küken villicht söter as mien lütte Farken?!

Kiekt eins, wo nüdelig de nuckelt! De Ogen gaht ehr to vör Genuss. Dat kann doch nich juun Eernst ween, dat ji Hasen vörtreckt! Ik verlang Oosterswien. Bi uns in'n Dreck kannst wunnerbor Eier versteken, dor finnst de ok nich so licht wedder. Un wenn du ehr nich finnst, finnt wi ehr, dor kannst di to verlaten! Wi hebbt fiene Nesen un sünd leckermuulsch. Also op bald bi juun Oosterfarken!

1.4.19 ....Tallen — keen Aprilscherz

Een Buurnhoff mit'n dörsnittlich Flach produzeert Levensmiddel för 10.000 Minschen. Teihndusend Minschen. — De Buursfamilie kann dorvun knapp leven. Mit Subvenschoon. Se knappst an't Limit.

In Europa is in de letzten 4 Dekaden en halve Milliarde Vagels verswunnen. En halve Milliarde minner Vagels. Sünnerlich dreept dat de, de in Feld, Heid un apen Gelänn leevt — un dor nu nich mehr leevt. Ok se weern Börgers vun Europa.

Bi uns kann doch wat nich stimmen?!

En "Wieder so" kann't nich geven. Wi mööt wat ännern. — Ik weet, de Organisaschoon vun Sellschap, Weerschap un Politik is so mit'nanner verwickelt un verwaven: Wenn du an een Fadem treckst, muttst meist dat ganze Geweev oprippeln, sünst kriggst du nix beweegt. Man wi mööt wat bewegen. Wi mööt an poor Fadems trecken, nu, stantepe. Dat is alternativlos. Un wenn wi dorto dat hele Geweev verännern mööt — na und? Dat kriegt wi ok noch hen. Fangt wi an.

30.3.19 ....Oosterklocken?

Nu blöht se överall, de wunnerschönen Oosterklocken. Man sünd dat ok allns Oosterklocken?! Sünd dat nich Narzissen?

Hier kort de Opklaarn: Oosterklocken (Narcissus pseudonarcissus) sünd bloots een Aart vun Narzissen, un Narzissen sünd een Ünnerfamilie vun de Amaryllisgewächse. Dat gifft bet to 80 Narzissenaarten. Uns Oosterklocken sünd de groten gelen orr blassgelen Blöden, de nu millioonenfach to Oostern blöht — in Hamborg op jede Verkehrsinsel un an all Stratenränner. Klaar gifft dat ok dor noch Ünneraarten, sünnerlich in de Farv — welk hebbt heel bleke, meist witte Butenbläder, bi anner is dat trumpetenaardige Binnere meist orange; welk sünd lierlütt tücht, welk teemlich groot. Eendoon: Na de Krokus- un Kätzchen-Tied is düt de schöönste Tied in't Johr, de Optakt to all Blöhn un Wassen!

9.3.19 ....Wat is dat?

Ik heff ünnerwegens düssen Tappen funnen. De mutt vun en Nadelboom stammen, ik weet aver nich vun welk. Dor stunnen ok keen Bööm ümrüm, vun de dat eendüdig stammen kunn. Kennt een vun ju de Aart Boom, de düsse Tappen afsmitt? Ik frei mi över Mail an thomas.seemann3@KEINSPAM!ewe.net. (KEINSPAM! mööt Se rutlaten, dat de Mail funscheneern deit.)

Nadrag an'n 10.3.: Dat Geheimnis is rut, düt football-aardige Ding is en Zypressentappen! Hier kannst welk sehn, de Dinger warrt dor verköfft. Keen Wunner, se sünd ja ok teemlich dekorativ.

28.2.19 ....Bi de Mandarinaanten

Wat för putzige Typen sünd doch de Erpel vun de Mandarin-Aant! De Aart stammt natüürlich ut Oostasien, aver dor gifft dat nich mehr so veel — de Aart is dor meist al bedrauht in ehrn Bestand. Dorför sünd de Aanten meddewiel in de ganze Welt tohuus, denn wegen ehr smuck Utsehn woorn se in verleden Johrhunnerte in mennig europääsche un annere Parks inföhrt. Allens Feernööstliche weer ja fröher mal groot in'n Trend. Ut de Parks sünd na un na vele Aanten utbüxt un hebbt sik in de Landschap breed maakt. Hüüt gifft dat vele wilde Mandarinaanten-Gruppen.

De ganze Bande: Vullgas!

Ja, mien Jung — du büst de Schöönste hier!

Deern vun de Mandarinaanten

As bi uns heimische Stockaanten kluckt de Jungs geern tosamen un treckt in Gangs rüm. Dat süht to un to putzig ut, as wenn dor künstliche Speeltüüchfiguren swemmen. De Deerns sünd, as bi de Stockaanten, veel unopfälliger un köönt ok mal alleen blieven. Ehrn Naam hebbt de Aanten blangenbi vun de chineesche Spraak Mandarin. Aver ok de Frucht Mandarine stammt ja vun dor.

25.2.19 ....Clevere Klevers!

Bi dat schöne Weder weer ik wedder in'n Woold, un hest du nich sehn: dor weern ok de Klevers wedder, He un Se!

Vagels sünd ja vun Natuur heel nieschierig, sünnerlich de Klever. Wenn een sik nich röögt, kaamt se meist vun alleen an un kiekt... un nehmt allerhand Possentuuren in, dütmaal sogor binah koppöver! De lütte Vagel is heel intelligent un peilt sekunnenfix, wat em en Gefohr drauht oder nich. Mi hebbt se as harmlos insorteert, un ik heff heel langsam un vörsichtig mit de Kamera hanteert.

Op dat Bild rechts kannst blangenbi sehn, woso de Klever ok "Spechtmeise" nöömt warrt — "Meise" sachs wegen sien ringe Grött, un "Specht", wieldat he geern in de tyypsche Spechtpossentuur sitt. Avers he is mit'n Specht nich verwandt, un Löcker kloppen kann he nich! Dorto is sien Snavel veel to swack, un sachs kriggt dat lierlütte Deert dorvun en Gehirnerschütterung!

Vunwegen de Spechte mutt ik seggen, dat ik sünnerlich veel Buntspechte in'n Woold wieswoorn bün. Op ca. jeden 8. Vagel keem een Buntspecht. Knipsen kunn ik leider bloots den hier links in'n Affloog.

24.2.19 ....Reiher, Reiher!

Op en moorig Gelänn bi'n Plöner See sehg ik witte un swatte Pünkt dör'nanner sitten. Nanu? Ik güng neger ran, avers de Bande weer schuug un fladder glieks op. Bloots mit Möhg kunn ik se noch in'n Floog knipsen.

Dat weern Sülverreiher un Griese Reiher tohoop, en bunten Mengels! Se verstunnen sik apensichtlich allerbest un weern dor tosamen op Fodersöök. As ik dor stünn, flögen se beleidigt deper in't Moor rut un verswünnen dor.

24.2.19 ....De Lichtpieler grööt ganz liesen

Gistern Avend hett de Sünnünnergang so en schönes Schauspeel veranstalt, dat ik dat eenfach knipsen müss. Un de Hööchtpunkt weer en Ansatz vun den orangen Lichtpieler! Bloots en lütte Reflexion is op düsse twee Biller to sehn. —

De wunnerschöne Lichtpieler is en Wiesteken för lütte horizontale Ieskristall-Plättchen in de Hööchde, de dor waagrecht liegt un bloots langsam dalsinkt. Dat mutt ganz windstill ween, dat een den Pieler sehn kann. Un faken is dat en Baad vun godes Weder! Un so is dat ja ok kamen!

19.2.19 ....De Klever söcht en Höhl

Bi dat schöne Weder heff ik in'n Woold wohraftig en Klever sehn — un ok knipsen kunnt. De schöne Ogenstrich is good to kennen. Düsse lierlütte Vagel leevt ok in'n Winter bi uns, opleevst in'n Woold. He fritt Samen, Nööt un Insekten un bröödt in Höhlen, t.B. in holle Bööm. Heken un Wievken seht sik liek, bloots He hett wat kräftigere Klören. Sienen Naam hett de Klever vun de Methood, den Ingang vun sien Höhl mit Lehm totokleistern bet op en lierlütt Lock, 'neem Klevers noch dörpasst, Fienden aver nich.

He hett sik redig vun mi knipsen laten un ok wiest, wo fien he sien lütten Lief bögen kann, aver den Gefalln, överkopp to lopen, den hett he mi nich daan. Dat kann he nämlich, un wenn ji lang noog kiekt, seht ji den flietigen Vagel bestimmt mal ielig-emsig koppünner-koppöver en Boomstamm op un dal trippeln mit sien lütte starke Krallenfööt. Dat kann keen anner Vagel, nich mal de Specht.

Villicht weer mien Klever al op de Söök na'n Nisthöhl, dat geiht nämlich nu al los. De Poore sünd al lang tosamen, se bringt den Winter tosamen to. Villicht gifft dat bald niege lütte Klevers!

17.2.19 ....De Krokus kaamt!

Överall sünd mit de Sünn de Krokus opgahn! De Knollen orr Zibbeln hebbt in de Eer de Warms spöört. De Krokus is blangenbi en Schwertlilien-Aart. Un dat schöne Gele in de Merrn, dor warrt keen Safran ut; Safran sünd bloots de Stoff-Fadems vun den Safrankrokus, un de sünd rood. Se hebbt ok gor keen Zweck mehr as Sexualorgane, denn de Safrankrokus kann sik nich över Blödenstoff vermehren, sünnern bloots dör sien Knollen. Is dat nich snaaksch? Sünd de Safran-Fadems dorüm so lecker, wieldat se sünst sinnlos sünd? Na de Regeln vun de Evolution müss de Safrankrokus denn ja langsam sien Stofffadems un Blööt trüchbillen un verleren... Radelhaftig!

Düsse afaardige Krokus wasst aver tomehrst in'n Iran. Uns wunnerschöne Krokusse sünd ganz normaal un hebbt richtigen Blomen-Sex via de eersten Insekten. Dorbi köönt wi ehr nu al tokieken! Laat uns dat geneten!

20.1.19 ....Al wedder en Mofi-Spitakel!

In de Nacht op tokamen Maandag gifft dat al wedder en totaale Maanfinsternis (hier verklaart wi dat), kort Mofi. De Maan süht opstunns in de winterklare Luft prächtig ut, bavento steiht he teemlich neeg an de Eer un wirkt dordör grötter. Leider is de Vullmaan ja bloots an'n Nachthimmel to sehn (dat liggt in de Natuur vun'e Saak, he mutt ja de Sünn gegenöverstahn — also op de Eer ehr Nachtsied). Düsse Mofi is wat för extreme "Lerchen": Vun Klock halvig fief bet veerdel vör söben duert se. Bi de letzte totale Mofi in'n Sommer geev dat en fidele lütte Mofi-Party an de Brüch in Holsteen, vun de ut wi de Mofi ankeken hebbt. Dat warrt nu sachs nich so ween. Liekers, nehmt Se de Gelegenheit wohr! De neegst totale Mofi kümmt eerst in dree Johr.

De Vullmaan geiht op an'n 20.1.19 över't Holsteiner Auenland.
Direktemang gegenöver is jüst de Sünn ünnergahn. De Maan is op
sien Weg in den Kernschadden vun de Eer.

4.1.19 ....Kraunen-Gang!

Stormarn un de Gegenden vun't Sebarger Land noord vun Stormarn höört to de schöönsten Rebetten in Holsteen. Avers wat sünd dat för Vagels?

Gistern bi dat schöne Weder bün ik in dat apen Gelänn bi Weede wat Afsünnerlichs wies woorn. In Stoppeln un Wintersaat stunnen grote Vagels — ik keek — dat weern wohraftig Kraunen! En groot Koppel! Se weern dor kregel an't Rümkraunen.

Nehger ranzoomen: Dat sünd Kraunen!

Eerst wull ik dat nich glöven, avers denn seilen dor veer Vagels in den tyypschen Kraunen-Seilfloog mit dalhangen Flünken ran. Dat weern wirklich welk. Ik tell etwa 40 Stück in ünnerscheedlich Pulks.

Wohraftig: Kraunen!

Dat nehm mi nu doch wunner. Kraunen orr Kranen sünd wi ja op de Dörchreis wennt, sünnerlich in Mäkelborg un Vörpommern sünd se in'n Harvst in grote Swarms präsent — avers hier un in'n Winter?! Se schulln nu in Spanien ween! Gistern weer ja en kole Dag, dat harr Frost geven, un de leeg ok noch an de Noordhäng vun't Gelänn.

Dor in de Midd gifft't wat to freten, dat deelt wi uns süsterlich!

Liekers weern de Kraunen ganz fien toweeg un funnen apensichtlich ok wat to freten. Schulln se etwa hier överwintern?! In een Pulk stünnen se tosamen un schienen jüst doröver to beraden.

"Schallt wi nu noch wieder na Süüd? Wat meent ji?"

Wenn all düsse Vagels — Reiher, Kraunen — in't Winter bi uns blievt, warrt dat hier heel lebennig! Wat ok Goorn- un Singvagels dat doot, köönt Se bi de "Stünn vun'e Wintervagels" mitt rutfinnen helpen! De Lünken bildt op jeden Fall Gangs — bi mi is en Girl-Gang (orr Deernsbande) op de Terrass, dat sünd richtige lütte Gangster!

30.12.18 ....Noch en Reihergang

Ik fohr süden vun Selent an een vun de flachen Seen dor langs, de opstunns noch minner Water hebbt orr ganz aflaten sünd. Se schemern dör de kahlen Bööm an de Straat — un op een dorvun lüchen witte Sprenkel. Swaans? Göös? Nee, dat weern sneewitte Reiher, Sülverreiher, en ganz Koppel!

