Schoolreformen up de Sunsche Wisch

Opschreven vun Rudi Witzke

Folg 2: Up Wacht mit de Stall-Latücht

Worüm dat up'n Zingst mit de School-Reformen Schereree geev

En mutt denn woll de ganze Wohrheit up'n Disch packen. De Buur vun'e Oie, de Pinkelpott und de Speck alleen hebbt Hans Giede nich vun'n Zingst verdreven, de School-Reformen in Müggenborg nich verhinnert. He weer woll noch wat länger up sien Schoolsteed bleven. He harr sik mit Vadder anfrünnt. He liernte jümmer beder, Speck över'n Dumen to snieden. Un an'n Richtenbarger Sluck fünn he ok Gefallen.

De Jungliehrers vun'n Zingst un Darß mußten sik inöven up ehre Tweete Prüfung. Un so keemen se alle veer Weken mit ehren Schoolraat tosamen. Se drepen sik an'n Vörmeddag in en School. Dat kunn ok in Born bi Liehrer Treu orrer in Prerow orrer in Praamort sien. Dor belevten se tosamen, woans Ünnericht aflöppt. Nameddags hebbt se denn över niege Weeg in ehren Ünnericht un dat Schoolleven snackt. Een mußt enen Vördrag hollen, to'n Bispill över de Kochsche Methood, dat Schrieven to liernen. De annern hörten nipp to un schreven sik dat Wichtigst up. Un denn wöör dischkereert. Un Sabbeln maakt döstig. Meist keem dat so, dat en poor vun de Jungliehrers bi Abbi Wallis in Zingst inkiehrten, in en Wirtschaft. Dor müßt allens noch maal nabereidt warrn. — Un bi't Snacken vergittst de Tiet. Kunn angahn, dat Vadder vunwegen siene Postens as Börgermeister, Amtsvörsteher und Diekgraf vun de Sunsche Wisch mit den een un den annern wat to bekakeln harr.
Maal wedder harrn Vadder un Hans Giede mit ehre Maten in Zingst bi Abbi Wallis noch en Lütten hat. Buten weer dat bi lütten düster worrn. "Wir nehmen die Abkürzung am Strand lang!" beslöten de beiden. Dat weern blots acht Kilometer, nich twölf ünnen üm't Holt rüm.

So daddelten se meern in de Nacht an'n Strand lang vun Zingst na Huus hen. Mudder kennte dat all vun fröhere Tuuren. Dünen seihn to un to liek ut, ok an'n hellichten Dag. To licht kunnst den Övergang hen na de Sunsche Wisch verpassen. Dennso müßt 8 Kilometer wieder na Oosten lopen un över Pramoort up'n Landweg trüchtappeln.
Dor geev dat blots en Hülp: Mudder mußt mit en Stall-Latücht an den Düneningang up se töven, dat se nich vörbilopen kunnen wieder hen na Pramoort.

Mudder seet dor mennigeen Stünn. Wat se sik dorbi so dacht hett, dat is nich överlevert worrn. Denn kemen de beiden Mannslüüd anschusselt. Se sehg, dat de Kierls erst maal wat in de Maag kriegen müßten. Eier wöörn in de Pann slaan. De uthungerten Kierls löten sik dat good smecken. Wieldat Cholesterin noch nich erfunnen weer, kreeg jedeen woll so söß bit acht Spegeleier.
Nu avers kreeg Hans Giede de Mööderie to faten. Un Vadder rallögte nich weniger. Wat bleev övrig? Mudder packte de beiden Kierls in ehre Bedden. Hans Giede keem ierst neegsten Morgen to rechten Tiet för'n Schoolünnericht in Müggenborg an.
Wieldat keen Telefoon geev, kunn Mudder Fru Giede in dat woll söß Kilometer afliggende Müggenborg keen Naricht tokamen laten. Un sik mit Mudder tosamentodoon un up de Mannslüüd to luurn, dorför weer se sik to fien.

Wat good, dat nüms vun uns weit, wat de Giedes över mien Öllern, de Jungliehrers un ehr "Utbillung" sik vertellt hebbn. Tomaals Mudder noch Baadgäst plegte. Ne, dat deit en Liehrersfruu nich, Baadgäst bedeinen! Fru Giede wüßt woll nich, dat een Baadgast mehr inbringt as een Swien fett maken.
Un so harr nich blots de Buur un de Pinkelpott up'e Oie noch Vadder un mien Mudder Schuld an, dat Hans Giede de School-Reformen in Müggenborg aflehnen dä.
He ward en düchtigen Stadt-Liehrer worrn sien.
Up'n Zingst hett he un sien Gattin sik nich wedder seihn laten.

Weern dor to un to ruge Lüüd!