Dat
lütte Bauk vun't Nadenken un Beden
Hebbt Se sülven
wat to seggen? Mailt
Se an Marlou Lessing!
|
||||||
29.9.24 ..."Dat Land fritt sien Bewahners." So seggt de Kunnschafters, de Mose utschickt hett, dat se de Gegend utkundschaften schulln, de wi hüüt dat "Hillige Land" nöömt. De Geschicht steiht in't 4. Book Mose, Kap. 13. Dat klingt as propheet'sch: Düsse Landstrich fritt sien Bewahners noch hüüt. De Rezepte to'n Freden sünd all dor. Se sünd bekannt. De Nahoost-Experte Jesus vun Nazareth hett ehr tosamenfaat: Leevt juun Fienden. Doot de Godes, de juuch haten doot. Wenn een di op de een Back sleit, den bee ok de annere, un wokeen vun di dien Jack hebben will, den giff den Mantel noch dorto; un will een, dat du een Miel mit em geihst, denn gah mit em twee. Antert op Flöök mit Segen! Och, Jesus! Op wat för'n verlaren Posten steihst du! Wo mutt dien Hart blöden, wenn du dien Heimaat sühst! Wi beedt üm Freden, avers du kannst uns Minschen dat Fredenmaken nich afnehmen. Bloots dien hilligen Geist kannst du schicken, dat wi endlich erkennt, för wat wi op de Welt sünd: di denen, glücklich ween un glücklich maken. Marlou Lessing
|
||||||
De Anslag vun Solingen harr bizarrer nich ween kunnt. De islamistische Deder hett seggt, he harr "en Grupp vun Christen" drepen wullt. Dorto is he utrekent op en Volksfest gahn, dat sik de Veelfalt op de Fahn schreven harr. Afsurd noog? Nee: De Moordgesell driggt den Vörnaam Issa, araavsch för Jesus. De ja ok in'n Islam as grote Prophet verehrt warrt. Also en "Jesus" treckt los, Christen to meucheln. Oder överhaupt to meucheln. Ik bün jümmers skeptisch, wenn in'n spaanschen Spraakruum "Jesus" as Naam ok ünner Christen döfft warrt; denn düssen Naam kann nu wirklich nüms gerecht warrn. Un dat nu Möörders den Jesusnaam dör'n Dreck treckt dat deit mi weh, as wöör de Naam vun den ok noch krüüzigt, de doch mit sien Lehr un Leven den Weg ut düssen Irrsinn wiest hett. Avers ünner Islamisten gifft dat ja ok masse "Mohammeds", de sik as Möörders un Öveldeders vördoot. Dat schient dor nüms to stören. Mi stöört dat. Un dor bün ik bi mien Fraag: Woneem sünd de düütschen Muslime?! Heff ik wat verpasst? Een Week is de Anslag nu her, un en nüchterne Pressemitdeeln bi den ZMD is dat eenzige, wat ik sehn heff. Ja, de Muslime diskereert intensiv över den Anslag över sien politische Folgen un dat de Deder en utbillt IS-Liddmaat ween mutt un allens avers nich över de religiöse Dimenschoon. In de Moscheen warrt annerswat predigt, vertellt se mi. Wo blifft de Opschrieg vun liberale Muslime de se ja doch all sünd? Wo blievt de Demonstraschonen gegen de Schann, de mit ehr Religioon dreven warrt? Ik seh mehrst Wegducken as harrn se ok hier noch Bang vör de Islamisten un ehr Gewalt. In't frie Düütschland?! Wosaken köönt wi all tosamenfinnen? Köönt villicht Christen un Muslime tohoop dorüm beden? Marlou Lessing
|
||||||
Du, gah, Gah oprecht Marlou Lessing
|
||||||
Wokeen Moderdag fiern will, schall Freden schaffen. Moders enerwegens in de Welt liedt an Krieg un Konflikte duppelt: för sik sülven un för ehr Kinners. Üm de Kinner to lieden is slimmer. Överall in de Welt weent Moders üm ehr doodbleven Kinner in'n Krieg, üm Vermisste orr Versehrte. Dat Leegste is de Unsekerheit nich to weten, woans dat dien Kinner geiht, de as Migranten in Wöösten orr Meere verlaren gaht; de as Kriegsfungene orr Geiseln hollen warrt; de kidnappt orr verswunnen sünd. Wokeen Moderdag fiern will, schall Tokumst schaffen. Moders wüllt för ehr Kinner en Weg in en sunde und levensweerte Welt, en Welt mit klore un gerechte Regeln, neem belohnt warrt, wokeen dat Gode deit. En Welt, neem de Natuur respekteert warrt. Ok de Natuur is en Moder; ahn ehr gifft dat keen Tokumst för nüms. Dat wüllt Moders to'n Moderdag lever as Blomen un Parföng. Denk an. Billa Frerich
|
||||||
Behrend Böckmann Bild 1: Ludgerd Lüske, Bild 2: Rudi Witzke |
||||||
27.1.24 ...Holocaust-Dag in uns Tied Meist 80 Johr lang is dat Solang för en Minschen is de Holocaust nich vörbi. Solang en Minsch verurdeelt warrt so lang Bloots wi Marlou Lessing
|
||||||
To Wiehnacht un to 't nie Johr, Besinn di, Minsch, laat 't langsam gahn, Hein Klüssendörp
|
||||||
26.12.23 ...Wahlsprook för dat tokamen Johr "Düüsternis Hass Martin Luther King 26.12.2023
|
||||||
Gott kümmt
Laat uns sülven 3.12.2023
Marlou Lessing |
||||||
2.12.23 ...'keen hett dat Leit? Vörn an't Hamborger Raadhus steiht he noch, de anmaten un verhängnisvulle Sprook: "Gott mit uns". Worüm anmaten un verhängnisvull? Dicht nich ok Bonhoeffer "Gott ist mit uns am Abend und am Morgen"? Ja, Gott is in uns Neegde; avers wi köönt em nich in Ansprook nehmen. Sünnerlich kann dat keen Volk, Organisaschoon, Armee orr Raadhus. Gott wend sik sien enkelte Minschenkinner to, avers nich den Staat — un keen Armee. De Sprook will, dat Gott uns Stütt gifft — bi dat, wat wi wüllt. Gott schall uns togehöörn un uns kritiklos föddern, so as weer he en Stammesgott ut uurole heidnisch Tieden. Över Gott un sien Macht verfögen könen, em bedenkenlos op uns Siet hebben — wat en pole position! Dorför is Gott avers nich to hebben. He is nehgbi uns, avers nich verföögbor. Ok nich för de Frie un Hansestadt Hamborg. Nee: Gott laadt uns in, dat wi op sien Siet ween köönt. Denn hebbt wi em wisslich alltied an uns Siet. Gott sett dat Teel, un he hett dat Leit in uns Leven. Wenn sien Telen ok uns Telen sünd — ja denn warrt Gott uns stütten un föddern; denn is he ok op uns Siet. Laat uns genau op dat kieken, wat wi in't Leven na streven doot. Meent wi uns sülven dormit? Is Gier, Iedelkeit orr Egensucht uns Andreev? Den Weg köönt wi gahn, villicht ok mit Spood — avers dorbi nich op Gott reken. Soveel wi ok "Gott mit uns" an uns Raadhüüs schrievt. Laat uns veelmehr na dat kieken, wat Gott för uns will, un düssen Weg mit em gahn in Demoot in sülvstlose Leevde. Uns Wahlsprook schull heten: Wi mit Gott. 2.12.2023
Marlou Lessing |
||||||
19.11.23 ...Volkstruurdag 2023 An't Enn vun'n Krieg An't Enn vun'n Krieg "An't Enn vun'n Krieg" heet nich "na
den Krieg". Süss blifft't Krieg 19.11.2023
Marlou Lessing |
||||||
dör dat dunkel rieden 11.11.2023
Marlou Lessing
|
||||||
Papst Franziskus feddert in'n Nahen Oosten...
De israeelsche Verdeffendeernsminister seggt: "Die Hamas ist auf Dauer nicht zu besiegen ohne...
Wisslich hebbt Se ahn Möhg de richtigen Zitate ankrüüzen kunnt. So wied is dat also. Nich bloots de Staats-Offiziellen sünd so blind as jümmers, seht bloots de Logik vun'n Krieg, denkt bloots, wenn Gewalt nich hölpt, denn hölpt villicht mehr Gewalt, un wenn dat nich hölpt, noch mehr Gewalt. Nee, ok de Paapst rekent al mit den Krieg as sülvstverständlich un unafwendbor un röppt bloots to en Krieg na Regeln staats na sofortigen Sluss mit all Undöög. Wo doch kloor is, dat mehr vun dat Falsche narms henföhrt. Un Gewalt un Starkde weer alltied falsch. De eenzig wohre Nahoost-Experte hett nich Starkde predigt, sünnern Nageven, Gewaltlosigkeit, gegensiedige Leevde un den oprichtigen Willn, Freden to schaffen ok to'n egen Nadeel. Gegensiedige Leevde. Leevde för de Fienden. De, de di allens nahmen hebbt, Land, Leven, dien Lü. Unmööglich? Denn warrt sik nienich wat ännern. Un staats Gewalt warrt wi bloots mehr Gewalt kriegen. Un mehr. Un noch mehr. Ik stellt düt hier ok in't Notizbook. Dat höört an beid Steden. |
||||||
wo weer dat noch? dat mutt ik di noch fragen! mien warme leev as letztes souvenir. 30.7.2023
Marlou Lessing |
||||||
Gott, vör tachtig Johren full dat Füer op
Hamborg vun'n Himmel Hüüt stiggt dat Füer ut de Eer, Gott, nimm uns Minschen Dien Natuur is dat eendoon. 27.7.2023
Marlou Lessing |
||||||
Leve Herr Gott, wi dankt di, dat du uns dien Kind N. schenkt hest. Dat is grootorrig, dat wi ehr kennen un leven dröfft. Wi dankt di, dat du ehr Sundheit, Vernimm un Talente schenkt un ehr bet hüüt bewohrt un höödt hest. Nu geiht se as junge Fru bald in ehr egen Leven, un wi, de betherto mit ehr gahn sünd, mööt loslaten öven. Du avers nich. Dorwegen biddt wi di: Bliff du alltied an N. ehr Sied, wohr ehr vör all Övel un un help ehr, ok in Tokumst ehrn Weg to gahn in en röhrig Leven vull Glück un Erfüllen. En godes Leven is en Weg mit di un to di. So en Leven muchst du N. schenken un all dien Kinner. Amen. 7.5.23
Billa Frerich |
||||||
De Nacht vun Grööndunnersdag op Karfriedag groot un rund steiht de vulle Maan an'n Nachthimmel. Dat is de Oostermaan. Oostern is ja an den eersten Sünndag na den eersten Fröhlings-Vullmaan. Hier is he, düsse Vullmaan. Togliek wiest de vulle Maan mien muslim'sche Frünnen, dat de Ramadan, de Fastenmaand, jüst halv vörbi is; denn de geiht vun Niegmaan bet Niegmaan. De Oostermaan is also ok en Ramadanmaan. En duppelt hillige Tied. Un jümmers ok en Tied för den interreligiösen Dialog. För uns muslimisch Geswister is de grote Prophet Jesus nienich wirklich sturven. Dat sehg bloots so ut. He weer avers veel to hillig dorför. In Wohrheit woor he direkt in't Himmelriek to Gott opnahmen. De Dood kunn ehrn Jesus nich beflecken. För uns Christenminschen starvt he wirklich. Uns Jesus is vun allens befleckt, wat Minschen bedrepen kann; he is nich to hillig, för nix. Dormit hebbt wi en Maten in all uns Lieden; in allens Lieden is för un mit uns Gott. Togliek hebbt wi de Theologie vun den Opperdood Jesu; dormit hebbt wi de Höll lerrig maakt. Dat is zentraal för uns Gottsbild: Gott will keen Wesen in de Höll sehn. Gott will nich strafen, he will erlösen. Dat sik Jesus dorför oppern müss, is nich licht to verstahn un to glöven. Avers dat Bild vun den Gott, de leevt un erlööst, is dat weert. Ofschoonst de Islam as Religion jünger is, hett he düt Pund nich fasthollen, sünnern ünnerwegens verlaren. In'n Islam is de Höll noch hitt un lebennig. Ik bün dankbor dorför, dat Jesus wirklich storven is. 9.4.2023
Marlou Lessing |
||||||
twölf johr krieg eerdbevern allens stört tosamen över mi ünner den schutt liggt mien leven de gloov o gott, wat verlangst du vun mi! 10.2.2023
Marlou Lessing |
||||||
Minschenhart, Afgrund Minschenseel, grundlose Ja, ik Wohr mi, Gott 27.1.2023
Marlou Lessing |
||||||
O Jesus, Dien Anter is: Ik bün dor. Och Broder Jesus, wees bi uns! 27.12.2022
Marlou Lessing |
||||||
In'n Iran stellt dat Mullah-Regime nu etliche Hunnert vun de Koppdook-Protester*schen vör Gericht, welk dorvun ok ünner de Anklaag "Krieg gegen Gott". Dorop steiht in'n Iran de Doodsstraaf. Denn de Mullahs seht sik ja as Krieger op Gott sien Sied. Dat schient ehr dörchut keen Anmaten. Krieg gegen Gott? Jedeen Krieg is gegen Gott. Un nich allens, wat gegen Gott is, is en Krieg. De Krieg, in den de Mullahs kämpft, is en Krieg gegen allens Minschliche. Dat is togliek en Krieg gegen Gotts Schöppen. Wenn de Sekerheitspolizei op junge Lü scheet, de frie ween wüllt, wokeen vun de kämpft denn op Gotts Sied? Överhaupt een? Denkt se nich all bloots an sik? De eenen mit Recht, de annern, wieldat se wegen ehr Korrupschoon un Brutalität verhasst sünd un nix anners mehr köönt as scheten. O Gott, lehr uns, dat wi nich dien Saak verfechten köönt. Du büst dat, de uns' Saak verficht. Du stellst di op uns Sied, nich annersrüm. Du hest uns nich nödig, sünnern wi di. Leve Gott, wi seht so licht den Splitter in't Oog vun anner Minschen. Ok wi sülven föhrt en Krieg gegen dien Schöppen, wi maakt ehr toschannen, woneem uns dat Winst versprickt; wi rullt över uns Mitminschen weg un richt ehr Leven un Seelen togrunn; ja, wi spreekt ok Doodsstrafen ut. Gott, straaf du uns nich mit den Dood! Dat wullt du nich, dien Heilmiddel is de leeftallig Towennen to jedeen vun dien Kinner. Giff ok de verbohrtesten un korruptesten vun dien Kinner ok de iraanschen Mullahs, ok uns de Gnaad vun Insicht un Sachtmood! Amen. 25.10.2022
Marlou Lessing Bild: Rudi Witzke |
||||||
Lüchtfüer
in dunkle Daag An Himmel glinstert ganz hell un wiet Un seilt wi einstens rut in't Wiede op unsen letzten
Weg, 30.9.2022
Henning Eggers |
||||||
Wo schall ik di verstahn, du Hillig Geist? Wat is dat, wat du uns verspreken deist? Beseelen deist du mi to'n Beden; Giff Ogen, de den Broder ehrt, So is't, wenn du uns, Hillig Geist, 5.6.2022