De Sülverreiher is en ganz flexiblen een. Vun Sommer af an, wenn de Lütten flügge sünd, treckt de Reihers in lütte Gruppen orr sogor enkelt över korte Strecken na hier un dor, 'neem se wat to freten finnt — mehr un mehr ok na Noorddüütschland. Ut Oosteuropa kaamt nu in'n Winter sünnerlich vele Reiher op de Fodersöök. Bröödt hebbt se fröher jümmers mehr süüdlich, avers nu mit den Klimawannel — wat kunn dor passlicher ween as de groten Schilfseen twüschen Rixdörp un Selent? Villicht denkt de Reiher dat ja ok.

24.12.18 ....Wiehnachtsmaan

Dat weer teemlich fröh hüüt morgen an'n Hilligen Dag in Neermoor in Oostfreesland. De Maan stunn noch hooch an'n Heven. Meist is he noch vull, nimmt al rechts 'n beten af. Bavento fleegt hier dusende un dusende Göös dör de Luft. Ik heff ehr knipst, nich ganz licht, wenn de Fokus op den Maand is. Denn heff ik den Rökeraven anbööt — för de Fisch, de ik gistern in de Fröh fungen heff. Frische Rökerfisch — dat gifft en Wiehnachtseten...!

De Karpendiek. Wat sünd dat dor för Vagels?

6.12.18 ....Winterküll

Bi Sünnenschien un ieskoolen Wind güng mien Footweg över de niege Brüch vun den Karpendiek. De Aanten un annern Watervagels harrn Schutz ünner de nakelten Telgen vun de Bööm söcht. Se weern ünner luut Snattern dicht an't Över kamen. Ik kunn se goot bekieken.

Dat sünd doch ...

... Nonnengöös, hier in'n Mix mit Möwen!

Dor fullen mi fremde Göös up. De weern sünst nich up den Diek to sehn. Ik truu mien Ogen nich! Dat weern ja Nonnengöös, de ik bither bloots up de Oostsee wies worn weer. Weer ehr de scharpe Wind to koolt? Möken se nu Rast up de Dörchreis up den Karpendiek?

In't Water...

Dat warr ik glieks in de neegsten Daag bekieken. Aver slecht Weder hett mi dorvun afhollen. Un en poor Daag later hebbt sik de Nonnengöös nich mehr sehn laten.

... un dor swemmt se weg!

12.11.18 ....Up mien olen Weg

De Sünn stünn al teemlich deep, de Daag weern körter. Aver mi leet dat keen Rooh! Ik müss rut un mien olen Weg lang gahn.

Toeerst güng dat dicht an de Waterkant lang. En poor Spritzer vun de Oostsee swappen mitünner över de Steen. Up de Steen seten Möwen in'n letzten Sünnenschien. En lütte Schipp schipper den Haven to. Sünst weer dat ganz still.

Mit dat Lopen weer dat bi mi so'n Saak. De Been wullen oftins nich mehr so recht. Dat bunte Loof leeg as en Teppich to mien Fööt un raschel bi jeden Schritt. Dat weer al en ganzen Stoot her, dat ik düssen Weg gahn weer. Wat weer dat schöön! De Bööm weern ornlich wat ranwussen un recken sik in de Hööcht. Aver överall funn de Sünn noch en Lock mank de Telgen un schick ehr güllen Strahlen dörch dat bunte Loof. Dat weer de reinste Farvenpracht.

Mitünner blenn de Sünn so, dat ik kuum mienen Weg finnen kunn. Aver se sack ganz langsam ümmer deeper. Nu verswunn se sogoor achter enen Hügel.

Tofreden keem ik wedder na Huus. Düssen schönen Novemberdag vergeet ik seker nich.

31.10.18 ...."Parker Solar Probe" knackt Rekorde

De Ruumsonde "Parker Solar Probe", de de Sünn utforschen schall, hett al ehrgüstern den betherigen Rekord knackt: Dichter as 43 Millionen Kilometer weer noch keen Ruumfohrtüüch an de Sünn. (De Eer is knapp 150 Millionen Kilometer vun de Sünn weg.) Un de Sonde flüggt wieder. Anfang Nevelmaand krüüzt se to'n eersten Mal de Korona. Ehr dichtste Afstand to de Sünn schall maleis 6,2 Millioonen Kilometer ween. Temperatur dor: över 1300 °C. In dat Bild nerrn is düsse Afstand in Meilen angeven, dat sünd denn 3,9. Noch nehger ran, un dat terleggt di.

Bild, dat den Affstand vun de Parker Solar-Sonde vun de Sünn wiest.
Bild-Daten: NASA. Klick up tau'n Vergröttern!

De Sünn is lütt ünner de Steerns, avers op kosmische Maatstääv is allens lütt. De Leistung, de wi Minschen mit düsse Sonde vullbringt, is op kosmischen Maatstaav meist so as en Mier (Ameise), de en Dannennadel schultert. Beachtlich, hett Respekt verdeent. Ok wenn dat vör de Achtergrund verswindt.

28.10.18 ....Hein Stiekelschwien un sien Froo un Kinner hör Karteer föör de fröstigen Joahrsmoanten

Dat Vöörjoahr wee mit saachte Footstappen in use Tuun intrukken, un mit hüm ok us Sömmergasten van d’ verleeden Joahr. Jüüst in de Nacht, as de Klokken wäär up Sömmer inricht wurn, har sükk ok de Fröst ut use Gägend in een Rebett vertrukken, in de sien Iis in de waarmen Moanten ok stiefed Woater bleev.

Dat leet netso, as wenneer Generoal Winter un Hein Stiekelschien mit sien Bagoasch sükk över hör Woahnenwesseln ovkauelt harn. Glieks an de eerste Sömmertiedsoabend hörden wi Hein all van wieden schnufeln. Dat wee woll wat, wat blossich he moaken dürs. Sotosärgen as Teeken, dat he de Boas van de Büngel wee. Denn van de anner Bösseldeerten in de Kring kreech man höächstens wat to hörn, wenneer see vöör de Blokken seeten to schmatzen. Wollwoahr vöör de Potten un Pannen, worbi dat okk woll dat een ov anner moal een bääten ruch hergung bi de Tageree üm de beste Futterploatzen. — As dat so is mit een Drufel schmachtich Jungvolk.

Nää ok, so'n (Stiekel-)Schwienerie!

Ikk hevv foaken dorcht, dat dat netso is as dat vöörtieds bi us in Huus, wenn wi Kinner aal üm de Toafel to seeten un doarup töövten, dat Moder föör us Stükken schmeer ov us dat Äten up de Tellers scheppde.

Us Voader hull sükk denn jümmers een bietji ovkant van dat Driefen rings üm Tellers un Kummen. He wee sien Deel säker, ok oahn dat he dat so mook as nu Heinstiekelschwien inmirden sien schmachtich Famili vöör de Potten un Pannen. Hein sett sükk stilkens mit siene heele Gröttde mirden in de gröttste Schöädelee. As ikk mi denn so bi mi vööstellt hevv, dat us Voader dat so moakt har ... äärlich ... ikk hevv luuthals lachen mußt. Oaber ok dordör hett sükk Hein Stiekelschwien in sien Futterblokk nich störn loaten.

Nu brukt he föör sükk un sien Famili föör de nächste koole Winterstied oaber keen Bott mehr söken — nu hevvt see hör Ünnerkoamen jüüstemang in use Tuun.

21.10.18 ....De Vagelbeerboom

Düsse Boom mit den latienschen Naam Sorbus aucuparia höört to de Planten, de bi uns tohuus sünd. De Boom kümmt bi uns wild vör, warrt aver ok anplant, as Bispill as Alleeboom.

Ut de lüchen orange-roden Beeren kann een Saft orrer Kompott maken. Ik kenn en Fru, de fädelt de Beeren up un lett se denn drögen. Un dat sünd denn ehre Halskeden.

För de Vagels warrt de Boom nu in'n Harvst ganz wichtig, denn se freet de Beeren allto geern un bruukt de ok in de Wintertied, dat se dörhollen köönt. Den Boom antoplanten is en Aart, de Vagels to fodern! Un över Kerne, Aavt un Nööt freut se sik ja ok

16.10.18 ....Sünnopgangs-Regenbagen

Hüüt fröh weer dat Weder in'n Süüd vun Hamborg beten verhangen, Water hüng in de Luft; un kort vör Klock 8, jüst in den Momang, as de Sünn opgüng, weer ok prompt en Regenbagen an'n Himmel to sehn! De Sünn maal em mit ehrn allerallereersten Strahl. Wat för en leeftallig Teken — al de allereerste Sünnenstrahl maalt dat Fredensteken, den schönen Bagen!

Dat weer en himmelhoge Bagen, en högern kannst nich sehn op de Eerd. Denn de Bagenmiddelpunkt liggt ja nau in den Gegenpunkt vun de Sünn. Steiht de Sünn deep, dennso is de Bagen hooch; steiht de Sünn hooch in'n Zenit, is de Bagen sied un minn. — Nu weer avers de Sünn jüst opgahn un stunn direkt an'n Horizont. De Bagen weer dorwegen meist en perfekte Halvkrink, sien Ennen drepen de Eerd senkrecht.

Later an'n Elvdiek in Moorwerder stünn de Sünn al beten höger, avers de Bagen weer noch dor. He woor eerst bleker, as de Sünn över de Elv opsteeg un de Wulken oplösen dä.

15.10.18 ....Wokeen is dat denn?

Düsse lütte Sössbeener keem mi up en Strandspazeergang up Fehmarn tomööt. Miteens kröpp he ut dat Gestrüpp an'n Spöölsuum. Sachs wull he — oder se — de Warms ut de letzten Harvstsünnenstrahlen sugen. Wokeen weet, wat dat för en smuckes Deert is? Is dat en Flegenaart orr en wilde Wöpsenaart? All Fotos köönt Se anklicken un grötter sehn! Ik frei mi över Naricht via de Webmasterin.

Nadrag: Nu heff ik Mellung kregen, dat schall en heimische Hornissen(!)-Aaart sien, also eenlich ok en wilde Wöps. Hornissen höört ja to de Wöpsenfamilie. Na denn!

14.10.18 ....Fischen op'n Drögen?

Bi den güllen Harvstsünnenschien güng ik dör en schönen hogen Bökenwoold. Miteens worr ik wies, dat sowat Blaaggrönes dor an'n Borrn rümmerleeg. Harr dor etwa een Müll wegsmeten?! Man nee, dor un dor un an mennig Steden leeg dat ok. Dat weern Netten! Richtige Netten ut Synthetikfaser, as to'n Fischen. Harr hier villicht een dat Märken vun de kloke Buerndochter to wöörtlich nahmen?

Ik inspizeer de Netten wat nauer. Se weern överall so leggt, dat se enkelte besünners schöne Böken an'n Foot ganz insluten dään. Schulln se to'n Opfangen vun Bookeckern dacht ween? Ik rechercheer dat tohuus in't Internet.

Nau so is dat: dat is de Bookeckern-Aarn. De Bookeckern schallt nu bald dalfalln, un ehrdat se de Wildswien freet, warrt se hier un dor in Düütschland, 'neem uursprüngliche Bökenwoold steiht, vun Forstwetenschaplers un Boomscholen opfungen un för de Utsaat bruukt. Dat Genmaterial vun uursprüngliche Bökenwoolden is besünners kostbor, denn düsse Bööm sünd eentlich de natüürliche Bewuchs vun de gröttsten Delen vun Düütschand un ganz Middeleuropa, un ehr Arvgood warrt bruukt, ut uns "Nutzwälder" wedder veelfältige, authentische, aartenrieke Mischwoolden to maken, de ok gegen Schädlinge un Klimakapriolen resistent sünd. Un wenn dat richtig good löppt, denn deent welk vun de Bookeckern ja dorto, den Hambacher Woold wedder optoforsten, 'neem de Bruunkahl-Baggers em al demoleert hebbt!

Man betherto, heff ik sehn, legen mehrst bloots welke Bläder in de Netten. Hebbt dor de Wildswien al spiest orr kaamt de Eckern noch?

12.10.18 ....Dahlien in Klütz

Mit Dahlien harr ik so’n hübsch Beleven. Wi weern mit Ehepoor Fokuhl un bummeln nu dörch Klütz. Heiner un Brigitte weern wiet vörut. Jürgen un ik bummeln wat sinniger. Dor sehgen wi enen Vörgoorn, över un över vull mit Dahlien. Ene heel slichte Sorte vun Dahlien, man vele, vele dorvun. Wi weern stahn bleven to kieken un wunnerwarken, menen denn aver, dat disse velen Blomen doch würklich to veel Arbeit maken wörrn: in’n Harvst mit dat Rutklein ut de Erd, in’t Fröhjohr weller rinsetten...

Dor sä en Stimm achter de velen Blomen: „Nee, nix mit veel Arbeit. Disse Dahlien hebbt sik sülven utseiht. Ik heff wieder nix daan, as se in Ruh wassen laten. Nehmt Se sik mal poor Samen mit. De Blöden, de swart worrn sünd, dor sitt de Samen in.“ Na, dat hebbt wi daan. Jürgen hett sien Daschendook ruthaalt un dor hebbt wi poor Blöden rinknütt.

Nu weet ik nich, sall ik de Samen nu al in de Eerd bringen orrer beter bet to’n Fröhjohr töven? Ik denk, töven is beter.

30.9.18 ....Kastangeltied!

Dat gifft woll keen Kind nich, dat nich in'n Harvst Kastangeln söcht un dormit speelt un bastelt. Düsse Tied is nu wedder dor, un de Kastangeln glänzt ut de Wischen!

