Ewald Eden

 

Eden meent...

Notizen vun Ewald Eden


26.6.22 Mien Visit in d’ Plattdüütskbüro

Bi mien Visit in d’ „Plattdüütskbüro“ van de Ossfreeske Landschkupp in Auerk hevv ikk dat Bedrüüs üm us Modersproak eenmoal mehr binnerwendich so düdelk spöärt as een Gewitterschuur up de Huut an een fröstigen Haarstdach. Överhaupts – „Plattdütskbüro“. Bi dit Wordgemengsel sünd mi de Oogen fuchtich worden – „Plattdüütschkantor“, dit Benöömen har ikk verwacht. Mi wuur denn binnen verkloart, Plattdüütsch, dat muß wat fasted warden – de Plattdüütschen in de heele Welt mussen eens Doachs up de glieker Oart schnakken un schrieven. Anners kunn dat mit dat Bemööten üm us Modersproak nich lopen.

Un sowat kreech ikk an een Stää un van Minschen to weeten, de van Amtswägen dormit betroot sünd un good betoahlt warden, us Modersproak hochtohollen.
Mi wuur denn glieks in d’ Liev stoaken, ikk wüür us Modersproak joa ok nich as vull ankieken, wiel – mien Schrievoart kunn joa man blossich för mien eegen „Dialekt“ rechtens wääsen.

Nu hevv ikk dat begräpen – bi mi düürt dat meist een bietji langer, dat Begriepen –: Us Plattdüütsch is eers denn een vullwertigen Soak, wenner dat mit us Modersproak niks mehr to kriigen hett.
Hett man dor de Vöörgoaven van boaven nich recht verstoahn – dat heet, eenfak in d’ verkeerde Halslokk kräägen – ov sitt dor wat anners achter?

Well wüggelk glöövt, Plattdüütsch de glieker stiewe Büks antrekken to mooten as dat Hoochdüütsche, de sitt up en Peerd oahn Beenen. Plattdüütsch un Hoochdüütsch loaten sükk nich in een Diessel spannen – nu nich un nich in hunnerd Joahr. Loat dat Peerd Hochdüütsch de Frachtwoagen luken, un us Plattdüütsch oahn Geschirr tägen de Woagen mitlopen.
Ji schöält sehn – so föölt sükk us Modersproak een büld woller.

Mi kummt dat as Stiekelwier hoch, wenn ikk seech, wat dor vöör Pinunsen verschludert warden, üm dat heele Waark in een Korsoasch to stuken, de gannich passen deit.
Loat us Modersproak de frischke Wind üm de Worden weihen as in en heeten Sömmerdach up de Eilands. Denn moakt dat Ümgoahn mitnanner Spoaß. Mi schmitt dat jümmers son lichten Schkaa över d’ Seel, wenn ikk seech, wor licht de Minschen dat vergääten. —

Noch kort en Zitat ut dat Book „Snack mol wedder Platt“ von Hein Timm (Johrgang 1908): „Auch bei der Schreibweise gibt es verschiedene Möglichkeiten. So kann man einiges, was man mit einem a schreibt, auch o schreiben, man kann auch zwischen a oder aa, zwischen o oder oo, zwischen f oder ff usw. wählen. Wie man es letztendlich schreibt, mag willkürlich sein, nur falsch ist es nicht.“


5.4.20 Moachpien van Corona

Eden meen bit nu, dat hee sükk mit sien Meenen ut dat Geböören üm de Coronensüük, de up Stünnds us Land un siene Weertschkupp in Dutten haut un dat Mittnanner van de Gesellschkupp tweibrääkt, ruthollen schull, wiel he de Brääe joa ok all een spierke dat Ennen, dat Ovträäden van de Büün Lääven nörder is as to de Dach, as hee de Brääe, de föör mennich Geisten de Welt bedüüden, beträäden hätt.

Dat hätt Eden bit nu tominnst meent.

Doch nu moakt mi dat, wat dor ut de Kulissen van de Weltenbüün noa vörn in dat grelle Lucht van de Öäpenlichkeit strumpelt un jümmers wieder vöörschaoven ward, rejell Moachpien.

Över su een Moachpien kloacht up Stünnds ok hoast jedeneen, de netso as ikk all een spierke up de Läävenspadd wiider hen is. Een büld Minschkes in mien Öller (un ok woll all wat hooger), de spöären nich blods de Moachpien …. nääääääääääman, de schkoamen sükk reinwäch vöör sükk sülven, wiel see sükk as „een Stoa in d‘ Padd“ van de Noawassenden föhlen. Un dat is ton gröttsden Deel dorin verwuddelt, wiel de Groodkoppen ut de Polit- un Gesellschkupshöächte hör [de Noawassenden] stoadich un in een Tuur inbloasen, dat see in disse Tied blods mit een antrukken Handbreäms dör de Olldach gallern köänt – üm dat nich de Öllern bi Vullkattun van d‘ Foahrtüüchs fall‘n un to Dod malören.

Son Schiet ober ok, dat wäägen de Ölleren man as jünger Minschke nich moal mehr een bietji Spoaß hemmen kann, un dat blods wiel disse Süük de Ollen lichter bi d‘ Mors to foaten kriegen kann!

Dat is doch woll een verdannt ungewichtigen Tostand. Dat disse ut Scheina koamend Süük foaker netsu flink de Jüngern bi de Hammelbeen to pakken kriegen kann, dorvan höört un lääst man hoast niks van de Schlauschnakkers in de Experdenriegen.

Kiek – un doarüm muß Eden up letzd doch wat dorto meen‘n.


15.3.20 De Düvel dreiht en Nöäs

Ov dor woll noch well is up de Eer, de so recht begript, wat dor weltenwiet up Stünns ovgeit mit Corona ov so? Ikk mit mien lütten Brägen mutt mi ingestoahn – ikk begriep dat nich – nich van vörn un ok nich van achtern. Aal Minüt düken in de Billerkist van Tellewischen neeä, anner bit to de Momang de Minschen in d‘ Land unbekennte Gesichten up, üm wat van Vermoden ov bäter van hör Nichweeten in de Gägend to schnuven un to pusten.

Mien Opa sää all jümmers, dat de, de boaven us in d‘ Regeern un Institutschonen hukeln, irgendeen Belangen de eenfach Minschen in d‘ Land nich verkloaren köänt, ov ok woll nich willt ov villicht ok nich dürsen, denn joagen see eenfach de griese Katt dör de Gägend, un de Lüü köänt tomoal niks mehr kieken.

De „Fachlüü“, de dor tomoal ut de Schka van de Riech van Grodkoppigen updüken, röädeln tomeist een heel büld Worden in de Lücht van de Studioluchten, oaber verkloaren doon see ok rein ganniks.

Mennichmoal denk ikk so bi mi, wat woll is, wenneer ikk mörgen froo upwoak un allens is wedder su as dat oahn Corona west is – un ut irgendeen Hörn dreiht us denn een Düvel mit Hörns een langen Nöäs … un verkloart us, dat he us doch blods ähm düchdich in d‘ Trillern joagen wullt har, üm to wiesen, dat he noch dor is …


25.9.19 Wat is los mit de Eer?

Wat is los mit de Eer?
Ikk kann see bold nich mehr kennen.
Överall geit see tokeer,
as gung dat mit hör to Ennen.

De Woater de stiegen bold häävenshoch an,
de Fischken versuupen —
Voagels faalt eenfak in Dodenbann
un de Minsch deit de Düwel in d' Mors rinkrupen.

Dat lett mi, as wenn wi van d' Heergott verloaten,
wiel Minschheit wat deit, wat so nich geböört —
dat dücht mi, as har us de Schwaarte to foaten,
un nümms sükk över sien Doon mehr verfäärt.

Dat is mi, as wenn wi keen Minschen mehr sünd,
as wenn wi ut Steen mit doove Oohrn —
as wenn us Geföölen to Iis worden bünd
un wi nich mehr weeten, woarüm wi geboorn.


12.5.19 Diätenerhöhung för MdBs

Eden meent, dat Moat is vull,
see drieven dat nu rein to dull —
dat in hör eegen Taaschke gääven
un säkern sükk een Luxuslääven.

Wormit hevvt see dat denn verdeent,
dat Volk hör dissed Utkoam'n leehnt?
Wor mennicheen doch blods van dröömt,
wenn he mit Mors an d' Grund verklöömt.

Dat sünd hoast Söäbenundaartichdusen
€uronen — un dübbelt veel in Düütschmark utgedrückt!
Dor moot doch rein de Düwel husen —
un dat is blods eens: dat is VERRÜCKT.


26.10.18 NATO-Harvstmanöver in Norwägen:
Een Welt, de blods noch verloagen is ...

wieder as bit noa d’ Ennen van de veertiger Joahren van d’ verleeden Joahrhunnerd will ikk nu gannich trüchkieken — noch wieder trüch kunn ikk doch woll noch up een Spierke Woahr, wat denn doch nümms woahrhemm’n will, tüschen all de Löägens stööten.

To dissed Woahr hört denn ok, dat de Neeäweltingelschen van de anner Kant van dat groote Westenwoater de düütsch Kreechsmaschineree mit dat Läävern van Drievstoff föör Fleegers, Scheepen, Panzers un Frachtwoagens över de Schwyzer Grens wäch bit up denn letzten Dach an d’ Lopen hollen hevvt. N’türlich hevvt de Pinkerton-Arven dor van d’ Potomäcriver dat nich föör lau un umsünst doahn — worbi nümms so nipp un nau weet, wuveel gülden Kusen ut de in de KZs ümbrocht Minschen hör Bekken dör de Hannen van Schwyzer Banklüü un över dat groode Woater goahn sünd. Ovwoll de US-Regeern dat joa eelich weeten muß, wiel in de twalf Joahrn Duusendjöährich Riek keeneen Spieker in Dschörmäny in de Dodsloagerbarakken kloppt worden is, van de de Amis nich to weeten kräägern hevvt. De grooden Räkenhülpen van IBM hevvt dat to de Tied näämich aal moi fasthollen — un IBM in Düütschland wur to alltied van Woaschingten ut stüürt.

To dat Woahr hört ok to, dat de Nörwäger Wikingers ni nich wedder Düütsche in hör Kuntreien sehn wulln. Ünner dat düütsch Besetten un Utplünnern harn de Minschen in Nörwägen föör duusend Joahr genoch lääden, hett mi in de loateren Joahrn in Stavanger moal een ölleren Wikinger weeten loaten.

Un nu stoaht wedder Teinduusend düütsch Suldoatens in dat Landje mit de lange Küst un dat veele Gas un Ölich ünner sien Böäverst Land un Woater. Düütsch Suldoatens, över de de blau-gääle Papa Heuss as de eerste zivile Landsvoader noa de verlorn Kreech sächt hett, dat dat hör ni nich wedder gääven schull — un dat hett he to een Tied sächt, as de büppersten Uniformeerden in Düütschland längst wedder hör Knobelbäkers antrukken harn. Dor hett de Keerl netso loagen as in Eenunszäßtich up de anner Siet van de Iisern Vöörhang de Spitzboart Walther mit sien Utsoach, dat nümms dör Düütschland een Müür trekken wull.

Dat Spill heet in de Endveertiger Tied blods nich mehr "Wehrmacht" un noch nich "Bundswehr" — "Amt Blanck" stunn dor an de Dören schreeven. De Gesichten in de Koppen weesen oaber desülvigen as Vöörtieds bi de Wehrmacht un noadem bi de Bundswehr ok.

Ikk froach mi denn woll allmoal, woneem dat herkummt un woneem dat henschall. Schall dat de Frää in d’ Welt säkern ov schall dat wäär Bott föör een wassend Volk moaken? Liekers ok wat föör Löägens dor achter stoahn — de Gesichten, de domoals un vandoach dor an verdeenen, sünd jümmers noch desülvigen — ok wenn see anners utseegen.


30.12.17 Tiedensfroagen

Een heelet Joahr mit siene Doagen,
dat is nu Mörgen allwäär Güstern —
ikk much mi foaken sülven froagen,
ween dat nu Broers, ov ween dat Süstern?
Moal leepen see in d' Sönndachskleed,
een annermoal in scheddrich Büksen —
moal deen see su, as harn see freet
un leeten dat Vergnöögen bliksen.
Moal ballerdn see mit'n Scheetgewehr
up allens wat sükk röögen de —
moal blaarden see vull Haartenssäär
over Frünndens Blood in witten Schnee.
Moal seeten see an vulle Dischen,
moal keek de Schmacht ut leege Doagen,
moal danzden see up grööne Wischen
un hevvt toglieks de Welt beloagen.
Ikk hevv mien Frää nu mit hör schloaten,
pakk see in de Vergäätensschuuv —
hevv noch een lüütji Troan vergoaten
hier in mien stillen Schrieverstuuv.


5.10.17 Moder Griepsch ...
...ov ‘Hebamme’, wu see up Düütsch nöömt ward

Nu geit dat dor up doal, dat dat mit dat Bewennt van de Froonslüüd, de sied Minschens Tieden lüütji Minschkes an hör Läävensanfang an d’ Lücht van de Welt hulpen hevvt, to Ennen geit. De Minschheit kann wiers nich solaang trüchdenken, as dat hör all givt, de Fruunslüüd mit Läävensküän, de anner Fruunslüüd bistoahn, wenneer see to lirgen koamt, üm dat Lääven wat in hör Liev ranwussen is an d’ Lücht van de Welt to brengen. De eerste ‘Loach Hau’ hevvt de Minschen jümmers van een zorte Wieverhand krägen — de eerste Schlach up de Mors.

Liekers wat ut de Minschkes denn noaderhand in Lääven worden is — Moder Theresa netso as de Braunauer Oadi hett een Moder Griepsch ton Kreien bröcht. Ovwoll bi de lüütji Östrieker de Moder Griepsch dat noaderhand säker leed doan har, wenn see noch mitbeläävt har, well see dor to hör Tied in d’ Lääven hulpen hett.

In us neemodsche Tiet hett dat joa ok moal Tieden gääven, dor wullen Stükk ov wat Mannslüüd in hör Glieksberechtigungmeenen föör Gewalt dat ‘Hebammenwark’ utföören. Dat is denn woll nich in de Büx goahn, is oaber sass wäär inschloapen, as dat Köänen dorto noch gannich lopen kunn.

Mannslüüd döägen ähm nich dorto, dat Lääven, wat see sülven inplanten, gereuen un wassen to loaten. Hör Part is denn eder wäär dat Lääven uttolöschen, wenn hör denn wäär noa Kreechspeelen tomoot is. Nu schall dat joa to Ennen goahn mit dat Doon van de letzden Moder Griepschen. Ikk mach hier nu nich belüchten, well mit sien Sinnen dorachtersteit, dat to bedrieven.

As ikk van de Bedrüüs lääst hevv, dor schoot mi blods dör de Kopp, dat dat mit de Minschen säker bold netso geit as mit de Hööner un dat utbröden van de Keukens in us Tied: Kerl springt up Wiev — dat Ei, wat see lächt, kummt furrs in een Kist — een Hülpsbrägen hollt de Waarmte un de Fuchtichkeit liek, un noa de Tied van nägen Moant klautert een neäd Minschke ut de Klapp. Denn dröfft see blods nicht vergääten een Schleef föör de eerste Schlach up de Mors mit intoboon, wiel anners in Tokunft nümms mehr kreien wüür.


18.12.16 Wat hett dat woll to bedüüden ...

Irgendwat is verdreit in de Welt.
Minschlichkeit — froacht di een
wat is denn dat?
Dat is doch 'n Begreep ut urolle Tieden —
ikk keän blods een Word — dat heet Geld.
Wat anners kann d'
doch vandoach nich mehr lieden.
Kiek di moal Winachen an —
dat is ok so'ne Soa.
Wee fröer moal wat mit Gefööl un so,
dat kann di bold nümms mehr vertelln.
Nu is dat een reinet Geschäftengedoo —
un jedeneen is över to wenich an schelln.
Freud över 'n Stükk Kook
ov een frünnelked Word,
dat kanns d' nich mehr verwachten —
dat is wat van de besünnere Szort,
de meesten doon dat verachten.
Dorbi is een leeven Blikk
mehr weert as duusend Geschenken —
kiek moal een spierke noa achtern torüch,
denn machst dor woll moal an denken.


28.8.16 Gediegen is dat doch ...


Klick op to'n Vergröttern!

... so hevv ikk in d' Harvst 2009 (tweedusendnägen) Ingangs schrääven to dat Geböören, wat dat Springersche Huusbladdje "Bild" nu, güstern, hoast 7 (söäben!) Joahr loater in de Tied, de Minschkes in d' Land un mang de Erdenkring as Neeichkeit to verköpen versöcht. Nämich de Schluderee van use Bundsdachslitten mit de Düütschen hör Stüürpinunsen dor in d' Rijkshauptskuntrei mang de Spree. Un dat nich blods van een ov een poar schwaarte Schkoapen allennich — nääääääää man — dat geit van Ünnern, van dat Footvolk up de achtersten Banken bit Boaben in de Spütz van Vöörsitters dör.

Ich froach mi doch verrafftich, well ov wat dor as Bewennt achterstääken deit, dat dat nu tomoal hochkoakt, wor dat doch noch ni nich anners wäst is.

Wu sää Manfred Krug noch jümmers, wenneer he dat Springersche "Revolverbladdje" meenen de? "Blödzeitung" — jawoll, so hett he dat Drukkwaark nöömt. ikk hevv jümmers een bietji in mi rinschmüstern mußt, wenn "Tatort-Kommissar Stöver" de Springerlüüd moal wäär an een van hör Bükspiepen strullen dee.

Oaber mit dat wat see de Minschen dor güstern mit balkengroode Bookstoavens in hör dunnemoals 10-Pennings-Bladdje as Uprääger verkopen wullen, hevvt see dat dor in de Redakschon doch henkrägen, dat ikk mien natürlich Trüchhollen am leevsden bi de Kant lärgen wür un disse heele Gasetten-Mannschkupp nich blods an een, nääääääääääman, am leevsten glieks an beid van hör Bükspiepen strullern de.


14.2.16 Een Word to us Modersproak

Nedderdüütsch – ov hier bäter bekennt as „Plattdüütsch“ – wee bit kört noa d’ Ennen van de eerste Weltenbrand (de eerste Weltkreech) in Oostfreesland - so as in d’ heele anner Noorddüütschland ok – Ümgoahns- Verkeers- un Schoolsproak vöör dat Hochdüütsche. Dat wur spitzkantich anners, as de Mestersch föör de oostfreesk/noorddüütsch Schoolen ut anner Landsträäken in d’ Plattdüütschland in Dennsten sett worden sünd.

Van dor an wee dat goaelk, dat de Kinner in d’ School van nu up glieks blods noch Hochdüütsch schnakken / proten / küüren drüsen.

Kinner, de ut rein plattdüütsch Öllernhuusen kwammen. Wat dat domoals mit de Kinner doahn hett, dat lett sükk bit vandoach spöären.

Dit döäsich Waark van Mesters un Schoolverwalten in disse Tied hett in de Koppen van een büld Minschen dat Denken fastspiekert, dat Plattdüütsche een döäsigen Sproak is un Mischen de plattschnakken dorüm ok blods döäsich weesen köänt.

Van de meesten Öllern word siet disse Tied mit de Kinners blods noch Hochdüütsch schnakkt. Ok in Huus – ovwoll man dor foaken sülvst in dat Hochdüütsche nich good to Foot is.

Plattdüütsch is dör Hochnöäsichkeit und Ballköppichkeit van Studeerden up de Verleeserstroat sett worden.

In veele Koppen is bit vandoach dit Denken bleeven.

Wi willt mit us Doon dorto bidroagen, dat dat nich so blivvt.

Wi willt wiesen, dat us Modersproak een leevigen Sproak is – föör dat van Güstern, föör dat van Vandoach und föör dat van Mörgen.

Man moot us Plattdüütsch blods oahmen loaten un nich stoadich de Lücht ovschnöören, denn een Sproak, de föör Gewalt blossich up „Döntjes“ un „Vertelljes“ fastlächt ward, de is wiers bold wüggelk kollt un dod.

Wi willt de Kuulengroabers van us Modersproak ton Düwel joagen, bevöör dat heel un dall to loat dorföör is.


17.1.16 Us Zeitung blivt nich stoahn

Van de anner Kant van de Eer flutter mi elektronisch Post — een E-mail— in d' Huus. Dit un dat, up dat ikk all tööft har, stunn doarin schrääven, un upletzd kreech ikk noch to weeten, wo man sükk in Perth in Australien bi de Düütschsproakigen doch hööcht, dat Bladdje van to Huus över d' Internet lääsen to köänen.

Ikk hevv denn glieks stolt trüchschrääven, dat us Zeitungslüü joa nich van güstern sünd — nich wat de Technikkroameree angeiht un ok anners nich.

Bi all dat neemodsche Geböören, wat see in hör Boantji mitmoaken mooten, loaten see oaber nümms achter, de mit de Tied nich mehr so flink mithollen kann. Well hier van ‚online' un ‚Internet' keen Oahnung hett, kricht ok elker Waarkeldach sein "Bladdje" vöör Dach un Dau in d' Huus brocht.

Wat ikk schmörgens as eersted to hörn kriech, is keen Strukbessenknücheln ov Schneeschuverkraben — nee, dat is dat Klappern van d' Breefkast, wenn de Zeitung kummt. Ikk hevv mi all foaken vöörnoahmen, buten to wääsen, üm de fliedige Minsch Moin to särgen — ikk hevv dat noch nich henkrägen. He is jümmers flinker mit sein Doon as ikk mit mien Willen.

Nu hevv ikk eenfach as Bedankt för aal de Zeitungstanten un Zeitungsunkels, de so Mörgen föör Mörgen för us ünnerwäägens sünd, een lütji Gedicht schrääven.

Wor kummt de Zeitung her?

Dor is een Minsch —
vöör Dach un Dau
de Zeitung brengt he rüm —
he denkt bi sükk
man gau — man gau,
dat ikk up Tieds noch bün.
De Hüüs sünd schwaart —
noch dod un düster —
een Hund blääkt ov un to,
de Nacht is noch de Mörgens Süster
de Tied — de is ok bannich fro.
So kummt he elker Dach an d' Huus,
sörcht dat wi us Bladdje kriecht.
Bi Hoageliis un Störmgebruus —
un ok wenn moal de Engels miecht.
Nümms weet, wat för een Minsch dat is —
nümms käent woll sien Gesicht.
Wiest eenmoal blods jo Freud — gewiß,
schrievt hüm een lütt Gedicht.


25.10.15 Een Kaiser strumpelt moal wäär över sien eegen Been …

Keunich Football, Kaiser Franz …. wu sükk doch de Biller glieken, wenneer ikk su in Düütschland van Güstern ov Eergüstern, in dat Vertell'n an un dat Besinnen van mien Grootvoader indüük, de, noch in de dreeuntwintiger Inwalatschon un all Joahren noa de eerste Weltenbrand, meen, dat sien Kaiser, ünner de he achteinszömzich/eenunszömzich so tröö as Uloan deent un hüm dorbi hulpen har de Franzmannen to vertobakken, dat DE doch nich de Düütschen üm hör Doalers bedreegen de.

Un dat, wor „sien Kaiser“ to de Tied doch all een halved Joahrteind moi drööch un hoch bi sien Kusin Wilhelminoa in Oranjeland hukel.

Dat weesen doch heel anner Tieden, hör ikk nu glieks van aal Kanten up mi doalfall'n. Wiers weesen dat anner Tieden – oaber dat doch blods de Tallen noa, de de Tiedenloop beteeken. Dat Weltengeböören un dat Minschengedoo hett sükk dortägen doch nich een Drei ännert.

Dor is nu wäär su een 'Kaiser' över een 'Volk' up de Tiedenbühn (de Düütschen köänt schiens oahn een Kaiser an de Spitz nich utkoamen) – ikk geev joa to, dat dat man blods een Footballkaiser un sien Footballvolk is, oaber de Doalers, üm de sükk dat heele Bewennt nu dreit, DE hevvt doch de sülvige Wertichkeit – ok wenn see vöörtieds Goldmark un nu Euronen heeten.

Blods eens, dat is vandoach tägen dat Güstern so een heel bietji anners: Dat bedroagen Volk kann nu een Spierke Hoapen höögen.

Säker keen Hoapen dorup, dat aal de verschoaven Doalers wäär updüken, dat woll nich – oaber dat Volk dröfft nu tominnst de Hoapnung höögen, dat ok „Kaisers“, wenneer see leegen un bedreegen, föör hör Doon eens Doachs in d' Kaschott intrekken mooten – un nich mehr so licht drööge bi Verwandtens över de Grens ünnerkrupen köänt.


23.10.15 Dat Düwelslucht an Düütschlands Spitz

Bold hett de Dannenboom wäär sien Spitz —
as Wieslucht över aal de Takken —
spitzkriegen deist dat in de Hitt,
wenn du lächst dien Kopp in d' Nakken …
Wenn du dat nu foaker deist,
dat mit dien Kopp in d' Nakken,
un jedermoal een Kööm wächneist —
denn kricht de Dunas di to pakken.
Denn glöövst du furrs su elker Word
dat di van boaben her vertellt ward —
hollst een Messelbuur för'n Ingelsch Lord
ov een Muuslokk föör een Diekschart.
Denn düchst du di as Hans in d' Glükk,
maarkst nich, dat man di anschitt —
süchst nich, dat allens schwaart as Pikk,
wiel man di inschüünt, dat is Witt.
Eers wenn di dat de Lücht ovschnöört,
denn föölst du, dat man di beschääten —
doch wat denn su in d' Land geböört,
dat kanns denn dries vergääten …


24.9.15 Deerten, Düwel, Diesel-Gate

Voagels fleegen,
Minschen bedreegen —
un hollen dat ok noch föör Recht,
wenn Een denn nich de Woahrheit sächt.
Deerten sünd Naturs Behollt,
dat siet Anbeginn de Tieden —
un statt Minsch nu doarup stollt,
kann he dat meist gannich recht lieden.
Is blods an d' sinn'n un schenguleern,
wor he sien eegen Good kann mehr'n.
He tribuleert Natur mit Soaken,
de leeger sünd as Düwels Kroaken —
kloppt sükk dorbi noch up de Schuller,
un drifft mit jeder Schlach dat duller.
Bit he denn eens Doachs maarken deit,
dat allens in de Morse geit.
Blods denn is dat all meist to loat,
al wasst un gröönt de Düwelssoat.


26.8.15 Nadenken över disse Tied

Wat geit up Stünnds in use Gesellschkupp eelich so ov? In niks sücht man mehr Rägel un Recht un nümms is nargends uttomoaken, de in dat leege Geböören wär Richt in bringen kunn. Ikk weet rein nich, noa wekker Kant ikk tovörderst henkieken schall.

So faalt mi stuvv dat Word van „Vöörjoahr“ in, dat as een Sünnenlüchten üm de Eer leep, as dat in Tunesien anfung mit de „Regeern-ton-Düwel-Joageree“.

'Arabischer Frühling' hevvt see dat nöömt in de koole Winterdoagen van 2010. Ut dat Sünnenlüchten is een Füür worden, dat över de Eer treckt un dat nich un mit niks uptohollen is, wiel näämich de Budis, de vörn de Brandwachtlüü dat Woater ton Löschen verkopen, in de sülvige Momang de Füürlärgers up de anner Kant mit Ölich un Rietstikken vullstoppen un so un up disse Oart säkern, dat dat Füür nich utgeit.

'Verbrannte Erde' hevvt de Militärs dat dör de Geschichtstieden nöömt, wenneer see een Kreech verlüstich goahn seegen.

Dat hevvt de Franzmannen moakt, as see dat russisch Zarenriek nich in de Knee kräägen hevvt; dat hett 'Oadi Grootriek' sien Suldoatens moaken loaten, as see de russische Boar nich an de Grund kriegen kunnen; un een büld annern kann man noch in disse Riech setten – un nümms, keen Volk, keen Stoat un keen Natschon mit een bietji Riekdom anne Hakken, kann sükk dorvan utnäämen. Nich in Jurop un up keen anner Stää up de Eer.

Blods eens, dat hett sükk an dat Geböören in de verleeden hunnerd Joahr ännert: De Roden, de Indsmen, de dat wiede Land Amerikoa as hör eegen tohörn de, de hevvt de scheetwütrigen Juropflüchter up de Günntsiet van dat Westenwoater, dor an d' Potomäcriver noch mit hör eegens Hannen üm de Ekk brocht, bevöör see hör dat Land klaut hevvt. Kiek, un dat hett sükk nu ännerd – see loaten de Minschkes weltenwiet nu van anner Volks Suldoaten ovschlachten un de, de nich van de betoahlden Söldners massakreert warden, de rieten ut hör eegen Kuntrei ut – noa dorhen, wor see noa hör Meenen säker in Schuul sünd.

Ikk froach mi jümmers wär mit Koppschüdden, wu dat angoahn kann, dat hier bi us un in de anner juropiensch Stoaten nümms begript, wat dor föör een Sinnen achtersteit.

De Pinkerton Arfen van d' Potomäc River loaten noa Jurop so veele Minschen ut de Brandrebetten rindrieven, bit dat ok in de juropiensch Junjen an to koaken faangt un de Minschen van hier ok een „arabischen Frühling“ as een reschkoapen heetet Vöörjoahr geneeten köänt.


23.8.15 Verwöösten

Waarkeldach in Minschenhusen —
ovwoll dat düster noch in d' Welt
sünd de Minschen all an Rusen
för Besitten un föör Good un Geld.
Su mennicheen deit gannich weeten,
wat binnerwendich an hüm fäält —
kann recht dat Lääven nich geneeten,
wiel hum de Jank up Riekdoom quält.
He gript noa jümmers grötter Deelen —
sien Bekk kummt dorbi rein ut d' Litt —
deit oahn Geweeten Natur verneelen
un weet, de annern doon dat mit.


25.3.15 Eenmoal kört van de anner Kant bekieken

Noa Stükk ov wat Fleegergesellschkuppen ut een Riech Annerlandskuntreien, de mit düütsche Fleegers fleegen, hett dat nu düwlischerwies ok een düütsched Ünnernäämen — de ingelsch benöömte Lufthansa-Dochder „Germanwings“, de „Düütschflöägels“ — droapen. Een „Airbus“ — een ‘Lüchtbus’ — as Fleeger van de 320er Klass is up een Wies up de Eer laand, de sükk woll nümms nich wünschen deit.

Dat säker foaken as dübbeldüdich inschmäten Särgen, dat dee Fleegers van d’ Hääven aal wäär noa ünnern koamen, de hett nu ok hier up een gräsigen Oart hör Woahrheit kräägen. Dor hett een Mallör mit een van de as de säkersden Transportmiddel van use Tied beteekneten Gerätschkuppen 150 ton Deel noch jünger Minschen de vöörtiedige Dod bröcht. 150 moal Angehörige un Frünnen van Nu up Glieks in deepe Truur stödt. Liekers sünd un blievt dat 150 Enkeltschikksoalen, de eenzich dör de Stää un dör de Tied van hör Ovlääven mitnanner verbandselt sünd.

Well sükk nu nich — ok as een, de buten de Kring van Famili ov Frünnen steit — bedroapen föölt, de hett woll keen Seel in d’ Liev.

In d’ Sinneeren brocht hett mi blods weddermoal de van nu up glieks insettende „Politiker-Tourismus“ hen an de Stää van dat gräsige Geböören.

Dat mach nu as een bietji ovkant van Respekt un Örnung ankoamen, dat „Anstöten“ dorföör in de „Gaffer"-, in de "Neeschier-Schuvloa“ intorüümen — oaber wat, bird ikk jo, schull denn de Riech, wat schull denn dat Drufel van Ministroabeln, van Präsidenten un Regeerungsboaßen anners dorto drieven, ut de säkere Schuul van een Miltärfleeger herut dat Leed ünnern an de Bargengrund to bekieken? Een sükksed Doon givt woll keen een van de Trüchbleevenen ok blods een Spierke Hülp föör Haart un Seel.

Nettegroad tiedglieks mit dat Geböören dor in de franzeusch Bargen is up de Autoboahn hier in miene Noaberschkupp een jüngern Kerl as Schofför van een lüütji Frachtwoagen to Dod koamen. Dissen „Mallörten“ lett säker nettso as de 150 dör dat Fleeger avstörten to Dod brochten Minschen hüm leeve Minschkes un in hör Truur sproaklose Frünnen achter sükk, so as de 150 Frankriekdoden ok.

Blods föör hüm hett keen Präses irgendeen Reis ovbroaken, üm de Truurnden wat Tröstliched to särgen. Wägen dissed Enkeltgeböören hett ok keen Bundeskanzlersch in een Tied, in de de Welt jüüst ünnerst boaben steit, aal hör Terminen ovsächt, üm an de Stää to reisen, wor dat Mallör geböört is, un dor mit Keunichs, mit Präsidenten un anner Footvolk tohooptokoamen.

Wägen dissed „Enkeltgeböören“ is ok nargendswons een Foahnentüüchs up halvigen Poahl sett worden. In dissed „Enkeltgeböören“ hett dat nichmoal een Burmester un ok keen annern ut de böversten Riegen kloarbrocht ov föör nödich hollen, sükk an de Stää to begääven un sien Mitföölen uttodrükken.

Ünner Politikers un Medienminschen schient dat blods noch dornoa to goahn, wat sükk an Geböören föör de Öpentlichkeit bestich utbunken lett. Doröver — un över hör eegen Andrieven — schull’n de Politikers un de Schrievers un Vertellers, de as een Steert dorachteran sünd, moal een bietji noadenken, bevöör see moal wäär to een „Katastrophen-Besichtigungsreis“ up Tuur goaht.


11.3.15 Zeitungskultur

In die Zeitung reinschauen, das ist für mich an jedem Morgen so etwas wie mein erstes Frühstück – es kommt in der Reihenfolge gleich nach einem leckeren Köpke Tee mit Kluntje und Rahm und vor einer handfesten Scheibe Schwarzbrot mit goldiger Fassbutter und Bauernkäse belegt.

Tee, Kandis, Rahm und Sahne von hier, Schwarzbrot von hier, Butter und Bauernkäse von hier. Jetzt fragt sich der eine oder andere Leser sicherlich, wo bei meinem zweiten Aufzählen die Zeitung geblieben ist. Die gehört nach dem ersten Sagen doch auch mit in die Morgenreihe.

Ich habe darauf gehofft, liebe Leser, daß ich diese Frage gestellt bekomme.

Ich habe gehofft, daß es auffällt, daß jemand bemerkt, daß da etwas nicht stimmig ist. Da ist nämlich etwas nicht stimmig, überhaupt nicht stimmig.

In der Zeitung finde ich immer eine Menge geschriebener Worte – Verleger oder Herausgeber bringen ja keine unbedruckten Seiten unter die Leute. DAS wäre denn ja doch wohl zu dösig.

Bloß, meine Zeitung von hier, die ist zumeist keine Zeitung mehr von hier – und darum fehlt sie auch bei meinem zweiten Aufzählen. Was in meiner Zeitung einen breiten Raum einnimmt, was mir und den anderen Lesern jeden Morgen kundgetan wird, das kann man zumeist in tausenden anderen Postillen auch lesen.

Reuters, dpa. ddpa, oder wie sie alle heißen, die Nachrichtenagenturen, welche die Nachrichten und Kommentare, das Weltgeschehen betreffend, in die Welt hinauspusten, die haben auch in ‚meiner’ Zeitung das Sagen als bestimmendes Element...

Dat is nu woll so, un dat in de Redakschon keeneen Schrieversminschk mehr is, de mi dat Doon ov Undoon in de groode Politik un Weertschkupp dör siene Oogen bekääken verklokfideln deit, dor mutt ikk mi, mooten wi us woll mit ovfinnen. Bi dat Geböören in de lüütji Poltik un Gesellschkupp is dat mit dat doröver schrieven un kummenteern all hoast dat sülvige Doon.

Oaber ok dat köänt wi wiers nich ännern – ok nich, wenneer wi dat Bladdji nich mehr koopen. Wenn de Uploach dör dat nich koopen denn to minn ward, denn ward dat Bladdji eenfak instäelt – un wäär sünd een Riech Minschkes oahn Aarbeitsstää. Dat is joa ok niks Nees in de hüütige Tied, un wi as lüütji Lääsers willt dat nu wiers nich, wiel veele van us weeten, wat dat heeten deit, oahn Waarkeree up de Stroat to stoahn. Ikk – un een büld annern geit dat furs netso as mi - nääm dat aalns in Koop, wiel ikk dör mien Bladdji wat över de Minschkes, de Vereenen un de Kultur in mien Staddje to weeten kriech, glieks mörgens tüschen Tee un Schwaartbrod.

Veel lichter hennäämen kunn ikk dat Waark oaber liekers, wenneer in mien Bladdji een spierke mehr „ächted Haartblood“ van us Modersproak, un nich blods stoadich een Gemengsel van nich recht plattschnakken köänen vermenguleert mit Hochdüütsch över de Sieden lopen wüür. Ikk moot denn jümmers an de ungeneetboare Sprokenbree van nich Düütsch köänen mit Utlandsch dortüschen denken.

Nu kriech ikk säker van een Riech „Moakers“ ut disse Riech een düchtich Pakk Hau’ – oaber ok dat hett mi noch ni nich dorvan ovhollen, mien Meenen to särgen.


11.1.15 Moders Sproak un Voaders Land

Givt dat wat Moiers as Moder un Sproak,
de föör alle Tieden tosoamen gehört,
as so eeneig Twillings,
as een wunnerboar'n Soak —
liekers wat in de Welt ok geböört?
Givt dat wat Bäters as Freeheit un Recht,
wor Nümms moot vöör de Büppersten kruupen,
wor aal dat vereent is, as Stäävel un Knecht —
un wor sükk een Keerl dröfft ok moal besupen?
Givt dat wat Düürders as Heimoat un Grund —
in de Minsch sien Wuddels in Ewichkeit hett,
wor dat Lääven nich gries, sünners veelklöärich bunt
un de Hääven alltied as een Heergottstun lett?
Dat schulln wi as Gottskinner ni nich vergääten,
wenn dat eers geböört, denn is de Frää buten de Welt,
denn hett dor irgendwons de Düwel insääten
un hett us sien gülden Löägens vertellt.


30.9.14 Wat sükk ännerd hett

Hett sükk wat ännerd? Nix hett sükk ännerd!


Klick op to'n Vergröttern!

Wenneer man so bilangskieken deit an de Joahrens-, de Joahrteindens- ov de Joahrhunnerdsriegen ... de Biller, de us tomöötspringen, dat sünd aal desülvigen — see wiesen dat Höögen över de Momanken in de Gesichten van de Minschen, in de see anner Minschen en Leed andoon — de Momanken, in de see anner Minschen, anner Kinner van use Heergott tripileeren, schenguleeren, quälen, irgendeen Gewalt andoon ov ok woll dodhaun, dodpoasen, dodscheeten ov mit Mesten ovstääken.

In Billers fasthollen mooten see dat denn ok noch groodoardich — anners geit hör woll keen dorbi ov, disse Undeerten van Minschen.

Liekers ok, wat boaben de Geschichtstied steit, in de sowat geböört — ov dat Krüüzen mit ov oahn Hoakens sünd, ov Krüüzen in rod or in witt, ov Krüüzen ut Balkens or Iisen, ov een halvigen Moand or een gleunige Sünn — ov dat wesselnde Klören or Steerns un Striepen sünd, de de in de Weltenwind fluttern — dorünner is liekers dat sülvige Geböören, dat see denn ok noch as "eenzich" un "hillich" beschwören.

Wat sükk dör de Tieden ännerd hett un jümmers wedder ännern deit, dat is de Kleedoasch. Kleedoasch, de joa oapenkünnich as Freebreef föör jedet Doon ankääken ward. Överall un siet alle Tieden dürden Minschen, de en Uniförm droagen, schiens moaken, wat see willt — un dat tomeist oahn dat see irgendeen Stroaf dorföör to verwachten hevvt.

De Billers van Uniformeerden in schwaarted Tüüchs, de Minschen quälen un de upstünns weltenwiet dör de Gasetten fleegen ... ikk kann mi nich helpen — de kunnen doch verdekkselt nochmoal ut de düütsche Tied bit 45 weesen — ikk kann de Undeerten in Schwaart eenfak nich utnannerhollen ...


13.7.14 „ZDF manipuliert Umfrageergebnisse ...“

Nu froach ikk mi, wor un in wekker Istitutschon denn in Düütschland nich loagen un bedroagen ward? Wenn sükk dor de Balkens in de Huusen van buugen würn, denn geev dat woll selten noch een Boowaark in Düütschland, in dat Roadio- un Fernsehlüüd, in dat Politikers un Regeern, in dat Banklüüd un Mänätscher ut Weertschkupp un Industrie hör Boantji noagoahn, dat wäägen verboagen Balkens ovrääten worden muß.

Een, twee, dree, he lücht. Dat sää mien Opa jümmers, wenneer een van de Hitlerbubis wat ut sien Halsgatt noa buten de Welt entloaten har. Un dor wee dat ok liekers, ov dee „Bubi“ noch sien Eierschillen achter de Ohrn sitten har or ov sien Tüügungsgeräädschkupp an d’ Liev all blods noch Eierschmeer wee. Löägens sünd Löägens — un ov see nu körte Been ov een dikken Buuk hevvt, dat ännerd niks an hör schofelige Karakters. Eelich mussen wi in Düütschland dat blau Blood joa wäär in de eerste Riegen setten, denn so veel Löägenbarons, as up Stünns us Land verschenguleern — de harn dat doch nu wüggelk verdeent, dat see nich jümmers trillern moten, ov dor nich doch moal well kummt un hör wägen hör Leegeree un hör Schluderee bi d’ Kanthoaken kricht un achter d’ Kaschott brengt.


"Aber nur, aber nur, aber nur mit Bart!"

Wenneer Düütschland wäär een Monarchie wür, denn wee dat doch allens veel eenfacher — denn bruuksen disse Lüüd doch gannich eers sükkse Schrottboowaarken as dat Berliner Fliechfeld ov de Stuttgarter Elendsboahnhoff ov so een doden Liek as de Willemshoabener Grootmannshoaben in de Welt setten, um sükk hör Mors to vergülden. Denn kunnen see de Doalers oahn disse Ümwäch man glieks in höt Taaschke ruttern loaten. Föör dat dusselige Volk wüür sükk dordöör in d’ Knipke wiers niks ännern. De weesen netsu van boaben bit ünnern bescheeten as nu ok — blods de Natur, de wüür nich su verneelt warden un dor een heel Ennen bäter bi wächkoamen — un dat wee denn doch woll bääter föör aal Minschen in us Land. Drüm loat us nu aal tohoop singen: „Wir wollen unsern alten Kaiser Wilhelm wiederhaben ...“


19.4.14 Wenn de Justiz as Waff bruukt warrt


Mannslüüd, warrt ja nich lästig! Düsse Fru wull den Mann "bloots loswarrn". Dat hett denn ja klappt. Klick op to'n Vergröttern!

Wenn ikk een Vermelden – so as dat hier ut us Bladdje to sehn is – dör de Noarichtenwelt steustern seech, denn kriech ikk elkermoal Krüllern in d’ Denken. In de Kopputsoach heet dat heel düdelk, dat een Minschke, verurdeelt wägen een „Vergewaltigung“, unschüllich in d’ Koahn sitten deit.

Dat is een kloared Benöömen.

In dat lütker Schrieveree dor ünner heet dat denn wäär van „womöglich ein folgenschweres Fehlurteil gefällt.“

Een poar Satzen wiider kummt denn vandach, dat aal dat Särgen, wat to disse Verurdeelung föört hett, van vörn bit achtern Löägens west is. Dat Froominsch, wat sükk domoals as „Opfer“ präsenteert har, hett togeeven, dat see dat Mannsbild mit disse Anschülligung to de Tied blossich loswarden wull. Un wu geit dat bäter mit, as heel luut to bölken, dat man (Froominsch) van de Keerl, de een lastich word, „vergewaltigt“ worden is?

Dat nu oaber nümms wat in de verkeerde Hals kricht – wenn een dee anner Gewalt andeit, ov sükk mit Gewalt wat hoalt, wat de anner hüm in de Momang nicht gääven will ov kann, denn hört dat bestroaft – un ok mehr bestroaft, as dat vandoagen foaken so goaelk is. Dor schull man sogoar mennich Deel eenfach ovschnieden. Dor much ikk keen Twiefel an upkoamen loaten.

Mi geit dat hier üm de Oart un Wies, wu de Schrievers un Schnakkers hör Berichten över dit un dat, eenfach över dat Geböören in de Welt in Worden un Satzen inpakken. Jeden will wat dorto särgen un nümms troot sükk liekut to schnakken un to schrieven. Dor warden denn Minschkes – ok wenneer see hör Undoon liekherut tögääven hefft, ov sogoar wenn man hör bi hör leeged Doon androapen hett – jümmers as „vermutliche oder vermeintliche Täter“ beteekend. Wu leech is dat eelich? Kuroasch lett anners – un Zivilkuroasch noch ganz anners. Also, ji Schriever un Schnakkers in d’ Landje – troot jo endlich wäär Peerd un Rieder to nöömen – ov anners sächt, foat de Düwel bi Hörns un Steert, wenn he mit sien Peerfoot an jo vöörbitrappelt.


1.4.14 April, April …

Eenmoal in d’ Joahr – jeden eersten Dach in d’ Aprilmoant – faalt een Süük över de Eer. Jeden Minsch will de anner vergöäkeln un vernaarbruuken, dat dat man so stufft. Woneem dat kummt, dat weet ikk nich. Dor moot ikk moal ünnerdörkrupen – villicht koam ikk joa an de Wuddels ran. Ov ikk loat dat eenfach, denn de Minsch moot joa ok nich aal weeten.

Liekers – ikk hevv dat in mien Lääven foaken genooch sülven doahn – oahnungslos Minschenkinner mit Kattuun in de April stüürt. Je wieder dat wee, ümso düchdiger hett mi dat hööcht.

Wenn een dat denn sülven moal ankummt, dat man een annern upsäten is, denn hett de eerste Biet so’n Schmoak van een Spütter Zitron. So sünd wi Minschen woll anlächt. In d’ Öller givt sükk dat denn meist een bietji, denk ikk. Bi mi is dat up jederfall so, denn ikk kann bi sowat blods noch schmüstern. Dat hevv ikk Ostermoandach wäär faststeält.

Ostermoandach full verleden Joahr up de eerste April. Alleen dat Tosoamenfall’n is doch all Spiegöäkenkroam. Well denkt an so een hoogen Fierdach an Vernaarbrukeree? Ikk ni nich – wor ikk doch so een eernsthaftigen Keerl bün. Dat moot ikk nu glieks ok moal särgen.

Nu röpt mi an disse Gemengseldach us Frünndin Christoa an. See is van Natur her ok een heel binnerhaftiged Froominsch. See vertell mi mit son bietji Flüchten in d’ Stiäm, dat hör Jung us wat brocht har – dat he us nich richtich funnen har – dat he dat buten vöör de Poort hensett har, un dat dat denn gau in d’ Woater muß. Up jederfall wee dat een bleuend Roos ut sien Tuun.

Ikk har joa so niks flinker to doon as noa buten to rönnen – wiel, son moi Geschenk wull ikk joa nich verdröögen loaten.

Ikk kiek an de eerste Poort – luur üm d’ Hörn noa de tweede Poort – schuffel de Padd hoch, ov he de bleuend Roos villicht an de Tuunpoort ovsett hett – niks to finnen. Verdekkselt nochmoal – schull ikk so bi mi – de hett all irgendwell anners mitgoahn loaten. In mien Biersichkeit wee ikk us Noabersdeern woll ok all upfall’n. See reep mi to: „Suchst du euren Hund, Onkel Ewald?“ Nä mien Deern – anter ikk all een bääten füünsch – ikk söök een bleuend Roos. „Da kann ich dir auch nicht helfen“, kreech ikk noch halv to hörn, as ikk noa dat luut bimmelnd Schnakkfatt hensuus. Ikk greep de Hörer – een bleuend Roos har ikk woll saachter anfoat – un ut de Droaht krupt mi us Frünndin Christoa tomööt.

„Na – hast du die blühende Rose gefunden?“ In disse Momang is mi Unschülldsengel upgoahn, dat dat binnerhaftige Froominsch mi gewaltich wiet in d’ April stüürt har.


31.3.14 Kiek bäter eers, wo du kikkst, bevöör du kikkst ...

„Kinder schlagen Mann“ ... bi dat eerste Moal lääsen is mi heel nich ingoahn, wat de de Titelworden mi särgen wullen. Toeers hevv ikk dorcht, dat gung üm irgendwat mit Speelen – Football ov Schach ov su. Dat ikk dor reschkoapen dwarß mit leech, dat is mi denn dree Satzen wieder ingoahn – ov schull ikk bäter särgen van upstöädt? Halfwussen Minschen, Kinnergood, dat eelich nachtens mit de Mors tohuus in d’ Bäed un nich up de Stroat gehöört, hevvt in us Riekshauptskuntrei to een nachtschloapen Tied een jungen Keerl angreepen, hauen un mit Footen trakteert – un dat blods wiel he hör noa hör Meenen nich up de rechte Oart ankääken hett. Wat is dat blods föör een Budel in us Düütschland? Wat is de Gesellschkupp verlüstich goahn in de Tied van de neeä Tied?

In de Tied, as wi föör dat Undöäch, dat Dummtüüchs, dat Kinner joa sied alle Tieden moaken, van us Öllern noch de een ov anner Loach Hau kreegen, de Tied, as de Schoolmester us ok woll moal över d’ Knee lärgen drüß, de Tied, as wi vöör de Stroaf, de us verwachten de, noch trillerden, wenn wi denn een Tschako üm de Ekk buugen sehn – in de Tied hett dat sowat nich geeven.

Ikk froach mi nu – un dat nich eers sied disse Noaricht –, ov dat, wat use Gesellschkupp dör de grötter „Kinnerfreeheit“ towunnen hett, tägen dat, wat hör dordör verlüstich goahn is, de Wacht hollen kann. Mi dücht, dor is wat bannich scheef in use Örnung.


11.3.14 Uli Hoeneß un de „Apperklass“

Wat ward denn nu mit de Böverboas van de bajuwarischen Ballträders in Munich? Moot he de Fleeschkremmels, de in siene Wurstköäken hüpenwies ut dat Fleeschk van dode Deerten trechtschostert warden, in de tokoamen Joahren in de Beköstigungssoal van „Stadelheim“ achter schandinovisch Finster-Vöörhangers in sükk rinschuuven — ov kann he wiederhen mit siene Patzlüüd in de Schikkeriakrööch van Munich toafeln?

Wenn he denn achter d’ Kaschott moot, kricht he denn Freegang, üm de Uppasserkring van sien Footballvereen in de Säbener Stroat as Boas vöörtositten — ov sett sükk de heele Bagoasch denn in Bewägung un düükt in de Stadelheimsche Stoatsherbarch up, üm dor in d’ Besökersoal hör Upsichtsroats-Sitzungen ovtohollen?

Een Stüürbedreeger van disse Gröttde, de de bajuwarische Sportpries an sien Böst stääken hett, un bi de de Gülden Sportpyramide van de düütsche Sporthülp in d’ Köäkenschkapp steit, un de upletzd noch van Keunich Burda mit een Weertschkuppps-Bambi utteekend worden is, de is man dat doch woll schüllich — un sünners in usen Rechtsstoat.

Dat mussen de Heeren doch eelich doon — su fast as see (noch) to hör Frünnd Uli stoaht.

Wenneer de Heeren van de Telekom un Adidas, van Audi un Focus, van UniCredit und VW/Porsche mit CSU-Stoiber upto mit hör Haartensfrünnd Hoeneß dor achter de Tuchthuusmüüren aal tosoamenhukelden, denn wee dat föör de Stoatsmacht doch een eenmoaligen Gelägenheit, de Büngel totoluken un de Heerschaften glieks dor tobehollen — denn wonsanners höört see doch nich hen — aal mitnanner.


11.3.14 Juropien moal anners ...

Us ovstörten Bunds-Wulff mit sien Särgen, dat de Islam to Düütschland togehöören deit, un Äschten, wat de Butenmamsell van de juropiensch Junjen is, dat wee doch een ächted goodet Gespann, üm de Koar EU noch wieder in de Schiet to luken, as see dor su all insitt. Noa hör Upträden annerletzd bi de Schah van Persien — och neeee ... de Patzmann, de dor nu dat Stüür in d’ Hannen hollt, is joa nu gannich mehr Soraja hör Keerl Pachleevi — dat is joa nu een Eiertoller ov wu de bübbersten Glovensverwachter bi de ‘Up-de-Knee-Faller-Sekten’ dor in d’ Mörgenland heeten doon. De Äschten de hett dat joa woll laang vöördem all öövt, wu sükk Froonslüüd dor bi de Glovensbroers to geeven hevvt. De wee doch van een waschächten Muslima gannich mehr to ünnerscheeden, su as see sükk anplünnert har. De beiden kunnen doch in de juropiensche Junjen good sowat ovgääven, as Vöörtiets Reza und Soraja bi de Teppichfleegers wäst sünd. De ole DDR-Paster ut Schlött Bellevü mit sien Mehrfroonslüülääven, de wee denn doch säker good as Vöörbeeder un Utroper van boaben up de bübberste Kugel van dat Atomium in Brüssel. Dor bruks man denn joa all gannskeen Minareretten mehr föör to booen.

Dor kunnen use Politikers doch moal över noadenken — denn harn see tominnst wat Ächted in de Kopp to näämen.


2.3.14 Ukraine — een Welt oahn Richel — geit dat?

As de iistern Vöörhang föör fiefuntwintich Joahr fullen un dat sowjetisch Riek tweibroken is, dor is de Welt een Stükkwiet mehr in Dutten goahn. De Düwel up de Westensiet wee tomoal sien Tägenover up de Oosterkant verlüstich — in de Welt van Hauen un Stäken wee keen Utgliek mehr to kennen. Net as wenn bi en Wacht blods een Schöädel belächt is. Un as dat so is in d’ Natur un ok in de Welt — well Macht hett, de will sien Macht vergröttern, un wenn nümms dor is, de hum Hollstop särgen kann, wiel he netsoveel Macht hett un dee ok behollen will, denn frätt he allens in sükk rin. Bit denn an d’ Ennen niks mehr dor is as Schiet un Strunt. Wor hevvt de Broers van de Westensiet nich allerwons Füür lächt — in wekker Hörn van de Eer hevvt see in d’ letzde Joahrhunnerdkarteer nich överall Luntjiet un de Lücht brannen loaten. Dat Füür utpoasen, dat mooten denn jümmers de annern doon. Ut Fründschkupp, as dat denn nöömt ward. Föör de „Brandwachtlüü“ de denn dorbi hör Lääven loaten, föör de bruk van de „Pinkertons Arfen“ joa nümms liektostoahn. Ikk mach blods bedankt särgen dorföör, dat nu up de Oostensiet wäär een „Mächtigen“ dat Stüür in sien Füüsten hett, de sükk troot, de Inschluuker un Füürlärger van de Westensiet Hollstopp to beeden. Blods su kann de Wacht wäär in de Glieke koamen. Un wenneer dorföör tüschen Oost un West wäär een iistern Vöörhang installeert warden moot, denn schall dat ok in Örnung sien.

Ikk much wall mit keeneen van de beid Düwelsmachten in een Nüst to lirgen goahn, wiers nich — oaber wenn ikk wuß, dat de beid sükk tägensiedich in Schach hullen, denn kunn ikk in mien eegen Nüst een Ennen bäter schloapen.


24.2.14 Moder Griepsch ...
...ov ‘Hebamme’ wu see up Düütsch nöömt ward

Nu geit dat dor up doal, dat dat mit dat Bewennt van de Froonslüüd, de sied Minschens Tieden lüütji Minschkes an hör Läävensanfang an d’ Lücht van de Welt hulpen hevvt, to Ennen geit. De Minschheit kann wiers nich solaang trüchdenken, as dat hör all givt, de Fruunslüüd mit Läävensküän, de anner Fruunslüüd bistoahn, wenneer see to lirgen koamt, üm dat Lääven, dat in hör Liev ranwussen is, an d’ Lücht van de Welt to brengen. De eerste ‘Loach Hau’ hevvt de Minschen jümmers van en zorte Wieverhand krägen — de eerste Schlach up de Mors.

Liekers wat ut de Minschkes denn noaderhand in Lääven worden is — Moder Teresa netso as de Braunauer Oadi hett en Moder Griepsch ton Kreien bröcht. Ovwoll bi de lüütji Ööstrieker de Moder Griepsch dat noaderhand säker leed doan har, wenn see noch mitbeläävt har, well see dor to hör Tied in d’ Lääven hulpen hett.

In us neemodsche Tiet hett dat joa ok moal Tieden gääven, dor wullen Stükk ov wat Mannslüüd in hör Glieksberechtigungsmeenen föör Gewalt dat ‘Hebammenwark’ utföören. Dat is denn woll nich in de Büx goahn, is oaber sass wäär inschloapen, as dat Köänen dorto noch gannich lopen kunn.

Mannslüüd döägen ähm nich dorto, dat Lääven, wat see sülven inplanten, gereuen un wassen to loaten. Hör Part is denn eder wäär, dat Lääven uttolöschen, wenn hör denn wäär noa Kreechspeelen tomoot is. Nu schall dat joa to Ennen goahn mit dat Doon van de letzden Moder Griepschen. Ikk mach hier nu nich belüchten, well mit sien Sinnen dorachtersteit, dat to bedrieven.

As ikk van de Bedrüüs lääst hevv, dor schoot mi blods dör de Kopp, dat dat mit de Minschen säker bold netso geit as mit de Hööner un dat Utbröden van de Keukens in us Tied: Kerl springt up Wiev — dat Ei, dat see lächt, kummt furrs in een Kist — een Hülpsbrägen hollt de Waarmte un de Fuchtichkeit liek, un noa de Tied van nägen Moant klautert een neäd Minschke ut de Klapp. Denn dröfft see blods nicht vergääten, een Schleef föör de eerste Schlach up de Mors mit intoboen, wiel anners in Tokunft nümms mehr kreien wüür.


23.2.14 Dat Volk kann schmachten ...

“... füllt dem Bauern Scheun’ und Faß.“

Düütschland is middelwiel to een Burderee mit Schüüren oahn Dakken un mit Föäten oahn Boddens rünnerkoamen. De Knechten un Maiden up de Buurnploatz, de knoien un marachen wiers so veel, as see dat köänt. See plöögen, see ergen un planten, see höögen un see pläägen de Planten mit Haartblood un Schweet, dat see veel Frücht brengen. Dat kricht see ok meesttieds good togaang. Aarnten un infoahr’n in Schüüren un Föäten dröfft see de Frücht foaken ok noch — doch bi dat loater denn De-Frücht-van-hör-Warkeree-Geneeten, dor hollt dat denn ok all up. Wiel de Buur Düütschland blods noch Schüüren oahn Dakken un Fatten oahn Böän hett, is de Aarnt noa d’ Inbrengen furs verröt’t ov glieks in anner Buuren hör Schlööt lopen un hett sükk dor in de alltieds döstige Grund verdeelt. De Buur in de goode Sönndachsstuuv van dat Buurenhuus Düütschland, de hett sien Spieskoamer un sien Taaschkes noa de Aarnt liekers flink bit boaben hen vullmoakt. Dormit kann he de Tied bit noa de näächste Arnt good överstoahn — alldiwiel sükk dat dösige düütsche Volk mit de Puulen un de Krömmels, de van de Buur sien Dischen noa ünnern up de Grund faalt, begnöögen moot. Dat de Buur dat goodgeit, dat is joa alltieds doran to kennen, wat he sükk föör neeä Residenzen booen lett, wiel he dorvan dröömt, as Gott in Limbörch woanen to willen. Man sücht dat ok doran, wat he sükk wäär föör een grötteren Krüdelkoar tolächt ov in wekke Hörn up de Eerdengrund he sien Bleesuldoatens henstüürt, üm dor mit de annern Buren Kreech to speelen. De een ov anner Buur lächt sükk denn ok woll dit ov dat neeä Lustmaidje to ov richt sükk ok woll een Kinnertuun mit luuder noakelige Jungs, mit de he sükk denn vergnöögen deit, in.

Un dat Leechste dorbi is — wenneer de Minschen denn üm sükk tokieken noa de anner juropiensch Buurenploatzen hen, denn dröfft see noch mit ankieken, wo dor de Frücht, de mit hör Haartblood un Schweet in de Grund van de Buurenploatz Düütschland wussen sünd, upfräten warden.


19.1.14 Givt dat eelich noch wat Moiered as Kreechspeelen?

Ikk kann mi dat hoast nich denken, wenn ikk dorvan hör un lääs, dat us Regeern in d’ Ooch foat hett, noch mehr düütsch Suldoatens in d’ Haart van Oafrika to stüüren, üm de Franzmannen dor hör blöderk Handwaark lichter to moaken. Dat is doch ächt moi — de düütsch Suldoatens sörgen föör Äten un Drinken, see sörgen dorföör, dat de Schloapstäen in Riech sünd, wenn de Franzmannen van d’ Hauen un Stäken in d’ Loager trüchkoamt — de düütsch Suldoatens sörgen dorföör, dat ok jümmers genooch Reev dor is, üm de annern doodtoscheeten, wenneer dat föör de franzeusch Marjann hör Jungs denn wäär heet: „auf in den Kampf“ — de düütsch Suldoatens stüürt denn de Foahrtüügen mit ov oahn Ketten, dat de Kombattanten ok flink genooch van een Schlachtfeld noa dat anner henkoamt. Ikk much nu oaber to geern denn noch weeten, ov de Marketenderinnen föör de Frontbelüstigung ok düütsch besett sünd. Denn dat Hen un Her tüschen Michel un Marjann up disse Oart is joa nu keen Kreechsverbrääken mehr. De Mannslüüd bi disse Part worden joa nu nuch mehr exekuteert un de Froolüü köänt hör Hoar joa ok behollen, noadem see sükk denn mit en Mannsbild van de anner Rhijnsiet inloaten hevvt.

Överhaupts ward dat nu joa woll allens anners in un üm dat düütsche Militärtüüchs herüm. Us Landje hett joa nu keen Iisenboart van Kreechsminister mehr. De letzde hett de Pastersdochter ut dat Mekkelborgsche — ov Teflon-Angie, as de de Pinkertonarven van de Günntsiet van dat Westenwoater hör nöömt hevvt — joa van buten noa binnen hoalt. Nu blieven de Pinunsen, de he so verkleit, joa tominnst in de Knipkes van de düütschen Vöördeelsnäämer un verzsakken nich mehr in de utlandschen Lüchtlokken.

Nu steit joa een Froominsch de Wehrmacht vöör — de Keksprinzessin ut Hannower. Najoa — tominst is nu ja wäär blau Blood an de Spütz van de Schwadrone. Un de Kinner, de de Suldoaten denn in Tokunft tüügen, de kriecht wiers denn glieks een heel büld van de Welt to sehn, wenn see mit Moder un Voader Suldoat denn mit en Panzer up Sönndachstuur goahn. Wiers givt denn ok bold een „Van-der-Leyen-Regiment“ — su as ünner Kaisers anno dunnemoal de „Lützowschen Rieder“ — blods ditmaol as Schokkelpeerd-Uloanen mit 52 (tweeunfüfftich) Kusen.

Ikk kann nu blods noch noa achtern in de Geschichtsbooken griepen up een Spröäk van Heuss’ens Theo, de he in 1957 (nägenteinsöbenunfüfftich) bi een van de eerste Rekrutenvereidigung noa de Hitlerkreech bi us losloaten hett: „Nun siegt man schön.“ Denn ok vandoagen word doch säker nich in een Kreech trukken üm upletzt dat blöäderk Spill to verleesen. Ovwoll ... verleesen deit man bi su een Spill doch jümmers — ok wenn de Regeeren meent, dat man wunnen hett.


30.12.13 De Tied retuur …

Un wedder is een Winachten Güstern, un wedder geit een Joahr to Ennen. In een poar Stünnens kikkt de Minschheit wedder dreeunnerdfiefunszäßtich Doagen retour. Dreehunnerdfiefunszäßtich Doagen — wiel in Tweeduusenddartein de Hornung joa keen lütten Kron upsett har – vanwägen keen Schkaltjoahr un so un dat de Tied mit de Tied nich anfaangt to humpeln un över sükk sülven to strumpeln.

Dreehunnerdfiefunszäßtich Doagen – un elker Dach veeruntwintich Stünnslang vullpakkt mit Lääven un Leevde, vullpakkt mit Frünndschkupp un Bliedheit, vullpakkt mit Freud un mit Höögen, vullpakkt mit Warden un Gereun – up de een Siet.

Un up de anner Kant?

Vullpakkt mit Beschieten und Bedreegen, vullpakkt mit Undöäch un Leegen, vullpakkt mit Striet und mit Kreech, vullpakkt mit Hauen un Stääken, mit Ünnern un Leech un an d’ Ennen mit Nod un mit Dod.

Un wat hett de hooge Hillichkeit hoast an d’ Ennen van d’ Joahr, an Winachten dorto to särgen – doch niks, as "Jo is een Heiland geborn". Rekkt dat – ov hört dor nich noch een bietji wat anners un wat mehr dorto? Ikk meen van wall. Ikk froach nu, wor de Moot blääven is, de Moot uptostoahn un mit liek Krüüz un mit kroaden Kopp aal dat to benöömen, aal dat an d’ Brett to spiekern, wat sükk tomeist boaben in de Gesellschkupp, un dor in de ünnersten Leechten ovspeelt?

Ov trekken de Froons- un de Mannslüüd, de Dach föör Dach un Nacht föör Nacht in Gotts Dennsten stoaht, dat hillige Tüüchs blossich an, wiel dat so good lett un wiel sükk dat dor in so moi schlau schnakken lett – vanwägen Obrigkeit sien un Untertan weesen?

Ikk weet, see sünd nich aal so, de Minschen ünner dat Krüüz – oaber de, de nich so sünd, de sünd to minn, de sünd nich luut genooch in hör Särgen. See koamt nich tägen dat Geräär un dat Gebölk van de an, de jümmers luuthalsich kreien, dat see mit hör Gedoo doch blods dat Beste willt. — Kiek, un dor froach ikk mi, woarüm nich mehr Minschkes luut un düdelk un öäpentlich froagen (un nich blods achter de vöörhollen Hannen), well sien Bestet see denn nu willen. Un wenneer see, de Moakers, denn eenmoal blods eerlich weesen, denn würn see särgen, us eegen Bestet un dat van de Düwel in us.

Oaber villicht ward dat in Tweeduusendveertein joa allns heel anners, allens heel bäter in us Land un in de Welt.

Dat wünsch ikk van Haarten föör jo un mi vöör dat tokoamen neeä Joahr.


22.12.13 Gnaad orr Recht? Dat Putin-Syndrom


Klick op to'n Vergröttern!

Dat Putin-Syndrom, dat arrogante Begnadigen, schient ok in Düütschland üm sükk to griepen — tominnst schient dat bi dat Amtsgericht in de Hüdelbargen, dor in Wuppertoal all een Foot in de Dör to hemmen. Na joa — wunnern deit mi dat gannich, dat dat jüüst in dat Staddje mang de Wupperbargen geböört, denn dor is joa een büld anners as annerswons. Dor jükelt de Stroatenboahn joa sogoar mit de Röö noa boaben över dat Ploaster mang de Hüüsen.

Dor hett doch de Gerichtsboas verrafftich een oled Minschke to Winachten buten de Kaschottdören sett't. Dat man in Düütschland een oled Minschke in su een hilliged Öller wäägen een poar Billets för de Stroatenboahn nich betoalen överhaupts achter Schlött brengt — dat is alleen all een Schandoal. Eers recht, wenn man bedenkt, dat bi us up de anner Kant Milljonenbedreegers in Freeheit un sogoar in Amt un Würden blievt. Ikk hevv denn oaber moal sinneert, wu dat woll is, wenneer dat heel anners wee. Man schull sükk ok dat näämich van twee Sieden bekieken.

Villicht wull dit oled Minschke joa gannich ut de Waarmte in de köölige Lücht in buten. Villicht wee se joa blied, föör de Winterdoagen een Dakk över d' Kopp to hemmen. Villicht wee see joa dankboar dorföör, dor achter de Tuchthuusmüüren elker Dach genooch to äten to kriegen. Villicht hett see sükk joa hööcht, dat see sükk föör de koole Tied sülven keen Kleedoasch kopen bruks. Well weet dat all. Wunnern wüür mi dat nich, bi de leege Renten un dat düüre Woahnen in use Tied.

Use Gesellschkupp de is woll nich bloodaarm — liekers is see oaber geföölskollt as man wat.


5.11.13 Wat is blods in Düütschland los?

Besteiht us Politikergesellschkupp hütigendoachs eelich blods noch ut Lüü, de mien Opa vöörtieds as Pakk benöömt har?

Dat Spill wat us dor upstünnds in us Riekshauptskuntrei up de groode Büün boaden ward, dat lett keen anner Denken to.

Dor geit dat tovörderst blods noch dor üm, well an besten de Woahrheit verbuugen kann, well am fellsten dat as „ovlopen Good“ in de Dranktünn hauen kann, wat he de Krüüzenmoaker in d’ Land vöör de Woahl versproken hett.

In Rüggelslopen sünd use Politikers schiens aalmitnanner Rekordholler. Dat kann de een noch bäter as de anner. Wat is dat denn anners as Leegen un Bedreegen. To dat Volk van Woater predigen un sülven Wien ut gülden Bäkers suupen, su as de Stinkerkääskaarkenkeerl ut Limborch dat wiers doahn hett, dat is dor joa wall noch Kinnerkroam täägen. Pinats, as dat vöörtieds een Düütschbankboas moal nöömt hett. De sülvige Düütsche Bank, de nu ok de Stoatsavkoaten in d’ Huus hett – ok woll wäägen Leegen un Bedreegen, as dat heet.

Sitten us groode Aktienünnernäämen, de grooden düütschen Konzerne, blods noch Minschen vöör, de meenen Recht un Gerechtichkeit noa hör Möäch so henbuugen to köänen, dat dat föör elker Mänätscherboas van hör jüüst so passen deit as he dat neet bruukt? Dor stellt sükk so een Heiopai ut dat Bajuwarische, de irgendwenn in sien Lääven moal een bääten mehr Footballspeelen kunnt hett, doch wüggelk öäpentlich hen, un verglikkt de Gesetzenverwachter in Düütschland mit de katholsch Kaark – vanwägen een tweede Versöök.

Dor sitten de Grooten van VW un Daimler, van Audi un de Telekom tohoop, un hollen mit aal hör Gewicht an denn bajuwarischen Wurstmaxen, de de Stoat, de aal de Minschen, de joa disse Stoat sünd, üm Milljonen Düütschmark an Stüüren bedroagen hett, in Amt un Würden bi de Münchner Footbaal AG fast. Aal de Grooten ut de Weertschkupp, de in hör eegen Bedrijfen denn lüttsten Deef ov Bedreeger van nu up glieks up de Stroat setten loaten – ok denn, wenner dat blods üm een Plakkmark ut de Portokass, ov üm een rötterken Appelsin ut de Mülltünn geit.

Düütschland, Düütschland. Good weesen diene Büppersten dör de Tieden noch ni nich – nu oaber sünd see heel bit up de Knoken dör un dör fuul.


4.11.13 Woarüm disse Nöächte noa Weesten to?

Wat moakt us anner Minschen mit scheddrige Hannen eelich jümmers glieks so vertroot? Is dat villicht dat Weeten üm use eegen „Unfaardichkeit“? Ov is dat, wiel wi ok moal geern mit schedderige Füüsten in de Welt um us to rümwöölen muchen, us dat oaber liekers nicht troon, wiel us Ollen all jümmers mit us schullen hevvt, wenneer dat nich blods bi de scheddrigen Hannen bleev un de Plünneree an d’ Liev denn furs netso utseech? Ikk besinn mi noch nipp un nau, dat us dat in us Kinner- un Schooltied tomeist in de Schoolfrünnens Tohuusen trukk, in de dat denn so bietji as bi Hempels ünner d’ Sofa utseech, as de Noabersch dat denn spitzmulich nöömden.

Wee us dat bi us in Huus villicht een spierke to schier un to rein? Ov harn wi as Kinner noch mehr dat Gespöör föör Woahrhaftichkeit, dat us as groote Minschen tomeist verlüstich goahn is?

Up de anner Kant trukk dat denn us Frünnen van de „Hempelhuusen“ jümmers mit meist lüchtende Oogen in de Schoonheit van de „Örnungshuusen“ in de Noaberschkupp. Bi de eenen fääl woll dit un bi de annern dat.

Dat is woll so in us Minschen anlächt, dat wi dat, wat wi jüüst nich hemmen, stilkens föör bäter ankieken. Ov schull dat doch so weesen, dat dat „Kinnerföölen“ nörder an de Natur is as dat „Grootendenken“?

Wenn dat denn so is, denn kann ikk mi ok verkloaren, woarüm dat us Regeern jümmers so noa dat „Hempelhuus Amerikoa“ hentrekkt – denn de, de dor in us Rijkshauptskuntrei mit hör Mors up de Ministerstoolen hukeln, de sünd jümmers säker noch in d’ Kindsöller trüchbleeven.


13.10.13 De groode Freeheit

Sönndachmörgen, jüüst halvich Veer … dat is noch wiet vöör Dach un Dau. Bit dat üm Oost anfaangt to schummern, düürt dat joa noch een Settji — mit goalk Tied, föör noch in Halfnachtens Ruh een lekker Köpke Tee to drinken.

Is doch Sönndach, hevv ikk so bi mi dorcht – un, dat Elkerdachbladdje licht joa vöörmörgens nich in d’ Breefkast – de hollen joa tominnst de Sönndachsruh noch in, wenneer ok mit de Bladdjimoaker, bi us un annerswons ok, nich mehr veel Stoat to moaken is. De Schrievers dreien sükk noa mien Dünken allstoveel noa een Richt, näämich in de Richt van schidderke Doalers un Machtgeböören. Na joa, up jederfall hevv ikk dorcht, dat mi joa üm disse Tied noch niks an krüseliged Weltgeböören vöör de Footen fallen kunn.

Wenneer ikk oaber allmoal meen, dat ikk denken kunn …

De Klundji in d’ Taas de kniddelt noch van de erste Göät Tee – ut de Room is noch gannskeen Wulkje worden, as ikk — as ikk dat elker Mörgen su wennt bün – noa een van de Bloaden griep, de noch van Güstern up de Toafel lirgen. Moot ikk doch jüüst de, as dat düütsch „Revolverbladdje“ bekennde un van „Kommissar Stöver“ jümmers as „Blödzeitung“ tituleerde Axelspringerparoadepeerd Bild-Bladdje to foaten kriegen. De har irgendwell güstern bi mi lirgen loaten – un ikk har dat Deert nu in d’ Füüsten, mit een Meldung, de mi denn in d’ Denken bröcht hett.

As Balkens stunn heel lüütji up der eersde Siet: „Lebender gilt weiterhin als tot.“

Dat hett mien Denken denn eersmoal kniepoogen loaten. So een Tüünkroam, hevv ikk dorcht, wat schall dat. Weeten wull ikk nu oaber doch, wat dor mit meent wee.


Mööt "Zombies" eentlich ok Stüern betahlen? Orr kann de Mann nu verdenen, wat he will, ahn en Penn to betahlen...?

Up de Günntsiet van dat groode Westenwoater – dor, wor de Sünn van hier ut ünnergeit –, dor is een Keerl vöör Joahren, noa Joahren, in de as „vermisst“ gellen dee, amtlich as dod ovschrääven worden. Dat is woll netsu, as wenn een Ünnernäämer bit Finanzamt een Schrievmaschin oschrääven hett – de is denn ok niks mehr wert. Tominnst in de Bööker nich, ok wenn een in Wüggelk noch up ewich dorup rumjüdeln kann. Nu is disse amtlich föör dod verkloarte Minsch oaber leevich wäär updüükt un will woll sien eegen Lääven wiiderföören. Kiek – un dor hett denn een Uul säten, as mien Opa jümmers sää, wenneer een van de Jungkeerls moal düchdich een rieten leet, de denn furrs so in de Büks goahn is.

Disse Keerl nu, de mutt sien Läävdach dodblieven, wiel de Paragroafen, in de Gesetzen van de Paragroafenschoosters dor in Billy Jenkins sien Land, een Trüchschrieven nich toloaten. Bevöör bi mi oaber dat Beduuren mit de aarm Keerl reschkoapen Förm annäämen kunn, schoot mi heel wat anners dör de Kopp:

Dat is de groode Freeheit … nä nääää, nich de van Sankt Pauli, de mit de Number söben, de nich. De Keerl oabers, dor in dat Landje, wor allens mögelk is, de kann doch nu moaken wat he will, he kann nu aal dat beschikken, wat föör de Leevigen van sien Mitminschkes verboaden is. Een Doden kann man doch niks mehr willn – een Doden kann nümms ni nich wat verbeeden – nich moal dodscheeten kann man een Doden … Mannomann, hevv ikk denn so bi mi dorcht — dat is doch nu wüggelk moal de ächte groode Freeheit.


9.10.13 Kieler Sprotten …

Us Voader har up sien Landgang van See her un över Kiel moal een hollten Kist vull Kieler Sprotten mit noa Huus henbröcht. In de Joahren wee dat wiers wat seltens, denn de Fischkeree in Düütschland de leech jao heel un dall an de Grund – wiel, dat dreefen joa een büld mehr Minen in d’ Woater van de Noordsee, as man Fischkers tellen kunnt har.

Wor de Oal de Kist mit dat gülden Binnerste nu updreeven har, dor hevvt wi as Kinner gannich noa froacht – dat wullen wi gannich weeten. Wi hevvt us eenfak bannich hööcht, un dat gung us ok heel niks an. So kreech mien öllsten Broer, de denn doch woll neeschierich noa dat „Herkoamen“ van de Butenbordskamroaden“ froacht har, ruppich van sien Voader to hörn. Bi us bleev dat oaber ok blods bi dat Höögen över de Utsicht, eenmoal reschkoapen satt Kieler Sprotten äten to köänen. As us Moder näämich de lüütji hollten Kist mit hör Köäkenknieptaang openrääten har, un jeden van us de eerste Sprott in d Fuust har, dor wee dat furrs vöörbi mit Höögen – de lüütji Deerten schmoken as us Koo ünner d’ Steert – dor wee keeneen in de Kist, de noch geneetboar wee. Dor is mirdenmanken de Gooden woll een Fuulen in de Kist weesen, wee dat, wat van us Moder dorto keem. Upletzd hett sükk us Koater denn düchdich hööcht över dat „Winachsfrääten“.

An dit Belääven mutt ikk jedermoal denken, wenneer dat in de letzde Doagen in irgendeen Bladdje ov in d’ Roadio un Billerkist över dat Geböören üm de Kieler Burmestersche Gaschke geit. Mit de Parteikring üm Susanne Gaschke is dat woll netso, as dat bi us domoals mit de Sprottjes west is. Een fuulen dor mirdenmanken sörcht dorföör, dat de annern dor ümto heel fell so rüüken as de rötterke in d’ Mirden van de Drufel. Un netso as vöörtieds bi us, helpt ok dor woll blods eens – de heele Kist mutt in de Kuul. Schöält sükk de Koaters un Katten doch doarüm strieden.


22.9.13 Henning Scherf — Een, twee, dree, he lücht!

Dat hett mien Opa stilkens sächt, wenneer he van een sükksed Geböören, wat dor in Brämen nu üm Henning Scherf ovgeit, to weeten kreech.

Ikk froach mi nu, wu fost un wo wiet de Brämer Oldbörchmester dat noch drieven will – dat mit dat Verneelen van siene Reputatschoon, de he sükk in siene Amtstieden in d’ Brämer Roathuus över Joahren tolächt hett. Ov is he villicht all een bietji up de Günntsiet van sien kloaren Verstand, wenn he as Tüüch vöör een Richterdisch wat sächt, wat nu liekers nich woahr is, un wat doch güstern eers tägenwardich weesen is. Ikk weet üm de Teeken – ikk hevv dat nich blods eenmoal beläävt bi Minschen, de mi leev wäst sünd.