Gertrud Everding |
||||||
To'n orthodoxen Oosterfest 2022 Gode Vadder in'n Himmel, mehr as je wünscht wi uns düt Oosterfest, dat Dien Riek al hier op de Eer Wirklichkeit warrn much so drückt uns de Last vun den Krieg in uns Naverschap. Avers du hest uns Minschen frielaten, ok Böses to doon; un dat doot Minschen, jümmer wedder, un doch lettst du dat jümmers wedder Lent warrn in dien Schöppen. Allns Gode un Schöne hier spegelt dien Gööd; avers dien Riek is noch nich ganz vun düsse Welt. Giff uns de Gedüür un dat Vertruun, op di to töven un sülven doran to warken, dat dien gödige Gegenwart in uns Welt to sehn is. Amen. 24.4.2022
Marlou Lessing |
||||||
Nee, nu langt dat. Dat is nich länger uttoholln. Waffen! Waffen! Ok in de Karken bereut se nu apen ehr Naivität, an Gewaltlosigkeit to glöven; ok mang de evangeelschen Bischöf*innen feddert nu welk: Waffen för de Ukraine! Mehr Waffen! Angriepswaffen! In'n Donbass töövt se nu nämlich op de grote "Ooster-Offensive" vun de russ'sche Armee. Un mit Eier warrt se dor nich smieten! Is wohr, so nöömt se dat: Ooster-Offensive. De Spraak vun'n Krieg vergeistlicht sik, un de Spraak vun de Kark militariseert sik. Gott un Krieg smölt tosamen to en Kriegsgott. To Hülp!! Hülp? Natüürlich! Waffen. Wat anners bruukt wi nich. Dat hebbt ok de Bövelsten vun de Kark nu insehn un stimmt in den Chor vun de Welt mit in. As weern Waffen en Segen, de Segen vun uns Tied nich etwa en Flook! As wöör een bloots noog Waffen bruken, un allens wöör good! As harrn Waffen Erlösungskraft! Dat is en Löög! Wokeen bringt düsse Perfidie in Ümloop?! Meist bün ik so wied, an den Düvel to glöven. En Welt, de so vun Waffen starrt, so över Waffen denkt un snackt, de bruukt allens annere nödiger as Waffen. O leve Gott, leve Broder Jesus, di bruukt se, anners nix! Laat uns tosamen en Ooster-Offensive starten, de wohraftig erlööst laat uns dien Woort predigen: "Förcht sik nich! Weest nich bang!" Merrn in de Welt in'n Donbass un överall! 16.4.2022
Marlou Lessing |
||||||
Du gode Gott, Allens, wat du uns seggt hest, Du grote Gott, 28.2.2022
Marlou Lessing |
||||||
Herr Gott, Du hest di na de Sintfloot vörnahmen, Mit Macht kaamt dien Natuurgewalten Wi weet üm de Macht vun dien Natuur Vergeev unsen Övermood Foto 2: Antje Heßler
16.2.2022
Marlou Lessing |
||||||
Mien leve Gott, wenn Du ens wedder op uns Eeer kieken deist, Mien leve Gott, wat is denn blots passeert? Treck uns doch ut düt Elend ruut, schenk uns
dat Lachen 20.1.2022 |
||||||
Mütt Harten seihn. Minschen, dei de Welt vergäten, 23.12.2021 |
||||||
|
||||||
Psalm 23 De Herr is mien Harder Üm 1000 vör Chr. wier David in sien Jugendtiet Schäper
von 'n Haud Schåp un ward denn dei tweite israelsche
König.
So hett David ok sülven beedt tau den König, dei över em wier. 19.9.2021 |
||||||
Överall, Alltied 11.9.2021 |
||||||
Nüms hett diene Fingerafdrück, Nüms glöövt so as du, 26.7.2021 |
||||||
Wat is vandoach mien Seel so licht 22.6.2021 |
||||||
Moder Mit Ogen week vun Glück kiekt di de Moder an
In ehre Welt vun Öller, de drang sik üm
ehr snöört, So do ehr den Gefallen! Lees ehr den Wunsch vun't
Oog, Mit düsse Leev, as Moder op di süht,
9.5.2021 |
||||||
"Wohraftig, ik segg ju: Matthäus 25, 40 |
||||||
Dree König, hooch un wies, 6.1.2021 |
||||||
1.1.2021
Hein Klüssendörp |
||||||
Wat is vandoach mien Seel so licht
25.12.2020
Ewald Eden |
||||||
Op dat Land Gott ignoreert dat 3.10.2020
Marlou Lessing |
||||||
26.8.2020
Sabine Stürzer, anreegt vun Lothar Zenetti |
||||||
Heevt juun Ogen op un kiekt de Feller
an; se sünd al witt to Aarn. All düsse Welt un Schöönheit hest du
schapen, 27.6.2020
Marlou Lessing; Bild: Rudi Witzke |
||||||
Freden Freden heet: 7.5.2020
Marlou Lessing; Biller: Ludgerd Lüske |
||||||
Op dat Handbrett vun de holten Brügg över de Brunsbek in Lütt Hansdörp leeg en Steen, een vun düsse bunt bemaalten Steen, de du hier un dor finden kannst. Ünner de Brüch glucks dat Water. Op den Steen weer een Walfisch to sehn. Ik greep na den Steen, keek mi den groten Fisch an un dach: Du büst egens to groot för düsse Beek! Un denn stegen Biller vör mien binnerst Oog op, Biller ut de Ferien in den Heide-Sommer dor in Harmsborg (Hermannsburg). Dor geev dat een Seminar "Grootöllern un Enkelkinner snackt Platt", dat sik in de dor Daag üm Jona dreih. Jona dat is doch de Prophet, de dree Daag in den Buuk vun den groten Fisch sitten müss. De Opas harrn een groten Fisch ut Leisten un Maschendraht un blaue Müllbüdel tosamen klütert. Un de swömm nu dor, wo sik de Heide-Beek so'n beten utwieden dä. Düsse kaptale Fisch harr Jona nu eben översluckt. Sien Grootvadder, de Ooldbuu'r, harr em een Besamungs-Sprütt mitgeven. Un so kunn denn de grote Fisch af un an een Fontään vun sik geven. So echt hebbt wi dat dor speelt. 23.4.2020
Cord Denker |
||||||
Körtens heff ik en Karikatuur sehn, een vun de velen, de versöökt, dat Corona-Virus un de Folgen licht to nehmen. Dat mag ik sülven ok geern. Düsse Karikatuur güng so: Jesus keek ut de apen Himmel dal un reep: "Töövt nich op mien Wedderkumst! Ik heff storniert, as ji all!" Toeerst müss ik ok smüüstern. Avers ut en deper Sicht is dat nich gerecht. Wenn wi Minschen wieswarrt, dat jichenswoneem Ärger, Maleschen un Probleme sünd, denn blievt wi dor tunlichst weg; un wenn wi al en Ticket orr Hotel bookt harrn, storniert wi fix. Al en Gerücht langt, un wi kniept den Steert in un sünd weg mit'n Wuppdich! Süh, un dor is Jesus jüst ganz anners: Wenn jichenswoneem so richtig de Hütte brennt, denn tridd he op den Plan. Jüst denn is he dor. He hett nich storniert. He warrt dat ok nienich maken, egaal wo slimm dat warrt. Denn sünnerlich in Noot un Bangnis will he uns bistahn, de Möhseligen un Beladenen hett he ropen, an ehr Sied is sien Steed. He reckt sien Hand ut; to Oostern will he mit uns dör all Fehlers, Maleschen un Probleme, ja dör den Dood gahn un denn mit uns in't grote, ewige Leven reisen. He kümmt. Ganz wiss. He is al hier. 27.3.2020
Marlou Lessing; Bild: Rembrandt |
||||||
Oppers un Deders. fallen, seggt wi, dat is mennigmaal avers sinken un denn, ok de bösen sünd ja 26.1.2020
Marlou Lessing; Bild: Rudi Witzke na A. Jawlensky |
||||||
26.12.2019
Gedenkdag för Stephanus, den eiersten christlichen Märtyrer Bilddaoten van dei Stephanus-Figur Bildmontage un Text in Südollnborger Platt: Ludgerd Lüske Klick up tau'n Vergröttern! |
||||||
Tweekersen-Sönndach is vandoach 8.12.2019
Ewald Eden |
||||||
De Dagen vör Wihnachten warrd de Minsch goot: De Minsch hett betohlt, wat schull nu noch wee'n? 7.12.2019
Text: Jutta Lammèr, Bild: Rudi Witzke |
||||||
Karsen un Beden 30 Johr Muerfall "Wi harrn mit allens rekent, wi weern redig för allens bloots nich för Karsen un Beden." So sä later Horst Sintermann vun't SED-Zentraalkomitee över den freedlichen Wannel in de DDR vör nu 30 Johr. De Bonzen hebbt na ehr egen Gesetten mit Gewalt rekent; dormit kennen se sik ut; se harrn sogor de Köhlhüüs utrümen laten dor warrt di al so to'n Schuddern. Dat harr en Blootbad geven kunnt. Bloots een harr de Hand heven müsst. Een Steen harr flegen müsst. Dat wöör noog. Dat Massaker in China weer eerst poor Maand her. Un woso passeer dat nich? Dat hett mi nu eerst een verklaart. Dat weern de Karsen. "Wenn du mit en Kars geihst, hest du de Kars in de een Hand. Avers mit de anner Hand muttst du de Flamm schulen, dat se nich flackert un utgeiht. De Karkenlüüd hebbt eenfach all Lüüd Karsen geven. Nüms harr so en Hand frie för en Steen." Dat weer ok de Kars, de de Muur freedlich to Fall bröcht hett. De Kars in de Hand vun besunnen Minschen. Se möök de Bonzen hülplos. De Gewaltlosigkeit slöög den Staat de Wapen ut de Hand. Dat is 100% jesuanisch. Eenfach geniaal. Laat uns mit Dank op düsse minschlichen Wunner kieken un dorvun lehren. Dat gifft so veel, wat wi beter maken köönt siet 30 Johr un hüüt. 10.11.2019
Marlou Lessing |
||||||
Lewis Hamilton is mal wedder Weltmeester in de Formel 1 worrn. Un he seggt in't Mikro vun en Medienminschen: "As ik en lütt Jung weer, hett mien Vadder mi seggt: Giff nienich op! Dat is dat Motto vun mien Familie." Dat höört sik good an, wenn en Winner dat seggt. Avers överlegg maal! Nienich opgeven? Ik meen, dat is en seker Rezept, sik unglücklich to maken. "Giff nienich op! Dat is mien Motto", seggt dat Swien, dat flegen will; seggt de chancenlose Leevhebber; seggt de SPD-Poltiker, de Kanzler warrn will. Se all sett ehr ganz Leven in den Deenst vun en irrigen Plaan. Bloots för en dösiges Motto?! Nee danke. Ümstüern is en Levenskunst, de glücklich maken kann. Du hest dat Recht, optohöörn, Verlerer to ween. Du hest dat Recht, dienen Verstand to bruken. Ik wöör dat so seggen: Giff nich op; avers änner dienen Plaan, wenn du en betern funnen hest! Du dröffst opgeven, wenn di dat frier un glücklicher maakt. 4.11.2019
Marlou Lessing |
||||||
6.10.2019
Marlou Lessing |
||||||
17.9.2019
Ewald Eden |
||||||
Wi
sünd all Dat wi flegen köönt, mööt wi 14.9.2019
Henning Eggers |
||||||
Angst krüppt mit uns dörch de Daag. 25.8.2019
Text un Biller: Rudi Witzke |
||||||
All düsse Vullkamenheit, Gott, breedst du üm uns ut; de Welt kümmt uns tomööt, un du verlöövst uns, dien Schöpfung to nütten. Un doch un doch is düt nich uns Tohuus; en leve Minsch mutt gahn, warrt uns wegnahmen, merrn in all düsse Vullkamenheit, un wi seht: dat is nich vullkamen. Vullkamenheit is bi di. Dor, 'neem dat keen Tranen mehr gifft bloots noch vör Dankborkeit. Na di un na uns ewig Heimat schallt wi uns Harten richten. All de Eer ehr Herrlichkeit is bloots en Henwies, wat du praat höllst för uns un de leven Minschen, de wi merrn in'n Sommer gahn laten mööt. Och nee!, denk ik,
wa is't ni moi! 23.6.2019
Marlou Lessing |
||||||
Wur de Swoelk ehr Nest buut, sleit den Blitz nich
in, Mi kümmt dat oll' Kinnerleed in'n Sinn: 19.5.2019
Günter Weber Teknen: Richard Weigand |
||||||
Trööster
vun de Untrööstlichen De Dood is to Oostern kamen Gott, uns Gott vun de Leevde, 22.4.2019
Marlou Lessing |
||||||
Gott, du sprickst 24.3.2019
Marlou Lessing |
||||||
Gott, du Wesenheit Gott, du so wied
3.3.2019
Marlou Lessing |
||||||
Ji Kinner, ji Groden, nu koomt all un loopt: So'n Kind hemm' wi söcht för uns doodkranke
Welt. Melodie: Ihr Kinderlein, kommet Wiehnachten bringt vun Gott her Licht, Frieheit un Vergeven in uns' all Leven. Dat passeert, wenn wi Gott in dat hülplose Kind ut enen Stall vertruun liekers all Fragen un Twievel. 26.12.2018
Karl-H. Sadewasser |
||||||
se weet dat nau: nix füllt un nix erfüllt 18.12.2018
Marlou Lessing |
||||||
As de groten Bööm Doch du Vadder Gott
Ut deepe Düüsternis 16.12.18 Rudi Witzke |
||||||
"Heff keen Bang!" Muchten wi doch ok mitminschlich Teiken Villicht so: Mucht de groote Engel uns Olen de recht
Wies geven, De Meister un Liehrer seggt:
11.12.18
De Grootvadder un ole Kierl in Stockelsdörp in de Lübbersstraat 1 in'n Dezember 2018 to'n Advent un Wiehnachten |
||||||
De wunnersame Minsch, de an'n Hillig Avend up de Welt kümmt, vertellt uns vun Gott. Wat een nu glöven deit orrer nich, de Geschichten, de Jesus uns vertellt, sünd schöne Geschichten. De
Herder hett dat Schaap funnen. Faken heff ik de beiden in mien letzten krekel Johrn besöken
kunnt... Jesus hett maal vun'n en verlopen Schaap vertellt un wat
dat för den Herder bedüden deit, en Schaap to verleren. Gott is de Herder, de söken mutt un jümmer wedder söken deit. Dat Schaap höört sien Stimm, de Herder röppt di bi dien Naam. Nu gifft dat jümmer miehr Minschen, de den Roop vun den Herder nich hören köönt orrer willt. Se föhrt en Leven ahn Gott. Wi hebbt den frien Willen, mit Gott orrer ahn ehm to leven. Hüüt ward uns jümmer miehr inschünnt, dat dat gor keen Gott gifft. Aver jümmer miehr Gefohren töövt up uns. En Schaap hett in de Wildnis keen Schangs to överleven. Un wenn di nu bang ward, "burn out" heit dat hüüt, denn kannst wiss sien: Gott röppt di bi dienen Naam un will di ut de Gefohr redden. So is dat Bild vun den Schäper, de dat Schaap na Huus hen dreegt, en grote Hülp un Troost.
