Geboortshus up de Sunsche Wisch. Klick up tau'n Vergröttern!

Hunnen mag ik leiwer

vun Rudi Witzke

To'n Anhören hier klicken:

Vertelln deit Rudi Witzke in vörpommersch Platt.

Uns Hund Männe. Klick up tau'n Vergröttern!

To jiicheense Stünn is jeedeen vun uns op de Welt kamen. Dissen Dag, wo denn dat Begevnis afleep, nöömt wi unsen Geboortsdag.

Jeedeen is avers all länger op de Welt. Wi sünd negen Maande seker opbewohrt in uns Mudder, hebbt dat warm un licht, wieldat wi swäven, ja, wi swäven in mullig-warmes Wader. Mudder hett bi sik inwennig för uns so ne Oort Swimming-Pool utbildt.

In't Mudderliev. Bild © Elene Scholz, Anke Nissen

Un denn is dor so en begöschende Luut as so een Trummel or Pauk. "Bumm! bumm! bumm!" geiht dat, daagut, daageen, warrst un bliffst ganz ruhig. Du weetst noch nich, dat dat dat Hartpuckern vun dien Mudder is.

Un buten in't Dörp snacken de Lüüd över dien Mudder:
"Ik glöv, se schall Mudder warden", orrer "Se hett wat ünner de Schört."
Annere seggen: "Se geiht mit en Kind."
Putzig drücken sik uns Navers, de Dänen, ut: "Se eer frugtsommelig." Un dat bedüüdt: "Se is dorbi, ene Frucht to sammeln."
Dor gift dat denn in Inglisch un liek in Plattdütsch en Beschrieven: "She is in interesting circumstances." "Se is in interessante Ümständ." Wi seggt: "Annere Ümständ." Wa sachlich koort is dår Hochdüütsch. Koort un bünnig heit dat: "Sie ist schwanger."

Ultraschall. Bild: Guimi/Wikimedia Commons

Wenn hüdigendaags en Fru ahnhaftig is, dat se Mudder warden kunn, denn is Doktertiet anseggt. Se ward afhorcht, afföhlt, Blautproven warden afnahmen un ünnersöcht. Se kriggt Raat, wat se eten schall un wat nich un woveel se drinken dörff. De ganze Tiet blifft se ünner de Kuntrull von een orrer mehrere Dokters.
Un enes Dags bringt se denn ok all en Bild vun di mit na Huus. Se hebben mit so'n Schallapperaat ehr den Buuk beföhlt. De Appraat föhlt ok in den Buuk rin, wo du swäven deist. Un dat lichten se denn af to en Foto.

Wo de warden Mudder sik freut! Un de warden Vadder natüürlich ok. Se dregen mit dat Bild rüm; jeder kriggt dat enen Dag. Se wiesen dat Foto mit groote Freud all ehre Fründinnen un Frünnen, wißlich ok de Grootöllern.

Un denn gahn se Turnen un Aten. De warden Vadder geiht ok mit. Dor warden alle Muskeln träneert, de nödig sünd, dat du licht op de Welt kümmst. Un rechtes Aten helpt ok dorbi.

He kümmt, wenn't Noot deit. Foto: Holger Knecht/Pixelio

Un denn is dat so wiet. De Vadder dörff bi de warden Mudder blieven. Dor is för alles vörsorgt, ok wenn dat vertrackt kamen wöör bi de Geboort. Wenn nödig, hålt en Heevschruver de warden Mudder na een Speziaalklinik.

Vele Dokters, Schwestern un en Heevammsch sünd üm de warden Mudder rüm. De Ümständ sünd allerbest. —

Helles Licht bitt di denn in de Oogen, wenn du op de Welt büst. "Rooming-in" gifft dat denn ok. Un dat bedüüdt, dat du mit dien Mudder tosamen en Stuuv in't Krankenhuus kriggst.

Inkubator. Bild: David Vetter/Wikimedia Commons

Kann angahn, dat dat Rümfleigen un dat Lopen vun Mudder Griepsch, Süstern und Dokters di wat upregt hett un du wat afmaddelt büst. Denn hebbt se en kuschelig Eck för di, denn Inkubator. Dor kannst di ornlich poor Daag utpennen.

Bild © Elene Scholz, Anke Nissen

Tje, as mien Mudder ahnhaftig wöör, hett se sik ok beraden. De Frugenslüüd harrn to de Tieden ok ene Vertruute. Dat weer "Mudder Griepsch" in Zingst. Dor is se woll faken west.

