Op ole Weeg un Brüchen:
vun Antje Heßler Se köönt de Fotos per
Klick vergröttern.
Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest. Mit de Fähr över de Traav güng uns Fohrt mal wedder vun uns Heimatort Tramünn na Meckelnborg. Uns Ziel weer de Biohoff in Hohen Schönbarg in den so nöömten Klützer Winkel. Över Rosenhagen, Harkensee, Neuenhagen un Kalkhorst güng unsen Weg. Bi Harkensee föhrn wi över en ole Feldsteenbrüch. Dorna keem Hohen Schönbarg. De Straat güng dull bargup, dat seggt ja al de Naam. Baben up den Barg stünn an Stratenrand en Wegwieser "Aussichtsplattform". Dorvun hebbt mi mien Kinner ganz begeistert vertellt. "Da mußt du unbedingt hin. Du warrst doch schon öfter bei dem Biobauern auf Hohen Schönberg!" Vör twee Johr in Harvst an 9.11.14 weer de Plattform all inweiht worrn. Wi harrn dat gor nich mitkregen. Vun de Plattform harr man bi gode Sicht enen Utblick över de Lübecker un de Wismarer Bucht. Seker wull ik dor geern hin! Ik dach blots: "Mal kieken, wat dat neegst Johr mi bringt!" Up den Barg weer'n mien Mann un ik al vör enige Johr'n mit den Buurn vun den Biohof ween. Dor hett he al vun siene Pläne vertellt. De Plattform intorichten harr he sien leve Not. De Navers wullen nich anbieten. Alleen kunn he dat nich schaffen. Un nu weer de Plattform tatsächlich wat woorn! Ik heff mi binnerlich mit den Buern höögt. To geern wull ik dor natürlich hin. Mien Mann kunn leider nich mehr mit.
Ditt Johr weer ik nu mit en leev Fründin up den Barg, den "Sehnsuchtsbarg", as he vun de Meckelborger nöömt warrd. Dat hett uns de Buur nämlich ok allens vertellt: Vun düssen Barg hebbt de Minschen in de DDR-Tiet ümmer sehnsüchtig na'n Westen keken, 'neem se Verwandte harrn un 'neem se nich hinkunnen. So hett he den Binaam "Sehnsuchtsbarg" kregen.
De Weg up den Barg is keen ganz ole Weeg, as ik dat sünst beschreven heff; aver he hett sien Platz ünner de "olen Weeg un Brüchen" verdeent. Historisch is he ja op sien Aart doch.
För mi weer dat ok en Sehnsuchtsbarg worrn. He weer knappe 90 Meter hoch. Ik weer wohrhaftig up den Barg kamen! De Blick över de Oostsee un in't wiede Land is wunnerbor. Mal kieken, villicht schaff ik dat nochmal. Bün ja al en beten klapprig |
||||
|