09.12.2018
Text un Fotos: Rudi Witzke |
||||||
Wo lang is dat her, dat Simon Dach sien Leed op de Fründschap schreven hett? Och, Johrhunnerten. Un meist 15 Johr is dat her, dat ik dat hier för Plattpartu överdragen heff. Elkeen Johr in düsse Daag erinnert wi un erinnert wi uns an Weltkriegsenn, Pogrom un Verfolgen... Un in all de Tied hebbt de Klauken un de Rieken un de, de Macht hebbt, nix för de Minschen, de jümmer miehr ward, an Hülp up't Tapet kregen. Un wi ok nich. Tööv man bloots noch wat aff: De
Mathematiker Dat schafft de digitalen Intelligenzen nich. Fründschap. 11.11.2018
Rudi Witzke |
||||||
En Beden för de seel'sch Süken
1.11.2018
Marlou Lessing; Bild: Rudi Witzke |
||||||
Sötes orr Sures? Twee Thesen to Halloween
Ut "95 Thesen", hier Dat schreev Martin Luther vör 501 Johr. Ja, dat geev dat dortomalen, dat Minschen Geld geven dään ut Bang üm ehr ewig Heil. Se hebbt sünstwat dorför maakt, fast't un sik geißelt (as Luther), sik meist en Been utreten dorför. Düsse Bang weer en Flöök. De Aflasspredigers hebbt ehr schaamlos bruukt un anstackelt. Hüüt hüüt hebbt de Minschen ehrder wenig Bang, wat dat Ewige angeiht. För de mehrsten existeert dat gor nich. Dorgegen is de eerste Thees, Nummer 65, hüüt ganz vergeten. De Minschen vun ehr Riekdömer affischen? Wegfischen dorvun? Nee. Riekween harr to all Tieden Konjunktur. Dat is hüüt slimmer as je. Geld un Besitt, dat is wat "Rejelles", dor kannnst di an fasthollen. Kannst? Riekdom orr ewig Heil? Gott denen orr den Mammon? Sötes orr Sures? Gott vertruun, dat he för uns sorgt, orr den Prospekt vun de Bank vertruun, de den niegen Aktienfonds anpriest? Binnerwendig weet wi: Beid geiht nich. Bloots wenn dat Kamel dör dat Nadelöhr geiht. 31.10.2018
Marlou Lessing; Bild: Rudi Witzke |
||||||
1. Mose 8, 22 Na lange Tied heff ik wedder en Regenbagen sehn. Dat weer en groot Opaten. För Noah weer he dormalen dat Teken, dat de Sünn wedderkeem; för uns is he dat Teken, dat de Regen wedderkümmt. De Regen, de uns fehlt hett all düsse Maanden. Regen un Sünn wesselt sik af, warm un koolt, hell un düüster wesselt sik af: Dorför hett Gott den Bagen an den Heven maalt. Vun allens gifft dat wat, un vun allens noog. Ahn Wessel warrt ok dat Beste to'n Flöök. Wi dröfft dankbor ween, dat dat den Wessel gifft. 12.8.2018
Marlou Lessing |
||||||
Lewen is en Gelegenheit, nütz se 21.7.2018 Henning Eggers |
||||||
Kiek an de Lilien op't Feld, wo se wasst! Se arbeidt nich un spinnt sik keen eddel Kledaasch; Lukas 12 5.7.2018 Foto un Tosamenstelln: Gertrud Everding |
||||||
"... un juun Ole schallt Drööm hebben!" So seggt dat de Profeet Joel in en Woort, dat to Pingsten faken leest warrt. Drööm, de Olen?! Dat sünd doch Saken för Junglüüd, de dat Leven noch vör sik hebbt, de Drööm wohrtomaken! Ole dröömt nich mehr, Ole treckt ernüchtert Bilanz! Dat wöör gellen, wenn dat Drööm weern, de Minschen erfüllen köönt. Dat schallt avers Drööm ween, de Gott erfüllen will. Gott will de Olen de Drööm geven un de Erfüllen. So dröömt, ji Olen, dröömt bit an den Dood ran! Dröömt vun Freden un Leevde op de Eer, vun Gerechtigkeit un Kinnerlachen, vun juun egen Floog in Gotts Arme! Laat den Geist ju regeern, he wasst in ju alltied, ok noch över den Dood rut. Un dat allens maakt Gott wohr. 21.5.2018
Text: Marlou Lessing, Bild: Rudi Witzke, "Drömen" (Klick up to'n Vergröttern!) |
||||||
Christ fohr na'n Heven. Halleluja, Text: 12.Jh.; Foto: Thomas Seemann
|
||||||
In Schwerin, in 'n Dom, dor hangt boben öber dei Lüüd ein grodet Krüüz ut Holt, Triumphkrüüz seggt man dortau. Jesus in sien Starben is dor upmaalt un üm em rüm sünd bunte Blaumen un gröne Bläder tau seihn. Woans passt dat woll tausamen, dat Jesus verliert un doch ganz baben triumphiert, dat hei tau Dood kümmt un an 't Krüüz blöht un gröönt dat Läben? So frogen wi woll ok männichmol bi all dat, wat wi beläben. Eis sind wi bannig vergnöögt un dat Läben maakt Spaaß, un denn werrer is uns allens ene Last un wi weiten nich, woans dat wierer gahn sall un wat noch allens kamen kann mit dei Gesundheit un Familie, mit dei Arbeit un dei Finanzen. Nu fangt jo hüüt dei Karwoch mit Karfriedag an. Dat is jo dei Dag, wo Minschen in dei ganze Welt an dat Krüüz denken, wo Jesus annagelt wörr un denn as so 'n Verbräker storben is. In 't Niege Testament steiht dortau bi Johannes:
So wier dat in sienen Dood doch nich tau End mit sien Leev, un Läben. Mirrn mank dat Starben keem dat Läben werrer tau Gang. Dei Sünn keek achter dei düstern Wulken rut un dat Läben blöhgte up. Dei Hoffnung kreeg frische Knubben un dei Leev füng nieg an. So gahn wi in de Karwoch up Ostern tau un up allens, wat wi beläben un dörchmaken mööt, schient dei Sünn von Gott sien Leev un Läben. |
||||||
Denken an de Doden vun'n Holocaust Ok vun Scham: Sünd wi hüüt so, De Mächtigen sünd luut to höörn. Help uns erkennen, Gott, 27.1.2018
Marlou Lessing Biller: Rudi Witzke |
||||||
Ooltjohrsavend St. Petri, du mien stille Oort, Laat alltiets Freden uns hier finn', In't niege Johr mit Toversicht Uns' Heimatkirch, so stolt un groot! Un höör ik denn den Glockenklang, 29.12.2017, Walter Meß
|
||||||
Wenn wi opeenanner togaht un toeenanner stoht;
27.12.2017, Henning Eggers
|
||||||
Friedag vör Wiehnachten, Avend över Hamborg. Ik stah in'n Computerruum in'n sössten Stock. De letzten Büros sünd noch hell, Minschen hebbt dat wichtig und hild, se erstickt in ehrn Alldag un seht nich dat gewaltige Avendrood, dat de Heven över uns optreckt. Ok mien Flüchtlingskurs is noch bi de Arbeit, se lööst Opgaven un büffelt Grammatik. Wi sünd hüüt de letzte Kurs, dat letzte helle Fenster in uns School, de annern Rüüm sünd al lerrig un dunkel. All Minschen in Hamborg wüllt na Huus, man mennig vun mien Kurs nich; se wüllt noch blieven un höpt, ik bliev ok bit Klock söben un ünnerricht ehr. Mennig vun ehr hebbt noch keen Tohuus, sitt noch in'n Container. Avers se föhlt sik relativ seker un borgen. Bloots K. sitt in een vun de lerrigen Klassenrüüm in Duustern mit sien Handy un telefoneert na Afghanistan dor is em en Tante dootbleven. Warrt Wiehnachten to all düsse Minschen kamen de hilden un de heimatlosen in dat Gewimmel vun uns Städer? De grote Natuur nimmt sik gor nix dorvun an, se brukt för ehr gewaltig Schauspeel nich mal en Publikum. Se lenkt uns Gedanken weg vun den dääglichen Kröpelkraam, se lenkt uns Gedanken, ja, op dat Ewige; avers se trööst uns nich. Bloots een heevt uns wied in't Ewige rut un höllt uns togliek dicht bi, borgen un getroost. He schall nu bald wedder Bortsdag hebben; den fiert wi un höpt un vertruut, dat he uns nich in uns Alldag ersticken lett un nich in't lerrige All verfreren lett, sünnern uns mitnimmt in Troost un Ewigkeit. De Biller köönt Se per Klick
vergröttern!
23.12.2017, Marlou Lessing |
||||||
Gott sien
Fanclub Gott, du büst för uns de Gröttst. Du büst de Gröttst. 29.10.2017
Marlou Lessing Bild: Rudi Witzke |
||||||
De niege Priesdräger vun den "Nobelpries för Wirtschapswetenschapen" hett den Pries kregen för sien Forschen över Wirtschap un Psychologie. Wirtschap is irrationaal, hett he dor wohraftig rutfunnen! Jungedi!! Bispill gefällig? Öllersvörsorg. De Minschen geevt ehr Geld eenfach ut un leggt nich noog för't Öller trüch, seggt de Priesdräger, schoonst se dat beter weten kunnen. Se mööt dorto bröcht warrn, mehr Geld op de hoge Kant to packen. Nu kiek. Kiek di üm in en Welt, 'neem överall brennen Noot herrscht, de överall na Hülp schriegt. Du hest Geld över. Hunnert Hannen vun Mitminschen reckt sik di togegen. Un du seggst: "Deit mi leed, leven Lü, en beten kann ik afgeven, avers dat mehrst mutt ik trüchleggen för mien Öller. Nee, ik weet noch gor ni seker, dat ik so lang leven warr, dat to bruken; aver villicht ja doch, un denn will ik mien Lifestyle hollen. Verstaht ji doch, nich? Dorüm legg ik dat an. Ik weet, de Anlagen büüt Minschen un Natuur ut un draagt to juun Noot bi, man de mööt ja ok Tinsen bringen. Ji sünd wiss in Noot, avers wichtiger as juun Wissheit is mien Villicht. Denn villicht warr ik ja oolt, un villicht bruuk ik dat denn." Is dat rational? Ja, avers ok irre. Deit mi leed, leven Lü, ik kann so'n Öllersvörsorg nich maken. De gesettliche Rentenversekern is okay, dat Geld geiht glieks an hütige Rentners, dat warrt nich bisiet packt. Sowat kunn ik nich. To solk Minschen seggt Gott denn ehrlang: Du Idiot! (Lukas 12, 20). Dat much ik warraftig nich so geern höörn. Wi Christen hebbt klore Informaschoon, wat wi mit dat Geld maken schallt: Matthäus 6, 19-20, Lukas 16, 9. Wi schallt Geld in Leven verwanneln, sodraad dat uns Hannen beröhrt! Dat kann Hülp ween, avers ok Genuss. Bloots keen Vörsorg un keen hoge Kant! Geld, dat dor liggt, trennt vun Gott. Denn dat grote Villicht vun uns Öller un Bedörfen steiht bi Gott, un bi em alleen. Punkt. "Sorgt sik nich!" steiht so'n Dutz Maal in uns Bibel, un dat is nich bloots en Begöschen, ok en Anwiesen. Dor kann ik nich gegenan. Ik weet, ik bün totaal irrational. Avers doch tominnst noch bi Verstand. Nich so irre rational as de, de mit dat Geld gode Fründschap hollt. Orr de denkt, Wirtschap weer en Wetenschap... 9.10.2017
Marlou Lessing |
||||||
Wenn dien Hart swoor is, wenn du keen ornlichen Weg
mehr sühst, Heff ik nich allens dohn, wat ik kunn? Gott, du büst de, de ok den Arzt seggt, wat he
doon schull, büst ok sien Schöpper.