Ov deit he sükk blods överschkätzen un dükert noch in dat Meenen van Macht un Tosärgenhemmen ut siene Amtstieden rüm?

Henning, Henning, mach ikk dor blods särgen – dat so licht nümms sükk troot hett, wat tägen Di un Dien Doon to särgen, dat is doch laang all Güstern.

Koam to Di – koam van sülven up de Olldachspadd retuur. Anners helpt Di noch annerswell dorbi, un denn kunn dat mit Dien moien Welt, van de Du de Minschen in d’ Landje so geern un soveel vertellen deist, woll heel flink vöörbiweesen. Dat gräsichste dorbi wee denn noch, dat de Minschen üm Di to to weeten kriegen würn, dat Du ok villicht all in Diene Amtstieden mit Dien Denken un Doon in heel anner Rebetten stoahn häst, as see dat jümmers van Di glöövt hevvt.

Wees so good to Di, un doo Di dat nich ok noch an.


7.7.13 Keen Steern för Düütschland

Is Düütschland eelich all as een Steern up dat amerikoansche Flattertüüchs mit de roden Striepen to sehn? Noch nich? Denn word dat nu oaber hochnödich Tied, dat de düütsche (Toge)hörichkeit to dissed Wildwest-Imperium offziell un amtlich up disse Oart alle Welt künnichmoakt ward.


Sünd wi dorbi?

Bit güstern kunn man dat Spill üm de Düütschlandutschnüffelee van de dree westalliierten Weltkreechstweegewinnler noch as een „de Düütschen wat vöörmoaken“ ankieken. Noa dat, wat wi bit güstern van Mithörn, Mitkieken un Mitschrieven wussen, kunn man noch dorvan utgoahn, dat wi as Nation, as Volk, as Land anerkennt warrt van de Broers van de Westensiet, de Düütschland fiefunveertich schienboar wäär up de Beenen hulpen hevvt.

Siet güstern is dat anners. Siet güstern weeten wi, dat dat keen Hülp ut Sülvstlosichlichkeit un Sörch üm de Minschen in Düütschland wääsen is.

Siet güstern, siet de „Düütsch Post“ hör "Bekennerschrieven“ över hör Doon in de Welt brocht hett, weeten wi mit Wißheit, dat dat in d’ Mai 45 keen Befreeung van een Geisel west is, Düütschland is nich besett worden, Düütschland is annekteert worden. Un wi hevvt dat nich maarkt, ov bäter wi hevvt dat nich marken wullt. Un aal de Broers un Süsters, liekers ok in wekke Klöär see anfaarft sünd, de van noa fiefunveertich bit nu bi us in de Politikszopp röört hevvt un noch rümröört, de hevvt dorföör sörcht, dat dat ok so bleev mit dat Niks-weeten-Willn. De hevvt aal mitnanner figelinsch dorto bidroagen, dat dat so bleev mit de Kliister up de Oogen – ok wenn he noch so schmeerich wee.

Siet güstern nu weeten wi, dat Düütschland een van Marionetten regeerden Vasallenstoat is – anners har de „Düütsche Post“ sükk nich up disse Oart to hör Doon bekennen kunnt.

Wat hevvt see denn nu doan, de Moakers van de düütsche Post? See hevvt nettegroad datsülvige prakkiseert, wat denn schwatten Keerl in dat witte Huus sien geheemsten Geheemdennst mit de Post, mit de Breefen van de Minschen in hör Kuntrei moaken – de düütsche Post hett ok Breefen un Postpakken ovlücht, fotografeert, scännt, as man vandoach ok woll sächt – hett de Schrievers un de Läsers aal moi fasthollen un denn an de Obamasche NSA leevert.

Wat bedütt dat nu? Dor hett een Stoaatsbedrief — de de Regeern as „privoatiseert“ benöömt, wiel sien Doon denn nümms mehr kontrolleern kann – sien Weeten ut sien Doon an een feindliche Dennst leevert. Dat is Spionoasch reinsten Woaters – dat is Hochverroat in Kubiiktall.


Bolivien is gegen uns en anstännige Bananenrepublik!

Wenneer een dat in Obamaland moakt, denn word he van de Pinkertonnoafolger üm de heele Eer jocht, denn lett de schwaarte Boas in dat witte Huus Präsidentenfleegers över Jurop van d’ Hääven hoalen – denn is niks to hillich un denn is niks to düür un schedderk genooch, üm de Schien to woahren un de Macht to erhollen. Dorföör föören see denn Kreech, dorföör hevvt see Guantanamo inricht, dorföör brengt see Minschen van d’ Lääven in de Dod – liekers ok up wekke Oart.

Wenn Düütschland nu wüggelk keen Vasallenstoat – keen Steern up de Foahn mit de Striepens is, denn schull Volk sükk froagen, ov dat nich an de Tied is, föör use Volksverräter een Guantanamo intorichten.


2.6.13 In Ruh old warden ...

...un up d’ Letzt in Frää starven — geit dat in Düütschland noch?

Schiens geit dat nich mehr. Düütschlands Gesellschkupp is bannich wat verlüstich goahn. De düütschen Minschen in Düütschland hevvt foaken keen Wuddels mehr. See drieven up dat Olldachswoater as een Schkipp, wor in dat Binnerste woll de Maschin löpt, bi de dat Ankertüüchs un dat Stüür oaber verlüstich goahn is. Un de Koptein up de Brürch un de Mannschkupp an Deck sünd dor liekers noch gannich achter koamen, dat hör Schkipp up de näächste Undeepte todrieven deit, üm dor to strandjien.

Wat kieken wi, as kultiveert Minschen, as de wi us hollen, foaken scheef över de Grens noa anner Kuntreien, in de Grootfamilin tohoop ünner een Dakk hör Doagen tobrengen. Lääven möächt wie dat denn van us Küän ut foaken gannich nöömen, un so een bietji Beduuren krupt in us hoch – vanwägen de aarm Minschkes mit Jung un Old manken de sülvigen Müüren.

Un jüüst dor schullen wi stillhollen, un in us sülven rinlustern, ov wi nich eder de sünd, de to beduuren sünd.

Wat mooten wi doch föör aarm Minschkes sien, dat wi Moder un Voader in d’ Öller nich mehr in Huus bi us hollen köänt, wiel dat to stuur is, un ok nich in een Inrichting in de Nöächte van us ünnerbrengen köänt, wiel dat to düür is. Vöör veele blivt denn blods noch, de Trää över de Grens noa Osten to doon, wiel see dat Heimünnerbringen dor noch jüüst manntjen köänt. In Pol’n, in Tschechien, in Hungary scheeten de „Seniorenresidenzen“ as Pilzen ut de Eer. Hett bi us in de Riegen van de hooge Politik dor woll allmoal well över noadorcht, wat see de Minschkes dormit andoon, de in hör Waarkerlääven dorföör sörcht hevvt, dat de Nu-Poltikers düütsched Geld mit vulle Hannen, un in alle Welt, de Finanzbedreegers, de Spekulanten, de Kreechsdrievers achteran schmieten, foaken su flink achteranschmieten, dat de nich dortägen koamen köänt, de veelen Pinunsen upttobören.

Ikk schkoam mi verrafftich, to su een Volk totogehörn, su een Landje, in dat suwat mögelk is, as mien Voader- ov ok wall Moderland to benöömen – ikk schkoam mi wüggelk, mit su een Gesellschkupp de glieker Lücht oahmen to mooten.

Nu schullen aal de Minschkes, aal de Düütschen, de sükk glieks mi ok dorföör schkoamen, upstoahn, un de Politikers, de dat jümmers nich ännern willt, furrs ton Düwel to joagen, dormit wi wäär Bott in us Land kriecht föör de eegen Öllern un dat in Tokunft wäär jeden Düütschen in Düütschland un to Huus in Ruh old un in Frää starven kann.


5.5.13 Soveel du brukst...

Dit Särgen ut de Christen hör hilliged Book, ut de Bibel, hevvt de Kaarkenbüppersten över de ditjöhrige evangeelsch Kaarkendach in Hambörch sett. Soveel du brukst … dat is joa woll een woahred Woord, denn wenneer Minsch elker Dach soveel har, as he bruuken deit, denn gung hüm dat doch good – denn kunn Minsch doch sass tofrää weesen mit sien Lääven.

Dat hett mi denn ok woll gefulln, as ikk dorvan leest hevv. As ikk denn oaber dorvan hört hevv – as een Gewerkschkuppsch Boas un een Kaarkenbüppersten mit een annern tüschen sükk vörn in een hambörgsched Kaarkenhuus över Waarken un Waarkerrecht sükk in de Futten läägen hevvt, dor hevv ikk so bi mi dorcht, kiek, dat hevvt ji wäär moi henkräägen mit dat Motto: Soveel du brukst …

Woarüm hevvt ji dat denn oaber nich to Ennen sächt, woarüm hevvt ji nich sächt, soveel du brukst, dat schasst du kriegen – blods, woveel du brukst, dat bestimmen wi, wi as Kaark, denn wi hevvt us eegen Recht un Örnung. Dissed eegen Recht un eegen Örnung is oaber liekers nich van us Heergott in de Bööker schrääven worden – dat hevvt sükk de, de dor Gebruuk van moaken, van annern, de dat ok good to pass kummt, in hör Bööker schrieven loaten. Trennung van Stoat un Kaark , dat is joa woll een bääten anners meent wäst, as dat een in de Welt bröcht hett.

Un weddermoal verstääken sükk Undöächmoaker achter Paragroafen, Gesetzen un Institutschonen, un weddermoal hett de Stoatsbübbersten dor in d’ Mirden tüschen de bied Striethoamels sükk mit niks särgen dordörlaveert – oaber dat dörlaveern dat hett he joa good läärt as Kaarkenkeerl in sien Bestmannjoahren ünner een Bloodregeern.

Soveel du brukst … hevvt Mielke sien Lüü domals säker ok an hüm sächt, wenneer dat moal wäär üm wat gung – un he hett een büld kräägen, de Gottskeerl, van dat de meisten anner Minschen in dat ewige Notstandsrebett tüschen Elbe un Oder un tüschen Stiekelwier un Tuchthuus blods dröömen kunnen. Wenneer dor denn noch tokeem, dat irgendwell ut de Verwandschkupp ov de Famili de Tuchthuusstoat de Puckel todreit har, dat heet, dat irgendwell ut dat Twangs-Landje utneit wee, denn harn see tomeist in hör Ümgääven keen goodet Bladdje mehr in de Füüsten – see nich, un de Noawassenden ok nich, denn harn see näämich de Morskort trukken. Un dat meist föör een langen Tied.

Un nu steit he hier as Gallionsfigur un hollt sükk stoaatsmannsch trüch, anstatt dormanken to haun, un siene Gloovensbroers un Süsters in de Kaarkenföhrung luud un düdelk to särgen, so geit dat nich – wi sünd een Volk un bi us givt dat blods een Recht un Örnung – tominnst föör dat, wat buten de Kaarkenmüüren geböört. Un wenn binnerwendich disse Kaarkenmüüren wat ovlöpt, wat up irgendeen Oart täägen dat Butenrecht löpt un täägen de Minschen, de sükk de Kaarkenminschen anvertroot hevvt, ov de hör dör dat Butenrecht anvertroot worden sünd, denn geit dat ok nich.


16.4.13 Dat düütsche Elend

Dat allens alltied twee Sieden hett, dat is joa niks Nees – liekers üm wat sükk dat Geböören ok dreit, wor jüüst över schnakkt, wat jüüst ankääken ov wor jüüst in de Gasetten över schrääven ward. Dat ole Weeten van de twee Sieden schient oaber in so mennich Geleerden- un Ekspeerdenkoppen keen Bott inrüümt to warden. De Vöörschnakker up aal Sieden, de koamt mi foaken su vöör as mien Opas Peer, wenneer he mit een Gespann van hibbelich Vossen dorvöör up Tuur noa d’ Auerker Pingstmaarkt wee. Un dat de Deerten hüm bi dat Gedudel mit de Frachtwoagen nich dörgungen, kreegen see Schööklappen an de Koppen siedels de Oogen.

Kiek un so lett mi dat ok bi de Schlauschnakkers van eegen Benööm, de stilkens versööken (see doon tominnst so) irgendeen Koar ut irgendeen Schiet to luken, in de see dat Foahrtüüchs tomeist vöördeem sülven rinfoahren hevvt.

„AfD“ de anner Woahl föör Düütschland nöömt sükk nu een Kring van studeerde Bäterweeters, de sükk totrooen, Düütschland wäär ut de Sakkpadd ruttoföören, in de us Stoatsschkipp van unkünnige Stüürlüüd rinlaveert worden is.

Unkünnige Stüürlüüd an d’ Rüür up de Brürch van dat düütsche Stoatsschkipp, de blods noch de Kurs inschloahn, de hör de Düwel, de sükk in de Bilch ünner de Taukoamer verstoaken hett, stoadich toleustern deit. Mit dat.wat see nu fördern, dor hevvt see wiers recht. Mit hör Fördern, de Düütschen schöält ovstimmen, net up de Oart, as dat bi us Noabers, bi Tells Willem sien Enkels sied olle Tieden goaelk is, rönnen see meist open Dören bi d’ Woahlvolk in. Mit dat Verlangen, sükk in Düütschland van de Juronensüük to verovscheeden un ut Düütschland wäär Düütschmarksland to moaken sünd see ok nich allennich - dor hevvt see bi de Minschen Tospröäk tohoop – un mit hör Bewerten van de bundsdüütschen Parlamentslitten as Joasärgers un blods Aarmhochrieters vöör de Ministroabeln in d Regeern lirgen see ok jüüstemang up de Tein. Dat kummt bi de Minschen in d Land, de anners nich noa hör Meenen froacht warden, alltieds good an. Ikk froach mi blods, wat is, wenneer de eerste waarme Weihwind van koolen Olldachsstörm ovlööst ward?

Ikk froach mi, wat see, de klooken Bäterweeters van studeerden Geleerden, up de Froach antern, woarüm see eers noa soveel Schkoa un soveel anhüüpdet Elend – sünners föör de Tokunft van us KInners un Enkels – upstoahn sünd, un hör Weeten künnichmoakt hevvt.

Ikk hevv dat schoofelige Gefööl, dat ok bi disse Geleerden de Woahrhaftichkeit keen goodet Tohuus hett.


10.3.13 Mi grääst dorföör, in use Gesellschkupp old to warden …

Wenneer ikk suwat läs — as vöörmörgens wäär in us Bladdje — dat in een groodet Pläächhuus in Neddersassen, dat een noch gröttered öäpentlich Süükenhuus togehört, dat ole Minschkes, de een bääten dat Vergääten in de Hannen fallen sünd, de mehr ov minner „dement“ sünd, as man dat in de Fakksproak joa woll nöömt, dor schnaas in groode koole Luchtensoalen tohoop schoaven warden, up dat man hör bäter in d’ Ooch hett, denn grääst mi dat binner- un buterwendich dorföör, in us Gesellschkupp old to warden. Ikk froach mi nu, ov de Müüren un de Footdeelen in disse Loagerrüüms ok woll mit steensche Ploaten utlächt sünd, üm de schmörgens denn mit Brandwehrschlauchen schoonmoaken to köänen, wiel dat doch Tied un Personoal, wiel dat doch Waarkers, doch Hülpslüüd inspoart.

Un wenneer man dat denn van Föhrungssiet mit fäälend Doalers begrünnd un entschüllicht, denn grääst mi dat noch mehr – wiel to dat „keen Haart hemmen“ denn ok noch düwelshaftige Löägens dortokoamen. Föör ole Minschen, de hör Läävdach mit hör Hannen Waark ov mit hör Brägens Denken föör disse Gesellschkupp dorwäst sünd, föör disse Minschen is föör een würdiged Oldwarden keen Geld dor.

Dat schall een Minsch verstoahn, wenn he sücht un hört un elker Dach allerwons to lääsen kricht, dat de Verbrääkers ut de Geldwertschkupp, de schofeligen Banklüüd weltenwiet, van nu up glieks un oahn hentokieken ov noatofroagen van us Regeern Milljarden Euronen in de Bankmorsen stoaken warden.

Dat schall een Minsch verstoahn, de elker Dach to weeten kricht, wuveel Pinunsen Stünnens up Stünnens in de Kreegen verpulvert warden, in de sükk Düütschland van de „goode Frünnen“ van d’ Günntsiet dat Westenwoater jümmers wäär rintrekken lett.

Dat schall een verstoahn, de elker Dach süht, mit wekker Lüst in de düütsch Kuntreien van Süd noa Noord, van Oost noa West de Doalers bültenwies föör Irrsinnsprojekten in de Grund sett warden. Föör Irrsinnsprojekten, de niks anners in d’ Ooch hevvt, as dat sükk een häntigen Riech Bedriefers een gülden Mors dorbi hoalen.

Ikk verstoa dat nich - ikk schkoam mi föör disse Gesellschkupp, un ikk froach mi, wenneer de Minschen bi us, de dat noch köänt, de Kuroasch hevvt uptostoahn, un de Schülligen an disse Schküld ton Düwel to joagen.


3.3.13 Bladdji-Kultur

In d’ Bladdje rinkieken, dat is föör mi elker Mörgen sowat as mien eersted Frööstükk – dat kummt in de Riech glieks noa een lekker Köpke Tee mit Kluntji un Room, vöör een häntich Rundum Schwaartbrod mit Reschkoapen Fattbotter un dikk Buurenkees belächt.
Tee, Kluntji un Room van hier, Schwaartbrod van hier, Botter un Buurenkees van hier. Nu froacht ji jo säker wor bi mien tweedet Uptellen dat Bladdje blääven is – dat hört doch ok mit in de Mörgenriech.
Ikk hevv hoapt, dat jo dat tofaalt, dat jo upfaalt, dat dor doch wat nich stimmich is. Dor is näämich wat nich stimmich, överhaupts nich stimmich. In d’ Bladdje steit woll wiers een büld in schrääven – de Bladdjimoaker de brengt joa keen leddich Sieden ünner d’ Volk. Dat wee denn joa doch woll een bääten to döäsich.
Blods, mien Bladdje van hier, dat is tomeist keen Bladdje mehr van hier. Un doarüm steit dat ok nich mit in de Riech van mien tweedet Uptellen. Wat in mien Bladdji tomeist so insteit, wat mi un de Minschen üm mi to dör mien Bladdji elker Mörgen künnich moakt ward, dat kanns hoast in duusende anner Bloadjis överall in us Land lääsen.
Reuters, dpa, ddpa, ov wu see aal heeten, disse Püsters, de dat Weltgeböören, de Noarichten doröver un dat Kommenteeren van disse Noarichten, van een lütji Handvull Hannen stüürt, in de Welt brengen, de hevvt ok in mien Bladdje dat Särgen.
Dat is nu woll so, un dat in de Redakschon keeneen Schrieversminschk mehr is, de mi dat Doon ov Undoon in de groode Politik un Weertschkupp dör siene Oogen bekääken verklokfideln deit, dor mutt ikk mi, mooten wi us woll mit ovfinnen. Bi dat Geböören in de lüütji Poltik un Gesellschkupp is dat mit dat doröver schrieven un kummenteern all hoast dat sülvige Doon.
Oaber ok dat köänt wi wiers nich ännern – ok nich, wenneer wi dat Bladdji nich mehr koopen. Wenn de Uploach dör dat nich koopen denn to minn ward, denn ward dat Bladdji eenfak instäelt – un wäär sünd een Riech Minschkes oahn Aarbeitsstää. Dat is joa ok niks Nees in de hüütige Tied, un wi as lüütji Lääsers willt dat nu wiers nich, wiel veele van us weeten, wat dat heeten deit, oahn Waarkeree up de Stroat to stoahn. Ikk – un een büld annern geit dat furs netso as mi - nääm dat aalns in Koop, wiel ikk dör mien Bladdji wat över de Minschkes, de Vereenen un de Kultur in mien Staddje to weeten kriech, glieks mörgens tüschen Tee un Schwaartbrod.
Veel lichter hennäämen kunn ikk dat Waark oaber liekers, wenneer in mien Bladdji een spierke mehr „ächted Haartblood“ van us Modersproak, un nich blods stoadich een Gemengsel van nich recht plattschnakken köänen vermenguleert mit Hochdüütsch över de Sieden lopen wüür. Ikk moot denn jümmers an de ungeneetboare Sprokenbree van nich Düütsch köänen mit Utlandsch dortüschen denken.
Nu kriech ikk säker van een Riech „Moakers“ ut diesse Riech een düchtich Pakk Hau’ – oaber ok dat hett mi noch ni nich dorvan ovhollen, mien Meenen to särgen.


25.2.13 Stoadich Arger üm de Hööner

So kunn man dat nöömen, wat nu wäär an d’ Lücht van de Öäpenlichkeit koamen is. Un wäär tohaupts in Neddersassen, kunn man nu ok in de anner bundsdüütsche Kuntreien särgen – un dorbi son bietji mesterhaftich utkieken – so noa de Oart van, dat hevvt wi joa jümmers all sächt, dat in Neddersassen de Schwienkroam tuhuus is. De Schwieneree van Deertenquälen, van Deertenfoor panschen, van Leegen un Bedreegen in de Fleeschk- un Wurstenwelt. Wat Wunner oaber ok, wenn de Bedriefers van de grooden Deerten Kz’s mit hör Mors mirdenmang de Regeern sitten, su as dat sünners in Neddersassen goaelk is. Wiers, in de anner Bundslänner un in d’ Riek hevvt de Bedriefers hör goode „Frünnen“ – hör „Lobbyisten“ as disse besünner Szort van Röttenfangers ok nöömt ward — buten un binnen de Sabbelbuden van Parlamenten sitten, de jümmers furs dorföör sörgen, dat de Gesetzen, de dor beschloaten warden, ok nich ut de Richt lopen. De Neddersassen vertroon dor foaken leever blods sükk sülven un hör Litten, de up een Ministerstool ov in een Parlamentsbankje hukeln. Bispilln givt dat ok ut de jüngere Tied mehr as düdelk genooch.

In Neddersassen reschkoapen to wassen un bleuen anfungen is dat Untüüchs up dit Rebett in de letzde Joahren oahn Twiefel ünner de schwaart/gäälen Regeern in dat hannoversche Schlött, oaber dat man blossich, weil dat de rot/göönen in de Joahren dorföör föör dissen „Wildwuchs“ dat Land joa good vöörbereit harn.

Ikk bün nu all heel schkarp dorup, to weeten to kriegen, wat sükk de Neeuploach van rod/gröön in Hannower nu allens infallen lett, üm aal Schküld an dat Undoon de Kamroden van de anner Feldpostadress totoschuuven.


22.2.13 Well schall dat up Trab brengen ….?


Klick op to'n Vergröttern!

Dor hevvt wäär Minschen in dat eenich grenzenlos Jurop, de up akroade Oart de Hals nich vullkriegen köänt, wat su verbräkerisch anröört, dat dat eenige grenzenlos Jurop dor eelich blods noch up speen kann.

Wat hevvt see doan, de, de Deerten tüchten un fettfuttern - de, de Deerten quälen un tripileern – de, de Deerten to Dod brengen un mit dat doode Fleeschk Hannel drieven? Hannel drieven mit dodet Fleeschk van quälde Deerten, dat denn ok noch söbenmoal dör dat grenzenlos un eenich Jurop krüüzwies hen- und herschoaven ward, bevöör dat denn as „irgendwat Fleeschiged“ mit een grooten Noam up de Verbruker sien Teller laand’t – un Nümms mehr weeten kann wor dat Fleeschk herkummt, un ov dat, as wat dat Fleeschk benöömt is, ok wüggelk in de Äteree in is. Dat is su ov su ni nich good.

Nu moakt us Buuk un Daarms dat oaber joa an d’ Ennen tomeist niks ut, wat wi so Dach föör Dach so in hum rinfröten. Well dat anners sächt, de hett sien Läävdach keen Schmacht in d’ Pans verspöört, de hett sien Läävdach nich an een Toafel vöör een leddigen Teller säten.

Nu hevvt de Bedreegers oaber wat moakt, wat nich blods nich good is, see hevvt wat moakt, wat gannich geit. See hevvt mit Pharmazie versükted Peerfleeschk ut Oostjurop, ut Polen on Balkoanien ünner Rindfleeschk menguleert, un dat ok as Rindfleeschk verköfft. Wiel nu nümms rejell ovsehn kann, wat Pharmazigiften bi de enkelten Minschen verneelen deit, wenn see de mit hör Äteree upnäämen, sünd de Produkten as Hannelswoar ut d’ Verkeer trukken worden. Wat mit Giften versükt is, dat is Sünneravgefall – „Sondermüll“ – un as Sünneravgefall moot dat ok besünners entsörcht warden.

Dat is good, wiel dat joa Minschen vöör Schkoa an Liev un Lääven bewoahrt. Sünneravgefall to entsörgen dat is oaber gräsich düür – un betoahlen mooten dat de grooten Noams, de Jedeneen van sien Koffjituten ov sien Iispaketen her kennen deit.

Een Bundsdachslitt ut dat südersche Neddersassen, ut Göttingen, de hett sükk nu wat infallen loaten, üm de „Sonderentsorgung“ to ümgoahn, su dat de grooten Noams de Pinunsen vöör dat besünnere „Vernichten“ spoaren köänt. Ikk much to geern weeten, wuveele Perzenten van de inspoarden Doalers as Provischon in sien eegen Taasche laand.

He hett meent, de „Toafeln“ as de düütschen Aarmenköäkens, de kunnen joa de versükte Äteree ünner de Schmachtlieders in d’ Land verdeelen. Ikk froach mi, wat achter dat Särgen föör een Denken achtersteit. Hoapt dissen „Christendemokroaten“ villicht dorup, dat de so Afgefutterden vöörtieds an dat Gift krepeeren – un up disse Oart dat Aarmlüüproblem in Düütschland elegant un flinker ut de Welt schafft ward?


17.2.13 Eenfach utstiegen!

Villicht kann mi dor moal een helpen … Nu, mit dat Gedoo üm de öllere Keerl ut Bajuwarien, de in d’ Vatikoan — dor mirdenmanken de Hauptskuntrei van d’ Römisch Riek — nu sien Reef eenfak su henschmääten hett, wiel he de veele Theoatervörstellungen, de disse Boahntji su mit sükk brengen deit, nich mehr mandjien kann — nu is mi dat wäär in d’ Besinnen koamen, dat ikk mi as Jung all froacht hevv, wu sükk utwussen Mannslüüd blods so maalpustich anplünnern köänt, as de Katholen hör Glovensbüppersten dat doon.


"Also wenn ik schon in Hippie-Kledaasch rümmerlopen mutt, denn will ik ok "utstiegen" as'n Hippie! Nu! Ik will in en Wohnwagen leven! Ik will na Woodstock! Un "friee Leevde"! Ganz veel!"

Wenn mi in mien Kinnertied een so een Wichterskleedoasch över d’ Liev trekken wullt har – ikk glööv, ikk wee noa wietwäch utneit.

Nu sitten de Heeren Kuurienkardinoalen dor in Itoaljenien ünner de Petersdomkuppel oaber son bietji mit de Mors in de Mengselpott, wiel de Keunig van de Katholen dör de Tieden un normoal solaang Keunig is, as he lääven deit. Wenneer he denn keen Poapst mehr is, wiel he ovläävt hett, mutt allens dat wat hüm tohört, wat to sien Läävtieden an dodet Tüüchs sien „hillligen Liev“ beröört hett, ut de Welt bröcht warden.

Bit nu hett dat joa ok good henhaun – een Doden brukt joa niks mehr antoplünnern – een Doden de brukt sükk joa mit niks mehr to behangen, üm siene Mächtichkeit un sienen Riekdom to wiesen – ok een Poapst nich, denn ok föör de gellt, dod is dod. Liekers wat see as koled Fleeschk mit hum noch upstellen.

Nu hevvt see oaber de Schiet, de Krüüzbroers – de Poapst is wall keen Poapst mehr – oaber dod dis he ok nich. Wat een Mallör, kann ikk dor blods särgen.

Wat moaken de büppersten Gloovensbröers denn nu blods?

Moot de aarm Keerl nu bit an sien Ennen – dat joa su säker as dat „Amen“ in de Kaark irgendwenn kummt – van de Welt ov, allennich un noakend in een Koamer hukeln? Ikk mach mi dat nich vöörstelln – een sükkse Stroaf is denn sülven föör een hartlievigen Bajuwaren to hart.

Nääääää man, ikk much nie nich Poapst weesen. Läävich nich un dod nu eers recht nich.


27.1.13 Ikk foat dat nich …


Klick op to'n Vergröttern!

As ikk dat van dat Gewaltandoon in Berlin lääst heff, dor muß ikk mi eersmoal wäär inkriegen, bevöör ikk mien Bleepenn foaten kunn, üm wat dorto to schrieven. Ikk wuß gannich mehr, dat mien Blood so koaken kunn. Mien eersted Denken wee: Heergottnochmoal, woarüm hevvt de Minschen, de dat Verbrääken dor mitansehn hevvt, de beid wöösten Keerls nich van d’ Lääven ovbröcht? Ikk har mi in disse Momank wiers nich een Schäät dor an keert, wat de Gesetzenmoaker in us Land dorto sächt harn. De hevvt schiens joa su hör eegen Meenen van Dod un Lääven. Anners würn see doch nich in d’ Ooch foaten, dat düütsche Militär mit Blindfleegers, mit „Drohnen“ to bestükken. Dor söken mit Akribi een Hüpen Schlaukoppen in Düütschland noa een, noa dat „Unwort des Jahres“ – ikk wuß dor wall een, oahn dorbi groot överlärgen to mooten: Kollateralschaden. Dat Word schuuven see doch jümmers so grootmulich un lüttluut vöör sükk her, wenn dat dorüm geit, dat Minschen, de eelich niks mit een Soak to doon hevvt, bi de Striet tüschen de Annern dodblääven sünd. Kummt dor nu ok woll een her un beteekend dat beduurenswarte Froominsch ut Berlin-Pankow as „Kolleteral“schkoa? Ikk tööv dor hoast drup.

Ikk wünsch mi nu wüggelk nich jümmer mehr utländsch Lüüd hier in Düütschland – oaber in disse Momank hevv ikk mi een indisched Blitzgericht – mit de Kuroasch, föör sükkse Verbrääker de Dod to verföögen – wünscht.


19.1.13 Dat Füürteeken van Colonia

As een Füürteeken van Kaarkenungedoo – in disse Part nu van de katoolsche – steit dat Avwiesen und dat een junget Froominsch, de Gewalt andoan wuur, keen Hülp tokoamen loaten van de Bedennsten, van dat Dokterschpersonoal in twee kölsche Sükenhüüs, de van de „Cellitinnen zur hl. Maria“ droagen warden. Ikk much nu wüggelk moal weeten, wat Moder Maria vöörtieds dorto sächt har. Dissed Doon up Anwiesen van Boaben hett nich blods bi de Kölschen Minschen dat Geweeten in Wallung brocht – dat hett dat heele Land upräächt un in Brast brocht.

Nich so de Stoats-Gesetzenverwachter in d’ Kaarkenkuntrei üm de Dom ümto. De hevvt mit hör Särgen up dat Verwachten, dat see een Verfoahren in Gang setten schulln, de Kaarkenbüppersten een, as dat in Düütschland all siet leege Tieden so goaelk is, een „Persilschien“ utstäelt. Dor sünd de Kölschen denn ok gannich su pingelich un schuuven hör Nichmöägen van de Düsseldörpers ok sass an de Kant – wiel dat sükkse „Wittwaaschkschiens man blossich in Henkelhuusen – in ‚lütt Paris’, as Düsseldörp ok nöömt ward, -gääven deit. Wat schall Minsch nu dor achter vermoden? Dat lett doch hoast netso, as wenneer de Meisnersche Arm as de vatikoansche Staddholler in dat rheinsche Deepland starker is as all de weltlüftige Örnung tohoop – wenneer dat denn drüm geit, Froonslüü un Kinnergood för dat Undöäch ov Ungedoo van irgendwekke Mannslüü to bewoahren.

Mi schütt dor liekers wat Goodes in mien Sinnen – een Waark dör dat de böverste kölsche Gloovensbröer heel flink begriepen wüür, wu een hülplos Minschke tomoot is, wenn hüm een wöösten Keerl ov ok Froominsch mit irgendwat ov irgendwu an d’ Liev geit.

Mit veer Tampens, an Hannen un Footen un oahn Kleedosch an d’ Liev, tüschen de beid Toorns van de groode kölsche Kaarkenboo fastmoakt un twee Doach langvan aal Kanten bekieken, beluuren un begaffen loaten. Mit Säkerheit wür dat dat Denken in su mennich Koppen ümdrein un in een annern Richt as nu lopen loaten.

Ikk mach mi ok woll vöörstelln, dat so een Geböören in de tokoamen Tied un ok woll föör langer Tied mennich Schojakk dorto brengt, sien schmeerich Hannen ov villicht ok noch wat anners van Wichters un Kinnergood wiet genooch wächtohollen.

All de Waarkers in disse Hüüs, tomeist sünd dat jo Doktersch, de up disse Oart de Glovensverwachter as hör Brödjigäävers to Dennsten weesen sünd, de kann ikk blods luut toropen, Lüü schkoamt jo wat – un denkt moal, dat wee jo eegen Fleesch un Blod weesen, wat ji noa so een gräsich Doon ovweesen hevvt …


13.1.13 Kiek moal an …

Wenn dat vandoach üm us Modersproak geit, denn verwachten de Minschen ton gröttsten Deel een bietji verschroaben un knustich Charakterkoppen as Schrievers un Schnakkers. Well mit Plattdüütsch buten de Dör van sien eegen Koamer geit, de moot sükk foaken so gääven, as wenn he nich heel dääch is.

Denn – Plattdüütsch, dat is doch wat van güstern. Well Plattdüütsch as sien Sproak ankikkt, de kricht mennichmoal blods Bott up de Büün, wenner man hüm ansehn kann, dat de Mester in d’ School dat düchdich stuur mit hum har. Dat is bi de meesten Minschen, de Platt schnakken, wiers nich so – un bi de, de mit Plattdüütsch schrieven noa buten goahn, all gannich.

Dat Leege doaran is blods, dat een büld Plattschnakkers un Schrievers sükk denn dornoa gääven, um överhaupts een bietji Bott up de Büün to kriegen.

„Einfältig, leicht zurückgeblieben und unbeholfen müssen die Figuren erscheinen – dann können wir sie einbauen“, hett mi moal een Gröttde sächt, de in de Medienwelt wat to särgen har. „Intelligenz und Zeitnähe ist auf dem Gebiet nicht gefragt.“

Kiek, hevv ikk bi mi dorcht: nu weets du dat joa ok, un hevv mi to glieker Tied froacht, wat ikk mit mien Weeten denn nu anfangen kunn.

Leeve Lüü, de ji över de neemodsch ‚Medien’ as dat vandoach heet, regeert – pakkt jo kruuset Denken bi de Sied, un loat eenfak mehr Plattdüütsch to. Ji schöält jo wunnern, wu de Plattdüütsch Schrievers un Schnakkers up de Höächt van de neeä Tied sünd – ok wenn see ov un to in een stillen Stünn’n mit hör Mors bi Oma un Opa in d’ Sofa sitten, üm sükk van d’ Olldachsgedrüüs to verhoalen.


11.1.13 Woarüm dröfft dat eelich nümms weeten?

Wo is dat nu eelich mit de Kaark, un hier sünners mit de katholschen, un mit dat de Büppersten hör Weetenwill’n üm dat Doon un nich loaten köänen van su mennich Kaarkenkeerl, achter ov manken su mennich faste Kaarkenmüüren, in de Tieden bit noa de Krüzigung trüch (dat Beteeken as Gottsdeener, dat verkniep ikk mi nu wüggelk – wiel, anners kunn ikk woll so stuuv van mien Glooven an de Häävensmacht ovfall’n)

Wenneer ikk nu schrääven hevv van Kaarkenkeerls, denn is dat säker nich su heel stimmich, oaber in de böäversten Riegen van de katholsche Kaarkenwelt givt dat nu joa blods Krüüzbroers. De Krüüzsüstern sünd joa tomeist un mit tomeist anner Sinnen in de Koppen blods in de leegeren Leechten van dat römisch katholsche Gloovenshuus to finnen. Woarüm willt nu de Gloovenswachtlüü up böversten Toorns van de katholsche Gloovensfeste nich, dat de Minschen buten de fasten Kaarkenmüüren to weeten kriegen, wat de eers halfkloaren un eers halfhoogen Minschkes, de de Kaark as Institutschon anvertroot worden sünd, un de joa hoast aal noch Kinners in Nod, Kinners in Haartens un Seelenpien weesen sünd, binner de fasten Kaarkenmüüren van Kaarkenminschen dör de Tieden andoan worden is.

Hevvt see Manschetten dorföör, dat hör villicht een van Upkloarers ünner hör eegen Kutte kikkt, un dor villicht wat spitzt, wat keen Lächte verdroagen kann? Su as de Böäverhirten sükk nu up de Achterbeenen stelln, blivt us doch blossich, sowat dor achter to vermooden. Föör aal de Minschkes, de dor hör Lääven lang ünner lääden hevvt, föör de moot dat doch nu weesen, as wenn dor wäär een in hilliged Tüüchs gekledd ankummt un hör mit irgendwat van sükk in d’ Lääven geit. Nä man, ünner een Dakk, wor sükkse Minschen dat Särgen hevvt, dor much ikk nich een Minüt in Huus weesen – ok wenneer see dat aalmitnanner „Gotts Huus“ nöömen. Dor bün ikk doch leever ünner de näächste Brürch mit blossich de groode Hääven över mi as Dakk – denn dat is wüggelk use Heergott sien Huus – un dor kann ikk to nod ok utneien, wenn mi een annern mit wat van sükk an d’ Lääven ov villicht ok woll in d’ Liev rin will.


6.1.13 Torüch un noa Vöörut …

De Fierdoagen van Winachten, Olljoahrsoabend un Neejoahrsdach sünd nu siet een poar Doagen allwäär Güstern.

De Tied tüschen de Tieden is joa jümmers sowat as een lütten Leechte in de hümpelige un ok foaken strumpelige Tiedenloop van Iismoand Een över de Vöörjoahrs un de Sömmertied bit hen to Iismoand Twalf un denn de näächste Leechte in de Tied. Ikk froach mi blossich, wat de Minschkes in de Tied, in de hör Geweeten keen puusbakkich Engelsklöär un keen sieden Flöägels anhett, mit de Tied, de hör alltied schunken ward, beschikken. See suusen dör dat Lääven, see verneelen de Welt, sünd an d’ Ennen denn allerwons wääsen, see hevvt een büld Löägens vertellt un sünd denn upletzd blods noch an grääsen.Dat geit üm d’ Regeeren, dat geit üm d’ besetten van Amten un Stäen, dat geit üm dat Kapern van Positschonen, in de sükk dat Bedreegen deit lohnen. Moal Tied föör de anner föör Tohörn un Schnakken – de steit nich up d’ Brett, de deit joa keen Doalers in de eegen Büdel denn pakken.

Man gallert stilkens up de groode Trummel, man tutert in de letzde Hörn, man kledd sükk in de düürste Fummel, spillt elker Joahr dat Spill van vörn. Kunn dat denn nich moal anners weesen – moal een bietji weltgerecht, denn kunn de Welt doch moal genesen … und dat, dat wee doch ok nich schlecht.


31.12.12 Tiedensfroagen …

Een heelet Joahr mit siene Doagen
dat is nu Mörgen allwäär Güstern
ikk much mi foaken sülven froagen
ween dat nu Broers, ov ween dat Süstern
moal leepen see in d' Sönndachskleed
een annermoal in scheddrich Büksen
moal deen see su, as harn see freet
un leeten dat Vergnöögen bliksen
moal ballerdn see mit'n Scheetgewehr
up allens wat sükk röögen de
moal blaarden see vull Haartenssäär
over hör Frünndens Blood in witten Schnee
moal seeten see an vulle Dischen
moal keek de Schmacht ut leege Doagen
moal danzden see up grööne Wischen
un hevvt toglieks de Welt beloagen
ikk hevv mien Frää nu mit hör schloaten
pakk see in de Vergäätensschuuv
hevv noch een lüütji Troan vergoaten
hier in mien stillen Schrieverstuuv.


30.12.12 2012 is Güstern …

Dreehunnerd, un noch särß moal dorto,
keem dat Bladdje in d' Huus, elker Mörgen —
wi bruksen keen een Trää rut ut de Dör,
üm us dat Neeä ut de Welt to besörgen.
Ov dat de Noaber sien Kindsdööp,
ov de Hochtied van Frünnen —
allens dat de us de Zeitung verkünnen.
Wat in de Weertschkupp an Wichtigs geböör,
ov de Regeern an Gesetzen beschloaten,
wenn irgendwons up de Eer een Mallöör
un irgendwell irgendwons well dodgeschoaten.
Över dat Winnspill van usen Footballvereen
kunn'n wi us annern Dach höögen —
ov över de Troanen, wenn dat Spill gung in d' Büx.
Mit een Bladdje in d' Huus is Nümms nich alleen —
in d' Zeitung steit well de annern deit nöögen
un well as Warker di helpen deit,
wenn bi di in d' Köäken moal dat Spöölwoater steit.
In d' Bladdje steit Woahrschoo
föör de Lüü an de Döören bedreegen —
un dorin deit ok so mennich Politiker
de Minschen beleegen.
Us Zeitung de helpt us kroad dör de Tied —
ikk kunn nich up dat Bladdje verzichten,
un bün elker mörgen vöör d' Frööstükk all blied
över dat neeä Berichten.


28.12.12 De Tied retuur un noa vörn …

Un wedder is een Winachten Güstern, un wedder geit een Joahr to Ennen. In een poar Stünnens kikkt de Minschheit wedder dreeunnerdsärßunszäßtich Doagen retour. Dreehunnerdsärßunszäßtich Doagen — wiel in Tweeduusendtwalf de Hornung joa een lütten Kron upsett har – vanwägen Schkaltjoahr un so un dat de Tied mit de Tied nich anfaangt to humpeln un över sükk sülven to strumpeln.

Dreehunnerdsärßunszäßtich Doagen – un elker Dach veeruntwintich Stünnslang vullpakkt mit Lääven un Leevde, vullpakkt mit Frünndschkupp un Bliedheit, vullpakkt mit Freud un mit Höögen, vullpakkt mit Warden un Gereun – up de een Siet. Un up de anner Kant? Vullpakkt mit Beschieten und Bedreegen, vullpakkt mit Undöäch un Leegen, vullpakkt mit Striet und mit Kreech, vullpakkt mit Hauen un Stääken, mit Ünnern un Leech un an d’ Ennen mit Nod un mit Dod.

Un wat hett de hooge Hillichkeit hoast an d’ Ennen van d’ Joahr, an Winachten dorto to särgen – doch niks as jo is een Heiland geborn.

Rekkt dat – ov hört dor nich noch een bietji wat anners un wat mehr dorto? Ikk meen van wall. Ikk froach nu wor is de Moot blääven is, de Moot uptostoahn, un mit liek Krüüz un mit kroaden Kopp aal dat to benöömen, aal dat an d’ Brett to spiekern, wat sükk tomeist boaben in de Gesellschkupp un dor in de ünnersten Leechten ovspeelt?

Ov trekken de Froons- un de Mannslüüd, de Dach föör Dach un Nacht föör Nacht in Gotts Dennsten stoaht, dat hillige Tüüchs blossich an, wiel dat so good lett, un wiel sükk dat dor in so moi schlau schnakken lett – vanwägen Obrigkeit sien un Untertan weesen? Ikk weet, see sünd nich aal so, de Minschen ünner d’ Krüüz – oaber de, de nich so sünd, de sünd to minn, de sünd nich luut genooch in hör Särgen. See koamt nich tägen dat Geräär un dat Gebölk van de an, de jümmers luuthalsich kreien, dat see doch blods dat Beste willt.

Kiek, un dor froach ikk mi, woarüm nich mehr Minschkes luut un düdelk un öäpentlich froagen (un nich blods achter de vöörhollen Hannen) well sien Bested see denn nu willen. Un wenneer see, de Moakers, denn eenmoal blods eerlich weesen, denn würn see särgen, us eegen un dat van de Düwel in us.

Oaber villicht ward dat in Tweeduusenddartein joa allns heel anners, allens heel bäter in us Land un in de Welt.

Dat wünsch ikk van Haarten föör jo un mi vöör dat tokoamen neeä Joahr.


9.12.12 Tweersken-Sönndach

Tweekersen-Sönndach is vandoach —
dor much ikk wat to särgen,
twee Luchten brann'n, gannskeen Froach,
inmirden grööne Dannen …
dat lett so freedelk — oahn Gelaarm —
inmirden van de Weltens Kollt
lett dat so schulich waarm,
uns sächt us, Winachten is bold.
Loat disse Dach denn saacht verstrieken,
loat buten Huus de Olldachswelt —
Du spöärst Bedrüüs denn van Di wieken,
föölst woll Di ünner Häävens Telt.


2.12.12 Teflon-Angies Streichorchester
… ov: De Kasnerdochter hör Fidelkünsten

Hoast een halved Joahrhunnerd – een spierke över de biblischen veertich Joahren – geev dat up düütschen Grund joa een tweedet Düütschland, in dat de Minschen, de manken siene Grens lääven mussen, ton Deel aal hör Hoapen up een anneren, up een bäteren Welt lächt harn. Blods dat de, de manken disse Grens lääven wullen, een anner Denken un Sinnen in hör Sinnen harn. Hör Denken stunn up Dod un Iisen föör de, de eelich heel wat anners wullen föör dat Land, föör sükk un föör de Kinner – föör de noawassend Genratschonen, föör een bäteren Tokunft. Un wäär wurn see bedroagen un beloagen, Minschen – netso as in all de Tieden vöördem – nu blods in een annern Klöär. De Dod wee nu nich mehr pickschwaart ov rüsterk bruun – de Dod de wee nu lüchtend rot, un de Droom van aal de Minschen is denn upletzd doarin ovdrunken. Bit up dat Sinnen van de, de liekers de heele Tied up de anner Kant stunnen – de as Fettoogen up een moagern Szopp all jümmers boaben dreeven. Noa dat Ünnergoan van de rodeSzopp drieven disse Drievers nu boaben de Szopp van use Gesellschkupp. Un netso, as see dat vöörtieds in dat tweede Düütschland doan hevvt, netsu moaken see dat nu ok. In dat tweede Düütschland geev dat ton Bispill een annern Landkoart – een geografisch Kort up de een heel büld up fäälen de – dat hevvt see, de Fettoogen, eenfak wächsträäken. Dat geev denn in dat tweede Düütschland woll twee Woahrheiten – een de woahr wee, un een de in de Fettoogen hör Oogen woahrweesen schull. Hier - in dat eerste un dat nu wäär eenzige Düütschland - givt nu een Tostandslandkoart van Aarm un Riek in de Gesellschkupp, bi de see, de sülvigen Fettoogen, ok dat Deel wat hör nich tosächt hett, eenfak wächsträäken hevvt.

Nu givt dat hier ok wäär twee Woahrheiten – dat wüggelk Woahre, un dat wat in de Oogen van de Fettogen woahr weesen schall.

Un wat läärt us dat? Wat man as Fettooch eenmoal läärt hett, dat sitt föör alle Tieden – liekers up wekke Szopp man as Fettooch ok schmemmen deit.


30.11.12 "Brot für die Welt"

För well is denn dat Brod in de Welt – well sien Schmacht up de Eer word dordör minner?

Düwel noch moal … wat för’n Hüpen Doalers. Su schoot dat luut ut mi rut, as mi vöörmörgens de Tallen ut us Bladdje in d’ Ooch sprungen.

Söbenhunnerddreeunfüfftichduusend Euronen – dat sünd jümmers noch Eenmilljonveerhunnerdfiefunveertichduusendsöbenhunnerdszäßtich Düütschmark.

In Tallen sücht dat een bietji kloarer un begrepelker ut: 753 000 €uro ov 1 445 760 Mark hevvt de Evangelen, de Minschen in Ollnbörger Land in d’ verleeden Joahr mit waarm Hannen föör „Brod föör de Welt“ gääven. Een „Rekordergebnis“ is dat, as he dat mit Stollt beteekend hett, de Kaarkenminsch.

Nu säch mi nümms, dat man dat Word Düwel nich gebruken schall, wenn dat üm een Bewennt van een Kaark geit. So mennich Broer ov ok woll Süster in Kaarkens Dennsten steiht näämich de Keerl mit de Höörns un de Klumpfoot ünner sein steert een Ennen nörder as sien Broer dor an d’ Krüüz – ok wenn see dat sass anners särgen.

Minsch schall näämich jo nich glööven, dat jeden Hilligenschien, de he to Gesicht kriegen deit, ok een ächten is. Liekers wat de Minsch dorünner föör een Amtsnoam vöör sükk herschufft, liekers ok wu grood dat Krüüz is, wat hüm föör de Böst bummelt.

Wat hett he noch sächt, de Öäpenlichkeits-Schnakker van de Ollnbörger Lutheraners? Mit dat Geld kunn veele Projekten up de Eer Stöähn gääven wurn. Jo man, up wekke Projekten trekkt he denn ov?

Moot denn nich eersmoal dat Lokk van veerunhalf Milljonen Euronen – düdelker sünd nägen Milljonen Düütschmark - stoppt warden, dat dat „Projekt Lehmann Bröers“ in de Ollnbörger Kaarkenkass rääten hett? Wat sükk dor up dit Rebett van „geldgeile Dösichkeit“ up Kaarkensiet denn noch aal föör Lokken updoon warden, dor weet de Christenheit doch noch ganniks van ov.

Üm alleen de Schkoa van dat Lehmann spekuleern tominnst wäär liektomoaken – üm disse Buul in dat Ollnbörger Kaarkenknippke wäär ruttokloppen – dor mooten de Evangelen in d’ Ollnbörger Landje alleen all särß Joahr een sükket „Rekordergebnis“ mit waarm Hannen in de Klingelbüdels schmieten. Un dat oahn Tinsen. Kunn de Boas van boaben us denn nich moal düchdich dortüschen haun, wenn sein Hülpslüüd hier up de Eerdengrund stieäl soveel Dummtüüchs moaken?


20.11.12 Düütschland, mien Land …

Wenn ikk, bevöör ikk schnoabends to Bedde goa, de Dach un sien Vermelden nochmoal an mien binnerst Ooch vöörbitrekken loat, denn denk ikk foaken su in mi rin: Düütschland, Düütschland … worhen driffst Du – worhen geit dat mit Di – un kriech van mi sülven denn keen Antern. Dat is mi foaken reinwäch een Haartenslast. Wenneer ikk denn oaber, noa een poar Stünnens up de Rürch stoahn, in de Mörgenlächte in een neeän Dach rinsteuster, denn hevv ikk meist een antern up mien Froagen in de verleeden Oabendstünnen.

Düütschland dat is mien Land. Düütschland, dat is dat Land van mien Moder un Voader, van mien Omas un Opas, van mien Tanten un Unkels un Veddern un Basen – un well dor anners noch aal togehöört. Un su as ikk, su hett jedeneen Düütschen joa föör sükk ok Moder un Voader, hett Omas un Opas un aal de annern in de lange Riech van Famili un Verwandtschkupp.

Düütschland, dat is een Stükkji Eerdengrund mit Woaterkant un Hüdelbargen, mit Minschens Leevde un mit Targen, mit Moor un Heid un grööne Buschken, mit een wieden Hääven un mit foaken blods een schroared Denken. Un föör aal dat – ov dat nu good is, ov dat is leech in sien Geböören – föör aal dat kann doch dat Stükkji Eerdengrund nich as Schülligen herholln. Dat stükkji Eerdengrund quält doch keeneen van Milljonen van Deerten, su as düütsche Weetenschkuppler dat Dach föör Dach in Düütschland doon – dat Stükkji Eerdengrund bedrücht doch de Ollen nich üm hör Renten, su as düütsch Politikers dat sied alle Tieden so goalk moaken – dat Stükkji Eerdengrund stüürt doch keen Suldoatens in een Kreech un in de Dod in alle Winden, un dat blods wiel de Regeern dat föör nödich hollt un villicht anner Regeern dormit in de Mors krupt – dat Stükkji Eerdengrund drocht doch keen Schküld doaran, dat dat binner siene Grens in Politik un Weertschkupp veelstoveele Leegers un Bedreegers sükk dat good, allsto good goahn loaten köänt – dat Stükkji Eerdengrund hett dat doch nich to verantworden, dat boaben sien Grund su veele, veelstoveele aarme Familin jümmers aarmer, un to glieker Tied de Rieken un Schojakken jümmers bölkrieker warden. Dor kann dat Stükkji Eerdengrund - wat ikk as mien Land beteeken do – doch wiers niks an to.

Kiek, un doarüm kann ikk mit mien Land ok nich düll sien – blods mit een heelen Riech van Minschen van boaben mien Olldach un in mien Land, dor kann ikk föör Gewalt nich good Frünnd mit weesen.


18.11.12 Volkstruurdach

Volkstruurdach —
wat schall dat heeten?
Moakt dat Minsch een rein Geweeten,
hoapt he, dat sükk een an keert,
ov glövvt he, dat Welt wat togeläärt?
An d' Volkstruurdach, dor hört man d' scheeten —
överall up disse Eer —
sücht Düwels Öl in d' Füür ringeeten,
toglieks hört man eer grood Geräär,
dat man doch to de Gooden tellt
un blods de annern sünd de Schlechten —
un doarüm givt dat Kreech in d' Welt
üm to bewoahren Minschens Rechten.
De Liekenstäen word'n groot un grötter,
nümms kann de Krüüzen bold mehr tellen —
dor givt dat denn doch rein noch Spötter,
de benöömen dat as Schicksoals Wellen.
An d' Kreech word överall verdeent,
dor word dat Geld to blöderk Bargen:
wiel Kreech sükk Lääven üm Lääven leent,
deit man sükk furss ok wieder targen.


11.11.12 Dat Büxenorakel

Wat hevvt wi doch blods föör een origen Welt – ov dücht mi dat blods su, wiel ikk villicht so een bääten in Güstern hangenblääven bün, as de een ov anner allmoal van mi sächt, wenneer hüm denn niks anners to mi infaalt. Na, liekers – ikk un miene Krüllerns in d’ Kopp, de sünd föör de Welt joa ok heel nich belangriek.

Veel bedüüdsoamer föör de Minschen in us Landje is doch dat Weeten, noa wekke Siet sükk Guttenbarchs Ennoch sien Filius, de joa dor an d’ Potomäcriver nu goaelk in d’ Schoot van siene Gedankenstrekkvoaders hukelt, sien pomoadich Hoar strieken deit. Ov wu un in wat föör een Klöär an elker Dach de Färf van Änschies Waarkerjakk wesselt – de Färf van de Büks ist joa meist üm meist schwaart – de wesselt denn höchstens moal van een hellerd no een düstered Schwaart. Dat licht denn woll son bietji an hör Pysche – well dor näämich spitz henlustern deit, de kann dat heel genau an hör Nöätenknakkerprofil sehn. Wenn dat schkarpkantich is, as wenn see dor groode haarte Nöten mit knakken moot, denn is hör Waarkerbüks – näääää man, nich de ünnerst … de Böverbüks – de Büks, wor man sükk as Waarker ok allmoal sien schmeerich Hannen in ovwischen, ov de Kinner hör Schnöttnöäs mit reinmoaken deit, also, de is denn sowat van düsterschwaart – dor sücht man denn jeden stofferken Fussel up. De Lüü köänt oaber ok glieks sehn, wenn dat een Dach word, an de hör dat Regeern moal nich so stuur ankommt. Dat is denn meist an Doagen, an de see mit Bargen van Stüürgröschkes ut de Düütschen hör Knipkes de nodliedend Banklüü in Düütschland un annerswons een Freud moaken deit – denn is hör Büks näämich in een sowat van witted Schwaart – oahn Sünnenbrill kanns de denn gannich ankieken. Äärlich woll. Un dat aal dat, wat so in de Sabbelbuud van Rijksdach dor in Berlin verhakkstükkt ward, ok man gau ünnerd dat Volk kummt, twitschern, ov wu man dat nöömt, de Alimentanten van Bundsdachslitten dat glieks van hör Stoolen ut in de Welt buten rut.

Wat ikk oaber nu in d’ Bladdje lääst hevv, dat hett mi doch hoast mien Bekk uthoakt – de Poapst in d’ Vatikoan, de will nu ok sien Urbi et Orbi över de lütten Jüdelfleuten in de Welt rut twitschern.


5.11.12 De Sozimoaldezokroaten …

So as mien Opa Bebels August siene Noafolgers in de Tied un in de Geschicht jümmers nöömt hett, wenn in Düütschland moal wäär wat geböör, wat de een ov anner Minschke in d’ Kuntrei denn villicht ümdreef – ovwoll dat eelich wat wee, wat jedeneen in d’ Land angoahn schullt har. De meesten Düütschen de schloapen su aal – see worden meesttieds eers woak, wenn hör eegen Mors all sengerich rüüken deit. Denn is dat liekers oaber meist to loat, üm dat Füür denn uttopoasen. Sükkse groode Footen hevvt sülven de Lüü ut Saterland nich. De Saterlänners ween näämich bekennt föör hör groode Footen – de bruksen see üm good dör d’ Moor to koamen.

Mit dat Beteeken as „Sozimoaldezokroaten“ wull de ole Boas van Peerhannelskeerl sien Meenen künnichmoaken, dat de Waarkerpoltikers nich good rääken, nich good mit anner Lüüds Geld ümgoahn kunnen. He har dat dör de Joahrteinden ok an sien eegen Liev – ikk schull bäter särgen in sien eegen Knipke beläävt. He is näämich lange Joahren mit de Tied dör de Tied goahn. As he in Nägenteineenunfüfftich mit bold hunnerd Joahr up sien Pukkel ovläävt hett, dor har he bold szöämzich Joahr Kaisertied mit an d’ Ennen een lütten Revolutschon, hoast 13 Joahr Weimar, twalf Joahr Duusendjöährich Riek mit denn upletzt noch een Schmoak van as demokroatisch Bundsrepublik benöömted Versöken van Örnung in d’ Land to brengen, achter sükk brocht. Dor schall nu blods nümms särgen, mien Opa hett niks beläävt. Mit sien Särgen, dat de Waarkerverträäders in de Politik as Uppaasers, as Oppositschon, een heel wichtigen Part to besetten harn, wiel see van dor de Geldlüü in Regeern kroad in d’ Mors poasen, liekers oaber sülven keen Undöäch moaken kunnen, dor hett he woll dör siene Tieden recht mit hat. Ikk säch dör siene Tieden – denn vandoach geböören see sükk ja in d’ Oppsitschon foaken noch een büld gräsiger as de, de mit de Mors mirdenmank in d’ Kapitoal sitten. Noams bruuk ikk nu joa woll nich mehr to nöömen.


28.10.12 De finale Funkenstiem

Nu hevvt wi dat Schwaart up Witt, wi hevvt dat mit Stempel un amtlich: De ehemoals Buurenboas in Hannower – un denn in Berlin – ut dat Voarelsche Dangast is frömmdgoahn. Ok wenn de Ink up dat Urdeels-Papier noch nicht drööch un wischfast is, weeten de Minschen in d’ Land nu doch, dat he in sien Boantje as Woaterboas bi de Ollnborgschen Woaterlüüd nich tröö west is (Untreue wird ein solches Verhalten auf Hochdeutsch genannt) – tominnst nich bi dat Gehalt van sien böäversten lohnovhängigen Patzmann, de Geschäftenföörer. Van dat bietji Schlikkergeld in de Höächt van 8000 €uronen, mit dat de Woaterverband sien, Funkes, sülvern Hochtiedsfierderee betoahlt hett, dor hett he as Boas van dissen Saftloaden joa heel niks wusst un niks van mitkräägen – un all gannich dorvan, dat de Schojakk van Geschäftenföörer dat in de Böker föör de Minschen van de Stüür mit Löägens versehn indroagen hett, üm dat amtlich blautofaarven. Nu is dat Waark – dat mit de Verurdeleree un de Vöörbestroaftheit un so, joa heel keen Bedrüüs, dat hüm, Funke, dat Lääven in Tokunft stuur moaken kunn.

Heewat. In disse Geselschkuppshöächten is een Vöörstroaf föör Stüürachtertrekkeree, föör Schwaartgeldverschuveree, föör Leegen un Bedreegen doch eers dat Brandteeken, dat man hemmen moot un dat wiest, dat man dortogehört to de böäverste Kring van Vöördeelsnäämern. De Noamensriech van up disse Oart utteekend Lüüd, de noa de Kennteeknung as Kriminellen noa körte Tied wäär mirdenmanken een ministroabeled Meubelmag hukelden, de is doch middelwiel een Ennen langer as de Scheinamüür. Mi schull dat nu gannich wunnern, wenn wi dat Funkenmariechen ut dat Dangaster Moor irgendwenn wäär as Buurenboas in dat Schlött an de neddersassiche Lien ov in dat glöäsern Spektoakelhuus in Spreeathen wedder to Gesicht kriegen.


4.10.12 Een bietji öven…

„Dor moten wi woll noch een bietji düchdich öven.“ Dat sää us ole Schoolmester Hedemann jümmers, wenneer us Kinnergood een Soak noch nich so recht van de Hannen gung.

Liekers ov wi dat noch nich begrääpen harn or ov wi dat villicht ok nich begriepen wullen. Us ole Mester, de wuss stilkens, wu he dat Weeten in us Köäsels fastspiekern kunn – he funn jichens de rechte Padd in us binnerwendige Koppschkapp, wiel he mit sien Doon to de rechter Tied de rechter Dören to us Willen upschluten kunn. He bedreef domoals all een figelinschen Schlöädeldennst, hevv ikk foaker bi mi dorcht, wenn ikk wäär moal to weeten kreech, dat de een ov anner Schoolmester in Dennsten vöör sien Rentenöller de Seils strääken hett, bevöör dat Kinnergoodje hüm an de Grund kreech. De Kinner willt nich öven, kriech ikk van de een ov anner Kant ok woll to hörn, wenn ikk denn moal neeschierich froagen do, wat los is.

Mesters strieken de Seils vöör de Kinner – nich aal Schoolmesters, dat wiers nich, denn een heelen Riech läpeln de Szopp, de de Politiker in us Landje hör Dach vöör Dach so vöörsetten, vull Moot un Hoapnung up Bätern in sükk rin – un wenn see dor upletzd ok noch so süük van warden.

Kiek, un dat mit de Seils strieken, dat is doch niks anners, as wenn de Appels in d’ Natur de Bööm droagen ov wenn een Woagen de Peer trekken wür. Kannst di an d’ Kopp foaten, hör ikk nu well van de buterste Kant inschmieten. Wiers woll und dat is recht sächt – dor kannst di blods an de Kopp foaten –, oaber woarüm, so froach ikk nu trüch, woarüm foaten wi us nich aal an de Kopp, bi dat Geböören wat bi us in de Politik nich eers siet Güstern, oaber mit elker Dach duller, ovgeit? Woarüm verholl’n wi us stilkens su, as wenn de Politikers de Hunnen sünd, un loaten us van hör hen- un herschlakkern, as wenn wi de Steerten sünd? Dat is doch netso unmögelk, as wenn Eier nu anfangen wull’n, Hööner to lärgen. De Eer dreit sükk siet alle Tieden in de rechte Richt, leeve Lüüd – nu loat us aal mitnanner dorföör sörgen, dat dat mit de Gesellschkupp in us Düütschland ok so blivt, un trekkt de Politikers ruhich moal hör hooged Peerd dünner de Mors wäch.

Un loat see reschkoapen to Foot goahn, dormit see wär to weeten kriecht, wor dat hier ünnern up de Grund utsücht.


25.9.12 Tietjen un Elvertz

Wat dor up dat rode Sofa bi d’ NDR üm Jenny Elvertz (de eentlich Elvers-Elbertzhagen heet un dormit mit Sabine Leutheusser-Schnarrenberger üm den dösigsten Duppelnaam wettievert — da kannst bloots noch Analphabet warrn) ovgoahn, un wat mit dat Froominsch – mit de süüke Deern much ikk woll eder särgen – een dreevierdel Stünnen lang moakt worden is – dorföör schullen sükk dor in de Elbestudios van de föör disse Sendung tostännigen Frontlüü een grooten Barch schkoamen – un froagen schull man sükk an hoogere Stäen in Hambörch, ov Bettina Tietjen mit dissed Spill, wat see dor mit een hülpslosed, wiel duuned Wichtje oftrukken hett, sükk nich sülven de rode Koart wiest hett.

Watt wull Froo Tietjen eelich mit hör Doon bewiesen? Wull see villicht een Promifroominsch, de su all an de Kant vöör d’ Ovstörten steit, de letzde Stööt gääven? Ov wull see de Tokiekers in d Land wat „Besünnered“ wiesen – een „Liekenbedieken in de böäverste Klass“ sotosärgen, so as see dat mit hör langjöährige „Frünndin“ Eva Herman vöörtieds all good öövt hett? Su en Froominsch, as dat de Tietjen sükk nu eenmoal mehr präsenteert hett – mach see ok noch su schmüstergriened noa de Längte van de Beenen ünner de duune Korpus van Jenny Elvertz froacht hemmen –, de höört nich an so een Stää in d’ Programm. Wenn man hör denn föör Gewalt bi d’ NDR hollen will – wu wee dat denn mit een Insetten as Dönnerbalkenmaidje in de ünnersten Kellerrüüm?


20.9.12 Ikk kann mi blods an de Kopp foaten…

Haft für Alleinerziehende von zehn Kindern
Weil sie Kinderhausschuhe im Wert von fünf Euro gestohlen hat, muss eine alleinerziehende Mutter von zehn Kindern für ein Vierteljahr in Haft. Das Landgericht Oldenburg bestätigte am Dienstag ein entsprechendes Urteil des Amtsgerichtes Cloppenburg. Die Frau hatte mehrfach Dinge von geringem Wert gestohlen. Kindergeld bekomme die Familie nicht, weil die Mutter als abgelehnte Asylbewerberin lediglich in Deutschland geduldet sei, erläuterte der Anwalt der Frau.

Quelle: NDR Niedersachsen 19.09.2012 11:31

Bi mi schnöätert de heele Dach van schmörgens bit oabends Roadio Neddersassen dör de Koamerlücht – us Schweegermoderroadio, su hett de joa moal een Tiedlang heeten. Mit hett dat liekers jümmer woll tosächt (un deit dat noch), wat dor so in de enkelten Funkhüüs in us Noordwest-Kuntrei van de Schnakkerinnen un Schnakkers an Musik ov an Worden över de Schnakkfatten de Minschen in d’ Land in de Oohrn puust ward. Jümmers noa bi - un ok woll wat künnichmoaken, wat de een ov anner ut de Politik ov de Gesellschkupp villicht nich so good tosächt, wiel he sien Doon leever nich so öäpentlich breetpoast sehn har. Dat hevvt wi joa foaken genuch beläävt – un beläävt dat jümmers noch. Upstünns joa besünners mit denn Funke Prozeß in Ollnbörch.

Nu is över de Ollnbörger Gerichtsheeren un een van hör Urdeelen wat bekennt worden. Wat dat is, dat steit joa hier boaben över in Düütsch. As ikk dat kört vöör Middach ut de Roadiokist bi mi up de Buddelee rutpultern höört hevv, dor is mi so up Schlach de Schmacht vergoahn – ikk kunn to Middach niks mehr äten.

As Blixen har ikk wäär de Biller ut miene Kinnertied glieks noa fiefunveertich för de Oogen (und dat köänt mi säker een büld Minschen noaföölen, wenneer see denn ok all in d’ griesköppsche Öller sünd ) de Biller van Nod un Elend, wenn Moder oabends nich wuß, wat see annern Dach up d’ Disch, un wu see us särß Kinner un denn süüken Keerl dör de Tied brengen schull. Wenn ikk nu upschrieven wüür, wat mien Moder aal doan hett, dat see us an d’ Lääven hollen kunn – ikk wüür mörgen Oabend noch sitten to schrieven – un wenneer domoals – in de Elendsjoahren noa de tweede Weltenbrand ok sükkse Gerichtsheeren, as nu in Ollnbörch, dat Särgen hatt harn – ochman, mien Moder de wee hör Läävdach ut Schkapp joa gannich mehr rutkoamen.

Eenmoal dor hett Moder – see wee jüüst wäägen hör Schwaartbranneree an d’ Brett koamen, un wuur mit een amtlich Schrieven upfördert, denn un denn up een Amt to sien - us aal Kinner mitnoahmen, wiel wi an trillern weesen, dat man us Moder insperrn wull. Ikk hör dat noch, so as wenneer dat Güstern wäst is, as see trotz hör Sörgen, mit een Schmüstern üm hör goode Oogen to us saä: „Kinners, moakt jo man keen Sörgen – wenn de mi insperrt, denn nääm ikk jo aal mit. Kiek, un mien Moder hevvt see nich wächschloaten – Moder hevvt see de Stroaf, de see wäägen hör „ungesetzliches Tun“ updönnert kräägen har, schunken. See bruks de Stroaf nich betoahlen, wiel see schier ut Nod hannelt har.
Van dissed Denken wüür ikk de Ollnbörger Gerichtsheeren ok mennichmoal een Spierke van ov wünschen.

Un nu bün ikk moal heel gespannt doarup, för wuveele Joahren de Funke wägen seine Bedreegereen denn in d’ Schkapp moot.

Dat mooten joa tominnst füfftich Joahren sien – wenn disse Moder för Fief Euro Nodklau all dree Moant wächschloaten word.


12.9.12 Unkünnich in Schrieven un Läsen …

„Analphabetismus“ heet dat joa woll van Amtswägen in us Sproakgebruuk. Unkünnich in Schrieven un Läsen, frömmd in de Bookstoavenwelt sünd in Düütschland in dat Minschenöller van achtein bit veeruntachentich hoast tein Milljonen Minschen. Dat is, noa Adam Riese, een Andeel van hoast 18 Perzent Amtsminschen schnakken dortägen all siet Joahrteinden „blods“ van minner as de Hälft. Ikk denk mi, wenn ikk dat nu so seech, ov de amtlich nich räken köänt, ov de amtlich nich tellen köänt? Denn hevvt wi näämich een dübbelt Bedrüüs an d’ Hals – ok noch Minschen, de keen Tallen schrieven un lääsen köänt. Wu nöömt de Weetenschkupp denn nu disse Oart van Unkünnichkeit? Ach ja: Dyskalkulie. Oaber liekers, wu veel Minschen dat ok sünd, de sükk oahn Schrieven un Läsen köänen dör dat Lääven hangseln – elker Perzent is tein Dusendstel Andeel an dat Ganze to veel.

Wat mi oaber bi dat Künnichmoaken in us Bladdje mehr as suur upstödd’t is, dat is dat Särgen, dat een Moder bold twee Joarteinde nich mitkräägen hett, dat hör Dochter niks mit Bookstoavens antofangen wuß. Netso geit mi dat mit de Mesters – wat sünd dat föör Schoolen, de Kinners joahrenlang dörlopen köänt, oahn dat de Mesters dorachterkoamt, dat hör Schölers schrääven Texten – mit Verlööf sächt – höächstens as Kreiulenmagelee ankieken? Dor worden aal poar Joahr – un mennichmoal in een noch körtern Sett – de Schoolörnungen över Kopp schmääten un wär nee in Richt sett – dor worden Schoolen as Stadtdeelinrichtung – as een Stükkji Dörp sotosärgen – eenfach schloaten, dichtmoakt, plattmoakt, as wenn Kreech is un de Panzers van de Tägensiet dör de Kuntreien rullen – su rüümt us Fieroabendpolitikers foaken in de Schoollandschkupp up. Dat Wächrüümen van de Trümmers, van dat, wat dor in de Gesellschkupp körtmoakt ward – dor köänt sükk denn annern mit ovgääven. Annern, de dor sass meist ok keen Oahnung van hevvt und denn stilkens noch mehr verneelen. Wat dor bi rutkummt, dat steit joa nu wäär nee un düdelk to Papier. In Jurop is dat all raundebaut jede fiefte Minsch in d’ waarkelfähich Öller, de schrievens- un läsensunkünnich is. Wenn sükk dor nich wüggelk furs wat in de Gesellschkupp ännerd, denn köänt de, de noch rääken un schrieven un läsen köänt, sükk nu all uträäken, wenneer nümms in Düütschland, nümms in Jurope mehr weet, wat Schrieven un Läsen överhaupts is.


2.9.12 De Staat gifft sien Verächters Recht

As ikk vöör good een Wääke de Soak mit de Genoveser Stroafanzeich tägen de Pinunsenminister ut „Lütt Paris“ – ut Düsseldörp to weeten kräägen hevv, dor hevv ikk mien Meenen dorto föör mi alleen to Papier bröcht, wiel ikk dorcht hevv, najoaaa – dat is Juropos Noawuchs, dat sünd de lütten Juropäer, de dor in de Schwyzer Bargen in hör Lopstall groode Welt speelen. Loat see man gewähren – dor schall wolle een koamen un dat allens wäär trechtrükken – vanwägen de Gröttden wäär in de rechte Richt setten.


Sabine L.-H., Foto Akriesch. Wi wöörn ja geern ritterlich ween to en Daam, aver dat mutt mal seggt warrn: Welkeen sik so een Duppelnaam toleggt, de kann nich ganz richtig in'n Kopp ween! Nu will se de Lü, de de Solidargemeenschap, den Staat, mit Föten peddt, de Fööt küssen. Wat för een Partei is dat eelich?! Un wat för'n Staat, de sien egen Verächters buukpinselt?

Dor keem denn ok well, un as eersted een Froominsch un ok noch jüüst ut de Ekk, in de Stüürbedreegers siet lange Tieden sükk as in Huus föölt – Leutheusser-Schnarrenberger van de blau/geele Pünktchenvereen – van de moie Mendes Erich sein Ümfallerpartei, in de eelich – bit up een poar Utnoahmen – noch ni nich wat Rejelles an Denkensgood to finnen wäst ist. De ween jümmers un sünd noch, blods dorup ut, hör eegens un de Taaschkes van hör Klientel vulltostoppen. Tominnst weesen dat fröher denn noch Mannsbiller, de man ok moal anstööten kunn (bit up denn Mendes Er, de dat Ümfallen denn inföört un salonriep moakt hett). Vandoagen sünd de blau/gäälen joa tomeist blods noch Bubis, de, wenneer see denn nich jüüst „Afghanen“ schmuggeln, mennichmoal gannskeen ächten Mannsbiller sünd – un dat denn ok noch aal Welt wiesen mooten, buten üm us to un so.

Wat oaber disse Deern van Leutheusser-Schnarrenberger (ikk moot bi disse Noam jümmer uppassen, dat ikk mien Tung nich in Knütten kriech) nu up de Padd brengen will – nämich dat dat Besörgen van Stüürverbräker-CDs ut dat Schwyzer Stüürverschuverparadeis hier in Düütschland ünner Stroaf stellt warden schall, dat is joa woll een Kotau vöör de Finanzverbrääkers, as he grötter nich mehr geit, mien leeve Frau Tunginknüttennoam. Wenn hör dit Ansinnen in d’ Parlament dörgoahn schull, denn kann ikk blods vermoden, dat in de Sabbelbud ünner dat glöäsern Dakk dor in Spreeathen blods noch Stüürverschuvers sitten, de de Stüürbedreegeree gannich in Greep kriegen willt.


27.8.12 Schöönheit is relativ!


Sogor Rheinland-Pfalz sülvst is schöner as düsse Fregatte. Avers Schöönheit liggt ja bekanntlich in't Oog vun den Bekieker!

"Die ‚Rheinland-Pfalz’ … das schönste Schiff der Flotte."

As mi dit Särgen ut us Bladdje vörmörgens in d’ Ooch sprungen is, dor is mi dat eersmoal kold de Pukkel andoalschuurt, bevöör ikk dat mit mien lüütji Verstand dat rechte Rebett toörnen kunn.

Wu köänen Minschen su een „griesen Wulf“ – so as de Kreechsschkeepen noch bit 45 bi us nöömt worden sünd – un de van ünnern bit boaben mit Doodscheeters vullpakkt is, blods as Moi benöömen? Wat sünd denn de Schkeepen in Witt, up de de Minschen sükk höögen, wenn see dor an Bord sünd üm de lüütji Welt manken de Wanten un Planken un de wiede See to geneeten? Mooten de ok eers mit Kanon’n bestükkt un feldgries anfaarft warden, bevöör de Minschen särgen, dat is een moied Schkipp? Word de griese Wulf nu ok een Pries ümhangen – vanwägen „Miss Kreechsschkipp“ ov so – ov kricht dat Schkipp föör elker Tonnoasch, de see mit hör Kanon’n up de Seegrund stüürt hett, een Krüüz up d’ Liev magelt – su as dat bi de „moien Fleegers“ hier un annerswons moakt wur und woll noch moakt ward?

Ovwoll … verstoahn kann ikk dat woll son bietji – sünd wi doch nu, niks anners as bit fiefunveertich ok, een Landje dat sükk in een blöderken Kreech befinnen deit – un dor kann dat doch blods ton Endsieg verhelpen, wenner de Minschen in d’ Land tominnst all moal de Kreechsschkeepen as moi ankieken.


22.8.12 In Düütschland is woll de Verstand ovschafft worden

Mi dücht dat mehr un foaker, as wenn üm mi to un in us Land blods noch Mallen lääven – oaber Utwannern brengt joa ok niks, denn wor ikk ok henkieken do – överall up d’ Eerdenrund seech ikk dat sülvige Gedoo. Liekers maark ikk dat su noar bi mi bi düdelker, as wenn dat wiet un wieder wäch is van mi.

Dat faangt doch ünnern in de Gesellschkupp all an. De Handballspeelers in us Staddje de speelen man heel ünnern in dat Regelment. Stükk ovwat moal weesen see all heel an de Grund – insolvent, pleite, konkurs – bankrott will ikk jüüst nich särgen, wiel dor jümmers wäär een Minsch mit een Füllhorn vull Doalers updüükt is, de he wiers ok nich mit sien Hannens Waarkeree verdeent har. Ikk weet dat, wiel ikk weet, well dat wäst is. Nu hevvt de Vöörsitters van de Vereen sükk een Ding leist, wor mi blods noch dat Koppschüdden blivt. See hevvt een büld Pinunsen toshoop bädelt, üm sükk van de Tommis in d’ ingelsch Hauptkuntrei London de Footdeel andreien to loaten, up de bi Olympia 2012 Handball speelt worden is. Vöör jedet Spill hier, in hör „Nordfrostarena“ in Willemshoaben, ward de Footdeel nu utrullt.

De „Geist van Olympia“ schall de Speelers woll Flöägels wassen loaten, so hoapen de Büppersten dat villicht.

Ovwoll – mit „Olympia“ hevvt de Minschen hier in us Kuntrei joa liekers nich de bestigen Erfoahrungen mit moakt, as de Mänätscher van Mercedes moal ähm so ratzfatz dat „Olympia-Schrievmaschinenwaark“ noa Middellatienschamerikoa verschoaven hevvt – un Dusende Waarkers bi us van Nu up Glieks up de Stroat stunnen. „Olympia“ har sükk ok jümmers so groodoardich as „Sponsor“ upföährt.

Sogoar een Vereen har man noa de Schrievmaschinenproduzeerers benöömt.

De Hanballers in us Staddje, de hevvt nu föör veel Geld de Tommis hör Sondermüll an d’ Hals – Beck sien Kurt hett nu nich blods griese Boartstoppels an d’ Bekk sitten … neee, he hett ok noch de heele Schkandoalröäk van de Nürbörchringpleite üm de Nöäs to trekken – Prinz Wowereit van Spreeathen is noa dorbi, dat hüm sien Olymp instörten deit un wi Düütschen aaltohoop hevvt besünners denn „ehrenwerten“ Ehrensoldbetrekker Wulff an d’ Hals. Villicht oaber joa blods noch solaang, as he noch nich wäägen Bedreegeree verudeelt worden is

In Düütschland word an aal Kanten un in aal Rebetten blods noch verschoaven un verkuppelt. „Euer Deutschland ist zu einem reinen Verschiebebahnhof verkommen“ hett mi annerletzt eers wäär een Schwyzer Geldverschuver weeten loaten. Nu weet ikk tominnst, dat wi aal mitnanner up een Boahnhoff woahnt.