De Kastangel is keen heimische Boom. Se is eerst so üm dat 16. Johrhunnert herbröcht worrn, ehr Heimat is Innerasien, Tibet, Persien. Hüüt findt wi den Boom överall bi uns, an Alleen, in Parks un in de frie Natur.

De Kastangelboom blöht heel schöön in'n Mai mit grote, kegelföörmig Blödendruven, de oprecht staht un witt orr rood sünd, mit lütte geele Flecken. Un de Frucht ut düsse Blöden sünd uns gröne stickelige Kapseln (Schalen). Dorbinnn sünd runne (wenn dat bloots een Kern is) orr halvrunne (wenn dor twee Kerne in stekt) dunkelbrune Samenkerne. Se glänze as poleert Holt — solang se frisch sünd. Fix sammeln!

21.9.18 ....Hexenpilze

Uns' Hexenpilze in unsen Goorn sünd in en Krink wussen. Un dor dörf ein nich ringahn, sünst warrt ein' verhext! So is de ole Volksgloov.

Natüürlich wasst Pilze — orr Poggenstöhl, as wi op Platt ok seggt — tomehrst in'n Krink, wieldat se in de Merrn ehr gemeensames Wöttelgeflecht — dat Mycel orr Myzel — ünner de Eer hebbt. Dat Myzel is dat egentliche Leevwesen, dat Nährstoffe upnimmt un all sien Pilze versorgt. Ja, unheimliche Wesen sünd se schon, de Pilze, nich?

De Skulptur in Tramünn

16.9.18 ....Eideraant!

Wat weer dat? Ünner de Skulptur an de Travemünner Nordermole "Der Auseinandersetzer" leeg en för mi fremde Aant. Weer de krank? Güstern harr ik se ok al sehn! Ganz ruhig leeg se dor. Dat Fedderkleed weer anners as bi de annern Aanten. Ook de Snavel sehg anners ut, he weer keilföörmig mit den Kopp verbunnen.

Nanu, wat sitt denn dor nerrn? — En junge Eidererpel!

He snütert an'n Spöölsuum....

Na mien Meen weer dat en Erpel vun de Eiderenten, un twoors in sien Jöögdkleed, dat noch nich ganz swattwitt is, sünnern ok en beten bruun. En godes Verglieksbild vun en jungen Eidererpel heff ik hier funnen. Dat is eendüdig, nich? Ok de typische Koppfoorm is good to kennen.

...un wiest sien Fedderkleed.

Dor steiht he ünner dat Denkmal, as weer he ok en Denkmal

Noch nie harr ik en Erpel vun de Eideraanten in Travemünn sehn, ik kenn se blots vun Bornholm. Se leevt nämlich in Skandinavien un in de Arktis un sünd beropen för ehr fien Dunenkleed, dat ok de gröttste Küll afhöllt. De Klimawannel is also utnahmswies mal nich schuld, wenn düsse Vagel miteens bi uns leevt! Aver dat is wohr — ik heff nu vun en anner Fru ut Travemünn höört, dat ok bi de Priwall-Fähr Eideraanten to sehn sünd. Se wahnt hier!

Sööch he sik en Fru? Üm düsse Johrstied kunn dat doch nich mehr angahn, un he weer ja ok sülvst noch en Halvstarke! Un woneem weer sien Sipp? Weer he alleen? Aver da seet he. Wat goot, dat ik mien Knipskassen dorbi harr!

Twee Teenager

16.9.18 ....De Goossager (Gänsesäger)
— Mergus merganser —

Se sünd wedder dor! Allerdings heff ik se eerst laat in Sommer sehn. Egentlich süllt se al in Sommer mit ehr Kinnner in den Fischereehafen hier bi uns in Travemünn sien. Aver dor hebbt de Buularm un de Hitten in düssen Sommer de Familie seker stöört.

Papa (links) un Mama Goossager

De ganze Kolonie putzt sik de Feddern

Nu kaamt se wedder, de Jungdeerten sünd al teemlich groot, aver noch ünner de Opsicht vun de Öllern. De Goossager is en sozialen Vagel un leett sik geern in grote Familienverbänn andrepen. De söökt sik an Avend all tosamen enen luschigen Placken, 'neem de Wind nich so ankümmt. Denn ward noch grote Wäsche maakt. Na en godes Bad putzt se ehr Fedderkleed. Denn steekt se ehr'n Kopp ünner de Flünken un slaapt.

Links: Grotes Planschen; rechts: En Geschwader Goossager

Nu köönt wi all slapen gahn!

De Gänsesäger is en Aantenvagel. Ik heff al mal doröver bericht, as ik em op uns Karpendiek sehn heff. He is en recht geselligen Watervagel. Mit ehr Kinner heff ik se leider nich fasthollen kunnt. De sitt jümmer up Modders Rüüch un fohrt "Taxi", dat süht allerleevst ut! Villicht schaff ik dat in den neegsten Sommer.

Perfekte Tarnung, nich?

8.9.18 ....Sumpfschuumkruut

Ik harr Besöök ut Essen. De Landratten wull'n natürlich an de Oostsee. Wenn dat geiht, mit Auto so dicht as möglich an't Water. Baadtüüch harrn se nich mit. — Dor full mi de Seebrüüch in Pelzerhaken in. Mit uns Boot harrn mien Mann un ik oftins dor anleggt. Dor sull dat nu hingahn. Ik weer al gespannt, wie de Strand vun Pelzerhaken sik verännert harr.

Wi kregen glieks enen Parkplacken. Ik kunn mien Gehhülp, den Rollator, mit an den Strand nehmen. Dittmal weer ik nich mit Boot an de Brüüch. Schöön weer dat likers! Dat Water glitzer in'n Sünnenschien. An de Siet vun de Brüüch weer en Trepp. De güng an den Strand. Mien Besöök harr glieks de Strümp un Schooh uttrocken un leep mit barfte Fööt in de Oostsee. Ik sett mi up de Trepp un keek to.

Dor entdeck ik an de Trepp meern in Sand en gröne Plant. Se harr zarte rosa Blöden. Dat so laat in düssen drögen Sommer! De müss ik mi doch wat nauer ankieken. Dat weer en Kreuzblütler, dat kenn ik. Aver den genauen Naam wüss ik nich. Ok mien Besöök kenn de Plant nich. De kemen mit sandige Fööt wedder trüüch! "Du musst auch mit den Füßen ins Wasser", meen mien Neffe, "ich helf dir!" Un los güng dat Ünnernehmen Baden! Mit mien Neffen as Stütt bün ik dör de septemberliche Oostsee peddt. An de Waterkant harr sik en richtig Girlann vun Seetang bildt. Mit jede Well möök dat Water en richtig Schuumgirland för uns. Un to Huus kreeg ik ruut, de Bloom weer en Schuumkruut. Dat is en grote Familie vun krutige Planten mit zaarte Blöden. Düt müss dat Sumpfschuumkruut sien, dat hett dat geern beten natt üm de Fööt, as de Naam al seggt. Eentlich müss sien Blöhtied längst vörbi sien, aver vele smucke bleekrosa Blöden weern noch dor.

Op de Trepp de Schoh wedder antrecken — links dat Sumpfschuumkruut

So en schönes Footbad harr ik lang nich maakt. Dat warr ik seker nich vergeten.

7.9.18 ....Stumme Lent?

Dat elennige Usutu-Virus, dat de Amseln ümbringt, krüppt ja angeevlich bloots langsam den Noorn vun Düütschland rop un is noch nich in Sleswig-Holsteen, avers ik kann dat nich glöven. Al siet Anfang August heff ik keen vun mien Amseln mehr an mien Vagelbäder orr Fodersüül sehn. Tovöör weern se dor elkeen Dag. To'n Glück heff ik ok keen dode Amseln funnen; dat wöör mi hart ankamen, mien "Mamsell Amsel" un ehr Familie bloots noch as Kadaver to sehn. Falls Se minner Glück hebbt: De Nabu un ok anner Steden sammelt Meldungen över dode Amseln un dat BNI analyseert de Kadaver.

Angeevlich sünd nu al knapp 9000 dode Amseln nawiest. Reaal sünd dat wiss veel mehr. Ik bün nu beförchten, dat wi 2019 en "stummen Lent" kriegt — ahn Amselleed. Mitschuld schall ok hier de hitte Sommer hebben, de de Utbreden vun dat Virus begünstigt hett: je wärmer, desto mehr Stekmücken, de dat Virus överdraagt. Ach nee: Horst Seehofer seggt ja: "De Migration is de Moder vun all Probleme!" — un he hett natüürlich ok hier recht! Vun Toogvagels woor dat Virus al in de 1990er Johr ut Aafrika insleept. Harr Seehofer de man bloots de Grenzen dichtmaakt un de dösigen Toogvagels dwangswies hier fastsett, denn weer dat nich passeert. Bloots de Vagels weern all verfraren... Doot lever wat gegen den Klimawannel, ji Strohköpp!

2.9.18 ...."Goden Moorn!" seggt de Scheckenfalter

Nanu? Wokeen sitt dor...

Vorsichtig güng ik de Trepp hindaal, keek jümmer nipp, wo ik hinpedden müss. Ik wull doch mien Zeitung halen. Dat weer jümmer mien eerste Arbeit.

...achter dat Melkglas?

De Sünn schien hell up de Schieven vun de Huusdöörn. Wat weer dat? Dor seet buten an de Schiev ja en Falter. Wull de mi "Goden Moorn" seggen? Den heff ik mi glieks wat genauer bekeken.

En wunnerschöne Scheckenfalter!

Vörsichtig möök ik de Döör up. Oh, dat weer ja en Scheckenfalter! Lang gell he as bedrauht, verswunnen, bi uns utstorven. Annerletzt schreven se in't Blatt, dat he wedder bi uns updükert is. Gau haal ik mien Knipskassen un keek in mien Book. Dat weer wahrhaftig en Scheckenfalter, de mi dor begrööt hett. Much dat en gode Anfang sien, dat he wedder bi uns heimisch warrt!

26.8.18 ....Geheimagenten

Ik weer mit Auto op't Land ünnerwegens, jichenswoneem op de Geest. De Dag weer ja beten bedeckt. Miteens geev mien Handy Luut, en wichtig Naricht weer inlopen. Ik rechts ran in en Ackertofohrt, Motor ut, Handy rut. Op den Stoppelacker wied buten leeg jichenswat rüm, seeg ut as en verkrumpelt Stück Pappe. Dat stöör mi nich.

Dat mit dat Handy duer. Teihn Minuten hett dat duert, bit sik de Pappe bewegen un sik dormit as lebennig utwiesen dä. So vörsichtig weern de twee Feldhasen west! Teihn Minuten hebbt se reglos dorhuckt, de Köpp tosamen, un hebbt mien Auto beobacht, wat ik ok keen Gefohr weer!

Nu hoppeln se separat blangenanner, jümmers noch kuum to kennen, so good weern se tarnt — as Geheimagenten, bloots ahn Slapphoot (dorför mit Slappohren). Bloots dör ehr Bewegen bün ik ehr wiesworrn. Düssen Reflex — op en Bewegen achten — hebbt Büüt un Freetfienden ja gemeen. Hasen brukt bloots na Fienden Utkiek hollen, se sünd keen Jägers, bloots Büüt; Minschen hebbt in de Tied, as düsse Reflex sik bill, sachs togliek na Jagdbüüt un na den Säbelzahntiger utkeken. Wi Minschen staht op beid Sieden.

Na, ik müss de twee natüürlich knipsen. Utstiegen tru ik mi nich, dat wöörn düsse vörsichtigen Hasen foorts wieswarrn. Schiev rünnerfohren, Knipskassen hoochheven — da! Se markt op, se hebbt mi klookkregen! Un hoppeldipoppel sünd se weg.

17.8.18 ....Kanadagöös up de Dörchreis

Wat swemmt dor buten achter de Swaans?

Mien Fohrt mit Fohrrad na Huus güng ümmer up de Promenaad an't Water lang. Gegen Avend weer de Strand teemlich leer un de verscheden Vagels sammeln sik an de Waterkant. Ik kunn vun de Promenaad ümmer de verscheden Watervagels utmaken. In de letzt Tiet weern in de Hauptsaak Aanten, Möwen un Schwaans to sehn.

Dat sünd wi, de Kanadagöös!

Wenn wi nich jüst alleen spazeern gaht,...

De Schwaans keken mit ehr langen witten Hals över den Rand vun dat Över. Up dat Water sailen de letzten Sailer in Richt na ehr'n Haven. Dat weer so de letzt Stünn vör de Avenddämmerung, de Schummerstünn.

...maakt wi allens tosamen: Putzt sik een, putzt sik all!

Steiht een op een Been, staht all op een Been!

Stekt een den Snavel achtern Flünk, doot dat all!

Un wi swemmt ok tosamen weg! Tschüß!

Aver hüüt weer dat anners. An't Över wöör ik luder swatte Köpp wies. Dat weern anner Vagels, de müss ik mi ankieken. De Köpp weern mit swatte un witte Feddern todeckt. Sulln dat Kanadagöös up de Dörchreis sien? Vör Johren heff ik se hier bi uns üm düsse Johrestied sehn. Un nu hebbt se sik wedder koort sehn laten.

Tschühüß!

Kanadagöös sünd in ehr Treckeln heel variabel, welk Swarms treckt na Süüd, welk treckt mal woanners hen, avers nienich allto wied; de mehrsten in Europa blievt ok in Winter tohuus. De Harvst hett ja fröh insett, schull de Treckeltied etwa ok al dor sien? Kuum to glöven, is doch so warm, ok in Noordeuropa! Aver villicht sünd düt ja Gäst ut ganz nöördliche Gegenden, de bi uns den Winter tobringen wüllt. Dat maakt Kanadagöös nämlich geern: Se treckt nich wied na Süüd, sünnern Düütschland is warm noog för ehr. Denn warrt wi se ja noch öfter sehn!