Gertrud Everding |
||||||
Elkeen vun uns mutt sien Krüüz dregen,
Text un Bild: Rudi Witzke |
||||||
ruschen Bläder, käuhl Schadden naakt
Geääst, doot Stoppel wi levt so vör uns hen stahn midden in
quirrlig Tieden denn sneller as dacht stahn unner Bööm HEI is't de alltiets mit di gahn
Text un Biller: Rudi Witzke |
||||||
Uns Tiet, Leven Leven In't Hart SHALOM! Text un Biller: Rudi Witzke
9.8.2017 |
||||||
in'n ogenupslaag an'n morgen in't broot för de paus smeren in't katteiker dat nööt vergrüfft Bild: Rudi Witzke
Wöör: Rudi Witzke na Christina Zeller, 27.7.2017 |
||||||
Drei Graffsteen vun Dwangsarbeitersche Ut uplööst Graffsteden de Graffsteen ruthaalt Passt up up de Lüüd, de ievern un hissen! Bild un Wöör: Rudi
Witzke, 18.6.2017
|
||||||
"De Engel in di Na Rose Ausländer Wöör vun leiv ruscheln. Teiken vun Rudi Witzke na Rose
Ausländer; klick up tau'n Vergröttern!
Kalligrafie & Översetten: Rudi Witzke, 14.6.2017 |
||||||
De Hillig Geist seggt uns: Wi hebbt en Trööster. Wi Christenlüüd sünd Minschen, för
de en Troost dor is. 4.6.2017
Marlou Lessing |
||||||
"Denn wi hebbt hier keen blieven Steed,
Quaalm ut hoge Schosteins, Laat uns vör de Doren gahn!
24.3.2017
Rudi Witzke |
||||||
Bott vun de Doden: De Jüngling vun Nain
Un dorna passeerte dat, dat hei in en Stadt güng, de Nain nöömt ward. Sien Jünger un en Barg Lüüd weern mit ehm ünnerwegens. As hei nu aver an dat Door vun de Stadt keem, dor drögen se en Doden rut, de de eenzge Söhn vun sien Mudder weer. Se weer en Wittfruu. Hei spröök to ehr: Ween nich! Hei keem neger un röhrte den Sarg an, un de Dräger bleven stahn. Hei spröök: Jüngling, ik segg di, stah up! Un de Dode keem hooch un füng an to reden. Un Jesus geev ehm sien Mudder. Un Furcht keem över alle Lüüd, un sie lavten Gott un sään: Ünner uns is en groot Prophet upstahn. Un denn noch: Gott hett sien Volk besööcht. Un disse Bott keem in Judäa överall hen un ok in dat ümliggen Land. Lukas 7 |
||||||
Inge un Alexa dröömt in en anner Welt: Wenn dat Licht vun'n Dag geiht Ji ward uns finnen 16.3.17
Text un Biller: RW |
||||||
De Düvel will ehm allens unnertänsch maken,
all Rieke schulln sien sien. 7.3.17
Text: Rudi Witzke, Bild: Ludgerd Lüske |
||||||
Nieges Johr vun Bööm un Leevde Al wedder is en Niejohrsfest: Düt Wekenenn hebbt de Juden dat "Niege Johr vun de Bööm" fiert. In ole Tieden hebbt de Buern ja den "Teihnten" as Stüern aflevern müsst; un an düssen Termin woor de Snitt mookt: Wat de Bööm, Feller un all Planten vun nu af an bringt, wenn ehr niege Levenszyklus anfangt, dat mutt eerst neegst Johr verstüert warrn. Togliek fiert wi morgen den Valentinsdag, dat Johrsfest vun de Leevde. Leevslüüd dankt enanner för de Tru in't verleden Johr un geevt een den annern wat as "Stüer": Pralinen, Geschenke, Verspreken orr eenfach en Söten. Wat se sik vun nu af an geevt, dat dankt se sik neegst Johr. Wenn de Natuur nu wedder anfangt, Blöden un Frucht to bringen, un wenn wi nu wedder bet över beid Ohren in't Leevsglück stekt denn laat uns dat Danken nich vergeten. Brukst dat ok nich opschuven bet neegst Johr. Danken kannst jümmers. Is nienich verkehrt. Wokeen wi dankt? Dat mutt jedeen sülvst weten. Ik weet dat. 13.2.17
Marlou Lessing |
||||||
dat johr bringt kannst nix empfangen do dien hannen op 2.1.17
Marlou Lessing |
||||||
Ok bi uns ok wi ok vun uns Ogen 20.12.16
Marlou Lessing |
||||||
Vun't Ewge snackt se 20.11.16
Rudi Witzke |
||||||
Aarndank: Dank för de Minschen Herr Gott, Breek dien Brot för den Hungrigen!
Denn warrt dien Licht liek as dat
Morgenroot vördaag breken, Denn warst du ropen un de Herr gifft
Antwoort. wenn du den Hungrigen dien Seel
towendst De Herr warrt di alltiets föhren,
Help uns, leve Herr, Amen. 2.10.16
Marlou Lessing |
||||||
reddungswagens raast an mi vörbi worüm nich ik? worüm nich ik? dat will ik doon. 4.9.16
Marlou Lessing |
||||||
Gott, dien Steernenhimmel is mi noog. Gott, beschaam mi nich, indem du mi Wunner wiest. 21.8.16 Marlou Lessing
|
||||||
In de Bedrängnis vun uns Tied roopt nu mennig Minschen in mennig Länner na Starkde, na den "starken Mann". Vun Donald Trump hett sien Fru in en Reed düssen Satz vördragen müsst: "When somebody hits him, he hits back ten times harder!" op Platt: "Wenn een em sleit, sleit he teihnmaal harder trüch." Wo veel Angst, wo veel Bangnis stickt in so en Doon! Un wo verlaten is de Menge, de so en Minschen tojuucht! Wi all weet, dat so en Starkdoon to nix föhrt as to Gewalt. De starkdoon mööt, sünd Swäcklinge. Se warrt pietscht dör düt Leven vun de Angst, dat en noch Stärkere opduken kunn. So jaagt un hetzt se dör ehr Johren, bit se amenn erbärmlich verreckt. Jesus Christus weer keen "starke Mann". He hett nich trüchslaan. He weer en Verlerer-Typ, en "loser". Wi dröfft dat ok ween. Uns Religioon is keen för Winner-Typen. Wi bruukt nich stark ween, denn wi sünd frie wieldat wi vun den Krinkloop vun Winnen un Verleren erlööst sünd. Wi bruukt keen Position hier in de Welt, denn wi hebbt en Heimat in Himmel. Wi bruukt keen Ehr, denn wi hebbt en Wöörd. Wi bruukt nich jümmer un jümmer wedder wat bewiesen, denn Jesus hett dat eenmaal bewiest. Een för alle maal. To de Erlösung höört jümmers ok dat Sik-Erlösen-Laten. Wi mööt utstiegen ut den Krinkloop vun Kraftmeierie un Jesus folgen in de Frieheit. Em truun. Mit sien Wark wiedermaken mit Goodheit, Insicht un Barmen. Dat is de wohre, de binnere Starkde. De Kraft, de in de Swacken mächtig is. Gott, help uns, dien Erlösen antonehmen! 31.7.16 Marlou Lessing
|
||||||
Blaag un Witt, Dit Weihen maakt mi wohrhaft kloor. wat Ostern für
mi bedüden deit. Jüüdsch-christlich is uns Kultur. Un so
is dat keen Fraag. Die Juden hebbt ok ehr Alles-Dörchweihen.
Se nöömt dat Schechina. Bild Liguster: User MPF/Wikimedia commons Bild Anemone: Berend Haynhold/Wikimedia commons 15.5.2016 Rudi Witzke |
||||||
Dat gifft enge Purten, dörch die wi gahn mütt.
Un woans is uns Leven in'n Twievel? Un dat du nich ut sien Hannen föllst. Wenn't
ok hard di faat. 3.4.2016 Rudi Witzke
|
||||||
20.3.2016
Originaalvers: Paul Gerhardt
Översetten: Marlou Lessing |
||||||
Herr, dien Weeg sünd wunnerborer Laat doch dien Weeg ok mien Weeg ween
6.03.16 Marlou Lessing
Biller: Hammer Kirche, Hamborg; Fotos ML |
||||||
Gravitationswellen woorn meten 11.2.2016 gravitation wellen vun gotts fingerafdruck sachten straakt mit lichtgeswinnigkeit 11.02.16 Marlou Lessing
Bild 1: Ludgerd Lüske Bild 2: Rudi Witzke |
||||||
Vernacht wee een Engel ikk kunn mi blods höögen 25.12.2015 Ewald Eden
Teknen 1: Paul Klee, Teknen 2: Rudi Witzke |
||||||
Hüüt is Hilligavend, un ik heff, uns Katten sünd ok tofreden, Bi uns un ok bi de Novers brennt hell Jeedeen Minsch un Deert,
24.12.2015 Marita Pollak
Teknen: Marita Pollak |
||||||
Ik mutt togeven, ik heff en Wedderwilln gegen düt eentlich harmlose Woort. Bün ik ungerecht? Nu in'n Advent is dat en Inflation vun Besinnlichkeiten. All wüllt bi Karsenlicht mit duften Tee op'n Stövchen dorsitten, komodig Pletten eten un klönen. Inladen dorto kaamt nu vun all Sieden. "Ik hetz vun een Besinnlichkeit na de anner", schall mal een in'n Advent seggt hebben. Un dor liggt för mi dat Problem. "Besinnlichkeit" is even nich Besinnen. Mi dücht meist, dat is sogor dat Gegendeel dorvun. Besinnen is: Bewusstwarrn. Kloorwarrn. Trüchdenken, vörutdenken un Bilanz trecken. "Besinnlichkeit" is: Nich allto veel nadenken. Sik satt un tofreden to Roh setten. Inneveln vun Karsenrook un Teeduft. Besinnlichkeit is harmlos. To harmlos. Besinnen deit noot eentlich jümmers. In de Karken sünd nu in'n Advent de lila Döker opleggt. Dat is de Klöör vun de Buße en Frucht vun't Besinnen. Besinnen heet ok: twieveln. Un för en Christenminschen opletzt: danken. Danken, dat uns dat so good geiht, danken, dat wi uns bi Pletten un Karsenlicht dalsetten köönt. Denn dat köönt wi. Avers nich besinnungslos. Bloots besunnen. In düssen Sinn wünsch ik Se Marlou Lessing
Bild: Gertrud Everding |
||||||
20.11.2015
Rudi Witzke |
||||||
Gewalt. Horror. Panik. Wat nu? Wat köönt wi doon? Jesus Christus hett wat seggt to'n Ümgang mit Gewalt un Fienden. Nu, in düssen Momang, gellt sien Wöör. Se gellt nich bloots an Wiehnachten, se gellt nich bloots, wenn uns dat passt; se gellt nu, wenn wi angrepen sünd, wenn een uns un uns Leevstes an't Leven wull. Nu köönt wi uns as Christenlüüd wiesen; nu köönt wi de anner Back henholln; nu köönt wi Jesus nafolgen. Dat is swaar. De ole Minsch in uns is stark, de lever trüchslaan will, dreeduppelt stark trüchslaan. "Dat helpt nich", seggt Jesus. He seggt nich bloots: "Dat is verkehrt", nee: "Dat helpt nich." Glöövt wi em nich? Meent wi, he wüss nich, wat he snack; he kenn den Islamischen Staat nich? Orr uns anner Fienden? "Jedeen Reaktion op dat Böse leggt den Kiem to dat Böse in uns", seggt Leo Tolstoi in sien Gedanken över de Bargpredigt. Jedeen Reaktion. Dat se nu bombardeert warrt, dat wüss un wull de IS. Dat Muslime nu noch scheper ansehn warrt, dat wüss un wull de IS. Se wüllt de Eskalation. Jesus kenn Fienden. He wüss dat. Un wenn wi Jesu Rezept folgt? Wenn wi dat waagt? Dor is en Weg. Wenn wi ehr eenfach ignoreern dään? Wenn wi ehr eenfach "eenfach"? vergeven dään? Dormit rekent se nich. Dat wiest ehr en anner Wohrheit, en anner Logik as den Krieg. Düsse Wohrheit Jesu Wöör steiht; se köönt ehr nich utwieken. Ik bün vermoden, dat de een orr anner opletzt sogor as Christ trüchblifft. Dor kunn wat Slimmers passeern. Veel wat Slimmers. 16.11.2015
Marlou Lessing Grafik: Jean Julien |
||||||
Nu! 23.10.2015 |
||||||
Wi singt in de Kark: "Er gibt uns Speise reichlich und überall" un "Du hältst die Wach' an unsrer Tür / und lässt uns sicher ruhn. / Du nährest uns von Jahr zu Jahr, / bleibst immer fromm und treu / und stehst uns, wenn wir in Gefahr / geraten, treulich bei." Mang uns Gemeen sitt syrische un irakische Christenlüüd un entziffert ieverig de Sangbookversen in dat wat öllertümlich Düütsch. Se weet, wo sik dat anföhlt, wenn Gotts Schuul fehlt. För ehr sünd düsse Versen villicht naiv. Man in düt Land sünd se wohr. Gott wees Dank! "Wer hält mit seiner Hand / den güldnen, edlen, werten Fried' / in unserm Vaterland? / Ach Herr, mein Gott, das kommt von dir, / du, du musst alles tun..." Man ok wi köönt wat för den Freden doon, mang all Minschen in uns Land! Uns Harten opsluten un nienich vergeten, wat Gott uns Goods daan hett dat he uns in düt schöne un freedvulle Land sett hett. De ganze Welt is as en Book, 4.10.2015 |
||||||
Du bist nienich alleen. 20.9.2015 |
||||||
Krieg Dood Leevlosigkeit ik Verlichtern Verstahn
Heilen Gott 30.8.2015 |
||||||
wi weern in de hillige stadt 24.5.2015 |
||||||
Uns Leven is en Hummelfohrt. "Leben" und "Lieben" is eens in
uns Spraak: Leven. Wi leevt diss' Welt, wüllt ehr nich fohren laten. Nimm ok de Hummel mit, so hooch kann se nich flegen. 14.5.2015 |
||||||
Oostermorgen Wi liggt verlaren in de Welt 5.4.2015 |
||||||
Utgang Jümmer enger, liesen, lies 10.2.2015 |
||||||
En lütt Beden, wat ok en Danken is Inwennig sünd wi vull vun Töön, Inwennig sünd wi vull vun Farven. Dien Leven geiht na dien' Padd Un wenn nu twei een liekes Bild Denn levt Leiv in Farven un Musik,
1.2.2015
Biller un Wöör: Rudi Witzke |
||||||
vele strahlen brekt vele stappen gaht wi brickt denn in uns sülven 7.1.2015
Marlou Lessing Fotos: Klosterkark Boorsholm |
||||||
Muchen di warm' Wöör den kolen Avend warmen Segen ut't irisch Land Platt vun Rudi Witzke
1.1.2015 Foto AtomicPuppy/flickr.com
|
||||||
"Hebbt keen Bang! Vun Harten wünsch ik, Rudi Witzke 24.12.2014
Bild un Text: Rudi Witzke |
||||||
23.11.2014
Bild un Text: Rudi Witzke |
||||||
Afstorven Hollerbusch-Äst, Hand in Hand aver 23.11.2014 Rudi Witzke
|
||||||
"Heil du mi, Herr, denn warr
ik heil; Jeremia 17,14 Wi all sünd nich heil, wi all sünd nich ganz, wi all sünd Stückwark, solang wi nich ganz bi di sünd. Faken stüürt wi wieder weg vun di. Mennigmaal weet wi dat, dat wi fehlgaht; mennigmaal erkennt wi dat ok nich. Ahn di, Gott, is keen Heilwarrn in de Welt. Bloots du sülven kannst uns ganz maken. Laat uns un de Welt nich Stückwark blieven, Gott, dat biddt wi. Nich maal ümkehrn, Buße doon köönt wi alleen, denn wi weet de Richt nich. Nu, merrn in de Stille Tied, wüllt wi innewarrn, dat wi ümkehrn mööt na di, un di bidden, dat du uns de Richt wiest un uns na Huus haalst, na di. 19.11.2014 Marlou Lessing
Digibild "Tosamen": Rudi Witzke |
||||||
In elkeen Stunn büst du in't Erinnern. 11.11.2014 Rudi Witzke
Teknen Windflüchter: Rudi Witzke |
||||||
25 Johr ahn Muur in Düütschland Laav den Herrn, mien Seel, Psalm 103
Wi dankt di, Gott,
9.11.2014 Marlou Lessing
Fotos Ewald Eden |
||||||
Gott, holl dien Hannen över de Immen! Giff uns Insicht, Gott, Giff uns den Geist vun de Imm, Herr, Amen. 3.10.2014 Marlou Lessing
Fotos: Antje Heßler |
||||||
Vör hunnert Johr
Vör 75 Johr hüüt an'n 1.9.