16.8.12 Noch mehr Määrshopen

Ok in de Kommuniwelt schient dat blods noch Määrshopen to gääven.

„Wat een Elend in de Welt!“, sää mien Oma jümmers un schlooch hör Hannen över de Kopp tosoamen, wenneer mien Opa van siene Olldachstuuren dör Oostfreesland un wieder ümto moal wäär Neeichkeiten ov woll bäter Schlechtichkeiten över een Burmester ov een Landroat, över een Amtsvogt ov över een Gerichtspräsidioalen mit nos Huus to brorch. Dat keem wiers nich su foaker vöör, denn soveele Striekers un Dwarßlöpers as vandoach geev dat Vöörtieds ünner disse Szort Minschen woll noch nich. Wenneer de Beid nu noch ünner us weesen, denn wüür mien Opa sass elker Dach neeäd Schojakkenberichten mit noa Huus henbrengen – un föör mien Oma wee middelwiel dat Elend - dat joa wat Schikksoalhaftiged weesen schall – to een van de Minschen anröörden Schkandoal wurn. Un wat Minschen anröören, dat schöält see denn ok sülven wäär utlääpeln. Ikk froach mi bi dat anwassen Ungoods blods, well hollt disse Budis fast, dat een hör ok de Szopp in hör Halsgatt stoppen kann.


Klick op to'n Vergröttern!


12.8.12 ‚Der Staat darf kein Hehlershelfer sein’


Hier warrt gediegen Propaganda maakt: "Bild". Klick op to'n Vergröttern.

As ikk dit Särgen up de tweede Siet in d’ Billerbladdje lääst hevv (in de füfftiger Joahren nöömen wi dat Springerbladd „Scheetiisenbladdje“ ov föör de Hochdüütschen „Revolverblatt“) hevv furs dorcht, kiek, in de hör Denken hett sükk dör de Joahrteinden ok niks ännert. Entweder hett de Schriever de letzde Schöät nich hört, ov he trillert all vöör de näächste Schöät, de villicht hüm sülven, ov een van de Litten ut siene Kring, droapen deit. Wu anners will man denn aal de Schojakken bi Kanthoak kriegen, de mit Hülp van Schwyzer Bankverbräkers Düütschland utblöden loaten?

Dat schwaarte Stüüravkoamen mit dat Finanzhaiaquarium Schwyz, dat denn schwaartgelderfoarenen Schäuble dor utklamüseert hett, dat is doch as een Brannholltgeschenk föör de Düwel siene Füürstää – dat is doch de reinste Schmeer föör de Geldverschuvermaschinen.van krüüz noa quer un dwarß dordör. Man schull de Geldtransfer, de Geldverschuveree, van Düütschland in de Schwyz verbeeden – de Schwyzer Sumpf utdrögen loaten – un well dat denn nich loaten kann, wiel he toveel schidderk ov schwaart Pinunsen hett, de muß, wenn he denn upfleegen deit, aal sien Besitz in Düütschland verlüstich goahn. Dat wüür wiers woll de Geldverbääken nich ut de Welt brengen – dat wüür oaber sass een Stükkji dorför sörgen, dat de Geldverbrääkers in Düütschland een bääten mehr Trillern in de Büks kreegen.


9.8.12 Een düütschen Last

De Schoolmester ut dat südersch Neddersassen
schull moal in siene Schappen kieken —
dor fäält säker een heel Riech Tassen,
as bi een büld van Sienesglieken.
Ikk froach mi, ov he wüggelk meent
wat he sükk so tosoamentüünt —
ov sükk ok woll bi annern leent
wenn de hüm hör Dummtüüchs anschüünt.
He hett noch nie wat Kroats bewächt —
in liekers wat föör'n Boantje ok,
he hett blods jümmers dat belächt
wat annern in de Oogen stook.
Ikk glööv de olen Sozi-Granden
de würn hüm sass ton Düwel joagen —
wi hevvt blods keen mehr in us Landen,
und dat is woahrlich to bekloagen.


Klick op to'n Vergröttern!

5.8.12 Funke & Eger — un keen Ennen

Wat hevvt wi blods föör een Schojakkenwelt —
dat word blods noch bescheeten —
dat geit blods noch üm Geld —
dor ward oaber ok niks an Bedreegen utloaten,
elks deit dat, wiel jedereen meent, dat he dat dröfft —
woarüm kricht man nich jeden bi d' Kanthoak to foaten
woarüm düürt dat solaang, bit Justiz sükk een köfft?
Un is denn moal een över sien Undoon strumpelt,
glieks een annern Schmeerlapp in sien Boantje humpelt —
de bedreegerisch Boas van Ollborger Woaterminschen
hett een Noafolger kräägen,
de kann schiens netsogood schinschen.
Wat is dat föörn Budel bi d' OhOhVauWe?
Dor is doch schiens ganniks mehr recht und upstee —
de Büppersten köänt schiens nich genooch suugen,
see fälschen de Bööker up Brääken un Buugen
un aal koamt see ut de Politik —
nu säch mi nümms mehr, so'n Amt moakt nich riek!


Klick op to'n Vergröttern!


24.7.12 Schmachtgeld

Twee Milljonen Düütschmark hett de Pastersdochter dor in us Rijkskuntrei in de letzde veer Joahren ut de bundsdüütsche Stüürkass ovtwiecht, üm de bölkrieken saudisch Ölich-Potentoaten hör Grenzgarden dat Ümgoahn, dat Scheeten un dat Droapen mit de neesten Püster bibrengen to loaten. Woahrschiens sünd de ok noch ut een düütschen Dodscheeterschmää, as Hekkler un Koch dat ton Bispill een is – denn de iistern Foahrtüügen, de Kettenhunnen, de Panzers, de dor in Orientoalien dör de heete Wööstensand krüdeln, üm de Minschen, de blossich een bietje Freeheit willt, an de Grund to hollen ov wäär to brengen, de sünd joa ok düütsch präzis Waark.

Wu veele Minschen, un dor sünners Kinner, har de Kasnersdeern mit twee Milljonen Düütschmark in de wiede Welt dat Lääven hollen kunnt. Wu veele Kinner in Nod har see bi us in us eegen Land de Olldach een bietji hellerder moaken kunnt.

Ikk säch sass nich „in hör eegen Land“, denn mi dücht dat mehr un mehr, as wenneer de Deern van irgendwons, ut irgendeen Düwelskuntrei up us Land ansett worden is, üm Düütschland wäär an de Grund to brengen.


15.7.12 "Beschlussunfähig"

Wat is dat eelich föör een Budel dor in de Sabbelbuud ünner dat glöäsern Kuppeldakk in us Riekskuntrei?


Ok so geiht Demokratie — minimalistisch. (Scan "Bild")

Dat hevv ikk mi eernsthaftich froacht, as ikk de Koppen tellt hevv, de in d’ Bundsdach beschloaten hevvt, dat aal dat Weeten över us, wat wi in de Roathüüs van use Gemeendten plichtschüllichst to Papier bringen un künnich doon mööten, van de Minschen, de disse use „Daten“ kontrolleeren un dör över woaken schöält – Bürgerämter nöömt see disse Stäen joa nu Needüütsch – furrs up jeden windigen Adressmarkt schmäten un dor tägen blengerige Doalers intuuscht warden köänt.

Särßuntwintich Koppen hevv ikk in de Banken in dat groode Rundum tellt, as dat beschloaten worden is – över särßhunnerd harn dat wääsen musst. Worföör kriegen de Litten „Volksverträder“ eelich elks son Hüpen Stüürgröschkes in hör Achterdeel rinschoaven, wenneer see sülvst bi sükke Ovstimmen nich an hör Aarbeidsstää sünd?

Wenn ikk mien Läävdach – up wekker Waarkelstää un in wekker Landje ov Kuntrei ikk ok wäst bün – ok blods een Stünnen nich an mien Waarkelploatz wee, denn hevv ikk dat liekers sass an d’ Ennen van d’ Wääk in d’ Loontuut marken kunnt. Un dat meen ikk, dat schull man furrs ok föör de Bundsdachslitten inföören. Oaber wor is de Boas, de dat beschikken kann? Dat mooten wi as Volk denn upletzd ok woll noch sülven moaken.


8.7.12 Stadt Osnabrürch verköfft Kusengold …

As ikk dat lääst hevv, dor hevv ikk toeers an mien Weeten twiefelt, wat de Tied angeit, un hevv doch verrafftich in d’ Köäken up d’ Klenner luurt, ov dor villicht wat van 1944 upstunn, or ov wi villicht de eerste Dach in d’ April harn. Niks van dat hevv ikk dor to sehn kräägen – un dor hevv ikk denn anfungen, an de Verstand van de Osnabrürger Stadtbüppersten to twiefeln. De eerste Froach an mi sülven wee noa mien Twiefeln, woneem een Kommuni överhaupts Kusengold herhett? Hevvt de Heeren dat villicht moal köfft, wiel see in Kommuniregie een Kusenklempneree bedrääven hevvt, un willt dat Edelmetall nu ovstööten, wiel dat an de Börsen so hoch in d’ Kurs steit? Mit aal mien Sinnen leech ikk heel un dall up de verkeerde Kant. De düüre Kroam, dat Kusengold hett allmoal as Kusen in d’ Bekk van Minschen sääten – van Minschen, de irgendwenn ovläävt un in d’ Krematorium dör d’ Füür goahn sünd, üm as fienen Stoff denn in de Ewichkeit to weihen. Dit „dör d’ Füür goahn“ dat hevvt see denn to Läävtieden noch sülven fastlächt, ov een van de, de van hör Famili achterblääven sünd, hevvt dat beschloaten – un ok wiers in dat Weeten, dat de een ov anner woll gülden Kusen in d’ Bekk sitten har. De schullen denn joa ok woll mit in de Ewichkeit seilen – as Gravbigoav sotosärgen. So wiet, so good. Dat de gülden Kusen oaber nich in de Ewichkeit ankoamen, wiel see joa nich lichtflüchtig as Stoff fleegen köänt, dor denken Minschen in hör Truur meist nich an. Kiek, su is dat nu moal – un denn goahn su Schojakken bi un stääken sükk dat Kusengold in hör eegen Taaschke un sammeln dat dor tohoop. Nu, wor de Prijs föör dat Tüüchs an de Börsen häävenshoch klautert is, nu wüllt see dat denn to Doalers moaken – villicht keen gülden, oaber Doalers – un wiel see keen Schwyzer Banken hevvt, su as de Bruunbüksen bi us dat bit fiefunveertich bi us Noabers in de Alpenbargen harn, beeden see dat Tüüchs eenfach so an, so as de Lidls, de Aldis ov de Nettos dat mit hör Woaren in d’Bildbladdje doon. Blods dat see anners as de Lidls, as de Aldis und de Nettos up een anner Oart un Wies an dat „düüre Good“ koamen sünd, dat schient see nicht in d’ Kopp to hemmen, disse … jao wat sünd see nu denn eelich, de Kusengoldverkööper ut dat Freedensstaddje …. Liekenfledderer? Dodenruhverneeler? Ov sünd see eenfak blods eenfake Deeven, dee Annerlüüds Eegendoom klaut hevvt?


28.6.12 Utstarven Kulturtechniken


Mit de Hand neihn kann lang nüms mehr, Eten frisch kaken starvt as neegst ut...

"Alarm – Handschrift stirbt aus!" As mi dit Särgen vöörmöörgens ut dat „Bild“blattje in d’ Ooch sprungen is, dor hevv ikk as eersted luut bi mi dorcht: „Kiek, is de Wiesnöäsen bi d’ Revolverblatt dat ok all upfall’n.“

Wat denn noch aal dorachterankummt, dat lett, as wenn see dat irgendwons avschrääven hevvt, de Springerslüü.

Dat mit de verlüstichgoahnde Kultur, dat mit de ovsupenden Wuddels van us Weeten un Köänen, dat hevv ikk (un annern ok) nich eers siet güstern schrääven.

Wu foaken belääv ikk, dat Minschen heel bedrüppelt, mit een Book ov een Schrieveree ut verleeden Tieden, mit een Breef ov een Beteeken ut een oled Kaarkenbook, bi mi sitten, de mit sükk sülven un ok mit hör Öllern un Grootöllern verdwarß lirgen, de mit de Schoolmesters, bi de see moal in d’ School goahn sünd, vandoach noch düll sünd – un nich, wiel see as Kinner hen un wäär moal een Morsfull van hör kräägen hevvt – dat hevvt see hör all laang vergääven – neeeeeeee, see köänt dat foaken nich verknusen, dat man hör de olen Schriefteekens un de ole Sproakluuden in d’ School un in Tohuus nich mehr läärt hett.

Wat schall dat gääven, wenn in nich mehr laang hen de Minschen blods noch up Knöpen tikkern köänt, wenneer see wat schrieven willt? Wat moaken de Minschen denn, wenn denn moal de Technikkroameree üm hör to in dutten is? Faangt see denn wäär mit Hoamer un Pikk an Kielen in steensche Müüren to kloppen?

Vandoach köänt veele Minschen mit hör Hannen joa ok all blods noch Kreiulen to Papier brengen. Mien ole Schoolmester Gustav (Loki) Lichey de hett stilkens to us sächt, wenn een van us denn moal wäär su kroakelich schrääven har, dat dat nu wüggelk nümms lääsen kunn, Jungs, sää he denn mit een Kniepen üm de Oogen, ji mooten dor ähm bischrieven wat dat heeten schall, anners kann ikk jo joa niks in d’ Tüchnis schrieven.

Nu noch wat, leeve Lusterer – ikk har dat hier joa am leevsten noch in Sütterlin schrääven, ikk bün mi wiß, dat de meesten dat denn gannich lääsen kunnt harn – un dat dat su up Latiensch de een ov anner all stuur genooch faalt.


De Autor beherrscht noch ole Kulturtechniken: de Text mit de Hand opschreven. Klick op to'n Vergröttern!


17.6.12 Gauck un Hartz — schull man disse Worden nich strieken?

Vörmörgens, noch half in de Nachten, kreech ikk een Schrieven, an dat ikk eenfach nich rümdüüden mach. De Deern, de mi dat schrääven hett, de is ok all een Settji in dat griesköppsche Öller, in dat dat Tiedverstoahn bi de meist Minschen up stäävige Beenen dör de Tied geit, ov tominnst goahn schull. So is dat ok woll bi „Libelle“ so as sükk disse ole Frünndin wägen hör Leevde to de Natur nöömt.

hallo ewald,

heute in der WZ über Gauck: seine Frau Hansi möchte sich nicht scheiden lassen, sie ist 72, kennt ihn schon aus Kindertagen. Wie schön, sie ist die angetraute Frau des Bundespräsidenten. Sie zuckt zusammen, wenn sie im Radio Bundespräsident Gauck hört, aber das kann er, sagt sie. Ich finde es total frech, wie Gauck uns mit seinem Freiheitsbegriff ummantelt und uns dabei die Kapuze über Augen und Ohren stülpt, er meint immer seine eigene Freiheit, die verteidigt er bei seinen Verteidigungsreden bei der Bundeswehr, er rechtfertigt sich, beruhigt sein Pastoralgewissen, hält Händchen; wir finden das alle nicht gut aber wehren uns nicht, genau wie wir jetzt alle den Namen des Bordellgängers Peter Hartz tragen als Synonym für Arbeitslosengeld 1 und 2 gleich Hartz 4, tragen wir jetzt Bundespräsident und Lebensgefährtin auf der Zunge als Synonym für Staatsoberhaupt und Kirche, und immer tut das ganz tief in der Seele weh. Peter Hartz und Pastor Gauck weichen die ethischen Grundsätze auf, ihre Namen schaden der Jugend. Wir brauchen diese Namen nicht.

libelle

As ikk dat lääst hevv, dor hevv ikk bi mi dorcht, de Schrieversche hett de Spieker up d’ Kopp droapen. Bi denn Schröderfrünnd Hartz dücht mi dat lüttste Word to schkoa. Ünner dissen Schojakk un sien Doon lieden elker Dach Milljonen Minschen in us Land, un elker Dach worden see mit de Noam van disse verurdeelte Bedreeger belächt. Wat is dat blods föör een Gesellschkupp, in de Bedreegernoams as Beteekning för Minschen mit minn Eegendoom in de Sproak ingoahn? Wor is de Störm, de sowat ut de Welt fägen deit?

Wat us Libelle nu van Gauck hollen deit, dorto brukt man eelich ok nich een eenzich Word to verleesen. Dat Särgen van dat Froominsch, mit dat he siet Joahrteinden verhieroat is, dat is doch de schierste Oapenboarung för jedeneen, de läsen kann, wenneer see sächt, dat he Bundspräsident kann un dat he dat in d’ School all kunnt har. He hett schiens all jümmers good föör sükk sülven sörgen kunnt – liekers ok ünner wekker Foahn he jüüst läävt hett. Un wenn he nu sächt, dat he siet tweeuntwintich Joahren to d’ Militär särgen kann, dat de Bundswehr sien Armee is – su as he dat in sien Ansproak in de Bundswehrhoogeschool doan hett, as he noa de Foahn, de täägen hüm hung, grääpen hett – denn froach ikk mi doch verrafftich, wat he denn in aal de Joahrteinden sächt hett, wenneer he mit een Bloomenstruuß in sien Füüsten de Rostocker Stasibüppersten ton ‚Ehrentag des MfS' (Ministerium für Staatssicherheit) graleert hett.

Dat „sükk överall Dörlaveern“, dat licht bi de Gaucks oaber schiens in d’ Blood – in de ‚Gene’, as man vandoach joa ok woll sächt. Sien Voader, de hett dat joa ok all good kunnt, as man dat weet. De hett sien Nazioffiziersvergangenheit ok niks Noadeeliges inbröcht – anners wee he säker nich su qietschfidel wäär ut Stoalins Russland retur koamen.

Wenn Jochen Gauck nu wat sächt, denn hör ikk blods jümmer dat Särgen: „Meine Freiheit, die ich meine ….“ – ok wenn he dat gannich sächt.


10.6.12 Footbaal, Footbaal

Ikk weet upstünnds nich, wat ikk woll denken schall.

Maal, gräsich un verbrääkerisch wee de Welt üm us to all to alle Tieden – see wee oaber in groode Parten ok moi un frünnelk, see wee dör lange Tieden stükkenwies een Paradeis, see wee Hääven un Höäl in een un de glieker Butz. Sööt un Suur seeten sotosärgen an een Steel. Dit Tägenanner, ov bäter dit Mitnanner, dat is nich eers siet güstern Eergüstern. In use neemodsche Tied hett Mitföölen keen Bott mehr – dat eenzige wat in de „klooke Koppen“ van Weertschkupp un Politik noch tellt, dat is Geld, Geld un nochmoal Geld. N’türlich blods dat Geld, wat in höör eegen Taaschken trüllert. Dor word loagen, dor word verschoaben, dor word bedroagen, wat dat Tüüchs hollen deit – un jeden Politiker un jeden Finanzmänätscher kloppt sükk an sien Böst, wenn he luuthalsich räärt, dat he dat aal ut Övertüügung un för dat goode Bestoahn van de Weltgemeendschkupp deit. Ut Övertüügen doon see dat wiers, de Halfmallen in de Regeern un in de Bankentoorns, wiel see aal mitnanner övertüücht dorvan sünd, dat hör dat gooddeit.

De goode Weltgemeenschkupp, dat wee alltied een Droom, un dat blivt alltied een Droom. Dor mach een Pastersdochter in de düütsche Rijkshauptskuntrei noch so suur ut hör Jakk un Büks kieken, dor mach een franzeusch Froominschke, dat bi de Weltbelüstigungsvereen, de sükk UN nöömt, moi mit hör Pakk in d’ Drööchte hukelt un sülven nargenswons nich een Penning Stüürn betoahlt, noch so giftich över de Hellenen, de hör eegen Regeern dor ünner d’ Olymp nich mehr över de Padd troon, herfall’n – dor möächt Schäubel un sien Kumpaneros de juropiensch Finanzverbrääkers noch so veel Milljarden in de Mors schuuven – de Welt word dordör föör de Olldachsminschen, sünners ok in Jurop nich gooder.

Kiek, un dorüm bün ikk nu bi d’ Footbaal laand’t. Ikk hevv anners mit dat, in mien Oogen ballköppige Ballträden, niks in d’ Sinn – oaber ehrgüstern Oabend hevv ikk mi hööcht, dat de Hellas Manschkupp tominnst nich verlorn hett – su, as de meisten Tokiekers dat woll geern sehn harn.


20.5.12 Wat bedütt eelich dat Word Spill?

Minschen, de speelen geern, tominnst solaang as see Kinner sünd. Mit dat Grötterwassen verwasst sükk foaken ok de Küän, speelen to köänen. In de Natuur up de Eer is dat tominnst tomeist so. Nu dücht mi dat Natuurgeböören oaber ümtoschloahn, so as man dat okk woll benöömt, wenneer een Woater van de goode noa de leege Kant ümschleit un boaben up dat Woater denn tomoal blods noch doode Deerten drieven. Dor schient dat in de Welt mit de Speeleree hentogoahn. Wenn ikk dat lääs, Footballspill mit Schkandoal un Minschenblöden. Schull dat nich bäter Footballkreech heeten? Nu hukeln de Football-Gerichtsheeren dor in Frankfurt manken de Güllen Toorns van aal de Geldfräters un sinneeren un kukoloren, wu veel Blood ov wu veel Füür un Rook, ov villicht sugoar wu veele Lieken son Spill (in disse Fall is dat dat Footballspill van de Herthaner ut Berlin tägen de Fortunen ut Düsseldörp – un eerlich, ikk mach dat Word Spill all gannich mehr schrieven) denn verdräägen kann, bit man dat nich mehr Spill, sünners bäter Kreech nöömen schull.


17.5.12 In memoriam Nobby Röttgen

Nobby Röttgen, denn wuveelten Doden, de dör Merkels Doon stürven is, is dat eelich all?

Ikk hevv versöcht to tellen, wuveele Mannslüülieken ut dat politisch Rebett sükk middelwiel all dör de Kasnerdochters Doon dor an de Spütz van d’ Bundsregeern achter hör to een Knoakenbarch anwussen sünd. Ikk hevv eers su versöcht, de Tall in mien Köäsel tosoamentokriegen, as dat niks wuur, dor hevv ikk min Fingers to Hülp noahmen – oaber ok up disse Oart hett dat nich henhaun, wiel ikk joa blods tein Stükk dorvan an mien beid Füüsten sitten hevv. Wenneer ikk nu weeten will, wuveele Mannslüüd dat Wichtje mit dat Weeten ut de Honeckerschool all üm d’ Ekk brocht hett, denn mutt ikk mi doch verrafftich een Rääkenmaschin tolärgen. Ikk mach mi nu doch argern, dat ikk dat ole Räkenbrett van mien Opa annerletzt in d’ Schoolmuseum bröcht hevv. Man schall dat mit sowat denn doch ni so ilich hemmen.

Nu froach ikk mi, wenneer denn de rode Margot hör Dukelkind, dat de Pastersdochter in de middeldüütsche Tuchthuusstoat joa oahn Twiefel wäst is, upholln will mit dat Lieken achter sükk anhüpen? Schall dat su wiedergoahn, bit dor nümms mehr is, de ovtostäken sükk loont – ov hett dor villicht irgendwons irgendeen de Kuroasch, de Deern dat Mest wächtonäämen, bevöör dat denn överhaupts keen Kerls mehr in Land givt, un de Düütschen denn su sinnich utstaarven – denn Froolüü alleen, de köänt joa nu moal keen Kinner tüügen.


13.5.12 De Plattdüütschen in Mölln


De ole Stadthööfdmannshoff — da findt dat Drepen statt

Mölln, Mölln … Mölln … dat har doch wat mit Uulenspegelee to doon, mach so mennicheen nu woll dör sien Weeten trillern. Hett de Till denn ok platt schnakkt? Dat hett he to siene Tied wiers doan – dor köänt wi us säker so hillich säker sien, as dat dissen „de Minschen de Speegelvörholler“ in dat hukelich Domstaddje mang de Ratzebörger Woaterpoolen noa siene Läävenstied up de Kaarkhoff inkuult worden is. In mennich Nachten schall man sien Schkabellnskopppingeln an de Mütz pingeln hörn … so särgen dat de olen Möllner, de villicht van d’ Öller her all een bietji stofferk in d’ Hoar sünd. Dat Sinneeren in de griesköppschen Koppen is oaber wiers noch netso an tinkeln, as dat Willen in de Jüngeren hör Möäch.

Wat kummt in Mölln woll up mi to —
een nee’born Kalw ov woll een Koo?
So schoot mi dat dör miene Kopp
as ikk so foor in Schwiensgalopp
noa Mölln andoal
oahn veel Schkandoal …

Nää, näää … tovörderst har dat mit Uulenspegelee woll niks to kriegen, wat mi up de Padd in dat Lauenborgsche brocht har.

Plattdüütsch as us Modersproak, dat wee dat Anstööten för de Reis van Oostfreesland utgoaend an Brämen un Hambörch vöörbi, bit hen in dat Hertochrebett ut verleeden Tieden, bit hen in dat Lauenbörger Haart wäst.

Ikk hevv mi as in Huus föölt, mirdenmanken de veelen Plattdüütschen ut alle Winden. Wenn ikk nu so in d’ Trüchkieken säch, dat wee een „platten Dach“ denn meen ikk nich, dat dor in disse Dach niks in wee, so as in een leddigen Büdel niks in is as Lücht … näää, dat wee jüüst annersrüm – dat wee een Dach, in de niks anners in wee, in de niks anners Bott in har as us Modersproak mit aal hör Küän un hör Nükken – van Eergüstern över Vandoach bit hen wiet in dat Mörgen. Ikk hevv so mennichmoal mien Hannen röören musst, üm luut mien Höögen künnich to moaken.


All, de düt Johr leest hefft

Bispillhaftich kann ikk blods aal dat Doon van de Minschen üm de „Holms“ ümto benöömen – as bispillhaftich moot ikk dat van Haarten koamende Bemööten van Harry Peter Carstensen as Landsvoader un de heele Schleswigholsteensche Regeern beteeken, de in hör Doon föör use Modersproak wüggelk de Bedachtichkeit un dat Ehrgefööl an de Dach lärgen, mit de Minsch van Natur ut de Sproak van sien Moder alltied tomöötkoamen schull. So een Doon van Boaben in een Mitnanner mit dat Ünnern – so een Doon wünsch ikk mi – ok un besünners föör Neddersassen — föör elker anner Kuntrei, in de us Moadersproak noch läävich is.


6.5.12 Gääl, dat lett all so gefaarlich

As Jung hevv ikk mi jümmers froacht, wat meent de dormit, wenneer mien Voader un de Mannslüüd de hüm visiten keemen, bi hör Besinnen an de Tieden an Bord un in d’ Feld an irgendeen Stää jümmers van de "gääle Gefoahr" schnakken deen. Wat ov well see dormit meenen, dat is mi eers upgoahn, as ikk in d’ School wat van de verscheeden Minschenklöären to weeten kreech. Kinner in anner Rebetten un Landsträäken van us Heimoat, de hevvt disse Klöärichkeit joa all mit Kreechsennen to Gesicht kräägen – wiel, bi us geev dat joa blods witte Besatters. Van Polen över Serben bit hen to Tommys, de Ingelschmens. Bi de Ingelschmens wee ov un to moal de een ov anner Suldot son bietji licht anfaarft – so, as wenn een laang in de Sünn läägen hett. Oaber dat wee d’ ok all mit de Buntjes. Amis, Franzosen un Russen hevvt wi as Kinner hier bi us in Oostfreesland joa nich kennenliert.

De Mannslüü domoals harn de Scheinamens in d’ Ooch – de Gäälen van heel wiet wäch, van de see so'n lichten Ovklatsch in d’ Russlandfeldtoch kennenliert harn, wenn de Russen hör Mongolenknechten, de hör Scheetiisen an de Arms fastbunnen harn, dat see de Püsters nich wächschmieten kunnen, wenneer see up de Germanskiy instörmden.

Disse Anstörm meenden see, wenneer see van de gääle Gefoahr ut’n Oosten prooten deen. Ikk denk, an dat Bild hett sükk bit vandoach niks ännerd. De Scheinamens willt ok de Welt ünner sükk hemmen – un see hoalt see sükk. Stükkenwies hevvt see hör all inschloaken. Nu schmitt de een ov anner säker in, dat willt de Muselmanen ok mit hör Islamismus. Joa man – wu woahr dat is … blods in dat Vöörgoahn, dor givvt dat een grooden Ünnerscheed. De Muselmanen moaken de Minschen, de see ünner hör Globen twingen willt, eersmoal reschkoapen füünsch un koamt mit Muezzingebölk an – de Scheinamens, de moaken sükk eers de Minschen, de hör in d’ Ooch sitten, to Frünnen – de höört nümms koamen – see sünd denn eenfach dor – un wenn see denn heel un dall dor sünd, denn sünd see liekers ok nich mehr frünnelk. Moak di moal künnich bi de Völkers, de allmoal in de Tied een tiedlang chinesisch besett weesen – ov kiek doch dorhen, wor de Scheinamens nu noch sünd in Feernoost – in Landplakken, de hör gannich togehörn. Een van de Mannslüü domoals, de hett wat sächt, wat mi bit vandoach as fastspiekert in mien Denken sitt – he hett dat Scheinariek mit een Miechhoamelstoat verglääken. Kiek, un dor kunn ikk wat mit anfangen, wenn dat denn moal wäär heeten hett, "de gääle Gefoahr luurt up us".


30.4.12 Mit de Düwel lett sükk schiens good Hannel drieven

Ov wu anners schall man dat Spill üm dat Spill benöömen, dat Spill üm de Juropiensch Mesterschkupp in d’ Football.

De Ballträders in de böäveren Riegen schient verrafftich ok blods dat glieke in hör Köäsel to hemmen, as de Ballen, tägen de see stiäl mit de Footen poasen – Lücht, NIX as Lücht. Ach joa … un in de Oogen de Doalerteekens, de dröfft man ok nich vergääten. As ikk de Kauelee van d’ Fooballboas Twintiger höört hevv, dor hevv ikk mi wüggelk froacht, ov de Keerl su een Heiopei is, as de he sükk präsenteert hett, ov dat he blods so deit – vanwäägen de Pinunsen un de goode Hannel mit de Verbrääkers, dor in dat Oostenland. Dat dat düütsch Politiker Sinneeren nu so bi Lütten dorhengeit, nich dorhentogoahn, wenner dat Spektoakel löpt – dat is doch eelich sowat van kloar – dor schull doch jeden Politiker van sülven up koamen – wenneer he ok blods een bietji Schmoalt in sien Bräägen hett.

Oaber moal eerlich, leeve Lüü … wat bewennt dat all, dat villicht de een ov anner Stool dor in Ukrainien in de Footballpalasten free blivt, wiel de een ov anner Regeerungslitt, ut dat schiens demokroatsch Jurop, mit sien Mors in Huus blääven is? Ganniks, mach ikk dor blods särgen. Wenn beschikkt warden schall, dat sükk in disse Tuchthuus- un Minschenquälerstoat wat dreien schall, denn mooten de gröönschen Veerkanten tüschen de Tokiekerriegen leddich blieven – de Footballers de mooten Näää särgen un in Huus blieven. DAT geit näämich ok. Un so kunnen de Ballträders, de hier bi us, in disse Freeheit, mit Doalers överhüüpt warden, een Stükkwiet bewiesen, dat see hör Geld weert sünd.


26.4.12 Denn geit Frankriek in Füür up

Mi dücht, ikk bün een bietji dörnanner. In mien Sinnen is een Denken in Dutten goahn – dat is eenfach so tweibroaken.

Ikk hevv een langen Tied dorcht, de Ulli Wickert, dat is een Krägeln, de sükk ok moal wat to särgen troot, wat de Büppersten in de Politik mennichmoal gannich geern hört.

So ok, as de Fleegers in Elben/Nägen Tweedusendeen in Neeyork in de Twillingstorns gallert sünd un de Boowaarken an de Grund brocht hevvt. As he dor een poar Doach loater in irgendeen Schnittmusterbladdje van Burda sien Meenen – de woll nich so piedeliek in dat Denken van su mennich düütschen Politikpoppenspeeler paasen de – künnich moakt hett un hüm dat bold sien Kroach un sien Boantji as Noarichtenschnakker in de Billerkist köst hett – wiel de Flitzpiepenfleuter dwarß dör alle politische Klören in de Bundsrepublik hüm öäpentlich uphangen wullen. Dor hevv ikk mit hum verkeert – un hevv mien Hoot vöör hüm trukken.

Nu moot ikk särgen, nu, noa elben Joahren, nu argert mi dat düchtich. Nu arger ikk mi, dat ikk de Wulf in d’ Schkoapfell, as de he sükk nu wiest hett, su laang nich kennt hevv.

Ikk glööv näämich nich, dat denn Wickert sükk ännerd hett – sükkse Minschen ännern sükk nich. De wesseln woll foaker hör Ünnertüüchs ov de Kunjakkszort – un dat villicht wat foaker as Koarl up de Stroat –, oaber hör Karakter? Nii nich.

Dat he as Frankriekkenner wall meent, dat de Kasnersdochterfründ un Hoakennöäskasper nich dat tweede Moal in Frankriek Präsident ward, dat geit joa in – ok in mien lütten Köäsel –, oaber dat he nu van de woahrschiens nächsten de-Gool-Noafolger verwachten deit, dat he de Lüttiisenverköper Schröder (Düütschland hett he verköfft, denn Fendt) sien Moot bewiesen deit un in Frankriek ok een Oart „Agenda 2010“ dörtrekkt, üm dat Land vöör d’ Ünnergoahn to bewoahren, dat hett mi dorto brocht, dat Ulli Wickert bi mi bit ton jüngsten Dach utschääten hett. Ikk weet, he keert sükk wiers nich dor an – oaber luut särgen muß ikk dat doch.


16.4.12 Överall is Afsurdistan

Ikk weet up Stünnds rein nich, worhen in de Welt ikk toeers kieken schall – ikk kriech hoast nich mehr in de Riech, in wekke Richt ikk toeers lustern mööt, üm dat dat schroarste Geböören üm mi to mien Weeten nich verlüstich geit – ikk weet schiens bold nich mehr, ov ikk dor överhaupts noch bün, or ov nich doch aal dat anner Gedrüüs üm mi to Luchtspelereen sünd, van de de Tokiekers blods de Schkaaümräten sehn. Dat lett mi foaken so, as wenn een Froolüü-Hoarschnieder een Mannsbild de Boart scheern will un vöör luuter Schlakkeree mit sien Schuumbössel nich mehr sücht, wor he bi de Boarteree dat Mest ansetten schall. Dorbi kann dat denn all lichtmoal blöderk Hannen gääven, un ok noch dries een bääten mehr.

Joa, su lett mi dat upstünnds up de heele Erdengrund – su lett mi dat in de Politik, in de Gesellschkupp un ok in de Kaarkenwelt.

Hier sünd de Kaarkenbüppersten net dorbi, sükk mit Kattuun de eegen Beenen ovtosoagen – liekers well van de Evangelen dat ok is, ov Katholen ov Reformeerden. Irgendwu dücht mi, dat de Christenheeren aal mitnanner dat Christenweesen ut hör Besinnen verlüstich goahn is. Anners kann ikk mi dat bi mi nich verkloaren. Mi dücht oaber ok, dat use Krüüzbroers van de Predigers, de use Heergott över sien mörgenlandsch Butenbeenskind anbääden, noch een heel büld läärn kunnen.

Oaber dat is joa blods een Soak van een Hüüpen Nichverstoahn in disse Tied.

Dor geit us Kanzlersche vöör een tiedlang bi un verdeelt in de Sabbelbud van dat Särßtakkensteernkuntrei – de Knesseth – lichtfardich Persilschiens, indat see dat Word van de düütsch „Staatsräson“ in de heete Wöstenwind haangt. See hett sükk n’türlich NIX dorbi dorcht, as see de een Siet van de striedend Jungs dor ünnern, as son Klukkhäen de Kükens, ünner de düütsch Flöägels noamen hett. Nu köänt de Bengels dor ünnern joa anstelln, wat see willn – see köänt dorup tellen, dat Düütschland hör jümmers an de Siet steit (ov de Hannen vöör de Mors hollt) – liekers ok, wat see an Undöäch utfrääten, un wor dat is, un wenn dat denn „Panzer an Panzer“ in de persisch Wöösten is. Wu dat denn ovgeit, wenneer de Persilschienversprääkens nich inholln warden, dat is joa nu mit dat Geböören üm Grassens Günni us un woll aal Welt düdelk wiest worden. Ikk seech all, wu sükk use Suldoatens all up dat näächste Kreechsspill irgendwons in d’ Mörgenland höögen. Dor doon see denn joa ok säker wäär us Renten verteidigen – netso as an d’ Hindukusch ok.

Ikk kann doch verdekkselt nochmoal mien Nakk heel nich su flink dreien, as wu an een annern Stää all wäär wat Nees an Scheddrichkeit updüükt. Ditmoal in d’ Rieksdach in Spree-Athen. Dor will in Tokunft blods noch de Frakschonsbüppersten dat Särgen hemmen un will d’ särgen, well un ov een van de Bundslitten in de Sabbelbuud van Rieksdach wat to särgen hett. Volksverträder ward see joa woll nöömt in Düütschland. Wenneer de Handvull Handstriekers dwarß dör de Parteien hör Ansinneeren dörsetten, denn köänt de meesten van de goodbetoalden Bundsdachslitten in d’ Rieksdach sükk blods noch de Mors breetsitten un sükk tüschenin ünner dat grootmulich Glasdakk de Footen verträden. Ikk hevv allmoal överall tokääken, ov nich irgendwons een grooten Ovgefallkörf uptodrieven is, in de use Parteibüppersten denn dat Grundgesetz in entsörgen köänt. Wat bruken wi dissen Schietkroam denn noch – wi hevvt us doch an de Spütz een handvull Berufspolitiker rantücht, de denn blods noch fleuten, un de Loaden löpt as schmeert. Un de, de denn dor in dat Rundum van Plenoarsoal rümsitten un sükk in de Nöäsen puuln, de wiesen hör Büppersten denn villicht dör eenfach Aarmshochrieten, dat see niks verstoahn hevvt un dat see krägel mitlopen. Denn dat Aarmshochrieten, dat verläärt Minsch doch nich so flink – dat kann man doch sülven noch good, ov weet tominnst, wu Voader ov Opa dat vöörtieds so goaelk moakt hevvt.


1.4.12 Platt as Heimoat

As ikk jüüstähm in „Footweeg mit Frieda“ Willi Höfigs Sinneren över de Begrääp ov dat Gefööl van Heimoat lääst hevv, liekers ov man as Plattdüütschen een Gamsboart an d’ Hoot ov Zilles Milljöö üm sükk to fleegen hett – in de Momang is mi ut mien Besinnen ok wäär wat tofloagen, wat heel un dall in de sülvige Richt wiest.

Ikk bün van Lütt ov an mien Läävdach dör de Welt schoaben worden – van een Kant in de anner Ekk – van een Sproakengemengsel in dat anner Nichverstoahn. Suwat as „Heimweh“, as Minsch dat nöömt, wenneer he son oarich Trekken in d’ Haart verspöört, dat hevv ikk ni nich in mi maarken kunnt – ikk hevv as jungen Fendt jümmers glöövt, dat dor, wor mien Brodverdennst, liekers ok mien Heimoat is.

Irgendwenn hevv ikk denn spöärt, dat ikk woll joahrenlang up dat verkeerde Peerd sääten hevv. Düdelk wiest worden is mi dat vöör Joahren, wiet wäch van us Plattdüütschland, as ikk mit de Waarkeree noch mirdenmanken dat Lääven stunn.

Ikk stunn Dach föör Dach in een rheinschen Kuntrei achter d’ Tresen van een Gastenbedrief to Schlukk un Beer utschenken. Achter mi, in de Köken, wee bit in de eersten Oabendstünnen elker Dach mien Moder mit Potten un Pannen an waarkeln. Tüschen achter d’ Beerhoahn un Köken wuur blossich Platt schnakkt – dat wee son bietji us eegen Welt buten de annern hör Olldach. Mien Gasten de kreegen dat joa nu stiäl ut eersde Hand mit. Een häntigen Handvull van de Tresensitters kunn dor ok good mit ümgoahn, wiel see up irgendeen Oart dör de Sömmerriederee mit de oostfreesken Eilands verbandselt weesen. Noa de Oabendbrodstied wee dat mit de Plattschnakkeree oaber joa doahn, wiel mien Moder üm de Tied Fieroabend mook. Dat hevvt sükk miene Gasten een Tiedlang mit ankääken, dat schnoabends blods noch Düütsch schnakken – bit see mi denn dorto verdönnert hevvt, elker Dach van Klokk Middennacht an in de Gaststuuv ok noa vöörn hen blods Plattdüütsch to schnakken. Dat hevv ikk denn joa ok doan – wiel, föör jedet düütsche Word noa Middennacht muss ikk föör de heele Bagoasch in d’ Loaden een utdoon. Eens Oabends brengt een Riederspoar ut de Noaberschkupp Visit mit in d’ Casino – een öller Minschke, so üm de middentachentich Joahr old. Dat is mien Unkel, de up Visit ut Bajuwarien föör een poar Doach bi us is, sächt dat Froominsch to de anner Gasten. Un wiel see un hör Keerl de Unkel nich allennich in Huus loaten wullen, harn see hüm in de lüstige Riederkring mitbrocht. De hele Oabend hukel he denn son bietji buterhalv dat schnöäternde Rundum van de pläächten Düsseldörper. Na joa, hevv ikk een poarmoal denn so bi mi dorcht, dat is joa ok keen Wunner nich, bi disse Sproakünnerscheed van Nedderrheinsch to Bajuwarisch. Ikk hevv mi dor oaber nich wieder grood an kehren kunnt, wiel ikk joa de döstigen Halsgatten fuchtich hollen muss.

Bit up eenmoal noa twalf Üür – mien Plattdüütschtied wee jüüst anbroaken – dor seet Geerke, soveel wuß ikk all van hüm, tomoal up een van de Boarstöölen an d’ Ennen van d’ Tresen, un man kunn twee sülvern Troanen in sien Boart blenkern sehn. Wat wee passeert? Mien Plattschnakkeree har hüm ut sien Ekk dreeven – he wee in Oostfreesland geborn un glieks noa de School, statt noa de näächste Buur in Stellung to goahn, in de Welt ruttrukken – bit noa Bajuwarien hen – un har dor wat läärt, har dor freet, har dor Kinner groodtrukken un wee dor olld wurden. Oostfreesland har he över särßtich Joahr nich mehr to Gesicht kräägen, wiel he dor keen Famili mehr har – un Plattdüütsch ok netsolaang nich mehr höört.

As he mi Plattdüütsch prooten höört hett, dor is hüm dat eenfach överkoamen. In de Momang, as he mien Platt höört hett, sää he noaderhand an mi, in de Momang wee he tomoal bold tachentich Joahr in de Tied retuur – wenneer hüm as lütten Jung wat up d’ Haart seet un sien Oma hüm an hör Bösten dukel – netso waarm un week wee hüm tomoal de Sproak van to Huus ingoahn.


30.3.12 Anstiften to noch mehr Mord

Ikk mutt dat ingestoan – ikk hevv mi dat sülven een langen Tied nich togestoan kunnt, wiel dat wüggelk nich in mien Verstannskasten rinwull – de Gesellschkuppsörnung in Düütschland steit up de Kopp. Üm mi ümto seech ikk blods noch dat Ünnerste noa Boaben kiesen.

Ikk weet verrafftich nich, wor ikk mit anfangen schall. Ikk mach rein nargenswons hengriepen – mi dücht, överall griep ikk blods noch in Schiet un Schmeer. Niks un Nargends ist dat mehr so, as dat över de Tieden wussen is. Suur upstödt is mi nu dat Geböören dor in Berlin üm de Mord un Dodschlach in de Ünnerstroatenboahn. Wat sünd dat föör Gerichtsheeren, de sükkse Dodhauers as de beid jung Fendten van irgendwonsher nich in d’ Kaschott un achter Schlött brengen? Bi us in Düütschland dröfft man schiens bold allens doon – man dröfft blods niks tägen Verbrääker särgen, de keen düütsche Wuddels hevvt – un solaang dat nich anners word, is Düütschland woll wüggelk dorbi, sükk sülven ovtoschkaffen.


28.3.12 Schoo, in de ikk mi ümdrein kunn

Tweemeterdreeundartich (2,33 m) – bi dit Moat denkt man villicht an de Breddte van een Frachtwoagen ov an de Dekkenhöächte van de Koamer, in de man över kört ov lang de papiern Müürbehangsels neemoaken mutt. Villicht schütt de een ov anner jo ok in de Sinn, dat sien Tollstokk joa blods twee Meter mäten deit, ov dat man bi siene letzd „Bundesjugendspiele“ een Heuss-Urkunde kräägen hett, wiel man in de Sandbakk up de Schoolhoff – dor achtern an de Siedelskant van dat schwaarte Schlakkenveerkant – tweemeterdreeundaartich wietsprungen is. Villicht denkt een denn an de Göät van d’ Schüürdakk, de in tweemeterdreeundaartich Höächte an de Siedelsmüür van de Schüür sitt, un dat de all siet verleeden Joahr an mennich Stäen drüppeln deit … well weet, well weet.

Wiers denkt oaber nümms, wenneer he tweemeterdreeundartich lääsen deit, an een Jungkeerl in d’ noordamerikoansch Stars-un-Stripes-Kuntrei, de wüggelk un woahrhaftich van Kopp bit to Footen tweemeterdreeundaartich mäten deit (ovwoll de JuEssE joa dat Landje „der unbegrenzten Möglichkeiten“ sien sall).

De Längte van Kopp bit Foot is nu oaber nich dat Bedrüüs van disse Jungkeerl – wat hüm all siet langer Tied ümdrifft, dat is dat Schootüüchs, wat he nich mehr hett – un wat dat in disse Gröttde ok in keen Kuntrei up de Eer to koopen givt. He kann ok nich eenfak ähm in de näächste Schooloaden hengoan un van de Verköpersch een Poar Träders in Gröttde su un su verlangen – su as Du ov ikk dat moaken – dat löpt nich. He weet nämich siene Schoogröttde gannich. Bit hier hett mi dat Berichten nich wunnerd – mien Wunnern, dat fung eers an, een Wunnern to warden, as ikk denn bi d’ Wiederlääsen to weeten kreech, dat een angesächten Schoonoam – nämich Reebook – hüm föör 15000,- amerikoansch Dollars (ji köänt mit 11000,- Euros ov mit 22000,- Düütschmark wiers bäter ümgoan) een Poar Galoschen schoostern loaten will. Een „Website“ hevvt see inricht föör Minschen, de dorföör in hör Knipke griepen willt, üm dat de Jungkeerl de Schoo betoahlen kann. Kiek – un in disse Momang hevv ikk dat wäärmoal luut beduurt, dat mien Opa ut Bernuthsfeld nich mehr ünner us wielt – de har disse Schoo – liekers in wekke Gröttde ok – föör veel, veel minner Doalers trechtschoostert. Villicht givt dat joa noch een Schooster in de Welt, de sükk an siene Handwaarkerehr foat föölt un blods sien Waark, de Reev dorto un de Tied betoahlt hemmen will, wenn he so een – togegääven övergroodet – Poar Schoo up siene Liesten spannen deit.


11.3.12 Een Kultur, de ünnergeit

Nu is dat sowiet …schoot mi dat dör de Kopp, as ikk vöörmörgens in d’ Blatt keek un dat Vermelden över dat neeste Bedrieven van de Frankforter Mesterkring, de sükk up Needüütsch „Grundschulverband“ nöömt, in de Oogen full.

Wenneer disse Maioapen – anners kann ikk de Drievers noa dissed, hör Ploanen nich beteeken, dat dörsetten, wat see nu fördern un bedrieven, denn hevvt see us Düütsch as Wuddels van een hoogen Kultur in Schnakkeree un Schrieveree heel un dall an de Grund.

Wat stääkt dor achter? Will een van dorachter in Tokunft blossich noch Minschen över een Strääk hemmen?

Wenn ikk mi vörstellen do, blods mit disse Kreiulen – de see ballköppich „Grundschrift“ nöömt, utkoamen to mööten, denn mark ikk, dat mi blods noch eens ward – denn word mi blods noch schlecht. Wi hevvt in Düütschland joa nu all Mesters genuch, de nich ov blods minn rääken köänt, wenneer see nich jüüst dat Tallenwaark studeert hevvt. Ikk seech de Dach all vör mi, an de dat denn netsoveel Schoolmesters givt, de ok nich mehr schrieven köänt – wiel, son Tüünkroam brukt man joa aal nich mehr – dorföör givt dat joa de Hülpsbrägens, as de man de Compjuters jao woll beteeken kann.

Givt dat denn nümms in us düütsche Lannen, de disse Bräägenwächschnieder dat Handwaark lärgen köänt? Hett in de hoogen Riegen dorto Nümms de Mors in de Büks – ov hevvt de, de dorföör tostännich sien schöält, ok all blods noch heete Lücht in d’ Kopp?


19.2.12 Döroahmen un lüchthoalen …

Nu, wor dat Stöörmdeep „Chrischan Willem Walther“, dat in de verleeden Wääken in een Tuur de Ünnerboo van de Moroal un dat politisch good Benäämen wächrieten un in Dutten haun wull, to Verstand koamen is , un statt dat Waark nu de Wuddel van dat Undoon noa Nargendwonshen befördert hett – nu köänt de Minschen in Düütschland een Spierke stillhollen und sükk in Ruh dat Vöörspill und dat Noaweihen van disse Binoast Katastrofe sükk klortomoaken versöken.

Tovörderst steit doch woll de Froach, wu dat överhaupts to dissen Schißlameng koamen kunn.

Noadem de Vöölöper in d’ Amt, Hotte Köhler, de dör sien van Huus ut Professchon as Bankminsch in sien Sinnen fast up d’ Doalerinstrieken utricht is, över sien eegen dusselige Vertelleree strumpelt is, un glieks dornoa ton letzden Moal de Dör van d’ Bellevü van buten in d’ Schlött schmäten hett, hett de Pastersdochter in d’ Regeerungskantor dor an d’ Spreegurkenwoater mit een Fingerschnipp een neeän „he schall dat nu warden“ as Handpupp ut hör Kompotthoot trukken.

Blossich wee dat keen Dakkhoas un ok keen witten Duw, so as dat de Tokiekers wennt sünd, wenneer een Magier up de Büün wat ut sien Klodd zaubert – dat wee een utwussen Wulff, de dat Wichtje in Sakklinnen dor an sien Läpels ut een Schappoklapp, een Beediekerstrumm trukk. Dat wee een Wulff, de schiens all siet Joahrenden – all in siene Boastied in Hannower – hüpenwies Kallik fräten har, üm mit een weeken Stiäm de, de he sükk rieten wull, säker föölen deen. In dat Präsidentenamt rook he nu een Beute, de hüm bit an dat Ennen van siene Läävensdoagen een vullen Buuk brengen dee.

Wat wee dat föör een Utsicht – wat wee dat föör een kieken in een Kuntrei wor Melk un Hönnich to Huus sünd. Denn bruks he ni nich mehr Welt- ov Halfweltgeldlüü in de Mors to krupen, üm sükk een Koat boen to köänen – denn bruks he sien leeve Doach ni nich mehr bi su halfsieden Speegelbildünnernäämers up Kneen kruupen föör een poar scheddrige Ümsünnsturlaubsdoach – denn bruksen he ov sien Olsch ni nich mehr achter een poar lumpich Perzenten Rabatt föör de een ov anner Protzkarosse antojoagen, denn bi de Boahntji dor in Bellevü, dor geev dat suwat joa allens bit in de letzde Stünnen hier up de Eerdengrund upto.

Vandoach mach he – de schmachtige Wulff – de Spigökenmoakerin, de hüm dor up de open Büün an sien Oohrn ut de Hoot trukken hett, woll bit up de Bodden van siene Messdeenerdoagen ton Düwel wünschen, un sükk sülven nich vergääven köänen, dat he as rejellen Katolen up een Evangelen Pastersdochter mit een deeprodet Eergüstern an de Hakken vertroot hett. Dat eenzich wat he woll dorut läärt hemmen schall, is dat Weeten, dat en Wulff ni nich versöken schall, een wilgen Katt to bespringen.


13.2.12 „Dübbelt so düür“

„Dübbelt so düür“ – achter disse dree Worden licht de Barch van över särßuntwintich Milljonen Euro – över tweeunfüfftich Milljonen Düütschmark. Elker Milljon Düütschmark, de dor in Freebörch rutschmääten worden is, de is de Zeitungslüü in hör Vermelden man nettegroad een Word weert. Düüre Worden, kann ikk dor blods särgen.

Wat is eelich bi us los – bi us in d’ Land, bi us in de Gesellschkupp, bi us in de Kaarken? Har man in Freebörch – un wiss ok annerswons – nich bäter doan, mit de Milljonen an Doalers Milljonen schmachtich Minschen – un hier sünners Kinner – buten de Welt un hier bi us to Huus tominnst eenmoal reschkoapen satt to futtern, anstatt de Gröschkes föör so een Spökenkieker van Poapst ruttoschmieten? Wat hevvt see dorvan hat, de Lüü in Freebörch un annerswons? Hevvt see eenmoal de „hillige Voader“, as he sükk nöömt un ok nöömen lett, de Hannen ov de Footen schnullern dröfft? Doch säker niks van dat – un man jüüst dat de Gloovensreisender ut dat binnerwendige Rom de Nakk dreit hett, hett he doch nich mehr een spierke Denken an de Minschen, de föör sien Visit in hör Staddje Bargen van Pinunsen rutschmääten hevvt. Moak dortägen man eenmoal een lütji Minschke – liekers wor up de Eerdengrund – man eenmoal in sien Lääven föör een Dach satt – dit Minschenkind kikkt di sien Läävdach mit dankboar Oogen achteran. De word di nich vergääten, so as de „hillige Voader“ ut Rom dat deit. Ikk hevv dat säker Gefööl in mi, dat use ächte hillige Voader boaben us dor gannich mit inverstoahn is, wat hier up de Eerdengrund aal su in sien Noam geböört.



Klick op to'n Vergröttern!

8.2.12 Doodsekere Geldanlaag

DB Kompass Life III
Bei Kompass Life III gibt es keine Versicherungen, keine Versicherungspolicen und keinen höheren inneren Wert.
Es geht um 500 ganz reale Referenzpersonen. Und es geht um eine Wette.
Die Wette lautet: „Wie lange leben die Referenzpersonen?"
Wettgegner bei dieser Wette ist übrigens nicht irgendeine Versicherungsgesellschaft, sondern die Deutsche Bank selbst, die diese Wette anbietet und u.a. die Referenzpersonen selbst auswählt.

As ikk dat bi mien eerst Köpke Tee vöörmörgens lääst hevv, dor kunn ikk tomoal keen Klukk mehr drinken, un an een Biet to äten drüss ikk all gannich mehr denken, denn keem mi de Gaal noakend un breetbeenich mien Halsgatt hoch.

Ikk seech Minschen, de bi disse „Fonds“ – as disse Bedreegervereens joa woll up Neeingelsch heeten – hör Doalers insett hevvt, mit Mest ov Biel, mit Vörderloader ov mit een Kalaschnikow achter de van Ackermann un siene Lüü utkeeken „Referenzpersonen“ anspöören, üm dör een Stääk in de Rürch ov een Schöät van achtern de eegen „Rendite“ hochtodrieven.

Wu wiet dröfft he dat noch drieven, ov wat mutt he noch doon, üm dat de Welt in Düütschland to weeten kricht, dat disse Minsch en Düwel is? Moot dat eers wäär een „45“ warden – so as dat mit de Fendt ut dat anner düütsch Noaberkuntrei to Ennen goahn is? Blods wiel een urgermoansch Ackermann heet, moot he joa nich „heim ins Reich“ hoalt warden.

Wat hett de Kasnerdochter dor in d’ Regeerungskantor in Berlin sükk eelich dorbi dorcht, as see mit beid Hannen in de Stüürkass gräpen hett, üm för dissen Bookmoaker de Fierderee to Ackermann sien Szässtichsten up Volkskösten uttorichten?

Wat dor nu ovgeit, dat hett oaber joa bi de Bankenlüü ut de Eidgenossenschkupp „goode“ Traditschon.

Wi bruken doch blods an dat Kuusengold ut Dachau, Auschwitz ov Theresienstadt to denken, un wu veel Kilometers Diesel föör Hitlers Panzer dortägen över un dör de Schwyzer Geldlüü intuuscht worden sünd. Mi dücht dör dissed Doon van Ackermann un siene Bank, dat Moroal un Geweeten ünner Geldlüü wat Unbekenndes is – sünners denn, wenn see ut de Alpenkuntrei mit dat witte Krüüz up roden Grund sünd.


19.1.12 Een fuulen Röäk

5 000,- … Fiefduusend €uros föör een Schrievdisch-Lucht – Teihnduusend Düütschmark moaken dat noch düdelker.

Een Lucht in Rollsrois-Class, föör up een Schrievdisch in woahrschiens de sülvige Priesklass, mit een Ministroabeln van de Blaugeelen Bäterverdennstlüü dorachter, de nich veel mehr as heete un fuule Lücht in sien Köäsel hemmen kann.

As ikk dat vöörmörgens in d’ Billerbladdje lääst hevv, dor is mi keen Lucht upgoahn – so as de Springerlüü dat meenden, dat dat denn Sachsenfendt geböören schull – näääman, bi mi is mien Binnerst hochluntjient anfungen to brannen.

Bi fief Euro mehr in d’ Moant föör de meist unschüllich Schmachtlieders in use Gesellschkupp dor brääken sükk de Politikers in de Sabbelbuden van Parlamenten wääkenlang hoast de Mors ov – un in Dresden in d’ Weertschkuppsministerium dor leist sükk su een halfriepen Weertschkuppsminister, van de su all halfdoden Liberoalen, up Stoatskösten een Schrievdischlamp, de he su nich bruken deit, föör een Hüpen Doalers, föör de man up de anner Siet 50 000 – Füfftichdusend – Brötjis föör koopen kunn, üm schmachtich Schoolkinners de Buuk to füll’n.

Is Düütschland’s „Elite“ föör de sükk disse Schlauschnakker landswiet hollen, all dör de Bank so verkoamen, ov sünd dat wüggelk blods een poar fuule Karakters in de Riegen?


12.1.12 Dor kanns moal kieken …

Nääääääman … wat kikkt he tomoal so blied, hevv ikk so achterkantich bi mi dorcht, as ikk güstern mien Inkoopstuur döör een, föör mien Gefööl een bietji to groot utlächten Kolonioalwoarenloaden bi us in d’ Staddje – oahn Schkoa an mien Seel to näämen, doch rein een spierke ut de Puust – ovlopen har. Vöör mi trappel een all noch wat öllered Mannsbild, as ikk dat nu joa ok all bün, aal wat up sien blankpoleerde Lakkschoo hen un her. De tiert sükk as son lütten Jung, de nödich Strullern moot, de oaber keen Ekk hett, achter de he sükk henstell’n un dör sien Büksenpiepen langen kann. Schmüstern muss ikk sülvst över mien Denken. Oaber näää … dat wee dat woll nich, denn de heele Tuur langs de Regoalenwelt wee ikk achter hüm ankrüdelt. Irgendwu harn wi hoast dat glieker up use Inkoopszädel stoahn, denn wi deen meist de sülvigen Greepen in de Woarenriegen. Upfallen wee he mi all glieks ingangs de Schuuvdöören, as he een Körf vull leddich Pfandbuddels in dat Lokk van de Blikkmaschin stoppen wull un de Maschin schiens noch nich recht woak wee. Jungedi, wat hett he de Jungkeerl, de hüm denn helpen wull, van de Siet anblavvt – us Noaber sien Bullenbieter, de stoadich an de Kett licht, de kann dat nich bäter. Bi dat Grööntüüchs, glieks achter de Appels, dor gung dat netso wieder. Dat krägel Froominschke – ok noch recht in d’ Geneeteröller –, dat jüüst dorbi togaang wee, neeä Früchten intorüümen, de kreech van hüm blods een suurschnutiged "Woarüm is hier so minn Gröönte an de Sellerieknull’n?" to hörn. Dat de schmukke middelöller Deern in hör adrett Kiddel sükk nich furs an hör frünnelked Moin verschloaken hett, dat hett mi rein wunnerd. Ikk hevv eelich blods doarup luurt, dat see hüm froagen dee, ov hüm de Fierdoagen tüschen de Joahren nich good ankoamen ween, or ov hüm dat Wäär hier bi us to griesköölich is.

Un nu steit he hier vöör mi in de lange Riech van Beenen un Inkoopswaoagens vöör de Kass un tellt de Minüten, bit dat he sien Gröschkers losworden kann. Doch wat is dat? Man jüüst, dat he dat Loopband to foaten hett, un dat eerste Deel van sien Klüterkroam doruppakkt, dor is dat tomoal een heel annern Keerl. Niks wee mehr mit Suurschnuut un griemieterk Utsehn – an de Kass seet näämich een jung Wichtje mit een Spierke heete Lücht in d’ Kiddel, de hüm wiers een Bild van Majorka ov so in sien Denken sett hett.


10.1.12 De Lidl-Löägens

Güstern Oabend, dat mutt ikk so ingestoahn, güstern Oabend muss ikk mi vöör de Kiekkassen van Billerkist reinwäch de Troanen verkniepen. Eensdeels wiel ikk mi ovgrunddeep föör use Gesellschkupp schkoamt hevv (ikk hör sass ok dorto), annerndeels föör Vergrelltheit över dat Doon van de (un nich blods de) bölkrieken Lidl-Eegendöömer un de geweetenlosen Vasallen, de disse Schojakken in hör Dennsten hevvt. Liekers faangt nu wiers de Een ov Anner glieks wär an to räärhalsen, oaber ji Kööpers willt dat joa so. Näääääääääääää, wi Kööpers willt dat ähm nich – tominnst de meesten nich. Dor bün ikk ährlich van övertüücht. Wi Kööpers hevvt dor tovörderst blods keen Denken an. De een Kööperpart, de genuch Pinunsen hett, üm nich to weeten un to spöörn wat Nod heet, de is dat meist schietenengoal, wat buten sien Dreetakkensternkutsch up de Eer geböört – un de anner Kööperpart, de man jüüst so veel Pennings in sien Knipke hett, dat he de Hals oapen holln kann, de sücht dat gannich, wiel he över de Barch van sien eegen Bedrüüs nich mehr överwächkieken kann. Un dor is dat good, dat in d’ Tellerwischen ov un to wat updüükt, dat us binnerst Geweeten son bietji bit Kanthoaken foaten deit.

Ikk dröff nich an denken, dat de Froolüü, de up de anner Siet van d’ Eer elker Dach särßtein Stünns an de Neimaschinen sitten to güddern, blods een Euro an d’ Dach as Verdennst kriecht – van de hör denn de Hälft ok noch wäär wächnoamen word as Hüür föör särßtein Veerkantmeter Bott in een blikkern Kist, in de see mit hör Familin denn henvegeteeren. De Schojakken van Lidl gääven hier denn ok noch groodoardich mit hör sozioaled Doon föör de Waarkers dor achtern in dat Schmachtlappenkuntrei an. Dor loaten see denn dör een obskuren Gesundheitsdennst Vitaminpillkers an de Fronwaarkers verdeelen, blods dat de de Schmacht in d’ Darms nich mehr woahrkriegen. Un disse obskure Gesundheitsdennst GIZ mit sien skrupellosed Dokterschpersonoal, de word ok noch ut de düütsche Stüürkass betoahlt. As ikk denn furs dorachteran de Schandoalberichten över de Deertenmast in Düütschland vöör de Oogen kreegen hevv – dor hevv ikk wat dorcht, över dat ikk mi sülven verfäärt hevv. Mi schoot näämich dör de Sinn, dat de Deerten joa veelstoveel to futtern kriecht, un dor boaben up denn noch mit ächte Pharmapillkers vollstoppt warden. De Hööner wür man bäter een bäten minner to fräten un statt Antibiotika Vitaminpillkers intrichtern, un de Minschen in Bangladesch een spierke mehr to äten un ächte Medisin gääven. Irgendwons is use Gesellschkupp doch een bietji veel pervers.


1.1.12 Wor geit dat hen, dat Spill?

De Revoluuschen frett hör eegen Kinners …

Su sücht mi dat ut, wenneer ikk mi dat Geböören ankiek, wat de rode Erzengel ut „üm Hannower wäch“ nu in d’ Rijkskuntrei dor in dat Brannenborgsche verhakkstükken deit. Dat he mit sien „Generoalin“ de hüm joa van de Sippede Litten up d’ Ooch drükkt worden is, nich alltobestich kann – DAT kann Welt villicht joa noch verstoahn. Tominnst kann ikk dat noaföölen. Mi lirgen sükkse Froonslüüd mit Hoar van binnen in d’ Bekk sass ok nich so fost an d’ Haart – mien Moders Moder, dat wee ok so een blikkern Struukbessen. Blods – dat givt Tieden, dor brukt een Gemeendschkupp, de in sükk nich to bestich dorsteit, een Froominsch, de bi hör Doon ok vöör rejell ov unrejell Mannslüü nich trüchschööt – un wenn de ok veerhunnerdfüfftich Pund Läävendgewicht up de Veewacht brengen.

De rode Fluttermann dor an de Spütz van de Sozimoaldezokroaten de is oaber schiens van binnerwendich gannich so stävich, as he van buten lett. Dor schient een heel büld heete Lücht ünner sien Kledoasch to sitten, de he nu mit dat verbrannen van de SPD Generoalin wäär gleunich moaken will. As een Zeppelin oahn Gas kann he näämich tägen de Överfleeger Peer ut den Schmidtschnuten Hangar överhaupts niks beschikken. Un up een Ballon oahn Lücht, dor poasen de Kumpaneros van de Hannowerconnäkschen ok man so över wäch. Dat schall hüm in de tokoamen Tied woll noch reschkoapen stuur ankoamen, dat politische Doon dor in de Oapenstall Berlin. He schull oaber nich denken, blods wiel he de Wulff dor in Bellevue nu de Hannen vöör de Mors hollen deit, würn de sien „Frünnen“ hüm – Gabriel – nu Stöähn geeven, üm up dat Peerd Kanzlerkandidoat to koamen – denn kunn he woll sowat van up de Schnuut fall’n, as dat billerhaftiger ok bi d’ Militärrieden nich geböört.

Ikk wüür hüm denn gooden Roat geeven, sükk mit Wulff tosoamen up een Tandemfiets to setten, un furs de politisch Büün to verloaten. Villicht wüür sogoar nümms in d’ Land mitkriegen, dat see wäch sünd, de Beid – noatruuren muß hör up jederfall keen een in Düütschland.


31.12.11 Wulffsalarm

In de Tieden, as dat bi us in d’ freeä Natur noch Wulffen geev, dor harn de Minschen in de Dörpen un Kuntreien noch goalk Manschetten föör disse Deerten. Vöör allens, wiel een Wulff listich un verschloahn, un wiel niks vöör hüm säker weesen schull. Su hevvt de Minschen dat beläävt, in de verleeden Tieden bi us in d’ Land – wenneer de Wulffen bi Nachten moal wäär de Schkoapen räten harn. Wenn dat denn gannich anners gung, wiel de Minschen in d’ Düstern bi de Deerten up de Luur leegen, üm de Wulff ovtoscheeten, denn keem he sass to Doagenstied as Schkaop verkledd, so dat hüm nümms kennen kunn. Dor an hett sükk bit vandoach joa ok niks ännerd.

Een Schoojakk, de mutt blods sülven luut genooch achter sien eegen Undoon anbölken – un furs word van de Gesellschkupp de Verkeerde – de meist Unschüllige – kalfatert. Wenneer de Minschen denn dor achter koamt, dat see bedroagen worden sünd un dat see de Verkeerde uphangen hevvt, denn is de Undöägige all een Ennen wäch, ov he hett een Tracht antrukken kräägen, de nümms in d’ Land sükk so recht antofoaten troot.

Wi schulln aalmitnanner up een Word van Gustav Heinemann hörn – ok wenn he nu all een Settji nich mehr ünner us wielt, sien Word is blääven –, de dor sächt hett, Volk schull sükk troon, de Büppersten in Regeeren und Gesellschkupp to de rechter Tied moal ünner hör Kleeär to kieken, ov dor nich wat an fuulen is – denn wenn de Fuulnis eers boaben de Kledoasch all an rüüken is – denn is dat meist to loat. Un dat „to loat“ mit sien Bedrüüs, dat hevvt wi dör de Tieden joa foaken genuch belääven mußt.


22.12.11 Lehrs Lehr vun de Ehr

Givt dat överhaupts noch rejell Avkoaten in Düütschland?

Denn Rechtsgeleerden Gernot Lehr beteekend siene Wulffsche Wordenverdeleree as – so akroat – as een „ehrfullen Updrach“. Wu deep mutt een Avkoatenkarakter eelich ovszakkt sien, üm de Röäk as good to benöömen, de van dat Jauchfatt utgeit, in dat he dor föör een Kolleech – de rein tofällich Bundspräses worden is, ov bäter sächt, de van een Kanzlersche, de sükk in de politisch Achternrümspeelen bestich utkennen deit, noa Bellevue in dat Amt ovschoaven worden is.

Wenn he dormit dat Hillichsprääken van Wulff anschuuven wull, denn is dat Bemööten doarüm dör dat Särgen van Kardinoal Meisner reschkoapen in de Büks goahn.

Dat de rechtskünnige Lehr vöörtieds Broer Jan tägen de wütrige Bieteree van denn Neddersassenwulff ovsäkern wull, dor brukt man nu niks to särgen – blods dat he nu de Blaffer Wulff as schoonen un schieren Niksverkeertmoaker hentostelln versöcht – dat lett doch nettegroad su, as wenn he bemööt is, Wulff sien eegen Schwienkroam van hüm ovtoschüüren.

Mien leeve Heer Lehr – ikk seech föör Hör blods twee Möägelkkeiten, wu de Geschicht utgoahn kann. Wenneer de Avkoatenkolleech Wulff över kört ov länger boaden geit (un dor givt dat joa woll nargends Twiefel an), denn supen See rejell mit ov – or, wat ikk liekers eder glööv – See warden van bestimmte Lüü as de Keerl mit de Hilligenschien hochtillt, de een undöägigen un unehrboaren Politiker in sien eegen Schmeer hett ünnergoahn loaten. Dor fäält blossich noch, dat see dat denn ok as groode Ehr beteeken.


21.12.11 Wulff sünner Artenschutz

Dat word striepelich, dat word hoakelich, dat word eng föör de letzde wilge Wulff ut Hannower, de sükk schiens in dat Brannenborgsche, dor in dat Schlött van Bellewü verlopen hett. Van aal Kanten in de Gesellschkupp koamt de Drievers up hüm to – un achter hoast elker Struuk sitt een Scheeter mit sien Püüster in Anschlach, de blods up de rechter Momang luurt, dat he de Wulff ovknipsen kann. Wu laang schall dat Spill woll noch duuren, bit een van de Jachtlüü to Schöät kummt? Ov schull de Wulff upletzd doch noch een spierke Deertenverstand in sien Köäsel sitten hemm’n un vöörtieds ut Bellewü utneien, bevöör dat hüm een bi d’ Nakk foaten deit un ut sien Hoardääken Mütz un Hanschen moakt?

He mutt furs up d’ Kiwi weesen, de Wulff … denn de Joagers hevvt — netso as de Krüüzbroers de in ole Tieden noa Oosten ov in dat hillige Land trukken sünd – ok de Stöän van d’ Kaark in d’ Rürch …su as de Gottskeerl Meisner sien Denken künnichmoakt hett.


20.12.11 De Goden un de Leegen

De Gooden de hollt liekers ok in leege Tieden tosoamen – de Leegen dortägen de köänt liekers blods in goode Tieden mitnanner utkoamen.

Wat hevvt wi in Düütschland eelich föör kröpelige Politikerriegen, de up de een Siet so een, as de Wulff een is, to use Stoatsbüppersten moaken, un up de anner Kant nich Manns genooch sünd, su een undöägigen Fendt to de rechter Tied dor wäär wächtorüümen.

Wat hätt dissen Lüttherkoamensavkoaten sükk uppluustert und luut in de Gägend räärhalst, as dat üm Glogowski sien - van „Frünnen“ ut de Weertschkupp betoalde - Hochtiedsreis gung. MP Glogowski is denn goahn – wat hätt he de Upgeräächtheitstrummel röört, de Trappenavkoat ut de Provinzi, as he meen, dat he Broer Johannes as Stoatsbüppersten in Bellewü wat an d`’ Tüüchs flikken kunn. Domoals wee he joa „blods“ Landsvoader in Neddersassen. Liekers is dat een leeged Spill, denn dor hätt he all de Gesetzen mit de Footen poast, de he vöörtieds sülven up de Padd brocht hätt. In sowat steit he oaber joa de groode Pfälzer Saupansfrünnd Kohl in niks noa – de hätt sükk joa ok een Schäät an de Gesetzen keert, wenn dat üm schwaarte Pinunsen un „Frünnen“ gung. Wat is Düütschland eelich föör een fuulen „Demokratur“, dat man an de Spütz schiens moaken kann wat man will, un ünnern in de Leechten bi dat eenfach Volk föör tein Penning sien Waarkelstää verlüstich geit - und foaken ok noch dorföör achter d’ Kaschott kummt.

Use Noaber Frankriek hett us wäär moal vöörteekend, wu Volk mit sükkse Lüü ümgeit, in dat een Gericht een utgedeenten Stoatpräses wägen sien Bedregereen in sien politisch Vöörboahntje to twee Joahr Tuchthuus verdönnert. Sied de franzeusch Revoluuschen hätt sükk wiers ok bi use Noabers wat ännerd – vanwägen de Regernden öäpenlich ünner de Gijutin – oaber eens is dor schiens dör de Tieden blääven: Dat Gefööl föör een bietji woahrhaftige Gerechtichkeit. Dor schullen de Politikers in Düütschland nu man een Spierke över noadenken.


18.12.11 De neeä Tied

Güstern dreef mi dat moal wäär noa d’ Postamt hen, üm dor een poar Pennings föör leege Tieden up de hooge Kant to pakken – so as mien Opa dat jümmer dee, wenn Oma hüm sien blauklöärich Postspoarbook ut de Köäkenschkapp herlangen muß, wiel he an d’ Schkalter up d’ Postamt in d’ Dörp sien Schlikkergröschkes in Sääkerheit brengen wull, as he stilkens an us Kinner sää.

Mit een Gewaltsträä an Juurdens Krooch vöörbi stapp he denn eers noa d’ Postamt hen, wor Hinnerk Bents all sied hoast veertich Joahr in Dennsten van de Postminister achter de Schkalter hukel un amtlich Plakkmarken up dat rode Schwammküssen fuchtig mook, üm de denn up de Breefen ov Paketen to klääven, de de Lüü wächstüüren wulln. Breefen in de Hüüs to verdeelen, an d’ Ennen van d’ Moant de Renten utbetoahlen – aal dat hör netso to sien Boahntje as ok Doalers up d’ Spoarbook goodtoschrieven un uttobetoahlen. Dat wee wat Eernsthaftiged, so een Finanztransakschon. Dat kunn Jedeneen düdelk hörn, wenn noa de letzde Feddersträäk van hüm in dat blaue Bookje de amtliche Stempel mit Kattun up de Sieden galler. Dat dat wat Eernsthaftiged blääven wee, dat hevv ikk as lütten Büdel ok jümmers up d’ Nee to weeten kräägen – in de Joahren, as ikk hüm mien eersted Postspoarbook över sien Tresen – över de ikk man jüüst mit de Nöäs kieken kunn - henlangen dee.

Wenn he mi denn ut dat Stükkji Bott tüschen de grööne Koppklapp un de böverste Strääk van sien blikkern Fuuk mustern dee, as wenn he in mien Binnerst ovmääten wull, wuveel ikk van mien Voader un wuveel ikk van mien Moder an Aarfdeel woll mitkräägen har. Ikk hevv denn foaken su bi mi dorcht, dat de Lüü, wenneer see denn wat up d’ Postamt to beschikken harn, sükk gannich groot wat anplünnern bruksen – wiel Hinnerk Bents dor achter d’ Schkalter hör doch so up d’ Liev kieken kunn.

Dat düür denn ok blods schmoals fief Minüten, bit dat man siene Doalers inbetoahlt har, ov dat man mit de utbetoalden Gröschkes wäär noa buten steuster.

Sowiet leep mi dat denn güstern dör mien Besinnen, as ikk in de laang Schlaang vöör de Schkalter in use Posttstää to luuren stunn. Ikk har goaelk Tied mi de Minschen to bekieken – dat Drufel vöör de Schkalter un de Bedennsteten achter de Tresen.

Dor wee niks mehr mit kieken van de Beamten, well see dor woll vöör sükk harn. De kriecht foaken glööv ikk gannich moal mit, ov dor een Froominsch ov een Mannsbilkd wat van hör will. Wat dor vandoach so achter de Posttresen ovgeit, dat lett mi eder so as een hollten Rümhaueree mit de neemodsche Technikkroameree, in de see meist ovsupen, wiel man hör dat schwemmen in dit Waark nich rejell bibrocht hett.

Domoals düür dat fief Mark van d’ Spoarbook ovheeven keen fief Minüten, bit dat de Beamten dat mit sien Pennholler in d’ Book fastschrääven har – vandoach seilen dor ok woll allmoal twintich Minüten dör de Tied noa achtern, bit dat allns an Worden un Tallen in de Knööpkomod intikkert un de Vöörgang üm de poar Pennings ovschloaten is.

Un nu säch mi blods Nümms mehr, dat de neemodsche Technik allens flinker un eenfacher moaken deit. Annersrüm geit dordör wiers een büld minschlich Geböören in de Olldach un bi dat Mitnanner buten Bords.


15.12.11 Een besünnern Geburtsdach

Sooo … nu hevv ikk mi wäär een bietji bikräägen. Suwat as dat, wat mi vöörmörgens tomöötkoamen is, dat bün ikk joa heel gannich wennt. Dor schreev mi doch verrafftich all vöör Dach un Dau een leeved Minschke mit leeve Worden in leeve Satzen, dat dat vandoach joa woll een besünnern Dach föör mi weesen muß. Ikk hevv eersmoal stiekum üm mi toluustert, ov dor irgendwons irgendwat besünners an disse Dach hangen de, dat ikk woll schiens vergääten har. Ikk hevv näämich ok woll moal all mien eegen Geburtsdach vergääten – mi dücht suwat foaken as nich so belangriek. Ovwoll … geborn bün ikk ja woll, anners wee ikk joa nich hier, un kunn anner Lüü ov un to moal son spierke argern ov villicht ok een bääten an de Bükspiep strullern. Mien Moder de hett in leege Stünn’ns ok woll an mi sächt, du büst ni nich geborn – di hett denn Äsel in d’ Galopp verlorn. Dor hevv ikk denn liekers nich veel up gääven, denn ikk wuß joa, wu see dat meen, mien good Moderke. Dat schoot mi in de Kopp, as ikk denn furrs to weeten kreech, dat mien Kind – „mien Kind“ sää see – bi Plattpartu nu all twee Joahr old is, un föör een tweejöährigen all häntich good dör de Riegen bösseln deit.

Hööcht hett mi dat – tjawoll – un dat säch ikk nu moal heel luut – oaber eens, dat mutt ikk dor sass netso luut achteransärgen – wenn Marlou vöör twee Joahr nich so künnich de Moder Griepsch speelt har, denn wee dat Kind „Eden meent …“ gannich an d’ Lücht van de Welt koamen.