31.7.18 ....Tommy

Wi wullen dat ditmal mit en Katt versöken. Vör een Johr mit de Stallhasen Hoppel un Poppel harr dat nich klappt. Dorbi harrn de beiden en egen Huus kregen. Aver de Marder weer schlauer. De harr noch en Lock funnen!

Wat? Ik schall Marder verschuuchen?! Spinnt de?

Nu sull en Katt in't Huus. Up en lütten swatt un witten Kater weer uns Wahl fullen. He hör up den Naam "Tommy". Sien Borthoor zittern, as wi em in unsen Goorn setten. Mit grote Ogen keek he uns an. Denn versteek he sik achter de grönen Büsch.

Wi hebbt em denn eerstmal in Rooh laten.

In Roh laten, ja! Dat bidd ik mi aver ok ut!
Marder verschuuchen, also echt! Lever maak ik mi lang!

Naja, kraulen is ok ganz okay...

Na'n Stunns Tiet hebbt wi dat wedder versöcht. Ganz vörsichtig sünd wi na em ransliekert. He keek twoors 'n beten bang, hett uns aver in sien Nähgde kamen laten. Wat weer dat för enen smucken Kater! Sien Fell glänz in'n Sünnenschien, de lütten Poten weern sneewitt. De harr he vörher aflickt. Wat he woll Marder in Schach hollen kann...? Ganz egaal, wi harrn em in't Hart slaten — Tommy wöör hoffentlich bi uns blieven!

...sogor heel okay!

21.7.18 ....Mofi! Mofi! Johrhunnert-Mofi an'n Friedag!

Leven Lü, maakt sik en dicken Knütten in't Taschendook: An'n neegsten Friedag is Vullmaan — un de Maan duukt an'n Avend för vulle 103 Minuten in den Kernschadden vun de Eer! Dat warrt en Johrhunnert-Maanfinsternis, de längste in't ganze 21. Johrhunnert. Klock veerdel na söben geiht dat los. De naue Tiedplaan is hier (beten na nerrn rullen!). Bavento steiht de Mars neegbi den Maan un warrt em överstrahlen, wenn he in den Eerdschadden rood lücht. Dat mööt Se sik ankieken! Bi dat gnadenlos "schöne" Weder warrt dat wiss kloor to sehn ween.

Wenn Se nochmaal weten wüllt, wat dor eentlich los is bi de Maanfinsternis, kiekt Se in unsen Artikel hier, dor is allens nipp op Platt verklaart! Un nu: Nich verpassen!

18.7.18 ....Up den Nahuusweg

Na en lütte Utfohrt bi herrlichen Sünnenschien weern wi up den Nahuusweg. Dor kemen wi an den Hemmelsdörper See un den Fischereehaven vörbi. "Laat uns mal kieken, wat sik hier deit! Vör twee Johrn harr man Grotes vör. De Uferweg sull utbuut warr'n. De Planung weer grootartig. Aver leider hett dat nich klappt. Dat Lokal weer nich rentabel. Se harrn grote Parkplatzsorgen."

Dat Eerste, wat wi wies wöörn, weern veele Fohrrääd. Uns Auto funn glieks enen goden Placken. Dat geev ok Kleenigkeiten to eten un wat to Drinken. Wi harrn den Indruck, dat hier wedder wat Ingang keem.

Smucke Disseln

Brandkruut

Wi hebbt uns ok wat haalt un uns buten daalsett. De lütte Haven weer mit Waterplanten bewussen. De harrn sik in de Tied, wo hier nix los weer, orndlich breet maakt. Ik heff gliek noch niege Planten funnen. Brandkruut un Hartgespann weern för mi nied.

Hartgespann

Brandkruut

Dat Brandkruut harr man ok in de Gröönanlaag anplant. De Planten harrn gele Blöden. De sehgen de Blöden vun de Dannnetteln liek. De Blöden hebbt wi as Kinner ümmer utlutscht. De weern so schöön sööt! — Mank dat Grööntüüch söchen sik Zappen ehr Avendbroot. Dorto dükern se ümmer ünner Water. Wenn se wedder na baven kemen, weern luder Luftblasen üm se rüm.

Zappis in den Blasensee

Wi hebbt noch en ganzen Stoot tokeken. Aver denn wöör dat Tiet to uns Wiederfohrt.

Dat Brodtener Över mit Swulken dorvör

6.7.18 ....Uferschwulken

De Uferschwulken sünd wedder an't Brodtener Över. Teemlich laat keem ik düssen Sommer eerst an't Brodtener Över, dat smucke Steilöver Bi Tramünn. Aver ik bin de Uferschwulken — de Flugakrobaten — noch wies woorn. Se harrn wedder luder Löcker för ehr Nester in dat Över maakt. De Nafraag na en goden Buplatz weer groot.

Dat Över hebbt se perforeert as en Schwiezer Kees

In gröttere Gruppen flögen se vör de Afbruchkant vun dat Över hin un her. Welk harrn ehr Wahnröhr al trecht un höllen nu vör den Ingang Wacht. För mi weer dat to'n Wunnerwarken, dat se immer dat egene Wahnlock finnen. Elegant segelten se vör den Ingang hin un her. Mitünner geev dat en grot Gedränge. Aver toletzt hett jeder sien Wahnlock funnen. To geern wöör ik mal ene Wahnung besichtigen! Aver dor sitt nu de Jungdeerten binnen, un överhaupt, dat geiht nich.

Kunstfleger!

Hier sitt se an de Löcker un fodert ehr Lütten

De Uferschwulken hebbt en anner Utsehn as unsre Schwulken. De Deckfeddern gaht in't Brune. Aver de Buukfeddern sünd witt as bi de Oort, de wi meistens wohrnehmt. Mi fullen immer de Ogen up, de weern so maskenhaft. Ok weern de Uferschwulken teemlich lütt. Dat sull de lüttste Schwulkenoort ween. Aver wi Minschen sünd ja ok verscheden un treckt ünnerscheedlich Kleder an!

2.7.18 ....Bocksbort

Na den Regen kunnen wi wedder unsen gewohnten Avendspazeergang maken. De letzten Regendrüppen schimmern noch in de Avendsünn. De Wisch harr en besünner Farv kregen. De Sommerbloom blöön üm de Wett. Mank de velen Farven full besünners de gele Farv up. Wi kunnen uns gor nich satt sehn.

De Blööt süht zackig ut!

De Samenkopp

"Is dat nich noch en Hunnenbloom?", fraag ik mien Fründin.
"Nee", meen se, "de Tiet is vörbi!"
"Kennst Du denn de Bloom?"
Se schüttel ehr'n Kopp.

De Plant töövt up den Windstött, de ehr den Samen wegpuust

De blöhen Plant

Ik heff to Huus in mien slauen Böker nakeken. Dorna sull dat en Bocksbort sien. De Samenkopp sehg den Samenkopp vun de Hunnenbloom liek. Dicht an dicht seten de Samen an enen Fallschirm an den Samenkopp. So weer dat ene Kugel. Sehg smuck ut.

Wenn de Samen riep weern, flögen se enkelt as an enen Fallschirm dörch de Luft, liek as bi de Hunnenbloom. So kann sik de Plant wied utbreden. Dat Geripp, dat nableev, hett de Plant ehrn Naam geven, denn dat süht enen Zegenbort teemlich liek.

Links: De Samenkugel vör de Entfaltung; rechts: De Ansatz vun de Samen

Sünd de Samen wegflagen, blifft de "Bocksbort" na!

De Bocksbort harr noch en anner Bedüden. He wöör mit en biologische Klock vergleken. Klock elven möök he sien Blööt up un so gegen Klock veer maakt he se wedder dicht.

Dat Geripp

Ik heff mal up de Klock keken un de Tiet vergleken. Dat weer wohr!

19.6.18 ....Sünnenbad vun de Amseln

Wat kiekt ji so dösig?

Nich blots de Deerten, ok de Minschen hebbt den Sünnenschien vun de letzten Weken genaten. An den Strand legen se up ehr Deken in den Sünnenschien un leten sik vun de Sünn braten. De Amseln legen mit utbreedte Flünken up den Rasen. Se möken dat de Minschen na!

Ünner mien Flünken...

...jückt dat!

Dat swatte Federkleed glänz metallisch in den Sünnenschien. Ehrn Snavel harrn se dorbi wiet upreten — se jappen richtig na Luft. Weer ehr dat doch to warm?

Sünd dor etwa Lüüs?

Rutschüddeln, allens rut!

Dor full en groten Schatten över den Rasen. Twee Möwen schrecken de Amseln hoch. Ut weer dat mit ehr Meddagsrooh. De ganze sommerliche Freden weer vörbi.

17.6.18 ....De Reiherbande

In Hamborg gifft dat ja — noch — teemlich veel Natur, sünnerlich op de Elvinsel Wilhelmsborg. Dor finnst, glieks blangen Industrie un Autobahn, richtig grote Marschwischen mit Wettern dortwüschen: echtes Reiherland.

Maal hierhin kieken...

Ik heff dor al mehrmalen, to mien Överraschen, Reiher in Koppeln tosamenstahn sehn, as hölln se en Klöönsnack orr en Konferenz. In'n Harvst heff ik al mal 13, 14 Reiher in so'n Grupp tellt. Nu heff ik avers lang nich mehr so'n Reiherbande tosamenstahn sehn. Ik weer ganz unglücklich, denn villicht funnen se na de lange Dröögde keen Foder mehr? Nich mal enkelt heff ik de Reiher op düsse Wischenslag sehn. Weern se villicht Hungers storven...? Wikipedia vertellt, dat Reiher bloots denn geern in Sellschap jaagt, wenn dat Foder rieklich is. Is dat knapp, sorgt jedeen för sik... Se hebbt avers nich utsehn, as weern se op de Jagd, mehr so as bi en Party. Avers nu lang nich mehr!

...maal dorhin kieken...

Avers süh!, ehrgüstern heff ik ehr wedder dor stahn sehn, en Reiherbande vun negen orr teihn Vagels! Dat gifft also noch noog Foder in de Wischen, ja mehr as noog! Ik bün froh, dat dat mien Reihers goodgeiht — de ganze Bande!

...maal staht all tohoop un bloots een passt op.

4.6.18 ....Avendspazeergang

Will he de Poot geven?

To geern maak ik an Avend enen lütten Spazeergang um den Karpendiek. De weer vör eenige Tiet överhaalt un mit en niege Brüüch utstaffert woorn. Ganz besünners geern maak ik den Weg, siet en Fischreiher to Besöök kümmt. In de Wintertiet heff ik em all oftins sehn. Aver düssen Sommer is he mi eerst bi dat schöne Sommerweder upfullen.

De schöne Karpendiek mit den Reiher, vörn

Dor reihert he langs...

Jüüst güstern kreeg ik wedder mit, wie he an den Diek na Fisch luurt. Up sien lange Been hett he veel Gedüür. Wenn dat nich glieks klappt, stolzeert he wieder, den Snavel immer in Richt na den Diek. To geern wöör ik mal sehn, wenn he enen Karpen ut den Diek haalt!

...jümmers nipp oppassen ...

...un weg is he!

Wenn sien Fedderkleed bi de Arbeit natt woorn weer, sett he sik in enen Busch un leet sik vun de Avendsünn drögen.

So'n Reiher is en stolt Geschöpf!

Annerletzt weer ik to dicht an den Diek kamen. Dor möök he sien Flünken breet un flöög dorvun. Ik weer batz erstaunt, wie groot he mit eenmal weer. De Breede vun sien utbredten Flünken weer gröter, as ik dacht harr.

30.5.18 ....Avends an'n Yachthaven

De Sünn stünn al teemlich deep. Aver mi trock dat noch na'n Yachthaven. De velen Besöker vun Pingsten weern verswunnen. Man kunn wedder de Watervagels bekieken.

Ein schöner Rücken kann auch entzücken!

Nanu? Is dor wat?

Dor wöör ik dicht an de Waterkant enen Austernfischer wies. He söch noch wat to'n Freten. Mit sien langen roten Snavel stocker he in dat Seegras rüm. Kunn aver nix finnen. Dreih mi al den Achtersteven to; aver sien Snavel weer leer.

De Verdacht warrt glieks verfolgt!

Schiet! Weer nix!

En ganze Tiet heff ik em tokeken. He harr aver keen Erfolg. Dor mutt ik moorn wedder herkamen!

28.5.18 ....Amselbesöök!

Jeden Moorn bit Fröhstück up de Terrass kreeg ik Besöök von en Amselpoor. In ehr'n Snavel harrn se Nistmaterial för en Nest. In den Winterjasmin an de Huuswand harrn se sik enen Placken utsöcht. Dat güng en ganze Tiet so.

Veer himmelblage Eier sünd dat al!

Ik heff natürlich den Nestbuu genauer ünnersöcht. As de Flugverkehr vörbi weer, heff ik en fardiges Nest vörfunnen. Bald legen Eier in dat Vagelnest. Bi veer Eier hebbt se uphört. Nu seten se afwesselnd up de Eier. To de Fröhstückstied weern se immer wedder to Stell.

Twee vun de veer sünd al buten!

Enes Dags keem de Amselmann mit Würmer in sien Snavel anflagen. Dat weer en Teken, dat de Kinner ut dat Ei krapen weern! Immer wedder keem nu en vun de Öllern mit Würmer anflagen. Se wöörn lutstark vun de Kinner begrööt: "Hunger, Hunger!"

Sünd ji alle daaa? Jaaa!

Wenn ik wat vun dat Familienglück sehn wull, wöör dat Tiet! Ik heff mi den Tritt ut den Keller haalt. Vorsichtig klatter ik hoch. Dor kunn ik de Familie bekieken. Fief lütte nakelte Amselküken legen in dat Nest!