Un bald
Schafft wi dat wohl 1.9.2014
Bildutwahl: Rudi Witzke Wöör: Marlou Lessing |
||||||
alldagsfragen Schriever nich bekannt, darüm
hier bedankt,
in't Plattdüütsche överdragen vun Rudi Witzke 20.8.2014 |
||||||
Inwennig sünd wi vull vun Töön, Inwennig sünd wi vull vun Farven. Dien Leven geiht na dien' Padd Un wenn nu twei en liekes Bild Denn levt Leiv in Farven un Musik, Rudi Witzke, 26.6.2014
|
||||||
Föhlst du di watmaal heel lerrig un utbrennt? De Olldaag word di to Last. So veel Sörgen un Leed, abers ok en Toveel an Freetiedangeboten könnt di leechpumpen. Nu bruugst 'n Quelle, de di weer Levensfreid, Mood un Kraft schenkt. Ik kenn en wunnerbare Stee. Dor kannst du uptanken. Dat is wichtig, ganz lerrig antokomen, denn de kostbare Drievstoff kriggst du bloos hier. Jeden Daag dürst du di nej füllen laten... Du fraggst, wor dat sowat gifft? Bi de Dree van de Tankstee natürlich. Dor is de Kunne König. Dor gifft dat en sensatschonelle Waschanlaag. Wenn du ok de Schmeer van de letzte seßtig Johren mit di rumschluurst un dat man dien wahre Gestalt vör luter Fuligkeit nich mehr sücht hier word di hulpen. Sogar de üüteste Ecken un Kanten worden poleert un swiendjet, dat du porendeep schoon weer na Huus hen geihst. De Juniorbaas hett di so leev, dat he allens för di deit, wenn du hum man um Hülp bidds un to hum Tovertruen hest. De Reeken, de de olle Baas di schicken müss, hett de Söhn all betaalt. Lööv dor fast an, denn worst du rundum nej maakt. De gode Geist van disse Tankstee blifft sogar bi di, wenn du na Huus geihst. He füllt di immer weer nej mit Driefstoff up. Hier kriggst wirs allens ganz umsünst. De Dree van de Tankstee heten: De Tanksäulen bünt de Bibel, dat Gebeed un de Vergeven van de Sünnen dör dat Blood vun Jesus Christi, dör Gotts Gnaad. De Driefstoff besteiht ut Godigkeit, Verständnis, Höpen, Toversicht, Gott wat totruun un Leevde. Sabine Brauer, 29.5.2014 Bild 2: Rudi Witzke |
||||||
An moijsten ist d't , wenn d't all sien gewohnte Gang geiht. Denn weet ik, woaran ik bün. Kann allens ploaun un bün toufree. Wat Neejs uttouprobeern, dor bün 'k baang vör. Nee, lever lout ik mien Fingers dorvan. Bloots kien Verännerungen! Vör een poar Daug leep'k dör mien Tuun, mien Goorn, un fraai mi över mien Blömen. Wat kemen de moi tougang! De Bleihkoppen gungen Daag vör Daag 'n bitje wieder open. Un denn weer dor en feine Blüüt. Do muss ik mien Instellung överdenken. Dat harr doch nich Hand noch Fout. Wenn in de Natur kien Verännerung vör sück geiht, kann ok nix warsen. Wenn ik in mien Leven kien Verännerung toulout, blief ik up de Stand van en neeigeborn Kind. Blief an d' Melkbuddel hangen. Nee, dat kann d't doch nich wesen. Mit Moul wuur mi kloar, dat Leven is Verännerung. Mien Spegelbild säh mi dat vor'n poar Minüten noch. Dor keek mi doch verachtich 'n Fru mit Falten integen. Hebb doran herumtrucken, man se bleven, wor se satten. De Falten sitten dor torecht. De Johrn hebbt hör moult. Se vertelln mi, dat ik all lang kien Twintig mehr bün. Dat ik mien Stappen wat langsoumer doun düür. Flink lopen muss ik lang genug. Ik düür mi moul Tied nehmen, wat Neeijes uttouprobeern. Un wenn d't in de Büx geiht? Lach d'röver un probeer wat anners ut...! Wat is dat denn? Bün ik dat, de so denkt? Toatsächlich, dat hebb ik wirklich docht! Un föhl mi freei un gööd. O, leev Heergott, ik dank di, dat du mi de Erkenntnis geven hest. Un mit di an mien Siet bruukt mi gor nix Nood mouken. Du hollst mi bi d' Hand. Un wenn ik strumpel, helpst du mi weer hoch. Sabine Brauer, 25.5.2014 Biller: Witzke (1), Eden (2, 3 un 4) |
||||||
"De Engel in di Na Rose Ausländer Dat kann sien, dat wi mitfäuhlen
Baden nöödig hebbt. Teiken vun Rudi Witzke na Rose
Ausländer; klick up tau'n Vergröttern!
Kalligrafie & Översetten: Rudi Witzke, 11.5.2014 |
||||||
"Hest Du Bang vör den Doot?"
Na Antoine de Saint-Exupéry 6.5.2014, Rudi Witzke; Foto Anke Nissen |
||||||
Dat gifft enge Purten, dörch die wi gahn mütt
21.4.2014, Rudi Witzke |
||||||
Oostern, 20.4.2014, Rudi Witzke |
||||||
As Kind heff ik düssen Begriep af un an höört dor güng dat üm den Libanon. "Christliche Milizen" hebbt dor in den allgemeen Kriegskuddelmuddel, de sik "Nahoost" nööm, orrig mitmischt. Ik funn dor nix Anstöttigs an, wieldat ik as Kind nich recht wüss, wat en "Miliz" is. Vundaag avers weet ik dat, un as Christenminsch schaam ik mi hüüt noch för de Schanddaten, de solk Milizen verschüllt hebbt vun de Krüüzfohrers anfungen. Man nu geiht dat gresige Gespenst wedder üm in'e Zentraalafrikaansche Republik massakreert "christliche Milizen" muslimsche Mitbörgers. Dat sniedt mi as en Metz, sowat to höörn. As Christin weet ik meist nich, woneem ik henkieken schall, so schaneerlich is dat, wenn Mörderbanden den Naam vun den missbruukt, de seggt hett: "Selig sünd de Sachtmödigen, denn se warrt de Eer besitten! Selig sünd de, de Barmen wiest un Freden maakt." Dat is en Unding. "Christliche Milizen" gifft dat nich! Dat sünd """christliche""" Milizen! Mit dree Poor Göösfööt. Denn se doot nix för dat Christendom, sünnern dorgegen se bringt Christi Naam un Lehr in Verroop, un uns Christenlüüd glieks mit. Dat mutt ophöörn! Vun de Politik köönt wi nu nich verwachten, dat se sünnerlich düsse Milizen ünner Druck sett, man Christenlüüd in de Welt kunnen doch Druck maken. Klaarmaken, dat dat Christendom keen Religioon vun de Winners is, sünnern vun de Wohraftigen; keen Gloov för Siegertypen, sünnern för Sachtmödige. De Swacken stütten, jüst nu in Zentraalafrika. Üm beden, dat dat in de Welt künnig warrt un de Seligpriesen ok hier wohr warrt. Dat dat nu jüst gegen den Islaam geiht, de in düsse Tied ok faken bannig aggressiv vörgeiht, maakt dat nich lichter, rechtfardigt avers rein nix. Wenn ik ünner mien muslimische Frünnen versöch to verklaarn, wat ik hier schreven heff, winkt se mit en trurig Smüüstern af. "Dat kennt wi al..." Siet Johren sünd se dorbi to seggen "De Taliban, dat is nich de Islam!" Se sünd mööd vun woorn. Steiht uns dat ok bevör? Wat mutt noch kamen?! Gott, smiet Bregen vun'n Heven, so geiht en oll Beden. Un smiet Hart achterher, muchen wi seggen. 9.2.2014, Marlou Lessing |
||||||
Hüüt slütt he wedder
op de Dör 26.12.2013
Bild: Ludgerd Lüske. Klick op
to'n Vergröttern!
|
||||||
To Rüst 22.12.2013
Wöör: Ursula Gressmann Bild: Henry Gressmann |
||||||
Unvergeten Ik seh di bi d' Naaber sitten, Doch alles is doch blot een Drööm So leev nu wieder in mi binnen,
Gedanken up d' Kaarkhoff Stillte De Blömen van d' Kranzen Langsaam 'n Sandbüld blifft. Ganz ruhig trenn ik Mi stört dat nich. Wöör: Sabine Brauer
Biller: Ludgerd Lüske. Se köönt de Biller per Klick vergröttern! |
||||||
Vun Aarndank
na de Stille Tied
de äcker sünd afdragen. 9.10.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
ehr bänner glänzt, hooch deit se sweven 6.10.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
schient doch de lütte kroon uns al 3.10.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
allns, wat belevt is, is befründt. 29.9.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
Togahn op Aarndank över den Acker
veel wulken seilt an'n heven, 28.9.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
Togahn op Aarndank ünner den Regenbagen
de äcker sünd afdragen. 27.9.2013
Bild un Text: Marlou Lessing |
||||||
Apostelgeschicht, Kap.2
20.5.2013
Bild un Südollnborger Platt: Ludgerd Lüske |
||||||
Ostersprook Ostern, Ostern, Uperstahn. Volksgut 31.3.2013
Bild: Rudi Witzke |
||||||
En niege Harder för de kathoolsche Christenheit Wi sünd nu nich miehr Papst.
As en Lutheraner kenn ik mi nich so ut, wokeen in de Kathoolsch Kark de Iersten Geigen speelt. Wenn aver de niege Papst sik den Naam "Franziskus" gifft, denn weit ik woll, welk Kurs anleggt warrn schall. Denn köönt wi bloots höpen, dat hei beten vun dat tostann bringt, wat Franziskus vun Assisi in de Welt bröcht hett. Wenn en Rakeet na'n Maand flüggt, is "De Minschheit up'n Padd in en niege, gaude Welt." Dorvun reedt hüüt aver keen Minsch miehr wat. Wenn een Drüttdeil vun alle hüüt up de Welt leven Minschen sik een groten Boss wählt, denn is ok wat loos in Telewischen un in de Bläder. Muttst aver nich lang söken na Kritteln un Satiren. Glieks sünd se dor, de mit Stein na den smieten, den se för disse Tuur so lang wat an't Tüüg flicken, bit dat en Malöör passeert.