Und dorföör säch ikk nu an de Webmastersche, wees haartlich bedankt dorföör, Martha-Luise Lessing!

(Heff liekerwies Dank, leve Ewald! Ik warr ja nagraad ganz rood! Marlou)

14.12.11 Een oarigen Röäk …

Wu deep stääkt de Avkoatenwulff noch, ov allwäär, in de Schietkleiereen van siene frünndschkupplichen ov privoaten Vertünzelungen mit lichtflüchtige Geldlüü ov halfluchtige Ünnernäämers? De Riech van dat, wat hüm dör de Joahren van een büld Kanten aal so tostoaken worden is, de ritt nich ov. Dat Vermooden, dat dor noch een büld mehr Begääven is, as dat wat bit nu all bekennt is un up de Disch licht, dat wasst doch middelwiel bit in d’ Hääven. He word nu van sien halfdüster Doon in siene Hannowertied inhoalt – ovwoll, dat is sääker nich so heel akroad utdrükkt – de oarige Röäk is hum in de Rijkskuntrei achteranseilt, as so’n Foahn un faarft nu de Lücht in d’ Bellevue schidderkgries.

Lüü mit minn Kuroasch, de sükk dat Spill öpentlich bekieken, de beteeken dat all, so as de Süüderdüütschen dat särgen, as „Geschmäckle“ – minner zoart anfoate Bladdjeschriever särgen heel eenfak, dat dat gewaltich ton Hääven rüüken deit – dor in dat Schlött manken de Rijkshauptskuntrei.

Chrischan Wulff har bääter up so mennich goode Meenen hört, as de Kasnerdochter hüm as Kandidoaten föör dat büpperste Stoatsamt utkeeken hett, un har sükk van dat Wichtje nich noa Bellevue ovschuuven loaten. Sükkse Versökungen standhollen köänt oaber wiers blods stoafaste Karakters. Dat kann un deit joa Nümms van een Avkoaten ut dat katolsche ollnbörger Münsterland verwachten.

Un doarüm trillern de Düütschen nu, wiel noch nümms weeten deit, wuveele Buulen dat hooge Amt in Bellevue dör dat Doon van Wulff noch wächstääken mutt, bevöör man dor manken de Müüren wäär reine Lücht oahmen kann.


15.11.11 Een neeäd Gespann

Kiek, nu weeten wi dat Schwaart up Witt – ov dröpt dat woll bäter in d’ Schwaarte wenneer ikk säch, wi weeten dat nu Rod up Rod? Wi weeten nu also Rod up Rod, dat Minschke sükk ok hochschloapen kann, wenn he (ov see) up de linker Siet licht.
De rode Oscar ut de Honeckers Eer sien Schalmeienkuntrei, de sien Läävdach all so geern dat Lääven geneeten much – am leevsten n’türlich up Annerlüüds Kösten – de hett sükk nu joa wäär wat Jüngered in sien Schloapstää hoalt. So as dat utsücht, hett de Deern sükk denn ok glieks een poar Trappen in de linker Kring hochschloapen, denn ohn Oscars Hülp wee see mit hör Mors doch nicht up een so hooged Peerd to sitten koamen.
Dat hee sükk oaber nu jüüst Frischkfleesch utsöcht hett, dor mach ikk nu net nich van schnakken, denn an Honeckers Eer sien Musterschöölerin to DDR-Tieden hett joa ok wiers all de een ov anner Schmekklekker an rümgnauelt.
Bit nu hett Oscar de Froolüü in sien Olldach joa woll an de Kant pakkt, wenner see föör hüm keen Schmoak mehr harn – nu mach ikk woll mit jo aalmitnanner dorup luuren, wu laang dat düürt, bit Froo Woagenknecht ut hüm as olen Knoaken, an de niks mehr an is as Bunk, Schmeerseep moaken lett.


13.11.11 Bambi is dod

Dat lüütji gülden Rehkitz van Burda hett de letzde Dönnerdachoabend sien letzden Schnuuver doahn. Dat aarme Deert is van siene Leiden, de hüm in dat Huus Burda so foaken all andoahn worden sünd, nu endlich erlööst. Ikk mach de Heergott blods Dank särgen dorföör. In de Momang, as dissen Gewaltskriminellen un Verbrääker sien Hannen üm dat lüütji Deert lächt hett, in disse Momang is mi dat grääsen koold de Rürch andoal loopen. Wor is Düütschland middelwiel all ankoamen, dat een Keerl, de öpenlich to Gewalt un Mord un Dodschlach upröpt, van een „Eliteverlachshuus" – so as de Burdas sükk geern sülven seecht – up disse Oart utteekend wart? In een heel büld anner Kuntreien up de Eer seet dissen Fendt dortäägen woll föör alle Tieden sääker achter Schlött un Schöädel. Wor he ok hengehört – anstatt sükk in de weeke Aarms van Sarah Connors Süster to dukeln. Dat Wichtje schull sükk schkoamen föör de Keerl, van de see sükk anfoaten lett.

Un de Moakers bi Burda, de schulln sükk föör hör Doon glieks mitschkoamen bit in de Grund. Nu much ikk doch togeern noch weeten, wat de „Kommissarin Lindholm“ Furtwängler as Froo Burda doröver denken deit. Wat ikk nu noch schriev, dat do ikk selten un in dissen Fall do ikk dat geern: Aal de Minschen, de bit nu van Burda mit een Bambi utteekend worden sünd, de schullen Heino dat noadoon un hör Bambi an Burda trüchstüüren – un de Minschen bi us in d’ Land köänt noch wat anners doon: See schulln aalmitnanner eenfach keen Produkt van Burda mehr koopen.

Dat wüür een Teeken setten, dat ok bi Burda ankoamen wüür – liekers wu hoch dat Peerd is, up dat see schiens in dat Ünnernäämen sitten.


31.10.11 Is Düütschland middelwiel een Schluderstoat?

Ikk moot dat eenfach moal so froagen, noa aal dat, wat mi in de letzde Doagen, un ok woll in een Tied dorföör, an „to weeten kriegen“ üm de Oorn floagen is. Dor givt dat bi de „Düütsche Renten“ - as de Plicht-Rentenversäkerungen nu joa nöömt warden, noadeem man de enkelt Parten in dat nu wäär grötter Düütschland aal in een Pott schmääten hett – keen Bookföören, so as dat jeden Koopmann – anfungen bi de Schmachtlieders, de mit Kant un Band un Kinnerklöädjis van Dör to Dör strieken, üm hör drööch Brödjis to verdeenen, bit hen to de bölkrieken Lüübeschieter, de de Minschen meist blods heete Lücht andrein.
Bi de Düütsch Renten givt dat sowat as Bookföören nich – dor kann nümms noakieken, wor dat, wat see dor instrieken herkummt, noch köänt de Stoolhollers dor irgendwell beliekteeken, wor de Doalers henfleegen, wenneer see dat Knipke van de Rentenkaas verloaten.
Dat schall een begriepen köänen – ov ok wall nich. Well weet dat su nipp un nau. Doarüm köänt see van d’ Regeernsiet ok so foaken mit hör laang Fingers dor rinlangen un de Pinunsen stibietzen.
Nu is oaber joa noch heel wat leegers van Dach koamen – bi de gröttste Bankrottbank, de wi in us Land överhaupts bit nu hatt hevvt (een poar hunnerd Milljarden €uros ut de Stüürkaas hevvt de Finanzverbräkers dor joa all inschloaken) de hevvt in de letzde Joahren över füfftich Milljarden €urodoalers irgendwons henschrääven, wor see gannich hengehörden – un Düütschland wee üm disse Milljarden deeper in de rode Tallen ovzakkt. Un Nümms is dor bit nu achterkoamen – nich milljonendüüre Noakieker van buten un nich bestich betoahlde Uppaaser van binnerwendich. Ok bi d’ Personoal hett Düütschland woahrschiens een Hüpen Nuller toveel up d’ Konto. Dordör, dat disse Gewalts-Schluderee nu van Dach koamen is, hett Düütschland tomoal över füfftich Milljarden minner Schülden. Wi schulln aal mitnanner use Schüldkonten bi de Banken un Spoarkaasen noakieken loaten – ov de van de Banklüü nich ok mit dübbelten Pennholler föört worden sünd.


23.10.11 De €uro-Trümmerhopen…
...ov dat Schäublerische Merkelkladderadatsch

Well wat nich weeten deit, de kann man wat bibrengen.
Well wat nich kann, de kann man dat läären. Well wat gräsichs doan hett, de moot bestroaft warden. Aal dat is möägelk un ok woll deelwies nödich. Dorföör givt dat Kroameree un Paddjes, dat hett Minsch aal reguleert un hett dat in Gesetzen to Papier brocht.

Wat is oaber liekers mit de Döäsichkeit un de Döäsigen?

Mit de Döäsichkeit, tägen de sülven use Heergott niks uttorichten vermach. Mit de Döäsigen, de föör höre Döäsichkeit nich intostoahn bruken. Man schull hör in hör Tostand glükkerk un tofrää weesen loaten, un hör blossich an de Stäen waarken loaten, an de see mit hör Döäsichkeit niks leeged beschikken köänt.

Ni nich schull man hör – so as dat in Düütschland joa middelwiel so goaelk is – in Parlamenten ov in Regeerungsboahntjis wählen. Wat dorbi denn rutkummt, dat belääven wi joa up Stünns mit Kawamm in de juropiensch Gemeendschkupp mit dat Doalerverschuuven van de een sien Verbrääkertaaschke in de anner sien Schojakkenbüdel.
Utlööst un in Gaang sett worden is dat dör de gesetzlosen Gesetzen, mit de see de Mänätscher oahn Moroal un de disse Karakterschmeerlappens Stöähn geevenden Banklüü heel un dall van de Lien loaten hevvt. In Gaang sett un in Trabb hollen dör willfahrige Poltikers, Justisverwohrer, Avkoaten un van bi de Doalerfrääters in Hüür stoaende Nöömweetenschkuppler.

Nu sächt mit Säkerheit de een ov anner Schlauschnakker, dat de Lüü doch van de Lüü in Land mit hör Krüüzen mageln wählt worden sünd. Wiers is dat so – man, oaber doch blods van een Minnerheit van de, de bi us Krüüzen moaken dröfft.

De meisten Minschen in Düütschland, de hevvt doch liekers all resigneert bi dat Spillwaark in de Politik un gannskeen Krüüzen mehr moakt. Un jüüst dat is doch noch een grötteren Döäsichkeit, as to veele Döäskoppen de Parlamenten rintowählen.


20.10.11 Dat juropiensch Doalerfluchten

Wu verbrääkerhaftich drüffen Regeerungslüü weesen, bevöör see vöör Gericht koamt? – Ov anners froacht: Wu foast döäsich mutt Minsch sien, üm een Regeerungsboantji övernäämen to köänen?
Up disse beid Froagen schall ikk woll wiers keen Antern kriegen, oaber dat Geböören mit Pinunsen-Hen-un-Herschuveree dwars dör Jurop hett mi dorto drääven, disse Froagen to stelln.
In de Landen in Middel- un Noordjurop – un dor tovörderst in Düütschland – warden de Stüürkassen lichtfardich van de Regeernden plünnert, üm de Pinunsen in mediterrane ov annerswons Gefilden to verschuuven. So as dat utsücht, word de Doalers dor oaber nich old ov goar tohuusich, wiel see näämich, man jüüst dat see dor ankoamen sünd, up de Stää wäär ümstüürt warden, üm sükk dat up privoate Konten bi Banken in de Gääverlänner komodich intorichten.
So een Anstöörm van griechisch Fluchtdoalers up butengriechisch Geldschkappen hett dat noch ni nich gääven – nich moal in de Tied, as dat Militär in Hellas dat Kommando in de Füüsten har.
De eenfachen Hellenen kriegen van de waarme Doalersrägen ut de juropiensch Nörden nich een Drüppje off – de grooten Schuuren fallen aal up dat heete Begehr van de Bölkrieken, üm van dor glieks wäär ovtodampen in Richtung Utland un sükk dor in de Sakken van Bankschoojakken, Devisenspekuleerers (van de dat ok up de politisch Büün in Düütschland een Hüpen givt) ov in düüren Hüüsergrund in de Hauptkuntreien ovtosetten.

Wo laang mach dat mit disse Stoatsbeschieteree bi us woll noch duuren, bit de Minschen in Düütschland de Griechen noaifern un in Spree-Athen föör Athener Tostännen sörgen?


19.10.11 Well hett dor woll mehr Baang in de Büks ….?

Well is up Stünns woll in Jurop, ov bääter froacht in Düütschland, föör een Banken-Karambolaasch woll mehr in Baang? Doch meist woll de, de dat Meeste hevvt – un dat Meeste hevvt stilkens de, de an minnsten dorföör doahn hevvt. Wu hett Hilmar Kopper, de Vöörgänger van de Milljonen-Ovtrekker Düütschbank Ackermann, eers körtens sächt: „Kapitalistische Fehler müssen kapitalistisch bestraft werden.“ Ikk weet nich, ov he dat in siene Dennsttied bi de Düütsch Bank ok su sächt har – dat ännerd oaber liekers niks dor an, dat he Woahr hett. Wor he Woahr hett, dor hett he Woahr, har mien Opa nu sächt. De Ovtrekker Ackermann wüür sowat as denn Kopper ni nich särgen – oaber wat schall Minsch ok anners van een Minsch verwachten, de sükk sien Geburtsdachsfierderee van een DDR-Wicht as Bundskanzlersche ut de Stüürkaas betoahlen lett – un de hüm dat Spektoakel denn ok noch in d’ Regeerungshaart utrichten deit. Mien Öhm, de wüür nu froagen, wat de Düütschen eelich föör een grundverkoamen Regeerung hevvt.

Dor schreev mi doch Vöörmörgens een Bekennden, de siene Brödjis ok wall in de Pinunsenwelt bakken warden – ikk ziteer hüm hier moal eenfach:
„ …die Staatsschulden steigen ins Unüberschaubare, Banken, Versicherungsgesellschaften und Fondsgesellschaften sind gefährdet …“

Ikk hevv mi disse Worden liekers dreemoal rintrukken, un mi froacht, ov mien Bekennden nich weeten deit, wat he dor sächt – or ov he dat wall weet un blossich de Geldfrääter in hör Bankentorns, de Versäkerungsgesellschkuppen un Fondsbedreegers de Hannen föör de Mors hollen will. Disse Broers (un Süsters), de mussen up een Schlach aal dat Vermöägen, dat see in de Joahren achter sükk up een Hüüpen pakkt hevvt, an de van hör bedroagen Minschen trüchgääven, van de see dat up schroare Oart un Wies tosoamenschoaven hevvt.
As Hilmar Kopper dat sächt hett: „Kapitalistisch Fäälers mooten ok kapitalistisch bestroaft warden!“


10.10.11 De düütsche Michel un de franzeusch Marjann

De politisch Büün in Juroop schient mi up Stünn's een Paketen-Pakkruum van een Ramschloaden ov een billigen Joakob kört vöör Winachen to weesen, in de een poar leu Uthülpswaarkers, de liekers veels to bestich betoahlt warden, mit de Winachszädel van su mennich Finanzverbrääker in de Füüsten, häntich togaang sünd, Geschenkpaketen föör de juropiensch Bankrottbänkers to schnöören.

De düütsch Michel un de franzeusch Marjann willt nu schienboar de Welt wiesen, dat dat mit hör nu endlich ok in d’ Bäed henhaun deit. Woneem dat bi disse beid – wenn ikk mi de su dat Bild van hör tohoop in een Butz un up een Stroosakk vöör mien Oogen holl …. Grääsen flücht mi denn an, bi dat Spill in de Bärden.

De Banklüü schöält oaber woll mit Bifall nich spoaren. Schient hör Geschenkendisch to Winachen doch vull to warden – ok wenneer de Lotterstää ünner de beid dör dat Riestern tosoamenkroakt un dat heele Huus Jurop as besoapen hen un herschütt.

Ikk much lieden, dat us Regeernden in de Grootmannsboo dor in d’ Rijkshauptskuntrei blossich een spierke wat van de Kuroasch in d’ Liev harn, as dat de Magyaren dor in Budapest mit dat fastsetten van d’ Wesselkurs de ungarsch Forint tägen de Schwyzer Franken wiest hevvt. Karakters van disse Oart schient dat ünner de düütsch Politikers oaber nich mehr to gääven.


6.10.11 Düütschland steit wäär proat …de Banken to rärden!

Ikk hevv dat versöächt un ikk versöök dat wieder – oaber ikk kriech dat nich in een Riech, dat Gekloppe van us Politikers, dat foaken lett as een Haueree ünner Stroatenwiever, un dat över Moanten henwäch – wenneer dat doarüm geit, Minschen in d’ Land – un dor sünners Kinner – de nich veel mehr hevvt, as dat wat see up d’ Liev droagen, dat Lääven ok blods een spierke lichter to moaken, un dat de up de anner Kant denn glieks so up Schlach anspringen, üm de Finanzverbrääkers van Banklüü – liekers wor see in de Welt sitten – de Milljarden in d’ Rachen to stoppen, wenneer de blods eenmoal dat Muul oapenrieten üm noch mehr Kapitoal intofrääten. Kunn de Pastersdochter dor in d’ Kanzlerbunker hör “jümmer de Eerste sien to willen“ nich endlich ovlärgen? Hett see villicht noch gannich mitkräägen, dat see nich mehr in Margot Honeckers Mors rinkrupen moot, un doarüm woll nich dat Volk mit kloare Oogen up d’ Muul kieken kann? Ov is hör dat all rammdöäsich in d’ Kopp, van dat veele, nu all joahrenlange „Kreechspeelen“ mooten? Un dat ok noch in Hörns van de Eer, ut de de Minschen dor oahn us „Goodichkeiten“ een Ennen bäter in de Welt kieken kunnen. Ov kummt see mit dat Dörnanner in d’ Regeerungshuus nich mehr trecht, wiel hör villicht so’n „ächten Mielke“ un sien Dennst fäält, de joa in hör Herkoamenstohuus jümmers föör Tucht un Öörnung sörcht hett? Ikk weet dat nich, un dor möächt denn annern över wieder spekuleeren – ikk weet blossich, dat dat Wichtje an de Stää, an de see nu steit, nich an de rechte Stää steit.


5.10.11 Een Froach blods...

Wat sitten dor eelich föör Minschkes in de Sabbelbuden van Parlamenten in Düütschland? Wat stoahn dor eelich föör Kreatuurn an d’ Stüür van us Stoatsschkipp? Sünd dat Heiopeis, sünd dat Stroatenjungs, sünd dat Klöäterwiewer, sünd dat Steernskieker un Woahrsärgers, sünd dat Stoatsbedreegers, ov sünd dat blossich daartklassige Komödianten, de mit hör Nichkünsten, up de Brää de hör de Welt bedüüden, jedet noch so goode Theoaterstükk verhunzen? Moal dücht mi dat so, un in de glieker Momang denn ok all wäär anners. Ikk glööv rein, dat is nich blods dat een un dat is nich blods dat anner – dat is van elks wat, un dat moakt de Soak so striepelich. Dor faalt de Merkel hör Ünnerkoptein Pofalla – de Noam de höört sükk an, as wenneer dor een up d’ Mors fallen is (wu de Fendt blods sowat as een Boas in d’ Regeerungshaart warden kunn, dat hevv ikk mi all foaken froacht, as he noch de Generoal bi de Bundsschwaarten wee) wäägen een Unstimmichkeit bi d’ Ovstimmen in d’ Parlament as een wütrigen Stroatenköter bi de Striet üm een scheddrigen Knoaken över sien Parteikollech Bosbach her – dor moakt de Weetenschkuppsministerin Schavan (dat is dat Froominsch, dat meent hett, dat dat ovschrieven bi Doktorschaarbeiden heel nich belangriek wee) föör een poar Minüten privoater Schnakkeree mit denn vatikoanesischen Ratzeputz een Fleeger van d’ Militär mobil, un puust man ähm gau dreehunnerduusend Mark in de Lücht. Dor verschufft de heele Bundsdach mit aal Litten (bit up een poar Utnoahmen) Bargen van Stüürdoalers in de Taaschkes van juropiensch Taschenspeelers un Lüübedreegers – un de Avkoaten in de hooge Gerichten schuuven fliedich mit. Dor sitten de „Volksverträäder“ in de Grootmannsboo van Rijksdach sükk hör Morsen breet, un loaten düütsch Suldoaten överall dor, wor see nu üm niks in de Welt hengehört, all joahrenlang Kreech moaken. Wenn man sükk dat moal in Ruh bekieken deit, denn kunn man hoast meenen, de särß Joahr Düür van Oadi sien Kreech weesen een Kinnerspill. Läärt schient de Welt - in Düütschland tominnst – niks dorut to hemmen.

Un dat Volk hukelt in Huus un lett sükk ballköppich ov goodglöövich „verriestern“. Fröer sää man bi us an een Huus, in dat Froominschkes seeten, de sükk geern un lichtfardich „verriestern“ un verkoopen leeten, Hurenhuus. Schull Düütschland verrrafftich all to een Hurenhuus verkoamen sien? Düt weer denn aver keen Spoaßhuus!!


27.9.11 Nu is he wäär wäch, de Glovensverwachter...

In Freebörch hett he an d’ Ennen van sien „Stoatsvisit“ noch moal reschkoapen trummelt, de büpperste Kommander van de „Schwyzer Garde“ – de Boas över Klunkern un Katholen. Wenneer wi nu noch een poar hunnerd Joahr trüch in de Tied weesen, denn harn sükkse Glovensuppasser as denn Ratzeputz mi wiers all up een Sprikkerhoapen mirden up een Dörpsploatz verbrannen loaten, un een büld Minschkes in d’ Land harn sükk hör Hannen an dat Füür waarmt – ikk weet, ikk weet. Mehr Tucht un Örnung hett he inföördert – he hett dat nich su sächt, sünners „Gehorsam“ tägen de Kaark hett he dorföör insett. Bi mi in d’ Köäsel dreit sükk dat sietdeem as een Karssell – ikk hör sietdeem blossich noch „Jawoll, Herr Gefolgschaftsführer …“ – „zu Befehl, mein Führer ….“ – „ … für den Führer“ – „ … den Führer“ – „ … Führer“. „Gehorsam ist des Bürgers erste Pflicht.“ Wuveel Minschen sünd in de Tiedenloop woll all eenfach so wächpuust worden, wiel see dat „gehorsam wääsen“ nich lääven wull’n? Un dat disse „Gehorsamsappell“ nu jüüst in Freebörch an d’ Lücht koamen is, dat hett mi ok överhaupts nich verwunnert, denn in Freebörch schient so mennicheen dorföör een Oohr to hemmen – wenn man sükk moal ankikkt, well dor noch all so togaang is. Ton Bispill vöörnan denn Minschenbeleidiger Raffelhüschen … Mi dücht dat hoast su, as wenneer dor in d’ Breisgau irgendwons een Nüst is, up dat de Peerfootdroager mit Steert un Hörns sitt to brööden, sodat denn blossich lüütji schwaarte Düwels ut de Eier kruupen.


22.9.11 Klerikal bekääken…

Nu is he dor – de Kloaskerl ut de hillige Kuntrei dor van mirdenmanken dat ewich Staddje, wor vöör een Stükk ov wat een poar Duusend Joahr Augustus, Nero un Cäsar ov wu de noch aal heeten, all de Lüü in Itoaljenien un dor ümto van Afrikoa bit noa Germanien vergöäkelt hevvt. Föör sükkse Künsten schient dat dor in de Wulfsbargen de rechte Stää up d’ Erdengrund to weesen. Dorto bruks man ok nichmoal een ringebornen Papagalli to weesen – een bajuwarschen Ratzeputzimport deit dat schiens ok – de mutt denn blossich Komiker genuch sien, un mit een büld veelklöärige un düüre Kledoasch antoakelt weesen. Dat schull mi nich wunnern, wenneer de bajuwarische Stoatsregeern denn Benedictus – as hee sükk nu nöömt – up hör Rebett as persona non grata utröpt, wiel he tovörderst in Spreeathen bi de Preissen un nich toeers in Munich ünner de Bavaria ovsteegen is, üm een reschkoapen Moat Paulaner- ov Leubeer to supen.

Un wat he dor in d’ Rijkskuntrei in de Sabbelbuud van Bundsdach in de Berliner Lücht speet hett – dat har he sükk un us ok dääch spoaren kunnt. Och joa, spoaren – wenn de Noafolger Petri denn heel un dall in sien Petersdom bleeven wee, denn har Düütschland ok de dartich Milljonen Euro Schkandarmskösten föör de Visit sporen un dor villicht mennich lütt Minschke een bäten moier Winachen mit moaken kunnt, sodat de denn ut hör Haartensdeepte denken würn, dat de Heiland bi hör up Visit koamen is.


13.9.11 Goode Noaberschkupp

„Ikk froach mi blods, wat de Jöäden nu wüggelk willt“ – so, ov hoast so, har mien Opa froacht, wenneer dat Schandoalgeböören in d’ Mörgenland – Hillich Land word dat Wööstenrebett dor ünnern joa ok woll lichtfardich nöömt – to siene Tied all tägenwardich wäst wee.

He har „Jöäden“ sächt, wiel to sien Tied joa noch nich tüschen Minschen mit Jöädenglooven un israelisch Rijksbörgers ünnerscheeden wuur – ovwoll, wat „Zionisten“ weesen und wat see mit hör Macht up de Eer beschikken wulln, dat wuß he wiers – un in de passende Schuuvloa kunn he sien Weeten ok dries verpakken. He keek siene oostfreeschken Noabers – liekers ov dat Jöäden ov Katolen weesen, so as he de Tägenparts van sien reformeerden Gloven nöömte – mit de glieker Sinnen an, as sien eegens Glovenssüstern un -broers.
Vöörurdeelsfree, oaber wiers mit de woaken Oogen van een to de Tied Groodhannelsboas.
Ikk froach mi vandoagen ok stilkens – säker een Stükkji wiider in mien Weeten üm dat Weltgeböören as mien Opa –, wat de in d’ Mörgenland Israel regeernden nu eelich willt – willt see wüggelk Frää, ok föör de Annern? Ov sünd de Bedenken van de eelichen Landeegendömer doch nich sowiet herhoalt, as dat van aal Kanten hier bi us jümmer sächt ward?

Wenn ikkk mi dat Doon un Nichloaten van Hebrons Verweser dor in dat Rebett so ankieken do – ikk spöör de Twiefel jümmer foaster an mi hochkrupen – vöör allens, wenn ikk seech, dat dat, wat dor ünnern in d’ Glovensstammland ovgeit, jümmer mehr dat Geböören noaiifert, wat in dat verleeden Joahrhunnerd so grääsich veel Elend över de Minschen hier bi us in Düütschland un ümto brocht hett. Dat ritt mi hoast twei un ikk mach nich an dat Willen, ov sogoar an dat Köänen freedelk to weesen, van de Regeernden dor in Tel Aviv glööven. Ok wenneer hier in Düütschland un annerswons in de witten Hüüs stoadich sächt ward, dat dat so is un dat dat dor keen Twiefel an gääven dröfft. Mi kommt dat denn meist üm meist so vöör, as wenn een lütji Minschke sükk de Hannen vöör de Oogen hollt un denn meent, nümms kunn hüm mehr sehn.


11.9.11 New York 2001 – 11. September… un nu, tein Joahr loater

Dat is gannskeen Froach nich – nu nich un vöör tein Joahr nich – dat dat, wat dor in Neejork an d’ elmten nängten 2001, kört noa Klokk füfftein Üür över de Brää van de Tied leep, keen lüstich Spill wee.

Oahn Twiefel wee dat een Geböören van de leege Kant. Ikk mach nich särgen, van de leechste Kant, denn well de gräsichsten Geböören belääven will, de mutt wons anners henkieken – de mutt dor henkieken, wor in jeder Sekünd een lütji Minsch utschmacht starven deit (ovwoll allennich in Düütschland Megatünnen van Äteree up d’ Schietläch schmäten warden, üm de Markt reintoholln) – mutt dorhen kieken, wor Minschen ut Vertwieflung hör eegen Miech drinken, wiel anners keen Drüpppje Fuchtichkeit to finnen is – nich moal versüükted Woater in Jauchbakklöpen – mutt dorhen kieken, wor de Atomuntechnik de Natur su verstroahlt hett, dat de Hoasen dor all grötter sünd as Wulfen un de Vossen up fief Beenen dör de Gägend lopen – mutt up de Rebetten kieken, wor de Kanonengeeter und de Lüüdodscheeter elker Dach Aarntdank fiert, wiel de Minschen hör Dodsfrüchten up de Disch pakkt kriecht – mutt dorhen kieken, wor de See blods noch dod is.

Wu schlachlastich is dat Denken un Föölen van use geistlichen Heeren un use weltlichen Eliten all wääsen, dat tein Joahr noa dat Geböören üm de Irrsinnstoorns dor in Neejork bi us un överall in Düütschland in de Kaarken un bi anner Fierdereen dit Geböören jümmers noch de Hitlist as dat gräsichste Doon anföört? Ovwoll wie doch aal mitnanner weeten – un wiel dat in de Bööker fastschrääven steit –, dat laang vöördem un bit hüütigendoachs een büld noarder un gräsiger Geböören elker Dach dör de Tied löpt.

Ov word dat ok blods so beliekteekend, wiel de elmte September 2001 de Verantwortlichen föör noch veel grötter Undöäch wiest hett, dat see nich mehr buten vöör, sünners dat see tomoal sülven een Deel van dat blöderke Spill sünd?


7.9.11 Een Schkipp löpt ut d’ Stüür

De FDP brukt nich nee erfunnen warden – dit Särgen van d’ Versööksvörsitter van de Blau/gäälen, Rösler, lett doch hoast de Eer vöör Ehrfürchtichkeit trillern. De Bakkbeesten van Vöörtiedsdeerten – Saurier wurden see ja woll nöömt – hevvt sükk ok nich up d’ Neeä erfinnen wullt; see sünd eenfach utstürven, un wenn een „in Güstern Groaver“ bannich Glükk bi sien Fröteree hett, denn find’t he ov un to moal een Knoak ov een Tään dorvan as Fossil in de Grund. — Kunn joa wääsen, dat eens son „een in Güsternfrööter“ (Altertumsforscher ov Archäologe sächt man joa ok woll up Needüütsch an sükkse Knoakensöker) in mennich Dusend Joahren moal een Been- ov een Aarmknoaken van Theo Heuss ov villicht ok van Didel Genschman utbuddeln deit un de denn stolt sien Schölers vöörwiest – as Teeken van groode Deerten ut de Vöörtied.

Van Westerwelle un Röslers Fipps, ov van aal de annern weekkoakten Jungliberoalen van nu, schall denn wiers niks mehr van Dach koamen, denn de hollen sükk joa lebennich all nich moal mehr mehr as blods een poar Joahr.

Wat de blau/gääle Strieder ut dat Holsteensche, denn Kubicki, to de Schlamassel sächt hett, dat dropt de Spieker man nettegroad so up de Kopp – „verschääten“ hett de FDP as Partei bi de Minschen in d’ Land, hett he sächt. Ok wenneer de „globale“ Bundsvöörsitter Rösler de Noordlännerkolleech mit een scheeven Schnuut künnich mook, dat he sükk su een Särgen ni nich infalln loaten wüür, moot man dat nich as bedüüdend ansehn – wiel, jedeneen in d’ Land weet doch üm de verscheeden Wuddels van de beid. Ikk denk, bi de Bundsvöörsitter geev dat ok dat een ov anner, wat Kubicki nich föör sükk annäämen wüür.
Up de Raddamper FDP fäälen siet langer Tied all Koptein und Stüürmann an Bord, de de Mannschkupp up Trab un dat Boot up Kurs holln.

Wenn nu nich furrs de een ov anner van de grieskoppigen Barden, de sükk sass all to Ruh sett’d hevvt, de Stoff van sükk ovschküddeln un dat Stüür up de Brürch van dat schlengernde Schkipp fast in hör Füüsten näämt, denn belääven wi wiers in körter Tied, dat dat vöörmoals stolte Foahrtüüchs FDP in de politische Tiedenstrom up dat näächste Riff löpt un tweibrääkt.


4.9.11 Een Ovscheed föör jümmer ...?

As ikk dat Bladdje föör mien Oogen kreech, dor hevv ikk mi froacht, wat dissen Burmeester, de dor steit un so kikkt as mien Opa, wenneer he vöör mi stunn, mi över d’ Hoar streek un mi dormit wiesen wull, wu leev he mi har, woll bi sükk föölt hett, as he dat 18jöährige Kindwief in Suldoatenkledoasch dor vöör hüm van d’ Fleechploatz in sien Gemeente mit een Talisman in dat schrekklichst Geböören, wat dat överhaupts up de Eer givt, näämich in de Kreech, verovscheedt hett.


Klick op to'n Vergröttern!

Ikk froach Gerhard Böhling nu hier un an disse Stää, ov he sükk vöörstellen kunn, sein eegen Dochter noch hoast in d’ Kindsöller up de sülvige Oart, mit dat glieke Schmüstern üm de Oogen, in een Kreech to entloaten – in een Kreech to stüüren, de in mien Oogen ok noch mehr as ballköppich is.

Ikk verwacht nu wüggelk nich, van hüm een Antern to kriegen – ikk hoap oaber liekers, dat he sükk sülven up disse Froach wat sächt – un toglieks versöcht, sükk uttomoalen, wat sien Froo, de Moder van sien Dochter, hüm froagen wüür, wenneer hör Wichtje nich wäär – ov blods kollt un stief in een blikkern Kist pakkt – ut dat Wööstenrebett trüchkoamen wüür. Wenneer he sükk dat nich vöörstellen kann, denn bruks he blossich moal de Öllern van Jenny Böken ut dat Aachener Land to froagen – de weeten, wu sükk Moder un Voader föölen, wenn dat eegen Kindmaidje, wenneer de Hoapnug up Lääven ut dat Spill mit de Suldoatenspeeleree nich wäär trüchkummt.

Ut dat blöderke Spill üm Ölich un Erz – ut dat blöderke Spill üm Doalers un Macht kollt un stiev ov gannich wäär noa Huus henkummt.

Wat geit in use Regeerungskoppen un Haarten vöör, dat see sükk nich mehr schööen, halfwussen Wichters, de joa eelich dat Lääven in d’ Lääven wiiderdroagen schöält, in een Kreech to stüüren, mit de vöörgäävend Frünnen blods eere weertschkupplichen Interessen woahren ov trüchhoalen willt?!


30.8.11 Helgoland – Hillich Lund …

Wat geit dor vöör up dat rode Eiland vöör use Huusdör? Wat wasst dor föör een Bedrüüs üm de rode Steen dor in de See? Will irgendwell mit Influss un Macht van achtern rüm de Eilänners in de Kneen twingen, üm sien eegen Vöörstellungen van Groodmannsgeld ümsetten to köänen?

Mi dücht dat hoast so. Ikk hevv een heel mallen Mütz up, wenneer ikk aal poar Doach to weeten kriech, dat noa Helgoland wäär keen Schkeepen röverfoahren sünd. Wäägen dat unkomodich Wäär, word denn halvlastich vöörrut ov achteranschoaven. To Tieden, as de schmukken witten Damper noch in elker Hoaben in veele Hannen weesen, wor de Schössteens up jedet Schkipp noch in een annern Klöär lüchten de, dor hullen de Stüürlüü achter d’ Rüür up de witten Ledys mit de veelen Boadgasten noch elker Dach up Hillich Lund to – dor wee dat Wäär ganz eenfach Wäär, un Wäär (ok Schietwäär) höört to een Seetörn nu moal dorto. Dat is schiens nu anners worden, nu wor de Helgolandschkeepen man meist üm meist blods noch ünner een Teeken foahrt. Wäär is, so as dat utsücht, to een Waarktüüch worden, üm Ploanungen, tägen de de Minschen up dat Eiland körtens eers düdelk Nää sächt hemmen, doch noch un up heel luurige Oart un Wies dörtosetten, alldewiel man eenfach de Gasten mit de Doalers, de de Eilänner nödich ton (Över)Lääven bruksen, up schroare Oart minnisiert.

Wenneer keen Schkipp dat Eiland anlöpt, denn lopen ok keen Pinunsen in de Eilänner hör Knipkes. Un wenn see denn an d’ Ennen up Hillich Lund vöör Schmacht utgielen, is nümms mehr dor, de irgendwell sien Undöäch hollstopp särgen deit. Nu froach ikk, ov dat su woll geböören mach, or ov mi dat een Künnigen up dit Rebett anners verkloaren kann.


29.8.11 Nu endlich

Wat hett Eden meent… ingangs Tweedusendtein all noafroacht?

Ikk hevv froacht, ov de Räärhals van FDP-Vöörsitter (to de Tied wee he dat joa noch) allmoal an sien Läävensdoagen bilangskääken hett – an siene Läävensdoagen, in de he niks anners beschikkt hett as sükk sülven to bekieken und sien Buterst blau/gääl antomageln, üm denn as so een Hüldop, de sükk elker Dach sülven een mit de Pietsch givt, dör de Tied to rusen.
Füfftein Perzent van de Krüzungsberechtigten sünd bi de letzt Bundsdachswoahl up dissen Fendt un sien Gedoo rinfulln.
Füfftein Perzent, van de nu wäär over tachentich Perzent insehn hevvt, dat see hör Krüüz doch an de verkeerde Stää moakt hevvt.
Eden meent hett ok laang Vöörtieds öpenlich froacht, ov denn nümms in us Land een Waarkelstää för dissen Keerl antobeeden hett – mientwäägen as Schievenwischker ov as Schiethuusbössel. Denn kunn tominnst jedeneen all van buten sehn, wenneer he bi sien Waarkeree wat doan har. Oaber näää … nümms ut de Weertschkupp hett reageert – nümms hett dissen Avkoaten een Boantji anboaden – nümms wull wat dorvan weeten, aal hevvt see mi ankääken, as wenn ikk woll een spierke un mehr van d’ Padd ov wee.
Nümms van de Bladdjeschrievers un nümms van de Meenungsverkloarer in d’ Land hett een Word täägen disse Schlauschnakker in blau/gääl kloarbrocht.
Nu tomoal dreit sükk de Meenen – nu tomoal särgen ok Zeitungsschrievers dat öäpentlich, wat see binnerwendich all jümmers van dissen Westerwelle hollen hevvt. Nu tomoal much hüm jedeneen am leevsten mit sienen Leevsten wiet wäch van hier sehn – wor dat denn ok is, dat is wiers liekers, blods up kien Fall wiiderhen as AA-Mi – denn as Butenamtsboas kann he joa noch sowiet van Düütschland wäch wääsen – as büppersten Diplomoat kummt he joa stilkenswäär trüch – un dat willn doch middelwiel nich moal mehr de dree FDP-Restperzenten.


19.8.11 Landschkupp „verbruuken“

Wor hevvt de Düütschen mit utwussen Knoaken eelich hör Verstand sitten? Is de bi de meesten meist üm meist nich mitwussen, ov is hör de bi d’ Joagen noa hooger, wiider, breeder irgendwenn verlüstich goahn? Wu anners schall Minsch mit Bräägen sükk dat verkloaren, dat allennich in Düütschland Dach föör Dach 100 Hektoar – dat sünd dusend moal dusend Meter Grund – „verbruukt“ warden. Well sünd de „Verbruukers“ – un wat moaken disse Lüü mit de „verbruukte Landschkupp"? Schluuken see de andoahl un loaten de denn dör Pans un Daarms lopen, üm dat, wat denn dorvan överblivvt, up een Hopen to schieten? Ikk kann mi dat reinwäch nich vöörstelln – ikk weet blods, dat Minsch sükk an sien twee Füüsten ovtellen kann, wu laang ov bäter wu kört dat düürt, bit de heele Landschkupp in Düütschland „verbruukt“ is. Nu hett doch verrafftich een Cloppenbörger Politikschlaukopp sächt, dat man bi dat Utglieken van disse Landschkuppsverbrukeree een annern Padd goahn muß. Mi fulln denn furrs de dullsten Biller dorto in – ikk seech Düütschland all in de Grund goahn ov in d’ Hääven wassen.

Schietläch, Jauchbakk un Messelkuul in de Kellergrund – aal dat, wat Boowaark is, liekers ov Hüüs ov Stroaten, up Doagenshöächte un Landschkupp un Natur schweeft denn up de Belletoasch över us in de Lücht.
Un nu hör ikk all de een ov anner sükk an d’ Kopp föölen un froagen, ov denn bi mi wat dörnanner lopen is.
Näää, mach ikk dorup blods antern – bi mi is niks dörnannerlopen... oaber bi een heel büld Annern is schiens gewaltich wat verlüstich goahn.


15.8.11 Wat hevvt de Keerls dorbi …?

Wenn ikk mi dat Geböören dor in Holsteen üm de Landsvoader-Noafolger ankiek, denn hevv ikk mien Opas Särgen glieks wäär in d’ Oohrn, dat he sää, wenneer ut de Noaberschkupp in Oostfreesland een rüsterk Mannsbild — van günntsied sien Kinnermoakertied mit een glieköllerich Froominsch — wat mit een Maidje, dat jüüst ut dat Kinndsöller rutwussen wee, wat anfungen har, dat tomeist wat mit dat to doon har, wat in de Keerl sien Büks seet. He sää den jümmers, de Schmeerlapp schull man de Steert ovkniiepen.

Dat hett domoals blossich nümms ni nich doahn, wiel de Öllern mit hör Kinners (un dor ween dat denn meist de Wichter, solaang see noch in Huus weesen) meist üm meist moaken kunnen, wat see wullen. Son lütji Minschke wee doch foaken genooch blods Hannelswoar, mit de een büld Schmachtliederöllern sükk de Nod üm dat Brod – in wekker Förm ok jümmers — van d’ Liev hollen kunnen. De Öllern, de sowat toleeten – wenn ok ut Nod –, de ween wiers nich good.

Oaber de Keerls, de sükk ok domoals all noa su een Maidje mit dat eerste weeke Krüllern ünner d’ Buuk hentrukken föölden, de ween noch een heel Ennen gräsiger. Doaran hett sükk ok bit vandoach niks ännerd.

Un nu mach ikk mi woll eers reschkoapen besuupen, denn nöchtern kann ikk mi sowat hoast nich mit ankieken.


12.8.11 Glükkerk …

… is een grooden Gefoahr ut de Welt (ov ikk schull woll bäter särgen, de Frää in Middeljurop is nu up een langen Tied säkert).
So ov hoast so schull man liekers de neeäste düütsch-schwyzerische Stüürverdrach nöömen. De Regeernden in Berlin un in Bern hevvt mit dissed Waark wat henkräägen, dat in de Tiedenbööker ingeit.
De in d’ düütsche Riekskuntrei noch an d’ Stüür hukelnden schwaart/blaugäälen Politikers hevvt dat noa veel – ikk much hoast särgen, allstoveel – Versöken in de verleeden Joahrn dat nu goaelk kloarbrocht, de „Schwaartkuffermentalität“ van aal de Vöörlöperregeerungen (de Klöär speel dorbi gannskeen Rull) ut een gewissed Milljöö ruttohoalen – man kann ok särgen de Schwienmärsröäk wächtoparfümeeren.
Dormit hevvt see oahn Twiefel in d’ eegen Stoat een blöderk Upstoahn van de Schuuvers, de in Düütschland dat Schwaartgeld dat Lopen bibrengen, in de letzde Momang ovboagen. Wenneer see dat dor in Berlin nich henkräägen harn, denn harn in de allerkörteste Tied de Schwyzer Eidgenossenschkupp de düütschen Noabers de Kreech verkloart. Anners is dat Höögen van achter Schaffhusen nich to verstoahn.
Föör dissed epochale Doon ton Verwoahren van de Frää bi us un üm us to steit de Moakers in Berlin un Bern doch wiers de Nobelpries to.
Ikk luur nu blods mit Küän dorup, wenneer in tägensiedigen Regeerungsovkaueleen (mit wekker Schurkenstoat ok jümmers) de Hannelee mit Kreechsgerädschkupp, de Schloaveree, de Minschenhannel, de Terrorismus ov dat heele Völker-Ovschlachten de Unschüllichkeit tokennt ward – un dordör aal dat Unrecht, wat dat up de Eer givt, to Recht moakt ward.
Wiel dat joa oaber wiers noch een Settji düürt, bit dat de blöderke Düwel overall in de Welt witt anfaarvt is, mooten de Schmachtlieders up alle fief Kontinenten noch so laang tööven, bit see wat to Futtern kriecht – un wenneer see denn man laang genuch töövt hevvt, denn hett sükk de Bedrüüs all van allennich lööst. Denn bruksen nämich blossich noch de utgemergelten Lieken as Kadaver entsörcht warden.
Dat schull oaber denn föör de Fräästifter un Nobelpriesbesitter woll kien Problem bedüüden.


5.8.11 Heckler & Koch in d’ Wööstenland

Jeder Mörgen, de use Heergott warden lett un de ikk belääven dröff, faal ikk up mien Kneen doal un dank de Boas dor över mi, dat he us Düütschen een Froominsch an de Regeerungsspütz schunken hett, de mit aal de Woaters de up de Eer to finnen sünd, wuschen is. Wat harn use Kreechsfabrikanten blods moakt oahn disse plietsche Deern un hör Föörungsweeten ut Mielke sien Tuchthuusstoat.

Mussen bit nu noch de in de düütschen Woapenschmitten trechtschoosterten Kreechsgerädschkuppen föör d’ Utland van d’ Bundssäkerheitsroat freegääven worden, sünd nu de Hecklers & Kochs, de Krupps und de Thyssens, de Krauss & de Maffeis, de Hanomags un de Hentschels een Sörch los – see bruken nich mehr sitten un trillern, ov nich villicht de een ov anner fredelk Höönermors in de Bundssäkerheitskring tägen hör Geschäften mit de Minschendodscheeters överall up de Eer is. Wiel Teflon Angie dat mögelk moakt hett, booen disse Broers Kettenfoartüüchs un Scheetiisens nu bold glieks bi de Orientoalen in d’ Wööstenland. Dor bruken see denn nümms mehr to froagen, ov see irgendwat an irgendwell irgendwonshen verkoopen dröfft. Un Bott genooch üm de Natur mit dat Industrie-Ovgefalls to vergiften, is dor joa ok dääch genooch. Dat giftich Tüüchs köänt see denn man freewäch aal eenfak üm sükk toschmieten – oahn dat glieks son düütschen Gröönen kummt un luuthalsich Schkandoal räärt.

Nu hett disse Kring van schmachtich Geldmoakers woll endlich sien „Schlaraffenland“ funnen. Is dat nich moi?


28.7.11 Een neeäd Fakk in d’ Tüüchnis

Wiel dat „ovschrieven“ in Düütschland middelwiel bit in de büppersten Riegen van de Geläärden goaelk is, schull man dat doch van Regeerungssiet häntich to een Schoolfakk in alle Weetenskrings inföören, sodat de Künst bi een annern ovtoschrieven – oahn dat de anner furss dorachterkummt, ’ntürlich – ok in de Tüüchnissen mit een bit särß benöömt warden kann. Denn weesen doch in Tokunft een büld van de Mischen, de in d’ Weeten nich su krägel sünd, oaber in d’ Lüü över de Disch to trekken ov to beschieten, ümsu bääter, een föör allemoal ut de Schnieder. Denn bruks sükk in Tokunft ok keen Ministroabeln – ov he nu föör dat Scheeten bi d’ Miltär ov föör dat Läären bi de Kinners tostännich is – ov he nu as Litt in de juroop Sabbelbuud in dat düütsch-franzeusisch Elsaß ov as Litt in dat Angääver-Glashuus mirden in d’ Riekskuntrei sükk de Mors breethukelt. Dat Verbeeden dorvan ovtonäämen, dat moakt dat Lääven föör so mennicheen doch glieks een büld lichter. Dat best Bispill is doch dat Spill mit de Waarmte ünner Broers un Süsters – man nettegroad, dat see wägen hör Annerkantdoon nich mehr achter d’ Kaschott koamt, dor sitten see all in Hüpen in de büpperste Gesellschkuppsriegen un Regeerungsspützen un hevvt dat Särgen.
Doran kann Minsch doch sehn, wat son bietji anners Denken in de Öäpentlichkeit aal möägelk moakt – in de Politik un annerswons…


20.7.11 De Quadriga un Putin

De „Quadriga“, de de heele Welt kennen deit, de steit joa in d’ Riekskuntrei boaben up d’ Brannenbörger Door. Noa dissed ollerwelsche Kreechsfoahrtüüchs hevvt een poar „klooke Koppen“ ut de needüütsche Gesellschkupp nu een Pries benöömt – een Pries, de Lüü utteeken schall, de föör Düütschland un in Düütschland „Goodes“ doahn, up de Padd brocht, verhakkstükkt hevvt ov wu man dat ok ankieken will.

Föör d’ Joahr 2011 hett dat „Kuratorium“ de Lüüutkiekeree föör de Utteekning ünner dat Motto „Leadership“ sett. Un utkeeken har man sükk stuuv Wladimir Putin – wiel de dat joa wiers verdeent har, dissed Utteeken. Mi schütt oahn veel noatodenken rein wat anners in, wat de Keerl sass verdeent hett föör sien Läävensdoon – oaber dorvan schient bi us joa nümms mehr wat weeten to willn. Well mit Schröders Gerd good Frünnd is, de moot doch liekers ok good wääsen – denn Schröders Gerd is doch een Gooden, ov nich?

„Leadership“ / Föörung – „Leader“ / Föörer.
De Gesichten van d’ Kuratorium un de Gesichten achter de Frünnenkring hevvt mi sowat all verwachten loaten.
Wenn ikk mi dat Geböören denn su dör mien Sinnen goahn loat – ikk har denn dries ok een Vöörschlach bi de Hand föör de nächste Priesdrääger. Dor is doch vöörtieds moal ut Österriek een Gröfaz noa Düütschland wesselt un hett Grootes föör Düütschland un in Düütschland doahn – ov doon loaten. Ikk weet joa nu nich, ov disse Pries, de „Quadriga“, ok een Doden noch toschoostert warden kann…


17.7.11 57 Johr Teflon-Angie
17. 07. 1954 - 17. 07. 2011

Dor in d’ Riekskuntrei an d’ Kopperschloot särß is hüüt een Froominsch woll an d’ Kersen utpusten. De Kasnerdochter word Jöährich. Söbenunfüfftichjöährich. Ikk kunn nu ok särgen van Merkel ov Suur – denn wüür ok wiers Jedeneen weeten well ikk meen – ikk bliev oaber liekers leever bi Kasners Dochter. Ov de Deern sükk woll höögen wüür, van irgendwell moal as Hambörger Deern benöömt to warden – wiel see joa an de Elv hör ersten Krei doahn hett, eder hör Pastersvoader de gülden Tokunft vöör sükk un sien Famili in Spitzboart Walthers Tuchthuus achter Müüren un Stiekelwier seech un noa dat middelste Düütschland utneit is.

As Hambörger Deern schall hör denn oaber nu un in Tokunft woll nümms benöömen – denn wüürn sükk futt aal de annern, ächten Hambörger Deerns un Jungs, de stollt up disse Beteekning sünd, mit Grääsen wächdreien.

Ikk hevv mi woll all moal froacht, woarüm de Deern noa dat Ovlääven van d’ DDR so stuuv mirdenmang de Schwaarten laand is. Van d’ Klöär her har hör doch dat blaugääle Liberoalen Teeken veel bäter to Gesicht stoahn – an disse Farv wee see doch wennt, as FdJ-Vöörwieswichtje ünner Schalmeiens Eer un sien istern Margot. Ikk kann mi liekers oaber denken, woarüm see nich bi de Klöär bleeven un noa de Schwaarten wesselt is – as blau/gääled Flaggschkipp wee see näämich up best Vizekanzlerin worden. Wat wee us aal denn in de letzd Joahren verlüstich goahn … well har us denn in all de Joahren wiest, in wu veel Klöären een Froominsch een Jakk un een Büks ümfaarven kann.


5.7.11 Wu sükk de Biller doch glieken...

Hier de schniegelige Westerwelle, mit dat blaugääle FDP up Böst un Pukkel – dor de honorich schienende Theo Heuss mit jüüst dat sülvige Teeken up Buuk un Schullers. Mehr as een halviged Joahrhunnerd licht dortüschen un mit de Tied hett sükk veel ännerd – schull man meenen. Oaber hett sükk wüggelk soveel ännert? Ikk glööv van nich – wenn ikk denn mien Besinnen an mien eegen Belääven noch troon kann.
Hier steit de lichthalsige und klöätermulige Butenminister van nu, de in de Libyenfroach vör d’ UN-Säkerheitsroat Nääää kreit (villicht wiel he de letzde Schnuller van Gaddafi noch tüschen sein Ooch un Ohr spöärt) – un dor seech ikk de behävige Bundspräsident in 1953 un versäkert de Minschen vöör sükk, dat dat woll ni nich wäär düütsch Suldoatens gääven wüür (villicht wiel he spöärt hett, dat de eenfachen Düütschen dat hörn wullen – un dat, ovwoll he wuß, dat dat all laang wäär düütsch Suldoatens geev).
Hier steit de lichthalsige un klöätermulige Butenminister van nu, de oahn dor anners bi uttokieken een lütten Sett loater an de netso gräsigen Potentoaten in de libysche Noaberschkupp de gefaarlichste Kreechsgerädschupp leevern lett, de Düütschland as Kanonenschmää to beeden hett – un dor steit de behävige Bundspräsident in 1957 an de sülvige Stää as in 1953 un givt de jüüst inschwornen Jungmariners een haartlich: „Nun siegt man schön“ mit up de Padd in hör Suldoatenolldach. Jedermoal wenneer ikk disse Biller ut mien Besinnen an mien binnerst Ooch vörbilopen loat, denn schküddelt mi dat Gräsen, as wenn ikk mit blood Fööten över gleunich Köählen stapp.


19.6.11 Ikk mach dat nich glööven...

Eenunnängzich (91) van hunnerd Minschen in us Land hevvt to Politikers un Regeerungslitten keen Vertroon mehr. Dat is bi Ümfroagen in Düütschland van Dach koamen.
Wat is in us Land los? Wat sünd wi Düütschen eelich föör een Minschenschlach, dat wi Minschen in de wi keen Vertroon hevvt, över us Lääven, över use Nachten und Doagen bestimmen loaten? Dat is in mien Sinnen nettegroad su, as wenn de Banken de Schlöädels föör de Geldschkappen de Panzerknakkers ton Upbewoahren gääven. Nu mach säker mennicheen särgen, dat doch nümms su ballköppich ov sogoar so döäsich is. Verstand hett dor wiers recht – doch woarüm moaken wi jüüst dat un gääven us Lääven in de Hannen van Individuen de wi nich vertroon?
Vertroo up Gott un gääv dien Lääven in de Heergotts Hannen – su hett man us dat to us Kinnertied in de Sönndachsschool läärt. Well hett dat woll ümdreit? Dat kann doch blossich de Düwel weesen.
Dat dat to recht is, dat Nichvertroon in Politikers un Regeerungslitten – dat wiesen disse Broers un Wichters us doch stilkens un elker Dach, an de see mit Doalers, de nich hör eegens sünd, in de Welt ümsükk schmieten un dat Stoatseegendoom mit beid Hannen verschludern. Dor trekkt man us Volk överall up de Eer in Hauen un Stääken rin, in dat wi rein ganniks verloren hevvt. Dor lett man us Düütschen de Lokken in de anner Nationen hör Strümpen stoppen – joa, leeger noch … man schuvvt de annern Geld to, dat see sükk nee Strümpens kopen köänt, wennglieks in us eegen Land dat Geld nich moal mehr föör Stoptwist rekkt.
Un üm dat to verstoahn – dor rekkt mien Verstand schiens nich.


16.6.11 Ikk mach woll twiefeln...

In Düütschlands Weetenschkupp sücht man de Buschk vöör luuder Bööm nich mehr. Dor word van de Hoogen Schoolen mit Dokters un Professers üm sükk gallert, dat dat man blossich so kroakt. Wenn dat üm Titelvergoav geit, denn meen ikk mennichmoal all de Kommischonen bölken to hörn, "Well hett noch nich – well will noch moal?". Wat mutt Minsch eelich an d’ Mors hangen hemm’n, dat hüm van een Hooge School föör een mit Kreiulen vullmagelt Stükkji Schiethuuspapeer een Doktertitel anhangen ward? Bi de Keerls kann ikk mi jo sass vöörstelln, dat son poar Milljonen ut de Familinkass een goodet Schneermiddel sünd, denn bi de Mannslüü is dat mit dat “Hochschloapen" joa woll een bietji stuurder, as bi de anmagelten Vöörwieswichter, de so van de Parteien vöör sükk herschoaven word.

Dat hett in Düütschland verrafftich doch Tieden gääven, dor wur dat as een Schkandoal ankääken, wenn sükk een Minschke mit een büld an de Footen un mit wenich in d’ Kopp bi Weyer un Konsorten een Titel köfft har. Nu is dat schiens heel anners. Vandoach kriegen Kinnerpolitikers, de noch Eierschilln achter de Ohren klääven hevvt, een "Dr." vöör hör Huusnoam sett und warden Ministers. An de Kabinettsdischen moot dat joa reschkoapen rüken, wiel in dat Rundum doch mennicheen sitt, de noch Windelbüksen ünner sein Kleedoasch anhett.

Een Professer brukt joa nu keen Schiethuuspapeer mehr mit Kreiulen vullmageln, üm an de "Prof." vöör sien Huusnoam to koamen – de word van de Raffkes in Politik un Weertschkupp utkäken – kricht een Läärstool mit Beamtengehalt an een Hooge School – un leevert de Schojakken dorföör furss de weetenschkuppliche Gebruuksanwiesung vöör hör Lüübedreegeree.

Nu much ikk an Ennen oaber doch geern noch weeten, wu dat denn woll ovgoahn is, wenner in d’ Politik een Maidje mit een Baangmoakgesicht un stoadich laang Büksen an up de Ledder noa boaben klautert is.


14.6.11 Dat tweede düütsche Gesicht

Us Regeern ünner Schwaart/Gääl – dor in d’ Riekskuntrei dicht bi Potsdam – de hett wäär, figelinsch föör de Welt kennboar, dat tweede düütsche Gesicht wiest, dat mennicheen van Düütschland Noabers all as de Düütschen verlüstich goahn ankeeken hett. So up Schlach hett de düütsch Butenminister(in) un hör Anhangeree dör hör reageern up dat Gedoo in Gaddafis Libyen de Völkergemeendschkupp künnich moakt, dat sükk rein ganniks an dat Doon un Loaten van düütsch Regeern ännert hett. Dor kann een noch so een gewaltigen Schojakk weesen – solaang as he de Pietsch in sien Füüsten hollen deit, solaang hollt man in Düütschlands Regeern de Schnuut un kikkt sass, wat man noch so ovstuuven kann bi de Verbrääkers. Wenneer denn de annern ut de Gemeendschkupp de Düwel sien Steert ovschnääden hevvt, denn düükt furss de düütsch Regeern up de anner Kant up, un versöächt – mit Milljonen Stüürgröschkes van d’ eegen Volk in de schmeerich Füsten – de Öäpentlichkeit wiestomoaken, dat man joa all jümmers up de rechter Siet wäst is. Un anners kunn man dat an de Doalerschiens in Schwesterwelles Näävelhannen doch woll sehn.

Dat Gedoo hett mi sotomoal wäär in de Endtiet van Bruundüütschland trüchschmääten. In een Residenzstaddje hier bi us in de Nöächte wee to de Tied sied Duusenduntwalf Joahr sünners van de Honoren bi elker Gelägenheit luudet Heils-Gebölk to hörn. In d’ Aarmshochrieten geev dat in d’ Staddje Kumpaneen van Groodmesters. Bit to de Minüt, as van Huus to Huus un van Muul to Muul de Worden leepen: "De Polens koamt!"

De dree Worden harn sükk noch gannich in elker Kopp doalsett, dor flutterten bi de fliedichsten Aarmshochrieter in d' Kuntrei all de gröttsten witten Bettlinnen ut de Koamerfinsters. Kiek, un doaran kunn man doch sehn, dat man all jümmers tägen de Verbräkers wee. Su eenfach wee dat – un de Welt hett dat glöövt. Su eenfach is dat vandoach ok noch – ikk glööv nu oaber nich, dat de Welt dat noch glöövt.


2.6.11 Wat ikk de Schoapen vertellen much …

„To Ennen mit de Freud“ hett een bekennden Tellewischen-Keerl sien Book nöömt. Een Riech van Pinunsenschluderers in d’ Land beteeken dit Waark nu all as hör “Lieblingslektüre”, ut de see läern doon, up wekke Oart un Wies see de Massenminsch as Du un Ikk noch faster in de Mors poasen köänt. Loat de Bloodsuugers in leech Lücht träden – trekkt eenfach jo Achtersten wäch. Dreit jo Olldach een spierke üm. Gallert as eersted dat schlecht Geweeten över Bord, dat jo as Kööper stoadich inschüünt word, wenn ji wat van dat, wat de Industrie elker Dach an Dummtüüchs produzeert, noch nich besitten. Loat see doch mit hör Tüünkroam an jo vöörbiseilen, so dat ji tomoal achter hör sünd un hör düchdich een vergallern köänt. Dat schall jo reinwäch höögen.
Koopt keen undögigen Schietkroam un loat jo nich inschüünen, dat dör jo nichkoopen Waarkelstäen verlüstich goahn. Produzeert word de Strunt doch liekers all ton gröttsten Deel föör een Schmachthüür in Kinnerwaarkelkuntreien. „Billiglohnländer“ in de man up de düütsch Michel sien Kösten ümtrukken is. Un noch wat dorto – well van de Milljonen bi us, de oahn Waarkelstää sünd, kann wüggelk een Waarkelploatz in Gefoahr brengen, de he all laang nich mehr hett, un de dat föör hüm ok meesttieds nich mehr gääven ward.
Also – foat jo een Haart un wiest Moot. Ji schöält sehn, wo good jo dat deit.
To vörderst:
Kruupt nich lichtglöövich jeder Bankminsch up de Lijm.
Elker Penning ov Cent, de disse Oart Minsch jo goodhaardich leent, mooten ji mehrdübbelt an disse Raffers trüchbetoalen.
Bankminschen hevvt nämich – netso as de bekennde Januskopp – jümmers twee Gesichten. Een bieder frünnelked, wenneer see jo bi Sünnenschien tägen faste düüre Hüürdoalers een Räägendakk anbeeden - un een griemiterk bieterk Visoasch wenn see bi insettend Schietwäär de Paraplüü mit aal hör avkoatsch Künsten van jo trüchfördern. Disse Künsten sünd wiers nich jümmer schoon un schier – un rejell sünd de all laang nich, glöövt mi dat.
Oaber glöövt nu blods nich blauoogich, ji sünd ut d’ Schnieder, wenneer de Raffkers jo dat Rägendakk wäär ovnoahmen hevvt, wiel ji joa all de hooge Hüürtins dorföör henblöädern mussen.
Schietendidel … ji mooten de Bieters dat Rägendakk, dat see meist all laang wäär well anners leent hevvt, nochmoal dübbelt un dreefach betoalen. Wormit schullen disse Lüü denn anners ok hör jümmers grötter wardenden Pinunsenschkappen full-moaken, wenn nich mit jo suur verdeente Doalers?
Loat de Banklüü su up hör Monnis sitten – see schöält hör Gröschkes wiers behollen. Man schall hör joa gannix wächnäämen – schöäölt see doch dat Müürwaark in hör Angääverhüüs dormit bekliestern, ov sükk up d’ Schiethuus de Mors dormit ovwischken. Dat schöält see doon, so as hör dat ankummt – oaber schuuvt hör liekers nich jümmer wäär Nees un mehr dorvan in de Büdel. Sörcht eenfach dorföör, dat see nich stilkens up jo bietji Säkerheit togriepen köänt.
Wenn ikk mi vöörstellen do, dat dat lütji Footvolk bi us in d’ Land as Eens hengeit un bi sien Bank ov Spoarkass de Konten uplösen deit – ikk kunn mi vor Pleesäär woll so in de Büks miegen.
Näämt jo Geld in jo eegen Hannen – man kann näämich ok Boargeld wiedergääven un up disse Oart utverschoamte Gebührn to spoaren, de foaker – allsto foaker van Banken ov Spoarkassen verlangt warden, de vöörgääven noabi bi de Minschen to sien – un to glieker Tied bi de Lütt- ov Middelminschen de letzde Room van d’ Melk ovschkeppen. Noabi bi de Lüü mutt man denn joa ok all wääsen, wenn man de Minschen de Huut ovtrekken un hör bit up de Knoaken ovbunken will.
Wenn ji liekut dorup bestoaht, jo Gröschkes blods van Hand to Hand wieder to gääven, denn schall dat ok geböören. Jo Doalers – un möächt de noch so minn wääsen – mach näämich Jedeneen in de Weertschkupp good lieden. Een bietji Stuurheit helpt jo reschkopen dorbi, un befaalt as son Süük denn ok noch anner Minschkes. Jedeneen kricht denn heel flink spütz, dat dat een Gefööl is, as wenn man een Wulf in d’ Muul strullert hett. Ikk mach jo ut mien eegen Kennen särgen, dat dat een rüsterk belääven is.
Nu is to Ennen mit de Freud ..., dat denken sass ok de Schnakktiedanbeeder, bi de dat Schnakken van de Konsumeers över fasten Pingeldroaht geit, wenneer de Verdrachslüü hör dat faste Anschluuten Iiserboahnwoagenwies wäär trüchstüüren. De Mänätscher geit denn woll heel flink de Bott föör dat loagern ut, un de Eegendömerspekulanten fangen iegendwenn an, hör to vertobakken, wiel de Pinunsen up dat Kapitoal utblieven.
Ji ssecht woll – ji hevvt de Pietsch in jo Hannen – sett de ruhich häntich in.
Sett de Pietsch ok bi de Ätereeanbeeder in. Loat’d aal dat, wat jo to een Untied as frischk anboaden word, eenfach in de Regoalen lirgen. Wenner wi hier in d’ Wintermoanten gröön Bohnen kopen, de een Dach vöördem in Vöörderindien plükkt worden sünd, denn geit dat de Buuren dor dordör ok nich bäter. Us Vööröllern sünd ok good mit dat utkoamen, wat hier bi us de Sömmer över in de Grund wassen dee. See hevvt us keen Lokken in de Ozonschicht an d’ Hääven achterloaten, so as dat woll bi use Genratschion geböört. Un Atomstroahlen, mit de dat Tüüchs frischkhollen ward, de hevvt see ok nich mitäten mußt.
Langt leever foaker noa Grööntüüchs un Frücht in Büssen un Glöäs – timmert jo Äten ok villicht moal wäär een bietji mehr noa ollerwelsch Rezepten up neemodsche Oart trecht.
Dat hett wat. Dat hett tominnst soveel, dat de Kroameree bi d’ Inkopen meest nich so düür is, un ton tweeden brukt man dat meist üm meist nich köölich holln – tominnst solaang nich, as de Dösen un Glöäs nich anbroken sünd.
Dat heet ok, dat ji nich so foaker düüret Köölmeubelmang kopen brukt, un dat heet ok, dat de Verbruk van Elektrisch in jo Huusholln rünner geit.
Un dat maarkt denn ok furss de Energieleeverant, wiel he näämich up sien Atom-Strombargen mit heeten Mors sitten blivt. Un wäär överkummt jo dat Gefööl mit de Wulf un sien Muul.
Un nich blods de Stromverkööpers ward heet an d’ Liev – näman, ok de Köölschkappendischler kummt in Schweet, wiel he up sien Köölmeubelmang sitten blivt. Mach he dat ok noch so buntklöärich in dat Massenschloapmiddel Tellewischen anpriesen. Hett he doch verrafftich glöövt, mit de Produkschenutloagerung noa Alma Ata de Weetens-Steen funnen to hemmen.
Wor wi jüüst dorbi sünd – Tellewischen.
Drükkt bi de Kist doch eenfach moal de „Ut-Knoop“ un loat dat deert een Settji stillich vöör sükk hendüstern. Faangt in de Tied sülven wäär an to denken. Ji glöövt gannich, wu flink ji dor achter koamen, dat ji dat köänt – un wo good ji dat köänt, dat schall jo woll wunnern. Villicht köänt ji denn sogoar so good prakiseeren, dat ji up Schlach ut de Tellewischen Vereen utträden doot. Denn hevvt ji allwäär wat spoart – näämich dat Schwangsgeld, dat de Moant vöör Moant vöör de Undöäch ut de Billerkist van jo instrieken.
De vöörgnauelt Biller van de uppeppten Vöörnan-Puppkes hevvt näämich middelwiel de Schmoak van ovbraant Foahrradreifens. Dat stoadige Indüüken in Rövenschmeer ännert dor ok niks an. Speet de Kroameree furss in d’ Jauchbakk un ji köänt sehn, dat sükk dat van de anner Schiet dorin gannich veel ovhäven deit.
Wenneer ji jo nu entschluuten, dat Lääven wäär as Lääven antokieken, denn köänt ji in d’ Handümdreien ok wäär bäter kieken. Un wiel ji denn bäter kieken köänt, strumpelt ji ok nich mehr so licht in de Spekkfalln van so mennich Konsumdriever rin, in de man jo denn oahn grood Gedrüüs bikoamen kann.
Pingelt ton Bispill een Hannelsmann bi jo an de Dör un will rinkoamen, üm jo irgendwekker Woaren antodreien, denn gäävt hüm üm niks in de Welt de Padd free. Denn de eerste Trää in een Woahnen is in de Verköperstrategie so bedüütsam un foaker ok folgenriek as de Grääp van een jungen Keerl in de sieden Ünnerbüks van een Jungwicht.
Sünd de Brägenartisten näämich eers bi jo binnen, denn word dat föör jo heel stuur, de wäär lostowarden. De hevvt aal Künsten drup, jo intoschnakken, dat jo wat fäält, wat ji jo Läävdach nicht bruken.
Dat hört sükk den foaker so an: “Mien leeve Fru, wat schöält hör Noabers ov Frünnen denn van hör hollen, wenneer see sowat nich in d’ Schkapp stoan hevvt?“ ov: „Leeve Mann, doon see hör bäter Hälft doch moal wat wüggelk Goods!“
So, ov hoast so hört man dat stilkens wäär an de Döören langsfluttern. Fleut’d dor wat drup. Jo Noabers ov Frünnen hevvt sükk dat – wenneer see dat denn wüggelk hemm’n - meist mit de glieker Schnakk anschnakken loaten. Sowat word de Verköpers figelinsch van Eksperten bibrocht.
Ikk much woll een woahrhaftiged Antern, wenn ikk jo nu froagen wüür, wuveel ji van dissed överdürige Tüüchs bi jo in Huus rümlirgen hevvt. Spart jo de stoadige Arger över jo sülvst – sächt eenfach foaker „Näää“ wenn een moal wäär versöächt jo breet to kaueln. Gehörich upluustern mooten ji, wenneer jo een van disse Broers froacht, ov he jo wat schkenken dröfft. Denn sitt dor näämich meist een Uul achter to luuren.
Ikk will nu nich de Rejelln ünner de Hannelslüü wat an d’ Been kleien, so noa de Oart: „Wat büst Du föör een Schojakk“ ov so.
Nümms de van irgendeen Irgendwat Verköper upsöächt ward, word joa nich mit een Pietsch dorto drääven, van dat Irgendwat irgendwat to kopen. Jeden deit in sein Boantji wat he kann, un jeden versöächt so good as dat geit dör de Tied to klautern. Föör de Lütten is de man su noar genooch.
Ikk meen oaber, wenneer disse Heeren un Doams all dör de Gägend krüdeln willt, üm Lüü to beschieten, denn mooten ji föör dat Vergnöögen doch nich ok noch de Doalers föör de düüre Sprit bistüüren.
De Kron van de Bloodsuugeree is de Versäkerungswertschkupp mit hör veele Rebetten un de veelen Verbandselungen mit Parteien, Banken, Spoarkassen un Weetenschkupp. Wenneer mi een as Professer tomööt kummt, denn kiek ikk eers, wekke Versäkerungsnoam as Rekloam up sien Ünnerbüks updrükkt is.
Ikk much jo nu wat vöörschloahn:
Laangt jo moal de Pappkist mit jo Versäkerungsschiens her - haut de up d’ Kökendisch över Kopp un schnüstert dor in rüm. Wiers föölt ji jo tomoal as Kinners, wiel de Hüpen dor vöör jo as dat Binnerwendige van een Wunnertut ut Koopmann Brägenbüdels Klüterloaden lett. De gröttste Deel van jo Veräkerungen is näämich – as in so een Wunnertut ok – Schiet un Strunt. Dat is Talmi hett mien Opa jümmers sächt – un Talmi kann ikk bi d’ billigen Joakob veel billiger koopen. Dat is Strunt, de jo van plietsche Verträders up d’ Ooch drükkt worden is, un mit de ji Moant föör Moant de Versäkerungslüü alimenteert. Un dat nich blods achtein Joahr – so as een Voader een Butenbeenskind, nääää .... dat doon ji meist een lääven lang. Versäkerungspremii nöömt de Schlaukoppen dat, wiel ji mit jo Teeken ünner een Verdrach tosäkert hevvt, de Mänätscher in de Palasten good to versörgen.
Wenn jo dat ingoahn is, denn pakkt de Oss bi de Hörns un lächt hüm up d’ Krüüz. Ikk will dormit särgen, moakt jo van aal de Versäkerungen free, de jo nich van Gesetzwägen uptwungen sünd.
Nu moakt moal föör jo de Räken up. Vergliekt jo Vöördeel mit de Room vöör de Versäkerung. Sett jo oaber vöördem good fast hen, anners kunnen ji woll so up d’ Krüüz fall’n un jo de Mors brääken.
Noa disse Rümhaueree mit een Riech van schmachtich Hyäns schmiet noch ähm een Ooch up jo Rentensäkerung. Kiekt dor wiers wat pingeliger hen, denn jüüst up dissed Rebett goahn de Wildjoagers up Stünns reschkopen tokeer. Nargends annerswons faalt föör de Schoojakken näämich soveel bi doal.
Dorbi bruken sükk de scheeters nich moal verkleeden üm an jo rantokruupen – näää, us Urwald-Demokratie givt hör su genooch Dekkung un hollt hör de Rürch free bi hör Vernelereen.
Ikk mach dat woll as „Fata Morgana“ benöömen – as Speegel in de Lücht, mit niks dorvöör un niks dorachter. De ‚Düwel an jedet Müürwaark teeken’ passt woll noch bäter to dat Doon. Up jederfall weeten de Moakers wiers wat see doon.
Tovöörderst warden de Minschkes, de in een Roat sitten (up wekke Höächt disse Kring sien Huus hett, dat is oahn Bewennt)
Een bietji van “Lobbyisten” (dat sünd Lüü, de vöör Doalers sogoar hör Moder verkopen) anfutteret, villicht ok een bietji mehr. Dorbi is dat liekers ov see up de Tägensiet in de Sabbelbuden hukeln or ov see sükk up de Regeerungsbanken hör Mors breet sitten. Hevvt see sükk noa een Wähntied an dat Futter wähnt un joahnen noa mehr, denn mooten see eers wat dorföör doon. See mooten de Schkoapen in d’ Land vöör de Tied van Mörgen trillern moaken. Toeers jochtman de Deerten een gewaltich Verfäären in, dat see trillern in d’ Knoaken kriecht. Dorföör lett man eenfach van wieden de schmachtig Wildkatt Globalieseerung bölken ov sein Halfbroer Terrorgefoahr mit sien Steert schlenkern. De schkoapen minsch scheeten sass tosoamen un bemööten sükk sükk to verstääken. Blods Stäen to verstäken givt dat hoast nich mehr, wiel de Kettenfoahrtüüch van de grooten Ünnernäämen dat Land all meist platt moakt hevvt.
Wiel de Deerten nich mehr in Schuul kruupen köänt, rönnen see all kopplos dörnanner un ok woll striepelich hen un her, bit de Ölleren achter d’ Puust sünd un nich mehr köänt.
Nu ward de jungen Schkoapen Biller van een Kuntrei moalt in de Melk un Hönnich över de Stroaten löpt – in dat föör de Ollen ünner de Deerten oaber keen Bott is. Un henkoamen kunnen de Jüngern dor blods oahn de Ölleren – wiel, wenn man de Ölleren mitnäämen wüür, denn wüürn de up de stuure un steensche Padd dorhen de Jungen hör Futter wächfrääten. Bedenken bi de Jungen tägenover dat vernichten van de Ollen is dormit utrüümt worden, dat man de Deerten aal mitnanner jümmer minner to fräten geev. So hett ok dat up d’ Ennen wäär henhauen un de Grooten köänt noch mehr Doalers instrieken.
Ikk mach nu blods särgen, moakt dat nich mit! Haut mit de Füüsten up de Disch, wenneer jo een wat van Ollersäkerung un blossich privoat wat vertellen will. Ok – ov ok woll besünners – wenneer dat een Gewerkschkuppskolleech ov een Parteifrünnd ov de krägel Noaber ut jo Karteer is.
Disse tröen, hoast much ikk särgen döäsigen lütten Mitlöper weeten foaken gannich, dat see Grooten fliedich mithelpen jo de Huut ovtotrekken un jo to beschieten.
See gääven wüggelk blods dat an jo wiider, wat hör van de drievers in d’ Bräägen goaten worden is. See vertellen niks dorvan, dat de Institutschonen van de Versäkerer düchdich schmeert ward mit Priesgeld föör jeden Kopp de see infungen hevvt. Dat vertellt see jo liekers nich, wiel man hör dat van boaben gannich sächt hett – nümms hett sächt, de man de eegen Litten in de Mors poasen deit. Dat bruk jo ok nümms to weeten, dat man mit beid Beenen all up de anner Kant steit.
Öer 700 Milliarden €uro wee de Stoat de Rentenkassen (LVA, BfA un annern) Ennen 2002 all schüllich.
Mark up: SCHÜLLICH !!!
Dat is nu een Tantenvertelln, schall de een ov anner bi disse Tallen wiers särgen. Ikk mach de Twiefler dat nich moal krumm näämen – de Düwelsräken lett ok as een Tantenvertelln – as een Märchengeschicht – een Märchengeschicht, bi de een vöör Grääsen een kollen Schuur noa de anner över de Pukkel jocht.
(Kiekt moal bi Google ünner: Teufelstabelle. Passt oaber up, dat Ji nich vöör Vertwieflung anfaangt to blaaren.)
Wat dor schrääven steit, dat is iisenfast – netso iisenfast, as de lütt Östrieker dat woll van de Produkten mit de dree Ringen sächt hett. Un liekers troon sükk lichtfardige Politkoppen ov grootmulige Weetenschkuppler as ton Bispill een Raffelhüschen ov een Sinn een is, van Togeld ut de Stüürkass to leegen. Harn de Stoatsbüppertsen dör de Tieden nich de Rentenklaueree moakt, denn harn de Rentners keen Sörgen – denn geev dat keen Rentenproblem. De Stoat hett näämich verrafftich een Problem dormit, wu he endlich de Deeveree wäär liekbugen kann.
Wenneer mi een van Jo ok blods een Politiker benöömen kann, de nich tovörderst an sein eegen Knipke denken deit, denn schloa ikk de vöör de Karlspries vöör.
Soveel to Minschen in Amt und Würden in us Land.