Ganz junge Amseln seht jümmers muulsch ut...

Hoffentlich kunnen de Öllern ehr Kinner düt Johr groot kriegen. Süht good ut düt Johr. Letzt Johr hett de Heister se haalt. Dat Johr vörher harr de Eekkater se klaut. Amseljunge weern wull bi de annern Deerten en begehrten Leckerbissen.

...later warrt dat beten beter.

27.5.18 ....De Aalbek in'n Sommer

Vör een poor Johr hett de Aalbek al mal bannig mien Upmarken up sik trocken. Dat weer aver in Winter. Dittmal weer Sommertiet. Dat Över weer mit Grööntüch un Moos bewussen. An't Över söchen sik lütte Watervagels wat to'n Freten. De Aalbek harr en ganz annert Utsehn as in de Wintertiet.

Den Naam "Aalbek" gifft dat tweemal in Holstein, en anner Aalbek flütt nämlich in de Stör. Düsse Aalbek is avers de, de in den Hemmelsdörper See un de Oostsee flütt. Mit Aale hett de Naam sachs nich so veel to doon, sünnern mit de ole indogermanische Sülv "al", "el" för "fleten". Dör düsse Sülv hebbt ok anner Flüss ehr Naams, Elbe, Aller, Iller, Elz, Als usw. Dat heet wohrschienlich eenfach "Fluss". Uns Vörfohren wulln op henwiesen, dat hier Water flütt.

Up unsen Foortweg na den Vagelpark in Niendörp müssen wi över en Footgängerbrüch vun de Aalbek. Swulken flögen över uns Köpp. Ünner uns up de Aalbek wöörn wi en Aantenfamilie mit Kinner wies. De söchen sik in dat Grööntüch Foder. Dat weer en ganz anner Bild as vör fief Johrn in Winter.

Water harr de Aalbek noog. Dor müss sogoor en niege Stratenbrüüch buut warrn. De Verbinnung vun de Aalbek mit den Fischereehaven na de Oostsee geev dat ümmer noch. So müssen wi den Footweg vun den Parkplacken na den Vagelpark inslaan. Geschrei vun de verscheden Vagels ut alle Welt weer al wiet to höörn.

22.5.18 ....Noch en Immen-Fahndungs-Oproop!

So'n Wild-Imm to erkennen, dat is faken as de Nadel in'n Heuhupen finnen. An mien Lupinen weern düsse Wildimmen to Gast, ik kann mit Sekerheit seggen, dat sünd Wildimmen, aver welk? Leider sünd se nich goot to kennen, aver wenn Se ehr wedderkennt, mailt Se mi bitte an ünner thomas.seemann3@KEINSPAM!ewe.net. (KEINSPAM! mööt Se rutlaten, dat de Mail funscheneern deit.)

16.5.18 ....Schönes Deert

Düt schöne Deert is mi letzt vör de Linse flagen. Is de Teknen nich wunnerschöön un glasklaar? — Ik heff en Tied bruukt, bit ik wüss, dat dat en Sweevfleeg is; avers de naue Aart heff ik noch jümmer nich rutfunnen, dat gifft vele. Kunnst denken, dat is en Eupeodes, avers de Teknen hier is noch komplizierter un schöner. Tipps nehm ik as jümmers geern an ünner thomas.seemann3@KEINSPAM!ewe.net. (KEINSPAM! mööt Se rutlaten, dat de Mail funscheneern deit.)

11.5.18 ....Brunft bi de Planten

Dat Unweder gistern hett Unmassen Blödenstuff ut de Luft, vun Flachen, Däcker un Autos rünnerspöölt. Dat warvel as Slieren in Pütten, un hüüt, wo de Pütten dröögt sünd, is dat as hellgele Spöölsuum to sehn.

Dat mööt vele Tunnen ween, villicht Kilotunnen, wat de Planten in't ganze Land dor afsünnert. Kurioos. Bloots vun mien Finsterschieven hett de Regen nix afwuschen, dor sitt allen noch op. Putzen lohnt nich, nu kümmt noch orrig wat an Vagelschiet dorto.

Al tovör harr ik düsse schöne Pütt vull Ulmenblöden opnahmen. Dat hett sowat Romantisch-Melancholischs! Dorbi is allens dat — de Blödenbläder un eerst recht de Blödenstuff — bloots de Planten ehr Aart, apentlich Sex to hebben. De Planten, de Blöden opmaakt, wüllt Sex via Insekten, un de Planten, de ehrn Blödenstuff den Wind anvertruut, maakt dat glieks ganz frieluftmäßig un hemmungslos, ok wenn dat de armen Allergikers meist ümbringt. Naja, so sünd se even, uns Planten. Se maakt den wichtigsten Job hier op den Planeten, se maakt Nohrn un Luft to'n Aten, avers nich för uns, sünnern eenfach wieldat dat ehr Aart is. De ganze Eer is de Planten ehr egen. Ahn ehr kunnen wi Minschen al ganz in'n Sack haugn. Uns gifft dat bloots, wieldat dat Planten gifft. Mal över nadenken!

29.4.18 ....Wokeen kennt düt Insekt?

Mien gröne Opel Corsa weer na de Fohrt vun buten vull mit Blödenstuff, en richtige Schicht harr sik dor afsett. Dor hett sik düt Fleegdeert op daallaten, dat funn se wohl intressant. Wat is dat för en Aart? Wokeen kennt ehr? Ik frei mi över Naricht an Marlou Lessing orr an thomas.seemann3@KEINSPAM!ewe.net. (KEINSPAM! mööt Se rutlaten, dat de Mail funscheneern deit.)

22.4.18 ....Griese Reiher op Jagd

Bi us in Oostfreesland steiht op historisch Gelänn de Evenburg, en nich ganz so oles Slott, aver in en prächtig Slottgraven. De Graven is dat Revier vun Herrn Griesreiher. Villicht is dat aver ok Fru Griesreiher. Se seht sik liek. Bi en Utfloog in düsse wunnerschönen Daag kunn ik em bi de Arbeit tokieken. — He (se) sitt normaal op den Gelännerposten, en goden Utkiek.

Avers wenn he för recht jagen wull, stell he sik in't Water un röög sik nich — bloots in Tiedluup sett he een Been vör't anner, as he en Büüt wies worrn weer. Nu is de Graven good bewussen un mit Blödenstuff bedeckt, de dicke gröne Slieren treckt. Dat is ganz unverständlich — slierhaft, kunn een seggen —, woans de Reiher dor en Fisch utkieken kunn. Aver he kann dat, dat bewiest düsse Biller. Wohrschienlich föhlt he de Bewegen in't Water mit sien Fööt oder so. Op jeden Fall keem de Togriep as'n Blix!

Mit den Fisch in't Muul flöög he torüch na sien hoge Warte op dat Rickels un wörg den Fisch dor denn seelenruhig dal.

Ach ja, un Herr Eichelhäger hett ut'n Boom ok ganz komodig tokeken. Villicht weer dat aver ok Fru Eichelhäger.

23.3.18 ....Waterwelt

Jümmers noch staht mennig Wischen ünner Water, un mennig Watervagels verlusteert sik welig dor, as höör ehr de ganze Welt to. Bi Gnissau överswemmt de Traav de Wischen; mennig Strohballen versuupt in't Water.

En lütt Moor bildt sik op de een Siet vun den Knick; hier steiht sachs faken dat Water. — Süht trurig, troostlos ut. Avers achter de Kulissen deit sik wat! De eersten Bööm hebbt al so'n Schemer an Stamm un Telgen, so'n Gröön, dat kunn vun Moos stammen — avers ok vun wat anners...

13.3.18 ....Doch noch Winter!

Iesscholln up de Oostsee

Dat will un will keen Fröhjohr warrn. De Vagels geevt sik Mööch un singt al jeden Moorn ehr schöönstes Leed. Ok wenn dat noch düchtig sniet. Up de Oostsee swimmt noch Iesschollen. Dorbi sind wi na denn Kalenner al in de Meern vun den Märzenmaand. De Oosterhaas hett sik al anmeldt. He mütt uppassen, dat em de Eier nich infreert!

Befraren Oostseesteg

Iesscholln up de Oostsee

"Kumm doch, leev Fröhling!", singt de Kinner. De Snee is verswunnen. De ersten Blööm hebbt ehr Blöden upmaakt. Nu is dat wull endlich sowiet!

25.2.18 ....Stare!

Wat weer dor för en Larm up de Terrass? De Vagels harrn den Ammer mit Vagelfoder ümsmeten! Dat weern ja Stare! De Star is 2018 de Nabu-"Vagel vun't Johr". Mit sien sprenkelt Fedderkleed is he eentlich prächtig, bloots vun Wieden is he unschienbor.

De eersten Stare weern to Besichtigung vun ehr nieges to Huus indrapen. Ehr Fedderkleed glitzer un schiller as Metall in de Sünn. Mit veel Energie un luut Vertellen versöchen ok al mal welk in dat Startlock to kladdern. "Dat is för uns meist wat to lütt utfulln!", meen een vun de Vagels.

Mit utbreedte Flünken kemen an Heven noch mehr Stare anflagen.Mit groot Geschrei setten se sik in de Büsch. "Wer weer wull de Schöönste?"

Verleden Johr weern noch eenige Beern an de Bläder bleven. Dor krallen sik de Stare an fast. Dat geev Striet ünner de Vagels. Mit eens stöven se uteenanner. Dat duur aver gornich lang, un se versöchen dat noch eenmal.

Nun weern se up mien Rasen landt. Mit ehrn spitzen Snavel poorn se Löcker in den Rasen. Se söchen na Würmer un anner lütte Deerten. Denn hebbt se noch ehr Fedderkleed in de Vageltränke reinigt. Ganz strubbelig un tuustig mit natte Feddern stolzeern se över dat Gras.

18.2.18 ....Dat Beste to'n Sluss

Den ganzen Dag al harr dat na hoge Slierwulken utsehn, un ik söch al den swacken Schemer vun bunte Regenbagenklöören. Dor muttst dat Oog för hebben; ik heff dat meddewiel. Man eerst an'n Avend geev de Heven dat pries: en bleke, man schöne linke Nevensünn. Geheimnisvull schemer se op in de beweegten Wulken, un sacht güng se mit de echte Sünn in de noch kahlen Bööm ünner. — De Natuur is jümmers un överall to'n Staunen.

18.2.18 ....De Immen mööt na Tö!

Dat Bild hier wiest den Goorn in Raureif un Sünn. Nachts freert dat, bi Dag schient de Sünn. Dat gifft nich bloots schöne Fotos, dat warrt denn ok warm ünner de Plane över unsen Immenstock. Bi den schönen Sünnschien heff ik de Plane mal an de Eck hoochtrocken, kieken, wat de Immen noch in Winterroh sünd. Dor wimmel dat al! De Deerten sünd kregel, un allens schient good in Schuss. De milde Januar hett se fröher wedder in Gang kamen laten.

Ünner de Plane kannst al de Immen rümwuseln sehn

De Immen mööt nödig op Tö!

Wenn dat över 7°C warm warrt, fleegt de Immen al rut. Dat eerst, wat se maakt, is schietern. Se schiet nämlich bloots buten, den ganzen Winter verkniept se sik dat, un na de Winterroh hebbt se dat natüürlich all hild dormit. Se mööt ok frisch Water in den Stock bringen, de Königin to versorgen. De sitt binnen un will anfangen mit Eierleggen.

Liekers is düt schöne kole Winterweder tücksch för Immen. Wenn de Küll jüm ünnerwegs to faat kriggt, verfreert se un köönt nich mehr na Huus. Immen köönt de Nacht sowiso nich buten ehrn Stock tobringen, veel minner in so'n Weder. Lever laat ik ehr noch beten ünner de Plane, bit dat Weder stetiger is.

11.2.18 ....Al wedder Treckeltied?

Ik harr mien Fotoapparaat nich to Hand, as ik güstern an düsse Wisch bi Plön vörbikeem. De Dag weer wunnerschöön. Över mi seil en lütte Kiel Wildgöös, ik folg ehr mit de Ogen, un süh, de Wisch, woneem se landen dään, weer merkwördig sprenkelt: Wildgöös, hunnerte, dusende Wildgöös seten dor al! Un jümmers noch kemen welk dorto!

Mien Fotos hebbt nu leider bloots Handy-Qualität, avers kunnst düütlich sehn, dat dat Griese Göös weern — sünnerlich in'n Floog. Dat kunn keen Göösvolk ween, dat hier överwintert harr, dorför weern dat to vele; ik bün vermoden, de Göös sünd al wedder op ehrn Fröhjohrstoog, un stückerwat Töög harrn sik hier drapen. Denn sünd se ja al Baden vun'n Lent!

Bang sünd düsse Deerten ja nich so licht, man as ik neger un neger ran wull, flögen se doch alltohoopen op — en Bild as ut Hitchcocks Film — un dreihn wraaksüchtig Krinken över mi. Ik bün utneiht.

As ik op'n Trüchweg wedder an de Wisch vörbikeem, stunn in jüst düssen Toweeg en Fotograafsche, to ehr Fööt legg Profi-Utrüstung mit en 50 cm langes Objektiv. Nadenkern keek se de Wisch an — se weer wedder vull Göös. De Fotos vun düsse Fru warrt wiss beter as mien!

7.2.18 ....En Fleeg in Lent!

En Sünnenstrahl harr en lütt Fleeg ut den Winterslaap weckt. De seet buten up en Blatt vun de Zittlöösch. Den Bloomputt harr ik up de Finsterbank stellt. Up de een Blööt vun de Zittlöösch harr sik en Fleeg enen goden Placken utsöcht. Se keek mi mit ehr groten Oogen an. Ehr weer dat wull to kolt worrn. Nu warm se ehr lütten swarten Fööt an en grotes geles Blatt vun de Zittlöösch. Hoffentlich harr se sik de Fööt goot putzt!