Avers dat Leven mit de Alldaags-Plichten güng wieder bit to'n letzen Dag. De lüttje Buurn-Steed, de to de Schoolmeister-Steed up de Sunnsche Wisch tohörte, müßte besorgt warden. Un dat weer Mudders Deil. Vun de Arbeid weer se hungrig as en Wulf un döstig. Se eet un drünk as en Arbeidsmann. Un dat weer nu avers afsluut keene richtige Kost för en warden Mudder.

Bi een spädere Beraatslagung sehg Mudder Griepsch de Bescherung: Mudder weer to un to mächtig worrn. Un ik denn ja woll ok. Se överleggten hen un her un snackten sik denn af, dat Mudder in de Klinik na Stralsund schüll, wenn ehr Stünn keem.

Tje, un denn keem de Winter, en harde Winter. De Bodden fröör to. Dat weer wieder keen Probleem nich. Harr Mudder loosmüßt, harr Vadder se up enen Schleden sett un över't Ies vun'n Bodden na Barth bröcht na'n Bahnhof von de Lüttbahn na Stralsund.

Un denn is dat passeert: Dat Weder slöög üm. En rechtes Unweder tovte mit Storm ut Südwest. Dauweder!

Winterstorm. Foto: Krister 67/Pixelio

Iesschollen. Foto: Master 76/Pixelio

Mit enen Schleden güng dat nu nich mihr na Barth, un Fährmann Ottholt keem vun de Aflaag, uns Fastmaak-Steed för Scheep, mit sien Motorboot nich dörch dat Ies dörch.

Un dor mellte ik mi an un harr dat ielig. Nix weer mihr mit de Klinik in Stralsund. Unkel Jehann spannte an un hålte Mudder Griepsch ut Zingst. De harr so'n Ahnen un bestellte unsen Huusdokter Professer Würfel ut Borth, de över't Fischland en wieden Weg bit na uns harr.

Digitaalbild: Rudi Witzke

Stalllaterne. Bild: Rabensteiner/Wikimedia Commons

Fröh wöör dat an dissen Februar-Dag stickendüster. Nu müßt Licht ran, Elektrisch harrn wi ja nich up de Sunsche Wisch. Alle Petroleum-Lüchten, de wi harrn, kemen in de Schlaapstuuv, in de Köök bammelte blots nach eene Stall-Latücht.

Wat heff ik Mudder tosett. Veele Stünnen vergüngen. Un wat een Glück: De Dokter weer achtern rüm över't Fischland wohrhaftig kamen. In Zingst tövte Unkel Jehann, de true Seel, mit sien Fuhrwark un bröchte em.
Nu weer de Dokter dor, Petroleumlampen lüchteten, un veel hitt Wader weer ok trecht. Bloots dat keem un keem mit mi nich vöran. Ik harr woll en to dicken Kopp. Tje, un denn wöörn de Dokter-Instrementen afkaakt. He müßt en Tang nehmen.

Geboortstang. Bild: Wikimedia Commons

Denn avers harr hei mi. Dat mutt avers nich blots Mudder åsig tosett hebben, ik weer blaag anlopen un harr keen Lust, buten in de Welt denn eersten Japser to doon. Wat bleev den Dokter övrig. He faat mi an de lütten Been un sleuderte mi rümmer as in en Karussel, wieldat helpen schull.

Un as he mi dörch de Luft dudeln leet, dor keem ünner Mudders Bett uns Hund Männe vör, bellte as dull, fööt den Dokter in de Büx un schüddelte em.
Gotts Dunner, wat hett de Dokter schimpt: "Schall ik dat Kind fallen laten? Schmiet se den dussligen Köter ruut!"
Vadder greep to, doch Männe suste ünner Mudders Bett un bellte un knurrte.
Un denn füng ik ok an to blaren. Weer good gahn för Mudder un Kind, för den Doktor un Männe!

Hunnengebell bi Petroleum-Licht weer mien Begröten in disse Welt. Natüürlich weit ik all disse Umständ nich vun mi sülven, dat hett Mudder mit later verteilt. Avers mien Ünnerbewußtsien hett dit upnahmen:
Hunnengebell! Un so is dat denn woll kamen: Hunnen mag ik lever! Un dat mien ganzes Leven lang.

Uns Latern lücht un Männe paßt up