Nu much ikk noch ähm een „doakerk“ Themoa anschnieden.
De leidige Soak mit dat Schmöken ov Nich. Ok hier mach ikk Nümms in de Ekk stelln. Villicht su noa dat Motto: Igitt ji Schmökers – schoamt jo föör jo Süchtichkeit.
Van vöörn an bün ikk näämich de Meenen, dat een Minsch – wenneer he denn olg genooch dorföör is – sülven entscheeden schall, in wekker Afdeel van d’ Lääven he sükk inricht, ov up de Schmöker ov de Nichschmöker Sied.
Bi de Schmökers geit dat foaken genooch komodiger un mit mehr Haart to, as bi de Nichschmöker – un sünners bi de, de weeten wat see sükk nich günnen. ‚Militante Nichtraucher’ hett moal een to de Minschen sächt, de dat Schmöken nich wägen een Krankheit togääven hevvt. Bi d’ Schmöken sünd Minschen sükk nörder. Disse goode Siet word ni nich över schnakkt.
Jümmers dorup hentowiesen, dat Teer un Nikotin een büld in Gaang setten köänt, dat is rechtens. Well dat in d’ Spill brengt, de moakt niks verkeerdes – un well Kinners un halfwussen Minschkes dat schmöken verbütt, de deit Recht un schull van aal Sieden Stöähn kriegen.
Blossich – dor stukt dat meist üm meist mit dat Bemööten – un ikk glööv mit Vöörsatz, denn in dat Langtiedschmöken sticht man in junge Joahren in. De Schoolmesters bi us köänt dor säker een Leed van singen.
Wüür de stoat also handfast Kinner- un Junglüüschmöken nich toloaten, denn wüür he sükk föör de Tokunft sülven de Geldhoahn todreien. 14 Milliarden €uros in d’ Joahr allennich ut de Tabakstüür sünd ja ok woll een Barch Doalers. Wat köänt de Stoatsminschen dormit all an Dummtüüchs moaken.
Disse Barch Geld, dat is oaber joa net dat unglükkelke doran.
Ikk much jo nu anstööten, een bietji över de „Risiken und Nebenwirkungen“ van d’ Nichtschmöken föör de Gesellschkupp to sinneeren. De Paragroafenschooster mit de stoadige Wiesfinger in d’ Lücht kieken doröver näämich eenfach wäch.
In de bundsdüütschen Sabbelbuden kann joa woll Nümms so döäsich sein, üm dorvan nich to weeten.
Nu stäelt jo blods moal vöör, aal Schmöker in d’ Land warden över Nacht to Nichschmökers – see deen van nu up glieks nich mehr „qualmen“. Wuveele Füür würn denn woll bi us utgoahn un de dortohörigen Schößsteens nich mehr „qualmen“?? Wuveele Luchten würn nich mehr schienen un Düsternis sükk breetmoaken? To wekker „Konkursrichter“ kunn us Regeern denn strumpeln, üm de Stoatspleite antomelden? (Ünner de €uro Pleiten-Paraplü kunn dat Land doch nich ünnerkrupen – denn Düütschland hollt dat Deert doch meist hoch vöör de anner Bankrottöre üm us to.) Van de mehr Waarkers ohn Aarbeid will ikk gannich schnakken, denn een Minsch oahn Waarkelstää tellt bi us joa su niks mehr.
Sächt dor een, dat is aal Spinntisireree? Dat is dat wiers nich – dat is ehr gräsige Tokunft bi us un föör us. Ünnern de Minschen schullen wat dortägen doon. Well näämich över Gedüür in de Ekk schoaven ward, de is to een Doon in de Loach, van de Minsch meest blods dröömt.


15.5.11 IWF un Chef

Ohnää ohmann du leeve Tied
wat deit man disse Deern blods an
allwäär geit Merkel een van d’ Foahn
ov anners sächt, he geit in d’ Koahn
de Särgensboas van d’ Iwe-eff
kunn woll sien Hann’n nich bi sükk hollen
wull mit’n Maidje dör de Leechten tollen
doch de sää Näää – villicht up Platt
un wiel he sowat nich versteit
he nu föör Joahr’n in d’ Tuchthuus geit

Dat Doon un Loaten van Froo Merkel schient ünner keen gooden Stern to stoahn. Hör politisch Mitlöpers – mennichmoal hevv ikk all dorcht, man kunn disse Mannslüü foaken bäter as Lakaien benöömen – deelen doch verrafftich aal dat hoast glieker Schikksoal, denn noa een körten Tied van Juchheien dör de Pastorendochter düken see föör ewich ov tominnst föör een langern Tied van de politisch Büün ov. Dat speelt ok keen Rull, ov dat nu in de Pastorendochter hör Kommunistentied ünner Spitzboart-Ulbricht ov Schalmeien-Honekker un sien iistern Margot wäst is, ov liekers in hör Doon noa de DDR-Ünnergang as Litt van de Krüüzbroers ünner de Ehrenwordboas Kohl. Up de een ov anner Oart kricht see de Keerls aal an de Kant – möächt de Mannslüü anners ok noch so grootmulich in de Welt räären. Nu hett dat allwäär een van de van hör ‘Begünstigten’ to foat kräägen. Dor mach ikk nu jüüst nich särgen, dat see hör Hannen dorbi in d’ Spill hatt hett – de Vöörstellung wee sülvst föör mi doch rein een bääten schinant. Liekers hett Froo Merkel an dissen moien Sönndach dör Gotts Föögen Tied kräägen, üm moal in Ruh in de Kaark to goahn, denn hör Günstling ut Neejork, mit de see vandoach över neeä Pinunsenverschluderee konfereern wullt har, de sitt joa nu bi de Frünnen van d’ Potomac-River fast achter d’ Kaschott. Un wenn dat denn so wäst ist, as dat sächt word dat dat wäst is, denn kunn he dor ok woll noch föör een langer Tied sitten blieven. Een Froach an de düütsch Kanzlerin much ikk denn liekers noch geern loswarden – ikk much doch to geern weeten, ov Froo Merkel allwäär een Mannsbild in de Achterhand hollt, de see mit sien Mors up de freewarden Stool bi d’ I-we-eff setten will.


13.5.11 Dat grote Dokterplatzen

Wat hett so een "Dr." vöör een Huusnoam eelich to bedüüden? Solaang as ikk mi trüchbesinnen kann – un noch veel wiider retuur wee dat wiers ok so anlächt in dat Minschenweeten – dat een, de een Dr. in sien Noam föhr, wat Besünners up de Beenen stäelt har. Wat Besünners ut sien eegen Denken un Bemööten herut. Dat is nu häntich anners worden – de jungen Eliten hevvt us ballköppich Ollerwelschen dat ähm wiest, wu dat wüggelk geit mit dat Dokterschaarbeiten-Schrieven. Över de Vöörstellung van “im Schweiße seines Angesichts” köänt disse Schlauschnakkers doch blods hochnöäsich grienen. Woarüm schall man ok sülven wat up de Beenen stellen, wat anner all laang vöörtieds togaang brocht hevvt?

Dat wee doch lievhaftich döäsich, denn dat Rad is doch ok blods eenmoal in de Welt broacht worden. So heel sett sükk dissed Geböören denn oaber doch woll nich dör – denn wu anners kann mi dat een verkloaren, dat nu suveele fuule Dokters platzen?

Ikk bün de Dokter Pillermann –
mit Drrr dorföör un nix dorachter –
ikk piller geern de Minschen an
mit luudet Räär- un Halsgejachter.

Mien Dokternoam, de hevv ikk kräägen,
wiel ikk so good in d’ Leegen bün –
ikk do hüm dorüm stilkens pläägen,
de Woahrheit kummt mi nich in d’ Sinn.

Ikk bruks joa nich dat „Ächt“ bewiesen –
mien Geld besörcht dat all föör mi –
lett de Honoren süchtich kiesen,
dat see ok noah bi d’ Fräetpodd bi.

Mien Dokterschwaaark dat wee een Büld
van Schmoalt ut anner Lüü hör Bräägen,
dat Benöömen, dat wuur hochgetillt
un Nümms sää irgendwat dortäägen.

So löpt dat in de Weetenschkupp,
wenn een wat an de Footen hett –
aal danzen üm di as een Pupp,
wiel dat so moi noa Künsten lett.


10.5.11 Gröön/Halvrod will sükk schiens bewiesen…

Een oled Spröäkword sächt: „Nobel geht die Welt zugrunde“ – nu hett up Speegel-online een Wordenkliesterer mit Kieken noa Süüderdüütschland schrääven: „Integration ist eine noble Sache“ un haangt denn ok glieks achteran, dat man de neeä Landsregeern in dat Dreetakkensternlandje woll graleern kann, wiel see de Soak mit dat Hierweesen-un-doch-nich-Dortogehörn noch vöör aal anner Bemööten vöörnan stellen deit.

In mien Bekieken lett dat oaber een bietji anners. Dor hevvt de Gröön/Halfroden Rieders all, bevöör see noch recht in d’ Soadel sitten, all aalmitnanner een Riech van Oxer ümschmääten, noch vöördem de Parkuur anfleut worden is. Bevöör de Kretschmannriech sükk up de Padd moakt, aal dat antogoahn, wat see luuträärich versproaken hett, anners to moaken as de annern, dor bedeent see eersmoal hör eegen Klüngel un richten een neeäd Ministerium in. Een Ministerium, dat noch minner nödich deit as een utwussen Kropf. An de Spütz setten see denn as Ministerin een Halfmoandmaidche ut Berlin, de as eenzich Reputation föör su een Amt vöörwiesen kann, dat see nich in Düütschland – joa sogoar nich in Europa – geborn is. Oach joa, düütsch Kabarett mach see denn ok noch. Un hör Vöörleevde vöör „britische Teekultur“ hett see doch säker bi sükk faststäelt, as een groodet ingelsch Foahrtenmagasin vöör een Tiedlang ünner Jörmäni as eerste Landessproak Türkisch nöömt hett.

Mach ok woll wääsen, dat de Gröön/Halfroden sükk föör de näächste Woahl all de Krüüzen van de Wählers mit nichdüütsch Wuddels säkern willt, wiel de Annern, de tägen Stuttgart 21 sünd, hör bit dorhen allwäär van de Foahn lopen sünd.

Kretschmann, Kretschmann, kann ikk dor blods särgen – pass up, well sükk an Dien Kabinettsdisch breetmoaken deit.


8.5.11 AWD oahn Ennen…
ov Maschmeyer as Schmeermaxe

Ikk hevv tööft un tööft, ov dor woll van irgendeen Kant, de nich sozimoaldezokroatisch anfaarft is, irgendwat kummt. Dat is doch een funnen Frääten vöör aal de Annern – hevv ikk dorcht. Bit ikk denn flink murken hevv, dat dor niks keem un ikk woll een bietji kinnerhaftich dorcht har. De neddersassisch Landsvoader van de Krüüzjunjen leet blods halflastich een: “Wenneer dat denn so wääsen is, denn gung dat oabers nich..." un denn bleev hüm ok allwäär de Puust wäch.

De Blaugäälen hevvt dor su niks tägen, wenneer een van de Bäterverdeenenden een ov de anner van de ok good Doalers instriekenden Poltikers schmeert – van de Gröönen troot sükk schiens ok nümms wat to särgen, wiel de villicht ok de een ov anner Liek in d’ Keller hevvt un wiel man joa good wäär dorbi is, mit de Halfroden överall in de Nüsten to krupen.

De Ganzroden schwiegen dorto still, wiel man joa in hör Büpperstenriech ok good to näämen weet. Ernst un Kumpanee lett hannich grööten. Wenn man to de Schoojakkeree tüschen de Lüübedreeger Maschmeyer, de Lüttiisenverkööper Schröder un de Fiefekkenavkoat Steenmeyer wat särgen wüür, denn kunn dat wiers wääsen, dat man sükk sülven ov een van sien Parteikumpaneros an d’ Brett spiekern wüür. De Lüttiisenverkööper, de hannelt joa nu mit Russkigas – de bruks sükk dor joa nich mehr an keeren, wat dor van word. Anners de Fiefekkenavkoat Steenmeyer – de sitt noch mit sien Mors in de Mengselpott un mutt uppassen, dat dorünner nich een dat Füür hochdreit. Ikk kann blods de Kopp schüdden, dat su een Winkeltüüchavkoat de Boas van de Sippede Bundsdachlitten is un wüggelk mit dat Denken speelt, Teflonangie in hör Kanzlerboantji noatofolgen. Na joa …mit so een Undöächgespann as Gabriel un Nahles an de Parteispütz kunn sogoar sowat noch geböören – wenner he nich vöördem doch noch in dat deepe Maschmeyer-Lokk strumpelt. Villicht helpt dat, wenn aal de, de noch een spierke hör Geweeten spöärt, hüm een bietji mit anstööten.


21.4.11 De „Schnakkeree van Sillenstää“

„Ein Unternehmer hat nur ein Ziel, und das ist Gewinn zu machen. Ob ein Beschäftigter von seinem Lohn leben kann, hat den Arbeitgeber nicht zu interessieren."

Dit Särgen van Lutz Buurmeester – de langjöährige Boas van NordWest-Metall – in de Sillenstääer Schnakkeree hevv ikk liekers in Düütsch stoahn loaten, wiel sowat Schandhaftiged us moie Modersproak gannich hergivvt.

Mit sien Särgen un ok woll mit sien Denkeree schlutt he furss an dat Doon und Hanneln van de ingelschen Bloodsuugers ut de Tieden van d’ Menchesterkapitoalismus in d’ nägenteinste Joahrhunnerd an.

Bi aal de Striepelichkeiten, de wiers ok in Düütschland mit dat Maschinentiedöller lieklang gungen, wee de düütschen Ünnernäämers und Bedrijfseegendöömer bit to de Pfälzer Svchwienpanstied ünner de Regeern van Helmes Kohl (dat is de C-Minsch, de in de Schwaartkuffertied de ‚Ehrenwortpriorität’ in d’ Spill brocht hett) disse Karakterschofelichkeit frömmd.

Ikk will nu verrafftich nich de Minschlichkeit un de Goodheit van düütsch Ünnernäämers dat Woord hollen – dorföör givvt dat keen Mooten –, in mien eegens Waarkerlääven dör de Tieden sünd mi oaber jümmers un veelhunnerdfak honorige un hör Verantworden kennde Patriarchen ut aal Rebetten över mien Padd lopen, de vöör allens eens wäst sünd – de vöör allens stollt dorup weesen, dat dat hör Waarkers mitsamt Familin good gung.

Berthold Beitz hätt’ eenmoal to mi sächt, Jung – wenner dat use Aarbeidslüüd good geit, denn geit dat ok use Befrijfen good. De langjöährige Kruppsche Boas stunn mit siene Philosophie wiers nich allennich in Gotts Natur – in mennich Brägen in de Spütz van de düütsche Wertschkupp wee datsülvige Denken in Huus.

Dat Särgen van dissen Lutz Buurmester in de Sillenstäer Schnakkeree loaten dorup schluuten, dat hüm an een freedelk Näven- un Mitnanner van Kapitoal un van de breede Masse oahn Pinunsen nich dat Minnste geläägen is. Ikk mach dat nu noch een spierke düdelker särgen – he schitt dor wat up.

Belangriek sünd föör hüm blods Minschen, de mit hüm in Geldhöcht gliekstoahn. De sükk denn ok woll moal – free noa dat Kohlsche Bispill – lüftich över blods föör dat profane Volk gellnden Gesetzen un Vöörschriften wächsetten, as een dörgoahnd Peerd över d’ Richel. So as dat Koopen un Gebruken van een oostischen Ryderlizenz, wenn man sien düütsch Patent wäägen Suuperee verlüstich goahn is.

Wat schall ikk dorto noch särgen? Dat geit mi tägen de Strääk, nu in dat Westerwellsche Mövenpikkvokabular to verfallen un van loatrömische Dekadenz to schnakken. Ikk benööm dat heel eenfak as dat, wat dat is: een minschenverachtenden geistigen Brutalität.

Blivvt mi upletzt blods mien Entsetzen över de unverstandige Reakschon van de Rentenpastor Qualmann, dat he de Övertügung van Burmesters Lutz as in d’ Prinzip joa rechtens beteekend hett. Wenner ikk an de Stää van Paster Machtemes dat Huusrecht hatt’ har – ikk har disse beid dösigen Schlauschnakkers furss buten de Döör schmääten.


13.4.11 Ikk troo mi

Ikk troo mi to särgen, wat ikk seech, denk un fööl. Ikk seech hier bi us in Düütschland wat geböören, wat föör keeneen Sied good is.

Ikk hevv geern Gasten bi mi in d’ Huus – nettegroad so goa ikk geern irgendwons up Visit. Ikk mach dat oaber liekers gannich geern, wenneer de Gasten sükk up de Düür in mien Huus innüsseln – nettegroad so wüür mi dat ok ni nich infalln, mi in anner Lüüds Hüüs breettomoaken, as wenn dat mien Eegens is.

Ikk tro mi to särgen, dat de “Amerikoaners” de joa liekers ganns keen Amerikoners sünd, sünners meist ut hör Heimoat utneit Europäers – mit de ächten Amerikoaners moakt hevvt, an d’ Ennen dat sülvige is, as dat wat häntich veele Düütsche in de twalf Joahren Duusendjöärich Riek mit de Jöäden, mit de Zigeuners, mit de Schwulen un mit aal de Minschen, de nich in hör Denkensoart to Huss weesen, moakt hevvt. Noch leeger: De Oarten van Minschen, de in Düütschland un van Düütschen in anner Lannen up schandhafte Wies üm de Ekk bröcht warden sünd, de hevvt sükk tominnst wäär de Tallen noa verhoalt – de “Amerikoaners” ut Europa, de ween dor “bäter” – de hevvt hör blöderk Waark hoast to Ennen föört – de Indsmen, de verhoalt sükk ni nich wedder.

Wat de överhävlichen Europäers dör de Joahrhunnerden Tiedenloop in de Welt anners noch aal verhakkstükkt hevvt, dat is joa gannich aal to beliekteeken. Wenn een dor bilangskikkt – de Riech hollt joa gannich up. De Buuren, De Tommis, De Franzmannen, de Azurris, de Spoanijer, de Portugiesen un nich toletzt ok wäär de Düütschen – see hevvt aal mitnanner good schlachten un utsuugen kunnt – wiers, oaber mooten wi, ok wenn wi dat Krüüz in use Schoolen täägen anner Teekens verteidigen, vöör disse Annern up Kneen kruupen?

Ikk meen van nich – un ikk do dat ok nich – tominnst nich in mien eegen Huus.


11.4.11 Noch een Wulff'sches Aarfdeel

Netso as een Wulff een Wulff blivt, mach he ok netsoveel Krieden frääten hemmen – netso blivt een Utbeuterfroominsch een Utbeuterfroominsch, mach see ok noch soveel sozioalen Migrationsschiet vöör sükk herschuuven.

De in Hambörch hüsige Halvmoandavkoatin un neddersassische Sozioalministerin mit de osmanische Wuddels Aygul Özkan – noch van hör Avkoatenkolleech un vöörmoalige neddersassische Regeerungsboas Wulff de Ministerstool in Hannower sett – hett wäär moal hör Karakter wiest un sükk als Lohnschniederin un Schmachtlohnministerin präsenteert.

Hör TNT-Lohnschindertied hett hör inhoalt.

De Düwelschkeit an de Soak is, dat de „Doam“ hör Schofför feustert hett, wiel he sükk mit sien Förderung noa Överstünnenbetoahlereee de Personoalroat todreit hett. Wekker Despot ov Tyrann lett denn dor ut dat neddersassisch Sozioalministerium grööten?

Man schull de Schmachtlohnministerin doch moal froagen, ov see de Waarkerverträädungen in Ünnernäämen un Verwaltungen in Düütschland ovschaffen will. Dat Kukkukksei, dat noch de Avkoatenwulff in dat neddersassisch Regeerungsnüst lächt hett, is middelwiel to een hemmungslosen Nüstverneeler worden.

Ik froach mi, wenneer de Wulff-Noafolger as Landsvoader de Kuroasch hett un de Voagel ut dat Nüst schmitt.


10.4.11 De Düwel schitt jümmers up een grooten Hopen

De beid’ Gemengselkrings mit dat Christlich in hör Vereensnoam – CDU un CSU – hevvt bi Nachten un in Düstern ähm gau een Gesetzenvöörloach in d’ Parlament inbrocht, noa de use Volksverträder to de Pinunsen, de see su all Moant föör Moant föör hör foaken leeged Gekauel ut de Stüürkaas instrieken, in de tokoamen twee Joahren nochmoal 586,- € (bäter köänt de Olleren dat villicht verstohn, wenn ikk Eendusendeenhunnerdfiefuntwintich Düütsch-Mark – 1125,22 DM – säch) as Schlikkergeld elker Moant boabenup kriecht. De Litten van de anner Parteien in d’ Bundsdach finnen dat good un willt dor ok nich grood wat to särgen, wiel see bi de Minschen in d’ Land keen Ovgünstichkeit fördern willt.

Wat sünd de doch aalmitnanner üm de Minschen in Düütschland besörcht. Dat is doch good, dat de Sabbelbuud van Rieksdach soveele Achterdören hett. Un de Zeitungs-, Fernseh- un Roadiolüü kieken dor stiekum över wäch. Wat is los in Düütschland, dat wäägen fief Euro (5,- €) mehr in d’ Moant föör Hartz IV Wääkenlang strääden word (wat de Striederee alleen an Geld köst hett!) un bi 117 moal mehr Doalers föör „des Volkes Vertreter“ ward van aal Kanten blossich tostimmich mit de buntklörige Köäsels nikkoppt. Överall in de Welt worden van de Düütschen Lokken stoppt, de wi nu wüggelk nich uprääten hevvt (föör de bruunsche twalfjöährige Undöächtied betoahlen wi vandoach joa ok noch fliedich genooch). Wenn ikk so dor bilangskiek, wu us Regeern mit dat Geld van anner Lüü rümschludert – Milliarden sünd joa ganniks mehr –, denn ward mi sowat van schlecht tofrää, dat ikk gannich soveel in mi rinfuttern kann, as mi dat ut mien Pans wäär rutflücht.


9.4.11 O Guttenbarch, o Guttenbarch – du timmerst di dien eegen Sarch…

Ikk dröff woll särgen, dat glööv ikk tominnst van mi, dat ikk mi nich lichtfardich över anner Lüüts Schkoa höögen do. Wat mi oaber in güstern Oabend in mien Oohrn rinfluttert is, dat hett mi rein good schloapen loaten. Dor heet dat doch verrafftich ut de Festspill-Uni, dat de taillierte Fendt ut dat Dörp Guttenbarch bi dat Waark föör siene Doktersaarbeit willentlich ovschrääven hett. Mit dissed Uurdeel van de Kommißschoon hett de Ex-Dokterjur nu wiss nich räkend – ok woll, wiel de Hooge School in Bayreuth joa jümmers good dorbi ovschnääden un stillhollen hett –, solaang de Minschen buten dat ehrwürdige Müürwaark keen Oahnen dorvan harn.

Un nu brengt de Ex-Dokterjur een Riech van anner Dokterjuren in Stellung, üm to verhinnern, dat dat Uurdeel van de Professoren öäpentlich ward.

Nu is de Stenz mit de tailleerte Kleedoasch, de schienboar jümmers so licht över jedet Stoaindpadd wächflenzt is, reschkoapen up de Schnuut fulln. Ikk mach nu blods noch hoapen, dat he nich eens Doachs irgendwons wäär in de Öäpentlichkeit an een annern Stää wäär updüükt.


1.4.11 Stroalen hen un Stroalen her…

Wat dücht sükk de Deel van de Minschheit, de de up d’ Geld sitten, eelich, wat see föör groodoardige Läävensbestimmer sünd? See setten eenfak een Geböören in de Welt, van de de meesten, de wüggelk meenen, dat dit Waark nödich deit, foaker nichmoal weeten, wu dat Düwelswaark richtich schrääven ward.

Plutonium, Cäsium, Jod 131... de Woorden fleecht man so hen un her. Dorbi bruks man dat gannich aal benöömen, denn well is all Chemiker ov Physiker van sien Boantji her – man bruks blods to särgen, dat dat aal hochgiftichs Tüüchs is, täägen dat Minschenwaark niks utrichten kann, wenn Minsch dat eersmoal van de Lien loaten hett.

Wat wee de ole Goethes Künstenläärjung doch all föör een klooken Keerl, as he inseech, dat he de Geisten de he in sien Unkünnichkeit roopen har, nich wäär losworden kunn! Ikk much to geern, dat de hochdreiden Weetenschkuppler, Politikers un Kapitoalschluderer van Vandagen dor blods een spierke van av harn.

Ikk weet nich, wu ikk dat Doon woll anners benöömen schall as dat, wat dat is, näämich een schiered Verbrääken, wenn de Eer föör de tokoamenden Minschengeneratschoonen unbrukboar moakt ward. Unbrukboar moakt ward ut Macht- un Doalergier. Nu schall mi nümms särgen, wi bruken dat Düwelsfüür, dat Atomelektrisch, wiel oahn dat bi us de Luchten utgoahn wüürn. Dorup kunn ikk denn blods froagen, wu ballköppich Minsch in sien Denken denn överhaupts wääsen kann.

Sülvst wenneer – wat oaber wiers nich so is – us dat Lucht moal hier un dor up de Eer utgoahn schull, denn gung dor dat Lääven mit een bietji minner Lucht furss wieder. Wor oaber een van de Düwels Koakpotten – een van de Atomreaktors – överkoakt is, dor bruken wi denn heel keen Lucht mehr – wiel dordör in de Ümgääven in wiede Kuntreien över hunnerde van Joahren gannskeen minschliched Lääven mehr möägelk is.

Ov dat woll moal een van de, de dat to särgen hevvt, in de Kopp rinkricht? Dat wüür noa mien meenen ok elker Kaarkenminsch good to Gesicht stoahn, dat Doon üm de Kernspaltung so to benöömen, as dat is, näämich as Verbrääken tägen aal dat, wat use Heergott hillich is.


22.3.11 Wat een Eierdanzeree!

Bit nu hevv ikk woll meent, to dat Gedoo üm de Plünnenjöäd dor ünnern in dat Wöstenfoßrebett niks meenen to moten, wiel dor all veelstoveel över kauelt wurden is. Bit nu hevv ikk dat verrafftich meent. Dat is liekers wäär moal anners worden dör de Eierdanz, de de Noordatlantiklüü nu dorüm upföhrn. Dat de Weltgemeendte de Lücht över Lybien van denn Verbrääker Gaddafi sien Bombenfleegers freehollen will, dat is doch nich mehr as rechtens, un dor schull ok jeden Politiker, de noch een bietji Moroal in d’ Liev hett, Joa to särgen. De düütsche Butenministerin Schwesterwelle un hör Kanzlersüster Teflon-Angie seegen dat joa moal wäär heel anners. To de Fleegerstop schwiegen see still, wiel Düütschland nich in de Kreech tägen Gaddhafi rintrukken warden schall. Worbi ikk nich begriep, wat een Joa to Nich-fleegen mit Kreechsbedeeligung to doon hett. Up de anner Kant stüürt man as Utgliek föör dat Nich-Mitdoon tägen Gaddafis Mörderbande noch mehr Suldoatens un Kreechsgerädschkupp noa Afghanistan. Wat is dat föör een verloagen Geböören! Upstünnds is van de düütsch Regeern oaber wiers niks anners to verwachten.


10.3.11 AWD twee

Wat mutt dor eelich noch aal vandach koamen, bit de Öäpentlichkeit upsteit un sükkse Schmeerlappens un Bedreegers as Maschmeyer un siene Morsholler-Konsorten ut de Politik bit Schlafittchen kricht un de Kumpaneros aal mitnanner achter d’ Kaschott brengt?
Ikk froach mi verrafftich jümmer foaker, woarüm öpentlich nümms froacht, wat wi eelich föör een Gesocks in Regeern un Politik rümsitten hevvt. Dor hüüpt een Heiopei dör Leegen un Bedreegen hunnerte van Milljonen, de he un siene Dörkleppenschwientjer oahnungslos un üm hör Lääven in d’ Öller besörchte Minschen dör Vöörspeegeln van bunte Biller ut hör Knipke loaken hevvt, achter sükk up. 35-dusend Noams van bedroagen Lüü sünd nu all aktenkünnich, un de Schoojakken ut de eerste Politikerriegen sitten jümmers noch an Maschmeyers Disch to fräten un to supen. Ov de Banausen ok woll noch bi hum an d’ Disch sitten würd’n, wenner he ov een van sien Bedreegersuldoaten hör sülven ov een ut hör Famili bi läävigen Liev de Huut ovbunkt har? Mennichmoal beduur ikk Monika Ferres hör Öllern, dat see stiäl mit ankieken mooten, wu hör Deern sükk an su een Keerl hangen deit.


1.3.11 Mien Opa, de drunk geern een Kümmel …

Wat hevvt wi mit de Türkens an d’ Hoot – bi us wasst de Kümmel in us eegen Tuun… so hett mien Opa mi in miene Kinnertied noch een Geböören in de domoalige groode Politik to verklokfideln versöcht.

Dor wuß he ok joa noch nich, dat dree Joahrteinden loater rüstige Ballkoppen in de düütsche Regeern de Schlüüsen tägen de muselmoansche See oapenrieten wüürn. Över so veel Politiker-Unkünnichkeit kann een Minsch, de een bäten kloar denken kann, blods jümmers wäär de Kopp schüdden. Ok un sünners vandoagen. Ännern kann he dor liekers woll niks an. Dorbi bruksen de „Schlaukoppen“ an de Schkalthävels un -knoopen doch blods mit Küän son bietji an de Tiedenloop langskieken – ov villicht ok moal hör Nöäs in dat Book rinstääken, dat föör de Muselmoanen hillich is, un dat, wat dor schrääven steit, as dat ankieken, wat dat is – näämich föör de Glöövigen so fast as een Steen un so gleunich as de Düwel sien Füür.

Hevvt wi denn ut de Maurentied in Spoanjen un de Türkentied in Öösterriek ganniks lääert? Hett dat Gedoo van de Ayathollas un de Potentoaten in de Halvmoandlannen keen Weeten in us Weeten achterloaten? De düütschen Regeern – liekers ok in wekke Klöär – schient oaber föör sükkse Teekens keen Bott in d’ Bräägen to hemmen. Wu anners kann dat angoahn, dat son dunkelwitten Türkenpoabst in Düütschland fördern kann, dat de Kinners in Düütschland, de osmanische Wuddels hevvt, tovöörderst Türkisch bibrocht warden mutt?

Ikk hevv liekers niks dortägen, dat Kinners van türkische Öllern tovöörderst hör Moder- ov woll bääter Voadersproak läärt ward – doch meen ikk ok, dat dat denn oaber ok in de Gägend üm Anatolien herüm geböören schull.


20.2.11 Dr. von & zu Krieg

"Nu sünd see wäär togaang, de linken Schludermichels, un willt Dokter Guttenbarch, een van de grooten Düütschen – su as us groote Dokter Westerwelle ok een is –, an de Grund brengen..." So schlooch mit dat vöörmörgens upgeräächt ut een pensioneerten Schoolmester sien Halsgatt tomööt.

Dat wee doch nu wüggelk nich belangriek, wenneer he in de Iil, de sien Politikwaark joa so mit sich brorch, bi sien Dokterschwaark son bääten schludert har – he wee oaber anners doch een akroaten Keerl, de sükk so as anners nümms in Düütschlands Regeern – un su ok in de Welt – föör Recht un Örnung insetten de. Dat kunn jedereen doch düdelk doaran ovmääten, dat Dokter Koarl Theo to Guttenbarch ut Bajuwarien in de düütsche Geschicht de Kreechsminister mit de minnsten Liekentallen in de Feldberichten is. Dat schull hüm man eersmoal een noamoaken.

So kann een dat liekers ok sehn.

Dat Bild word oaber heel anners, wenn sükk de Bekieker een Fuuk – een Nöäsenpeddmansülvst – upsetten deit. Denn blivt näämich van dat “Glanz un Gloria” üm den “Saubermann” Dr. jur. Guttenbarch liekers nich veelmehr as blods schidderken Stoff up de Sieden, up de he mit sien Doon togaang wäst is. Dor dröfft denn nümms to flink an vöörbiseilen, wiel de Stoff denn dör de Lücht schwääft un de Minschen dorümto in d’ Knücheln brengt un hör dat Oahmen verdrütt.

Nu froach ikk mi in mien lüütji Bräägen, wenneer dor wull een mit den rechten Huulbessen – een reschkoapen Stoffsuuger – kummt un de Lücht in Düütschland wäär schoon un schier moakt, so dat de Minschen in us Land wäär oahn to knücheln oahmen köänt.


17.2.11 Brägen wächschneden oder wat?!

Wat dröffen Minschen sükk denn noch aal rutnäämen?

Dat neddersassisch Landweertsschkupp- un Deertenschutzministerium in Hannover schient sied langer Tied all sülven as een Schwienstall to wääsen, ut de keen een Ministroabeln – un dat siet Joarenden nich – de Märs rutbrocht hett. Man kunn hoast vermooden, dat jeden Enkelten, de in dit Amt wat to särgen ov to entscheeden hett, van de Deertenquälereen in de nedersassichen Puten-, Hööner-, Schwien- ov Ossen-KZ – so as de Putenkeunigin Astrid de eerste Grotelüschen dat joa woll doahn hett – profiteeren deit. Wu anners kann aal dat geböören, wat in de neddersassisch Fleeschmastindustrie so ovgeit? So as nu wäär in Cuxhoaben bi Lehmanns Höönermastbedrijf. Dor hevvt de Waarkers in d’ Keukenöller bi de Höönerkerls de Kammen un bi de Höönerfruuns de Töänen ovschneeden, dormit man de Deerten in d’ Höönertuchthuus lichter hollen kunn. Un dat nich eers siet Güstern ov Eergüstern … nääää, siet Joahrenden – un ok all siet Joahrenden wee dat amtlich bekennt. Ok in Hannower – un blods wiel man bi de Klooteklappers in d’ hollandsche Wageningen meent, dat mit dat Kammen- un Töän-Ovschnieden, dat wee bi Flöägeldeerten nich belangriek, hett de Cuxhoabener Amtsveterinär mit Weeten van de hannoweroaner Ministroabeln (un dat Weeten ok all siet Joahren) sien Kumpaneros an de Deertenquälergeldmaschin hör blöderk Waark moaken loaten.

Nu kunnen de Politikers in Düütschland – de üm de hannowersch Keksendeern ümto – doarut joa licht folgern, bi Minschen ut Hartz-IV-Familin in d’ Lüttkindöller irgendwat wächschnieden to loaten, ün up disse Oart dat Aarmlüüdproblem in Düütschland denn mit de Tied van sülven utlopen to loaten.


13.2.11 Tödliche Ordnung

Van dat, wat ikk dor eergüstern in d’ Roadio höört hevv, van dat is mi so stuuv dat Blood in d’ Haart to Iis worden. Dor lett de Kreechsminister van sien Schrievstuvenhingsten doch verrafftich an de Deern – de “Seekadettin" –, de ut de Takeloasch van d’ Gorch Fock to Dod stöört is, een amtliched Schrieven stüürn – ovwoll dat junge Froominsch all een heelen Sett in Formaldehyd inlächt is.

As ikk dat mit dat Inlärgen in Formaldehyd hört hevv, dor hevv ikk stuuv an Hering in Suur dorcht. Van dat is mi mien Blood oaber wiers nicht to Iis frorn – dat wee wat anners.

As ikk hört hevv, dat de Militärs noch een Breef an de dode Deern stüürt hevvt – dor hevv ikk an de Räkens över de Kösten dorcht, de dör dat Ovmurksen anfallen sünd, de de Doden, in d’ duusendjöährich Riek van de Nazilüüd dornoals noch noa Huus stüürt kreegen.

Is dat allwäär sowiet – ov sünd us Militärs blods so döäsich in Kopp un Haart?


6.2.11 Steertbiegers un Steertkniepers

"Dat is doch gediegen, dat de Zäägen bi d’ Miegen de Steert hochbiegen!" Een Riemsel ut verleeden Tieden – ikk mach nu jüüst nich särgen van Kinnerriemsel, oaber wi harn disse Schnakk as lütt Schietbüdels all good van us Grootvoader övernoamen. Ok wenneer wi mennichmoal gannich wussen, wat de Ollen dormit meenen, wenn dissed Särgen keem. Nu, wor ikk all sied Joahren laang Büksen droach un Hoar an d’ Liev hevv – nu weet ikk wiers, wat dormit meent is.

Netso as een Zääch sükk joa nich hör eegen Steert nattmiegen will, netso stappen de Amerikoaners – un hör Vasallen in de Westenwelt aal mitnanner to de glieker Tied – bi de Siet, wenner dat Schwien, dat see joahrenlang fettfuttert hevvt, maarkt, dat he as Deert een eegen Mors hett un sass anfaangt to schieten.

As man dor bilangskikt, hett dat ok woll nich een US-amerikoanschen Witthüsler gääven, de dat anners moakt hett.

Ikk will joa nu keen hunnerd ov tweehunnerd Joahr trüchgoahn – de verleeden tachentich Joahren rekken dor dääch. Us goode duusendjöährige Oadi – de lüütji Öösterriker – de hett joa ok good mit de Lüü van de Günntsiet van dat Westenwoater kunnt. Schull man nich meenen, mach nu de een ov anner van jo woll sien Kopp schüdden. Un doch wee dat so. Brukst doch blods de Zyklon-B-Produkschoon noagoahn – ov moal ähm bi dat Doon van IBM in dat bruune Düütschland noatoluustern. Un wat meent ji woll, woneem bit upletzt een Deel van dat Gasölich föör de Wehrmacht herkoamen is? Froacht dor moal de Schwyzer Banklüü noa – de kunnen jo dat wiers beliekteeken.

Kiek un so is dat wiidergoahn mit de Amerikoaners un hör Pläächkinner in de Welt.

Ov dat nu Saddam Hussein in Mesopotamien, de Pakistanipotentat mit sien A-Bombe, Osama bin Laden (mit de Famili moaken „honorige Lüü“ in Texas un ümto vandoach noch satte Geschäften), de heelen Middel- un Südamerikoanschen Knallkoppen sünd, de so goaelk mit Hasch un aal dat anner Tüüchs, wat de Minschen süchtich moakt un an de Grund brengt, ümgoahn köänt.

Mit Mubarak un aal de anner orientoalsch Potentoaten is dat dat glieke Spill – solaang disse Broers de Heeren van d’ Potomäcriver wiet genooch in de Mors kruupen, solaang köänt see ruhich „Diktatoren“ weesen un de Minschen in hör Tohuuskuntrei mit blöderk Hannen ovschlachten. Solaang as dat de Amis Pinunsen in d’ Knipke spöölen deit, solaang is dat heel nich belangriek.

Un hier bi us in d’ Land sücht dat van de Politikers nümms – wiel, de stääken joa ok aal mitnanner bit an de Schullers in de amerikoansch Morsen un mooten su jeder Drei van Obamas Achtersten mitmoaken.


25.1.11 Dreck ünner de Pomade?

Wat hett us Volk ünner de SED un Margot Honecker kneefallige Pastersdochter Merkel eelich föör een Volk in sien Regeeren sitten?

Wenneer ton Bispill de Bundswaarkelministerin UvdL een Deechstükkji ut de Herkoamensfamili van hör Voader Ernst wee, denn wüür see woll heel flink ut d’ Verkeer trukken, üm as versüükte un ungeneetboare Bakkwoar up een Schietläch entsörcht to warden. Denn alleen van dat Ankieken un Tohörn van dat, wat see in de doakerke Bundslücht speet, alleen dorvan kummt Minsch doch all de Gaal hochklant hoch. Schwien kanns mit sowat näämich ok nich mehr futtern – de aarm Deerten fallen denn sass ok glieks ünner dat Süükengesetz un koamen in d’ Füür. Sie werden "gekeult" und als Sondermüll verbrannt, as dat up Amts- un Hochdüütsch woll nöömt ward. All alleen wägen hör Särgen un Wiesen in d’ Henkiek up de Schmeerenkomödi üm Hartz veer wüür hör in anner Kuntreien up de Eer de Prozeß wägen „Volksverachtung“ moakt.

Dat givt joa oaber noch veel legere Mitspeelers up de schwaart/gääle Büün dor in d’ Riekskuntrei. Ton Bispill de as so een pomadiseerten Jigolo över de blöderken Kreechsspillploatzen van vandoach tänzelnde bajuwarische Freeheer van & to Guttenbarch, de woahrschiens gannich moal weet, wuveel Undöäch he all in sien körte (annern särgen, all to lange) Amtstied as Kanonenschmittsminister all kloarbrocht un in de Welt sett hett. Sien Avkoaten-Grootmannsdoon schient hüm nu – so as dat lett – sien eegen Knüppels tüschen de Beenen to schmieten.

Tovörderst hett he nu een bietji veels to flink mit sien eegen Kanon up de eegen Lüü schoaten.

As de Jungkeerl in d’ Suldoatenrokk in d’ Dezembermoand van een Litt mit de glieke Feldposttall dodschoaten worden is, dor hett de heele büpperste Bagoasch loagen, dat sükk nich blods an d’ Hindukusch de Balkens boagen, as see aal mitnanner – un Teflon-Angie vöörwäch — bekennt moakt hevvt, dat de Suldoat sükk sülven bi d’ Revolverschummeln üm de Ekk brocht har.

Mit dat To-Dod-Störten van de Jungmaid ut de Takeloasch van d’ Seilschkipp Gorch Fock is een annern Pestbuul an de düütsche Wehrmachtskörper oapenplatzt un verpest nu de Lücht ünner de Kreechshandwaarkers in Zivil un Uniförm.

Wat is dat nu wäst mit de Deern an Bord? Kunn see as Wicht, as Froominsch, dat ünner de strammen Seelüü an Bord, up un ünner Dekk nich mehr vullhollen? Hett de een ov anner Seekerl villicht een bietji büld mehr van hör wullt, as see dennstlich gääven mußt har? Is see upletzt in de Takeloasch gannich van sülven verkeert poast, wiel villicht een annern noahulpen hett, üm sien eegen Undoon to verkliestern? — Un as wenneer dat aal noch nich genuch Roatselaftichkeit is, trekkt de Kreechsminister mit sien ölich Hannen de Koptein flink van de Brürch ov – noch bevöör de Froagers ut de Rieksdach in Berlin sükk hüm in Argentinien an Bord an de Böst näämen köänt.

Wat hett dat to bedüüden, wat verstäkt sükk dor achter? De adelige Bajuwarenavkoat is doch anners nich so öpenlichkeitsschöö. Woarüm hett he nu nich ok – so as noa Kundus hen – sien Marketenderfrünnd Kerner un siene heele Mannschkupp in Bewägung sett un up de Padd dorhen brocht? Sien Olsch har de Freeheer dor doch ok noch goaelk mit insetten kunnt – dat har sükk doch säker good föör hör tokoamen Billerkistsendungen up de Inschkaltquote utwirkt.

Un wat is mit de Breefen, de ut d’ Feld van de Suldoatens noa Huus stüürt worden sünd un in de ünnerwäägens moal ähm twee ov mehr neeschierige Oogen ringluubscht hevvt?

Is dat allns so in Örnung, Heer Kreechsminister?

Disse Froagen mutt sükk nich blods de wietreisende Kreechshannelskeerl Guttenbarch gefallen loaten – näää, ok de annern Völker in d’ Amt van Kasners Angie över Schwesterwelle bit rünner to de blau/gääle Näävelnümmer Niebel mooten sükk disse Froagen froagen loaten – un dorup antern.

Dorup schullen – dorup mooten de Minschen in Düütschland bestoahn.


13.1.11 Oje, AWD!

Güstern nu kunn de Öpendlichkeit bi een Riech van de düütschen Vöörwies-Politikers, Vöörwies-Mänätschers un Vöörwies-Weetenschkupplers mit Professorentitel achter de Maske ov ok villicht ünner de Dekk kieken, un moal sehn, wat de wüggelk föör een Utsehn hevvt. Mi is dorto blods infalln, dat ikk, wenneer ikk nu Schröder ov Riester, wenneer ikk Wulff ov Gabriel heeten wüür – ikk mi dodschkoamen dee, mit so een leegen Karakter as denn Maschmeyer ov denn Rürup up een Bild ovlicht to weesen; un wenn ikk disse Keerls ok noch öäpendlich as miene Frünnen beteekend har, so as de Avkoatenwulff, de nu joa drööch in Bellewü hukelt, dat as nedersassisch Landsvoader in 2009 doahn hett – denn wüür ikk vör Pien in'n Grund versinken.

Van denn Lüttiisenverkööper Schröder, de joa mit noch grötter Karakterschmeerlappes in de Welt good Frünnd is, hemm’n veele Minschken joa meist üm meist all niks anners verwacht, un sien Rentenpoapst, de Riester, de jachtert joa ok blods mit hangend Tuung achter de Pinunsen her, de een büld Finanzverbrääkers mit Hülp van su mennich Politiker dat lüütji Volk mit Leegen un Bedreegen ut hör Knipke trekken.

Mien Opa har dorto sächt – wenneer he denn noch ünner us wee –: Mit sükkse Schoojakken van Bedreegers kanns joa blods Minschen baang moaken un Kinner verjoagen. – Wu recht he dormit hatt har, de Oal.

Ikk mach joa nu ok to de Ferres niks särgen – oaber een Froach to hör Leevschkupp mit dissen Maschmeyer kummt mi nu doch hoch: Wu is dat möägelk, dat sükk Froonslüü su foaker an Keerls hangen, de niks anners sünd as leege Karakterschmeerlappens? Köänt Wichters, wenneer bi hör irgendwat anfaangt to pukkern, nich mehr wiider kieken as blods up de Kleedoasch van de Bukk, de vöör hör steit ov sitt ov licht? Bit nu hevv ikk näämich dorcht, dat dat blods bi Keerls up disse Oart un Wies ovgeit.

Nu mutt ikk mi noch een Word to Kasper Gottschalk günnen – hett he in sien Mesterskopp, de he joa moal wäst is, nich mit een Idee an de Duusende van lütt Minschkes dorcht, de dissen Maschmeyer hör Lääven bit up d’ Letzd verneelt hett, as he de Fendt in sien Galasendung “Een Haart föör Kinner” in de Hääven hochtillt hett? Schiens van nich – denn wenn he dat doan har, denn harn de Doalers, de he föör dat Spektoakel an dissen Oabend instreeken hett, as gleunich Iisen een Lokk in sien Haart brannen musst.


10.1.11 Wenn een up Tuur geit, denn beläävt he wat…

Dor is nich blods Een up Tuur goahn. Dor hevvt sükk glieks – nu nich verwesseln mit toglieks – söbenhunnerdfiefuntwintich (in Talln: 725) Volksverträder up de Padd moakt, üm de Eer to erkünnigen, üm ovlägend Kontinenten or frömmde Lannen to visiten, ov heel eenfak Unbekenndet in veele Oarten zu geneeten – ov ok villicht eenfak moal in Huus bi de Schinees ov bi de Argentinjer to äten. Hör Fräätbuden bedrijfen de joa foaken hier bi us, glieks üm de Ekk – oaber dor is man joa nich “exklusiv” un ünner sükk, un üm dor to äten, brukt man joa ok keen Fleeger ünner d’ Mors föör duusende van Kilometers.

Wenneer see dat denn noch toglieks un mitnanner doan harn, denn har dat Volk dat joa noch as Druvelreis mit Doam verknusen kunnt.

Su een Geböören lett in de Oogen van de volksverträdenden Enkeldeerten ut dat Gloasenhuus in d’ Riekskuntrei oaber joa wiers as to billich un to ordinülle – denn, well is man denn, froach ikk di, dat man de broaden Goas oahn sükk to schoamen nich bit up de Knoaken ovgnauelt?

De döäsige Woalvölker, de Dach föör Dach dorföör sörgen, dat de Toafeln van de Volksverträders un Parteischojakken mit Schlikkerkroam vullpakkt sünd – de sünd dat doch sülven in Schküld, dat see niks dorvan ovkriigen doon. Jeden Enkelten van de Ovgünstigen har sükk doch ok an de Toafel ranschuuven, hochleegen un bedreegen kunnt. Dat is doch heel eenfak – Minsch mutt blods gliemich und kroat genuch wääsen, üm in de dorto paasende Mors rinkrupen to köänen.

Nu hevvt de Bundsdachslitten mit de Tall van hör Enkeldfoahrten allmoal wäär een Rekordteeken to foat kräägen. Jümmer noa dat Särgen "wiider, hooger, flinker, düürder". See hevvt dormit up Nee hör eegen hoahl Schnakkeree van Minniseeren un de Eer to överlääven helpen mit Kattun in de Achtersten poast.

Leeve Bundsdachslitten, ikk mach jo blods noch särgen, dat dat Denken an jo Doon un jo Verhakkstükkereen mi mien Äten hochkoamen lett un dat ikk jo föör tweeduusendelben liekers niks Goodes wünschen mach.


9.1.11 Welt vun hüüt

Wat is los mit de Eer?
Ikk kann see bold nich mehr kennen.
Överall geit see tokeer,
as gung dat mit hör to Ennen.
De Woater de stiegen bold häävenshoch an –
de Fischken versuupen –
Voagels faalt eenfak in Dodenbann
un de Minsch deit de Düwel in d’ Mors rinkrupen.
Dat lett mi, as wenn wi van d’ Heergott verloaten,
wiel Minscheit wat deit, wat so nich geböört –
dat dücht mi, as har us de Schwaarte to foaten
un nümms sükk över sien Doon mehr verfäärt.
Dat is mi, as wenn wi keen Minschen mehr sünd,
as wenn wi ut Steen mit doove Oohrn,
as wenn us Geföölen to Iis worden bünd
un wi nich mehr weeten, woarüm wi geboorn —


6.1.11 Wu veel Hochnöäsichkeit, Legeree un Leechmoroal kann Düütschland verknusen?

Ikk froach mi stilkens wäär up d’ Nee, ov Minschen, de sükk mit hör Doon in de Politik begääven, all hochnöäsich un mit de Anloach föör Löägens, föör Bedregeree un Leechmoroal up de Welt koamen sünd – or ov de Politik as sükkse hör eers de Karakters verschwienjakkt.

Ikk moot jümmers wäär twiefeln an de Schüllichkeit van d’ Politik – tominnst up Stünns un tägenwardich. Dorföör dreien sükk eenfak to veele gröön- un grootmulige Half- un Schnöäsels, de foaken noch de Eierschilln achter de Oohrn klääven ov de Ovdrükken van d’ Schoolbankhukeln an d’ Mors ovteekend hevvt, in de hoogen Höächten van Regeern un Verwalten.

Wat de Parteimelkbubis fäält, dat is dat eegen Erfoahren un Belääven van Geböören, föör dat see verdwarß un mit krüllern in d’ Kopp to entscheeden sükk anmoaten.

Up disse Kant mutt sükk in us Gesellschkupp dries un furss grundlärgend wat ännern.

As dat gröttste Fuulwaark in d’ Wassen van de Särgensriegen in d’ Politik un Weertschkupp dröfft man sass de glattschläpen Zäpfchenkarrieren van de noawassend Politikers ankieken, de, noch in d’ School all in een Partei nööcht warden, üm denn över een Villichtstudeern – un dor meesttieds ok noch wat Rechtsverdreierisched – deep in de Parteileechten van Filz un Betrekkungen up een Stool to landen, de good un week mit Doalers utstoppt is.

Ikk stoa reinwäch föör een Roatsel, wenneer ikk mi froach, woarüm dat eelich keen Politikers van d’ Schlach as een Gandhi, as een Tito, van d’ Schlach as een Gustav Heinemann ov een Alexander Dubcek mehr givt.

Statt sükkse piedeliek Minschen röäkeln sükk nu up de politisch Büün’n Kreaturn, de de Hochnöäsichkeit un dat Verachten tägenöäver dat eenfak Volk in hör Visoaje schrääven steit. Dor brukst doch blods de Keksendochter un Waarkministroabel Ursula ov de Avkoat van de Bäterverdeenenden un Diplomoatenboas Guidine ankieken.

Up de anner Siet van d’ Spektrum hukeln denn deepverfilzte Genossenpolitikers, föör de Künnichkeit in Soaken, föör de Solidarität un mitminschlich Moroal – anners noch as föör de Generatschoon vöör Schröder – to frömmde Wöär worden sünd.

Us Land is süük. Us Land quält sükk ünner een Schwiensüük, föör de dat liekers noch keen Impfstoff givt – tägen de blods een Entsörgen van de süüken Kreaturn helpen deit.

Bi de tokoamen Woahlen, de in de näächsten Wääken anstohn, hevvt ji Geläägenheit dorto. Kiekt ruhich dreemoal hen, bevöör ji jo Krüüz up de Woahlzädels magelt.


3.1.11 Geit de klooke Minschkes in de Brüsseler Kring nu een neeäd Lucht up?

Energie inspoaren is joa all siet Joahren ansächt van de Schlauschnakkers up de politisch Büün in elker Hörn van de Eer.

Wat hevvt see sükk nich allens infallen loaten, de “Experten”. Mit hör Doon hevvt see jümmer wäär nee de Minschken, de so niks to lachen hevvt, dat Lachen utdrääven. Blods de – de annern nich. De köänt liekers wiidermoaken, as see dat all jümmers wennt sünd – jümmer flinker, jümmer grötter, jümmer luuder, jümmer wiider. Wenneer ikk de heele Undöäch, de up de Eer verhakkstükkt ward, nu uptellen schull, denn rekk mien Läävenstied glööv ikk nich mehr.

Doarüm will ikk mi ok blods een Deel van de Spiigöäkenkroam rutgriipen, wiel dat, wat dor in de letzd Doagen so moi hochkoakt, ton gröttsten Deel lütt Lüü, eenfake Minschkes as Di un mi bedroapen deit. Geit jo all een Lucht up? Üm Lucht geit dat näämich – dat geit explizit üm use goode ole gleunige Beer – Glühlampe oder Glühbirne, as man woll up Düütsch de Deerten nöömt.

De schall dat joa nu sass in körter Tied nich mehr gääven, wiel de to veel Elektrisch frätt – un Elektrisch is joa Energie. Wo veel Elektrisch, wo veel Energie vergallern de Rieken, wo veel Energie vergallern de Politikers mit hör Belüstigungsveelflegeree, wo veel Energie verballern de Militärs weltwiet mit hör Kreechsspelereen?

Van dat, wat see anners noch verneelen bi hör Undöächdrieveree, dor will ikk eers gannich van schnakken.

“Energiesparlampen” schöält wi nu un in Tokunft näämen, wenn us denn een Lucht upgoahn schall. Wenn ikk nu säch, wat de sükk dorbi dorcht hevvt, as see sükk dat mit dat neää Lucht utdorcht hevvt, denn mach joa villicht aal mitnanner een heelen Luchtenboom upgoahn...

Ton Eersten is dat mit dat neeä Lucht joa nich mehr so hellerder – dordör köänt de Minschken in d’ Land de Schwienereen van de Büppersten nich mehr so good un so flink to kennen kriigen. Ton Tweeden is dat Tüüchs, wat in disse Glaskolbens in is, joa hochgiftich un moakt de Minschen süük ov dod, wenneer son Deert körtgeit. Kiek, un dat hett doch up de een ov anner Oart ok wäär sien Goods – up de een Kant föör de Pillkersindustrie un up de anner Kant föör Sarchdischlers un Kuulengroaver.

Is nu allns kloar bi Jo?


31.12.10 Wäärmoal geit een Joahr to Ennen...

...un Eden meent, dat he dor upletzd ok noch wat to meenen schull.

Is aal dat, wat de Minschen in Düütschland – wat wi us aal mitnanner in de Olljoahrsnacht 2009 van dit Joahr verwacht hemmen, as wie föör een Joahr de ovlopend Tied een mit Foot in de Mors poast hevvt, up us doalfull’n?

Wenneer ikk so an de verleeden dreehunnerdfievunszärstich Doagen rüggels bilangskiek, denn meen ikk van nich.

Dat dat ole Joahr in de Mors poasen, dat harn wi mit Verlööf bäter een bietji sinniger doon schullt. De Kattuun, de wi dorinlächt hevvt, de harn wi us bäter upspoart föör so mennich Politiker- ov Mänätscher-Mors, üm de dormit in een Wööstenkuntrei to beföördern.

Dat ovlopen Joahr lett mi as een Lotteriespill, bi dat Düütschland blods Nieten – blods Nuller trukken hett. Van use Politikers kann man doch wiers nümms as Glükkstall beteeken – un bi de Mänätscher-Losen, de Düütschland föör 2010 trukken har, dor kann man doch wüggelk all van Bedreegeree schnakken.

Ikk mach nu föör dat tokoamen Joahr 2011 blods hoapen, dat wi bi dat Losenverdeelen nich ok blods wäär in Schiet un heete Lücht griepen.

Bi so mennich Woahl in tweeduusendelben hevvt wi dat in us Füüsten – speet dreemoal up de Woahlzädels, bevöör ji jo Krüüz irgendwons moaken.


23.12.10 Minschen tüchten

Präimplantationsdiagnostik – wat is dat föör een gräsiged Word. Oaber so een gräsiged Waark, wat mit dit gräsige Word beteekend ward, dat mutt liekers joa ok so gräsich benöömt warden.

Wo wiet will ballköppich Minschengood use Heergott noch in d’ Haandwaark pfuschken? Föör een Riech van Lüü deit sükk mit dat Spillwaark up jederfall wäär een grooten gülden Pütt öpnen, ut de see häntich Doalers schkeppen köänt. Wat lett sükk up disse Oart un Wies nich aal verhakkstükken – Minschken köänt denn so trechtkliestert worden, as man see hemmen will. Wat sünd dat föör Utsichten föör Minschen mit schroare Küän – de köänt sükk hör Kinnergood noa hör eegen Moat trechtschniedern loaten, sodat dat Jungvolk upletzt aal glieker utsücht – de een kann denn woll bold goaelk tägen de anner uttuuscht warden – net as bi een Maschin.

Ikk seech all de eersten Katalogen mit Produktbeschrieven dör d’ Land fluttern, in de noatuchtwillige Poaren blods antokrüüzen bruken, wat see föör een Modell leevert hemmen willt.

Villicht kummt dor denn bold een heel klöärigen Welt bi rut mit dat linker Ooch blau un dat rechter Ooch bruunsch, villicht mit dree Aarms, denn wu foaker fäält us doch een daarte Fuust – un een Kopp oahn Hoar – wiel, bi son Modell kann man denn dat Geld föör de Hoarschnieder inspoaren. Dat Schkoolwääsen schall sükk denn woll dries ännern, wiel – Dööspaddels un begriepensstuure Kinner word dat denn bold nich mehr gääven. Schenies kann man denn joa tüchten un bold denn säker ok noch fastlärgen, in wekker Richt noaderhand denn hör Vöörleevde föör Leevdemoaken geit. Un överhaupts – mit Leevde moaken … wu schall dat goahn? Dor is denn joa liekers niks mehr mit eenfach moal so, un wenn twee Minschkes dat överkummt – dat Vergnöögen is denn vöörbi. De Mannsbiller mooten hör lüütji Steertdeerten denn akkroat in een Petrischoal spüttern … ohhh, mien Heergott, kann ikk dor blods särgen – wor blivt dor blods dat Lääven?


20.12.10 Hevvt wi Düütschen dat wüggelk verdeent?

Heel sinnich koamen nu ok de drööchsten Liberoalen dorachter, dat man mit een Püüster, de sass föör een körten Tied moal düchdich bloasen kann, up de Düür keen Schkipp andrieven kann.

Dör Guidomobil, dör Big Brother un anner Tüünkroam is de Juristen-Fendt ut de blau/gäälen Leechten föör een Settji noa boaben in d’ Lücht dreeven worden. Sien „Annersrüm“ as Keerl hett dor wiers ok reschkoapen bi mithulpen. Ikk kann mi nämich eenfach nich denken, dat dat bi us in d’ Land so veel Woahlminschen givt, de ut Weertschkuppsliberoalität ov ut Anhangen an ole FDP-Gröttden as Voader Heuß, as de scheune Eerich ov de singende Walter hoch up de gääle Woagen or Genschers Diederk in sein gäälen Pullunder hör Krüüz bi een Woahl achter irgendeen liberoalen Heiopei van vandoach moaken.

Denn as annerswat kanns de veelen Gesichten oahn Karakter in de Weertschkuppsvereen FDP doch nich beteeken.

Trüchträäden as Parteiboas deit he nu joa nich, as he sächt hett – he will föör Gewalt an Dekk de Koptein blieven.

Disse Schnakk hevvt all een büld Politikers losloaten un sünd denn twee Momang loater van hör eegen Mannschkupp mit de Pietsch van Bord jocht worden.

Nu is he joa eersmoal mit sien Froo (ov is dat sien Keerl?) över Winachten noa Äpypten, in dat Wööstenland mit de Pyramiden lossuust. Villicht lett he dor föör sükk joa so een spitzkantich Gravvstää boon un blivvt glieks dor.

Hier un föör Düütschland kunn he denn tominnst keen Undöäch mehr moaken.


19.12.10 Kreechsminister ov Frömdenföörer?

Dat ähm moal ünner de Ägide van Koarl to Guttenbarch as Kreechsminister noa Afghoanistan henfluttern van Lüü, de in Düütschland in de Öäpentlichkeit ok blods een spierke bekennt sünd – un dor besünners dat Särgen van de RTL-Twee-Froo Stefanie, dat see all jümmers moal dorhen wull, üm to lieken, hett in mien Besinnen een Begääven ut de Tied van dat Balkanmassaker in Titos Jugokuntrei woakropen. Een Froominsch ut mien Bekenndenkring hett mi domoals up mien Froach, worhen denn de Urlaubsreis goahn schull, antert: “Wir fahren dieses Jahr mit dem Wohnwagen nach Kroatien – Kriech gucken.“

Stefanie van un to Guttenbarch hett nu tominnst noch soveel Gört in hör Bräägen hatt, hör Kinner in Huus trüchtoloaten.

Wenneer sükk man de List mit de Noams van de Mitfleegers ankikkt, denn schient de Afghoanistan Körttrips in de bundsdüütsche Promiszenerie joa heel boabenan to stoahn.

Föör de eenfak Minschken in d’ Land – de dat Gedoo dor ünnern an d’ Hindukusch joa oahn Utnoahm över hör Stüürgröschkes betoahlen mooten – wee dat sääker goalk to weeten, wat Minsch vöörwiesen mutt, üm in so een Regeerungsfleeger ut de büpperste Klass nööcht to warden.

Oach joaaaa … dat Erkennen, dat de Kreechshanneleen dor in Afghoanistan liekers keen Sandkistenspeele sünd, dat har Paster Kasners Dochter Angie ok in Berlin koamen kunnt.


19.12.10 Grotelüschens Ovgoahn: een Truurspill?

An aal Kantorhuusen un in alle Tucht- un Schlachtbedrijfen fluttern nu doch säker föör eene korte Tied de schwaarten Flaggendööker up halve Höächt an de Foahnenmasten. Verbandstruur sotosärgen.

Dat is doch ok verrafftich een pikkschwaarten Schikksoalsdach föör de, de de Schöpfungsethik föör sükk bi de Kant pakkt hevvt. Een Schikksoalsdach, an de een Froominsch ut hör Kring de Keunichsstool in d’ Landweertschkupp- un Deertenschutzministerium verloaten muß.

Man sücht woll Truur in de Riegen van de Fleeschkbarons.

Dit Noahangen word in de Profitwelt üm Fedderveetüüchs un Schwien sükk oaber wiers nich to een „Borderline-Syndrom“ utwassen, denn dat de Schkoa lüthollen word, dor schall de Noafolger in d’ Amt all föör sörgen. Man weet joa, wor he bilangs kummt. „Die Kontinuität in der niedersächsischen Agrarpolitik ist gesichert“: disse Wöär de kunn man woll heel groot över dat heele Geböören schrieven.

Noa dat „häävenshoch krieschen“ kummt nu sääker keen „to Dood verfäärt“ van disse Minschen, denn an de neddersassisch Landweertschkupps- un Deertenschutzpolitik word sükk sass niks ännern.

Dat schall nu oaber keen kritisch Anmaarken tägenover de schwaart/gääle Regeerung dor in d’ Liinschlött weesen, denn ok ünner de annersfarvigen Regeerungen is up dit Rebett niks Goods van Dach koamen. Tied un Gelägenheit hett dat wiers genooch gääven.

Dat kunn nu oaber wüggelk sien, dat de neddersassische Regeerungsboas McAllister dör dat Geböören üm Astrid Grotelüschen Hülp van een Seelendokter brukt, wiel hüm dat minschlich so an d’ Liev geit – wiel he schiens nich verknusen kann, dat he de Putenkeunigin de Futtertroch in Hannower wächnoahmen hett. Wor see doch de groode Hoawersakk, de see as Bundsdachslitt vöör sükk har, tägen dat Ruuchfoor in Hannower intuuscht hett.

Nu schull oaber nümms in Beduurn verfall’n, wiel dat Froominsch wat verlüstich goahn is – see hett speelt, see hett pokert, see hett avzokken willt – un see hett dorbi verlorn.

Veel grötter is dortägen doch woll de Schkoa föör dat Land Neddersassen, föör de eelich de Vöörlöper van McAllister liekstoahn muß. De hett doch de Putenkeunigin in d’ Amt insett. Oaber Bundsprääsdenten bruken joa schiens föör niks mehr liek tostoahn – ov see nu aktiv sünd or ov see Ex sünd.

Eenmoal Bundsprääsdent, jümmers Bundsprääsdent – so is dat numoal in Düütschland.


14.12.10 Astrid Grotelüschen, de Putenkeunigin, will de Deertenschutz noa vöörn drieven

As ikk dit Särgen van Grotelüschens Astrid vöör de Oogen kreech, dor hevv ikk mi froacht, wu dat denn goahn schall. Wat dat Froominsch dor nu grootoardich in de neddersassische koole Winterlücht puusten deit, dat is doch netso een Woahrheitenkliesteree, as wenn glövige Muselmoanen mit een poar Stääken de vöörtieds verlüstich goahn Jungfernschkupp van een leddigen Dochter wäär trüchhoalen willt – un dat blods, üm de Deern good ünner de Hauv to kriegen.

Nääääman ... Froo Grotelüschen, wäch is wäch – un Hör Glööv- un Woahrhaftichkeit, de is wäch. De sünd See in Hör Boantjis in de Puten KZ’s verlüstich goahn – wenneer See dor överhaupts allmoal wat van hat hevvt.

Nu holl'n See doch endlich up mit Hör Versööken, de Minschen in d’ Land wat vöörtomoaken – dat kloppt nich mehr.

Näämt See doch in Hannower eenfak Hör Büngel ünner de Aarms un trekkt wäär dorhen, wor See van Huus ut hengehörn – nämich in de Fleeschbedrijfen van Hör Famili mit de veelen Kumpaneen – un dor köänt See denn wat föör de Deertenschutz doon – wenneer See denn wüggelk woahrhaftich sünd.


13.12.10 Bedankt!!!

Eelich wull ikk an dissen Mörgen ganz keen Noarichten in d’ Teleumroop hörn – ikk wull moal een Vörmiddach heel oahn de ovschlikkt un vöörsorteerde Kauelee weesen. As de Roadioschnakkerin denn oaber wat van Afghoanistan un Stefanie van Guttenberg sää, dor muß ikk doch spitzkantich tolustern, üm to weeten to kriegen, ov dat Vöörwieswichtje ut de Adelsfamili dor in d’ Feldloager in d’ Kreechsrebett ok woll up Kinnerschännerjacht goahn wull.

Dor is denn in de Noarichten liekers nich van schnakkt worden.

Sowat dröfft joa dor ok woll keen Themoa sien. Bedanken will denn schniegeligen Kreechsavkoaten sükk bi de Suldoaten in d’ Feld un hör Moot inpüüsten föör de stuure Insatz un sowiet wäch van to Huus – un dat ok noch jüüst an Wihnachen.

Dank versproaken un Moot inpüüst, dat hevvt de Mannslüü van de ruhmrieke düütsch Wehrmacht tüschen nägenundartich un fiefunveertich ok särß moal an Winachen van hör Kreechsminister to hören kräägen – de Dank van d’ Voaderland oaber, dor hevvt de meesten niks van spöärt, nich de, de in d’ Feld doodblääven sünd, un ok nich de, de noaderhand up de Mannslüü, up de Voaders un up de Söähns in een tosoamengallert Tohuus verzichten mussen. Ikk weet, worvan ikk prooten do.

De Keerls, de sükk liekers an de Heimoatfront vergnööcht, ov de, de sükk in Klosters ov achter Kaarken verstoaken harn, de hevvt dat "Bedankt!" moi bi sükk up een Hopen pakken kunnt un oahn sükk to schkoamen dat lüütji Volk een schlecht Geweeten inschüünen mit Nazischküld un so... un de Minschen beleegen, dat sükk de Balkens allerwons boagen – vanwägen dat Särgen van ni nich wedder Suldoatens – düütsch Suldoatens – ovwoll dat Militär – de Bundswehr – all wedder de Dodscheeters schullert har.

Ikk mach blods särgen, wu sükk doch de Biller glieken. Üm dat Moat vull to moaken, stüürt een Privoatsender ok glieks een heeled Fernsehstudio mit in d’ Feld, üm dat de Marketender J. B. Kerner in sien Klamauksendung föör de Kreech dor ünnern Rekloam moaken kann.

De Neddersassen un de Sassen-Präsidioalen van de Lien un van de Elv sünd joa ok mit van de Parti – dat moakt sükk joa so good in de Billerkist un is joa so een groode Hülp föör de Öllern, de hör Söähn, föör de Froolüü, de hör Kerl, un föör de Kinners, de hör Voader dor all fallen sünd. Nu mutt oaber nümms up de Idee koamen, dat de villicht Struck, Gabriel, McAllister, Böhmer ov Guttenberg heeten.

Lüü mit sükkse Noams, de starven nich in d’ Feld – de sörgen blods dorföör, dat so een Schikksoal een büld annern to foat kricht.


10.12.10 Stiech ni nich mit de Düwel in een Boot…

Mien Opa, wat de ole Uloan wäst is, de is joa woll ni nich in de Nööchte van een Schinesen koamen, dorvan goa ikk moal ut – wat he mi oaber ut sien Läävensweeten mit up mien Padd gääven hett, vanwäägen dat ikk ni nich mit de Düwel in een Boot stiegen schull, dat schulln sükk de Geschäftenmoaker ünner us – de Langnöäsen, as de Gäälen de Witten nöömt – bäter achter de Oohrn schrieven, wenneer see meenen, in Wietoost lichtverdeente Doalers to rüken.

De Oostasioaten – un de meesten dorvan sünd joa Schinesen –, de hevvt gröttstendeels nich blods een bäten schlitzich Oogens, veel mehr schull man sükk bannich schulen vöör hör Schlitzoohrichkeit.

De Bükking, dat sää mien Opa jümmers, de Bükking, dat is een Erfinnung van de Schinesen. Dormit moaken see de annern inschloapen – un wenneer de denn in Vertroon up de schines’sche Trüchhollung inschloapen sünd, denn worden see massakräärt. Dat is schiens de schinesisch Utlärgung van Frää un Freeheit.

Ov wu anners schall man dat benöömen, wat dor upstünds tüschen Oslo un Peking ovgeit? Ikk mach blods hoapen, dat de fiene Stoff, de de Schinesen sied Joahren de verdennstsüchtigen Langnöäsen in de Oogen streen, nich all överall dorto föört hett, dat man niks mehr sücht van de Düwelschkeit in dat groode Schinesenriek.


9.12.10 Dat Geböören lett mi nich los …

Nett wee de Sönndach mit de Anne Will hör vöörkaut Wordenkliisteree achter de Klennermüür in dat Güstern indüükt, dor weesen de Noarichten in Umroop un Tellewischen ok allwäär vull mit een noch gräsigered Gedrüüs. De Putenkeunigin Astrid de Eerste Grotelüschen har sükk wäär vöör de Sünn schoaven un verdüster dat Land mit hör groode koole Schkaa. As so een Vampir – as een Bloodsuuger ut Dracula sien Billerbööker hukel see achter de Regeerungsbanken dor in de Sabbelbuud in d’ Liinschlött in Hannower. Ikk meen hooast, an hör Ekktään’n noch de Bloodspütters van de utsoagen Waarkers in hör Schlachtbedrijfen lüchten to sehn.

Lohndamping un illegoal Minschen föör sükk knoien to loaten steit dor in de Lücht – un dat nich bi irgendwell – näää, in de Bedrijfen, ut de de Grotelüschens – to de joa de Putenkeunig tohört – de Doalers föör hör Grootmannslääven trekken. Dat schenäärlos Froominsch steält sükk doch verraftich up de Büün un sächt mit nich een bietji Schkoam in d’ Stiäm, dat 5 €uro in d’ Stünnen föör Fleeschwaarkers good un minschlich sünd. Mi hett wunnert, dat see nicht sächt hett, 5 €uro sünd noch toveel – wiel, in de mekkelborgsche Fleeschbedrijf, in de see allennich dat Särgen har, bevöör denn Avkoatenwulff (jawoll – ikk meen de, de nu up Volkskösten in Bellewü kampeert) noch as Neddersassens Regeerungsboas mit hör as Landweertschkupps- un Deertenschutzministerin de Bukk ton Görner moakt hett. Wat is dat doch moi, wenner de Deertenmäster un Fleeschünnernäämers een Minschke ut hör eegen Riegen in so een Amt sitten hevvt.

Ikk kann mi good vöörstellen, dat de Momang van Astrid Grotelüschens Amtsanträä föör de Schlachtbarons hoast sowat west is, as föör de bruunen Karakterschmeerlappens de Machtergriepung dör de lütji Öösterriiker in de Winter dreeundartich. Well sükkse Minschen in de Politik as Volksverträäder nu ok noch de Hannen vöör de Mors hollen deit, de mutt sükk nich wunnern, wenneer he sükk de bi de näächste Woalen sien Füüsten düchdich verbrannen deit.


7.12.10 Is dat nich gediegen...?

Een büld van de Minschen, de de Gloovensweetenschkupp studeert hevvt un in de Bedrijf Kaark een betoalten Aarbeitsstää harn ov noch hevvt – sünners wenner see all ut een wat hoogeren Troch äten un drinken –, lieden schiens gewaltich ünner Demenz. Dat Vergääten ov dat Sükk-nich-besinnen-Köänen is in disse Krings villicht ok Vöörrutsetzung, üm överhaupts so een Stää intokriegen.

De Augsbörger Kaarkenkeerl Mixa kann sükk an de Minschen, de nu särgen, dat he hör in siene Tied as Schrobenhusener Staddpaster stilkens düchdich vergallert hett, nich mehr besinnen. De, de he domoals as Kinner vertobakt hett, de köänt dat säker ümso bäter. Dor kunn man nu joa särgen, dat is joa de katholsche Kant, un de Froolüü un Keerls in Ornat mit dat katholsch Firmenteeken up de Böst hevvt liekers joa heel anner Problemen.

Nu koummt oaber wat van Dach, dat düdelk moakt, dat bi de reformeerde, de evangeelsch Feldpostadress dat sülvige Leiden to kennen is.

Antje Vollmer – een grooten Noam in de bundsdüütsche Turnschoopartei. Van Huus ut Kaarkenfroo – dat heet Pastorin mit een Dokter vöör de Noam – de oaber mehr een Feebel vöör de Politik hett (ov is dat villicht blods, wiel dat in disse Job mehr Pinunsen givt?). De sitt joa nu een runnen Toafel vöör, de sükk mit de Schikksoalen van Heimkinners in Düütschland befoaten deit. In Volkes Updrach sotosärgen. Dat is joa sowiet ok aal heel moi un ehrenhaftich, wenn ... joa wenn dor nich de Soak mit de Breef van een Mester ut de Odenwaldschool wee, de disse Mester all in tweedusendtwee an de “Vizepräsidentin des Deutschen Bundestages, Frau Dr. Antje Vollmer” schreeven hett. In disse Breef beliekteekend he de Froo Vizepräsidentin Dr. Antje Vollmer all aal dat, aal de Schwienereen, de in disse Eliteschool nu reschkoapen van Dach koamen sünd. De Politikerin, Theologin, Pastorin Vollmer hett disse Mester lapidar dör een Schrieverswicht in hör Kantor antern loaten, dat he, de Mester, hör van een Soak un Doon berichten wüür, van de see, de Politikerin, de Theologin, de Pastorsche un see dat Wiev niks verstoahn wüür un doarüm dor ok niks to särgen kunn. Dat desülvige Antje Vollmer nu de Heimkinnerschikksoalstoafel vöörsitt, dat kann begriepen, well will – ikk kann dat nich.

Nu froach ikk mi, ov disse Vergääters un Nichbesinners nich bäter up Jan Meyen ov Spitzbargen uphoaben ween – wenner see dor näämich wat vergääten, denn mooten see dat blods sülven utboaden.


6.12.10 Haartlos un iisichkolld

Körtens hett dat mit Säkerheit een büld Minschen in d’ Land vöör de Roadioluutspräkers un vöör de Kiekastens in hör Koamers een kollen Schuur noa de anner över de Pukkels jocht – dat, wat dor in Berlin in de Rieksdachsabbelbuud ut dat Muulwaark van de Deern ut een bäter Huus – van de Kekskeunigin un Erni Albrechts Dochter Uschi von der Leyen klöätert is.

De Bundswaarkerministerin bi hör Wordenhauereee in Ruh totolustern, dorto moot een all een iistern Huut üm sien Seel un Haart to hemm’n – anners lirgen Haart un Seel noa een poar Satzen van dat spitzkantige Froominsch in duusend Stükken an de Grund.

Woarüm bringen Hannoweroaner blods jümmers so veel Koal mit sükk, wenneer see meenen, Politik moaken to mooten?

Dor steit de hannöwersch Keksprinzessin un Ernst-Albrecht-Dochter oaber liejkers in een komodich un nobeln Riech, wenn man dor moal so bilangskikkt an de Visoajen van hör Voader Erni, van sein Noafolger Avkoaten Wulff un sien Achterloatenschaften, as dor sünd de Halfmoandministerin Özkan un de Putenkeunigin Grotelüschen – nich to vergääten de hannöwersche Wietwächimport Rösler. De Bispilln kunn man in een langen Riech wiiderföörn. Üm de aal to benöömen, so veel Bott hevv ikk gannich.

Wenn man van de Gesichten nich flink wäär wächkikkt un sükk moier Soaken todreien wüür, denn wüür man dries vertwiefeln.

As „nobel“ kann man bi disse Minschen oaber meist blods de Kledoasch beteeken – binnerwendich sünd see denn eder unleidich un mit Koal bit boaben hen full. Keen bietji weeten van dat, wat de Minschen in d’ Land – de de nich van verarften ov tosoamenschoaven Riekdom leeven – ümdrifft.

Körtens hett disse „Doam“ nu verrafftich moal oahn Verkleedung un oahn Krieden in de Stiäm up de Büün van d’ Rieksdach mennich Fatten vull mit Jauche över een grooten Deel van Minschen in us Land utgoaten, sodat upletzd de boaben Vöörsittende Solms ingreepen un dat tobend Wichtje hollstopp sächt hett – ovwoll he as een blau/geelen Dreepüntenkeerl in Karakterhäkelmuster joa wiers nich sowiet wäch is van Ursula von der Leyen.


5.12.10 Neetiedlich Skloaveree — ov: De Grotelüsch’sche Doalerschieter

Wat brukt dat noch allens, ov wat mutt noch eers geböören, bit dat de knipiige Regeerungsboas in d’ hannöversch Liinschlött een Lucht upgeit?

Wat mutt noch geböören, dat dat um hüm to wat hellerder waart un he begript, dat de neddersassisch Deertenhööch- un Landweertschkuppsministerin Keunigin Astrid de Eerste Grotelüschen – dör hör Famili Boashaupt över een Riech van nedderdüütsch Puten-KZs – dat Vertroon van een büld Minschen as Woahlvolk in siene Partei, in de CDU, dör hör Verhollen lichtfardich verspeelt?

So een schludriged Ümgoahn mit Kapitoal – un hier sünd dat wertige Krüüzen up de Woahlschiens bi de tokoamen Woahl – is doch bekenntermoaten föör jeden spoarsoamen Schotten un seine Kinnskinner een Grääsen.

Woarüm, so froach ikk mi nu, woarüm lett de neddersassisch Regeerungsboas sien Deertenschutz- un Burenministerin so eenfach gewähren?

