Op ole Weeg un Brüchen: Utsichtsplattform up den Sehnsuchtsbarg vun Antje Heßler Se köönt de Fotos per
Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop
op de Browser-Symboolliest.
Ditt Johr weer ik ja mit Auto up den Weg na Klütz. Wi wullen na Slott Bothmer. In Hohenschönbarg kunnen wi vun uns Auto de Utsichtsplattform vun den Sehnsuchtsbarg sehn. Ik vertell mien Besöök vun den Utflog in verleden Johr. Dor weer dat noch so koolt Wi harrn noch uns Wintertüüch an. "Wollen wir nicht auf den Berg?", fraag mien Besöök. "Das ist doch gar nicht so weit!" Dor hebbt wi unsen Plan ümsmeten. Dat Slott Bothmer leep uns nich weg. Un dat weer hüüt warm un so schönes Weder. Wi kunnen uns Jacken uttrecken un över den Arm nehmen. De Sicht mank de witten Wulken kunn nich beder sien. Dat müssen wi nütten. De Harvst stünn vör de Döör. Wi harrn bit hier en wunnerschöne Fohrt hatt. An den Weg na Hohenschönbarg liegt hier un dor ole Gootshöff, un as wi dat denn kennt, is de Gegend dör grote Äcker präägt, de to de Gootshöff höört. Dat Schöne an düsse ole Kulturlandschap is avers, dat dat nich bloots Gootshüüs un de Insthüüs vun de Gootsarbeiters gifft; nee, liekers kannst hier ok schöne süvststännige Buurnhöff andrepen, so etwa den Hoff Altmann mit sien gediegen Reetdack. Dat maakt de Landschap veelgestaltiger un gifft de Dörpen mehr Lebennigkeit.
Siet vörgeschichtliche Tieden is de Gegend hier vun slawische Lüüd besiedelt, wo dat mennig archäoloogsche Tüügnisse för gifft. De Waterlööp hebbt de Naams Harkenbäk un Katzbach (wo Katten doch waterschuug sünd?! Villicht liggt hier en slawische Naam togrunn). De Harkenbäk hett en besünnere Geschicht: Kaiser Barbarossa hett 1188 bestimmt, dat dat Seerecht vun Tramünn un also vun Lübeck na Oost jüst bit to de Harkenbäk-Münnung recken schull. Tovöör harrn se sik mächtig in de Wull, wokeen bit wo fischen dörf usw., man Barbarossa wull de Städer stärken, sünnerlich Lübeck. Ok Holt in'n Klützer Woold dörf Lübeck slaan, dat hebbt se bruukt för ehr Hansekoggen. De ganze Klützer Winkel is historisch deep mit Lübeck verbunnen, un wi seht, wo heilsam dat is, dat dat siet 1989 wedder tosamenwassen kunn. Jüst 800 Johr na dat "Barbarossa-Privileg" full ja de Iesern Vörhang. Liekso veelfältig as de Landschap is de Natuur langs düssen Weg. De ganze siede Landstrich üm de Harkenbäk steiht üner Natuurschutz. Wenn an'n Stratenrand en Wegwieser "Aussichtsplattform" opduukt, is de Sehnsuchtsbarg nich mehr wiet. Wi stelln uns Auto an'n Wegrand af, halen mienen Rollator ut den Kofferruum un marscheern los. An de Wegränner blöh de Wegwarte, an den Weg na baven weern Obstbööm anplant. De eersten riepen Birnen hüngen an de Telgen. Up de Wisch grasen Kööh un Schaap. De weern so sinnig un leten sik de Köpp kraulen. In Afstänn weer en Gatter över den Weg, dormit dat Veetüüch nich utbüxen kunn. Unsen Blick güng al wiet in't Land. Wi wöörn den eersten blagen Striepen vun de Oostsee wies.
Dat Natuurschutzrebett hier ümto hett den barocken Naam "Naturschutzgebiet Küstenlandschaft zwischen Priwall und Barendorf mit Harkenbäkniederung". Kunnst ok "NaKüPriBa" afkörten, ik weet nich, wat de Lüüd vun hier dorto seggt, avers afkörten warrt se dat ja woll. Dat Rebett harr veel Roh in de Tied vun'n Iesern Vörhang, dor weer hier nix los de Natuur kunn sik verhalen. Hüüt liggt dat blangen dat Gröne Band un erweitert den Levensruum vun Deerten un Planten. De Münnung vun de Harkenbäk liggt vundaag aver nich mehr dor, neem Barbarossa ehr noch kenn, se woor in de 1960er Johr künstlich verleggt.
De Weg bargop weer al besworlich, aver de Blick in't wiede Land un an de Küst vun günners Sied vun de Lübecker Bucht geev uns noch Knööv. Vun de Utsichtsplattform kunnen wi sogoor de Türme vun Lübeck utmaken. Baben hebbt wi uns denn eerstmal up den Rand vun de Plattform daalsett un verpust. Hier weer allens gediegen vun ruges Holt timmert, heel solide, aver vun den Seewind al gries un utbleken dat gefull uns goot. Mien Fründin hett in de Midd Frieheitsstatue speelt ganz passlich an düsse Steed! De "Sehnsucht" in den Naam "Sehnsuchtsbarg" weer ja ok en Sehnsucht na Frieheit.
Dat Weder weer goot, de Sicht mank de witten Wulken kunn nich beder sien. De Weg hindaal weer ok wedder besworlicher, as wi dacht hebbt. De Rollator leep mi ümmer weg. Dor kunn ik denn bloots achterher. Dat weer meist en beten gefährlich för mi. Aver dat hett sik lohnt! So mennig Frünn heff ik al den Rat geven: "Besöök doch mal den Sehnsuchtsbarg!". Wenn ik de Schangs harr un achterna fragen kunn, kreeg ik ümmer en begeistert Antwoort. |
|||||||||
|