Dor buten in't Kole, dor hett se seten!

Up de Zittlöösch krabbel de Fleeg hin un her. Se wüss nich so recht, wo se hin sull. De annern Bloom up de Finsterbank keken to. De harrn sik al en sekeres Versteek utkeken. De Fleeg keek sehnsüchtig dörch de Finsterschiev. In de Stuuv up de Finsterbank weer dat seker warm!

De Finsterbank vun buten

De Leberblöömken sünd ok al dor!

Mit eens güng de Terassendöör up. De Gelegenheit nehm de lütte Fleeg wohr. Toeerst flöög se an de Deck vun de Terrass. Vun dor harr se en betere Översicht. Gau harr se en Blatt funnen. So en lütte Fleeg mütt even wat Gedüür hebben!

25.1.18 ....De eerste Snee

Wat weer dat buten för'n Larm? Dat höör sik an, as wenn Snee rüümt wöör. Un wohrhaftig, achter den Vörhang kunn ik den Snee sehn. Un dat sneet ümmer noch. De Flocken wirbeln dörcheenanner. Sehg smuck ut. Dat Vgelhuus harr al en dicke witte Deek översmeten.

De eerste Gast, Jan Flink de Eekkater, weer al dor. He harr jüüst de Ringelduuv verjaagt. De flöög in Navers Goorn. Nu harr Jan Flink friege Bahn. He leet sik dat Vagelfoder goot smecken.

As ik aver mien Knipskassen achter dat Finster in Posituur bröch, hett he sik so verfehrt, ik kunn blots noch sien dicken roden Steert bewunnern.

24.1.18 ....Hoochwater an de Schwartau

Na dagelangen Regen kunn de Schwartau dat vele Water nich mehr upfangen. Dat schwappte eenfach över. An de Kant söch sik de Au Stellen, nehm dat Över wat sieder weer. Dat duur nich lang, un dat Wöttelwark vun de Bööm harr natte Fööt. Grote Blasen, de sik in de Sünn spegeln, ümkreisen dat Wöttelwark. Mi erinner dat an Sepenblasen. Afbraken Astwark nehm de Schwartau wieder mit hindaal. Vun den Anblick kunn ik mi gor nich trennen.

Brüch bi Schulendörp

An de Brüch över de Schwartau bi Schulendörp kunn ik dat besünners goot bekieken. Dat Hochwater harr mit grote Kraft dat Water över dat Wehr spölt. Von de Möhl — dat heet, vun de Ruine — weer nich mehr veel to sehn. De Sünn schien dörch de kaputten Finster. Dorbi weer de Möhl mal en bekannte Papiermöhl. Se hett en wesselvulle Geschicht achter sik. Se hett nich blots besünners godes Schrievpapier ut Bütten för de Amtsstuven maakt. Sülvst de königliche Kanzlei ut Kopenhagen verlangte na dat Papier vun de Schulendörper Möhl. In de Merrn vun dat 17. Jahrhunnert weern bi de Koplüüd de Tüten för Rosinen un Solt begehrt. De Möhl harr aver ok Bedüden as Korn- un Sägemöhl.

Wenn de Waterkraft för de Möhl nich groot noog weer, hett man eenfach dat Water vun de Schwartau anstaut. Denn weer dat Rauschen vun de Schwartau so groot as hüüt bi dat Hochwater.

Unheimlich: De Ruine vun de ole Papiermöhl

Över vele Johrn hett de Schwartau dör ehr Waterkraft veel Bedüden hatt. Dat is noch hüüt to sehn an de velen Watermöhlen. Ik heff alleen söss Watermöhlen besöcht. Mit de Hundemöhl fung dat an. Veel intresante Saken sünd mi över den Weg lopen.

14.1.18 ....Endlich mal wedder Sünnenschien!

De Sünn luur al vun blagen Heven dörch de Gardinen. Dat kunn ja wull nich angahn! Dat weer richtig hell. Gau sprung ik ut mien Bett. Dor müss ik doch an't Water, an de Traav!

De eersten Watervagels weern ok al dor un lungern na Freten. De Swaans strecken ehrn langen Hals ut un langen in de Taschen vun de Spazeergänger. Fummeln sik de Koken sülven ut de Taschen rut. So'n Deert is ja nich dösig, dat kennt sik ut!

En junge Swaan putzt sik

Dat weer en Leven! Nich blots de Watervagels weern waak. Ok de Minschen weern munter un freun sik an den Sünnenschien un an dat bunte Drieven. De Vörreeg weer so vull Minschen. För de Autofohrer weer meist keen Dörchkaam mehr. Alltohoop harr dat gode Weder ut Bett haalt. De lütten Vagels seten in de Heck un tövten up ehr Foder. Överall weer wat los. Dat Fröhjohr mell sik an. — Aver an neegsten Dag hung de Heven wedder vull Wulken.

17.12.17 ....Land ünner

Holstein vun sien schöönste Siet! Dat gifft doch nix Schöners as Wintersünnschien! De Heven is dörsichtig als Glas, dat Loof in de Knicks is weg, de Blick geiht över de Wellen vun't Gelänn wied bit an'e Kimm, un all Feller sünd mit Wintersaat as gröne Sied övertrocken.

Man wat du dor sühst, wenn du dör de nakelten Knicks schuulst, dat is hüüt faken: en Seenlandschap, woneem keen henhöört. De Nedderslääg in düssen Harvst weern to veel! Un ok al nu gaht Ambosswulken feern över den Horizont. Jichenswoneem regent da. Schuer-Romantik!

De Wulken laadt al wedder jichenswo Schuer af; de ole Jagerstohl steiht dor miteens as en Badekoor!

Deelwies sünd de niegen Seen un Pütten düsse Nacht tofraren, avers nich dick noog, dat Kinner op Striedschoh lopen köönt. Allens is ruhig un still. Dat Himmelblaag merrn in dat saftige junge Gröön lett wunnerschöön; liekers is dat so nich richtig. — Much dat Fröhjohr en beten verlässlicher warrn!

12.12.17 ....Wintermais

Dat hett doch allens sien Godes. Dör den langen Regen weern vele Äcker grundlos un kunnen nich afaarnt warrn, sünnerlich de Mais, de laat an de Reeg is. Mennigwat is stahn bleven. Tofraren Pütten ümrüm wiest, wo hooch dat Water stunn.

De nableven Mais aver is hüüt en willkamen Winterfoder. Lünken, Amseln un sogor Duven raschelt dortwüschen rüm un pickt na den Mais. Knipsen laten wulln se sik nich, aver ik heff ehr fladdern sehn. Tja, wat den enen sien Uul, is den annern sien Nachtegall!

19.11.17 ....Putenmess

Wat dampet ut den Hoop dor buuten?
Dat is dei Mess van väle Puten!

Dei ligg mit siene Warmte dor,
dat is wiss nich wunnerbor.
Wat man nu uck denken mag,
groot naug is disse weuste Barg.
Bold kummp dat Wark in dei Grund,
bliff dei dorbi woll gesund?
Dat Fedderveih mutt verdauen,
väl Fleisch up dei Knaoken bauen.
Wekker draiht an disse Runde,
dat is wiss dei schmachten Kunde!

29.10.17 ....Halloween!

Dat Peergespann vör den lerrigen Wagen un de Hupen goldene Kürbisse

Bi Opa up den Hoff legen överall veele Kürbisse rüm. Mit Schuuvkoor un Peerd un Wagen harr de Knecht se vun't Feld haalt.

En Schuuvkoor vull orange Kürbisse

Nee, dat sünd keen Zibbeln! De Stuuv is ganz vull vun Kürbisse!

Nu müssen de Kürbisse noch drögen. Dorto kemen se in Omas warme Stuuv.

Grote gele un lüttere orange Kürbisse

In twee Daag is Halloween. Överall up Land warrt düsse Dag fiert, eensdeels as Reformaschoonsdag, annerdeels aver ok as Halloween, en Aart allgemeen Harvstfest sünnerlich för de Lütten. De Fierdag is vun de Druiden (Kelten) överlevert. Ut de Kürbisse wöörn grugelige Fratzen sneden. Dormit möken se de Minschen bang. Allerheiligen weer al lang för de Minschen en Fierdag. Jüst de Dag vör Allerheiligen liggt Halloween; ok sien Naam hett dat dorvun.

Typische Halloween-Deko

Dütt Johr sünd mi besünners veel Kürbisse upfullen. Överall in de Gornereen legen se vör de Döör.

De Lünk is op den Kürbiswagen gratis mitfohrt. Liekers süht he nich tofreden ut

Wenn dat düster warrt, treckt Kinner vun Huus to Huus. Kloppt an de Huusdöör un heischt na Koken un Sötes. Vörher hebbt se sik dat Gesicht swatt anmaalt orr sik grugelig Kostüme antüdert. So kannst se nich glieks kennen.

17.10.17 ....Saharastuff

Vunmorgen, as ik in Hamborg ut Hus in en dunklen Dag rutkeem, dach ik: "Wat hebbt s' dor nu wedder för'n Ballon an den Kraan optrocken? Orr is dat en Reklaam-Schild?" Ik heff dat bleekrode runde Dings wohraftig toeerst nich as uns Steern kennt, de Sünn!

As ik dat denn kapeer, woor ik ganz unruhig. Dor kunn wat nich stimmen mit de Atmosphäär. Ik dach an en Industrieunfall mit Friesetten vun Ikweetnichwat. Gau check ik aktuelle Websieden op't Handy — nix. Weer jichenswo en Vulkan utbraken? Dor harrn wi doch vun höörn müsst?! Na, ik müss na Arbeit.

Later heff ik mi klook maakt — Se hebbt dat wiss ok al höört. De Ex-Hurrikan, de uns de moie warme Luft toschüffelt hett, hett ok Dusende Tunnen Sahara-Stuff opwarvelt un bit na uns verstreit. Dat müss in de Nacht passeert ween, denn gegen Nameddag harr sik de Sünn al wedder beten verhaalt (Bild rechts). — Angeevlich weern ok Rook un Ruß vun de Brände in Portugal dorbi, wat uns vunwegen de 40 doden Minschen un untellbor vele dode Deerten un Planten dor trurig stimmt. Much ok för ehr de Sünn bald wedder schienen! Orr beter noch, för ehr: orrig Regen.

12.10.17 ....Storm Xavier

Xaviers Wark: De halve Steilküst liggt an'n Strand verstreit

För den 4. Oktober harrn sik mien Enkelkinner anseggt. Se wullen mi dat jüngste Urenkelkind wiesen. Ok de Wedermann harr wat to mellen. De eerst Harvststurm sull mit Orkanböön över't Land trecken. Wi sullen, wenn dat geiht, to Huus blieven. De Bööm harrn doch noch so veel Loof un kunnen uns verletzen, ok in uns Auto.

Dat junge Poor mit Baby an de afbraken Steilküst

Nu keem de Besöök, ik möök op un keek rut — de Storm wöör doch woll nich so leeg warrn?! As wenn mi de Storm anter, hau he mit luden Knall de Huusdöör to. Dorna trommel he mit den Regen gegen de Finsterschieven. De lütte Enkeldochter krööp ünner de Jack vun ehrn Vadder. "Nu kaamt man gau in't Huus!", reep ik. "Sünst hebbt juuch keen dröög Tüüch mehr an Lief!" Vun de Stuuv keem ehr warme Luft entgegen, in't Huus weer dat överall schöön warm. Bald harrn se dat störmsche un natte Begröten vun den Harvststurm vergeten.

Strandlokal: De Strandkörf hett dat ümhaugt — een un all!

Annern Moorn hebbt wi an'n Fröhstücksdisch beslaten, dat wi enen Utfloog an't Water maken wulln. Dat wull aver noch gor nich so recht hell warrn. Aver de Oostsee-Steilküst bi Brodten trock uns ümmer wedder an. Gau weern wi in de waterdichten Plünn un föhr'n dat eerste Enn mit Auto.

De Landnees is ganz afsackt...

Wat hebbt wi uns verfehrt, as wi üm de Eck vun dat Strandlokal kemen! De Oostsee weer upwöhlt. De eersten Meter vun den Lehm weern gries farvt. De Strandkörf, de noch vör dat Lokal stahnbleven weern, legen all up den Rüüch.

De lütte Boom is een Stock deper rutscht! Oolt warrt de hier nich mehr...

Vun de Steilküst weer wedder en grotes Stück Land in't Water fullen. De lütten Bööm weern mit dat Wöttelwark en poor Etagen deper rutscht. Överall leeg verstreut Astwark. Bunte Bläder bedecken den Waterstrom vun den Regen. De Storm Xavier harr ganze Arbeit maakt!

So seht Strandkörf vun ünnen ut

Nu wies sik an Horizont en hellen Striepen. De Sünn harr sik dörch de Wulken arbeit. Wi kunnen sogoor dat Över vun de anner Siet sehn. Wat goot, dat wi uns up den Weg maakt harrn! För uns weer dat ok en richtiges Belevnis.

9.10.17 ....Harvstsünn maal dree

An düssen droomhaftigen Harvstdag kemen an en Marmorheven (de jümmers sowat bargen deit) miteens düsse schönen Nevensünnen vörtüüg. Dat weer an't Slott Plön. Schöön as se weern, vertelln se doch vun Ies hooch baven in de Atmosphäär un dat dat Weder sik ännern warrt. Regen kümmt. — Tominnst harrn wi düsse schöne Harvstsünn för korte Tied in dreefache Utfertigung!