Deit he dat ut Eehrfürchtich tägen sien Vöörlöper, denn Avkoatenwulff, de van Angela „Teflon“ noa Berlin in d’ Bellewü ovschoaben worden is, wiel Keunigin Astrid een Wullffsched Aarfdeel is?

Ov profiteert he villicht an de Doalers, de dör de Insatz van Frömdwaarkers un Schmachtlohnaarbeiders ut Europas Oosten in de Taaschken van Grotelüschen un Konsorten strieken? Sowat harn wi in Düütschland doch allmoal in een anner Riek.

Liekers ok, ut wecker Denken herut he to dat Spill un dat Undöächdrieven van de Massendeertenholler- un Schmachtlohnlobbyistin Grotelüschen nich Hollstopp sächt – wenneer he nich heel flink ümdenken un een annern Richt inschleit, denn schall hum dat bi de näächste Woalkrüüzenmoakeree woll nich de Kopp – so as dat fröer in Schottland goaelk wee – oaber doch tominnst sien Boantje kösten.


29.11.10 Diplomaten köönt ok anners! Aha!

Nu weeten wi dat ok amerikoansch amtlich, wat wi hier all wußt hevvt, sieddem see up disse Siet van de Elv up de politisch Büün updüükt is – an de Jakk un de Büks van Kasners Ängie blivt niks hangen. Hör “Frünnen” van d’ Potomäkriver hevvt de düütsch Pastersdochter mit de undörsichtich Läävens-Achtergrund ok glieks de passend Noam anhangen: “Teflon Änschii”. De Deern schall sükk doröver woll düchtich höögen.

Nu hevvt wi van “us Frünnen” oaber noch wat verkloart kräägen, wat bi us jedeneen, de een bietji uprüümt is, in sien Bräägen ok all laang weet – un nu weeten ok de Minschen, de nich so hellerder in hör Denken sünd, wat Diplomatie is: Diplomatie is, wenneer een een annern an d’ Mors rümschlikkern deit un denn hönnichsööt sächt, dat hüm dat as Schokloa schmekken deit – ovwoll doch jedeneen all siet siene Kinnertied weet, dat de Schiet de ut een Mors rutkummt, blods so utsücht as Schokoloa.

De Frünnen van d’ Günntsiet dat Westenwoater hevvt mit hör Achter-de-vöörhollen-Hannen-Särgen ok nich vergääten, een Lucht up use Butenamtsdeern – de lütt Guidodine – to schmieten. So as de Steerns- un Striepen-Diplomoatenboas dat Verhollen van de blaugeele Püntenboas Schwesterwelle beschrääven hett, so hett mien Opa vöörtieds de Diesköppichkeit van halvwussen Schnöäsels benöömt.

Mi geit bi sowat reschkoapen dat Haart up – nich wiel ikk weet, dat ikk dormit niks Neeäs to weeten kräägen hevv, dat nich – näää, mi geit dat Haart up, wiel nu öäpenlich to lääsen is, wat “Frünnen” van “Frünnen” so hollen – un wat Diplomatie wüggelk is.


18.11.10 Mobbing...

Mobbing is een gräsich Word –
noch gräsiger dat Doon.
Well mobbt, de brukt de roode Koart
un is see noch so moi, de Foon.

Wenn jedeneen, de dat gewoahrt,
niks sächt und stoadich schwicht,
de is nich anners in sien Oart
as een, de foaken lücht.

De Staarkste moot dat gannich wääsen,
üm sükkse Minschen to bemööten;
häst du dor eersmoal sülvst an lääden,
denn lett bi di Vertwieflung grööten.


16.11.10 De Iiserboahn up Gummireifens

Dat köänt ji jo nich vöörstell’n? Sowat givt dat nich in de Welt? Sowat hett dat in de füfftiger Joahren van dat vöörige Joahrhunnerd wiers woll gääven – een Foahrtüüchs mit Gummireifens, up de Stroaten un up Iiserboahngleisen gliekerd good intosetten.

Een Bedrijf hier bi us an de Küst, mit schlaue Koppen in de Konstrukschon un an de Teekendischen, de hett sowat boot. Un foahren sünd de Deerten ok – un dat sogoar bi de Düütsche Boahn, as de Boahn noch Boahn wee un keen Mänätscher Speeltüüchs, so as see dat vandoach is. As de Boahn noch Boahn wee, dor geev dat ok een häntiged Nett van Gleisen, dat sükk över dat heele Düütschland hentrukk. Dat geev hoast keen Dörp un keen Kuntrei oahn Boahnhoff ov tominnst een Hollstop föör de Toch.

De gröttste Deel van disse “ländliche Infrastruktur“ givt dat nich mehr. Ovräten un plattmoakt hett de Boahn de Anloagen, noadem man see verkoamen loaten hett, wiel man de Kapazitäten föör Fracht un Minschen up Gleisen lichtfaardich intuuscht hett tägen een Mehr an Kraftwoagens un Stroaten, de dat Land dörschnieden un Natur körtmoaken. De grooten Autoschooster un de Petro-Gierlappens harn wunnen. Düütschland wur Brumm-brumm.

Nu sett de Düütsch Boahn achternrüm oaber allwär een boabenup. Anstatt man bi de Boahn allens deit, üm de Tööch säker un dat Iiserboahnfoahren betoalboar to moaken, gript man allwär noa een Trekksoach, üm de Gleisenverkeer denn Oost avtosoagen, up de he sitt.

Wietwäch-Onibussen-Linien willt see inrichten – noch mehr Onibussen, as nu all föör de Boahn up de Stroaten rümkrüdeln, willt see insetten. De Foahrt up de Strekk van Hambörch noa dat rheinsche Kölsch schall denn mit de Iiserboahn up Gummireifens noch üm twintich Perzent leeger weesen as de Pries föör de Foahrt över de Gleisen mit de Boahnkoart 50 – un dat is joa ok all de halvige Höächt van de Pries föör de normoale Foahrschien föör de Strekk.

Ikk froach mi nu, wat de Düütsch Boahn blods föör Ballkoppen in de büppersten Riegen sitten hett, de sükk sowat utdenken – ov hukeln de Vöörstandsmänätscher van d’ Boahn mit een Morsbakk villicht all in de Vöörstand ov Upsichtsroat van irgendeen Stroatenbooünnernäämen ov Frachtwoagen un Onibuswaark, van dor see Perzenten ov Boni kriecht föör dat, wat see bi de Boahn in Dutten hauen?


14.11.10 Een Word to us Modersproak

Nedderdüütsch – ov hier bäter bekennt as „Plattdüütsch“ – wee bit kört noa d’ Ennen van de eerste Weltenbrand (de eerste Weltkreech) in Oostfreesland – so as in d’ heele anner Noorddüütschland ok – Ümgoahns-, Verkeers- un Schoolsproak vöör dat Hochdüütsche.

Dat wur spitzkantich anners, as de Mestersch föör de oostfreesk/noorddüütsch Schoolen ut anner Landsträäken in d’ Plattdüütschland in Dennsten sett worden sünd. Van dor an wee dat goaelk, dat de Kinner in d’ School van nu up glieks blods noch Hochdüütsch schnakken / proten / küüren drüsen. Kinner, de ut rein plattdüütsch Öllernhuusen kwamm’n. Wat dat domoals mit de Kinner doahn hett, dat lett sükk bit vandoach spöären.

Dit döäsich Waark van Mesters un Schollverwalten in disse Tied hett in de Koppen van een büld Minschen dat Denken fastspiekert, dat Plattdüütsche een döäsigen Sproak is un Mischen, de Platt schnakken, dorüm ok blods döäsich weesen köänt. Van de meesten Öllern word siet disse Tied mit de Kinners blods noch Hochdüütsch schnakkt. Ok in Huus – ovwoll man dor foaken sülvst in dat Hochdüütsche nich good to Foot is. Plattdüütsch is dör Hochnöäsichkeit und Ballköppichkeit van Studeerden up de Verleeserstroat sett worden.

In veele Koppen is bit vandoach dit Denken bleeven. Wi willt mit us Doon dorto bidroagen, dat dat nich so blivvt. Wi willt wiesen, dat us Modersproak een leevigen Sproak is – föör dat van Güstern, föör dat van Vandoach und föör dat van Mörgen.

Man moot us Plattdüütsch blods oahmen loaten un nich nich stoadich de Lücht ovschnöören, denn een Sproak, de föör Gewalt blossich up „Döntjes“ un „Vertelljes“ fastlächt ward, de is wiers bold wüggelk kollt un dod.

Wi willt de Kuulengroabers ton Düwel joagen, bevöör dat heel un dall to loat is.


10.11.10 Wu wiet willt see dat noch drieven...
...
dat Spill mit de Dod van Robert Enke?

Ikk kann doch blods Football, schall he sächt hemm’n, de Kastenkeerl van Hannower 96. Dat is joa ok keen Karakterfääler, ok wenn dat een bietji halvlastich is.

Hett he denn in d’ School niks anners läärt as Football?

Wi mussen us tominnst mit Räken, Schrieven un Lääsen ovploagen, dormit wi – so as us Ollen säen –, wenner wi de School achter us harn, wat Vernünftichs läären kunnen.

Dat hett joa bi Robert Enke schiens anners lopen – he hett blods Football läärt.

As dat mit de Football denn nich mehr so leep, hett he schiens blods noch de Dod as Utwäch sehn un hett sükk vöör d’ Toch schmääten. So flink kanns van een wenich bekennden Footballspeeler to een grooten Hilligen warden.

Nu koam mi nümms dormit, dat he joa soveel erdroagen muß un mit dat Ovlääven van sien Dochter nich kloarkoamen is – wu veele Öllern mooten mit de Dod van hör Kinners kloarkoamen? Wenneer de sükk aal up de Gleisen vöör een Toch schmieten würn, denn wüür in Düütschland bold keen Iserboahn mehr foahren.

Wenner ikk nu stilkens van Funkschionärskant hör, dat he in sien Depreschon keen annern Utwäch mehr sehn hett, as sükk dat Lävven to näämen, denn kummt mi up irgendeen Oart de Gaal hoch as Stiekelwier.

Wu noar moot dat in dat Geweeten van aal disse Tüünkroamschnakkers utsehn, dat see dor son Bohei van moaken.

Un wenner ikk denn hör, dat he sükk ut Vertwieflung dat Lääven noamen hett, denn blivt mi niks anners as Koppschüdden – de Moot, sükk sülvst dat Lääven to näämen – de hett denn “grooten” un wiers beduurensweerten Robert Enke nich hatt. Dat Doon hett he denn de Tochföörer toschoaben, de dat wiers nich wullt hett. Robert Enke har hüm joa vöördem moal froagen kunnt. So veel Küän schient in de Footballwelt oaber nich vöörhanden to sien. Ok bi de Funktionäre nich.


7.11.10 De AWO – een Häävens- ov een Düwelsmacht?

De ole Doam AWO – een Vöörwieswichtje van d’ düütsch Sozioaldemokroatie, up de us Öllerngeneratschoon noch bannich stollt wee – wat is ut hör worden?

Well in de verleeden dree Joahrteinden dat Geböören binnerwendich van de Organisatschoon upmerksoam beluurt hett, de weet van dor all langer, wor dat mit de AWO hengeit – näämich stuuv un liekut in de Deepten van d’ Avtrekkerkapitoalismus.

De Föörung bi d’ AWO besteit ähm nich mehr ut Minschen mit minschliche Ideoalen – de givt dat dor schiens nich mehr in de büppersten Riegen. Dor sitten nu jünger hochtücht Polit- un Kapitoalmänätscher, de foaker noch de studentisch BWL-Eierschilln achter de Oorn hevvt – de föör Gewalt hör räknerisched Schenie bewiesen willt, in dat see Wohlfoahrt u Generatschon’nfüürsöörglichkeit up Düwel kumm rut up Doalerförm tosoamenstuken.

Sowat, as ole Minschen de Mors schoon hollen, dat moot sükk joa räken – liekers blods föör de Mänätscher un nich föör de Minschen, de Dach föör Dach dat stuure Waark vöör sükk hevvt.

See kriecht dat ok hen, de Studeerden – ok wenneer see dat Schwien AWO bi lebennigen Liev dorföör in duusend lütji Stükken schnieden mooten.

De AWO nämmt oahn Twiefel dat sülvige Ennen, as aal de upletzd to gräsich Monstern muteerden un van schoojakkich Gewerkschkuppslüü tägen de Müür jochten Konzerns in de Noakreechstied. So as de „Niege Heimoat“, so as de ungetellden Konsumvereens in Düütschland ov loater de COOP-Konzern, so as de veelen Zeitungsverloagen ov de de Bank föör Gemeenweertschkupp mit hör veele Dochters – üm blods de besinnungsgröttsten ut dat Vernichtungswaark to nöömen.

Van Gewerkschuppsbüppersten, de to alle Tied föör een büld Doalers in de Upsichtskrings seeten, van de hett ni nich irgendwell irgendwenn föör disse Verbrääken liekstoahn mußt.

Noadem de AWO as gigantischen Ollen- un Pläächheimbedriiver all överall groode Stükken van hör Inrichtingen – dat so ov anners nöömte „Betrööde Woahnen“ – in Dochterfirms, de nich mehr „gemeennützich“ sünd, utgliedert hett, üm dordör bi de Ollenbewoahners reschkoapen „Kasse“ to moaken, sett nu de Essener AWO Regionoalbedrijf noch een dor boaben up.

Dor worden nu de Minschen, de bi de AWO bit nu noa Tarif in Lohn un Brod stoahn un anner Minschen pläägen un ümsörgen, in een Seelenverkööperfirmoa (een AWO-Dochtergesellschkupp) ovschoaben. De nächste Dach stoaht see denn an de glieke Stää as de Dach vöördem, moaken de sülvige Waarkeree as de Dach vöördem – blods dat see tomoal 25 (fiefuntwintich) Perzent minn Doalers in hör Lohntut hevvt un aal hör Rechten verlüstich goahn sünd.

Dat allns löpt noa de gewoonde Maneer ov, van de de Butenwelt meist üm meist ganniks spitzkricht.

De olen Sozioaldemokroaten mooten sükk doch in hör Gravvstään blods noch vöör Grääsen trüllern.


21.10.10 In Frankriek is moal wäär wat los

In Frankriek is eelich jümmer wat los. Dat kann man näämen as man will. Dat wee all ünner de franzeusch Keunigs un Kaisers so. Dat wee in de Revolutschionstieden in d’ utgoahnde achteinste Joahrhunnerd so un in de Tieden dornoa is dat bit vandoach liekers so blääven.

De lüchtend Franzos in de letzden söäben Dekoaden dat wee unstriedich de Militär mit de groode Hoakennöäs – dat wee twiefelsoahn denn Stoatsbüppersten Scharlie de Gool. Een Keerl mit een stoafasten Karakter – ok wenner wi Düütschen de Franzosen as „Marianne“ beteeken. De Minschen in de “Groan Naszion” verstoaht middelwiel dormit ümtogoahn, dat de “düütsche Michel” hör so sücht. De düütsche Michel mit de Schloapmütz up de Kopp, de dör de Tieden oahn hentokieken allns dat doahn hett un noch deit, wat verbräkerisch ov grootmulich döäsich Politikers an d’ Stoatsstüür verhakkstükken.

In Düütschland ritt man sien Bekk tägen de Regeern blods denn oapen, wenneer de Machthollers dorbi sünd de Lüü ok noch de letzde Penning ut hör Knipke to trekken – un ok denn blods achter de vöörhollen Hannen. Ikk glööv hoast, een Revoluschen as see in Frankriek söbenteinnägenuntachtentich ovgoahn is, de wüür in Düütschland so mennichwat up de rechte Padd brengen. Wiers givt dat in Frankriek ünner de Regeernden jümmer wäär netso Verbräker as annerswons up de Eer – dat is bi Verbräkers nu moal so, dat see ok nich tägen hör Karakter anköänt –, oaber bi us Noabers weeten disse Schmeerlappen, dat dat Volk hör Füür ünnerd Mors moaken deit, wenneer see dat to foast drieven. Kiek, un disse Eegenoart, de fäält us Düütschen foaken. Ikk denk mennichmoal, wi Düütschen sünd een Hopen Rietzstikken oahn Füürkopp – un doarüm wuchert bi us in d’ Land in de böäversten Riegen dat Untüüchs so kroat.


18.10.10 Kiek moal üm di to…

Wenneer hett dat to letzd een Minschke an di sächt? Ov hett di överhaupts allmoal een to so een Doon upföördert? Wat höört wi denn van lütt Schietbüdels Beenen ov an blods jümmers, dat man us in de Oorn kreit?

Kiek föör di – kiek liekut – pass up wor du henpoasen deist.

Wi hevvt doch gannich läärt, moal stoahntoblieven un us üm us sülvst to dreien. Wi hevvt noch gannskeen schoonen Achtersten, hett man us all in de Spoar sett, in de wi us Lääven lang denn blods vörgels ruttern – moal as een Raket up Spekkgliem, moal as een Oant up Nüsseltuur. Wi weeten doch foaker gannich mehr, wat güstern ov eergüstern an us vöörbifloagen is – wi weeten doch foaker gannich, wat wi sehn hevvt, wiel wi gannich henkääken hevvt, as dat Lääven sinnich an us vöörbitrukken is.

Mit twintich, dartich und stükkenwies ok noch mit veertich keert us dat een Schiet, wat an de linker ov an de rechter Kant van us Spoar licht, un wat vöör us licht ov steit, dat ward noa villicht een balleriged „wäch dor“ eenfach bi de Siet schoaven.

Bit denn tomoal up de Günntsiet van füfftich een binnerwendich bi di so foast an dat Stopptau lukkt, dat di dat dien Lääven un dien Olldach buterwendich hoast tweiritt.

Wenneer dor een is, de di sächt, du büst süük.

Wat nu un wat doon?

Du meenst, nich mehr oahmen to köänen – du glöövst, dat geit nich wiider. Dat is di jichtens oaber blods so, wiel dien Seel stiev is van dat joahrnlang Liekutkieken. Du süchst allennich dat, wat schiens in Dutten vöör di licht – un noa de Sieden hen süchst du niks mehr, wiel dien Spoar all so deep infoahren is, dat du in Sitten nich mehr över dien Läävensland wächkieken kannst.

Stoa up, rekk de Hals un kiek üm di to – dor is so veel Bott föör dat to doon, wat du in dien Lääven noch ni nich doahn häst. Stapp eenfach bi de Siet – stapp rut ut de Spoar, de di nich mehr wiiderlopen lett, wiel dor een een Lokk inräten hett. Vergät de Spoar un troo di dör dien wiedet Läävensland tolopen, dat du bit nu gannich ankäken häst. Tomoal maarkst du, dat di noch allens vergünnt is – dat ok föör di noch keen Barch to hoch un keen Woater to deep is – dat blods de Oart un Wies, in de du över de Höchten överwächklautern muttst, dat dat Betwingen van dat deepe Woater een anner Geböören brukt.


15.10.10 Nu is dat genooch

Wat dor in d’ pfälzische Betzdorp geböört is, dat kunn man – wenner dat nich an de Wuddels van us Gemeendschkupp un us Kultür fräten de – doch verrafftich as een Köpenickiade beteeken. Dor koamt een poar Muselmoanen in een School rinklabastert (ov see dor up Kamelen rinräden sünd, dat is nich överlävert – ovwoll dat liekers passen wür) un nöögen denn böversten Schoolmester, een van sien Ünnerschoolmesterschen utpietschen to loaten, wiel dat Wiev dat Verbräken tägen hör Glooven begoahn har, bi de Minimuselmoanen an de School Schwienfleeschk statt Höönerfleeschk up de Middachsdisch to brengen.

Un wat deit denn düütschen Hauptsschoolmester van disse Betzdörper düütsche School?

An de Stää van allenfalls föör dit unbedüüdend Versehn van sien Kolleechin bi de Protesteerer ut dat Isloamvolk üm Noasicht to birden un de ehrsame oldgedeente düütsche Schoolmestersche to entschülligen, faalt dissen Heiopei as bi een Kotau de Frömmdlänner to Footen un joocht denn dorup furss sien langjöährich Kollechin ut de School.

Noadem dat Weeten üm dit döäsige Doon van de Hauptsschoolmester in Betzdörp nu dör Düütschland goahn is, schullen de Minschen in jeder Kuntrei doch upwoaken un utgielen un särgen, dat rekkt us nu – so as de Muselmoanen in de Welt dat moaken, wenner een „Ungläubigen“ (as see de Minschen nöömen, de niks mit Moschee un Mekka an d’ Hoot hevvt) moal wat tägen Mohamed ov Allah särgen.

Marken wi Düütschen eelich gannich, dat de Frömmden, de wi aal mitnanner joahrteindenlang de Hannen to us Hülp rekkt hevvt, us middelwiel nich blods disse Hannen, sünnern ok all de Aarms uträten hevvt?

In düütsch Verwalten un vöör düütsch Gerichten word mehr un foaker noa Vöörgoaben beschloaten, de överhaupts nich in use Welt gehört. Dat hett bi us all dat heele Olldachslääven to foat un geit van deertenquälerisch Schächten över Schwangshochtieden un Gewalt tägen de Froonslüü bit hen ton Ehrenmord.

Ikk will disse Minschen gannich van hör Glooven ovbrengen – ikk will hör ok nich in de Padd stoahn, wenn see hör religiösen un kulturellen Riten noagoahn. See schulln dat oaber jichtens dor doon, wor disse Kroam sien Wuddels un sien Tohuus hett. Ov dor nu de Päper ov de Schloapmoahn wassen deit, dat speelt upletzd keen Rull. Blods bi us schulln see up sowat verzichten – liekers wu laang see hier all to Gast sünd, ov wu laang see noch Gasten blieven.


13.10.10 Wu lange noch...?

Wat is de Düütschen in Düütschland blods verlüstich goahn? Ikk denk, dat is de Moroal un een stükkwiet dat Heergottsglöven.

Ikk hevv nu nich dat kruuphaftige Politikerverholln tägenover de mörgenlandschen Minarettadministranten in d’ Ooch – ovwoll dat joa schiens ok dormit to doon hett, dat de Düütschen in Düütschland wat verlüstich goahn is.

Wat sitt dor föör een Weltsicht achter, wenn een Minschke in Düütschland – een Ünnernäämer as Kloas Kühne – in Joahrslängte sien privoaten Riekdom van 900 Milljonen up 4 un halv Milljarden hochjoacht? Wu veele “Kühne & Nagel”-Frachtwoagenkutschers mooten dorföör woll wu veele Gesetzen överträden – un wu veele Stünnens mooten see woll achter d’ Stüür hukeln, üm an d’ Ennen van d’ Moant tominnst so veel Geld in d’ Lohntut to hemmen, dat see föör sükk un hör Famili Hüür un Äten betoalen köänt?

An de Stää van Kloas Kühne har ikk een Hüpen anner Noams ut de düütschen Ünnernäämerriegen setten kunnt – Noams, de jedeneen nettsogroad so good kennen deit as Middewääk ov Soaterdach.

De Tieden, as man in Düütschland van een ehrboaren Koopmann schnakken kunn, de Tieden sünd schiens laang güstern. Ehrboarkeit is in Düütschland up de Kopp stäelt worden – ehrbor is hier bi us nu de, de am besten leegen un bedreegen kann, de, de am flinksten up anner Minschen Knoaken un Kösten sien eegen Knipke bit ton Öäverlopen vull kricht.

Un nu froach ikk jo, well hett allmoal van hooge Kaarkensiet – ut een Bischkupshalsgatt ov so – wat dorto in disse Richt särgen hört?


12.10.10 Imam made in Düütschland

Nu is de hannöversche Halvmoandministerin un Wulffsche Avkoatenfrünndin Özkan wäär een Stapp wiederkoamen – een Stapp wieder in de Richt, Düütschland to isloamiseeren. Nu wiesen de Düütschen an een düütschen hoogen School de muslimisch Predigers all, van wekker Kant see dat Land up Düütsch uprullen mooten – oahn dat de Düütschen recht dorachterkoamt. Weeten us düütschen Politikklons eelich, wat see de christianiseert Minschen un hör Oabendlandsch Wuddels in Düütschland dormit andoon? Wenner see blods moal een bietji de Algerier Boumedienne ov de Libyer Gadhafi vöör Joahren all tolustert harn... – näää, dat hevvt see nich, wiel see joa drokks dormit to doon harn – un noch hevvt –, hör eegen Knipkes full to kriegen.

Un nettegroad so good, as see domoals dat nich höört hevvt, nettegroad so good seegen see jümmers noch nich, wat de isloamisch Föörungsriegen eelich willt – see willt aal mitnanner de Weltherrschkupp – nix anners.

Wat ikk oaber nu wüggelk nich in mien Köäsel rinkriegen do, dat is dat dorto Schwiegen van Christensiet – dat dorto Schwiegen in de Kaarken un van de Kanzels. Wenn de Kaarkenlüü hier glööven, dat wee noa us Heer Gott sien Meenen, dit Dörnanner, denn schullen see tominnst dorup bestoahn, dat föör de Annersglövigen un hör Kaarken un Gottsdeener in isloamisch Kuntreien – un dor vöörnan de Türkei – dat sülvige Geböören gelln deit.

Dor kann ikk nu blods to särgen: dor tööv man up – un wenner wi denn laang genooch töövt hevvt, denn bruken wi dat nich mehr – wiel us dat denn gannich mehr gääven deit.


3.10.10 In Stuttgart ward hoapenlich de Hydra ut de Welt bröcht

De Schlaang mit de söben Koppen hett sükk in Stuttgart wiest – see hett dor ok Gesichten un een Noam kräägen: CDU.

Un dat jüüst in een Kuntrei, in dat de politisch Ageernden ni nich mit so een utwussen Tägenbösselichkeit van de Schkoapen räkend harn, de joahrteindenlang achter de schwaarte Krüüzkring anschuffelt sünd. Tägenbösselichkeit tägen een schienhillich mit „rechtsstaatlichen Prinzipien“ up de Beenen hollenden Machtmißbruk.

In d’ „Ländle“ – jüüstemang in dat us annern Düütschen siet Generatschoonen as Vöörwiesgägend föör industrieelled Doon un de Schwaarten bi elker Woahl in de Mors to krupen vöör de Nöäs sett worden is – jüüst in dit „Ländle“ verfangen sükk so up een Schlach de sükk säker in d’ Schloapdook „Wählergunst“ dünkend Politaugusten in hör eegens, ut Verspräkungen un Löägens spunnen Nett. Nu marken see tomoal, dat de Foadens temmlich klääven un see dor woll nich mehr so licht rutkoamen.

Dor helpt ok dat toschnakken van de Kaßnerdochter ut de Riekshauptkuntrei niks.

Dat de van hör Stuttgarter Noalöpers Mappus, Rech un Konsorten mit Schandarmshülp inszeneerden Minschenhauereen up Düür nich dörtohollen sünd, dat mutt dat Wichtje mit DDR-Schiet an de Hakken doch weeten. Dat hett see doch all moal to weeten kräägen, as see in de letzd Minüt van dat Schkipp DDR, dat reschkoapen an ovsupen wee, mit een kumpleeten Drei in hör Doon rüggels up een Schkipp in de anner Richt översett hett.

As de Stiem sükk nägenuntachentich in de SBZ/DDR in een annern Richt dreit und “Steenkoppgenossen un Minschenschlachters“ van d’ Padd ovbrocht har, dor hett de plietsche Deern ut hör FDJ-Spitzenboantji herut mit een perfekten Rull rüggels dat henkräägen, up een Boot, dat in de anner Richt seilde, uptospringen. Domoals hevvt see in dat Umbrööksgeböören blods versüümt, dat Wichtje wäär butenbords to schmieten. Ok woll, wiel de groode Schwaartgeld-Handverspräker un Schwienspansfrünnd disseroart Wendehalsen good bruken kunn. Een verschoamt in de Knipskassens luurendet DDR-Maidje mit Grootmoders Häkelkroach üm de Schullern – dat wee doch dat, wat de Krüüzbroer noch in siene Kring fäälen de.

Dat sükk achter dit noa vöörn een Keunigin verbargen de, de aal Mannslüü verhakkstükken de, wenner see hör Dennsten doan harn, dor is de groffschlachtich Historiker mit sien Vöördeel van dat loate up de Welt koamen, eers achterkoamen, as dat to loat wee un see hüm sülvst ok avstoaken har.

Ok wenner see in de Tuchthuusstoat ünner Honecker un Mielke Physik studeert hett, so moot see doch düchdich döäsich weesen, wenn see glöövt, dat Spill mit de üm sükk gallernden Schkandarms wäär uplääven loaten to köänen. Mi dücht hoast, dat Gedoo hett hör hier bit nu noch fäält an hör Wollföölgefööl.

Säker, schwaart Schkoapen ünner de Schkandarms, de geern up hülplos un freedelk ole Minschen un Kinners inschloahn, de hett dat jümmers gääven un de word dat ok jümmers gääven – blods de, de stillhollen un nich trüchhaun, wenner mit Knüppels, Woaterkanonen un Gasduschen up hör ingallert word, de worden hoapenlich heel flink minner.


30.9.10 Dat wee hoast to loat wääsen föör de Erzengel Gabriel…

Üm een Handbreet’d wee de van Gabriel stüürde SiPeDe as de Mohr mit de Mors in de Mengselpott fall’n. De Erzengel Gabriel wee näämich all häntich de eersten Stappen de Ledder hochklautert, de föör de Much- un Gernmächtigen van de jewiligen Tägenholler (dat sünd in een Demokratur jümmer de, de anners schnakken — nich to verwesseln mit de, de anners denken — as de, de jüüstemang dat Stüür van Stoatsschkipp in höör Hannen hollen) nettegroad bit vöör de Herrgottsthron van d’ Bundsrichter rupföört.


Kann en Engel trüchrudern?

Bevöör nu de Ledder ünner de schwoaren Trää van de lichtflüchtige Gabriel to kroaken anfung, schüün hüm een van de Uppasserengels ut de Parteispütz wat in d’ linker Oohr, wat so ballerich wee, dat he bold rüggels van de Ledder strumpelt wee.

De woakplietsche Uppasser hett doch verrafftich dör sien Ingriepen in letzder Minüt ovboagen, dat de Erzengel Gabriel vöör dat hoge Gericht up de Faststellung kloacht har, dat een SPD-eegen Rezeptur föör de Minschen in d’ Land nich to geneeten is. Een allenich kann doch wüggelk nich soooo döäsich weesen.

Een Schwienkerfroo har näämich bi d’ Stoffbösseln wat Schräävens funnen, ut dat man sehn kunn, dat dat Rezept föör de Keksen föör d’ aarm Volk, wat de Bahlsenkeunigin van der Leyen körtens — oahn dorbi rot to warden – de Öäpenlichkeit as hör eegen Waark utgääven hett, in de verkliestert Kopp van een in tweedusendacht noch sozimoaldezokroatischen Arbeits- un Sozioalminister tosoamenschoostert worden is.

De Heergott wääs bedankt föör so een plietsched Schwienkerfroominsch, oahn de nu doch verrafftich de Kekskeunigin mit dit Düwelswaark gliemen kunn. Dat kann see nu nich, denn up de Plakkzädel van dat Schandwaark steit luut u düdelk de söäbenuntwintichste Oktobermoant Tweedusendaacht updrückt.

Wiel see sükk oaber joa mit Keksenbakken so figelinsch utkennen deit – dat hett see woll van hör Voader läärt –, hett see blossich dat Bigemengsel een bietji verännert – an een Stää een bäten mehr Pietsch, an een annern Stää een bäten mehr Melisbrod – un wiel de Rezeptur joa ut tweedusendaacht herröörn deit, oaber joa eers in Tweedussendelben up de Aarmenhüüsdischen koamen schall, dor hett see eenfach een halved Perzent mehr Deech in de Förms gääven.

Nu begript säker ok de Unkünnichste in d’ Land, woarüm de Erzengel Gabriel tomoal so mit sien Flöägels fluttert un vöör Gewalt in een annern Richt fleegen will.


26.9.10 Dat ole Spill

Ikk bün keen utweesen Perserfrünnd un keen besünnern Isloamfrünnd, ikk do mi nich Unkel Sams Frünnen van d’ Potomäkk River toräken un schnuller de Russkis keen Begröötungssööten in d’ Spekknakk. Ikk meen oaber, dat see aal mitnanner dat Recht hevvt, up disse Eer to lääven – jedeneen in sien eegen Kuntrei.

Ikk bün een Kreaturenfrünnd, tovörderst – liekers ov Planten, Deerten ov Minschen in alle Klöären. Un ikk bün een Düütschenfrünnd, wiel ikk sülven een Düütschen bün un Düütschland mien Kuntrei is. Ikk mach ok geern Gasten beharbargen – in mien Huus un in mien Land. See schöält sükk bi mi un bi us as in hör to Huus föölen – see schöält sükk blossich nich so upföähren, as see dat villicht bi sükk in Huus doon.

Ikk hevv dat ok nich doan, wenner ikk irgendwons up de Eer to Visit wäst bün. Dat wull ikk joa eelich gannich vertelln – dat schoot mi so in d’ Sinn, as ikk van dat Geböören in de UN-Sabbelbuud dor in Neejork to weeten kreech.

De Perserföörer mit de schwaarte Boart un de düster Oogen hett moal wäär de Voss in de Höönerhopen UNO losloaten.

“Geschmacklose Entgleisung” hett de düütsch Diplomoaten-Boas Schwesterwelle dat Särgen van dissen Ahmadinedschad – dissen lütten persischen Napoleon – nöömt. Ovwoll een büld anner Minschen in de Welt ok meenen, dat Unkel Sams Kindskinner mit hör eegen Hannen dat Spill van d’ elmten September 2001 dreit hevvt.

Nu schall mi nümms särgen, dat kann nich angoahn – sowat kann sülvst een amerikoansch Regeern nich doon. Wat een amerikoansch Regeern aal doon kann, dat kann man openlüchtig sehn – man brukt blossich an de letzden szöämzich Joahr Tiedenloop mit de Indochinakreech, mit de Koreakreech, mit Vietnamkreech, mit de Sinaiikreech, mit de Golfkreegen und nich toletzd dat Düwelsspill in Mesopotamien bilangskieken (ikk hevv see noch laang nich aal uptellt).

De Sternstriepenregeern hevvt sükk jümmers wat infalln loaten, üm in een blöäderk Spill ingriepen to köänen – un wenner de eegen Lüü dorbi in d’ Gras bieten mussen. (De veelen Seelüü up dat Kreechschkipp 'Liberty' de hevvt joa woll vöör Sinaii in d’ Seegras bieten mußt, wiel see aalmitnanner ovsoapen sünd, as Lyndon B. Johnson de Israelis de Updrach gääven hett, sien eegen Schkipp, sien eegen Mariners in de natte Dod to stüüren, wiel vöör Gewalt mitspeelen wull.)

Ikk denk, dat lohnt sükk wiers, dor moal een bietji över to noa to sinneeren un nich ballköppich van “geschmackloser Entgleisung” to kaueln. As „geschmacklose Entgleisung“ kann man doch eder de japoansch Kaiser-Visit van een düütschen Butenmininister mit een Keerlsfroominsch an sien Siet beteeken.


22.9.10 De Wulffzensur

Siet de Neddersassenwulff mit de Kaßnersdochters Angela Dorothea Hülp in Bellewü een neeä Stää funnen hett, sietdem fallen denn Avkoaten ut de Provinz stilkens Soaken in, de een Bundspräsidenten bäter nich infall’n würn. Tovörderst gefaalt hum nu wäär nich, wat de Schrievers in Düütschland so schrieven, un dat man dor doch wat an ännern schull. Een TÜV vöör Journalisten – un de Vöörgoaben, noa de dat Zensieren denn hänticht ward, de gääven stilkens de, över de de Schrievers jüüst wat schrieven willt. So har man van de Böverkant denn tominnst allens in Grääp.

Wiel dat oaber wiers nich so heel dörsett warden kann, har ikk dor een annern Idee. Wulff as Avkoat de weet doch wo suwat löpt – bi Sarrazin hett disse Oart un Wies doch ok figeliensch henhaun – dat Spill mit dat Handgeld.

Ikk hevv mi näämich overlächt, Chrischan Wulff noa Bellewü to schrieven un hüm een Hannel antobeeden. Van de Regeern in d’ Riekshauptskuntrei word mi mien Renten elker Moant üm 1000,- €uro upbätert … un ikk schriev mien Läävdach blods noch dat, wat dat Wulffsrudel in Berlin lääsen will.

An
Herrn
Christian Wulff
Spreeweg 1
10557 Berlin

Verehrter Herr Wulff,

ich möchte Sie herzlich bitten, sich bei Frau Merkel oder an anderer bestimmender Stelle dafür einzusetzen, dass meine Rente eine formlose monatliche Aufstockung von 1 000,- €uro erfährt.

Im Gegenzug versichere ich Ihnen, in Zukunft nur noch Kommentare und/oder Texte zu verfassen, die Ihnen und Ihren gleich gesinnten Freunden in Politik und Wirtschaft genehm sein werden. Bei Thilo Sarrazin hat es mit dem Handgeld doch auch so gut geklappt.

Man könnte dieserart Zahlungen für die Zukunft doch auch als “Bürgerschweigegeld“ – selbstverständlich nur für deutsche Staatsbürger – z.B. über eine Grundgesetzänderung dauerhaft absichern.

Untertänigste Grüße nach Berlin

Ihr(e) Ihnen sehr ergebene(r)

Ort/Datum…………………………..

Name……………………………….


17.9.10 Geister ut verleede Tieden

De lütji Franzoos mit de Hoakennöäs ut denn Elyseepalast hett wäär düchdich toschloan. Nu mutt he oaber föör sien unminschklich Vöörgoahn tägen de Zigeuners in Frankriek tomoal bi de anner Litten van us Europa-Vereen liekstoahn. De finnen dat näämich gannich so good – sünners de van de Süüder- un Oosterkant.

As dat bit nu utsehn hett, keem he mit us Pastersdochter ut dat Meckelborgsche joa heel good trecht. Wenner man dat Dukeln un dat Eien van de beid up Oogenhöcht in de verleeden Joahren sehn hett, denn kunn man doch verrafftich all annerswat denken – ovwoll ikk mi dat denn doch nich denken kunn, bi so een schkarpen Granoat, de denn lütten Niclaas dor in Paris in sien Präsidentenschloapkoamer to lirgen hett. Weeten kann man sowat n’türlich ni nich, denn villicht is dat bi denn Napoleon-Noafolger ok so, as dat bi mien Opa wäst is. De kunn man noa buten hen ok blods mit de fiensten un düürsten Delikatessen een Freud moaken – un wat schall ikk jo särgen? Man jüüst dat he sükk allenich dünk, denn hau he in de eenfak Feldboonenszopp mit fetten Spekk rin as een Döschker noa twalf Stünns stuur Waarkeree.


Quelle: Wilhelmshavener Zeitung

Man weet joa nu ok nich, wat de düütsch Micheline un de franzeusch Mariano sükk so toleustern, wenner see de Köpp tosoamenstäken – oaber dat Maidje ut Berlin schull – ok wenn hör de franzeusch Kaiser ok noch so good gefaalt – jümmer noch an wat anners trüchdenken. Dat Annmaarken van een Medienfroominsch to dat Gedoo van Sarkozy – “Deutschland regelt solche Fragen doch wohl lautloser” – dat wee doch woll düdelk genooch een Anspeelen dorup, dat man Gas nich hörn kann.


15.9.10 Dit Vermelden hett mien Seel van de Beenen brocht

„Wegen wiederholten Missbrauchs einer 15jährigen Schülerin verurteilter Lehrer darf weiter unterrichten.“

Dit Verkloaren in us Mörgenbladdje hett nich blods mien Seel in d’ Strumpeln brocht – see hett ok mien Kieken föör dat Doon un Loaten van de Richtwiesers in us Politk un Gesellschkupp kloar warden loaten.

Har mi bit nu noch son lichten Twiefel dat Kennen van us Regeerungsbüppersten stuur moakt – dit Künnichmoaken vöörmörgens moakt doch jeder Twiefel an een büld amtlich Beschikken weetensfast.

Dit Vermelden oapenboart doch kloar un düdelk een weerige un wenich moroalische Hannelswies van de, de dat in de Hierarchie to särgen hevvt.

Dat Geböören lett mi netso as de geldgierige Afloathannel van de katholsch Kaark in de verleeden Tiedenloop. In de neddersassisch Schoolverwalten schient he wäär kroat un lebennich van de Doden trüch to weesen.

De Boas över disse Schoolverwalten, Bernd Althusmann, moot sükk bi so een Schandoalgedoo up sien amtlich Rebett noa sien Sörch üm de Verwoahrkinner ünner sien Schuul froagen loaten.

Sien, mit Verloov, ballköppich Inloaten, man kunn van Obrichkeitssied nu rein ganniks mehr beschikken, wiel disse „Vöörgang“ all twee Joahr trüchlicht, de lett mi verrafftich an de kloare Verstand van dissen Ministroabeln twiefeln. Sükkse Minschen kreegen fröer een Jachtschien tosproaken – vandoach regeert see een Kuntrei.

Dat jümmer wedder Gewaltandoon – un dat ok noch bi een kindshaftich Wichtje van 15 Joahr – kolltmuulich un nöchtern as Vöörgang to beteeken, dat lett doch in Avgründ kieken. Moroal is dor doch nargends to finnen. Ikk glööv oaber nich, dat de Moroal sükkse Minschen dör irgendeen Bewennt verlüstich goahn is – ikk meen eder, dat dorvan sowat ni niks to finnen wäst is.

Ikk kann eenfach nich anners, as dissen Ministroabeln ok de fuulen Eier totoräken, de de Neddersassenwulf noch kört vöördem he noa Bellevue utneit is, de Minschen in Neddersassen in d’ Nüst lächt hett.


13.9.10 In de Stuuv schääten…

Wenner een Minschke to sien Vöördeel irgendwat Unmoroalisched dörsetten will, denn brukt he bi de, de dat dreien köänt, dat he dat dörsett, blods een grooten Hopen in de de Stuuv to schieten. Dat Weeten doarüm is villicht ok so een sarazeensche Eegenoart – genetisch veraarft. Up jederfall hett denn Thilo Sarrazin dat goaelk henkräägen, as he mit sien Särgen över dat Verhollen van sien wietlüftige Verwandschkupp glieks in Stükk ov wat Stuuven schääten hett. Dat he sükk föör sien Doon de rechten Koamers utsöcht hett, dat is joa schiens ok een Teeken van sien Osmanen Aarfdeel in d’ Blood.

Een üm duusend (1000) €uro hogere Pension (in elker Moant) is de Regeern dat weert, dat de Sarrazin hör in de tokoamen Tied nich mehr in de Stuuven schitt.

Un nu schall mi noch moal een verklokfideln willn, denn Sarrazin har niks mit sien Särgen beschikkt.


10.9.10 Hevvt de aal mitnanner hör Verstand verlor’n?

Fernsehgebühren auch für Blinde!

As ikk dat lääst hevv, dor hevv ikk eersmoal dorcht, dor will een Bladdjeschriever, de niks anners infallen is, de Lüü vergöäkeln. "April, April" schoot mi ok noch in, oaber dat paast joa heel nich in de Joahrstied.

Up dat tweede Kieken – un bi d’ Noapröäkeln bi de Urhäävers – hevv ikk denn to weeten kräägen, dat dat nikks mit Spoaß to kriegen hett. Dat is denn woll eder as Undöäch to beteeken.

Wat sitten bi de Öäpentlich-Rechtlichen in de büpperst Etoajen eelich föör Klöätermorsen an d’ Stüür? De blöädern föör de Schiet un Strunt un Märs, de de Tokiekers in de verscheeden Schnakkfattkrings mit de Wills, de Beckmanns, de Plasbergs, de Maischbergers un de anner plattmuulich Röädelmorsen aal, hoast elker Oabend boaden warden Minütenpries van bit to över 5 000,- €uro hen – un willt denn van Minschen, de gannich kieken köänt, ok noch Pinunsen dorföör intrekken.

Oaber villicht steiht bi de ARD un ZDF Lüü joa dat Denken dorachter, dat, wenn een dat Dummtüüchs, wat dor van hör so boaden ward, nich mit ankieken kann, wiel he nich kieken kann, een extroa Vergnöögenstüür dorföör betoahlen moot, wiel he dat Vergnöögen hett, sükk nich mit dat rüsterk Waark ut de Billerkist vergnöögen to köänen..

Nu mooten wi säker ok bold dormit räken, dat aal de Minschen in Düütschland, de keen Auto hör eegen nöömt, Kraftfoahrtüüchstüür betoahlen mooten.

Mit rääken mutts in Düütschland nämich mittlerwiel mit allens – blods nich mit wat Goods.


6.9.10 Ikk har dor een Idee …

De schwaart/blaugääle Regeern in d’ Liineschlött dor in Hannower schütt mittlerwiel mit hör Privatiseerungswoahn een Ennen över de Kant rut.

De gröttste Deel van de urwüssich stoatlich Upgoaven in een Gemeendschkupp, as Boahn, Post un noch een büld anner Dennstgeböören sünd joa all up de privoate Kant verschoaben worden. Up disse Rebetten verdeent sükk de schwaart/blaugääle Kientel joa all krüüzwies un döäsich. Nu sünd see in hör Frünnelkeit tägenover de Bloodsuugers ut de Weertschkupp noch een Stapp wiidergoan – see willt bi Brämerhoaben tägenan een Gefangnenhuus van gewaltige Utmoaten boon – een Verbräkerverwoahrkarteer mit een Inrichtungsstandard, as man dat bit nu noch nich wennt is. Dor kunn man joa noch de Hannen över d’ Kopp tosoamenschloan ov so veel Unverstand – wat see oaber nu vöörhevvt, dat schleit dat Fatt de Bodden ut. De Knast, de dor boot warden schall, de ward van privoat Geldlüü betoahlt un ok bedrääven. As ikk dat in Bladdje to weeten kräägen hevv, dor schoot mi een grandiosen Idee in de Kopp – wo wee dat denn, wenn man de Regeeren in Düütschland privoatisiern dee? Denn wee tominnst eens säker – so mennicheen Finanzjee würr sükk denn nich blods mehr een gülden Nöäs verdeenen, dat ween denn all mehr puusbakkich gülden Morsen. Ikk mach bi so veel Undöäch blods noch särgen, Düütschland goode Nacht.


6.9.10 Wulff hett nu een Sarazener an de Hakken klääven...

Dat hett de Avkoat Wulff sükk säker ok nich dröömen loaten, as he in Hannower – noch as de neddersassisch Kabinettsboas – een Hambörger muslimisch Avkoatenkollechin to de neddersassisch Sozioalministerin moakt hett.

Grootoardich hett he dat moakt – so püüst dat tominnst de neddersassisch Regeern un un anner Krings üm de Halfmoandministerin in de Lücht. Un nu, dat he man jüüst in Bellevue hukelt, hett he de Schiet. Nu hett he een Sarazenen an de Hakken klääven, de hüm säker noch suur upstööten ward. Nu hett he een Sarrazin in d’ Nakk sitten, de, woahrschiens ut Düllheit up siene Vöörvoaders, dat see hum een Muslim-Gen verarft hevvt, up jüüst disse Oart van Minschen as maal ingallert. He mach joa bi een büld, wat dat Verhollen van disse in use Läävensoart Frömmden angeit, sass in d’ Schwaarte foaten – blods froach ikk mi denn, ov he sükk nich meist üm meist sülven meent.

Denn Oadi ut Braunau – jawoll, dissen lütten Suldoaten, dissen dördreiten Österrieker – de wee joa ok woll up siene Jöden-Oahnen düll, un har disse Minschen dorüm am leevsten bit up denn Letzden üm de Ekk bröcht.

Un nu sitt de Avkoaten Wulff dor in Bellevue mirdenmanken mit sien Mors in de Mengselpott, de he sülven anröört hett.

Well schall he nu recht doon? Wenn he nich deit, wat de Pastorendochter Angie Dorothea will, dat he dat deit, denn lukkt see hüm wiers de Halsreem to, an de see hüm an d’ Tüdder föört – wenner he dat so deit, as de meist Düütschen dat föör passoabel hollen, denn löpt he dries Gefoahr, mit de Sarrazin Verwandschkupp to karamboleeren.

An disse Bredouille kann Minsch moal wäär sehn, dat sülvst in Bellevue een Avkoaten-Wulff fallen kann, wenn he sükk to wiet noa buten läänt.


5.9.10 Röttgen deit bi Guido ovbirden...

In wat föör een verloagen Gesellschkupp läävt wi eelich hier in Düütschland? Woahrhaftich to wääsen, dat schient bi us in d’ Olldach doch verrafftich stroafboar to wääsen.

Kindsschänner, Froolüüschänguleerer, Finanzverbrääkers, Paragroafenverbugers, politisch Leegenbarons ov schienhillich Kaarkenfürsten – aal disse Karakterkrüppels stappen dör de Tied, as wenn see dat reinste Geweeten vöör sükk herdroagen köänt. Un nümms wiest ok blods eenmoal mit sien Finger up disse schwaart Schkoapen. – Woahrschien is dat so, wiel dat bi us, in use Gesellschkupp, sass to veele Utgoaven van disse Szort givt.

Nu hett Norbert Röttgen – wat de Minister föör schooned Land, Lücht un Woater bi us is – een eenfach Minschke tägenöver moal een spierke Woahrheit dörblenkern loaten. Un furrs word he nööcht, sükk dorföör to schkoamen un bi de, de sükk de Woahrheit stilkens so henbuugen, as see de net bruken köänt, to entschülligen. As wenn he de Fakten so ut de Welt schaffen müss oder künn! – Un wat deit us Schoonheitsministroabeln? He deit dat ok! He faalt up de Kneen un krupt vöör so een blaugäälen Tofallsminister dör de Schiet, de eelich gannich dorwääsen drüß, un deit bi hüm ovbirden, dat he sükk doch verrafftich woacht hett, een spierke dat to särgen, wat jedeneen elker Dach sehn kann – näämich de Woahrheit.


1.9.10 Düütschland, Düütschland, Düütschland…

Ikk denk, up irgendeen Oart is de Düütschen in Düütschland dat Düütsch-Denken, -Föölen -Hanneln un -Lääven verlüstich goahn. Nich van irgendwonsher schreev een groodet ingelsched Magasin all vöör Stükk ov wat Joahren ünner „Germany“ as Landssproak tovörderst Türkisch un dorachter eers Düütsch.

Dat is hier in Düütschland van de, de dat lääst hevvt un de dat in d’ Hannen harn, dor wat an to ännern – dor tägentostüür’n –, wiers as Gäg ankääken worden; dat wee oaber, van buten bekääken, domoals all steensche Wüggelkkeit.

Ikk mach Minschen as denn Sarrazin nich (Sarrazin hört sükk ok nich jüüst düütsch an), de sülven joahrnlang mit an de Schruuv dreit hevvt, de he nu as överdreit beteekend – ok wenner he dor bi een büld, wat he anritt, ohn Twiefel nich dwarß licht. Wenner he nu – so as he dat luuthalsich deit – sächt, wat van us Schlauschnakkpolitikers nümms weeten wull un nu ok noch nich weeten will, denn mutt he sükk frogen loaten, woarüm he denn – as he dat van sien politisch Doon her kunnt har – niks in de Richt doahn hett, dat sükk dat ännerd har.

Kiek – un doarüm mach ikk Bölkhalsen, as denn Sarrazin een is, nich lieden. He lett mi mehr so as een Röttenfanger, de joa in d’ Tiedenloop jümmers moal wäär updüüken.


29.8.10 Een Henkieken noa de Noabersch

Nää näää – nich so as de een ov anner dat bi d’ Lääsen nu woll in d’ Kopp hett, su nich.

De letzd Bidrach van Marlou in hör „Dagbook-Notizen“ leet mi dat Särgen van mien Opa bi de Kant lärgen – de ole Foahrmann hol sükk to siene Tied liek an dat Word: "Loat jümmers de Kutscher up d’ Bukk in Ruh, denn he hett de Lien in d’ Füüsten." Ikk vergäät dat wiers ok nich un holl mi stilkens dor an. As mi oaber vernacht Marlous Worden to Ängie Dorothee Kaßner hör Bukkspringen van Kraftwaark to Kraftwaark un hör nümige Kanzlerin-Kommentoaren vöör de Oogen fulln, dor hevv ikk to mi sächt: Dünnerschlach, de Deern hett dat Geböören oaber rejell in d’ Sicht.

Woahrschiens hevv ikk dat luut sächt, denn mien Froo keem nämich schloaperk ut d’ Bäed steustert un frooch mi verbiestert, ov ikk wat an hör sächt har.

Mit dat „rejell in d’ Sicht“ hevv ikk n’türlich nich us Theoaterspeelerin Merkel meent – de hett, so as dat in Berlin lett, heel ganniks in d’ Sicht.

Dat muss ikk loswarden, mi seet nämich dat schienhillige Gedoo van de Pastersdochter up hör Energiereis ok dwarß in d’ Halsgatt.


23.8.10 Un denn kunn ikk blods noch mien Hoot trekken

Hengoahn bün ikk mien Frünnd Hajo to Gefall’n, wiel de mi sächt har, dat he un sien Gesangsvereen Sönndachnoamiddach üm fief bi us in d’ Neeänner Kaark sing’n würn. Najoa, ikk geev dat joa to – son spierke neeschierich wee ikk ok, vanwägen dat Singen-Köänen van de Wichters un Keerls.

As Hajo mi dat Spill dachvöördem wiesmook, dor har he netso een Kieken in sien Oogen, as mien Oma dat fröer jümmers har, wenner see mi een schlecht Geweeten anschünen wull, blods wiel ikk noa hör Meenen all laang wat Goodes versüümt har. Dat hett domoals bi mi all jümmers henhaun un nu hoo dat n’türlich ok wäär hen, denn ikk mit mien weeked Haart un mien groode Seel bün joa över de Tieden de sülvige Minsch blääven, hett mi moal een sächt.


Klick up tau'n Vergröttern!

Wunnerd har ikk mi woll een spierke över de Tied – Sönndachsnoamiddachs üm fief – un denn Gottsdennst? Na joa – ikk hevv niks sächt, denn bi mien Frünnd Hajo wunner ikk mi nämich över ganniks mehr.

Ikk hevv noa d’ Middachstünnen üm Klokk halv fief mien oled rüsterk Doam’nrad ut Peerstaal hoalt, hevv dor noch een bietji Lücht in de Speekens puust un bün noa Neeännen henkrüdelt. Wunnerd hevv ikk mi över dat, wat dor los wee, as ikk üm de letzde Drei booch. So veel Kraftwoagens und Peddmansülvsen har ikk in dat verloaten Hörn in de letzde Joahren ni nich sehn. Bit dat ikk mien Droahtäsel irgendwons deeffast antüddern kunn, muss ikk eers Stükk ov wat dreemoal üm de ole Kroch, dor stuuv tägen de Kaark, ümtojükeln.

Oal Tant Schmidt, de jüüst üm de Ekk drei un mi dor noa Bott föör mien Fiez söken seech, meen drööch to mi, ikk schull dat Deert doch mit in de Kaark näämen – dor wür dat denn ok wiers nümms klauen. Wenn ikk dat Froominsch nich all över een halved Joahrhunnerd as een ernsthaftiged Minschke kennen wüür – denn har ikk woll meenen kunnt, dat see mi vergöäkeln wull.


Klick up tau'n Vergröttern!

In de tokoamen Stünnen hevv ikk mi denn noch een poarmoal wunnerd över dat wat dor so ovleep in d’ Jacobi-Kaark. De heele hooge Geistlichkeit un aal de Hülpslüü van us Gemeend ween heel un dall verträden. Schull dat hier sowat as dat jüngst Gericht warden, schoot mi dat in d’ Sinn – oaber näää, dat kunn d’ joa nich wääsen, ikk lääv joa noch. Ikk bün denn oaber noa een Tied dorachter koamen, dat dat Uptrekken een Bedanktfier wääsen schull – een Bedanktfier föör dat ole Kösterspoar föör veele verleeden Joahren, in de see jümmers föör de Kaark, de Kaarkhoff un de Gemeend dorwäst sünd. Un een Bedanktfier föör de heele Gemeend dorföör, dat to alltied de een föör de anner, dat jeden föör jeder alltied dor is. Wat mi noch wunnerd hett – un dat säch ikk so liekrut –, dat wee dat groode Drufel van halfwussen Minschen in een Kaark, in de de Banken bit up de letzde Morsbakkenbretde besett weesen.

As denn oaber de Chor anfumg to singen, in disse Momang hevv ikk mi nich mehr wunnerd över de Vullichkeit in dat Huus to disse frömmde Tied – in disse Momang har ikk föör dat Köänen van de Sängers blods noch de Hoot trekken kunnt – wenner ikk denn een up d’ Kopp hat har.


22.8.10 De Bischkup un de Keunigin

Dat Delmenhörster Kringbladdje präsenteer in siene Utgaav van d’ twalften August Tweedusendtein (12. 08. 2010) de Rinkiikers een selten döäsiged Schlikkerstükk van Hochnöäsichkeit in een hooged Kaarkenamt. De Bladdjeschrievers schrääven an dissen Dach över een besünnere Ätensfier, de de Annersglöövigen ut dat osmanische Riek un van dor ümto elker Joahr utrichten, bevöör see anfangen to schmachten.

Dat is jümmers, wenn de Ramadan över disse Minschen herfaalt. Jedermoal nööcht de muslimische Gemeendboas irgendeen Vöörwiesminschke ut de lütji ov ok woll moal ut de hoogere Politik, dat Spektoakel – dat “Ifta-Moahl” – to beschermen.

Dit Joahr har man sükk de neä neddersassische Halvmoandministerin föör Sozimoales utkääken, wiel de Muselmoanen joa dör dat Wichtje in dissed Stoatsamt düchdich an Respektoabelkeit dorto wunnen hevvt. Dat glöövt man in disse Krings tominnst woll so. Villicht ut so een bietji Trillern vöör hör eegen Gloovenslüü herut hett de hannöwersche Muslimisterin liekers ovsächt. An hör Stää is denn de neddersassisch Putenmastminsterin Keunigin Astrid de Eerste Grotelüschen trääden – un Stöän gääven hett hör een heel besünnered Mannsbild, nämich de Ollnborgsche Evangeelen Bischkup Füürtoorn Jan Jannsen. He hett dat Gedoo een bietji Klöör gääven, ok wenner he heel in Schwaart kledd wee.

Dat man sükk bi sowat droapen deit un mitnanner schnakkt, dat mach liekers in disse ümbröäkige Tied gannich verkeert wääsen – schinant is dat up jederfall in disse Doagen nich mehr. To Tieden, as dat dat Heppenser Fährhukje noch geev, dor seech dat liekers een bietji anners ut. Ok wenn een Bischkup bi sien Överlandreisen domoals all van de Buuren Puters up de Disch pakkt kreech un de verknusen kunn – doran hett sükk schiens bit vandoach niks ännerd –, mit Muselmoanen tohoop bäden drüss een Bischkup domoals wiers noch nich.
Dat Geböören up de Muselmoanenfierderee wee joa ok allns dat Schnakken överhaupts nich weert, wenner – joa wenner dor nich dree Doach vördem landswiet in d’ Billerkasten wäär so gräsiged Doon van Deertenquäleree in Grotelüschens Ümgääven an d’ Lücht koamen wee.

Ikk kann mi nich helpen, oaber de Röäk van dat Blood van aal de to Dod quäält Deerten, de har de Bischkup doch in sien Nöäs stiegen musst – wor de Putenkeunigin sükk doch so an hüm schulen dee.

Föör de Litten van de Evangeelsch Kaark in Ollnbörger Land wee dat doch säker bewennt, to weeten, wat hör büppersten Gottsmann sükk dorbi dorcht hett – ov bäter noch, wat he in dat Weeten üm de Deertenquälereen so föölt hett, as Astrid Grotelüschen hüm nörder koamen is. Wiel he dor joa woll van sülven nich mit van Dach kummt, froach ikk hüm nu eenfach liekrut, ov hüm dat kloare Kiiken föör de Deertenquäleree verlüstich goahn is or ov hüm dat goode Inverstoahn mit de Geldlüü, de achter de Deertenquäler sitten, vöörrangiger is as de Heergott sien Meenen.

Wunnern wüür mi dat bi hum liekers nich, bi een Voader, de in siene Tied as Paster ok een groode Leevde föör saachted Geld har.


19.8.10 Märsröäk in Hannower

Mi gung dat güstern netso as de neddersassisch Landweertschupps- un Deertenschutzministerin ut dat Ollnborgsche, Astrid Grotelüschen – ikk muss mi ok de Hannen vöör d’ Bekk hollen, anners wee mi mien Äten van de Dach vöördem in een hoogen Boach noa buten floagen. Ovwoll ikk joa up dissed Rebett all so mennich wat wennt bün, grääst mi dat Leed, wat de Minsch, as noa sien Meenen gottsglieked Wääsen, de anner Kreaturen up disse Eer stilkens ut Macht- un Gewinnsträäven andeit, alltied wäär.

Mien Vermooden van vörnan, dat de süüderollnborgschen Mastbröder üm sükk to een heelen Drufel Strohkerls installeert hevvt, is schiens nich allstowiet herhoalt. De Grotelüs’schen Strategen hevvt de Bewennt noa een Frööwarn-Anloach in Bedrijf, up de see säker ok noch stolt sünd.

Denn wat is goaelker, as wenn van de föör disse Szort Budels tostännige Ministerin in d’ Liineschlött een Woarscho an hör Keerl geit, dat dor in dree Doach in d’ Billerroadio wat bröcht ward, dat wiest, dat dat in de Puten-KZs van d’ Gemeendschupp nich allens – ov bäter gesächt ganniks schier un rein togeit.

So hett man joa noch Tied, de Strohkeerls in de vörderste Riech to verkloaren, wat see tägen de Öpenlichkeit to doon un to särgen hevvt – un denn am besten glieks dorbi de Fingers hääven un bi de Heergott – ov villicht ok de een ov anner bi dat Lääven van sien Kinners ov sien Moder – schwör’n, dat dat in de eegen Stallen jümmers aal in Örnung is (dat moakt sükk noa buten so good, sünners in een C-Partei). Wenn denn oaber tomoal een schrääven Bladdje van d’ amtlichen Veedokter updükt, up dat heel wat anners to lääsen steit, denn is dat n’türlich ok loagen un keen Originoal – denn dat weet man doch, de, de sowat särgen un vöörwiesen, de leegen doch aal mitnanner blossich dwarß üm sükk to.

De Vöörsitternöäsen van de C-Partei in d’ Liinschlött bekloagen nu de Määrsröök, de noa hör Särgen van de utgeit, de dat Düwelsdoon in de Puten-KZs an d’ Lücht brengen. Anstatt nu de Kloarsärgers föör dat Lüchtverpesten an d’ Brett to spiekern, schullen de Bölkhalsen eersmoal an sükk doalkieken – denn würn see flink spützkrigen, dat see bit över de Kneen in hör eegen Schiet stoahn.


16.8.10 Krach vör Gericht

Hevvt us Gerichtsavkoaten noch aal hör Verstand binanner? Nu hett doch us Regeern dor in de Riekshauptkuntrei wat sächt, wat man so hoast nich glööven kann: Kinner in Düütschland dürsen luut wääsen.

Wu koamen de Schlauschnakkers in de Rieksministerien blods to so een Särgen?! Dat is joa de schiere Verachtung van Recht un Gesetz. De Hambörger Landrichters hevvt Kinnerlaarm doch in een Richt sett mit Ballern un Krieschen, mit Hoamernfleuten van Industriebedrieven. Kinnerlaarm is doch noa de Meenen van de hoogen Richters in de schwaarten Kiddels gliekstosetten mit „mit Lärm von technischen Anlagen“, un wiel dat so is, mooten de Bedrievers, ov in dit Geböören de Eegendömer, van de „Laarmmoakers“, also de Öllern, dat Juchzen und Lachen, dat Krieschen un Schakkern, dat Schnakken un Singen van hör Kinnergood netso as een Maschin ovstelln köänen.

Nu luur ikk blods doarup, dat de nümigen Hanseavkoaten van achter de Gerichtsgalerien de Öllern wiesen, wu man dat “avstellen” van een lütt Minschke angoahn deit. Dat dücht mi nämich gannich so eenfach. Liekers ok wu un up wekke Oart de “Eegendömer” van disse Laarmmoakers dat versöken würn – see stunnen woahrschiens heel flink dorföör sülvst vöör d’ Gericht.

Dat wee doch verdannt noch moal wat Goods, wenn de Gesellschkupp endlich moal een wiesen wüür, mit wekke Knoop man so mennich Schlauschnakker van achter de Gerichtsgalerien ovschkalten kunn – denn dat, so dücht mi dat, dat sünd foaken all keen Minschen mehr, sünners ok blods noch Paragroafenmaschinen de blods so utseecht as Minschen.

Un dor froach ikk mi nu doch, well denn disse technischen Inrichtungen schmeert, wenner see anfangen to kroakeln un gielen.


Klick up to'n Vergröttern!


15.8.10 Up Günntsiet van d’ Moroal

Nu weet dat elks un jeden in Neddersassen un ümto ... de schottischknipiege Wulff-Noafolger in d’ Liinschlött as Regeerungsboas – Devid MäcÄllister – givt siene Landweertschkupps-un Deertenschutzministerin Astrid Grotelüschen Stöän un hett sükk as een Flootmüür achter de Deern upboot — "sich schützend hinter sie gestellt", as dat ziteert word.

Nu froach ikk mi blods stilkens in mien kinnerhaftich Unkünnichkeit, wu un woarüm de Trekkvöägels an de Spütz jümmer särgen, dat see sükk schkützend achter hör Lüü stell’n, wenner de wat utfräten ov wenner de moal wäär Schiet boot hevvt. Wat hevvt de Hauptsmakkers in d’ Sinn, wenn see sükk achter dat Strietobjekt verkrupen? Ikk hevv läärt kräägen, dat man sükk vöör de Minschen stellen moot, wenn man van de een ov anner wat trüchhollen will. Well sükk achter wat verkruupen deit, de söächt doch sülven Schuul vöör irgendwat – so, as wi dat as lütt Schietbüdels achter Moders Schuud doan hevvt. Vör wat verkrupst du di nu – Devid MäcÄllister? Ov vertroot Mister MäcÄllister eenfach up dat Naturgesetz, dat de Vördersten jümmers toeers dodschoaten warden? Denn schull he in sien hochkantigen Spoarsamkeit ok dor an denken, dat de letzten jümmers van de Hunnen bäten worden.

MäcÄllister, Özgül, Czämdepräk … ikk weet ok nich, wor dat an lirgen mach, dat ikk mi foaken so stuur do mit de Tungenbräkernoams ut de düütsch Politikgesellschkupp. Moal sünd see föör mien Tung to süüder- ov mörgenlännisch, moal sünd see föör mien Oorn to dudelsakkfleuterisch, un wenner see wüggelk noord- ov düütschstämmich anmooden, denn licht tomoal mien Gefööl dor bannich mit över Krüüz. So as dat nu bi mi sünners gräsich is mit de Noam Grotelüschen. Dat geböört mi doch in een Tuur un stilkens wedder, dat ikk Grotelüschen särgen will – un wat kummt ut mien Halsgatt rut? Geweetensschluderee, Deertenquäleree, Fitkost, Groodschlachteree, Gewinnanhüpung ov Ahlhorn.

Ikk froach mi wüggelk, wu sowat möägelk is.

Also, leeve Astrid Grotelüschen (ikk kann ok frünnelk weesen), seech to, dat du an de Budel mit jo gottverdammten Puten-KZs hier in Neddersassen un in Mekkelborch wat ännerd krist. De Tied dorföör häst du — du brukst blossich as Ministerin trüchträäden – un wääs man blods so kloog, dat to doon, bevöör man di mit de Pietsch in Hannover buten de Dör jocht. Wenn dat geböört, denn gääven di nichmoal mehr dien beste Parteifrünnen de Hand.


11.8.10 Denn Wulff hett in Hannover schiens blods fuule Eier lächt

De verleeden Landsvoader in Hannower, Chrischan Wulff – jawoll, denn „Wulff“, de nu sied körtens in Bellevue huult – hett to siene Amtstieden as Hoahn in d’ Liinschlött joa een büld in de Gägend rümkreit un koakelt. Normoalerwies kann een Hoahn joa keen Eier lärgen – ok wenner he sükk noch so veel upplustert. Mennich Utgoaven van disse Szort brengen dat oaber doch hen un wedder kloar, Windeier to lärgen. Un Chrischan Wulff hett dat nu foaken kloarkräägen. Normoalerwies keert sükk an so een Windei nümms rejell, wiel de joa aal lichtflüchtich sünd. De Wulff’schen Windeier de harn oaber aal wat gräsiged an sükk – see weesen meist üm meist fuul. Wenner man dat Wichte mit de halvige Moand vöör de Böst un de Koroan in d’ Taaschke woll noch as Knikkei beteeken kann, so is dat Ei Landweertschuppsministerin doch woll mehr as dat – dat is keen Knikkei un ok nich eenfach fuul – dat is schiens all rötterk. In d’ Billeroadio hett vandoach een sächt, de Grotelüschen, de maarkt gannich, wat dor ovgeit un wat see dor deit, wiel see joa niks anners wennt is ut de Puten-KZs in d’ Land, bi de ok de Grotelüschen-Famili düchdich de Room ovschkeppt. An diees Inschkätzung is wiers wat mit an – denn wenner een in een Schiethuss upwussen is, de rükt nich mehr de Schmoak, wenn een Annern een rieten lett. Mach dor ok noch soveel Röäk anwääsen.


11.8.10 Dat word ernst föör Kloas Ernst

De Linke Hülpsboas ut Bajuwarien, Kloas Ernst, de hört ok to de Minschen, de stilkens Woater predigen un sülven Wiin suupen. Well wat anners verwacht hett, as de Keerl in d’ Gespann mit Gesin Lötzsch de Noafolger van Oskar und Gregor, as Honekkers Eer sien ole Frünnen, wuur, de hett sükk entweder vöördem nich över disse Utgoav van Minsch schlau moakt, ov he is eenfach döäsich – ov villicht ok van Beids wat. Dat he, Kloas Ernst, ut een van de büppersten Gewerkschkuppsriegen kummt, dat sächt doch all genooch. Ut disse Ekk kann doch niks Goodes koamen – de Tieden, dat van dor wat Goodes koamen kunn, sünd wüggelk laang güstern. Van een bestimmten Tied an givt dat av een bestimmden Höächt in de Gewerkschkuppen in Düütschland nämich keen woahrhaftigen Waarkelminschenverträder mehr. De Büppersten van d’ Gewerkschkuppen stoahn bi us meist üm meist all mit beid Beenen in Geldloager un suupen blods noch ut de Woaterpütten van de Vereenslitten. De lütt Litten sörgen joa mit hör Bidröäch häntich dorföör, dat in d’ Bakk jümmers genooch to supen in is. Mien Opa wüür de Gewerkschkuppsbüppersten van Vandoach as Krupptüüchs un Pakk beteeken. Ikk glööv nich, dat he dor so verkeert mit lirgen wüür. De hevvt doch aal mitnanner keen spierke Moroal mehr in d’ Liev. Kloas Ernst is dor blossich een Paroadebispill van Löägenhaftichkeit. Wenner de lütt Minschen, de bi us in Düütschland de Linke anhangen, nich heel flink mit beid Oogen kieken, well see hör Vertroon tokoamen loaten, denn sitten see mit hör Parteibudel bold hochkant föör de Müür. Van de Stüürlüü, de de Koar denn in Dutten foahren hevvt, is denn wiers keen Hemdschlipp mehr to sehn, wiel de denn all laang wäär mit noakend Mors bi well anners in d’ Nüst kroapen sünd. Man kunn nu joa so wiet goahn un särgen, de Sozimoaldezokroaten kunnen blied weesen, sükkse Schmeerlappens nich mehr in hör Gemeenschkupp to weeten – oaber dat Kruut, wat ünner dat ole Teeken SPD in de eerste Riegen trüchblääven is, dat Kruut kann ok nümms in de Piep schmöken. De heele Joahren mit de Lüttiisenverkööper Gerdje an de Spütz – joa, jüüst de Schlawiner, de nu bi de Russkis sitt, sükk mit Störrogen de Pans vullschleit un ünner de rode Stern Machorka schmökt un Wodka supt –, jüüst mit de Köttmoaker hevvt see, so as see nu noch dor sünd, düchdich mithulpen, in Düütschland aal dat, wat mit Minschlichkeit und Moroal to doon hett, in dutten to haun. Nu schellen see up de Kumpaneros van de anner Feldposttall un doon jüüst so, as wenner see sülven niks dormit to kriegen hevvt, dat dat in Düütschland aal ünnerst boaben is. Bi us in Düütschland mutt schiens wüggelk moal een mit Knüppel so dor tüschen gallern, dat dat heele Löägengespinst, wat boaben us Land van de Schwaarten, de Roden, de Blau/gäälen un de Gröönen in de letzde Joahren tosoamenknütt worden is, in Stükken utnannerflücht. Wenner ikk de schniegeligen Fendten un de upplustert Wichters van de fiine politische Gesellschkupp in de Billerkist ov in Bladdje irgendwons avdrükkt seech, denn denk ikk foaken so bi mi – woarup bilden sükk disse Maioapen eelich groot wat in?


5.8.10 De Noam is een Teeken…

Franz-Jupp, de ole Bajuwar un Latineer, har woll noa Jens Graul sien Galavöörstellung in d’ NDR-Billerroadio to de bestige Oabendsendetied bedüüdungsdrachdich sächt: “Nomen est Omen”, üm denn mit dat glieker Lüchthoalen su een “Ümweltdezernent” – wenner dat su een hoalköppigen un schniegeligen Stenz, as dat de Schliektauer Ümweltdezernent un eerste Stadtroat schiens is, dör Vereensklüngelee dat denn kloarbrocht har in de Strauß’sche Mannschkupp rintokoamen – stuuv un hochkants ton Düwel joacht har. Ikk hevv dor nu so miene Twiefel, ov de Düwel een sükksen Vöörwiesnuller överhaupts bi sükk rinloaten har. Woahrschiens harr de Gehörnde mit de Peerfoot hüm noch vöör de Döör in de Mors poast, dat he su in d’ Nirwana seilt wee.


"Kläranlage entsorgt Fäkalien in Badebucht —
Ein paar Mal im Monat wird an Wilhelmshavens Badestrand die rote Flagge gehisst. Dann leitet die Stadt Fäkalien aus der Kläranlage in die Nordsee. Und zwar genau dort, wo Badegäste schwimmen gehen. Vor allem Gästen von außerhalb ist die Bedeutung der roten Flagge nicht bekannt. Begegnungen der unangenehmen Art können durchaus die Folge sein." NDR-Fernsehen, 4.8.10, 21 Uhr "Menschen und Schlagzeilen"

Näman, mien Heer Dokter Graul – gliemen köänt see mit dat, wat see dor vöör de Billermaschin un vöör dat Schnakkfatt van d’ NDR ovläävert hemmen, wiers nich.

Mien Oma har sükk hör Buuk vöör Lachen fastholln, as see düdelk un nich verkeert to verstoan aal Welt künnichmoakt hevvt, wu arrogant, schluderich un unkünnich see un de Willemshoabener Stadtregeern is.

De Kommuni un de Minschen de in dit Staddje tohuus sünd, de hevvt see mit hör Ballköppichkeit gehörich in de Mors poast – un de Gemeendschkupp, van de see een Hüpen reschkoapen goode Doalers betrekken, een Ankiekschkoa noa buten hen tofööcht, de woll noch een langen Tied dör de Tied trekken schall.


De Schietsleuder in Akschoon

Ikk kann blods särgen, bedankt föör die goode Doon, Jens Graul. Nu kanns Du oaber blied doröver weesen, dat een Menzel un nich een Bajuwaren Strauß dien Boas in d’ Amt is – denn bi een Keerl, as Franz-Josef een wäst is, dor würst Du nu all to de Aarbeidslosen in Willemshoaben tohörn.

Wiel dat joa oaber mit Säkerheit nich geböört, dat de Boverburmester Mienheer Grinsemann di in d’ Roathuus de Döör wiest, noadem du mit dien dösiged un stieseliged Fernsehupträden de Minschen buten in d’ Land een Willemshoabenbesöök föör lange Tieden verGRAULt häst, schußt du noch so veel Mors in Büks hemmen un dien Mors ut eegen Besinnen ut de düüre Amtssessel in Roathuus tillen un flink as Ümweltdezernent un eerste Staddroat trüchträäden.


2.8.10 Allwäär een Vöörwieswichtje

Ikk denk mennichmoal, wu sükk dat in de Welt un in Düütschland doch allns ännerd hett – ok in de Politik un dor sünners bi de Blaugäälen, de sükk sülven so geern un so overtüücht un veelsto foaker as liberoal verkoopen willt. Mien Opa sää jümmers, wenner sükk een Minschke to fost un jümmer wäär as een Gooden benöömt, denn kiek bäter dreemoal hen un drei hüm ok moal ünnerst boaben, dormit du süchst, wat hüm föör een Schiet ut sien Taaschke klöätert. Wenner dat nich so schenierlich wee, denn wüür ikk joa moal geern aal de Froonslüü, de allennich in Düütschland in de letzde Joahren in de Politik un ümto noa vöörn fluttert sünd, an de Footen pakken un dat Ünnerst noa Boaben dreien.

Bi de Keerls, de sükk in de Politik un Weertschkupp noa vöörn schludert hemm’n, dor brukst dat joa nich, de wasst dat Untüüchs joa meist all ut de Oorn ov Nöäs herut – ov noch wonsanners, wenn man moal dat halvige Froominsch in Buteramt ankikkt. Kanns doch dör de Riegen goahn, wor du wullt – ov dat in d’ Bundsregeern, ov in de Lands- un Staddregeern is – Bispilln givt dat överall hüpenwies. Ikk nööm blossich de Ex-Hauptschnakkerin van d’ SED-FDJ, de see bit nägenteinhunnerdnägenuntachentich wääsen is – de Kasnerdochter Angela Dorothea, de nu as Kanzlerin eelich beliekteeken schull, wor dat mit Düütschland hengeit. Oaber wu schall see dat köänen? See weet joa sülven nich üm de Padd, an de see un aal de annern an d’ Nöäsenring van de Kauboys van d’ Potomäcriver langsföört word.


Quelle: NWZ online. Klick op to'n Vergröttern!

Ov nääm doch blods dat Botterkeksmaidje ut de Bahlsenkuntrei, Albrechts Erni sien Dochter, de joa van allens un nix gliekerveel Oahnung hett. Eenzich Kinnermoaken un -kriegen, dor hett see schiens mehr Oahnung van – ov sünd dat villicht blods aal “Mallörkinner”? Van dor kanns joa mit een Stapp röverlangen in d’ Liinschlött – dor stöäkeln di glieks twee van disse Utgoaven tomööt, oahn dat dor laang noa söken muttst. Tovörderst de Deern mit de Halvmoand up de Böst un de Koroan in d’ Taaschke, de us Schrievers beliekteeken wull, wat un wu wi to schrieven hemm’n, un to tweeden de Keunigin över de neddersassisch Puten-KZs, de nu de Buuren dat Lääven lichter moakt, wiel see joa wat van Deertenquäleree versteit. So hoch bruken wi oaber gannich to griepen, üm so een Froominsch bi d’ Schlipp to kriegen. Överall in de Staddkuntreien stöäkeln see ok dör de Roathüüs. Bi us in Gemeend hevvt wi ok so een besünnere Utgoav van Elitefroominsch van de blau-gäälen Bäterverdeener. De ritt to elker Klüterkroam hör Bekk bit an de Oohren open – blods wenner dat üm hör eegen Schietkroam geit, denn hollt see dat Muul – un Schietkroam hett see wiers dääch genooch an hör Hakken hangen.