De frieen Christenminschen drieven dat Kritteln na mien Meinen to dull. Dat kann mi nich vun dat Möhen üm Christsien afbringen, dat vele Schrieverslüüd gor nix mit'n Papst un nix mit Luther in'n Sinn hebbt: Se sünd Atheisten, de veel glöövt un sik ziviliseert benehmt, aver keen Gott bruukt. Seggt se. Se geevt ehm kein Naam nich, mein ik. Un de Juden ok nich. Un ik weer den olen Mann mit en langen Boort, de up en Wulk sitt, ok giern loos. Hei/se is to groot för een Naam. So wiet reikt uns Spraak nich. Bi so veel Christenlüüd gifft dat nu natüürlich Kains un Judasse. Un dat mutt utdreven, afstraaft warden. Aver siet 2000 Johr weit de Christenlüüd, wo de Weg lang geiht, wat daan warden mutt. Un dor is veel Gaudes bi rutkamen.
De Kathoolschen hebbt miehr Vörschriften as de Protestanten, woans se leven schullt; de Juden hebbt noch miehr. De mehrste "Frieheit" aver en Frieheit, as Luther se beschrifft hebbt de Protestanten. Dor föllt mi de Anter in, de en jüüdschen Guide den Kritiker an ehr jüüsche Rägeln geev; "Kann nicht jeder arme Juud sein so beleuchtet wie die Damen und Herrn Lutheraner, müssen viele Juden haben ein Geländer, dass wissen, wo lang sie gehen musst." Ik wünsch den niegen Papst, dat hei gaude Wiespahls upstellt. Sien Kräfft möögt as bi Franz vun Assisi ut sien Stillnis kamen, un de mucht överspringen up Glovensbräuder un Glövenssüstern, wat kathoolsche, wat Lutheraner. Wi schulln up eenanner togahn, dat wi tosamen, wohrhaft tosamen den Herrn deinen köönt. Beed, Franz vun Assisi tauschreven Herr, maak mi to en Warktüüg vun dienen
Freden, Süh ok hier! 14.3.2013
Rudi Witzke Foto: Aibdescatzo/Wikimedia Commons |
||||||
24.2.2013
Textöversetten: Cord Denker
Bild: Rudi Witzke |
||||||
Arthur Schopenhauer to'n 225. Gebortsdag
"Neminem laede, immo omnes, quantum potes, iuva." Hüüt vör 225 Johr keem Arthur Schopenhauer in Danzig up de Welt. 22.2.2013 Rudi Witzke
|
||||||
De Stellvertreder Petri, de Fels, up den Christus
sien Kark günnen wull, Wo weer Gott? Wo bleev de Duuv, Wo bleven de Füürflammen, Wo bleev de Raasch vun Gott, Rien ne va plus. "Nix geiht miehr." "Ich bin alle!" Opletzt vernünftig.
Pastor Hans-Eberhard Schulz, 15.02.2013 |
||||||
Ut de Enzyklika "Deus Caritas est" (d.h. "Gott is de Leivde") vun Papst Benedikt XVI
Papst Benedikt seggt to Anfang vun de "Deus Caritas est"-Enzyklika: "Gott is de Leiv, un wokeen in de Leiv blifft, blifft in Gott un Gott in ehm" (1 Joh 4,16). In disse Wöör ut den Iersten Johannesbreif is de Midd vun den christlichen Gloven dat christlich Gottesbild un ok dorut kamen Bild vun den Minschen un vun sienen Weg in utermaten Kloorheit utspraken. Butendem gifft uns Johannes in densülvigen Vers ok sotoseggen en Formel vun de christliche Existenz: "Wi sünd de Leiv künnig woorn, de Gott to uns hett, un hebbt ehr glöövt" (vgl 4,16). Wi hebbt de Leiv glöövt. So kann de Christ den Grundbesluss vun sien Leven beschrieven. An'n Anfang vun dat Christsien steiht nich en ethsche Besluss orrer en groot Idee, sünnern dat Tosamendrapem mit en Begevnis, mit en Person, de uns Leven en niege Kimm un dormit en entscheiden Richt gifft. In sien Evangelium hett Johannes dat mit disse Wöör utdrückt: "So unbannig hett Gott de Welt leiv, dat he sienen eenzigen Söhn hengeev, dorüm dat elkeen, de an ehm glöövt, dat ewge Leven hett" (3,16). Mit de Leiv in de Midd hett de christlich Gloov upnahmen, wat de binnerste Midd von Israels Gloven weer, un disse Midd togliek en niege Deepde un Wietnis geven. Denn de glöven Isrealit beed elkeen Dag de Wöör ut dat Book Deuteronomium, in de hei dat Zentrum vun sien Existenz tosamenfaat weit: "Höör, Israel, Jahwe, uns Gott, Jahwe is eenzig. Dorüm schallst du den Herrn, dienen Hott, leiven mit dien ganzes Hart, mit ganze Seel un mit ganze Kraft" (6,4-5). Jesus hett diss Bott vun de Gottsleiv nu dat vun den Neegstenleiv ut dat Book Levitikus to een Updraag tosamenslaten: Du schallst dienen Negsten leiv hebben as di sülvst. De Leiv is dordörch, dat Gott uns toierst leivt hett, nich miehr en "Bott", sünnern en Anter up dat Geschenk vun Leivtsien, mit dat Gott uns in de Mööt kümmt. In en Welt, in de mit den Naam vun Gott hen un wedder dat Wedderdenken orrer gor de Plicht to Hatt un Gewalt verbunnen ward, is ditt en Bott vun groot Nöödigkeit un praktisch Bedüden. Dorüm mucht ik in mien ierst Enzyklika vun de Leiv reden, mit de Gott uns beschenkt un de vun uns wiedergeven warden schall.
1. Korinther Kapittel 13: Dat Hogeleed vun de Leevde Wörr ik mit Tungen vun Minschen un Engels reden, harr avers
keen Leevde, dennso klüng dat blots liek äs Kopper or äs
'n scheppern Beckenmusik. Un harr ik de Gaav to promseen un wüß
all Geheemnissen un harr vun allns de Künn un alln Glooben, dat
ik Bargen ümsetten kunn, harr avers keen Leevde so weer
ik doch nix. Un wörr ik allns, wat ik heff, hengeben un mien
Liev to 'n Verbrennen övergeben, harr avers keen Leevde
so wörr mi dat nix bringen. De Leevde hett enen langen Aten;
de Leevde is goothardig, nich ieversüchtig, wiest sik nich äs
'n Windbütel, blaast sik nich op. Se is nich unanstännig,
kickt nich op eegen Vördeel, hisst nich op to 'n Raasch, se rekent
dat Lege nich an. Se freut sik nich över Ungerechtigkeit, avers
över Wahrheit freut se sik mit. Se kann allns verknusen, allns
glööben, allns höpen, is bi allns gedüllig. De
Leevde höört ni nich op; mag ok dat Promseen mal vergahn,
dat Tungenreden ophöörn, mag de Künn vergahn. Blots
deelwies begriept wi wat, blots deelwies köönt wi promseen.
Kümmt mal dat, wat vullkamen is, denn is dat to Enn mit dat,
wat blots deelwies weer. Ik weer ja mal en Kind un heff liek as 'n
Kind snackt, as 'n Kind ok sinneert, as 'n Kind taxeert. Siet ik avers
en Mann bün, heff ik ophöört mit dat, wat mal as Kind
weer. Wi kiekt doch nu in 'n Speegel, in 'n Radel, later avers mal
vun Angesicht to Angesicht. Nu begriep ik blots deelwies, later avers
erkenn ik dat, so as ok ik erkannt worrn bün. översett vun Karl Emil Schade Tosamenstellt vun Rudi Witzke, 12.2.2013 |
||||||
In't Gedenken an Auschwitz, 27.1.1945
Rudi Witzke 27.1.2013
|
||||||
Rudi Witzke 9.1.2013
|
||||||
|
||||||
Jümmer enger, liesen, lies Mennigmaal bün'k an't Vertagen un ik glööv,
ik dreeg dat nie. na Theodor Fontane un Heinrich Heine, Plattdüütsch un Bild: Rudi Witzke 30.11.2012
|
||||||
Uns Tiet, 25.11.2012 Rudi Witzke
|
||||||
Sünn senkt sik 25.11.12
Wöör un Biller: Rudi Witzke |
||||||
Buß- un Beeddag 2012, Krieg överall in de Welt Dein Wort ist meines Fußes Leuchte
und ein Licht auf meinem Wege. Wi seilt in en Dämmer, en Dämmer vun Tied, 21.11.12
Marlou Lessing |
||||||
Körbssupp un Körbstort...
Un ji, uns Jungs un Deerns, snippelt an de gauden Körbs rüm, Ogen schallen dat sien un en Muul, denn smiet ji morgen, an 01.11., den Dag no juuch "Halloween", Körbs tunnenwies in den Affall. Wünscht ji de lütte Deern ok noch "Gauden Apptit"?
31.10.2012
Rudi Witzke Bild Körbssupp: cyclonebill/Wikimedia
Commons
Bild Körbstort: A.L. Valentine/Wikimedia Commons Bild Müll: Werner Raffetseder/Wikimedia Commons |
||||||
Tied to'n Danken Wi leggt en Broot op den Altaar, 7.10.2012
Marlou Lessing Fotos: Nissen |
||||||
Wokeen stört daal Wokeen is dat kold Wo sünd de Hannen, Troost in düster Daag, Blooots ehrdat un nich in gluupsch Wies Müsst den Hartschlag Een tru Hart, dat söök ik woll, So as dat schreven steiht: 5.8.2012 Rudi Witzke |
||||||
För de Noordkark Düsse Dag is vull Musik un vull vun Licht,
Dor de Noordseewellen, dor de Oostseestrand,
Minschen höört tosomen, ohne Muu'rn un Grenz', Nu sett wi de Seils un woogt uns in de Tied,
Kark in Noorden, wies nu dien Lebennigkeit, Melodie: Wo de Oostseewellen trecken
an den Strand |
||||||
Du büst doch allerwegens
13.5.2012 Ursula Gressmann |
||||||
22.4.2012 Ursula Gressmann |
||||||
Över Bargen un Dalen bün ik wannert, Stiekelig Tacken pietskelt mien Liev Störtregen drung iskold dör mien Kleer. Ik hebb na Huus hen funden,
15.4.2012 Ursula Gressmann |
||||||
Dat kunn nu ok en Natuurnotiz ween, man düsse Naricht (op Ingelsch, op Hoochdüütsch) hett mi op anner Aart anröögt: Na dörtigdusend Johr is en Samenkoorn opgahn. En iestiedlich Samen, infraren all de Tied. Dat is en Lichtnelke. Kunnst denken, dat weer denn ja woll doch afsturven na all de Johrdusende. Man nee. Dat weer to'n Leven bestimmt, un de Bestimmung starvt nich. De Schritt in't Leven kann to jede Tied passeern. Mutt bloots een kamen, de dat waakröppt. Mi dücht, ik kenn Minschen un Minschenharten, de sünd so infraren. Villicht ok min egen, un ik weet dat nich? Man wi sünd to'n Leven meent, un wi leevt, sodraad wi us dat Leven towennen doot. All de Johrteihndusenden ünner Ies sünd keen Last nich. Denn wi köönt nieg boren warrn. Jesus, de us waakröppt, deit dat. Dat is nienich to laat bi em. Wi sünd Lichtnelken. Jesus is dat Licht. Na em wendt wi us.
21.2.2012 Marlou Lessing |
||||||
"Costa Concordia"
Requiem för en Schipp De See ehr sülbern Blinken, De Bülgen un de Tiden: Dat Schipp sien Fracht an Lewen De See ehr düüster Depen
Melodie: O Welt, ich muss dich lassen (EG 521) 22.1.2012 Cord Denker
|
||||||
De Bövelste vun de EKD seggt: "En förwohr de Last di afnehmend Utsaag
steiht över das Johr 2012.
Glück un Segen up all Weeg. 2.1.2012 Rudi Witzke
|
||||||
All de gauden Fierdaag sünd nu wedder vörbi. Wat wi vun Johr tau Johr un vun Dag tau Dag wennt sünd, kriggt uns nu wedder tau faten. Aver einen niegen Bibelspruch gifft uns de Kirch mit up'n Weg dörch dat niege Johr. Jesus seggt: Mien Kraasch wiest sik ann
besten dor, So hett dat de Apostel Paulus tau hören kregen. He wull so giern vun en Krankheit afkamen un hett ümmer wedder dorför beedt. Aver dor keem nix.
Jo, dat kennen wi ok. Wi müchen so giern vun en Last frie warrn, de Lief un Seel dal drückt. Aver wi mütt dormit leven. Ok dat Beden helpt nich ümmer. Jesus müss sien Krüüz ok nehmen un drägen bet he dor an stürv. Un he wier doch nich vun Gott verlaten. Wat seggt uns dat?