1.10.17 ....Oorndank-Utfloog

Dat Telefon klingel: "Du, dat Weder is goot! Wüllt wi nich en lütte Fohrt na Meckelnborg maken?", mell sik mien Fründin. "Sünndag in een Week hebbt wi al Oorndankfest. Dor stellt de Meckelnborger ehr Schätz in Kisten un Kiepen vör de Döör. Ik bruuk ok noch Kantüffeln!" Gau weern wi uns eenig.

De Weg na Opa

Aavt an'n Stratenrand

Annern Moorn weck uns Sünnenschien un wi möken uns up den Weg. Vör jeden Buurnhoff stünn in Körf godes Aavt. Neven dat Aavt weer en Doos för Geld. Wi müssen nich eerst op de Buursfruu töven. Deelwies weer ok all Most in Flaschen un Marmelaad utstellt. Wi hebbt uns goot bedeent.

Opas Huusdör

Up den Nahuusweg föhrn wi noch an Opas Biohoff vörbi. De harr junge Kantüffeln un frische Eier. Vör sien Huus stünn en Pfirsichboom. De Pfirsich weern ok al riep. An sien Huusdöör hüngen de eersten Wiendruven. Vun allens hebbt wi wat afkregen. Riek beladen föhrn wi na Huus.

An Opas Dör wasst de Wien

De Karken smückt sik so as de Natuur

Konfitüren an'n Stratenrand

Opas Pfirsiche

Up den Nahuusweg hebbt wi in de Goorns noch grote Kürbis sehn. De lüchen mit de Sünn üm de Wett. Dat weer wat för Halloween.

Dankbor sünd wi an dat Oorndankfest in de Kark gah'n un hebbt vun uns Schätz ut Meckelnborg noch holpen, de Kark to smücken.

19.9.17 ....Welk Orchidee?

De Schönwederwulken spegelt sik in de Bünzau

Sünndag weer nochmaal so'n schöne Dag in Holstein! Ik bün an de smucke Bünzau spazerengahn. Dorbi is mi blangen en Brüch en rosa Blödengestrüpp tomööt kamen, 'neem de letzten Immen as verdull in togang weern, den letzten Pollen vun't Johr intobringen.

In't Gestrüpp summt un brummt dat

De rosa Blöden wölven sik so richtig vör, as keken se nieschierig in de Welt... Nu kiek eins, dach ik mi, dat is doch een vun uns heimische Orchideen! Man welk? In Planten bün ik nich ganz so bewannert. Man hier sünd ja jümmers Kenner togang. Welk Orchidee is dat? Opklaarn per Mail is willkamen — as jümmers an webmaster[at]plattpartu.de!

Nadrag: Nu bün ik wedder wat klöker worrn. Dat is gor keen Orchidee, sünnern dat Drüsige Springkruut, dat gor nich överall so willkamen is! Heff ik al mol wüsst, avers wedder vergeten. Schaad eentlich, dat dat keen Orchidee is.

10.9.17 ....Regen, Regen, Regen!

Immer noch klötern pausenlos de Regendruppen up de smucke Bloom. De harr sik de Snick as Regenschirm utsöcht. Ganz vörsichtig keek se mal üm den Huusrand un streck ehr Föhler ut. Aver gau trock se de wedder in. In ehr Huus weer se vör den Regen seker, ok wenn en poor Regendruppen an den Bloomenrand hüngen.

Mal övern Rand kieken — un glieks wedder afduken!

Nu brumm dor noch en Deert vör de Döör. En Imm söch noch en drögen Placken. De Snick möök ehr gedüllig Platz. Nu seten de beiden dicht neveneenanner un tööven up Sünnenschien.

In de Merrn is dat drang... Oha! Is dat de Sünn?

Un Tschüß!

Miteens wöör dat ganz hell ünner den Blomenschirm. De beiden Gäst reven sik de Oogen. (Bloots bildlich; reaal köönt dat beide nich.) De Sünnenschien blenn richtig! As eerst möök sik de Imm mit luut Gebrumm up den Weg. Nu rekel sik de Snick, streck ehr Föhler ruut un ünnersöch de Laag.

De Snick...

...hett dat besweerlicher!

Hett klappt!

Koppöver möök se sik up den Weg un kladder vörsichtig an den Blomenstengel na ünnen. Ehr Föhler harr se richtig utstreckt. Dat Brummen vun de Imm weer noch to höörn. So harrn de beiden Deerten den Regen goot överstahn.

6.9.17 ....Harvst-Halo

Hier wedder mal en smucke Sünnen-Halo, opnahmen gistern, an den schönen Sünnendag, in Hamborg-Kirchdorf.

De hogen Ieswulken, in de de Halo eerst sichtbor warrt, hebbt sik kort dorna wedder vertrocken, un de Nameddag woor nochmal kloorblaag — ehrdat nachts doch de Regen keem.

3.9.17 ....Mädesüß

Wat för en smucken Naam! Aver en smucke Deern steiht nich dor achter. Nee — aver en Kruut, dat Kranke helpen sall! Dat is en Plant, de to de Rosengewächse tellt. Se is meist in ganz Europa to Huus. Finnen deiht man se an Ränner vun Gravens un lütte Watertümpel.

För de Herkunft vun den Naam gellt, dat man de Plant to'n Söten vun Wien un anner Saken nütt het. Mädesüß is ok en Heelplant. Se wöör sogoor gegen Dörchfall insett. Dor haar se den Naam "Stopparsch" kregen. De Volksmund harr ok noch anner Naams för de Plant.

Mi erinner de Blööt an en Holunderblööt. De Plant warrd bit to 2 Meter hoch. Blöhn deit se vun Juni bit August. En ganz ähnlich Plant steiht in mien Goorn. Mien Modder hett se "Waldgeißblatt" oder Spiraea nöömt. Dat ehr Verwandte en Heelplant weer, heff ik nu eerst liehrt. Ut de gewinnt man Salicylsäure. Dat Medikament Aspirin kreeg sienen Naam vun de "Spiraea". — Wat dor allens in mien Goorn to finnen is! Vun Poggenstöhl bit Orchideen!

Allerlei lütte Deerten föhlt sik ok wohl bi mi. De Plant Mädesüß heff ik in den Pastorengoorn von Kalkhorst an den lütten Diek funnen.

31.8.17 ....Wokeen is dat?

Mien Dackterrass hett ja düt Johr de Snicken kregen. Brune Nacktsnicken. Op een Slag. Vele Johrn is dat goodgahn, man nu hebbt s' mi entdeckt. Woans dat kamen is — keen Schimmer. Eentlich mag ik Snicken ja ok ganz geern un mag ehr nich wehdoon. Dorwegen bekämpf ik ehr tomehrst dör "manuelle Entschneckung": mit de Hand afsammeln un wegverfrachten.

Annerletzt kruup dor wedder so en dickes Deert över de Platten, ik op los — "Mann, is dat en flotte Snick!", dach ik al vun Wieden, "hett de en Tempo! De böögt sik ja richtig hooch in de Merrn!"

Ut de Neegde weer dat avers keen Snick. En frech lang Muul keek mi an, meist as vun en vergnöögt lütt Krokodil. Dat weer en Ruup. Dat Ding wull ik nu doch nich anfaten. Dat weer mi beten unheimlich, un bavento dach ik, villicht warrt dat mal en schönen Bottervagel orr Falter. Man welk? Wokeen kennt mien "flotte Snick"?

12.8.17 ....Ella

Letzte Week weer ik mal wedder na Meckelnborg. Müss doch mal kieken, wie dat up Opas Biohoff utsehg. Ik weer twee Johr nich mehr dor. Dormals harr Opa enen lütten Slaganfall hat. He hett sik aver goot verhalt.

Ella un ehr "personal assistant"...

Ik güng glieks na achtern up den Hoff. Dor keem mi Ella al an de Lien vun den Knecht in de Mööt. Ella is en Kooltbloot-Meckelnbörger Peerd. Se harr ehr Arbeit al daan. De Knecht brööch se in den Stall. Dor kreeg se ok ehr Foder.

...sünd beste Frünnen

Ella is en Schönheit...

De Rass süht so richtig gemütlich ut, as all Kooltblootpeer, man nich plump. Denn dat Meckelnbörger Kooltbloot is mit sien üm un bi 800 kg noch "Mittelgewicht" ünner de Kooltblootpeer. Düsse Rass woor in't 19. Johrhunnert extra zücht för de velen Rövenfeller in't Meckelnbörgische; dat Deert is ruhig un verdreeglich, man nich tumpig. So ok Ella. Ik heff glieks an ehr'n Hals kloppt. Ik harr dat Geföhl, dat se mi noch kenn.

...un mächtig stark!

De Knecht kenn mi op jeden Fall glieks wedder. Harr ik em doch dormals ok Biller vun Ella maakt un se em schinkt!

6.8.17 ....Ingwer-Dino

Hier seht Se en Kieferknaken vun Zingiberosaurus Hamburgensis, op Düütsch: de Hamborger Ingwer-Dinosaurier — en ganz nieges Fossil, ik heff dat jüst in mien Köök opfunnen! Düsse Saurier is nich besünners groot, avers heel würzig. Goden Aptiet!

O nee! Woneem sünd wi hier landt?! Ik krigg de Ogen nich op...

6.8.17 ....Tschilp! Tschilp!

As ik dörch mien Goorn güng, höör ik en ludes Tschilp, Tschilp! Snaaksch weer, dat keem mehr so vun mien Fööt her! Dat weern wull lütte Lünken! Brukten se Hölp?

...un ik heff Hunger! Du ok?

O nee! Nix as Arger mit de Blagen! Wat seggst du, Vaddern?

Meern up den Rasen wöör ik en Fedderknuul wies. Dat beweeg sik. Vörsichtig sliker ik mi neeger ran. Dat weern wohrhaftig twee lütte Vagels, twee Lünkenkinner!

Weetst wat? Wi sünd opsmeten. Verratzt sünd wi. Ik segg di dat!

Nütt ja nix, Muddern! Dor mööt wi woll mal Foder ranschaffen, wat?

De weern seker ut ehr Nest fullen. Se kunnen noch nich richtig up de dünnen Been stahn. De Ogen harrn se to. Se lehnen sik aneenanner un geven sik Stütt, so good dat güng.

Kiek an, Rosi un Hannes ehr Nawuss mal wedder! Unkruut vergeiht nich!

Mit eens möken beide de Ogen up. Ehr Moder keem mit Foder! Glieks höör dat Tschilpen up. Moder harr ehr nich verlaten, ok buten dat Nest nich! Ik kunn beruhigt in't Huus gahn.

Fordern op'n Rasen is unkomodig!

Liekers, nimm allns, wat du kriegen kannst!

Na mien Meddagsslaap weer mien ersten Gang in Goorn. Dat Tschilpen harr uphört, dat Fedderknüdel weer nich mehr to sehn. Hoffentlich weern de beiden lütten Lünken in Sekerheit! In de Naverschap gifft dat leider veel Katten!

Puh, mit vullen Maag geiht dat al beter!

18.7.17 ....Poggenstöhl

Brüderchen un Süsterchen

Den Dag besluut ik ümmer mit enen Rundgang dörch mien Goorn. Hüüt bin ik twee lütte Poggenstöhl wies worrn, lütte witte Champignons. Dor müss ik doch wieder uppassen, Villicht kemen dor noch mehr. Twee Daag later weern al ganz veel ut de Eer braken! Dat weer ja all en richtige Mahltiet.

Dor ünner den Stohl hebbt de Snicken vun de Poggenstöhl nascht!

Gau haal ik mi en lütte Schöttel un plück de Poggenstöhl. Stolz wies ik se mi Mann. "Hüüt giff dat en godes Meddageten!" Mien Mann keek sik de Poggenstöhl scharp an: "Sünd de ok echt?" "Ja, dat sind Champignons. Kiek mal de rosa Lamellen!"

Ganz veel

Ik möök mi an de Arbeit un heff se putzt. Denn kemen se in de Pann. Dor steeg mi en egenordigen Ruuch in de Nääs. Sulln dat doch kene echten Champignons ween? Denn keem mien Mann in de Köök. "Segg mal de Champignons rüük aver komisch. Dat rüükt hier ja na Karbol!"

Een in't Gestrüpp

Ik röög de Champignons nochmal üm. Dor kreeg ik ok den Ruuch vun Karbol in de Nääs. Weer ik doch noch wedder up de falschen Champignons, up de Karbol-Champignons rinnfullen!

Ok ünnern Boom kiekt se rut

Dat weer mi vör eenige Johrn al mal passeert. Gau heff ik de Pann sauber maakt. Dat weer gor nich so eenfach. Achterna heff ik de Pann up de Terrass stellt. Uns lekere Pilzmahltiet weer in't Water fullen.

16.7.17 ....Teekesselchen in'n Goorn

Hummel an Storkensnavel

Hebbt Se al mal markt, dat de Goorn vull vun "Teekesselchen" is? Sietdat ik düsse Hummel an mienen Storkensnavel knipst heff, amüseert wi uns mit "Teekesselchen raden". Denn de Storchenschnabel orr Pantograf is ja ok en Tekeninstrument!

Imm an Storkensnavel

Heidelibell

Wieldat mennig Planten na anner Saken nöömt sünd, is de Goorn so en dulles "Teekesselchen"-Revier. Dorto höört natüürlich ok de (giftigen!) Planten Fingerhut un Eisenhut — de sünd licht to raden. ("Mien Teekesselchen brukt de Snieder bi't Neihn" — "Mien Teekesselchen wasst in'n Goorn un levert Digitalis", denn hest glieks den Fingerhoot). Nich so licht is de Heide ("Mien Teekesselchen is en Minsch, de an de falschen Götter glöövt" — "Mien Teekesselchen is en Plant un en Kulturlandschap"). Hier in dat Foto wies ik dorto de Heidelibell. — Weet Se noch anner Goorn-Teekesselchen?

