Dat Kruut för'n Hornung: vun Anke Nissen Salix, Familie Weidengewächse, Salicaceae Salix alba = Silberweide, |
|
||
Anner Namen: |
Weide, Felbern, Korbweide, Bachfelbern, Fieberweiden, Maiholz, Wilge. |
||
Sammelt warrt:
|
|
||
Bestanddeel:
|
Salicyn. Över de Acetyl-Salicyl-Säure (ASS, Aspirin) is de Wichel Bestanddeel vun de mehrsten Middel gegen Wehdaag. | ||
Warrt bruukt: |
|
||
So warrt't anwendt:
|
|
||
|
|||
De Naam stammt vun dat althoochdüütsch Wort "wida", dat bedüüdt "de Biegsame". De Wichel-Telgen sünd würklich goot to Bögen un dorüm goot to 'n Flechten vun Körv un anners wat. An'n besten dorför sünd Telgen vun Wicheln mit smalle Bläder. Konrad von Megenberg seggt, de Naam Salix kümmt vun dat latiensch
"saltare" un dat bedüüdt springen wiel
de Boom sogau wassen deit. De Plant wasst gau, leevt kort. Wichelbööm warrt allerhööchst
80 Johr olt.
De Purpurwichel Salix purpureae is en Struuk, de an't Över wasst. He hett heel dünne, beten wat root överlopen Telgen, de sik goot bögen laat. De Bruchwichel Salix fragilis wasst as Struuk un as Boom. De eenjährig Telgen breekt licht af. De Sal-Wichel Salix caprea steiht ünner Naturschutz. In England wörr in 't 18. Johrhunnert faststellt, dat de Salwichel
gegen Malaria helpen kann dat Chinin weer för vele Lüüd
to düür. |
|||
De Rinde warrt vun Oldingstieden her as Mittel gegen Fever bruukt. De Mönke un Ärzte in 't Mittelöller bruken de Wichel-Rinde as Mittel gegen Fever man ok gegen Smarten as Bispill gegen "Podagra" (Gicht). Un gegen Fever un Smarten warrt de Wichel hüüt noch insett. Dat gifft gode Präparate in de Apotheken to köpen, nich blots Tee, ok Kapseln, Dragees un Lösungen. Wüllt wi de Rinde sülms vun 'n Boom nehmen, denn sull wi se an'n besten vun twee- bet dreejährig Wichel-Telgen pellen. De kann een in 't Fröhjohr ganz licht aftrecken. De Rinde warrt sneden, dröögt, pulvert. De Wirkstoff is dat Salicin, dat in uns Leber to Salicylsäure ümwannelt warrt. Disse Säure hemmt Entzünden, linnert Koppweh, senkt Fever. Al siet dat 19. Johrhunnert kann de Salicylsäure synthetisch herstellt warrn. Disse Tee-Mischung hett gode Erfolge wiest, gegen dröög un allergisch Ekzeme:
Dat warrt seggt, dat de Wichelbööm nachts mit ehr Wörteln ut de Eer stiegt un liesen vör sik henbrummt. Wenn dor denn noch en Minsch so unvörsichtig is un so laat ünnerwegens is, denn loopt de Wicheln geern achter em an. "Ulmen vull Truur, |
|
||
|
|||
Kobold-Boom Lütt-Liesegret un ik weern bi Ies un Snee an de Wakenitz un ok en beten up de Wakenitz. Dat dörv Opa aver nich weten, denn schimpt he mit uns. Allens sehg ut, as weern wi in en Winter-Märken, as in enen Droom, allens witt, allens schöön! Wi beiden hebbt wunnerwarkt un snackt, vun dit un vun dat. Ik heff vertellt vun de Eller, dat is de "Erle". Up dissen Boom passt de Watergeister up, un de Hexen bünzelt ehre Hexen-Bessen ut Erlen-Twiegen. Ik heff vertellt vun de Wicheln, de "Korbweiden", un de Boomgeister, de na mien Meen dor in wahnt.
Liesegret hett glieks de Gesichter in de Bööm sehen, se hett vör allen Trolle funnen, vele, lütte Trolle. "Ik heff gor nich wüßt, Oma, dat disse Bööm
"Weiden" heet, ik heff jümmers Kobold-Bööm
dorto seggt!" Wi snacken noch en beten von dissen Boom, vun siene dünnen Telgen de sik so goot bögen laat, över Korv-Flechter un den Vadder vun "Hänsel und Gretel" un, un, un... Uns Weg güng dörch Naturschutzgebiet, un Liesegret bleev
vör en Schild stahn un lees wat vun "externe Beweidung".
|
|||
25.1.2009 |