Nie nich is dat mit uns tau End, wenn wi eis ganz ünnen sünd un nich weiten, woans dat wieder gahn kann. Wi hebbt doch tau Wiehnachten markt: Gott is ganz dicht bi uns mit sien Levenskraft, wo wi männichmal Levensmoot un Tauversicht verlorn hebbt. 1.1.2012 Karl-Heinz Sadewasser
|
||||||
Herrgott, laot us ein
Warktüg
för dienen Freeden wern, dat ik leiven dau, wor'm Woot upeianner hett, Ludgerd Lüske na Franz vun Assisi,
31.12.2011;
Bild: Ludgerd Lüske |
||||||
Dodensönndachs Stillichkeit Ewald Eden 20.11.2011
|
||||||
Ik söök Freden Frünnen orrer
Rudi Witzke 20.11.2011
|
||||||
De true Harder De Herr is mien Harder. Psalm 23 |
||||||
Muammar
Gaddafi steiht vör Gott
"Mach deine Rechnung mit dem Himmel, Johnny!", seggt de Westernheld to den Bösen, de Pistool al in'n Anslag. Villicht hett dat ja ok een to Muammar Gaddafi seggt, so op Araavsch, as se em ut dat Schietwaterrohr in Sirte trocken hebbt. Wenig later weer he dood. De Reken mit'n Himmel weer noch apen. Se weer to lang. Muammar Gaddafi steiht vör sin Schöpper. De Vörstelln maakt mi schuddern. Eentlich stunn he da al sin Leevlang, as wi ok, mit allns, wat he dä; mit de Schrieg vun de Folterten, mit de Dodenklagen vun de Angehörigen, de ehr Leevsten verlaren hebbt, mit de Milliarden, de he op de Siet bröcht hett, mit de Alpdrööm vun Minschen, de in't Kaschott smacht, un mit de Alpdrööm vun ehr Angehörigen, de nich weet, wat ehr Leevsten noch leevt; mit sin hemmungslosen Egoismus, mit dusend Lögen un mit de heemlich brodeln Woot vun all Lü, de he eenfach bloots ehr Wöörd as frie Minschen nahmen hett. Wi hebbt sehn, woans Minschen dat vergellen doot. Se treedt gegen sin Liek, spiet op un fotografeert se, Gaddafi den Ohnmächtigen, Gaddafi den Hülplosen, Gaddafi de Liek, teihndusende Maal, wieldat dat eenfach to schöön is, en Triumph, da hebbt se so lang vun dröömt, Gaddafi mal sünner Macht un hülplos. Jedeen, de em knipst, fiert sin egen Triumph över em. Kannst dat de Lü nich mal övel nehmen; Haat kann eenfach so groot warrn, dat he ok goden Willn bi gode Minschen för en Tied eenfach wegspöölt. Wi köönt froh ween, dat wi nich solk Proven bestahn mööt solk Triumphe na solk en Haat. Dat is en höörte Beed: "Und führe uns nicht in Versuchung!" Wi kunnen da ok versagen. Gaddafi weer en Verbreker vör all Welt ehr Ogen. Man bi Gott passeert dat all Daag, dat solk Minschenkinner to em kaamt, ok welk, de ganz in Stillen Leeges begahn hebbt un de dat nich ansühst. Dat warrt för de denn anners bi Gott togahn as bi de Minschen. Sünner Woot. Ik stell mi vör, dat dat ganz still togeiht, un ok en beten trurig. "Muammar", seggt Gott, "min Kind, wat harr ik di för'n smuckes Gesicht mitgeven, un wat för'n plietschen Kopp! Un wat bringst du mi trüch. Kiek doch, alleen din Gesicht! Terfreten vun't Leege to en fleeschige Fratze. So hest du din Frieheit bruukt?" Muammar warrt nix seggen, nix seggen könen; Gott warrt ok nich veel seggen. Man amenn is allens richtig. Denn Gott warrt em richten. He warrt dat richten. He bringt allens, wat scheep lopen is, in de rechte Richt. Ik bidd em, dat he dat deit, ok för Muammar Gaddafi; un ik bün wiss, he deit dat. För Muammar Gaddafi so as för di un mi. Sieh her, hier steh ich Armer, 23.10.2011 Marlou Lessing
|
||||||
Düsse Stratenümfragen, ik heff ehr ja leev. Annerletzt to'n Papst-Besöök geev dat denn wedder welk. Mit'n Mikro in'e Footgängerzoon. "Woran glauben Sie?" "An Gott, also so als den Heiligen Geist irgendwie" weer noch dat Best, wat keem. Man natüürlich keem ok dat unvermeidliche "Ich glaube an das Gute im Menschen!", "Ich glaube an mich" un sogaar "Ich glaube an die Menschenrechte!" Allens mit en gewissen Trutz seggt, so as Alternative to Gott. Tja, dat Gode in'n Minschen gifft dat wiss. Mi sülm gifft dat. Un de Minschenrechte. Man da kannst meist ok an dat Slechte in'n Minschen glöven, an Atoommüll un an Angriffskriege. Denn allns dat gifft dat ja ok. Un dat wiest sik enerworrns. De Lü, schient mi, verstaht ünner "Glöven an" de Övertügen, dat wat existeert. "Ich glaube an mich" schall woll heten "Ik vertruu op mi sülm", avers amenn blievt wi doch alle dood. Dat "dat Gode in'n Minschen" existeert, is ja wiss. Man dat Slechte ja ok, un wie! Wenn een avers glöövt, dat Gott existeert, denn heet dat togliek, dat een glöövt, he warrt amenn allens lösen un erlösen. Wenn Gott existeert, is he togliek de Lösung. Dat kannst vun de Minschenrechte ja nu nich so seggen. Un nich vun di sülm. Nich mal vun dat Gode in'n Minschen. Moral, de Minschenrechten, dat Gode dat gifft dat ok unafhängig vun Gott. Ok Minschen, de nich an Gott glöövt, hebbt düssen moralischen Kompass un sünd faken heel good. Man se mööt ganz alleen de Minschenrechten dörsetten. Un wenn se dat mallöört, is allens mallöört. An dat Gode in'n Minschen un an de Minschenrechten glöven dat heet doch eentlich ok bloots an sik sülven glöven. Ach wat, Gott is de Lösung?! Da seht wi avers nix vun! So seggt de, de an sik sülm glöövt. Tje, stimmt; noch seht wi nich veel dorvun. Dorwegen heet dat ja ok "glöven". Man wi köönt dat ok mit dat Gode in'n Minschen, mit de Minschenrechten un mit di sülm versöken. Dat schallt wi sogoor! Mit Gott kannst dat anpacken. Man to! Du schaffst dat, ik glööv an di! 3.10.2011 Marlou Lessing |
||||||
Un de Sünn brennt hendaal Hunger is Hunger 3.8.2011, Rudi Witzke
|
||||||
Gott segen Dien Ogen, dat Du wenen kannst 31.7.2011, Rudi Witzke (Text un Biller)
|
||||||
100 Morde, 1 Christ? Oslo, 22. Juli En christliche Fundamentalist. De Mörder. Meist 100 Morde un en "Christ". So föhlt sachs ok frame Muslime, wenn wedder un wedder in den Naam vun ehrn Gloov Minschen moordt warrt: hülplose Vertwieveln. Wat is verkehrt lopen? Hett jichenseen düssen Mörder, as he noch en Kind weer, in Bang un Dwang optrocken? Sexualangst, Frömdenangst, Angst vör sik sülven? Hett em een den barmen Gott as en strafen Gott predigt? Jesu Naam staats Jesu Leev? Is Leevde för em bloots en Woort, en Vörwand för Hass? Woso deent Religioon to, de gröttsten Undaaten to rechtfardigen? Dat funscheneert good; dat schient, se döögt daför. Liggt dat an, dat mennig Religionen predigt: "Wi hebbt de Wohrheit, de annern nich!"? Wenn wi den Blick wieder maken wöörn, us sülven as een Stremel Gottsökers ünner mennig sehn, wöör dat denn ophöörn? Orr wöörn denn de unsekern Minschen, de afsolute Wissheiten verlangt, so as düsse Mörder wöörn de denn glieks över us herfalln? Laat us Raad söken, 'neem wi em jümmers denn söökt,
wenn Minschen us nich mehr raden köönt. Leve Gott,
segg us, wat wi richtiger maken köönt! Laat us di recht
verstahn un recht predigen. Laat us nienich menen, wi harrn de afsolute
Wohrheit, wi wüssen allens vun di, wi weern de Utwählten,
wi harrn di twüschen twee Bookdeckeln, basta, un nüms kann
us wat. Nee, du, Gott, büst jümmers anners. Laat us alltied
op di luustern, överrasch us. Hölp us, recht un mit Leevde
mit di un vun di to snacken!
23.7.2011, Marlou Lessing
|
||||||
In unserem Land wird die Religionsfreiheit gesichert. In der Verfassung unseres Landes ist festgelegt, dass Religionsfreiheit zu gewährleisten ist. Bis heute war man bei uns niemals gegen die Religion. Kim Il Sung führte den Sachverhalt der Schwächung der religiösen Kräfte darauf zurück, dass die USA-Imperialisten während des vergangenen Vaterländischen Befreiungskrieges die Kirchen bombardiert und die Gläubigen ermordet haben. Jeder kann zwar nach Belieben die Kirche besuchen, weil wir Religionsfreiheit haben, wie es in der Verfassung festgegelegt ist; aber die Menschen suchen sie nicht auf, weil sie von jeder Art Kummer und Sorgen frei sind und auch nichts zu beichten haben.
Kim Jong Il am 11. Januar 1990 in seiner Rede Über einige Aufgaben in der ideologischen Erziehungsarbeit der Partei vor verantwortlichen Funktionären des ZK der PdAK (abgedruckt in: Kim Jong Il Ausgewählte Werke, Band 10) Düssen Text heff ik op de teemlich unsägliche Websiet nordkorea-info.de funnen. Mal afseihn vun de Verlagenheit Minschen in Noordkorea sünd slecht beraden, ehrn Gloven to leven, wenn se nich Kim Il Sung anbeden doot, un Noot un Elend, Kummer un Sorgen gifft dat rieklich hooch dree also afsehn vun düsse Verlagenheit wiest de letzten Sätz jüst den Blick op de Religion, den ik bi mennig Minschen in uns westliche Kultuur ok finn: en rein düsssiedigen, funkschonalen Blick. "Keen Kummer, keen Sorgen, nix to biechten Religion nich nödig." Dat versteiht sik, wenn en nich-religiöse, rein düsssiedige Minsch vun Religion snackt. Man jüst düsse Minschen snackt vun Religion as Blinde vun de Klöör. Dat is de Crux in mennigeen Striedsnack twüschen Religiöse un Religionskritiker ut düsse Kant: de snackt allto faken an'anner vörbi. Nix gegen Kritik! Man von solk, de verstaht, wat se kritiseert. En Igel, de bloots an'n Grund langslöppt, versteiht nich den Vagel, de de ganze Deepde vun'n Heven to'n Flegen hett. Tweedimensionale Wesen köönt dreedimensionale nich verstahn, oder? Man ok annersrüm: Ik glööv, Minschen, de dat Düsssiets vull un ganz noog is, de hier un narms süss tohus sünd, de keen Lengen in sik hebbt na de ganz anner Welt solk Minschen kann ik eenfach nich verstahn. Bloots beduern. Wenn ik keen Kummer un keen Sorg heff un ok nix to biechten, dennso heff ik jümmers noch wat: ik heff to danken. Dat fallt de Kim Jong Ils vun düsse Welt nich in. För se kümmt allens ut dat Düsssiets un blifft hier ok. Wa arm is de, den dat Danken nich infallt! Naja, de Minschen in Noordkorea hebbt villicht vundag würklich nich veel to'n Danken. Utnahmen natüürlich dat, wat se de verdankt, de nix to biechten hebbt: Kim Il Sung un sin Söhn. Un de verdankt se ja allens. Dat ganze Schlamassel. Na dankeschön! 17.7. 2011, Marlou Lessing
|
||||||
Gebedd Fründ, neet to sehn, 12.6.2011 Ursula Gressmann
|
||||||
Christen
in Ägypten
"De mehrsten vun de radikalen Islamisten, de Salafiten,
de de Kark angrepen hebbt, weern nich ut uns Eck weest, vertellt mi
mien Gegenöver. Aver muslimsche Junglüüd weeren dortau
kamen. As de Kark angrepen wöör, weer sogoor Juchheien vun
de Balkons to hören. In't Kiekschapp snackt se vun de
Eenheit twüschen Christen un Muslimen, aver de Würklichkeit
in uns Vierdel is en anner." Herrlich büst du in'n Heven, Gotts Sünn! Rumi, woll een vun de gröttsten Sufis 15.5.2011 Rudi Witzke
|
||||||
Och Gott, as hungern Kinner sünd de lütten
Bläder.
28.4.2011
|
||||||
Nich elkeen, de den Weeg seihn hett,
Maybudi, storven 1126 övern Tuhn hett Rudi Witzke luschert 23.4.2011
|
||||||
In't Hart vun Wieswarden gifft dat drei Lichten, Sufi Nuri gest. 907 16.4.2011
|
||||||
De sure Levensdag (Hiob 3, 20-26) Warum lett hei dat Licht noch schienen för de, De eenzige Troost blifft Gott (Hiob 5,8-16) Weetst du, wat ik an dien Stell daun wörr?
Uns Denken un Sorgen is besünners mit all, Ik raup mit Hiob: 17.3.2011 Rudi Witzke
|
||||||
Konverteert: Christ in Afghanistan
drauht de Doodsstraaf
Laat uns all tosamen so för Sayed Mussa beden:
De goothartig Gott wees vör Di, Sayed, dat he
Di den rechten Weg wiest, Amen. 9.2.2011 Rudi Witzke
|
||||||
Laat di nich dat Böse övermann warrn, sünnern överwinn dat Böse mit Godes. Johrslosung 2011 Op den Tahrir-Platz in Kairo schuult ägyptische Christen ägyptische Muslime bi de ehr Beden vör Angriepers, indem dat se en Ring üm ehr slaat. Dat kannst op düt wunnerbare Bild sehn. Unbedingt anklicken! Un denn laat uns deelnehmen an düssen beden Krink vun Minschen laat uns mit ehr üm Freden, Recht un Gerechtigkeit beden. So warrt wi ehr bistahn ok vun wied. Gott, barm di. Laat de Gewalt nich övermann ween. Giff de, de to lieden hebbt, dat se vergeven köönt. Laat uns Regeern de Chance, dat Rechte to doon, sehn un bruken. Gott, help all Minschen, de vun goden Willn sünd. Amen. 3.2.2011 Marlou Lessing
|
||||||
Wi singt ann 24.12. 2010 düt Leed: Stille Nacht, hillige Nacht! Stille Nacht, hillige Nacht! Stille Nacht, hillige Nacht! Plattdüütsch vun Hans-Georg
Peters
Ann 31. 12.2010 starven üm Middernacht 21 koptsche Christen
in Alexandria.