Harald

16.7.17 ....Lent an Haralds Diek

Harald sien künstlichen Diek hebbt wi na de Dööp noch öfter besöcht. Aver mit dat Strietschohlopen is dat nix worrn. De Winter weer nich kolt noog, un dat Ies woor nich dick noog. Dor werrn wi glatt inbroken! Aver in't Fröhjohr trock uns dat wedder an Haralds Diek.

De Willkamens-Aadler

De Diek in'n Winter un in'n Lent — op den See blöht Mummeln

Een, twee...

Na knapp een Johr weern wi wedder an den Diek. De Bööm weern noch kahl, aver an Wegrand blöön de eersten Bloom, Winterlinge un Sneekieker. Up den Diek tummeln sik de eersten Watervagels.

...veele Nonnengöös!

Enen Boomstamm mit luder Messingschiller full uns up. De Schiller weern vörher an de Bööm vun sien anplantet Aboretum. Nu harr Harald de hier al sammelt; de Bööm dorto staht över dat Gelänn verstreut.

Harald und mien Fründin .... .... bewundert tosamen ...

...dat Arboretum

Up den Diek blöhn al de eersten gelen Diekrosen. Wi hebbt se ok Mummeln nöömt. Dat weer en ganz anner Bild as in Hoochsommer. Aver de Sommer keem al hooch, de Luft weer warm un de Bööm woorn gröön.

Dat Aantenpoor...

Nu müssen wi natüürlich ok noch up de Insel. As wi över den Steeg güngen, hebbt wi ut Versehn en Aant vun ehr Nest verjaagt. Acht Eier legen dor in en fien utpolstert Nest.

...un sien Geleeg. Sooo sööt, un de smucken Feddern!

De acht Lütten, de later sluppt sünd, hebbt wi leider nich sehn köönt.

Aver de Diek hett uns wedder goot gefullen. Dat is rein to'n Wunnerwarken, wat Harald dor inricht hett! Wi weern wedder vertövert un freut uns al up den neegsten Besöök.

Up de Rüchsiet seggt de Aadler Adjüs — Harald un ik ok!

10.7.17 ....Sünndagmoorn

Sünndagmoorn! Un de Sünn schien vun blagen Heven! De Immen, Hummeln un Bottervagels weern al waak!

De lütten Bloom harrn al ehr Blöden wiet upmaakt. Se laden to'n Fröhstück in.

Dat leten sik de lütten Deerten nich tweemal seggen. As Dankeschöön sungen se ehr Morgenleed. Dorto bimmeln noch de Glocken vun den Kirchturm. Dat weer en richtig schöön Sünndagmoorn.

8.7.17 ....Freud

De Rettichblööt

Vör korten harr ik för mien Grööntüüch-Lepelkost uk Rettich nahmen, den Strunk aver nich wegsmeten, sünnern in en Glas mit Water stellt.
Dat Gröön is nich blots wussen, sünnern hett hüüt sien erste Blööt opmakt.

Dat is wenigstens 'n beten Freud na düsse Horror-Nacht (ik wahn an de „Sicherheitszone 1“ vun den G20-Gipfel in de Messehallen).

Bi mien Morgenspazeergang vörhin harr ik „Musik-Begleitung“: 3 kreisende Hubschrauber, dat weer dat Foortsetten vun de „Nachtmusik“ (also, bi Mozart hört sik dat ganz anners an!), rasende tatü-tata-Wagens … ätzend!

Wat för'n Glück, dat ik mit de lüttje Blööt en Freud heff. De „groten“ Lüüd makt dat jo anners: Konzert in'ne „Elphi“ un achterna 'n üppig Eten.

Dat fragt sik blots, welkeen mehr Freud hett un för annere maakt: ik mit mien lüttje Blööt or uns „Muddi“ un Olaf ...

De Hollerbusch, dorünner de Gössel

2.7.17 ....Ünnern Flederbeerbusch

De Klützer Winkel weer wedder uns Ziel. Över de ole Brüch vun de Katzbach weern wi al föhrt. Bi Kalkhorst weer en Wegwieser na Borkenhausen. "Du, dor gifft dat goden Honnig!", meen ik to mien Fohrer.

De Hollerbusch, dorünner Familie Gössel (Mama Gössel, Papa Gössel (Midd), Kinner Gössel un en Tante, rechts)

Nu föhrt wi eerstmal na den Hoff Schimmel. Kort vör den Leonorenwoold stünn dat smucke Schild: "Imkerei Schimmel". Ob de mi wull noch kennt?

"Kusch, mien Lütten!", seggt Mama Gössel

Vör söss Johr weer ik dat letzt Mal op den Hoff. Seker harr sik dor so Eeniges verännert! — Wi wöörn mit luut Gebell vun enen Hund anmellt. Aver denn keem glieks de Fru. "Wie schön, dass Sie einmal wieder zu uns kommen! Wir haben auch wieder kleine Gössel, die können Sie knipsen!"

Wat heff ik mi över dat Weddersehn freut! Unsen Weg güng glieks na de Wisch. Dor seten wohrhaftig lütte Gössel mit Vadder un Modder an'n Rand vun den Woold ünner en Flederbeebusch. As se mi wies wöörn, reck Vadder den Kopp hoch un wull mi verjagen. Gau heff ik noch en poor Biller maakt.

Och nee, de lütten Stummelflögel! So'n lütt Wesen brukt Schuul!
Mit Mama un Papa is nich to spaßen, wenn't üm de Lütten geiht!

De idyllische Weg na Hus

Vör söss Johr'n is de Ganter up mi daalgahn un hett mi ganz schöön in't Been beten. Dittmal heff ik lever dat Wiede söcht. Wi hebbt noch n'beten wat vertellt un denn sünd wi wedder mit en Glas Honnig in uns Auto klattert. Bit to'n neegsten Besöök sull nich wedder so veel Tiet vergahn!

1.7.17 ....„Schietwedder – Schietbüddel“

De niege Maand fangt jo goot an – nich to glöven, dat hüüt de 1. Juli is, en Sommermaand! Aver nütt nix, ik will wat inköpen. In Hamborg brukst jo jümmer entweder 'n Sünnbrill or 'n Regenschirm. Un op den plattert de Regendroppen as Musik, is doch schön! :-))
Op'n Weg torüch na Huus heff ik düsset Foto makt: „Schietwedder – Schietbüddel“.

Ik sülms schriev dat Wort Büdel man blots mit een „d“, aver ik erinner mi noch gern, wenn en Minsch to mi „mien Schietbüdel“ seggt hett. Lang Tied, nadem ik ut de Winneln rut weer. Op Platt is dat en Leeftalligkeit!

In Wikipedia steiht, dat Woort „Schietbüdel“ hebbt de Lüüd 2008 to dat lustigste Woord vun Noorddüütschland wählt. Un dat gifft uk en Rezept, dat heet „Schietbüdel“.

Wat ik mi för unse Straten wünschen dei: dat mehr Minschen en Schietbüdel för den Schiet vun ehrn Hunnen brukt.

Kann blots beter warrn: dat Wedder, de Insicht vun de Hunnenbesitter, allens, wat wi uns sünst noch wünschen doot.

27.6.17 ....Dat grote Gewidder

Verleden Week weer ik an'n Dunnersdag in Hamborg-Harborg togang, un de Dag harr sien Naam to recht — dor weer dat grote Gewidder över Hamborg. Mien Kurs un ik hebbt an't Finster in'n 6. Stock hungen un Fotos vun den Heven maakt, de ik nu eerst wedder ankeken heff. Dat sünd afsünnerliche Biller, de mi alltohoop an Strand un Meer erinnern doot. Toeerst wies de Heven helle Striepen as vun Marmelsteen, as de Spöölsuum an en gewaltigen Strand, den wi vun ünnen bekeken; dorachter keem de egentliche Gewidderwand. Se keem direkt vun Noord anrullt as en grote swatte Bülg, de bi to breken is. In de swatte Bülg wederlücht dat. De Gischt vun de breken Bülg weern griese Fetzenwulken. Se rull ran, un miteens fohrn kole Windstööt hendal, so hart, dat wi de Fenster toknalln müssen. Dat storm. Tja, un denn — weer dat ok gau vörbi. De swore Regen un Hagel hebbt Harborg nich drapen. Bloots de Heven weer en Schauspeel, dat harr Aart.

20.6.17 ....Lütte Drinkerin

De ole Brüüch över de Kattbek (Katzbach)

Wi müssen doch mal kieken, ob de Straat vun Harkensee na Nienhagen al breder maakt weer. Lütt Stück weer mit Ümleitung utschillert. Wi kunnen aver noch över de ole Brüüch vun de Katzbach föhrn. De weer total towussen. Un so güng uns Fohrt wieder na Steinbeck!

Blick na Timmendörp

De Oostsee

Mien Besöök harr ik al veel vun Steinbeck vertellt. Mit mien Mann weer ik so männigmal den Barg hindaal an de Oostsee wannert. Hüüt bleven wi lever baven an den Utsichtspunkt. Dor stünn en Bank un wi kunnen över de Oostsee na Timmendörp kieken. Över den Draht, de uns vör den Afhang schütten sull, hüngen Gräser. En grote Blööt vun en Ackerwinn keek uns an.

De Ackerwinn

Hier harr ik vör eenige Johrn up enen Feldsteen Steenüützen (Eidechsen) bekieken kunnt. Müss doch mal sehn, up ik hüüt ok welk finn!

Grote Steen, de mit Ranken towussen weern, legen dor. Mien Besöök raak dat Grööntüüch weg. Dor leeg wohrhaftig en Deert in de Sünn up den Steen! Weer aver keen Steenüütz, weer en grote smucke Ruup. To Huus heff ik rutfunnen, dat weer en Grasruup ok Trinkerin nennt. Se haalt sik ümmer de Waterdrüppen vun de Gräser. Ut de Ruup warrd en Nachtfalter. De heff ik leider noch nich sehn.

De lütte Drinkersche is hüüt gor nich döstig!

Un opletzt is ok en Steenüütz op den warmen Steen krapen kamen

De Ruup sall man nich anfaten. De smucken Hoor blievt bi uns in de Huut hangen. "Ansehen immer — anfassen nie", as Loki Schmidt sä. Denn warrd wi se blots bewunnern!

14.6.17 ....Up Tied

Tüsken all de Angelzwirn
sitt ik allenig unnert Schirm,
veer Ühr mörgens up Tied,
van't Spektaakel halvblied,
aver wenn de Sünn kummt
un mien Gaskoker brummt,
is d' egaal off dat regen deit,
bün dann tegen dat gefeit...
de Vögels,
de Regendrüppen,
de Gaskoker,
de Angels, in d' Wind an't Wippen,
noch so voel Indrükke mehr ....
dat gifft watt her ....

4.6.17 ....Unkruut! — Klatschmahn, Bloom vun't Johr 2017

Wat is egentlich Unkruut? Tellt de Klatschmahn to dat Unkruut? Dat is för jedeen wat anners. För mennigeen sind dat Krüder, sogoor Heelkrüder. För denn annern sünd dat Planten, de sik mank sien anseit Saatgoot breet maakt un stöört. De tüchten Planten ut dat utseit Saatgoot hebbt so nich noog Ruum to'n Wassen.

Ween stöört nich de Giersch in dat Blomenbeet oder de velen Boddersteker in den Rasen? Ok de Brennetteln tellt bi de mehrsten Minschen to dat Unkruut. Dorbi warrt all düsse Planten hüüt un ok al fröher as Salat up den Disch brööcht. Veel so nöömte "Unkrüder" warrt dröögt un Tee dorvun kaakt. Man snackt sogoor vun ehr Heelkraft. Vun dat smuck Utsehn ganz to swiegen!

To dütt Unkruut — Ackerkrüder — tellt ok de Mahnbloom un maakt de Buurn to schaffen. Se harrn bi de Utsaat un de Fruchtfolge Probleme. Mittel gegen dat Unkruut, also "Herbiziden", wöörn insett. Dat güng sowiet, dat de Ackerunkrüder meist all vernicht wöörn. Mahnbloom, Roggenbloom, Kamille un wi se all heet geev dat nich mehr veel. De Immen funnen nich noog Foder. Dor hett de Loki-Schmidt-Stiftung beslaten, de Mahnbloom to schütten un to de Bloom vun dat Johr 2017 to wählen.

All düsse Planten sünd keen "Unkruut", sünnern Bikruut un keen Düvelstüüg. För de Insekten un anner Deerten sünd se bannig wichtig. Dat ganze Ökosystem warrt stöört. De Landwirtschaft hett dor al siet 1980 en Ackerrandstriepen-Programm inföhrt. De Buurn müssen gegen en Entschädigung toseggen, den Ackerrandstriepen nich mehr mit Planten"schutz"mittel to behanneln.

Düsse Ackerrandstriepen (3 bit 10 Meter) is uns bi uns Utfohrten över Land ümmer upfullen. Dat geev wedder Mahnblomen, Kamille, wilde Wicke un Roggenblomen. Düsse Mahnbloom mit ehr rode Faarv is besünners smuck un weer al wiethin uttomaken! Un dat is wedder sowiet, de Mahnbloom is nich to översehn!

31.5.17 ....De Libellen sünd los

Düt Johr sünd ganz fröh al Libellen to sehn. Sünst denkt man jümmer an Hoochsommer dorbi.

Libell (rechts) in'n Anfloog op en Mohnbloom

Aver de Libell hier is wohrschienlich en Wiefken vun'n Plattbuuk (jo, de heet wirklich so!), un düsse Aart is vun Mai af an aktiv. Se leevt dat Water un is ok an lütte Dieken to finnen, de noch in't Entstahn sünd. Vun't Utsehn her kunn dat aver ok en Veerfleck ween. De flüggt ok vun Mai af an. Wokeen kann dat nau seggen?