23.7.10 Allwäär is een Projekt in Dutten

Wenner ikk foaken Minschen mit een Auto dör de Gägend krüdeln seech, denn roatsel ikk woll mennichmoal, ov de Stüürmann dat Autofoahren woll läärt hett, or ov he villicht sien Patent bi een Glükksspill wunnen hett. Liekers har ikk dat sülvige Denken vöörmörgens, as ikk in us Bladdje dat eerste Särgen – de eerste Reakschon van d’ Willemshoabener Burmester Eberhard Menzel up dat Künnichmoaken van de Raffineriedod leest hevv.


Klick op to'n Vergröttern!

Ikk hevv so stuuv dorcht, wor hett de Keerl blods dat Regeern läärt? Mi is denn oaber inschoaten, dat hüm dat Amt joa woll wägen sien langjöärich Parteibook toschoaben worden is. Köänen kann he dat Staddregeern näämich nich. Mi is dor ok noch een ollen Geschicht infallen, de in mien Jungmannstied as Verkloaren van een Oart van Mannslüüverstand an de Krööchdischken langsleep:

„Eberhard – so harn sien Ollen hum nöömt – har all as lütten Büdel veel Spoaß an d’ Autofoahren. Sien Voader har hüm all een Seepenkist trechtklütert, as de Jung man jüüst van allennich sien Büksen drööchhollen kunn. Eberhard wur nu mit de Tied grötter un öller – ov he dorbi ok klööker worden is, dat steit nargendwons schrääven. Sien Autoverrücktheit, de wee up jederfall mitwussen, un so har man hüm eenes gooden Doachs anboaden, doch Rällys to foahren. Eberhard mook joa niks leever as dat un klauter ok glieks to de eerste Foahrt in een Blikkern Kist van Rennauto. De Foahn geit hoch – Eberhard lächt een furiosen Start hen – mit Hannen un Footen is he an Waarken, so dat dat Deert jümmers flinker word. As de Tachonoadel all een Stükkji boaben de hunnerdfüfftich is, givt dat een Gewaltskroak, un de Foahrt is to Ennen. Sowat kann d’ gääven. Dat Foahrtüüchs word in d’ Waarkstää upklütert un Eberhard geit wäär up de Stroat. Noa een körten Tied bi hunnerdfüfftich dat sülvige Mallör – nochens Waarkstää, nochens an de Startlini – nochens dat sülvige Spill. Nu kann de Boas oaber nich mehr an sükk hollen un will van Eberhard weeten, wu sowat geböören kann un wu he denn so tokeer geit, wenner he loslächt. Eberhard kikkt hüm plietsch an un schküddelt binnerwendich sien Köäsel över so een dösige Froach. Antern moot he oaber nu jao – mach hüm de Froach ok noch so ballköppich vöörkoamen.

Bevöör he sien Boas denn up de dusselige Froach antert, kikkt he noch ähm gau in d’ Speegel – schlikkt sükk de Fingers natt – strikkt sükk dormit sien Hoar gliemich – lukkt sükk de Kroach liek, un denn: ‚Joaman, weets du, Boas – ikk drei to eers de Schlöädel rüm – wenner ikk denn hör, dat de Maschin löpt, denn gääv ikk Gas un foahr in d’ eerst Gaang los – bi veertich denn in d’ tweeten – bi söämszich in daarten – bi hunnerdtein in d’ veerten un bi hunnerdfüfftich schkalt ikk denn up „R“ as Rälly – joa, un jüüst in disse Momang flücht mi doch verrafftich jedermoal de Maschin üm de Oohrn.' — Eberhard hett in disse Firmoa nümms mehr achter irgendeen Stüür loaten.“

Kiek, un so kummt mi dat hier in Willemshoaben vöör – de Burmester kricht stilkens groode Foahrtüüchs anboaden – un nettegroad dat he achtert Stüür sitt un is dormit losjükelt, flücht hüm ok all de Maschin üm de Ohrn. Wat ikk dormit beliekteeken will, is, dat hier in Willemshoaben een groodet Industrievöörhoaben noa dat anner in de Büks geit un de Staddregeern nich dorachterkummt, wu see van d’ Kapitoal vergöäkelt ward un so lichtfardich de Kommuni an de Grund brengt. Un ov de Minschen in Staddje nu endlich upwoaken ov ok nich – denn lütten Eberhard is dat mittlerwiel schietengoal. He vertrekkt sükk överd Joahr noa wonsanners up d’ Ollendeel un grient sükk eens – denn dat, dat kann he.


23.7.10 Dat Wulff’sche Kukkukksei…

De Neddersassisch Halfmoandministerin Özkan hett sükk noa de dösige Krüüzattakke to Anfangs van hör Boantje in Hannower nu wat Neeäs infallen loaten – ov is hör dat ut Ankara infallen worden? Een Oart van öpentlich up een Soak inschwörn givt dat joa bi us in Düütschland ok noch, ovwoll man sükk dor ok froagen kunn, ov dat nödich deit – de Suldoatenvereidigung. Nu will oaber de Avkoatin mit de Koran in d’ Kopp, de denn Neddersassenwulff us joa noch ähm flink in d’ Taaschke stoppt hett, bevör he sükk noa Bellewü verkrömmelt hett, dat sülvige Spill mit de Medien in d’ Land avtrekken. De Zeitungslüü schöält sükk öpentlich henstellen un een Dekret ünnerteeken, noa dat see blods noch so schrieven, as de türkischstäävich Avkoatin dat vöörgivt. Allwäär kummt Ankara mit sien Erdogans us een Stükkji nörder.

Wenner dat so widergeit, denn köänt wi bold in een poar Minüten to Foot noa d’ Bosporus henstappen – denn is dat nämich gannich mehr de Froach, ov de Türkei in de Eu upnoahmen warden schall, wiel Düütschland denn eder to een türkisch Provinzi worden is un us Froonslüü blods noch in düster Kleedoasch un Schleier rümlopen dürsen. Ikk moot särgen, mi grääst dorföör un ikk bün an hen- un heröverlärgen, ov man dat Halvmoandwichtje nich denn Wulff noa Berlin achteranstüüren kunn, denn dor in Krüüzbarch ov in Wedding wüür see doch tominnst nich mehr upfallen.


18.7.10 De Sehnsucht, de is dat in schküld...

Vöörmörgens üm nägenüürfüfftein hevv ikk twiefelt – nä nää, nich an mien eegen Denken, ovwoll mi dat ok woll foaker genooch ünnerkummt.

Vöörmörgens hevv ikk an de Glooven, an dat Särgen un wiers ok an de Verstand van een Mannsbild twiefelt, van de ikk eelich van sien Boahntje her wat anners verwacht har.


Sehnsucht na Geld is Sehnsucht na Sekerheit...

In de Sönndachskaarkenbidrach up NDR Neddersassen stunn vandoach dat BP-Spill üm dat Geböören in d’ mexikoansch Gulfregion in d’ Lücht. Van de katholsch Kaarkensiet anter vandoach de Hannöversch Propst un Hildesheimer Domkapitular Marten Tenge up de Roadioschnakkerin hör Froagen to de gröttste un gräsichste bit nu in d’ Eerdenloop dör Minschendoon inszeneerte Katastroof. De Amibomben up Hiroshima un Nagasaki in fiefunveertich sünd dortägen eder een Fleegenschäät up een Conteenerschkipp.

De Gottsdeener hett een büld gries Wulkches dorherkauelt – oaber dat weet joa mittlerwiel de Döäsichste in d’ Land, dat van Kaarkensiet keen schiered Word ni nich to hörn is. Peerd un Rieder köänt ov dröfft de Kaarkenverträäder bi us in Land schiens nich nöämen. Dat Leechwoater vöörmörgens ut de Probst sien Halsgatt, dat hevv ikk joa noch verknusen kunnt – oaber sien Resümee, dat hett mi denn doch an sien kloaren Verstand un villicht ok an sien Goodoardichkeit twiefeln loaten.


...is Bang vör't Leven. Jesus seggt: "In de Welt sünd ji bang, aver ik heff de Welt överwunnen!" Un so ook de Gier. Darvun sächt de Kaarkenmann nix

Sächt he an d’ Ennen van de Schnakkeree doch verrafftich (un dat ok noch soo luut, dat de Minschen dat in d’ heele Land hören köänt), dat wi mit sükkse Katastrofen in alle Tokunft lääven mooten, wiel – un nu kimmt dat, wat mi an de Grund brocht hett – wiel so een Doon sien Wuddels in de stoadige „Sehnsucht nach Geld und Reichtum“ hett. Woarüm kunn de Schwaartkiddel dor nich eenmoal dat Deert bi de Noam nöömen un särgen, dat de Gier noa Riekdoom un Macht de Minschen dorto drifft? Wenner he so veel Kuroasch wiest har, denn har ikk hüm aal sien anner Kauelee lichten Haartens vergääven kunnt.


15.7.10 Well hett denn nu mehr Löägens vertellt…?

Woarüm faangt Froo Merkel nu an, noa Hanne Kraft öäpenlich mit Schiet to schmieten un hör Wordenbräkeree un Löägenhaftichkeit vöörtoschmieten? Up dat Rebett hett see doch de Nöäs wiet vöörn. Ov is de Hambörger Deern ut Meckelborch baang, hör Maskeroad verlüstich to goahn? Dat brukt see joa eelich gannich, de Pastersdochter, de in d’ SED-Stoat – in de hör Voader Horst Kaßner veerunfüfftich as Gottskeerl mit sien Famili röverwesselt is, wiel he doch woll verrafftich de Spitzboart Walter Ulbrich föör Jesus ankääken hett – so wunnerboar up de hoochst Baargen van Weeten un Gesellschkupp klautert is. Oahn bi de Klauteree ünnerwäägens ok nich eenmoal uttoglieden un sükk nichmoal denn lüttsten Schkraam to hoalen.


Wat de CDU von sik meent...

Hett see villicht gannich wußt, de Deern, in wat föör een Budel see dor upwussen is? Hett see de Hörns up Ulbrichts ov Honeckers Kopp nich sehn kunnt – ov hett see de nich sehn wullt? Villicht hett de unschüllich Deern joa ok gannich mitkräägen, dat van de särßtein Milljonen Landlüü de meesten as achter d’ Kaschott läävt hevvt, denn hör Pastervoader nööm joa twee Bensinkutschen sien eegen un kunn mit sien Famili överall in de Welt henreisen. De lütji Angela Doro Kaßner hett joa ni nich wat lieden mußt in hör Läävenstied bit nägenteinhunnerdnägenuntachentich – sünners nich as büpperste Schnakkerin van d’ FDJ, so as dat Jungvolk van d’ SED heeten hett, de see bit an d’ Ennen van de Düwelsstoat ut Stiekelwier un Tuchthuusmüüren wäsen is. Kört vöördem in de Tied wee dat noch dat Führerjungvolk. Wenner see in de Tied all läävt har, denn wee see säker Baldur van Schirachs Tipmamsell wäst.


...un wat de NRW-SPD nu dorto seggt (Bild: SPD NRW)

Ov hett see Baang, dat de Biller un de Berichten över Angela Dorothea Kaßner/Merkel ut de Stoatsäkerheitsmeershopen oapenkünnich worden? De westdüütsch Roadiodokumentatschon över sükk, de hett see joa noch anholln kunnt, netso as see de Biller tilgen loaten hett, up de see as Uppasserin vöör Robert Havemanns Huus to sehn wee – nu wasst hör oaber ut Düsseldörp een Tägenpart to, de see man nich noa Merkelmaneer so eenfach achterrükks feustern kann – as see dat mit een büld Mannslüü ut hör Krüüzvereen all moakt hett. Un noa Bellevü kann see dat Kraftpaket ut NRW ok nich mehr ovschuuven – in dat Schlött dor hett see joa all de hör binnerwendich gefaarlichwardenden Neddersassenwulff hen entsörgt. Ovwoll de ut sien Neddersassenpräsidententied so veel Schiet an d’ Hakken hett, dat bi jeder van sien Stappen dör dat Berliner Schlött twee Froolüü mit Emmer und Feidel achter hüm ankleien mooten, üm de Spor van sien Gesetzesbräkeree wächtowischken.

De bringt hör dor nu oaber ok niks mehr, denn de Gesetzen, de he noa de Deern hör Anwiesen ovteeken schull, de Gesetzen kricht he nu gannich mehr in d’ Füüsten, wiel vöördem in Düsseldörp een Kraft in de Speeken gript un de blau-geele Krüdelkoar in Berlin – mit de beid Süstern up d’ Bukk – anhollen deit.


14.7.10 Is us Modersproak wüggelk van eergüstern?

Wenn dat vandoach üm us Modersproak geit, verwachten de Minschen ton gröttsten Deel een bietji verschroaben un knustich Charakterkoppen as Schrievers un Schnakkers. Well mit Plattdüütsch buten de Dör van sien eegen Koamer geit, de moot sükk foaken so gääven, as wenn he nich heel dääch is.

Denn – Plattdüütsch is doch wat van Güstern. Well Plattdüütsch as sien Sproak ankikkt, de kricht mennichmoal blods Bott up de Büün, wenner man hüm ansehn kann, dat de Mester in d’ School dat düchdich stuur mit hum har. Dat is bi de meesten, de Platt schnakken, wiers nich so – un bi de, de mit Plattdüütsch noa buten goahn, all gannich.

Dat Leege doaran is blods, dat een büld Plattschnakkers un -Schrievers sükk dornoa gääven, um överhaupts een bietji Bott up de Büün to kriegen. "Einfältig, leicht zurückgeblieben und unbeholfen müssen die Figuren erscheinen – dann können wir sie einbauen", hett mi moal een sächt, de in de Medienwelt wat to särgen har. "Intelligenz und Zeitnähe ist auf dem Gebiet nicht gefragt."

Kiek, hevv ikk bi mi dorcht: nu weets du dat joa ok, un hevv mi to glieker Tied froacht, wat ikk mit mien Weeten denn nu anfangen kunn.

Leeve Lüü, de ji över de neemodsch ‚Medien’, as dat vandoach heet, regeert – pakkt jo kruuset Denken bi de Sied un loat mehr Plattdüütsch to. Ji schöält jo wunnern, wu de plattdüütsch Schrievers un Schnakkers up de Höächt van de neeä Tied sünd – ok wenn see ov un to in een stillen Stünn’n mit hör Mors bi Oma un Opa in d’ Sofa sitten, üm sükk van d’ Olldachsgedrüüs to verhoalen.


13.7.10 Dodsfaal Banter See

Wenner ikk nu schrieven wüür, dat mi dat Grääsen ankoamen is över dat Bild van de hülpslosige Seeschwoalfke in de Messelkuul Banter See, denn wüür ikk säker dat Föölen van een büld Minschen utdrükken. Bi mi wee dat oaber keen Grääsen, wat ikk spöört hevv – bi mi we dat de blengerige Brast, de sükk in mi breetmook.

Dat, wat in Willemshoaben so ovgeit, dat verfäärt mi all laang nich mehr.

Ton Gooden wee dat in mien Geburtsstaddje noch ni nich bestäelt. Wenner dat de Minschen in d’ Kuntrei verrafftich wertschkupplich moal een bietji bäter gung, denn regeer de Düwel dat Land.


Un nu späält se ok noch "Golf von Mexiko"! Blods mit Algen, köönt sik wohl keen Ööl leisten! — Klick op to'n Vergröttern!

Doran hett sükk dör de Tieden niks ännert. Well wat anners vertellt, de hett sien Mors ni ut de Richt dreit un jümmers blods van een waarmen Stool ut in de Welt rutkiest. He hett jümmers blods een Siet van dat Geböören mitkräägen.

Dat keen Upgielen tägen een unfähigen Kommuniregeern dör de etableerden Drukkbloaden geit – dat is dat wat mi grääsen moakt. Mit Leevdeeneree tägenöver de Särgenslüü hett mien Grootvoader dat vöörtieds moal beteekend.

Wenner de Schrievers bi de insäten Bladdjes een bietji mehr Moot un een bietji minner Angsthaftichkeit tägenöver de Lüü, de dat Heft in hör Hannen hollen, wiesen wüürn – denn har sükk in Schliektau wiers so mennich wat anners in d’ Richt gääven, un mit Säkerheit leep up Stünns ok een büld Geböören de anner Kant an. Denn wüürn ok de Minschen, de dat Waark mit anner, mit kloare Oogen bekieken un beliekteeken, nich stiäl as Miesmoaker, as Pessimisten un Kauelmorsen beteekend.

N’türlich givt dat hier in d’ Kuntrei as annerswons ok Kreaturn, de van hör Boantje Miesmoakers mit veel Stroh in d’ Kopp sünd. De Tall is oaber liekers so minn – de kannst tomeest an een Hand ovtelln. Een Gemeendschkupp, in de allens lieklang löpt, de kann disse Handvull jümmers licht verknusen.

In mien Denken dreit sükk doch verrafftich dat Vermooden, dat de Willemshoabener Verwaltungsboas in Noaifern van de oamerikoansch Buntje föör Zeitungsschriever un Knipser een Bannkring üm dat Banter Woater trukken hett un bi gallerige Stroafen dat Doröver-Schrieven un Billermoaken verboaden hett. Free noa dat Särgen: Wat ikk nich will, dat een wat sücht, dat dröfft ok nich wiest worden.

Van de Dodes- un Schwangsaarbeitsloagers in een unseligen Tied wee in de Bladdjes in Land ok niks to sehn un to lääsen.


11.7.10 Blods keen Aarfen tellen, bitte!

Wat beschikken de eelich, de Stoatsdeener, wenner see nich jüüst up Tuur sünd? So mutt ikk eenfach moal van de anner Kant her froagen un meen dormit de, de bi d’ Stoat an d’ Titt suugen – oaber man blods de, de an de Suugers mit dat groode Lokk hangen, so as de Reggern un hör Ministerioalen, de Parlamentarier un aal de, de van d’ Footvolk wählt sünd, üm Volksintressen to verträäden un to woahren. Man troot sükk joa gannich, to vertellen, wat de an Doalers verjükeln, wenner see mit een vöörschoaben Bewennt up Belüstigungsreis dwarß üm de Eer goaht. Veerhunnerd Reisen sünd dat in de eerste Joahreshälften allennich in dat Rebett Bundsdach all wäst. De Doalers, de föör sowat dat heele Joahr rekken schulln, de sünd noa de halvige Tied all dör de Schößsteen floagen. Hoast veer Milljonen Euros hevvt see all dordörneit. Dat is oaber joa blossich de Spütz van de Iisbarch; dat meeste Gedoo dükert joa in schedderich Woater, in dat man niks sehn kann – un wenner man dor boaben an röört, denn faangt dat gräsich an to rüüken as ut een Jauchebakk. In een bekenndet Sönndachsbladdje hett vandoch een Hahne schrääven, dat doch nümms bi de Kösten föör de Merkelsche Belüstigungsflegeree – ton Bispill de in d’ süüdersche Oafrika to dat Footballspill Düütschland tägen de spoanschen Iberier – anfangen schull Aarfen to tellen.

Ikk will hör dat Interesse an de Ballträderee joa gannich ovsprääken – dor verwaarmen sükk joa ok noch een büld anner Minschen föör – blods, denn schull see – ok so as de büld annern – in hör eegen Knipke griepen un dat van hör Verdennst betohlen. Föör dat, wat de Merkelsche Duumendrükkerfleegeree de Stoat wäär köst hett – föör de Doalers harn säker duusende Kinners, de nu in de School koamt, häntich goode Schoolböker kriegen kunnt.


5.7.10 Eenhunnerdveertichjoahr Willemshoaben – Hillich Lund

Föör de Tiedenloop is so veel Tied joaman minner as een Fleegenschäät – föör de Damperlini Kaisershoaben – Hillich Lund is dat dortägen een heelen Törn Lääven – moal mit Juchheien behungen, moal mit Deepgang in de Büx – so as dat nettogroad wäär is. Ikk kann mi good besinnen, dat wi bannich stollt weesen up dat moie Schkipp, dat schmörgens un oabends an us Kinnerparadies vöör de Voslapper Diek vörbitrukk. De Koptein an Bord kennden wi – de woahn bi us up d’ Noaberschkupp, un doarüm tuter he föör us Kinner extroa tweemoal mit sien grooden Piep. Dat wee us Schkipp – liekers ov de schmukke Deern in dat witte Kleed nu “Arngast” un “Kehrwieder” ov “Rüstringen” un “Wilhelmshoaben” heeten hett. Mit de Iiserboahn un noaderhand mit Onibussen keemen de Minschen van överall her ut dat Binnerland, üm van Willemshoaben ut noa dat rode Eiland dor in de hooge See to schkippern. Föör de Minschen domoals wee dat een lütten Krüüzfoahrt – so as dat föör de översatten Minschen vandoach een Schkippsreis noa de Malediven is. De heele Footballmannschkupp van Bern 1954 seegen wi bi us an Diek vöörbidampen, wenner see up Hillich Lund doalseilten, üm Tabak, Schlukk un Botter billich up de Spritfelsen intokopen.

Ut jeder grötter Hoaben an de Noordseeküst gungen Schkeepen Kurs up Hillich Lund – oaber van nargends so froo un noa nargends wäär so loat retuur as de Willemshoabener Dampers. Över de Tieden stunnen de Stadtregeern vull achter de Schkippslini – un över de Tieden leep dat allns good. Dat leep solaang good, bit man sükk in d’ in Schliektau in d’ Roathuus de Verandworden föör de Damperlini as Schnött van de Nöäs ovwischk hett.

Van dor an gung dat mit de Hillich-Lund-Lini barchdoahl. Ich seech up Stünnds nümms, de wüggelk willens is, dor wat an to ännern. Nich bi de Eemslüü un nich bi de Frisialüü, nich bi de Willemshobener un nich bi de Hillichlunner. Mit so een all hoast utmustert Plattboddenschkipp – wor man up Achterdekk de heele Foahrt mit Dieselrook ut de Schlööt inpüstert word – mit so een Schkaa van Boadgastendamper, as dor nu up de Lini insett ward, kann man Minschen nich nöögen, noa dat roode Eiland to schkippern. Ikk seech dat Waark Hillichlundlini all noa de Elw un noa de Holsteener Kant hendrieven. Dormit is Willemshoaben as Kaisershoaben denn wäär een Stükkji van sükk sülvst verlüstich goahn.


4.7.10 Mi is een Lucht upgoahn …

Ikk hevv mi de heele letzde Wääken mien Köäsel tweibroaken, wu dat angoahn kann, dat een Avkoat, de sien Läävdach blods dornoa kääken hett, wu he sien eegen Macht vergröttern kann – wu de tomoal up een Stool to sitten goahn will, van de ut he blods noch plietsch in de Welt kiesen un villicht ov un to moal een bietji schlau schnakken kann. So recht kunn ikk dor eenfach nich up koamen – bit mi tomoal de Schööklappen van de Oogen full’n – so as wenner in een düster Koamer well dat Lucht andreit.

Dat hett mit Doalers to doon – mit een Hüpen Doalers hett dat to doon. Aal de Spillkroameree, mit de he sükk bit nu ovgääven hett, de wee hüm wiers to unsäker, un de Room, de he dorbi ovscheppen kunn, nich fett genuch.

Ikk glööv hoast gannich moal, dat he dor van sülven achterkoamen is, denn Froonslüü, sünners wenner see noch wat jünger sünd, de hollen joa foaken fünsch veel van Säkerheit – tja, un de hett he nu joa, dor in Bellewü.

Bi aal de anner Spiegöäkenkroam, wat he bit ton daartichsten Juni drääven hett, har he elker Dach achtern rünnerfallen un sükk dorbi sien Karrieer brääken kunnt – sünners he to een heel büld Undöäch bi Banken un Justizia in Neddersassen tominnst schweegen hett. Ikk denk dor tovörderst an dat “Sondergesetz” Paragroaf 16/2 föör de LzO van Juni 1933, so as de Ollnbörger Gerichtspräses dat nöömt hett.

Dor hett de nu Bundspräsident oaber joa niks mehr mit an d’ Hoot. He is joa föör sien hannoversch dorföör Instoahnmooten utneit un glöövt doch verrafftich, dat man hüm föör sien Doon van vöördem nich mehr an d’ Schlaffittchen kriegen kann, wiel he joa ünner Moder Merkels Rokk kroapen is.

Najoa – dat is ok liekers. Ikk glööv oaber nu tominnst to weeten, woarüm he dor in Schuul kroapen is: De Doalers hevvt dat moakt, blossich de Doalers – denn wekker Keerl, de sien Läävdach van d’ Stoat alimenteert worden is, wiel he van d’ Schoolbankwäch in de Politik goahn is, hett in d’ Öller van eenunfüfftich (51) all de Säkerheit, dat he bit to sien Dod elker Moant över särßteindusendfiefhunnerd Euro (33dusend Düütsch Mark verkloart dat noch bäter) Renten van d’ Stoat in d’ Mors schoaben kricht? “Ehrensold” nöömt see dat vöörnääm – ovwoll dat doch eelich blods Sold föör Suldoatens givt, de, wenner dat wääsen moot, sükk nich schöen, hör Lääven föör d’ Volk intosetten.

Eens is nu joa wiers – wi in Neddersassen sünd hüm los – ovwoll ikk – un säker nich ikk allenich – mi dat eelich een bääten anners utmoalt har. Ikk har hüm to sien Neddersassentied noch allsto geern föör Gericht stoahn sehn.


30.6.10 Spillwaark...

Football regeert up Stünn'ns de Welt. Schall us tominnst globen moakt wurden. Football as Religion.

De Kaarken föör disse Glooven hevvt een grööne Footdeel un dat Krüüz is rund. Ikk – mit mien lütten unkünnigen Kopp – meen bit nu, dat Footbaal een Spill is – un Regeern un Glooven een eernsthaftigen Soak, de anner Büünen hevvt. Schienboar moot ikk – un villicht ok een büld anner Minschen – ümdenken. Näämst mennich Bladdje in d' Hand, lopen di Worden tomööt –– mi kummt dat Grääsen an, wenn ikk sowat lääs.

Dor word van Plattmoaken schrääven – dorvan, dat man de heele Mannschkupp to'n Frööstükk verteern will – ov de Skalpe will man sükk hoalen. De een ov anner schall sogoar de Gägenpart ut de Büksen scheeten.

Dat flücht een up de eerste Siet tomööt – as wenn d' Afghoanistan, Neujork, Irak, Pakistan, Indien, de Rassenkreech in Afrikoa, de Globenshauereen in dat ingelsche Eierland, dat schwaartgeele Aarmlüüschlachten hier bi us un aal dat anner blöderk Spillwaark nie nich gäven hett.

Binnen in d' Bladdje steit denn – ganz lütt un ünnern –, dat man Kinner keen Speeltüch in d' Hannen gääven schall, wat ok blods so utsücht as Kreechs-Handwarkstüüch, wiel – dat kunn de Kinner woll to Gewalt anholln.

Hört de Football ok dorto? Spillwaark un sükk höögen, dat hört tosoamen – van sükk höögen kanns niks in de Gesichten sehn, wenn in dat wiede Rund tweeuntwintich Kerls achter dat Ledder anjoagen.

Man sücht an de Ballträders, wo dat Denken anners worden is – de Tieden mit oapen Gesichters un juchhein, wenn irgendwat good lopen wee, de sünd vöörbi. Antrukken Aarms un Füüsten un bölken as van een Urvee sünd vandoach dat Teeken noa een gelungen Akschon. Dorbi kieken de Speelers foaken so veerkantich un grimieterk ut, dat man meent, man sücht een Äkschen-Spillwaark över de Vietnamkreech.

Ikk hevv een mallen Mütz up bi dat Denken, dat de Speelers ok so föölt.

Wat so mennicheen van de Ballträders ut sien Halsgatt lett, wenn he nich van Football schnakkt, brengt mi dat Schküddeln. Un an d' Kant van de Arenoa sitten Mannslüü mit gries Hoar un Noadelstriepenkleedoasch un schüppt de Pinunsen hen un her.

Dat dücht foaken so, as hukeln see aal mit'nanner in de Achterstuuv van een dartklassich Spelunke up Sankt Pauli – un sünd an Zokken, well dat gröttste Stükk van d' Schwien kricht.

Bevöör nu de een ov anner deep inoahmt un mi wat an d’ Kopp pusten deit: Ikk weet, ikk weet – ov un to wiest us de een ov anner Mannschkupp doch wat anners – un Bern 1954 kummt so nich wäär.


28.6.10 De Weltweertschkuppsgipfel in Kanadoa…

Nu hevvt see sükk wäär droapen, de politischen Schlauschnakkers ut twintich Kuntreien weltwiet. Ditmoal is dat Spektoakulum in Kanadoa, wiel man up disse Oart joa de Welt so moi up annerlüüts Kösten un so goalk kennenlieren kann.

Wat bi de Kauelee tüschen de Regeerungsbüppersten nu rutkoamen is, dat harn see in twee Minüten röädeln över Droaht netso good ovmoaken kunnt. Dat wee up jederfall een Ennen billger wäst. Dor is nämich ganniks bi rutkoamen, as eenzich een poar Biller föör de Kindskinner. Un sien Enkels de Gestalten, de dor tohoop koamen sünd, as Vöörbiller to wiesen, dat schull man sükk wiers verkniepen. De Lütten kunnen woll föör hör Lääven een Schkoa dorvan wächkriegen. Un wenner us Enkels denn moal groot sünd, denn kunnen see disse Minschen woll ton Düwel wünschen – vanwägens dat Elend, wat disse Politikers up de Eer un in de Welt anricht hevvt. Un överhaupts – mit sükkse Gesichten, as de dor to sehn wääsen, hett man us in use Kinnertied düchdich Angst injocht.

Mientwägen köänt de Marionetten joa ok so veel Theoater speelen, as see willt – blods dat see dordör son Masse Geld verkleien, wat nich hör eegens is, dat moakt mi so füünsch up disse Kreaturen. Woarüm givt dat nich een luuden Bölk dortägen – van keen Kant? Dat Schmeerentheoater dor in Kanadoa hett joa ok blods elker Minüt, de versträken is, tweehunnerddusend Euros (400.000 Marken) upfrääten. Elker Minüt.

Dat sünd in dree Doagen över een Milljarde Euros. Minsch kann sükk dat joa gannich vöörstell’n: Över Dusend moal een Milljon Euro – un dat föör dree Doach dösich Kauelee, de niks, oaber ok ganniks inbrocht hett.

Ikk denk mennichmoal, ov sükk de Merkel nich schoamt, wär noa Düütschland trüchtokoamen? Nee, dat deit see woll nich, de Pasterschdochter, dorto muß see nämich een Geweeten hemm’n – oaber villicht kummt hör dor moal so bietji van an, wenner see irgendwons up de Eer schmachtich Kinners in de Oogen kikkt.


27.6.10 Dat givt nu doch keen Fischk in Ölich...

Dat is nu joa gau in d’ Richt sett worden, dat Gedoo mit BP un BP – dat Waark mit de British Petrol Sponsoring un de Bunds-Präsidenten Sömmerfierderee.

Sien Schrieveree doröver kunn he sükk wüggelk spoaren – so mach de een ov anner nu woll denken. Dat hevv ikk mi ok dör de Kopp goahn loaten un ikk wüür dat wiers ok doon – wenner mi dat nich to deep seet – dat mit de Betoahleree dör de Wertschkupp. Wenner dor nich dit Joahr nu jüüst de schmeerölige Röäk van de Keuniginnenölichgesellschkupp British Petrol anhung, denn har dat eenfach Volk joa gannich to weeten kräägen, well Joahr föör Joahr de Sömmerbelüstigung dor in d’ Tuun van Bellevü betoalt.


BP för BP!

Spigöäkenkroam föör över 5000 Lüü ut Düütschland, de doch niks anners dorvan hevvt, as dat see up annerlüüds Kösten een poar Stünnen moal reschkoapen äten un drinken köänt. Ikk much doröver wärden, dat nich een ünner dat nööchte Volk is, de weet wat Schmacht un Dörst heeten deit – dat nich een dorbi is, de allmoal spöärt hettt, wu säär Schmacht un Dörst doon kann – dat nich een ünner dat Drufel Gasten is, de allmoal spöärt hett, wu säär een Moder dat Weeten deit, wenner see hör Kinner nich sattfuttern kann. För de Doalers, de dor föör de 5000 Gasten dor an d’ 2ten Julei utgääven ward, dor kunnen 5000 schmachtich Kinner säker een Joahr good van lääven.

Dor schull de neeä Bundspräsident – liekers wu he denn an dissen Dach ok heeten deit – moal över noadenken.


21.6.10 Arme Margot Käßmann!

Eelich kann see een blods noch duur’n, dat Wicht… See kann dat nich loaten, de Deern. Annern weesen blied, wenner noa so een Undöäch as een nachtigen Spritfoahrt sinnich Gröönte över de Soak wassen wüür und de Lüü dor nich mehr över schnakken deen – nich so Käßmanns Margot. See hollt dat Besinnen an hör Duunfoahrt nich blods moi woak – näää, see pakkt nu in d’ „Speegel“ noch een boaben up. As ikk in de Oogen kräägen hevv, wat dor as Uphanger drükkt worden is, dor bün ikk wüggelk un verrafftich van d’ Gloven ovfallen. Mien Heergott mach mi dat noasehn.

„Ich habe keinen Arbeitsplatz, ich habe keine Wohnung, jetzt ist auch noch meine jüngste Tochter ausgezogen, ich werde ohne Familie irgendwo neu anfangen.“

Mit dissed Särgen mutt dat Froominsch doch dat letzde Spierke Goodmeenen verspeelt hemm’n. See is jümmer noch as Pastersche bi de hannoversch Landeskark in Lohn un Brod – see hett een Woahnen (wu anners kann anners hör jüngste Dochter bi hör uttrekken?), see fluttert in d’ Harst föör veer Moant över dat groode Westenwoater as Gastschnakkerin an een Studeeranstalt. As man woll weet, is aal sowat mit nich minn Doalers behangen – un nu sächt see in d’ Speegel suwat.

Dat, wat see dor nu öäpentlich künnichmoakt hett, dat is een Beleidigung, een Verachtlichmoaken van aal de Minschen hier bi us un up de Eer, de niks antotrekken, de niks to bieten un de wüggelk keen Dakk boaben hör Kopp hevvt.

Margot Käßmann – du kannst in Tokunft noch so veel un verstännich över de Undöäch van us Gesellschkuppsfööhrung in de Welt rutpüüstern – glöven kann Di nümms mehr.


20.6.10 Well schmarotzt denn nu mehr …

… is dat de, de niks hett un jüüst so veel van d’ Gesellschkupp kricht, dat he nich verschmachten deit (dorvan lääven to köänen, dat seech nämich heel anners ut), ov is dat de, de föör sien Gedoo in de Sabbelbuud van Landdach Moant föör Moant (in Neddersassen tominnst) hoast ov noch wat över söbendusend (7000) Euro – veerteindusend Mark verkloart dat Bild jümmers noch bäter – in d’ Hals schmääten word? Dat schull sükk jedeen woll moal froagen.

Disse Barch Doalers is föör een Riech „Volksverträders“ schiens oaber nich genooch – see mooten noch nävenbi wat toverdeenen, wiel anners joa woll de Famili verschmachten wüür.

Ov un to kricht de Öäpenlichket denn jo ok van sükkse Gierlappens to weeten. So as nu van Gerd Will ut Nordhorn, de föör de Süpede in Landdach sitt, de to sien Vulltiedboantje in Hannower noch as Sekretär bi d’ IG Metall in Rheine knoien moot. In de letzde 5 Moanten hett he dat an 40 Doagen föör een poar Stünns doan. Elker Moant sünd dat 4 Doach – un dorföör betoalt hüm de schedderige Iisengewerkschkupp blossich 2300 Euro in d’ Moant (de Dennstwoagen up Gewerkschaftskösten, de bruk man joa nu wüggelk nich to rääken – dat sünd jao man blods een poar hunnerd lumpige Euros in d’ Moant).

Schoamen schullen de Gewerkschkuppsföörer sükk wat – een Minschke so uttobeuten. De Reinmoakerfroolüü kriegen bi de Gewerkschkupp doch säker tein moal soveel an Pinunsen in d’ Taaschke stoppt. Nu moal ehrlich – is disse Gerd Will nich to beduurn?

Is oaber annersrüm een Stoat, de tolett, dat Minschen, de an Stoats Tittbuddel hangen (dor is tüschen Minschen in Hartz IV un de Volksverträders joa keen Ünnerscheed – de suugen joa aal an de sülvige Titt), de een sükk fettsuupen kann un de anner blods een poar Drüppje kricht, eelich een gooden Moder? (Ikk wull eers schrieven „Voader“ – oaber Mannslüü hevvt joa keen Böst, de Melk givt.)


15.6.10 Nu geiht us een Lucht up!

Van aal de Regeern ut Kuntreien, de an d’ Hindukusch wehrmachtspräsent sünd, hett man van de eerste Momang bit nu to hören kräägen: Wi mooten dor Suldoatens insatten, wiel wi dor use Freeheit verteidigen mooten. Ikk hör de düütsch domoalich Kreechsminister – mit Piep in d’ Bekk up sien Rokkermaschin sittend – noch groodmuulig dissed Särgen kaueln. Un so gung dat denn man Hopplahopp un Strukkizukki, un de düütsch Wehrmacht kann ok in Afghanistoan wiesen, wat see kann. Up jederfall is see dorbi, see speelt nu mit in dat Konzert – ok wenner de Melodei sükk gräsich anhört. Dat moakt oaber joa niks – well dat Gejauel un Gelaarm nich hörn mach, de kann sükk joa wat in de Oorn stoppen. Dat heele Gedoo is joa föör use Freeheit. Dor speelen doch de poar doden düütschen Suldoaten överhaupts keen Rull. Up de Stroaten allennich in Düütschland koamt doch een büld mehr Minschen to Dod – un nümms fördert dorüm, dat de Verkeer ovschafft warden schall.

Dorto faalt mi nettegroad een döäsigen Spröäk in: ‘Wer schön sein will, der muss leiden’ – disse Spröäk hett woarschiens een van de eersten Liftingdokters in de Welt bröcht. Ikk weet, ikk weet – disse Vergliek is dösich ... doch is he wüggelk so dösich, as dat up dat eerste Kieken lett?

Wenner wi hier in Düütschland free sien willt, denn mooten wi an d’ Hindukusch lieden – dat, un so wull de piepenschmökende Kreechsminister de Minschen dat doch verkloaren – ov hett een van de Ministroabeln – jawoll, jüüst de, de sülvst mit hör Mors in de Drööchte un de Waarmte hukeln – nich noch sächt: ‘Wo gehobelt wird, da fallen Späne?’

Un wat weeten wi nu, woarüm de Billy-Jenkins-Kopien van d’ Potomäkriver de heelen Verbundnatschon’n in dit Gemengsel rintrukken hevvt? An d’ Hindukusch sünd de Doalers in de Grund stoapelt – man moot hör blods utgroaven. Dat geit üm de Schatzen ut de Eer – un dat in sükkse Bülten, dat woll sülven de Oantenhusener Dagobert Dukk dat Krüllern in de Oogen kräägen har. Dat geit nämich üm Billjonen van Doalers. Un nu säch mi nümms, dor hevvt de Frünnen van d’ Günntsiet dat Westenwoater niks van wußt, as see dat blöderk Spill to Gaang brocht hevvt. Föör Doalers hevvt de US-Regeern bit nu noch allens moakt. Kiekt man blossich ähm mit oapen Oogen an de Geschicht bilangs – denn kann jo nämich heel flink de Idee in d’ Kopp scheeten, dat beid Torns in Neuyork ok blods een Pries wäst sünd.


13.6.10 Litt Düütschland an een gäälen Süük?

Is dat Gefööl föör dat, wat man nich doon ov — wenn man dat denn allmoal doan hett — bäter loaten schull, bi us in Düütschland heel un dall verlüstich goahn, ov hevvt wi Düütschen dat ni nich käent?

Dat schoot mi so dör mien Sinnen, as mi dat Beliekteeken över d’ Inlopen van d’ Fregatte "Emden" ut us Mörgenbladdje in d’ Ooch full. De heele Manschkupp wee an Dekk anträden – un aal harn se sükk de gääle Schleuf an d’ Böst takkert – ut Soldarität mit de Kamroadens in Afghoanistan, so heet dat.


Dat böse Gääl

Geel is doch eelich een moien Klöär – wenner dat nich jüüst Kattschietgääl is; woarüm bruken de Düütschen dat jümmers, üm wat Gräsichs dormit to beteeken? Wenn in Düütschland een gääled Teeken irgendwons updüükt, denn weet man furrs, dor is niks Moies dorachter.

De gääle Fieftakkensteern ut de duusend Joahr Grootdüütschland (de Ünnernäämer, de domoals de Steerns produzeert hett, de hett sükk ok wall een Lokk in d’ Mors dormit verdeent), de Gäälkrüüz-Loagers in d’ bruune Düütschland (us Ollen lustern jümmers eerst noa aal Kanten, ov ok nümms verkeerdet tohörn de, wenner see dat Word “Gelbkreuzlager” över de Tung brorgen), de gääle dree Flöägels, de föör aal dat woahrschoon, wat mit Dodsstroahlen to doon hett, dat gääle Aarmdook mit de dree schwaart Stippen, dat jedeneen wiest, dor kann een nich kieken – un nu een gäälen Schleuf (hier is dat sogoar een Froominsch, de dormit de Doalers in hör Kass scheppen deit) as Mootmoaker föör de Mannslüüd (Froolüü mit Scheetisens in d’ Füüsten givt dat joa middelwiel ok), de in d’ Feld sünd.


Dat gode Gääl

Wenn ikk seech, woföör de Faarf Gääl överall insett word, denn kann ikk mi bold nich mehr an de moie Bewennt van disse Klöär höögen. De Sünnschien, de Botterbloomen, de Sünnenblöömen, de Bottervoagels, dat Eigääl as Lääven – wat is dat tägen aal de Teekens van Dod, van Minschenverachtung, van Gefoahr un Kreechsgedoo? Ikk kann mi nich helpen – oaber ikk seech bi aal dat veele Gääl in Düütschland bold blods noch Schwaart.


8.6.10 Probelirgen


Mal probelirgen?
Vöör Dach un Dau pingel vöörmörgens bi mi dat Schnakkfatt – na ja … sooo froo wee dat nu ok wäär nich. Mennichmoal överdriev ikk dat in mien Vertelleree ok woll een bietji. Ikk har tominnst all mien Frööstükksei up de rechte Padd brocht, as dat Deert an to jüdeln fung. Ikk hevv furss noa de Schnakknoaken greepen, üm de Radetzkymarsch ovtostellen, de mi een frünnelken Tiedgenossen annerletzt as Melodei dor upspeelt hett. Dat har anners nämich good angoahn kunnt, dat us Noabers mit Kind un Kägel noa buten steustert ween, wiel see meenen, dat dor Muskanten van d’ Militär bi us dör de Stroaten trukken, üm villicht Suldoaten föör de Insatz in Afghoanistan antowarben. Man weet dat joa nich so nipp un nau, wu dat Volk up dat jüngste Doalerinspoaren van de schwaaartgäälen Berliners reageeren deit. Sünners wiel joa de Hartz-IV-Öllern dat Öllerngeld strääken ward – un vöör de Renten van disse Schmarotzers schall joa in de Rentenkass ok niks mehr an Bidrach inbetoahlt warden. Dat kunn man doch nu mit een Handgeld ut de Kreechskass utglieken, denn för Kreech un Finanzverbräkers sünd doch jümmers un alltied Doalers dor. Dat Bewennt har denn joa ok noch een anner Siet: Wenner de fuulen Hartz-IV-Lüü an de Front sünd, denn köänt see hier to Huus doch nich so veel Kinner tüügen – villicht ok gannskeen mehr – free noa dat Motto: Kinner tägen Eekenholltkisten.

Nu hett mi oaber dat politisch Ungedoo van de Regeerungssüstern dor in d’ Riekskuntrei heel un dall van mien eegentliched Vertellnwillen ovbrocht. Also, as ikk de Droaht van mien Akkerschnakker freeschkalt har, hör ikk de Stiäm van een mi good bekennt Froominsch – ikk mach nich särgen Frünndin, denn kunnen de Lüü woll glieks wäär wat Verkeerds denken. Noa tweemoal Moin un hen un her kreech ikk van hör to hörn, dat see mi blods ähm verklokfideln wull, dat see sükk mit hör Frünndin – de mit mi nu ok wäär good bekennt is – föör dree Doach noa Paderborn ton “Probewohnen” in een Karteer föör öller Minschkes up de Padd moaken de. Eersmoal har ikk stuuv een drööget Halsgatt van dit Künnichmoaken, wiel see mi tomoal irgendwons een Ennen wiesen de. Un denn schoot mi dör de Kopp, dat ikk joa ok all nich mehr to de Jüngsten hör – un dat ikk annerletzt doch son moien Kaarkhoff besöächt un dorcht har, dat ikk dor woll noa mien Avlääven bediekt warden much. Nu överläch ikk doch wüggelk, ov ikk mi an de beid Froolüü nich een Bispill an näämen schall un dor villicht ok allmoal dree Doagen “probelirgen” schull.


6.6.10 Dor is denn doch woll noch een Lucht to sehn…

Nu hevv ikk doch verrafftich Hoapnung, dat us Düütschland bold van een Süük leddich is – van dat schwaartgääle Ungedoo dor in d’ Riekskuntrei an de Spree. De annern Politikers in de anner Klöären hevvt joa in de verleeden Joahren ok wiers genooch Undöäch bi d’ Regeern moakt – dat will ikk överhaupts nich verkennen. Wat see nu noa de Schnellschöät van de beid schwaart/gäälen Regeerungssüsters oaber up de Disch pakkt hevvt, dat hett mi – un as dat so utsücht, ok een heel büld anner Minschen binner- un buterhalf de düütsch Grens – doch över de Moaten good tosächt.

Jochen Gauck as Tägenpart to de Avkoat Wulff ut Neddersassen, de siene Doagen bit nu allennich sien Politikerkarjeer in d’ Ooch hat hett, in d’ Spill to brengen – dat is all een „Hoot av!“ weert.

Jochen Gauck hett wat anners wiest – he hett handfast dorlächt un stilkens künnichmoakt, dat he eernsthaftich föör Minschlichkeit un Mitnanner inträäden deit. Dat schient hoast all so, dat Chrischan Wulff noa denn dartichsten Juni mit de Wulff, de he sükk mit sien Gesetzesbräkeree, mit dat up annerlüüts Kösten in d’ Paradeis fleegen, blods noch allenich rümlopen mutt. Ikk kann mi nich denken, dat he sükk noa so een Blamoasch wäär in Hannower in de Vöörsitterstool setten deit.


4.6.10 Keen Triumfeminat

Nu givt dat schiens in Berlin doch keen Froolüüdreegestirn an de Spitz. Nu is dat joa rut. De Pastorendochter ut de meckelborgsche Streesandbüss un hör Süster in d’ Butenamt Schwesterwelle hevvt sükk joa düchdich Meu geeven, de Minschen in d’ Land to verkloaren, wuso su un nich anners.

Woarüm de Deern mit de Keksdöös ünnerd Aarms nu nich mit hör groote Famili in dat moie Schlött mit de franzeusch Noam dor in d’ Riekskuntrei intrekken schall, dor hett liekers nümms wat van sächt. Ovwoll ikk doch to gern to weeten kräägen har, wat dor noa de Meenen van us Kanzlerin ov hör Butensüster tägensteit. Dat har doch ok aal veel eenfacher moakt. Bi d’ näächste Störkenbesöök in d’ Huus van der Leyen har see denn glieks sülven de präsidioale Poatenschaft övernähmen kunnt. Villicht hett de Beschluuters ok een bietji een schlechted Geweeten ploacht, dat see dat de heele Tied överdeeven harn mit dat Bejüdeln van de Albrecht Deern, wo good see doch allns ünner een Hoot kriegen dee – Famili un Karjeer. Mien Moder ton Bispill hett dat tominnst netsogood, wenn nich bäter ünner een Hoot krägen – Famili un Karjeer. Blods bi mien Moder – un bi Milljonen anner Froolüü in Düütschland – seech dat dorachter een heel bietji anners ut. De harn keen Keksdöös ünner d’ Aarms, in de see ringriepen kunnen, wenn een van de Kinners sää, Mama – ikk much so geern een Pony hemm’n. De harn keen Keksdöös ünnerd’ Aarms, in de see ringriepen kunnen, üm dat Schoolgeld un de Kledoasch föör de Kinner to betoahlen, wenner de dat Tüüchs in d’ Kopp harn, üm de hooge School to besöken. De harn keen Keksdöös ünner d’ Aarms, in de see ringriepen kunnen, wenner de Kinners Schmacht harn – näää, de harn blossich een Drufel Kinner mit kladderich Tüüchs an d’ Liev un keen Keerl, de hör bistoahn kunn, wiel he nämich ut dat gräsige Verdarben, in dat Minschen mit een Keksdöös ünner d’ Aarms dat Volk rindreeven harn, gannich ov halfdod un süük trüchkoamen weer. Up disse Oart aal de Froolüü, de Düütschland noa de Weltenbrand wäär upboot hevvt, noch mehr in de Mors to poasen – dat hevvt see sükk denn doch woll nich troot, de fienen Süstern dor an Regeerungsspütz. Süch, un doarüm hett sükk woahrschiens de Deern mit de Keksdöös ünner d’ Aarms to fröö up dat groode Schlött mit de franzeusch Noam dor in d’ Riekskuntrei hööcht.

De Neddersassen bruken nu joa oaber nich düll to weesen, dat de Deern ut Hannover nich in dat Schlött intrekken deit – wat dor nu bi rutkoamen is, dat is joa noch veel goaelker – de Neddersassen worden nu de Wulff los, de dat Land sükk lopen hett mit de Ministerpräsident sien Droomfleegeree. Sowat schall nu un in Tokunft woll nich mehr geböören, denn nu hett de Droomfleeger joa van Amts wägen jümmers de eerste Klass, wenner he up Reis geit. Blods mit dat Ünnerteeken van Gesetzen, de he denn noaderhand sülven wäär bräken will, dor schull he in Bellevue – wenner he denn dorhen ovschoaben ward – een heel bietji versichtiger weesen.


2.6.10 An de verkeerde Stää een rieten loaten...

Een Minsch hett sächt, ikk will nich mehr. Güstern wee he noch Herr Bundespräsident – vandoach is hee wäär Horst Köhler.

Geit dorüm de Welt ünner? Neee – denn har he all an d’ dartichsten Mai de Büngel henschmieten musst – denn har dat liekers angoahn kunnt. Wat he dor bi sien Speutervisit in d’ Bundswehrfeldloager an d’ Hindukusch as Särgen in de Welt loaten hett, dat har, wenner he dat in Hambörch, London ov Reykjavik künnichmoakt har, nümms van d’ Stool hauen – an minnsten hüm sülvst. Tein Minüten loater har dor nümms mehr över schnakkt. Oaber as dat nu moal so is mit dat Doon van us Minschen – wenn ikk bi frischken avlandigen Stiem boaben up de Diekskron düchdich een rieten loat, dor kehrt sükk nümms ok blods een Schäät an – mach an de Damp ut mien Achtersten ok noch soveel Schmoak anweesen. Loat ikk oaber bi een Bankett mit luuter Doams un Heeren ut de „fiene“ Gesellschkupp ut mien achterst Halsgatt ok blods een sinnich Ziersen hörn, denn hevvt de Lüü föör een Joahr wat to schnakken. Kiek, so is dat in d’ Lääven.

Wat hett Horst Köhler denn anners doan, as de Welt to wiesen, well he is? Jeden Minsch bi us – un ok annerswons – weet doch, dat Horst Köhler een Bankminsch is – also bestens vertroot mit dat Geböören van de Finanzverbräkers weltwiet – un dat joa nich eers siet güstern ov eergüstern. Un dat hee noa de Meenen van een büld politisch Schlauschnakkers mit de Ümtriebiebigkeiten in de Politik un achter de Kulissen nich vertroot wee, dat Särgen wiest joa woll so veel van Döösichkeit, dat dat joa bold nich mehr to foaten is. Well bi de groode schwaarte Stoltenbarch ut Kiel all Regie achter de Kulissen föört un de Saumoagenfrünnd ut dat Pfälzerland de Steenen noa de Euro hen ut de Padd rüümt hett, de kann joa woll in de Berliner Gemengselpoloitik nich as Griinhorn beteekend warden. Aal de, de so ov hoast so kaueln, blods wiel see villicht wat särgen willt, de schull’n bäter hör Bekk holln.

Horst Köhler wee güstern, un wat mörgen is, dat weeten wi in dartich Doagen.


31.5.10 Dat Karkenschkipp is leck

In dat ollenbörgsche Ollenbörch hett de David ünner de evangeelsch Landskaarken sien Synode 2010 to Ennen brocht.

As ikk dat Künnichmoaken doröver in us Staddbladdje ünner de Oogen kreech, dor hevv ikk mi eersmoal noa aal Kanten dreit, un as ikk niks funnen hevv van dat, wat ikk söken de, hevv ikk mi froacht, wor denn blods de Kaark blääven is, mit de ikk upwussen bün. Ikk kann bi de Kaarkenbüppersten niks mehr finnen van Waarmte un Mitgefööl – keen spierke mehr van haartlich Doon un Hanneln. Bi elker Word, wat dor van de Vöörstandsdischen rünnerpultert, klöätern de Doalers in de Satzen. In mi krupt mehr un mehr dat Kennen hoch, dat Kaark keen Handwaarksbedrief mehr is, in de dat Haart un de Seel wäär up Vöördermann brocht ward – so as dat allmoal komodich wee.

Nääman, Kaark is vandoach mehr as so een Geldtellmaschin, de de Minschen an de Schkalthävels een herrlich Gefööl van Macht givt, wenner de knisternd Schiens hör dör de Fingers glieden. Un wiel man dor joa schiens ok een Hüüpen van hett, lett sükk dor joa ok moi mit speelen, spekuläären ov zocken – man drocht joa keen Risiko. Föör de Verlusten hett man joa de Schullers van aal de lütt Litten.

Heel sinnich un bedüdungsvull funn ikk joa dat Särgen, dat ok de Minschen, de föör de Kaark Dach föör Dach knoien un waarken, sükk nich mehr säker un in Schuul föölen köänt.

De Minschen ton Bispill, de bi d’ Diakonisch Waark in d’ Ollnbörger Land hör Brödjis verdeenen mooten – de hevvt aal mitnanner dat Schkipp Kaark verloaten mußt – man hett hör van Bord jocht, man hett hör in een lüütji Biboot utsett – so as de Koptein dat fröher up de Seilschippen mit Mannschaftslitten moakt hett, wenner see meutert harn.

Dor meent de Särgensriech up de Kaarkenstoolen, wenner see sowat sächt un deit, ’türlich blods dat lüütji Footvolk, wat up de Grund rümkraabt, mit – bi de Büppersten, dor sücht dat nämich heel anners ut. De hevvt hör Pinunsen säker un ünner Dakk. Ov meent wüggelk een Minsch, dat Jan Janssen as büpperste Vöörsitter ok blods up een Penning van sien Salär verzichten deit? Brukt he joa ok nich – denn dat kummt joa ut de stoatliche Stüürkass un somit ut Allermanns Knipke. Dat saachte Geld hett he – Jan Janssen – joa ok all in sien Kinnertied bi sien Voader Rudi bestens to schkätzen leert, wenner de an de Konfirmandenöllern schreev, see schullen doch blods “leises Geld” för de Kaark spenden. Dat Särgen is mi domoals all as Stiekelwier dör d’ Halsgatt lopen. Oaber wu is dat nochmoal mit de Appel, de nich wiet van d’ Pluumenboom wächfaalt?

Ikk hevv dor noch wat ...

In de hannöversch Landskaark kann Minsch sükk nu ok allwäär een Läärstükkji ankieken. Käßmanns Margot, de sükk joa nu körtens eers sülven mit örnlich Perzenten van de Bischofsstool schooten hett. Ikk bün mi nu oaber rein nich mehr säker, ov dat nich blods een Spill wäst is. Wiel, see geit joa nu bold föör 5 Moant noa Amerikoa to een Studeervisit.

Villicht is dat in de Kaarkenwelt nu dat Schlikkerstükk, wat man as Belohnung kricht, wenner man besoapen mit een Dennstfoahrtüüchs de Stroaten unsäker moakt. Wenner dor wat mit an is, denn mooten wi us in Tokunft överhaupts nich wunnern, wenn in de nächste Tied ok anner Kaarkenlüü in hooge Posten van d’ Schandarms mit een Foahn un Promille in d’ Blood anhollen warden – denn föör fief Moant Amerikoa kann man dat doch woll moal doon. Man kummt denn dor joa woll nich jüüst nach Guantanamo.


26.5.10 Yes, we can …..!!!

Mit disse Schnakk in d’ Bekk is de Buntje mit de oafrikoansch Wuddels doch mit Fleuten un Trummeln in d’ Witte Huus dor an d’ Potomäc River vöör nich langer Tied intrukken.

„Yes, we can“ bölkt sieddem de heele Welt hüm noa. Sien, Obamas, gröttsted Särgen wee doch sien Künnichmoaken, dat he in d’ hooge Öller noch up sien Huusumlööper in d’ Wüppstool sittend de Amerkoaners up d’ Mars landen sehn will.

Yes, we can moot man blods luut un foaker genooch in de Welt speutern, denn löpt dat aal schiens van sülven.

Wat nu van sülven lopen deit, dat is dat schwaarte Blood ut de Eer – deep ünnern ut de Grund van d’ Golf van Mexiko.

Nu kann de Boas in Oveloffis in Witte Huus mit ansehn, wat he un de annern köänt – wor is nu dat luuthalsige “Yes, we can” bleeben? Dat eenzich, wat de grootmulich Schlauschnakkers van Politikers köänt, dat is, de Eer to verneelen – un wenner see sülven to döäsich dorto sünd, denn loaten see annern, de dat bäter köänt as see, gewähr’n. De Eer moot man doch, verdekkselt nochmoal, kört kriegen köänen. Man moot de Verbrääkers blossich gewähren loaten.

Un wiel man joa mit de Eegendöömers – bi BP sünd dat ton Bispill de ingelsch und hollandsch Keuniginnen – keen Meut hemmen will (de kniepen denn up de anner Kant bi amerikoansch Undoon irgendwons up de Eer ok woll beid Oogen to), hollt man sükk vöörnähm trüch un lett dat aal so suusen. Bi de Regeern in de Welt hett schiens nümms soveel Mors in de Büx, dat gräsich Doon hollstop to beeden. Dor givt dat nu blods eens – de eenfache Minschen mooten dorher un dat Teeken BP föör Britisch Petrol furrs ut hör Denken strieken.

Keen Een schull bi BP een Drüppje Sprit mehr tanken un ok keen Dös Ölich mehr kopen.


22.5.10 Düwelswaark in “Reinkultur” ...

As ikk vöörmörgens van us Staddblattje de eerste Sied to sehn kreech, full mi glieks een gääled Schleufke in d’ Ooch. Harrijeeses nä, hevv ikk stuuv dorcht – hevvt de Oosterlööpers up letzd een neeäd Teeken kräägen un nöömt sükk nu villicht Pingstlööper? Wiel Pingsten joa vöör de Dör steit.


Klick op to'n Vergröttern!

As ikk denn oaber son bietji deeper in de Schrieveree dor ümto indüükt bün, wee dat Denken so tomoal ton Düwel. De gääle Schleufke as Teeken hett nu rein ganniks mit Antikreech und tägen Atom to doon. Dat is woll eder van d’ anner Kant – dor hett een Froominsch ut dat ollnborgsche Ollnbörch de Idee hat, gääle Schleufkes, up de dat Word “Solidarität” updrükkt is, ünner de Lüü to brengen. Well sükk nu so een Schleufke an de Böst takkert, de moakt dormit künnich, dat he mit de düütsch Suldoaten in d’ Feld solidarisch is un de Jungs Moot moakt, an de Front stark to wääsen. De groode Mehrheit van de Minschen in Düütschland willt disse Insatzen oaber gannich – un see särgen dat ok. De Regeern kehrt sükk liekers een Schäät an dat, wat dat Volk will. As dat vöör över een halfed Joahrhunnerd in Düütschland dat letzde Moal sükkse Aktschonen gääven hett – de Winterhülp föör de Wehrmacht full mi glieks in –, dor ween heel säker ok bannich veele Minschen in Düütschland tägen de gräsige Kreech – blods drüssen de dat domoaöls nich särgen, denn ween see nämich noch flinker dood wäst as de Suldoatens in Rußland.

Ikk hevv mi wüggelk froacht, leev Gott, wor sünd wi blods allwäär? Dat fäält nu blods noch, dat de Minschen in Düütschland upfördert worden, “Kriegsanleihen” to koopen.

Hoapentlich hevv ikk dormit de Merkelsche Mannschkupp nich up een grandiose Idee brocht…


18.5.10 Woater predigen un Wiin suupen

De evangeelsch Kaarkendach is joa nu all sied Güstern wär Güstern. Ökumenisch schull he joa wääsen – so har de büpperste Kaarkenkring dat tominnst in vöörut künnichmoakt.

Dat wee denn oaber doch woll mehr een Schoobühn föör twee Froolüü, de beid irgendwons an een Kant ut d’ Richt lopen sünd. Föör Käßmanns Margot seech dat joa hoast ut as een Cambäck trüch in d’ Glitzerlääven – so’n bäten hett see mi an Juhnkes Harald denken loaten, wenner he noa een Indüüken in de Perzentendeepten wäär in d’ Rampenlucht stunn un de Minschen in d’ Parkett mit siene Künsten hen- un herrääten hett – netso keem Margot Käßmann mi vöör, as see as so een Trällerdeern van Bühnenramp rünner hör Noam up aal dat schreev, wat dat Publikum hör henhull. Tominnst hett see oaber mit dat, wat see luut up de Kaarkendach sächt hett, in mehr as in een Immennüst stoaken. Ov dat nu hör Särgen över düütsch Suldoatens in Afghanistan wee, ov de Soak mit de Pillkers tägen dat “Kinnerkriegen mooten” – so as de verloagen katholsch Klerikoalen dat seecht. Mi kummt nu rein son bietji Oahnung in d’ Kopp, woarüm de katholsch Ünnernäämensleitungen so vehement un hartpanssich tägen jeder Oart van Hülp bi d’ Verhüten inträäden – wenn dat Minschenvolk dordör minner Kinner in de Welt setten deit, denn harn een büld Gottsdeeners (un dor is dat liekers, ov dat Wiefer ov Keerls sünd) doch bold nich mehr soveel Kinnermorsen, de see vergallern un mißbruuken kunnen. Ikk kann mi good denken, dat dor wat mit an is.

Wat nu dat anner Froominsch angeit – wat joa keen Pastorsche, sünner man blossich een Pastorendochter ut de meckelborgsche Streesandbüss is –, de kunn sükk bi hör Ansproak up de Büün dor in Bajuwariens Hauptkuntrei oahn noa ünnern to goahn sülven up hör Mundwinkels pedden.

So veel Woater, to dat de Merkeldochter de Minschen hier upfördert hett to drinken – soveel reined Woater givt dat joa gannich mehr in Düütschland. Dat weet de Pastorendeern n’türlich, denn as Physikerin is see je nich so döäsich. Un dat see dat weet, dat hett see ok furrs dör hör Doon un Hanneln föör de heele Welt künnichmoakt, denn de Minschen in Land, de su niks ov tominnst veelsto minn dorvan hevvt, van de hör Inkoamen word in Tokunft – wiel de Doalers in de Stüürkass joa so knapp worden sünd, noadem man as Regeern Milljarden dorvan de Finanzverbrääkers in de Mors stoaken hett – noch wat ovknappst. Kiek – un wiel dat „Woater“ joa nich föör aal Minschen bi us rekken deit, opfern de Kanzlerin un de Ministroabeln sükk un suupen Wiin.

Dat sücht denn so ut, dat ton Bispill de Pastorendochter elker Moant dreehunnerd un nochwat Euros mehr ut de Stüürkass kricht, wiel see joa mit de Aberdusenden, de see nu all kricht, nich utkummt. (Hör Keerl mutt as Professor joa ok all drööch Brod äten.)

Ach joa – dat much ikk nu noch ähm särgen: Käßmanns Margot, de kricht joa nu niks mehr van de Wiin ut de Buddel föör de hogeree Klass to supen, wiel see joa keen Bischöfin mehr is.


9.5.10 Vörbild Hellas

Wat meent de Welt denn woll, wat dor in Hellas up Stünnds ovgeit?

Eden meent, dat de stollten Hellenen jüüst dorbi sünd, een Regeeren ton Düwel to joagen, de de Lücht, de see mit dat griechisch Volk tosoamen inoahmt, nich weert is. De stollten Hellenen willt nich de Knoaken van anner Lüüs Dischen – mach dor ok noch soveel Fleeschk anwääsen. Dat Fleeschk frääten doch su eersmoal de daraff, de all genooch hevvt. De Finanzverbrääkers – van de dat ok in Hellenien veelstoveel gääven deit – de Finanzverbrääkers, de griechisch Stoatspapiern föör minn Geld as Schiethuuspapier köfft hevvt un dorföör nu mit en Grienen in de schmeerich Visoagen de Milliarden Eurodoalers instrieken, de de annern Junjensregeern hör eegen Lüü ut Taaschke trekken. Un boaben in de Speegeltorns in Athen, Frankfort, Neejork ov annerswons sitten de Schmeerlappens mit de witten Hemdbösten un rieven sükk de Hannen. Ikk meen, in Europa muß dat mehr Griechens gääven, de up de Stroat gungen – denn harn wi wiers bold weniger Schmeerlappens in de Speegeltorns un annerswons sitten.


3.5.10 Aygül Özkan …nu word see reschkoapen natt, de Deern

Well nich klörfast is, de mutt sehn, dat he nich natt word – anners kanns d’ heel flink sien Ünnerst sehn. Disse Spröäk van mien Opa schoot mi dör de Kopp, as ikk in d’ Bladdje de neeä neddersassisch Sozioalministerin van een Bildje in de Lücht kiesen seech. „Die Unschuld vom Lande“ – so dücht see mi dor. Dit Denken van Unschüllichkeit wee liekers furrs wär buten mien Kopp, as ikk de Worden, de dor tohörden, inschloaken har. De "Speegel" schrivvt in siene neeäste Utgoav wat van dat Geböören un Doon. De Speegellüü belüchten so een bäten dat, wat Chrischan Wulff sien beste Woal as Sozioalministerin in hör Boantje as Mänätscherin bi d’ Postdennst in Hambörch so verhakkstükkt hett. Tominnst hett see tägenöver de lüütji Minschen, de bi d’ Post för hör Brödjis knoien mooten, keen sozioal Geweeten kennen loaten. See, de Deern van Ünnern, de Deern mit de Migratschonsachtergrund, up de Chrischan Wulff woll mit beid Oogen kiest hett; as he sükk de Hambörger Avcoatenkolleechin mit de türkischen Wuddels un de Koran in d’ Taaschke as siene neeä Sozioalministerin utkeeken hett. “Sittenwidrige Verträge” hett see as Weertschkuppsjuristin un Postmänätscherin de Minschen up d’ Ooch drükkt – so hett een ‚Arbeitsrechtler’ dat beteekend.

Dor wull see niks to särgen, hett de studeerde Aygül Özkan künnich moaken loaten. Na denn ….! Künnich moakt hett see oaber häntich, dat see wat föör de lüütji Waarkers över hett – an Gefööl un so. Bi de Gefööln is see schiens överfördert - un wat see “un so” denn föör de lüütji Waarkers över hett, dat mach sükk nu jedeneen sülven utmoalen. Villicht hett see föör de lüütji Waarkers joa noch tein ov twintich Perzent Överstünns oahn Betoalen över.


28.4.10 Een Düwels-Idee?

Wekke Düwel hett blods Chrischan Wulff rääden, een Muslimin in Hannower up een Ministerstohl to setten? De Ümstand, dat see ok Avcoatin is, hett dor joa hopentlich niks mit to kriegen. Dat hoap ikk tominnst.

Dat de neeä neddersassisch Sozoalministerin ut Hambörch kummt, dat geit joa noch an. Villicht bringt see van dor bäter Küän mit, wat de Neddersassen up dit Rebett good deit – ovwoll ikk dor ok so miene Twiefel an hevv.

Ikk denk, Aygül Özkan wüür sükk bäter üm de Sozioal- un Minschenrechtsverholln in hör Wuddelland kehrn. Dor kunn see denn ok luuthals Räären, dat in Schoolen een Krüüz as christlich Teeken niks to söken har – över dat Froolüükoppdook bruken wi doch gannich to schnakken – tominnst nich hier bi us, un an d’ Bosporus hett Kemal Atatürk dat vöör langer Tieden doch all doan.

Mi drifft eelich wat heel anners to de Froach, wekke Düwel denn Chrischan Wulff to so een Doon drääven hett. Een Minschke, de de Islam togehört, hett in een Regeerungsamt van een christianiseert Land niks to söken. Well Allah anbääden deit, de is nämich nich free in sien Doon un Loaten – mach he dat elker Dach ok woll duusend Moal künnichmoaken. He moot nämich dries dat doon, wat de Ayatollas, ov wu sükk de Gottsgeleerden in d’ Isloam anners noch nöömen, ut de Koroan rutlääsen ov interpretäären. Un utträden ut siene Globenskring kann he all gannich – denn ünnerteekend he doch sien eegen Dodsurdeel – de Scharia kann Aygül Özkan nämich nich eenfach wächschnakken, so as de dat mit dat Krüüz in de neddersassisch Schoolen joa all versöcht hett. Nu hoap ikk, dat ikk nich de eenzich bliev, de Chrischan Wulff froacht, wekke Düwel hüm dor rääden hett.


25.4.10 Dusend Kilo Spam

As ikk hüüt vöör Dach un Dau mit mien nu dör dat Öller all wat stöäkelich Hundje vöör de Huusdör stappen de, dor sünd wi beid hoast över een Hüpen Rekloamebladdjis strumpelt, de as een Barch up de Dördrüppel leegen. De Utdroagers sünd nu joa woll all bi Nachtens ünnerwäägens, hevv ikk so bi mi dorcht, as wi beid us wäär fungen harn – mien Hundje un ikk.

Ikk hevv dat Pakkje denn mit in d’ Huus rinnoamen un up de enkelten Lüü verdeelt, de mit us ünner een Dakk woahnen, as wi van us in d’ Runnen lopen retuur koamen sünd. Ut Spoaß – un n’türlich ok ut Neeschierichkeit – hevv ikk denn in d’ Köäken bi mi de Prospektenbarch up de Köäkenwacht pakkt. De Schwörde van soveel Rekloamebiller wull ikk nu doch figelinsch weeten. Alleen all, üm mi to verkloaren, wu veel Fracht de aarm Keerl, de dit Künnichmoaken verdeelt, so nachtens achter sükk anpukkeln moot, üm an d’ Ennen van sien Doon een poar Gröschkes in d’ Knipke to hemmen.

Mien Wacht hett mi denn wiest, wat Soak is bi disse Soak.

Een spierke över twee Pund kunn ikk an de Tallen ovlääsen.

Alleen in us Woahnkarteer givt dat an de dusend Huushollen – dat moakt eenduusend Huushollen moal twee Pund. Een tweedusendpünner Frachtwoagen moot de aarm Keerl achter sükk antrekken, üm alleen use lüütji Woahnploatz mit “Werbung” to versörgen – un dat deit he tweemoal in d’ Wääke.

Wat is dat doch föör een Undoon – wenner man dat moal alleen up de Bundsrepublik hochrääken deit! Van aal Kanten hört man dat Bölken – vanwäägen “Klimaschutz – Umweltschutz – Ressourcen einsparen.”

Un wat deit man? Föör so een Tüünkroam van Woarenanbeeden verfuttert man oahn Besinnen elker Dach up de Eer Milljonen van Bööm un Strüker an de Profithaien.

Wenner kummt de Minscheit blods dor achter, dat man Geld nich inoahmen un dat man Geld nich äten un drinken kann?


15.4.10 Up wekker Kant is denn nu mehr dat Moat verlüstich goahn?

In een bekennt Blattje ut een noch bekennderen Konzern stunn güstern up de eerste Siet een noadenkeswürdigen Satz to lääsen.

“Wiest hör dat”, schrivvt dor een, is en Satz, de man foaken so dorhersächt, oahn doröver noatodenken, wat man dordör woll in Gang setten kunn. “Wiest hör dat” hett ok in Bajuwariens Hauptskuntrei een jungen Keerl sien “Frünnen” noaropen, bevöör he sükk vermäägen hett. Dat hett he oaber liekers eers doan, noadem hee tohoop mit siene Makkers up d’ S-Boahnhoff halfwussen Minschkes mit Füüsten trakteert har, üm mit Gewalt de Kinner hör Doalers in d’ Füüsten to kriegen. Nu stunn de Fendt, de sien Kumpoans dorto upfördert hett, de Kinners dat to wiesen, vöör Gericht.

“Schwere Körperverletzung und räuberische Erpressung” meent de Stoatsanwaltschkupp dat nöömen to mööten, wat de Fendt doahn hett.

Ikk meen, he hett sien Makkers upfördert, wiidertogoahn – liekers wu wiet ok. Ikk nööm dat “Anstiftung zum Mord” – denn niks anners is dat, wat dor ovgoahn is mit de Upföörderung „Wiest hör dat“. Sien Kumpanee hett dat denn joa ok doahn. Dat dor up Enn’n blods een Minschke bi dodblääven is, dat is doch wiers nich de jungshaftigen Verbrääkers to good to holln – un dissen Upförderer doch liekers all gannich. Oaber wat heet dat all – hier in Düütschland schiens ganniks. Disse Verbrääker geit mit een Bewährungsstroaf ut de Soal un grient sükk eens.

As de Dodsstroaf in Düütschland ovschafft worden is, hett man sächt, jeden Unschülligen van d’ Lääven ton Dod brochten is een toveel. Disse Meenen har ikk mi ok to eegen moakt – domoals. Nu denk ikk oaber, dit Denken schull ok vörnanstoahn, wenner dat Jungvolk in Düütschland keen Respekt mehr vöör d’ Lääven van anner Minschen un Deerten wiest.


6.4.10 De Düwel hett een Foahn … Stars end Streips

Dat Internet kann Spoaß moaken – dat Internet kann Freud brengen – dat Internet helpt us nich döäsich to blieven – över d’ Internet kann jedeneen, wenner he dat denn kann, anner Minschen in de Welt een büld künnichmoaken. Dör dat Internet kann oaber ok noch heel wat anners geböören.

In de verleeden Nacht bün ikk bold an een Künnichmoaken in d’ Internet ovstikkt.

De lopend Biller – ut twee fleegend Hummeln van d’ Air Force herut an d’ twalften Julei tweeduusendsöben (12. Julei 2007) över Bagdad upnoahmen.

Sied verleeden Nacht moot jeden, de nu noch över de gooden Ovsichten un de hooge Moroal van de US-Amerikoaners in d’ Tüschenstromland un annerswons prooten deit doch so stuv dod ümfalln.

Ikk mach mi nich denken, wat nu in d’ Witte Huus an d’ Potomäc-River un dor in d’ Pentagon los is, dat de Experten dat nich schafft hevvt, de lopend Biller van de „Hoasenjacht“ ut de Lücht up Reporters van de Agentur Reuters över Bagdads Stroaten ünner de Dekk to hollen.

Aal de Kriechsverbrääkers – van de dat joa up de Eer all dääch genooch gääven hett – un jümmers noch givt un jümmers wieder gääven ward – hevvt so veel Spoaß an hör blöderk Doon, dat see dat dör de Tieden mit Vergnöögen in Bild un Ton föör alle Tieden fasthollen.

Un dor kann ikk blods särgen, dat is man good so – wiel dordör allens irgendwenn van Dach kummt – ok wenn jeden Minsch mit noch een bääten Moroal in d’ Denken, sükk sien Seel ut d’ Liev kotzen deit, wenner moal wäär so een Doon an d’ Lücht kummt.

Wenner us Regeern in Berlin un aal de Bundsdachslitten ümmhör to blods ok noch een spierke Geweeten hevvt, denn moot de Rijksdach in Berlin doch van aal dat schwemmen, wat hör dor vandoach ut d’ Gesicht fallen is.


4.4.10 Is dat nich gediegen...?

Een büld van de Minschen, de de Gloovensweetenschkupp studeert hevvt un in de Bedrijf Kaark een betoalten Aarbeitsstää harn ov noch hevvt – sünners wenner see all ut een wat hoogeren Troch äten un drinken –, lieden schiens gewaltich ünner Demenz. Dat Vergääten ov dat Sükk-nich-besinnen-Köänen is in disse Krings villicht ok Vöörrutsetzung, üm överhaupts so een Stää intokriegen.

De Augsbörger Kaarkenkeerl Mixa kann sükk an de Minschen, de nu särgen, dat he hör in siene Tied as Schrobenhusener Staddpaster stilkens düchdich vergallert hett, nich mehr besinnen. De, de he domoals as Kinner vertobakt hett, de köänt dat säker ümso bäter. Dor kunn man nu joa särgen, dat is joa de katholsche Kant, un de Froolüü un Keerls in Ornat mit dat katholsch Firmenteeken up de Böst hevvt liekers joa heel anner Problemen.

Nu koummt oaber wat van Dach, dat düdelk moakt, dat bi de reformeerde, de evangeelsch Feldpostadress dat sülvige Leiden to kennen is.

Antje Vollmer – een grooten Noam in de bundsdüütsche Turnschoopartei. Van Huus ut Kaarkenfroo – dat heet Pastorin mit een Dokter vöör de Noam – de oaber mehr een Feebel föör de Politik hett (ov is dat villicht blods, wiel dat in disse Job mehr Pinunsen givt?). De sitt joa nu een runnen Toafel vöör, de sükk mit de Schikksoalen van Heimkinners in Düütschland befoaten deit. In Volkes Updrach sotosärgen. Dat is joa sowiet ok aal heel moi un ehrenhaftich, wenn ... joa wenn dor nich de Soak mit de Breef van een Mester ut de Odenwaldschool wee, de disse Mester all in tweedusendtwee an de “Vizepräsidentin des Deutschen Bundestages, Frau Dr. Antje Vollmer” schreeven hett. In disse Breef beliekteekend he de Froo Vizepräsidentin Dr. Antje Vollmer all aal dat, aal de Schwienereen, de in disse Eliteschool nu reschkoapen van Dach koamen sünd. De Politikerin, Theologin, Pastorin Vollmer hett disse Mester lapidar dör een Schrieverswicht in hör Kontor antern loaten, dat he, de Mester, hör van een Soak un Doon berichten wüür, van de see, de Politikerin, de Theologin, de Pastorsche un see dat Wiev niks verstoahn wüür un doarüm dor ok niks to särgen kunn. Dat desülvige Antje Vollmer nu de Heimkinnerschikksoalstoafel vöörsitt, dat kann begriepen, well will – ikk kann dat nich.

Nu froach ikk mi, ov disse Vergääters un Nich-Besinners nich bäter up Jan Meyen ov Spitzbergen uphoaben ween – wenner see dor näämich wat vergääten, denn mooten see dat blods sülven utboaden.


2.4.10 Dor verlüst een Bischof sien Büks…

Nu hett dat Künnichmoaken van d’ Mißbruksgeböören in de katholsch Kaark ok een bi de Büks kräägen, de schiens in sien Schrobenhusener Pastorentied Kinners geern de Büks andoahl loaken un de blode Mors vergallert hett – ov mit Streem, ov mit Koakläpel ov ok woll mit sien klatschige Hannen. Villicht hett de Schrobenhusener Staddpaster de Beröörung mit dat unschüllich Fleesch un de Angst van de lütt Minschen bruukt, um mit sien Nachten in d’ Zölibat trechttokoamen.

Villicht is an dat heele Särgen ok ganniks an – oaber dat doot mittlerwiel de, de in d’ Glooven to Huus sünd, all ok nich mehr glööven.

Sünners wenn man mitkreegen hett, wu dissen Augsburger Petrijünger, de so geern un good föör Gerecht un Örnung steit, up de „villicht Opfer“-Anschülligungen reageert: He trekkt de Knüppel un wenkt mit de irdische Gerechtichkeit – mit Stroafverfolgen un mit Entschädigungsförderungen wägen Verleumdung.