Ne, ik lees jüst: Ward dat de 6000 koptsche Christen, de mit uns in uns Bundsrepublik levt, en Hülp sien? Ward wi en Hülp sien, wenn wi en Gebeed för ehr seggt? Laat uns dat doon. Is Hillige Nacht. "Weest nich bang!", sä de Engel. 6.1.2011 Rudi Witzke
|
||||||
Wenn een Johr to een geiht, 29.12.2010 Sabine Brauer |
||||||
Rudi sagt in einem Kommentar in der "Welt": Rudi seggt: 10.12.2010 Rudi Witzke
|
||||||
Ene Sage vertellt, dat de Düvel sik bannig dull arger, dat binah de ganze Minschheit Christus to Wiehnachten de Ehr geev. De Lüüd fullen em to Föten, all Johr weller, up de ganze Eerd, bet hen to de Unglöövschen vör dat Kind in de Krüff. De Düvel sehg niedsch de lüchen Christbööm un de Hartensfreud över de Geschenke un de strahlen Kinnerogen un de selig Öllernharten. Dunn dach he sik ut, dat he de Minschen dat Wiehnachtsfest beten striedig maken wull, ehr dat Fest tominnst en beten verdarven: He schick ehr dat Wiehnachtsfever. Vun dor an jagen un birsen de Minschen to Wiehnachten un marachen sik af as to keen anner Tiet in't Johr. Ut dat christliche Fest wörr en groot Inkoopsrummel. De Düvel freu sik. So oft de Minschen sik vörnehmen, dat
in Tokunft weller anners to maken in de Wiehnachtstiet, se kregen
dat nich mehr up de Reeg. Un ok dor höög sik de Düvel
düchtig över. Ut "Von der
Wiege bis zum Grabe",
en Huusbook ut de 1920er Johren, Platt vun Karl un Inge Weiland 8.12.2010 |
||||||
Ik wünsch di'n goden Grund för dien Leven. Man pass up: Frucht entsteiht dör Swackheit, ut Starven. Kraft brengt di blots wieder in disse Leven. Un dat is minner. 'n chinesisch Spreekwoord secht: "Man kann tellen, wo völ Saadkörrels in een Appel sünt. Abers man kann nich tellen, wo völ Appels in een Saadkörrel sünd."
Dat is 'n Hopenssatz vör all Lü, de Godigheit un Warmte in disse Welt saien, de Gotts Nahberskupp bekannt maken un leven. Elke warmhartig Towennen is 'n Saadkörrel. Elke frünnelk Woord. Elke Woord van Gott. Nümms weet, wo völ Appels dor in sünd. Mennigeen kann dat mit 'n Vertelssel ut sien Leven beleggen. Harr
dat dor nich de een Minske geven, de imme in 't rechte Moment dat
rechte Woord harr. "Man kann tellen, wo völ Saadkörrels in een Appel sünd. Abers man kann nich tellen, wo völ Appels in een Saadkörrel sünd!" Dat is ok een Satz tegen dat verdüvelte: "Wat brengt mi
dat?!" Leevde fraggt dor nich na, wat dor bi rut kummt. Dat kriggt se schenkt. Probeer't ut! Översett van Sabine Brauer na
en Andacht van Jürgen Werth, 21.11.2010
|
||||||
Jom Kippur Dag vun dat Sühnen De Purten vun Höpen Dröge Samen warden Wörteln
drieven Ut Hagalil, översett
vun Rudi Witzke En Beden an Jom Kippur
Na de Perestroika in de Sowjetunion kunnen de Juden
in Kiew de hogen Feste fiern. Se müßten nich Bang hebben,
dat se dorwegen in een Arbeidslager müßten. Dat is allens, wat ik kann, Dit slichte, vun Harten kamende Beden klüng dörch
den ganzen
Navertellt vun Rudi Witzke, 19.11.2010
|
||||||
Reform-Körbs Wi sünd ja holl un lerrig worrn, Marlou Lessing, 31.10.2010
|
||||||
Un wenn du mi to dien Warktüch maakst Du fraggst mi nich, "Wo sall ik di gestalten?" In dien
Hannen liggt mien Leven. Du förmst dat, as di dat gefallt. Wor
ik 'n Biel, de allens in Dutt haut, wat sück tegen di stellt,
off 'n Plaaster, de sück um Seeren leggt un Pien linnert? Wat
süchst du in mi?
Faken much 'k mi geern drücken, man denn schüddelt mien Geweten mi dör, un ik maak, dat ik di to Gefallen bün. Denn du hest mi rett van de Sünnenschuld, du büst för mi an't Krüz gahn, hest all mien Undöcht dragen. Sull ik di denn nich to Gefallen wesen? Nicht, wiel dat mien Plicht is. Nee, wiel ik so dankbor bün, dat du mien Leven rett hest. Wiel du mi so leev hest! Un nu, wor du weer bi dien Vader büst, dür ik dien Spraagrohr wesen. Bruuk mi, mien Heer un Heiland, Jesus Christ, ok, wenn mi dat faken stur fallt. Laat mi wesen:
23.10.2010 Sabine Brauer |
||||||
Vandoog much ik "Super Plus" tanken.
Ik bruug Kraftstoff, de mi barmhartich wesen lett. Ik bruug Kraftstoff, de mi Ruh un Free brengt.
Ik bruug Kraftstoff, de mi de Not 17.10.2010 Sabine Brauer
|
||||||
Dat versteiht sük doch van sülmst, dat wi 'n Dack övert
Kopp, Is dat wirs so kloar? Pakistan Vergeet dat man jo nich!!! 29.8.2010 Sabine Brauer
Digitalbiller Rudi Witzke |
||||||
Much Gott dien Leven segen. 19.8.2010 Text un Biller: Rudi
Witzke
|
||||||
Gebeed vun en Christenminschen to Ramadan 2010 Hüüt hett de Ramadan anfungen, Du, Gott, meenst dat eernsthaftig. Du seggst dat ganz klaar. Ik bidd di, laat mi eernsthaftig na di söken 11.8.2010 Marlou Lessing
|
||||||
Seas Johr büst erst old. ... Un hesst al so völ dörmoukt. Dien Olln gungen utnanner. Dat Bölkeree hett nu een Enn, hest du docht! Man so was dat nich. Nu weerst du an't Rieg. "Sotansbruut" weer noch harmlos. Man denn gung se mit Fusten up di los. Oma, immer so um di besörgt (so de se vör de Lü), hulp noch mal düchtig mit de Kokleppel nau. Un as du bi anner Oma up Besöök wärst, frog de: "Jung, wat is denn mit dien Kinn pesseert?", do weer di Antwort: "Dat weer Mama, so mit Fusten, dusch dusch!" Doch kieneen namm di in't Arm! Kieneen tröst di. Nee, heel verveert repen's: "Jung, wees still, du weest ja nich, wat du dormit anrichten kannst! Dor kannst du dien Mama maal mit rinrieten, wenn du so rumlüchst!" Un du, lüttje Bödel, leggst dien Kopp up dien Arm un fragst trurig: "Worum lööft mi denn kien een?" Un denn schwichst du still... Lüttje Bödel hett nich logen. Help uns, o Gott, dat wi hellhörig worn, wenn uns Kinner vertelln. Help uns, hör to helpen. 8.8.2010 Sabine Brauer
|
||||||
Gott, schkenk mi Ruh,
23.7.2010 Sabine Brauer |
||||||
Verännerungen
Am moijsten ist d't , wenn d't all sien gewohnte Gang geiht. Denn weet ik, woaran ik bün. Kann allens ploaun un bün toufree. Wat Neejs uttouprobeern, dor bün 'k baang vör. Nee, lever lout ik mien Fingers dorvan. Bloots kien Verännerungen. Vör een poar Daug leep'k dör mien Tuun (Garten) un fraai mi över mien Blömen. Wat kemen de moi tougang! De Bleihkoppen gungen Daag vör Daag 'n bitje wieder open. Un denn weer dor een feine Blüüt. Do muss ik mien Instellung överdenken. Dat harr doch nich Hand noch Fout. Wenn in de Natur kien Verännerung vör sück geiht, kann ok nix warsen. Wenn ik in mien Leven kien Verännerung toulout, blief ik up de Stand van en neeigeborn Kind. Blief an d' Melkbuddel hangen. Nee, dat kann d't doch nich wesen. Mit Moul wuur mi kloar, dat Leven is Verännerung. Mien Spegelbild säh mi dat vor'n poar Minüten noch. Dor keek mi doch verachtich 'n Fru mit Falten integen. Hebb doran herumtrucken, man se bleven, wor se satten. De Falten sitten dor torecht. De Johrn hebbt hör moult. Se vertelln mi, dat ik all lang kien Twintig mehr bün. Dat ik mien Stappen wat langsoumer doun düür. Flink lopen muss ik lang genug. Ik düür mi moul Tied nehmen, wat Neeijes uttouprobeern. Un wenn d't in de Büx geiht? Lach d'rover un probeer wat anners ut!... Wat is dat denn? Bün ik dat, de so denkt? Toatsächlich, dat hebb ik wirklich docht! Un föhl mi freei un gööd. O leev Heergott, ik dank di, dat du mi de Erkenntnis geven hest. Un mit di an mien Siet bruukt mi gor nix Nood mouken. Du hollst mi bi d' Hand. Un wenn ik strummpel, helpst du mi weer hoch. 27.6.2010 Sabine Brauer
|
||||||
roh still danz 21.6.2010 Marlou Lessing
|
||||||
Is dat en Iedelkeit orr doch bloots en Bescheidenheit? Jümmers, wenn ik en Steernsnupp seh un mi wat wünschen dröff, warr ik ganz still. Mi fallt woll wat in ik plaan wat, much düt un dat anschaffen orr tostann bringen , avers dat to wünschen, nee, dat schient mi vermeten un ja undankbor. Ik heff doch so veel. Ik heff allens Glück vun'e Welt. Schall ik mi wat wünschen? Da müss ik mi schamen. Nich mal för mine leevsten Minschen much ik wat wünschen; dat weet Gott ja doch allens, wat se brukt, un hett dat betherto op nobelste Aart wiest. Schall ik da nich op truun? Ik bün wunschlos. Un so'n gaaanz lütt beten bild ik mi ok wat op in, dat ik dat bün. Ik kiek meist op dat Wünschen hendal. To Boortsdaag un Wiehnachten geiht mi dat meist liekso. Ik kann nich wünschen. Dorto heff ik to veel Glück. Annerletzt, as de kloren Daag weern, bün ik wedder rutgahn in depe Nacht, un süh!, as weer ik de eenzige Minsch in de wiede Welt, suus vör mi en gewaltige Steensnupp hendal, groot, warm un vun brennen Guld. Se kaamt üm düsse Johrstied schienbor ut dat Steernbild Lyra; dorwegen heet se "Lyriden". Un as Steernsnuppen doot, lösch se mit en Zisch all min Wünsche ut. Beten raatlos weer ik denn ja doch; denn dat weer en wunnerschöne Steernsnupp. Un denn, mit'n lütt Afstand, fallt mi en ganz entfeernte Fründ in. He steiht vör en eensam Öller un kann sik nich överwinnen, sik mit sine leevsten Minschen uttosöhnen Trotz, Verkorkstheit, Entfremden hebbt sin Leven in'n Griff, orr wat dorvun noch na is. He brukt all Steernsnuppen vun de Welt. Ik egen em min Steernsnupp to, de nu al koolt un verzischt is; se weer doch so warm un brennen, se wirkt sachs noch. Nu wünsch ik; ik wünsch to Gott, de Fründ much endlich över sin Schadden jumpen, nochmaal en Licht, en Versöhnen sehn in sin Leven. Is doch bloots en Anfangen. Fang an, Fründ, fang an! Min Steernsnupp brennt noch för di. 3.5.2010 Marlou Lessing
|
||||||
...dat du för din Dochter Margot Käßmann
oppasst hest, Amen. 28.2.2010 Marlou Lessing
|
||||||
Autobahnkapelln un -karken gifft dat hier un dor an Rastplätz. Se sünd Inseln in't Rusen un Rasen vun'n Verkehr, se sünd en Hollstopp, en Hollfast ok, en Steed vun Roh un Inneholln un drückt so villicht Gotts Wesen ut, as Gegensatz to dat Wesen vun de Autobahn. De Autobahn drückt all minschliche Vergeevlichkeit un Vergänglichkeit ut, dat Nich-blieben-Könen un Nich-anholln-Wülln. De Autobahn un de Kapell twee grote Metaphern, de gegenanner staht. Man in letzte Tied heff ik twee Autobahnkapelln sehn, de anners sünd. Anners weern. Denn nu sünd se smolten. Düsse twee Autobahnkapelln weern vun Snee. Se stünnen an de A1, Richt Hamborg, op'n Acker rechterhand, merrn an'e Streck, eerst een, na poor Kilometer noch een. Nich ganz mannshooch un foormt as en gotischen Spitzbagen, as en runde Iglu, avers höger as breed un baven spitz tolopen. Een harr bloots en Reeg Finster heel bavenrüm, de anner weer apen na de Autobahn, un binn brenn rood en Ewige Lampe. Se keken mi an, as sään se "Schaamst di nich?" Doch, ik schaam mi. Ik schaam mi, dat ik narrms anhollen kunn, tominnst en Foto to maken. Anholln, Inneholln is Levensgefohr op de Autobahn. So hölln düsse twee Snee-Kapelln de Autobahn ehr egen Wesen vör: Vörövergahn un amenn Vergahn. Denn se smölten ahn Upholln. Gistern weer Stau wi Minschen maakt eerst Hollstopp, wenn wat Schreckliches passeert , Stillstand weer, un nu harrst en Foto maken kunnt. De Kapelln weern al smolten. Jichenswo deit dat mi weh. Villicht sünd uns Stratenränder vull vun unsichtbore smolten Kapelln, de seggt: "Du harrst anholln, inneholln kunnt!" 23.2.2010 Marlou Lessing
|
||||||
Hoopnungsstrouhlen Bild un Text Sabine Brauer, 21.2.2010
|
||||||
"Hört mal to! Se kreegn dat dörchut nich klook. Evangelium an'n Sünndag vör't
Fasten Rudi Witzke, 15.2.2010
|
||||||
De Moulermeister Ik keek ut mien Fenster un doch, ik drööm. De Himmel so blau ohn Wuulk. Uns Heergott weer an d't Wittjen. Biller un Text Sabine Brauer, 7.2.2010
|
||||||
Dat Gebeed Dat Gebeed in 'n stille Koumer
Sabine Brauer, 7.2.2010
|