Woarüm lett de katholsch Kaark denn jümmers noch de irdische Gerechtichkeit buten de Dör, wenner Glovensbroers ov Süsters in Ornat Kinnerseelen un Haarten up schändlichste Oart un Wies in Stükken tweibroaken hevvt?

Denn Augsbörger Mixa is mi mit sien Denken un Doon dör de Tieden ok veelsto dicht bi de vöörtiedige Boas van d’ kathoolsch Gloovenskongregation – de sükk joa nu as Petri Noafolger utgivt – wäst.


1.4.10 Een rosa Wulk verflücht…

Well in d’ Glämmerwelt in Huus ist, de kann meest schmoals een Leed dorvan singen, wo stuur dat Lääven sükk anlett, wenner niks över een in de Medienwelt to sehn ov to hörn is. Doarüm särgen ok son büld ol Rekken up dit Rebett, dat negativ Berichten jümmers noch bäter sünd as heel niks to lääsen. Mennicheen ut de Glitzerwelt hett dat föör sükk up een Oart kultiveert, dat man dorföör blods de Hoot trekken kann.

Anners moot man dat woll bi de Joade-Weser-Port sehn. Dat Deert schall noa dat joahrelang Vertellen van Politikers in alle Klören een heel Grooten warden – van d’ Pries her word he dat wiers. Van negativ Schlachwoorden in de Öpenlichkeit över hör „Joahrhunnerdwaark“ hollen disse Berufsoptimisten oaber rein ganniks. De Dach, an de de Wien, de de Minschen – besünners hier in d’ Staddje – elker Dach inschunken word, rein wääsen moot, de is woll nich mehr allstowiet wäch.

Dat de Woahrheit dorachter nich so is, as dat de Heetlüchtmoakers dat van vöörnan in de Ballons puust hevvt, dat is liekers wiers all laang to spören. Foaken word dat, wat grootmulich versproaken worden is, nich inholln.Veeled word up Mörgen ov Övermorgen verschoaben, wiel de korrekte Termin föör dat Inbedrijfnäämen – de Sankt Nimmerleinsdach – jo keen Kalennerindrach is.

Nu word dat oaber so sinnich striepelich föör de Marathonschlauschnakkers in d’ Profi- ov Amateurpolitik.

Kunn man dat Geböören bi de Boahn mit de fäälend Gleisen up elektrisch, de veelen Conteener Frachtschkeepen de wäägen oahn Fracht weltwiet fastlirgen, de Waarkerstäen de nich koamen sünd noch halfwächs kascheern – wat nu oaber van Weertschkuppsweetenschkupplers in d’ Spill brocht ward, dat is doch föör dat Särgen un Hanneln bit nu de reinste Bankrotterklärung.

Nu schöält de Verantwordlichen furrs doröver noadenken, wat see mit dat Spillwaark van Deepwoaterhoaben anfangen, wenn de Bakkbeesten van Blikkistentransporters utblieven schullen.


1.4.10 Wat is dat eelich för een Keerl, dissen Middelhoff?

Bi Arcandor hett he doch wüggelk dääch genooch Pinunsen föör sien Boahntje as Boas kräägen – in de särß Moanten de he in de Chefsessel hukelt hett. Alleen föör sien Doon, dat he Huus un Grund van Rudi Karstadt sien Loadens an een Heuschrekkengesellschkupp verköfft hett, bi de he sülvst sien schmeerich Hannen mirdenmanken har – alleen dorföör gehöörde he all een poar Joahr bi Woater un Brod in d’ Schkapp.

As he denn bi Arcandor de Kroameree aal sowiet föör de Müür foahrn har, dat dor niks mehr to hollen wee, dor hevvt de Oppenheimer Salomonen dor furss noch een boaben updoahn. Tein Milljonen Euro hett de Fendt von disse fine Gesellschkupp noch achteran gallert kräägen, as he dat Handook schmääten hett.

Un nu kummt dat Schlikkerstükk van de truurich Geschicht.

Vöör särß (6) Moant Togehörichkeit to de Firmoa Arcandor steit denn Bröökfleeger to de Milljonen, de man hüm all in de Mors stoaken hett, ok noch twalfduusend (12000) Euros elker Moant ut de Rentenkass to, de he nu doch verrafftich föör Gericht inkloacht.

Wat dröfft man eelich in Düütschland noch aal doon, bit dat sowiet is, dat man richtich ovstörten deit?

Disse Froach betrekkt sükk n’türlich blossich up de Schoojakken, de mit witte Kroagens un Hemdbösten ovhoaben dör de Gesellschkupp steustern. Bi dat ordinäre Footvolk dor weet man dat wiers ok oahn laang hentokieken un dornoa sööken to mooten.

Dor word ton Bispill een Froominsch, Moder van twee lütji Deerns, de Moand föör Moand mit dat minn Deputat van Hartz IV utkoamen moot, föör achtein (18) Moant achterd Kaschott sperrt. Un dat blods, wiel see hunnerdszärßtich (160) Euro, de see nävenbi van een Krööger föör een poar Stünns Schiethuus reinmoaken kräägen har, bi d’ Job-Center nich angeeven hett. Dat see föör hör Kinner dorföör Tüüchs köfft hett, dormit de nich so kladderich rümleepen, dat hett bi de Urdeelsfinnung schiens keen Rull speelt. De Keerl in dat schwaarte Tüüchs dor boaben de Richtergalerie wull een Exempel statueern, as he dat sächt hett.

Wee dat nich moi, wenner nu bi de Kloageree van dissen Middelhoff ok een dor boaben up Galerie een Exempel statuiern wüür?


1.4.10 Düütschlands deepsten Hoaben…

Wu köänen Minschen, de wunnerswat meenen wat see sünd, blods so döäsich weesen, to glööven, dat een Ünnernäämen, een Bedrijf de mit beid Morsbakken an de Wäser in Bräämen un Brämerhoaben fast sitt, sükk freeewillich Luusen in d’ Fell setten deit? De Politikers in de Landsregeern in Hannower un sünners de Roathuuskeunichs in Willemshoaben mooten aal mitnanner blods Lücht in d’ Köäsel hemm’n, dat see sükk up so eenfache Oart van een poar plietsche Mänätscher so licht över de Disch trekken loaten. Dat de Bübbersten van d’ Aarbeidsamt dor so lichtfardich mitspeelen, is alleen all een Utsoach van Unkünnichkeit föör sükk. So as dor de Milljonen un Milljarden verbraant, verschoaben, ut Fenster schmääten ov wüggelk in d’ Sand sett warden, dat is hoast nich to glööven.

Us Willemshoabener Regionoalfürsten harn bäter de ächte Sand, de vöörtieds noch dor wee, lirgen loaten un mit de Noaberkuntreien een Natur-, Dichtbiverhoalens- un Gastenparadeis up de Beenen steält. Dat har tominnst fast stoahn un ok noch good lopen kunnt. Näävenbi har man denn ok noch stollt up de eegen Bidrach to d’ Weltnaturerbe Wattenmeer weesen kunnt.

Mit aal de Milljarden har man hier goaelk sowat as een tweedet Acapulco – as dat de nochtige Willemshoabener Buurmester us Staddje jo bi elker passend un ok nich passend Gelägenheit beteeken deit – upboen kunnt.

De letzde Doagen is jedet Roadio in Noorddüütschland vull van dat, wat an de Jade koamen schull un nich kummt – vull van dat, wat man verwachten deit, wat man sükk erhoapen deit, wat man fördern will – oaber niks is van nümms to hörn, wat man kann.

Wat allennich föör de poar Ümschöölers – de woahrschiens hier nich moal as Waarkers brukt warden – an Pinunsen utdoan worden, dat is nich to glöven. Wenner man de Tallen hört, denn dreit sükk een dat in d’ Kopp. Un denn Aarbeitsamtsboas steält sükk ok noch hen un sächt: ‚Wenn die Inbetriebnahme von den Bremer Betreibern über Gebühr verschoben wird, dann ziehen wir die Notbremse.’

Wekker Toch will denn nümigen Direktor denn noch anhollen mit sien Nodbreäms-Trekken? Dormit kann he dat Ungetüm, wat mit dit Projekt vöör länger Tied up de Padd brocht worden is, ok nich mehr dorvan ovholln, vöör de Müür to foahrn.


22.3.10 Nu moakens dor in Hannower allwär son Undöäch

…un sünd denn ok noch düll, wenn een sächt, wat he dorvan hollen deit. Moni Griefoan – jawoll ... präzis de, de denn wittflüchtigen Avcoaten Düün ut dat oostfreeschke Hinte as Boas van de neddersasschen Sozimoaldezokroaten bearven will – de hett nu över dat neemodsche Spröökrüür Twitter wat in de Welt brocht, wat de utbleekden roden Landdachslitten dor in Hannower överhaupts nich verknusen köänt. Dorbi hett see blossich sächt, wat de Neddersassen, de nich mit Mors up een Stool in Landdach sitten, in Mehrheit ok särgen, ov tominnst ok denken – föör dree Doach Kauelee in d’ Moant bruken de Spröäkenkloppers in d’ Neddersassenparlament keen neeän Parlamentsboo föör bit nu 45 Milljonen Euro. (An Ennen kummt denn dääch dreemoal soveel dorbi rut, dat is wiers so säker as dat Schlußword inne Kaark.)

Ok wenn de Griefoansche to hör Amtstieden as Ümweltministerin ünner Russkigerd nich up de Doalers kääken hett, de see mit een lichten Hand in veele unnödich Prozessen lichtfardich rutschmääten hett – ditmoal moot ikk särgen, de Deern hett recht. Ännern schall dat oaber woll ok niks mehr, un de Wittmunder Dinkla kricht ton Ovscheed sien Denkmoal dorhensett.

Un de Sozi Gerd Will much ikk up sien Kloagen över de noaren Tostänne ünner de de Landdachslitten noa sien Worden in Hannower waarken mooten, blods särgen: Broerke, wenner die de Tostänne nich gefallen, denn kannst du bäter mit dien Mors in Huus blieven – de Minschen in Neddersassen geit dordör wiers niks verlüstich.


21.3.10 Puten-KZ


Klick op to'n Vergröttern!

Villicht hett de, de dor boaben us sitt, dat vöörmörgens extra so dreit, dat de Zeitung wat loater keem un ikk mien Frööstükk all achter mi har. Wenn ikk vöördem in d’ Bladdje rinkieken kunnt har – ikk glööv nich, dat ikk noch een Biet van mien Äteree rünnerkräägen har. Up dat eerste Sehn schoot mi een origen Vergliek dör de Sinn. Kiek, hevv ikk dorcht – dat sücht ut as bi son Freelüchtkonzert wor de Minschen sükk as so Halfmallen vöör de Büün drufeln, up de foaken ganz Mallen irgendeen Spiegöäkenkroam ovloaten. Up dat tweede Sehn wee dat Bild denn oaber wächfloagen – wiel Deerten anners as Minschen doch nich so brägenklöäterich hanneln köänt un sükk freewillch sowat andoon. Dat moot de Minsch de hülplos Kreaturn denn all mit Gewalt toföögen. So as dat up dissed Bild to sehn is. Du, de du dat Bild nu vöör Oogen häst – versöök moal, de Deerten, de du süchst, to tellen. Dat schall di woll nich glükken. Dor is keen Bott föör de Deerten, sükk to dreien – keen Bott föör de Deerten, moal een poar Trää allennich to goahn – denn mooten de anner zichduusend all aal de sülvige Stapp mitdoon. In de Nazi-KZs kunnen de Gefangnen sükk tominnst noch allennich wat hen- un herbewäägen – in disse Stallen geiht ok dat nich mehr. Mi dücht, de Düütschen hevvt ut de Geschicht niks läärt – dat is woll eder jüüst annersrüm, wiel dat vandoach up so mennich Rebett veel norder togeiht as to Hitlers Tieden. Un üm to wiesen, dat man siet disse Tied ok wüggelk niks verläärt hett, stoahn vandoach – netso as domoals ok – Dokters jümmers moi dor mirdenmanken.


16.3.10 Verbräkers, aal mitnanner …

In d’ Bladdje, wiet achtern un rein lütt un heel an de Kant, dor stunn vörmörgens schwaart up witt gedrükkt föör Allermann to lääsen, wat Geldlüü doch föör Schwienjakken sünd – liekers ov hier bi us ov annerswons in de Welt. Dit künnichmoaken betrukk sükk up dat gröttste Eidgenössisch Bankhuus UBS un hör Gedoo in Tweeduusendnäägen – dat wee sotosärgen een Bericht över de Geschäftsbericht vöör dat nettegroad ovlopen Bilanzjoahr.

In 2009 is UBS mit över tweeunhalf Milljarden Franken (wat joa in etwoa mit Euro in een Richt steit) in de roden Tallen ovszakkt – dat schall heeten, tweedusendfiefhunnerd Milljonen fäälen bi d’ ovrääken ünner d’ Strääk in de Firmenkass – dat heet oaber ok, tweeunhalf Milljarden hevvt de Broers man ähm so verkleit. De sülvige Bedrach – näämich präzis tweeunhalf Milljarden – hevvt see sükk denn nochmoal as Schlikkergröschkes ut de Kass noamen, wiel see dat Pinunsen verschludern so good henkträägen hevvt. Boni nöömt see dat joa nu up Needüütsch. Mit disse poar “Peanuts” is dat nu oaber joa nich doahn, man moot joa ok noch lääven. See hevvt in 2009 denn so näävenbi ok de Mänätscher-Lohntuten wat vuller stoppt. In elker Tuut sünd nu söben moal so veel Doalers in, as dor een Joahr vöördem inwäst sünd.

Ikk kunn dat gannich mehr in d’ Kopp uträken – ikk muß mi van us Noabersjung eers sien Räkenmaschin utleenen – un de wies mi denn: “Das entspricht einer Erhöhung von 700 Prozent.” Un dat up een Schlach. Wenner een Onibusfoahrer ov een Postbüdel ov irgendeen annern Waarker in disse Sphären koamen will, denn moot he bi de Lohnupbäterungen, de dat up Stünns givt (wenner de dat överhaupts givt), söbenhunnerd Joahr knoien.

Bi sükkse Düwelichkeiten in Politik un Weertschkupp faalt denn all gannich mehr up, dat dat Bankhuus UBS oahn Milljarden Berner Stoatshülp in d’ verleeden Joahr ganz eenfach in de Mors goahn wee – oaber dat moakt rein niks – dat is joa blods Bedreegere van Milljonen lütt Minschkes. Un well nu glöövt, dat dat sowat blods in de Hüdelbargen bi de Schwiezer geböört, de moot ikk särgen – Minschke, Minschke... du büst woll nich van disse Welt.


14.3.10 See köänt dat nich loaten – de FDP-Lüü…

De Frünndschkuppsfleeger, de mit Regeerungs- un Weertschkuppslüü an Bord ut Latinschamerikoa trüchkeem, har man jüüst de Flöägels intrukken un siene Fracht noa buten entloaten, as Süster Westerwelle ok all anfung to rären, dat de „annern“ Politikers in Düütschland hüm – de he doch eelich unfäälboar is – blods wat an d’ Tüüchs flikken willt, vanwägen see de Woahl in d’ rheinsche Westfoalen gewinnen willt.

Un wiel an siene Amtsföhrung up dat Butenrebett nümms wat utsetten kunn, wür man hüm privoat, sien Famili un sien Frünndschuppskring in de Schiet trekken. Nu froach ikk mi blods – un säker ok noch een büld anner Minschen in Düütschland –, woarüm he so dicht bi sükk bi överhaupts de Schiet hett, mit de he sükk nu van de annern Politikers vullkleit dücht.

Jedeneen in Düütschland kann joa nu in d’ Nüst krupen, mit de he dat mach – liekers ov dat Froolüü ov Mannslüü sünd, de dor mitnanner rümrieden. Un meesttieds keert sükk dor bi us ok nümms mehr an – mööcht see dorbi ok noch so tokeer goahn. Van een Ministroalen oaber, de privoat irgendwons bit an d’ Kneen in d’ Schiet steit, schull man tominnst verwachten, dat, wenner he in d’ Amt geit, sükk reinet Schoowaark antrekkt, üm dor niks to versauen, un dat he all gannich de heele Schietkuul mit up siene Reisen nämmt.

Eens weeten wi noa de körte Anfangsamtstied van Süster Westerwelle oaber all mit Säkerheit – dat „föör sien Parteifrünnen ov siene Famili Geschäften anboahnen“ – dat kann he all wiers netso good as sien FDP-Vizekanzlervöörgänger Jürn Mölleman – blods dat Fleegen, so as Möllemann dat de Welt in Vollendung wiest hett – dat moot he noch läären, de blaugeele Dokterjur.


12.3.10 Us Gesellschkupp hett schiens dat Krüüz ut Litt…

Wat de beid häntich darteinjöährigen Fendten dor in Bajuwarien an een dreeuntachentichjöährich Minschke verbroaken hevvt, schküddelt mi van ünnern bit boaben. Nu wiest de Gesellschkupp hör anner Kant.

Kunnen bit in de tachenticher Joahren groode Minschen de Lütten drangsaleeren, quälen un schenguleeren bit up d’ Blood, oahn dat so recht een wat sää, wiel de, de dat mitkreegen, hör Schnut hullen – ut wekker Bewennt ok jümmers –, so geit dat nu foaken annersrüm.

Lütt Minschkes, eers halfwussen ov noch lütger, goahn nich noa d’ School hen, klauen as Roaben, leegen un bedreegen as niks goods – knüppeln un poasen utwussen un ole Minschen tosoamen, bit dat dat Blood spüttert – un de heele Gesellschkupp steit mit de Hannen in d’ Taaschke un kikkt to bi dat blöderk Spill.

Un wat hört man so ut de Etoagen, wor eelich dat Denken van Örnung in Huus weesen schull? „Es ist nichts dagegen zu machen – das sind Kinder, und Kinder können in unserem Staat nicht belangt, nicht zur Rechenschaft gezogen, nicht bestraft werden.“

Herrgottnochmoal – wor sünd wi henkoamen? Wo wiet hett dit Denken us Gesellschkupp brocht? Mi dücht dat, as wenner wi van een Jauchbakk in dat anner strumpeln. Dor de ollen Verbräker, de Kinner, Wichters und Froonslüü verschanneln un Gewalt andoon, hör foaker Haart un Seel bräken – un hier nu de jungen Verbräker, de Noawussenen sotosärgen.

Wenn mien Opa dat vöörtieds up sien Buurenploatz mit dat Untüüchs wat sükk in Schüür un Stallen rümdreef, ok so hollen har, denn har he sien Bedrief liekers noa een körten Tied upgääven kunnt.


7.3.10 Ikk kriech bold keen Lücht mehr...

Mien Denken gung de letzde Wääken stilkens mit so een bääten Schlachsiet dör de Doagen – ikk kunn dor niks tägen doon, as blods de Waaschk – so as de Seelüü de Seils van hör Schkipp benöömen – in de Wind to dreien. Jümmer un jümmer foaster weih de Stiem ut de Richting katholsch Kaark un hör Inrichtungen föör jung Minschen.

‚Bildungseinrichtungen’ word dat joa nu foaken hochdreit nöömt. Vöörtieds ween dat Woahnschoolen, Waisenhüüs, Klosterschoolen ov Bäterungsanstalten, wor Jungs un Deerns mit Worden, Hannen, Pietsch un Knüppel Tucht un Örnung bibrocht wur. Vöörnäämlich van Froolüü un Keerls in schwaarted Tüüchs, de sükk ut irgendeen Bewennt herut de Heergott verschrääven harn. Noa dat, wat dor nu stükkenwies van Dach kummt, schull man villicht bäter särgen, see harn sükk de Düwel andeent. Un dat dat in dat groode Heer van gottsfürchtig Deeners blods een Handvull wäst is, dat mach nu doch wüggelk nümms mehr glöven. De dormit befoat ween, de hevvt dat aal mitnanner wußt – un see hevvt aal mitnanner wächkääken, wenn Kolleechen, wenn Gloovensbroers un Gloovenssüsters Kinners toschannen richt hevvt – see hevvt aal mitnanner wächhört, wenn de Verschannelden un Gequälden mit Haart un Seel um Hülp gielt hevvt. Köänt disse Froon un Mannslüü – sowiet see noch läävt – noch irgendeen Minschke in de Oogen kieken? Ikk much woll weeten, wor disse Satanisten in dat hillige Tüüchs dat mit Moder Maria, mit hör Söähn Jesus un Gottvoader hollen.

Ikk vergäät jümmers, dat disse Broers un Süsters sükk joa tägensiedich dör dat Beichten vergääven köänt.

Wu prakkeraktisch is dat doch inricht – un vöör de weltliche Gerechtichkeit bruksen see joa gröttstendeels ok keen Manschetten hemmen – dat Kaarkenrecht is joa meesttieds dorvöör, un well schnitt sükk all sülvst geern de Steert ov?

Nu kummt oaber dat, wat mien Denken wär in de Richt sett hett – de Störm dreit sükk – he kummt nu ok van de anner Kant. Van dat Fatt "Odenwaldschool" hett he all de Dekkel wächräten, de man hoast hunnerd Joahr fast up dissed Drankfatt hollen hett. Nu kummt ok bi een nichkatholschen Paradeschool soveel Schiet an d’ Lucht, dat man all gannich mehr oahmen kann.

Ikk weet nich mehr, wat ikk dorto särgen schall – ikk weet ok rein nich mehr, wu man dormit ümgoahn schall – ikk hevv up Stünn’ns blods een Vöörstellung: Een grooden Raket, in de all disse Düwels Bott hevvt, un denn wäch dormit in Richting Sünn, dormit hör moal aal reschkoapen heet ünner d’ Mors ward.

Een stükkwiet harn wi denn ok dat Problem mit de Eerövervölkerung lööst.


6.3.10 Man schull sükk wunnern, ...

...well aal noa Benediktus Ratzeputz will, üm to beichten.

Wiel dat dor oaber joa schiens een Ewichkeit duurt, bit dat jeden enkelt drankummt – de eegen Schwaartkiddels koamt n’türlich tovörderst –, bütt sükk föör de annern hier nu öpentlich de Gelägenheit, dat flink achter sükk to brengen – eenfach ünnerschrieven, un ji sünd dormit dör!

Ikk geev dat to
ikk bün een Gierlapp
ikk kriech mien Hals to keen Tied vull
van d’ Weesen bün ikk ok een Schmeerlapp
doch dat, dat sücht man nich mehr dull
över miene schmeerich Huut
trekk ikk eenfach düür Kledoasch
so weet blods noch mien Mannsbildbruut
dat ikk een bün van de Bagoasch
de geern wat willt
un doch niks köänt
un wenn een Keerl de Steert antillt
mit blengrich Oogen luuthals stöähnt
de blods in d’ eegenTaaschke luuren
ov föör de Doalers genooch Bott
de see föör sükk noa Huus henschluuren
föör Doon, dat nich veel mehr as Schrott
de blods up arme Lüü rümtrampeln
wiel van de joa meesttied nümms sükk wehrt
de liekers in een Welt rümhampeln
in de see gannich ringehört.


2.3.10 Gierlappens


Klick up to'n Vergröttern!

Wat schall man dorto särgen?

11 637,- €uro — ov bäter, un föör de ölleren Minschen in d' Volk jümmers noch wat lichter to begriepen — 22 343,- DüütschMark strikkt jeden in, de in d' Bundsdach in Berlin mit sien Mors up een Littenstool hukelt — ov he dor nu wüggelk hukelt, or ov he sien Achterdeel nu irgendwons anners dör de Welt drocht — de Pinunsen sünd hüm säker. Moant föör Moant.
Us Stoat moot oaber joa een schlechten Stoat wääsen, dat he siene Volksverträder so minn betoahlt, dat see de grööttste Deel van hör Tiedd nävenbi knoin mooten üm sükk un hör Famili över Woater to holl'n. Dor froach ikk mi doch verrafftich, wenner de Avgeordneten denn noch Tied hevvt, dat to beschikken, worföör see van de Minschen (hör Wählers) in dat hooge Huus stüürt worden sünd.

Ov is de Wählerupdrach villicht blods een Alibiupdrach, üm ungestört dat Nävenbiaarbeiden noagoahn to köänen?

Wenn ikk mi so ümkiek, denn seech ikk jo in d' Welt all een büld Schmeerlappens dör de Tied lopen — oaber wu sää mien Opa all jümmers to mi: "Schmeerlappens, mien Jung , de kannst du ut de Padd goahn, wiel see all van wieden to kennen sünd — gefaarlich sünd de Gierlappens, un dor besünners, wenn see in een Amt dorherkoamt."


2.3.10 Utfloog up Stüerkosten


Langwielig, langwielig — aver naher moakt wi Party!! (Klick op to'n Vergröttern)

As ikk us Bladdje in d' Hand kreech, full mi dit Bild in de Oogen — toglieks mit dat Denken, wekke Agentur hett disse ölleren Ümschöölers denn up Tuur stüürt, üm sükk irgendwons in een Autowaarkstää irgendeen Schlameng antohören. As ikk denn de Worden dorto lääsen de, kunn ikk dat gannich recht glöven.
Dat schull de Weertschuppsutschuß van d' Neddersassen Parlament up Stoatsvisit in Indien weesen?
Wenner mi een — oahn dat ikk dat ikk dat Verkloaren dorto lääsen kunnt har — froacht har, wat ikk dor seech — ikk har hüm antert: Ikk seech een Kring van Mannslüü oahn Kuroasch, de dor as so henschääten Froachteekens rümstoahn, un sükk nich moal trooen, vöör Langwiel in d' Nöäs to puulen.


1.3.10 Falsche Tied


Catherine Ashton. Bild: World Economic Forum/Wikimedia Commons

As ikk in d' Bladdje dat eerste Moal dit Minschke to sehn kreech, hevv ikk stuv dorcht: ‚Harrijeesesnää — hett Käßmanns Margot noch een neeäd Rebett dortokräägen…? Is see nu ok noch Europas Butenministerin?'

Dat hett denn wiers nich alltolaang brukt, bit mi upgoahn is, dat ikk een Verwesseln upsäten wee — vanwäägen dat hoast sülvige Utsehn van de beid Deerns. In eens ünnerscheeden sükk de beiden denn doch: Dat hannöversch Wichtje hett sükk van ünnern noa boaben dörbieten mußt... vanwägen hör Ehrgeizichkeit, an de see anners woll ovstikkt wee — de ingelsch Plumpuddingdeern is van Mannslüühannen (ov schull dor noch wat anners mitschoaben hemm'n?) in jeder enkelte Positschoon rintillt worden.
Margot Käßmann hett sükk denn mit hör besoapen Autofoahren sülvst een Been steält un is doröver strumpelt.
Dat ingelsch Froominsch hett nu noch wat veel Leegers doahn — see hett wat sächt. See hett to een Soak luut wat sächt, to de see bäter de Schnuut hollen har, wenn see denn niks anners särgen kunn. (Ov hett see villicht in Huus all een Burka un in d' Taaschke de Koroan?)


Klick up to'n Vergröttern!

Dor heeft een dördreiten isloamischen Potentoaten in de noordafrikoansche Drööchte sien Knüppel un droht de Schwiez mit een hilligen Kreech (wat de Keerl aal ümsetten kann, dat hett de Weltgemeenschkupp joa all dääch genooch to weeten kräägen) un de buterwendige EU-Verträäderin weet dorup niks anners to särgen, as dat för disse Drohung Gaddafis woll een bietji de verkeerde Tied wee. Ikk kann disse Worden noch jümmers nich foaten un meen, dat dit Froominsch doch bäter in hör ingelsch Köäken bleeven wee.


23.2.10 Ov dor nu woll mennicheen in de evangeelsch Kaark krüllerich Hoar kricht?

Irgendwu schient Käßmanns Margot – de Kaarkentant — dor gewaltich wat dörnanner to kriegen.

Is see bit nu stolt doarup, un ok woll sowiet good dormit dörkoamen, sükk as Froominsch up Mannslüürebetten to präsenteeren un ok wiers wat breet to moaken, so hett see sükk nu — mit dat in Dunas sükk achter’d Stüür setten un up Hannowers Stroaten rümtojükeln — up een Keerlsdomään begeeven, up de see hör letzd spierke Wievhaftichkeit up Spill sett – un verlüstich goahn is.

Suupen un besoapen Autofoahren is bi us in d’ Gesellschkuppsdenken jümmers noch Mannslüüdoon – mach dat ok noch so ballköppich wääsen.

Dat Froonslüüt sükk moal een Drinken, wenner see up een Baal ov een Fierderee sünd – harijeese ok – ok Froonslüü mooten sükk wiers moal de een ov anner Keerl moi suupen – oaber denn in Dunas in een blikkern Kist to stiegen, üm up de Groostaddstroaten russisch Roulett to speelen... Froo Käßmann, dor häst Du liekers een bietji tovääl Kerl ut Di ruthangen loaten.

Wat Margot Käßmann bit nu mit hör anner Doon föör Froolüü in d’ Gesellschkupp oahn Twiefel Goodes up de Padd brocht hett – mit de Suuptuur van verleeden Soaterdach hett see dat Waark stuv wäär hochkant vöör de Müür sett.


19.2.10 Een Froach blods…

Ov de Räärhals van F:D:P:-Vöörsitter dor villicht all moal dor bilangskääken hett, wat he bit nu in siene Läävensdoagen up de Beenen steält hett, dat he — ov ok woll annern — rejell anfoaten köänt? Dat schull he man moal doon, denn wüür he wiers sehn, dat dat van dat nich allstoveel to sehn givvt.

Well sükk moal een Fuuk up de Nöäs setten deit, un dat “Westerwellewaark” bit nu van wat nörder sükk bekikkt, de schall woll heel flink to weeten kriegen, dat denn Fendt van Justitiajünger ok woll mehr de leev Gott de Tied klaut hett. Schwielen in sien Füüsten hett dit Mannsbild doch säker noch ni nich hat – worbi ikk mi mit de Beteekning as ‚Mannsbild’ doch verrafftich gannich säker bün – dat kunn doch angoahn kunn dat doch, dat hüm in d’ Olldach – ov schull ikk bäter särgen Ollnacht — mehr de Froolüüpart licht. Oaber dor kummt dat Volk joa villicht noch achter, wenn he denn dat eerste Moal in de Kledoasch van sien Süster irgendwons in de Welt up Visit geit.

Dor wull ikk joa liekers gannich aal up doal – ikk wull eelich blods froagen, föör wekke Dennsten he denn sien Doalers ut de Stüürkass kricht, denn föör d’ Kinner-in-de-Welt-Setten un de Grootrekken, dormit dat in Düütschland ok in hunnerd Joahr noch Düütschen givt, dorföör kann dat doch nich wääsen.


15.2.10 "Schweiz droht deutschen Politikern"

Steuerhinterziehung: Schweiz warnt Deutschland vor Daten-Kauf.
Nach Angaben des Chefs der konservativen SVP im Kanton Zürich und Präsident des Bundes der Steuerzahler Schweiz gibt es Hinweise, dass zahlreiche deutsche Politiker und Richter in Liechtenstein und der Schweiz Konten oder Stiftungen unterhielten.
(Quelle: dpa)

Wat deit Otto un Klara Normoal in Düütschland nu verwachten? Nu wor de Schwiizers anfangen düll to warden, wiel man hör van düütsch Siet wat wächnäämen will, wor de Stoat Schwiez siet lange Tieden good van läävt hett.
Kriecht de Minschen hier villicht nu endlich een Stükkwiet to sehn, wat sükk ünner mennich schwaart Kiddels ov witte Hemdbösten in Amtsstuuven un Parlamenten föör Schoojakken verbargen? Schull in de Angst, dor kunn toveel an d' Lucht koamen, Schäubels eersted spontoaned Nää up dat Anbeeden van de CD mit de Noams van 1500 Stüürbedreegers to Huus wääsen? Utkennen deit he sükk joa schiens noch figelinsch dormit ut de Bonner Schwaartkuffertieden, as de Milljonen man ähm so in Breefümschlääch van Hand to Hand wiiderrekkt wurden un nümms van nix wat wusst hett.
Dat wee joa ok to schinant, wenner tomoal aal de Frünnen ut Politik un Gesellschkupp — mit de man doch so good kann — keen Frünnen mehr sien drüffen, wiel hör Noams in de Listen updüüken. Ov schull man liekers sülven... un mutt nu russisch Rulett speelen — jümmers in de Hoapnung nich dorbitoweesen, bi de 1500 Künnichmoakten?
Un wenn doch, denn kann man joa dat Kohlsche Ehrenwordspill noch moal wäär uplääven loaten. Dat döäsich düütsch Woahlvolk hett dat joa all lang wäär vergäten.


12.2.10 Wu wiet un wu foaker dröfft he sükk noch so schroar upföähren?

Dat Bundsgericht hett dor wat anstött…


Wohrschuug! Hooge Allergiegefohr!

De Boas van de blaugeele neoliberoale Stippenkring föör de Bäterverdeenenden föährt sükk mit sien Benöömen as „spätrömische Dekadenz“ van dat politische Doon un Loaten un över dat Ümgoahn mit de Minschen in Düütschland de Hülp bruken, up as Anno dunnemoals in de Hollywoodnoakriechswestern de Revolverkeerl „Blatternaben-Jöö“. Dorbi is he doch eder een pusteligen pubertären Dörschnittsfendt van Justitia (dat Froominsch mit de Wacht in d’ Füüsten, dat nich kieken kann).

Een Riech van Liberoalen vöör hum kunnen de Welt tominnst noch mit irgendwat, wat see eenigermoaten good kunnen, beindrükken. Wee dat de ole Papa Heuss mit siene Jovioalität, so dee dat bi Thomas Dehler de Intellekt. Hett Erich Mende dat noch jüüst mit sien Weltkriechs-twee-Offiziersschneid henkräägen, broch Walther Scheel dat mit sien Singeree boaben up de geele Postkutsch kloar. Wor tägen dat bi de Lambsdörpssche Groaf all een Verurdeelung wäägen Stüürachtertrekken wääsen muß.

Genschers Diederk hett dat mit sien Naturell figelinsch henkräägen, de Noakriechsfolgendiplomati een minschliched Utsehn to gääven, un Möllemanns Jürn, de kunn tominnst good ut een Fleeger springen.

Aal dit Geböören hett Indrukk un Spoaren achterloaten un de Tied hör Teeken updrükkt.

Wekker anner Spoaren as de, bi Stoatsvisiten de Gastgeevers mit sien Annerswääsen in d’ Natuur vöör de Kopp to stööten schall “Spaßmobil-Guido” woll achterloaten, wenner de Wählers hüm to rechter Tied ut siene veelstogroode Dennstkleedoasch rutbefördert?


9.2.10 De barmherzigen Samariters

Jümmer foaker denk ikk mi, ikk schull mien Köäsel bäter gannich mehr buten de Dör holl’n, wiel mi blods noch Gesellschkuppsschiet un -strunt üm de Oohrn flücht.

Jeden schient blods noch Oogen föör sien eegen Knipke un blods noch Föölen föör sien eegen Vergnöögen to hemmen.

Wenn Bankminschen anner Minschen, de Pinunsen hevvt, de Büks uttrekken köänt, wiel de, wenner dat Word „Rendite“ groot genooch an de Bankenmüür steit, niks anners mehr sehn as de Düwel, de up een grooten Hoapen an Doalerschieten sitt, hett dat mit ehrboar Koopmannsverhollen woll niks to kriigen. Oaber Moroal schull man dor van keen Kant in d’ Spill brengen. Anners is dat liekers to sehn, wenner de breede Masse över Stüüren, Gebüüren un öpentlich Ovgoaven koahlschooren ward. Dat hett wiers wat mit Unmoroal to doon – tovöörderst mit stoatlich Unmoroal. Dormit is dat Spill oaber jo nich to Ennen – sünners geit dat dormit eers reschkoapen los. Mi dücht dat hoast, dat bi us jeden, de een Pott mit Schlikkerkroam tofoat kriiegen kann, furss dor ringript und sükk sien Taaschkes vullstoppt. Dor givt dat schiens keen Hollen mehr.

Bankminschen brengen Lüü vandoach noch noa Nazigesetzen van dreeundaartich üm Huus un Hoff. Politikers in alle Klöären bedeent sükk unschenäärt ut de öpenlichen Knipkes, as wenn dat hör eegen Loaden is. Medisiners verhökern iiskollt Senjorenfleeschk. Gottskeerls fallen över hör anvertroode Kinner her as een Messelsüük in d’ Schwienshukk…

Ikk moot wat stillhollen, anners flücht mi d’ Äten wäär ut d’ Pans – oaber eens – wor ikk all een Settji achterto sitt – moot ikk denn doch noch loswarden.

„Private Kinder- und Jugendhäuser“ – dat hett mi anstött’d un dor wee ikk een Tiedlang achterto, ünnerdör ov dröverher. Wat mi dorbi tomöötkoamen is un wat ikk deels dor to sehn kräägen hevv – ikk hevv nu noch krüllern in d’ Kopp dorvan.

Wenner Geld mi nich so minn wat bedüüden wüür – verrafftich –, ikk wür ok all laang son Heimstätte bedriefen – un har de ’türlich ok as een Ltd. & Co KG up de britisch Kanoaleilands registreen loaten, wiel dat joa mit de Stüürn un dat Instoahn bi een Pleite so goaelk is.

Dat is hoast so, as wenn Du Di sülvst Geldschiens drücken dröffst. Dat Materioal dorto ward denn van d’ Amt ok noch free Huus stüürt. Föör elker Kinnerkopp, de ünner so een Pläächdakk in Schuul brocht ward, kricht de Dakkholler ut de Stüürkass över 3800 € in een Moant – dat sünd 130 € in 24 Stünn’s.

Ikk hevv mi so een Huus mit Bott föör 10 Kinner (elker Moant över 38duusend €) moal een bääten langer un een bäten van nörder bekeeken. Ikk wull eenfak weeten, wat disse Bedriefers mit soveel öpenlich Geld föör de Kinners anners moaken as een Hartz-veer-Moder mit hör Kinner.

Man moot sükk dat näämich eenfak moal vöör de Oogen hollen – up de Heimöllernkant is twintich Moal soveel Geld to verbruken as up de Familienhuusöllernkant.

Bi de Kinner hevv ikk dor oaber nich veel van sehn, denn jeder Moder mit Hartz veer lett hör Kinners netsoveel tokoamen – ok wenn see sülvst denn mennichmoal sülven niks hett.

Bi de Heimpläächöllern sücht dat liekers meist een bietji anners ut. Wiel de dör dat Geld, wat see van Amtswägen för de Kinner instrieken, in een heel annern Welt lääven. Ünnern in de Kinnerwelt is Diskont-Aldi in Schmoalspoar – un boaben in de Bedrieferwelt is Feinkost-Käfer in Breetspoarutföärung.


5.2.10 To eers de Weertschkuppsmänädscher, ...

...denn de Finanzhaien un de Politikers un nu de Dokters un de Heimbedriefers. To glööven is dat nich, wat dor nu as näächst an d’ Lücht to koamen schient – oaber to verwachten wee dat wiers. Geweetenlos Klinikdokters un geldgierich Pläächheimbedriefers hevvt tonanner funnen – so as Pott un Dekkel.

See sünd hannich dorbi, Minschen – un hier sünd dat ole hülplose Minschkes – as Hannelswoar intosetten. Geit dat us Mediziners wüggelk all so noar, dat see up Minschenhannel verfall’n mooten? Dat moakt mi baang. Bi een Riech van Pläächheimbedriefers wunnert mi liekers all laang niks mehr.

Wacht man noch ähm fief Joahr, denn hett ok de Regeern dat Rebett föör sükk utmoakt un een Börse inricht, an de denn mit „Senjorenpläächrechten“ hannelt word. Bispillen givt dat joa all nuch. Brukst doch blods an de „Berechtigungsschiens“ ton Lüchtverpesten denken, de nu joa all van Deefen klaut worden, wiel see sükk so moi licht to Doalers moaken loaten.

Een deel Dokters geit in hör Krankenhüüs mit Netten up Fang ut, üm to sehn, well van de Patschenten man in een Pläächinrichting ovschuuven kann – tägen een fetten Prämie, dat is doch kloar. Un wiel de Pläächheimbedriefers dor so as maal achterto sünd, de Beärden in höör Hüüs vulltokriegen, bütt de een ok licht moal mehr as de anner. Dat geit woll so as up een Vergantung to: „Ton eersten … ton tweeden ... “ un wenner de Pries föör dat Senjorenfleesch hoch genuch is denn gallert de Hoamer “ton daarden” up de Dischploat, un de Hannel is ovschloaten. Wiel man joa Ehr hett – un wiel man sükk van wäägen dat goode mitnanner utkoamen joa revancheeren moot, stüürt man de Minschen to een Behandlung – un wenn d’ denn moal nödich deit – jüüst in dat Süükenhuus trüch, van dat man de Woar köfft hett.

Üm dat heele Waark eenfaker to moaken – Rationalisierung heet dat joa woll –, schöält de Pläächeimbedriefers all een “Fonds” inricht hemm’n, in de noa bestimmten Kriterien inbetoalt ward, un up de anner Kant de Dokters utbetoahlt warden. Nümms – ok nich de Kassen, de dit Spill joa ton Deel mit Geller van höt Litten finanzeer’n – kann dor achter kieken. Ov will dat villicht sogoar keeneen?

Wunnern wüür mi ok dat nich mehr.


4.2.10 Nu hett de Kaark de Schiet, sünners de katoolsch...

Dat Särgen is kloar, dat Doon van de Litten is schroar. Dor hett de Benediktus Ratzeputz dor ünnern in Vatikoanstoat so kört vöör sien Visit up dat ingelsche Eiland joa wär moal lieklang in de Mengselpott haun.

Schüünt he doch as büpperster Krüüzholler sien Ünnergäävenen ut dat Keunigriek up de anner Kanoalsiet tägen een Gliekstellungsgesetz van d’ ingelsch Regeerung to insisteeren. Ov dat nu jüüst noa allermanns Schmoak un tägen de “göttliche Moral” is, wat mit dat neeä Paragroafenwaark fastspiekert worden schall, dat moot nich präzis elker Minsch Meenen wääsen, un ov de ole Boas dor boaben in de Häävenswiede dat wat tosächt, wenner hier ünnern Mannslüü mit Mannslüü togaang sünd un sükk mit hör ‘Waarktüüchs’ in d’ Büks tägensiedich Freud moaken — un up d’ anner Kant Froolüü sükk mit Froolüü vergnöögen, dat weet wiers ok nümms so nipp un nau. Dat is joa ok liekers.

Dat oaber een büld van sien Dennstlüü ünner de Fittiche van Benediktus Ratzputz hier up de Erdengrund sükk an Kinner un halfwussen Minschkes vergoahn, un Kolleechen van de sülvige Fakultät kieken meesttieds de anner Kant an – dat hööcht de ole Boas dor boaben wiers nich, un de Poapst schull dat man ok nich mehr so wiet an d’ Mors vöörbigoahn.


2.2.10 Verkolleree moakt sükk breet in de Hoabenweertschkupp

Wee toeers man een lichted Knücheln an de Seekant in Düütschland to hörn, so is dat doch mittlerwiel to een utwussen Verkolleree worden.

Un as dat so is, wenn sükkse Viren dör dat Land trekken – man sächt sükk ananner woll noch Moin, oaber man givt sükk keen Hand mehr, wiel man sükk joa nich noch mehr infangen will. För de Minschen, de Schkeepen up Biller fastholln un sammeln – för de is nu een gülden Tied. Noch nie nich ween an de Küst – liekers ov an Noord- or Oostsee – so veel Schkeepen to sehn, de ok noch stillholln, wenner see ovlicht warden, wiel see an de Kett lirgen – netso as een Schkoap an d’ Tüdder.

De Makkers in de Reederkantors de hevvt hör Schkeepen säker nich an de Liin lächt, wiel see de düüren Foahrtüüch schonen willt – so as Opa Koarl dat mit sien Dreetakkenkutsch deit, de steit sükk näämich ok in d’ Schüür de Röä in d’ Liev, wiel all trillert, wenner moal een Rägendrüpp up de Lakk spüttert.

De Reeders un Maklers ween säker annersrüm blied, wenner hör Schkeepen ganz dull in Foahrt weesen. Dat is oaber joa nu moal nich, wiel dat schiens mit de Weertschkupp in d’ Welt nich so good löpt. Dat is mit de Weertschkupp – ov bäter mit de Konsumenten – ok wäär so, as dat in d’ Natur is – een Schwien frett näämich ok nich mehr, as mit Gewalt in de Buuk ringeit. Dor kanns liekers een Mutt mit de Mors in een Runkelbarch setten – satt is satt.

Un nu geböört wat – un dor schütt mi doch jümmers wäär Opa Koarl in d’ Sinn, de sükk neelich doch noch een grooten Schüür boon loaten hett, wiel he villicht irgendwenn joa nochmoal een tweeden Dreetakkenkutsch dortokricht, de sükk denn ok wäär de Röä in d’ Liev steit – nu boot man an de Küst noch een Hoaben, de allns anner överdroapen deit. Mien Opa wüür särgen, de Moakers sünd Grootmannssüchtich, denn de Seekantwoarenümschlach faalt doch weltwied van d’ Fleeschk. Wenner dat so, as ton Bispill in Brämerhoaben, geböört, dat dat Ovwinnen an szärtich Perzent geit, denn is dat doch hoast all een Moagersüük.

Ikk mach nu nich särgen, dat de Moakers, de dat Waark bedriiven, hör Verstand verlor’n hevvt – dat is denn doch woll eder so, dat een dat, wat he nich hett, ok nich verleesen kann.


30.1.10 Koffikassen sünd gefaarlich…

...un schiens een Teeken van Düwelsbesäätenheit un verbräkerisch Doon — tominnst in dat ole Lutherstaddje Worms is dat woll so.

De Wormser Boadballibüppersten (de hevvt schiens aal mitnanner een schooner Geweeten as de Poapst) is infallen, veer Froolüü, de deelwies all een halfed Halfjoahrhunnerd Billjetts an de Boadwilligen utgääven, wägen een Koffikass — mit veerundartich Euro Klöätergeld föör de Kolleechenkring — to feustern. Sogoar een Stoatsavcoaten hett sükk van de Lüü anstöten loaten, ok noch de Begreepen Ünnerschloagung un Untrööheit in de Wachtschoal to schmieten. Wenner de Froolüü dat Koffigeld ut de Staddkass stiebitzt un de Kommunibööker ümschrääven harn, denn wee dat gannskeen Froach, dat see dorföör instoahn mussen – wat see denn ok säker doon würn, oahn eers groodoardich de Waarkgerichtsboarkeit antoropen. Nu räärt wiers een ut irgendeen Ekk, dat dat Koffikassen-Anlärgen tägen de un de un noch een annern Vöörschrift is, un dat in son Kommunibedrijf joa Örnung hollen worden moot. Recht so, kann ikk dor blods särgen – oaber ikk froach mi, wor disse Örnung denn is bi Noams as Funke, as Zumwinkel, as Hartz, as Nonnenmoaker, as Schäuble, as Regina van Dinter un aal de anner Prominenz ut Wertschkupp un Politik.

Nu glööv ikk doch verraftich ok bold, dat dat in Düütschland mit dat ‚Gerecht föör jedereen’ nich mehr so lieklang löpt.


29.1.10 Emanzipatschoon…

...is een Word, bi dat ikk – hoast solaang ikk achternanner denken kann – een Gefööl van Stiekelwier in d’ Halsgatt kriech. Dorbi goa ikk in mien Sinnen nu wüggelk nich sowiet, dat ikk säch, Froolüü schulln keen Büksen droagen – oaber in d’ Lääven, bi dat Doon in d’ Olldach, dor givt dat nu moal Soaken, de Wichters bääter köänt, wiel see van us Heergott dorföör inricht worden sünd – ähm anners as Mannslüü utstaffeert. Annersrüm is dat Geböören ’türlich netso.

Irgendwenner up us Padd dör de Tied is de Minschen – tovörderst in de “westliche Kulturkring” – dit Weeten verlüstich goahn, dücht mi.

Dat Doon van de Schaffnerin in Brannenbörch ("Zugbegleiterin" heet dat joa vandoach hochdreit), de een noch kinnerhaftich 16jöährich jung Deern wägen twee Euro – de see (de Boahnollschke) villicht noch nichmoal föördern drüfft har – bi Nacht un bi twintich Groad Koahl ut een Zuch schmeeten hett, hett bi mi een büld Besinnen ut mien Lopen dör de Tied hochkoamen loaten. Dat dat een goodet Besinnen is, wat Froolüü in Uniförm angeit, dat mach ikk nu nett nich särgen – ov see mi bi d’ Dennst an irgendeen Grens, ov bi d’ Schandarms or in Tüüchs in anner Klöären tomöötkoamen sünd, dat is liekers. Ikk hevv foaken bi mi dat Gefööl hat, dat Froominsch in Uniförm dor vöör mi geböört sükk so, as wenn see mit de Uniförm ok dat mitkräägen hett, wat van Natur ut blods een Mannsbild mitkräägen hett.

De Schnakker van d’ Düütsch Boahn hett künnichmoakt, dat de Schaffnerin sükk entschüllicht hett un dat hör dat nu leed dee. Wu kann een Minsch sien Doon sülvst entschülligen? He kann doch de anner – de he dat andoahn hett – höächstens birden, hüm to entschülligen. Un ov dat Birden denn van Haarten kummt, dat woach ikk doch to betwiefeln – denn well sowat deit, de deit dat van d’ Karakter ut – un de blivt ok noa sien “Deit mi leed”-Särgen meist de sülvige.


23.1.10 De ‚Funken’ stoven nich blods över d’ Dangaster Moor…

De Ex-Bulami, Handelsschoolmester un Buureninschinör dor bi Voarel in d’ Dangastermoor hett nich blods siene Vöörstandskolleechen bi d’ OOWV, sien Parteimakkers und dat heele Volk in d’ Kuntrei anloagen, dat sükk de Balkens boagen, as de Soak mit sien Sülverhochtiedsbetoahleree van Dach koamen is. He har dat heele Doon ok noch good vöörbereid, in de he de Verbandsgeschäftsföörer sien Gehalt moal ähm so, un oahn irgendeen anner Litt van d’ Vöörstand dorvan to vertelln, üm Hunnerddusend Euro upbäätert hett. Eenfak so – un blods mit sien Teeken – ov schull man bi Funke nich bäter särgen: mit sien „Kaiser Koarlhein“?

Ikk kann mi eenfak nich denken, dat dat blossich de verbräkerisch friseerte Sülverhochtiedsrääken wee, de van d’ Geschäftsföörer föör sien Boas dör de Bööker dörschoaben worden is.

Üm föör sükk sülven achtduusend Euro dorbi ruttohoalen, stäekt een Koarlhein Funke nümms Hunnerdduusend Euro in d’ Mors. Wenn een Buur sükk dat Waark moakt un knoied in so een lüütjied Lokk soveel Pinunsen rin – de will an d’ Ennen sien Quäleree ok good betoalt hemm’n.

Villicht kriigen de Stoatsavcoaten upletzd noch een büld anner Morsen to foat, in de de Buur ut dat Dangaster Moor Doalers rinschoaven hett, üm föör sükk wat dorbi ruttohoalen

Ikk loat mi moal överraschen.


22.1.10 De Neddersassenregeerung hett sükk een Wulff lopen

Ikk hevv doch wüggelk Schnött un Quiel blaart, as ikk lääsen muß, wat de neddersassisch Landsvoader över Winachen in dat Geldlüüparadeis Florida drääven hett.

He wull endlich moal wäär sülvst koaken – he wull ok moal wäär mit Booklotzkes speelen un föör de Kinner dorwäsen.

Sükkse Worden van een utwussen Familinvoader to hörn to kriigen moot doch jeden, de sükk ok blods noch een spierke Haart verwoahrt hett, dat blengerige Woater in de Oogen drieven.

Ikk har in disse Momang up de anner Politikers dor in d’ Landdach in Hannower an leevsten mit een Bessensteel ingallert, vanwägen hör Druploshakken up een so fienfööliged Mannsbild.

As mien Troanen denn wächdrööcht ween un ikk wäär wat kloarer kieken kunn, dor seech ikk tomoal een anner Bildje vöör mien binnerst Ooch updüüken. Dat is doch good, dat Minschke sükk an Belääven van Güstern besinnen kann.

Ikk seech tomoal denn jungen upgeräächten Oppositionsföörer van de Christdemokroaten (wat is dat denn för een Heiopei, hevv ikk domoals bi mi dorcht – dat he Wulff heet, wuß ikk domoals noch gannich) in de Bütt in de Sabbelbuud in d’ Hertochschlött in Hannower Lameng moaken. Dat gung üm de Hochtiedsreis van de Landsvoader (de domoals een van de anner Sied wee un Glogowski heeten hett), de hüm (un sien Olsch natürlich) dat Reiseünnernäämen TUI spendeert har. För sükkse Kunden trekken de woll jümmers extroa groode Spendeerbüksen an. Oaber dat is joa ok liekers. Denn Keerl dor in de Bütt wee up jederfall düchdich an schkellen un förder, dat de Glogowski as Landsvoader sienen Hoot näämen schull, wiel sükk sowat för een Amtsperson in disse Positschoon nich schikken dee – un sowieso van wägen Anstand un Örnung un Ehre. De upgeräächte Avcoatenwulff (ikk wuß jümmers noch nich sien Noam) har denn ok glieks strenge Paragroafen för een neeäd Ministergesetz bi de Hand, dat sowat in Tokunft nich mehr geböören kunn. Tein Euro drüff een Geschenk höächstens weert weesen, wenn een Litt van Landsregeern wat anboaden wür. Dat is denn ok van d’ Parlament in een Gesetz timmert worden. Tja... un jüüst up dit Gesetz hett de neddersassisch Landsvoader mit sien Reis in de rieke Waarmte Floridas een grooten Hopen schäten. Wenn de Röäk van sien eegen Schiethopen hüm nu ut sien Amt drieven schull, denn word he noa een Karenztied – un wenn de Schmoak van sien Undoon verfloagen is – säker in d’ Bundsregeerung Justizminister; denn mit dat “Gesetzen bräken” keänt he sükk joa schiens good ut.


21.1.10 Schriever lett vertell'n…

Een Huus up rötterk Poahlen, so dücht mi use Regeerung in d’ Riekshauptskuntrei Berlin.

De Doalerkeerl Schriever schient nu joa doch wat särgen to will’n – tominnst lett he sien Avcoaten föör sükk schnakken.

De Biller, de see van Schrievers Weeten un Doon an de Müürn schmieten, de paasen figelinsch in een Riech mit dat, wat de Öäpenlichkeit all bekennt is.

Noams van Gravvsteenen ovtoschrieven, üm up de Dooden hör Pukkel Geschäften to moaken, dat keänt man joa van de “Drückerkolonnen”, as de de unseriösen Verträders beteekend warden, de van Dör to Dör trekken, üm de Lüü to bedreegen.

Wat de Schrieveravcoaten nu van Dach loaten över mit Doalers üm sükk schmietende Lieken, dat paast doch heel akroat to de Roland-Kochschen Jöädenaarfdeellöögens un to de dör dat Kohlsche Ehrenword in düstern blievenden Hülpslüü – ov to de bargenwiese Kapitoaltoschoosterungen van de grooten Versääkerungen to de Riestertied in de sozimoaldezokroatischen Potten rin.

Mi schall nu nümms wiesmoaken willn, dat sükk in disse Richt wat ännerd hett. De Schluurhakken, de domoals all mit schwaarte Kuffers ünnerwägens wäst sünd, sitten doch nu noch piedelliek up hör Ministerstohlen. Dat is joa ok goaelk, wenner een Finanzminister Erfoahrung in d’ Ümgoahn mit Schwaartgeld hett (de Rullstool steit hüm dor bi säker nich bi in d' Wäch) – netso as vöörtieds een wägen Bedreegeree verurdeelden blaugeelen Groaf noa sien Verurdeelung noch Bundsweertschuppsminister worden is.

Mi lett dat nu hoast so, as wenn man in Düütschland eers Leegen un Bedreegen köänen moot, üm in de Politik wat to warden. Ov man moot van de anner Kant wääsen – denn geit dat up aal Rebetten schiens ok heel licht – denn dröfft man sogoar dat Wichtje ut Mekkelborch moal in d' Hoar rümtütern.


20.1.10 Schriever kummt – un sächt eers moal “Tach“…
...wat kummt dor nu woll aal van Dach?

Mit Koarlhein Schriever hevvt de Stoatavcoaten nu joa villicht een van de Hauptsstrippentrekker föör dat Doalergemengsel in de düütschen Regeerungs-, Partein- un Weertschkuppspotten bi d’ Schlawittchen kräägen.

Dat kann natürlich weesen, dat blods heete Lücht ut de Kädel stoomt wenner de Dekkel doraffkummt – dat kann oaber liekers netso geböören, dat, as bi een Dominospill, in de näächste Tied een büld Figürkers up dat Politikbrett riegenwies to Fall koamt un över de Hümpels in de Teppich strumpeln, ünner de see de Schwienkroam van Schwaartpinunsen, Ehrenwöär, Kufferdroagers ov Schmeergeld un Booken friseeren fäächt hevvt.

Dat nu Schrievers Koarlhein (dat is doch gediegen, dat een büld Schmeerlappens in d’ Politik un Gesellschkupp up de Noam Koarlhein döfft worden sünd – wenner ikk disse Noam mit mi rümschleepen mußt har, ikk har mi verrafftich all ümdöpen loaten) all een bietji öller is un van d’ Natur her joa nich mehr soveel Goods föör sien Restlääven verwachten kann, kunn d’ joa angoahn, dat he an to fleuten ov sing’n faangt — jüüst so, as hüm dat över de Tung kummt.

Dat kunn wääsen, dat Koch un Kohl, dat Kiep un Schäubel sükk nochmoal waarm antrekken mooten, wiel hör dat üm d’ Liev anfaangt to fluttern.

Well nu in de bedroapen Krings denken deit, disse Szopp de is aal laang kollt, de kunn sükk woll düchdich schnääden hemm’n – de Pott is näämich jümmers noch reschkoapen an koaken. Dat Füür ünner de Pott word dör de noawussen Litten in de Parteien good togaang holln. Funke, Wulff, Westerwelle un Konszorten will ikk nu blods ersatzwies nöömen. Wenner Glogowski, Schröder, Özdemir, Süßmuths Ritoa, Möllemann un wu de Vöördeelsnäämer aal heeten hier noch upföährn wull, kunn de Bott woll nich langen – wiel de Zumwinkels ut de Weertschkupp un de Nonnenmoakers ut de Bankenwelt ok aal dortogehört.

Nu kann ikk blods särgen. Loat us ovtöven wat dor kummt – un ov dor överhaupts wat kummt.


16.1.10 De Eer is bannich düll mit us Minschen…

“Nod un Elend schall över de Eer koamen ....”, hett us Heergott vöörtieds to Noah sächt.

Noah hett dat as Woahrschoo ankääken un wuss glieks, wat he to doon har.

Nu kummt jümmer wedder un sied lange Tieden Nod un Elend över de Eer un Minsch weet nich wat he to doon hett.

Ov dat nu Haiiti is, wor de Eer sükk schküddelt, ov dat is Ceylon ov Pakistan, wor de See dat Land överrullt – ov dat nu de Oderbrök is de ovsuppt, ov dat is Aristoteles sien Heimoat, de in Füür upgeit – jümmers word sächt, wi mooten wat doon, dat sowat nich mehr geböört.

Wenner de Lieken denn ünner de Grund sünd un de Wiever kloagen nich mehr, denn weet nümms mehr, dat he wat ännern wull.

Ikk froach mi mit Koppschüdden elker Dach up d’ Neeä, wu dat angoahn mach, dat nümms – ok keeneen van de „hoogen Geleerden“ van de wi joa Stükk ov wat hevvt – sükk froagen deit, woneem dat denn kummt, dat de Eer so vergrellt up us Minschen is.

Kann dat wääsen, dat dat wat mit Unverstand to doon hett – mit Unverstand un Jank up Macht un Doalers?

Denn wulaang suugen wi de Eer all ut – wulang rieten wi hör all dat Fett van de Knoaken – wulaang vergrelln wi hör all de Lücht, de see ton Oahmen brukt? Un nich blods dat de Minschke de Eer in de letzde hunnerdfüfftich Joahr hoast bit up de noakend Liev utplünnert hett – nääman, he hett dat ok noch kloarkräägen, denn blauen Planeten Tünnen – ach wat Megatünnen van Atombomben schluuken to loaten, üm de in dat Binnerste denn hochgoahn to loaten. Dat is doch netso, as wenn us Minschken een mit Neejoahrsknaller futtern wür un leet de bi us in d’ Pans utnannerfleegen. Ov wi denn ok woll düll mit de Moakers ween – wenn wi denn överhaupts noch düll wääsen kunnen.


13.1.10 Seelenverkööper…

Wo wiet is dat eelich allwäär mit us Gesellschkupp koamen?

De Schloaventied is doch nu all laang güstern – hevv ikk tominnst bit annerletzd meent. Ikk hevv mi woll versehn. Dat givt woll keen Lieveegenschkupp mehr in use upkloorde Tied – oaber Minschen — un dor Ünnernäämers – de köänt sükk Minschen van anner Minschen utleenen. Dat schient de Doams un Heeren in de hooge Politik oaber an d’ Mors vöörbitostrieken – un nich blods dat, dat schient hör noch to höögen, denn wons anners hevvt see dör de Gesetzen de in d’ Bundsdach beschloaten worden, sowat eers mögelk moakt.

Dat een Bedrijf up Uthülp togriepen kann, wenner he moal mit de Produkschon in Tieddrukk sitt, dat is sied alle Tieden recht un good wäst – dor weesen ok jümmers Minschen, de nich dörgoand in Stellung wulln. Dat ober Minschen, de all joahrenlang föör een un de sülvige Boas knoiet hevvt, so eenfach buten Dör feustert warden un denn glieks de anner Dach över een Seelenverkööper up de sülvige Stää un bi dat sülvige Waark wiiderbösseln köänt – blods denn föör dat meist nichmoal halvige Geld –, dat is een Verbrääken tägen dat Volk un de Minschlichkeit.

Dat gript joa överall um sükk – oaber een Paroadebispill is doch woll de Eegendöömer van een grooden Drogeriekett. Anton is sien Noam – un denn ok noch Schlekker. Also wat denn Anton sien Klüterloadens angeit – de Minschen, de dor knoien, hevvt so minn to bieten – un to lachen hevvt see all ganniks. Lachen deit blossich denn Anton – de lacht sükk nämich in d’ Füüsten, wenner he moal wäär een Drufel van sien fliedige Lüü in d’ Mors poast hett, un de annern Dach wär — mit de Pietsch van een Seelenverkööper in d’ Nakk — up Kneen ankroapen koamt – denn oaber noch mehr knoien mooten un noch minner to bieten hevvt. Ton Lachen harn see joa vördem ok all niks. Ikk much moal geern weeten, wu Anton Schlekker mit sien Deerten ümgoahn is, as he noch Schlachtvee dodhaun hett.


11.1.10 Düütschland un sien Leegenbarons

De Groaf van Münchhuusen de word jao geern un alltied vöörwiest – de is joa nu ok all wat langer dod, un sien Undöächtied is joa bolld gannich mehr woahr – un liekers har sien Tüünkroam ok niks mit Minschenquääleree un hör ut Sadismus to Dod brengen to doon (politisch Övertüügen nöömt man dat joa ok vandoach noch woll geern).

Ikk kann mi mit Gewalt nich denken, dat nümms in de Riegen van de Verantwortlichen wußt hett, dat Willli Daume in de Hitlertied de schlimmste Szort van „Mitlööpers“ tohört hett, de Minsch sükk blods denken kann.

„Berichterstatter für den SD der SS“ – nöchtern lett dat, wenner dat so in d’ Bladdje steit, un överhaupts nich gefahrlich – blods föör de Minsch, de sien Noam in de Berichten van sükkse „Hülpslüü“ as Willi Daume updüüken de, föör de kunn dat de Dod bedüüden.

Ovwoll ikk weet, dat dat in d’ Vöör- un Achtergrund van de bundsdüütsche Regeerungen een lange Tied een büld Strippentrekkers van disse Oart gääven hett (de Kinner un Enkels in d’ Denken givt dat dor vandoach wiers ok noch dääch genooch) kummt mi dat Grääsen an wenn ikk an denk, dat disse Minsch över soveele Joahren in Düütschland föör „die Spiele der Jugend dieser Welt“ tovöörderst tostännich weesen is.


8.1.10 Schäubles 115er Geldmaschin

Wat moot een Minsch eelich doon, üm fuul Eier lärgen to köänen? Is dorföör besünnered Äten un Drinken nödich – ov moot man up een anner Oart as normoal Minschen lääven? Ikk wull mi allmoal hensetten un an denn BuFiSchäu schrieven, wu dat woll geböören kann, wiel – Wolfgang Schäuble lächt joa sied een poar Joahren all in een Tuur rötterk Eier.

Wekker ministroabeln Posten he ok jüüst mit sien Foahrtüüchs besett hollt, is liekers. Sien Produkschon löpt un löpt un löpt...

Bevöör he denn wäär anfaangt to koakeln, üm een neeäd Ei to lärgen, schnüstert he schiens deep in anner Lüüs Soaken rüm (doarüm hett he ok woll son gleunigen Nöäs – ikk will doch nich meenen, dat de van d’ Suupen so klöärich is. Mien Unkel Fidi, de har ok so'n rodklöärigen Nöäs – he har oaber joa niks mit Politik an d’ Hoot – mien Unkel Fidi, de soop eenfach Genever un Beer as een Enter).

Nu schwemmt joa dat overjöährich Ei van hüm mit dat bundswiete 115er Behördenanpingeln föör Fuulichkeit boaben dat Woater. Nümms in d’ Land hett dat Anbeeden in de Versöökstied so recht annoahmen – inföört word dat oaber liekers – wiel dat joa in irgendeen sien Knipke wäär düchdich pingeln deit, wenner de Anroopers sükk in d’ Wachtschleuf dreih’n.


6.1.10 Wenn ikk dor bilangskiek, word mi rein anners tomoot…

De Dreekeunichsdach is joa föör de blau-gääle ‘Pünktchenpartei’ siet glieks noa dat ‘Duusendjöhrich Riek’ hoast sowat as Allerhilligen föör de Katholschen. De jungen Speuters van vandoach weeten doch bold nich mehr, föör well see aal Kersen anstäken mooten.

Van Papa Heuss sien Kredit täären de Liberolen doch hüüt noch – ovwoll an disse Knoaken nu wüggelk niks mehr an is.

De ole honorige Theodor wee sükk nämlich ok nich to schkoa dorto, de Minschen in d’ Land wat anners to vertelln as dat, wat achter de Büün in de Kulissen ovgung.

Wenner ikk blods an de Soak mit de ‚keen düütsch Suldoatens’ mehr denk, denn wor ikk nu noch schlecht tofrää.

De schnieke Mendes Erich seech ikk vandoch noch föör mien binnerst Ooch ümfall’n – dat har he bi de Wehrmacht schiens good öövt. Utfleeegen un aal koahlfräten wee woll sien Devise – denn dat wee doch anners Nümms as de blau-geele Boas, de de US-amerikoansch Heuschrecken bi us heimisch moakt hett – as Bernie ‚Bedreeger’ Kornfelds düütsch Europa Patzmann.

Un denn eers de Överfleeger Möllemann, de mit de Hülp van Milljon’n van Muselmanendoalers de Liberoalen wäär hoch fleegen loaten wull un denn gräsich dormit ovstöört is…

Wenn dor nich tüschenin de Gesangsminsch Walther und de Hallenser Diederk föör de Blau-Gäälen upträäden ween, denn ween de vandoach so lüütjiet – de kunn man säker hoast gannich mehr woahrnäämen. Tja … un nu hett bi de Liberoalen een Annerskantigen sükk Genschers Stäävels antrukken, in de he sükk – wenn he nich een büld Määrs ünner d’ Footen kricht, üm dorintowassen – sükk woll flink een Wulf loopen deit – un dat is denn säker heel schroar föör sien Geföölen.


4.1.10 Mehr Fantasie föör de Frää…

… joaman –wenn dat endlich geböören kunn, denn har de Eer un de Welt wunnen.

As ikk dat van Margot Käßmann as de Vöörsittersch van d’ evangelsch Kaarkenroat in Düütschland mit Kieken up Afghoanistan hört hevv, hevv ikk stuv dorcht: Dünnerschlach, dat Froominsch hett Moot – dat Froominsch hett de Moot, de Ministroabeln bi us un annerswons in d’ Stammbook to schrieven, dat hör Denken un Doon woll de verkeerde Kant anlöpt.

Wenner hett dat hier bi us allmoal een Büppersten in Kaarkenuniförm öpentlich so düdelk künnich moakt – ok up dat Weeten hen, dat een de sowat sächt, van Politikers in alle Klöären fiks wat up d’ Pans kricht.

De Minschen in Düütschland – tominnst de Politikers – schient vergäten to hemmen, wat de Froon un de Mannslüü as de ‘Parlametarisch Roat’ noa de tweede Weltenbrand mit sien gräsich Ennen up dat Schlött dor glieks achter Bonn as Muster in dat Kleed för dat neeä Düütschland strikkt hevvt. Heel düdelk un för Jedereen to sehn un to hörn hevvt see sächt: “Dat schall in Tokunft keen düütsch Suldoatens mehr gääven” – un as wenn see all wussen, dat sükk dor so nümms an hollen de, hevvt see dor noch eens bidoahn: “Van Düütschland schall ni nich wedder een Kriech utgoahn.”

Dat kann man nu sehn as man dat will – ok wenn een Struck sächt hett, dat de Bundswehrsuldoaten dor an d’ Hindukusch us Renten säkern. Wat joa wiers loagen wee, denn de Bundswehrsuldoten sünd nu an d’ Hindukusch to Kriechmoaken un de Renten hier sünd unsäkerer as vöördem.

Dat erste Särgen van keen Suldoaten in Düütschland – dat is van de eerste Bundsregeerung ünner Adenauer all in de Tünn haun worden, as de Ink van de Teekens ünner dat Grundgesetz man jüüst drööch wee. Dat tweede Särgen, keen Kriechsspill mehr van Düütschland in de Welt to droagen (dat har mit Heimoatverteidigen niks to kriegen) is denn van Schröder un sien Glükksspeelers in dutten haun worden, as he de eerste düütsch Suldoaten noa d’ Balkan henstüürt hett, üm dor för Örnung to sörgen. (In disse Ekk hett een annern to een annern Tied us Voaders un Grootvoaders ok all moal henstüürt, üm Örnung to moaken. De Minschen hier hevvt dat schiens vergääten – de Minschen dor heel säker nich.)

Doarüm kann ikk blods särgen, wääs bedankt, Margot Käßmann – ok wenner ikk mit Di nich jümmers in een Meenen bün – ditmoal trekk ikk de Hoot vöör Di.


4.1.10 Ikk kriech hum nich so recht to foaten…
...
den Wirbel um die Mehrgenerationenhäuser

In Presseberichten wird in letzter Zeit häufig erwähnt, daß irgendjemand irgendwo irgendwie die Einrichtung eines Mehrgenerationenhauses plant. Mehr steit dor denn ok nich.

Wenn ikk dat lääs und dann bei den Leuten, die so etwas planen, nachfrage, wu sowat utsücht un wat see dormit meent, kriech ikk bi de een dit to hören und von dem anderen jenes. Un allens is blods Stükkenwaark. Mi dücht dat foaken, as wenn ein abgehalfteter Schlossbesitzer um Mitternacht weiße Bettlaken durch die Luft flattern läßt, üm de Minschen neeschierich to moaken, denen er dann für harte Taler versucht, hör irgendeen Spiegöäkenkroam antodrein, üm sien rötterk Huus boaben Woater to hollen.

Up disse Oart hett man denn de goode Idee van een moied Waark för jung un Old ganz flink an de Grund brocht. Een gooden Wiin word nämich ok nich bäter, wenn de Verköper dor Woater tosetten deit.

Bei vielen Menschen, die sich auf diesem Gebiet engagieren, steckt ohne Zweifel ein guter und ehrenhafter Ansatz hinter dem Neubegriff ‚Mehrgenerationenhaus’, blods – well sükk för dat Mitnanner van Jung und Olld insett, wiel hüm dat Geböören in us Gesellschkupp schwoar up de Seel licht, der sollte auch von Anbeginn seines Wirkens das Ziel klar benennen können. Jeder halbherzige oder laienhafte Erklärungsversuch hinterlässt beim Fragenden in der Regel een Bild mit veel Kreiulen.

Ikk bün de heele Tied an sinneern, ov wi dat, wat mit Veelgeneratschonenhuus meent is, nich all harn, un dat vöör nich alltolanger Tied lichtfardich upgääven hefft.

Selbst von den heute noch Lebenden kann sich sicher mancher noch gut an seine Zeit in einem ‚Mehrgenerationenhaus’ erinnern. Wu wee dat denn bi us to Huus mit Grootöllern, Öllern un Kinners ünner een Dakk? Jeden muß to d’ Lääven bidroagen, wat he all – ov noch – van d’ Öller her kunn. Aal seetens binanner an een Disch un jeden hulp jeden so good as he dat noa sien Doon kunn.

Dieser Vorstellung von ‚Miteinander’ kam das, was ich bei meinem Besuch in einem Mehrgenerationenhaus einer benachbarten Kirchengemeinde sah und von freundlichen Mitarbeitern und Nutznießern erfuhr, am nächsten. Ich sage bewußt am nächsten, denn ok hier wuur mi van dit un dat vertellt, un bi jedet enkelde Deel kunn ikk moal mehr moal minner tostimmen, aber auf die Präsentation eines geschlossenen Bildes habe ich vergebens gehofft. Wieder einmal spürte ich im Hintergrund das Bemühen von Funktionsträgern, aus irgendeiner inneren Not eine äußere Tugend zu machen. Mir fehlte bei den Gesprächen und bei der Inaugenscheinnahme einfach das Rundumgefühl. Als ich der Einladung zu einem Besuch der Caféteria in diesem Haus folgte, war meine innere Erwartungshaltung die einer Geburtstagsfeier in freundlichem Rahmen – as ikk mi oaber van dat eerste Kieken verhoalt har, kunn ikk blods denken: Dat is joa as een Kinnergeburtsdach in een Liekenhaal.


3.1.10 De Ünnergang van d’ ‚Titanic’ — un woarüm ikk dorbi Willem Gustloff denk…

Ikk weet nich, ton woveelsten Moal dat nu all Bulgen schleit – dat Ovsuupen van de Titanic – un woveel Stükk ov wat Zelluloidstriepens dorvan in de Welt sett worden sünd. Up Stünns schleit dat ok wäär hoch.

Givt joa ok een büld her, so een Katastrofe. Sünners woll wenn Froolüü in Ballkleär un Mannslüü mit Frakk un Schleuf bi Mozarts lütji Nachtmusik in dat kole Iiswoater ovdrinken. Hoast Duusenddreehunnerd Minschen hevvt up disse Oart dat Vergnöögen hat – wenn man dat Spillwaark denn so sücht. Ikk kann d’ wiers nich glöven – oaber ikk kann de, de dor ovdrunken sünd, nich mehr froagen.

Ingestoahn moot ikk woll, dat dat, wat de rieken Lüü dor up hör Belüstigungsfoahrt tomöötkoamen is, mi son bäten an d’ Mors vöörbigeit. Dat Denken an een anner Mallör sitt in mi un hollt sükk dor mit över teinduusend Hannen fast.

Een schneewitted Schkipp – Willem Gustloff nöömt, as dat letzde Hoapen för dääch halv soveel Minschen, as in Jewer woahnt. Meest öller Minschen, Froonslüü un Kinner, de mit hör Denken all halv in Säkerheit wäst sünd.

Man – de Schnieder in een van us Kinnervertelln hett up een Schlach söäben dodhaun – de russisch Koptein in sien Ünnerwoaterschkipp mit dree Woaterlöpers över Fiefduusend – un dat ween keen Fleegen.

Woarüm word dat nich moal in d’ Bild sett?

Dat passt nich in de Tied, hör ikk dor van achtern? Woll woahr. Oaber dat passt in keen Tied, dat Seelüü Kinner in de Dod schmieten – dat Froolüühannen mit Gewalt van d’ Bootskant reeten worden, wiel man as Mannsbild sülvst sien Mors rärden will. Dat passt ok in keen Tied, dat hunnerde Minschen gannskeen iiskold Oostseewoater mehr schluuken mussen, üm ovtodrinken, wiel see vöördem all dodpoast wurden.

Dat hett heel niks dormit to kriegen, dat vöörtieds van Grootdüütschland ut een büld Unheel över d’ Welt lopen is – un dat jüüst in disse Stünn’n dat Duusendjörich Riek twalf Joahr old wuur.

Nä, dat hett woll eder dormit todoon, dat son Bedrüüs nich utstarven deit un doarüm ok in jede Tied passt. Un wiel man joa as düütsch Regeern mit Jedermann good Frünnd sien will, kann man sowat joa ok nich antikkern, wenn man tohoop sitt un Sabbelwoater drinkt.

Goode Frünndschkupp hett oaber up so een Denken keen fasted Fundament – dat is netso, as wenn een Allermannsfrünnd van Hund över Huus un Hoff woaken deit. De lett ok jeden Deev mitnäämen, wat he will.


31.12.09 Up Günntsied van Eden

2009 geit nu to Ennen
Silvester steit grood boabenöver
mi dücht as wenn dat Joahr us dull
as wenn’t van Militärmanöver
bit boaben henn de Schnuut hett vull
doch de Minschen sünd woll döäsich
tominnst de, de vuller Machtgier sünd
wat sää doch all us Opa Bräsich –
well Macht hett, de is Düwels Kind…

… dat schoot mi so dör de Kopp, as ikk – noch in Düstern un to Halfnacht – us Huusbladdje to foaten kreech.

„US-Militärschlag gegen Jemen geplant?“ Kiek, hevv ikk bi mi dorcht – de Kriechmoakers dor an d’ Potomäkk-River köänt de Hals moal wäär nich vullkriegen (ov hevvt de Büksenmoaker un Kano’nschmitten in hör Koamers keen Bott mehr föör neää Raketen un Bomben?) un wüllt nu mit Gewalt ok noch dat Rebett van Eden inschluuken – un dat tweede Denken wee denn, dat de Begeerlichen disse Knust woll in d’ Halsgatt stääken blieven kunn. Dat näächst Winachen köänt denn ok woll düütsch Suldoaten up d’ Günntsiet van Afrikoa – in Eden – „Stillich Nacht – hillich Nacht“ singen.


30.12.09 Ikk hevv mi doch verfäärt

Nu wor de hilligen Fierdoagen güstern sünd, hevv ikk mi – bevöör de Ballernacht kummt – een bietji Tied noamen ton Verpuusten un hevv moal över d’ Diek keeken – över de Diek, achter de mien Kinnertied hör Kinnertied tobrocht hett. Nu, wor ikk siet een poar Doach Propitär bün, hevv ikk dorcht ikk günn mi dat Besinnen an disse glükkerld Tied noch moal.

An disse Tied, wor wi up d’ Penner in d’ Groo in de Schlööden Stiekelstakken fungen. An disse Tied, wor wi in dat hooge Gröön up de buntklöärigen Wischen Korben- un Kiebitzeier söächten. An disse Tied, wor wi an d’ Deep stünn’nslang mit Wilgenstökk un Hüselband up Oal un Stint seeten. An disse Tied, wor wi dreemoal an d’ Dach de Schoapen an d’ Diek umtüddern mussen. An disse Tied, wor us Riek de Diek, de Strand, de Düün, dat Watt un dat gröönblausche Woater ween. Niks is dorvan blääven – een wööste Wiede kreech ikk to sehn – een wöste Wiede, de bold een grooten Blikkisten(Conteener)hoaben worden schall – vöör de nu Milljarden in de Grund dönnert worden. Dat Weltnaturerbe Wattenmeer stuuv tägenan kann sükk över disse Noaber höögen. Wor hett man bi us denn ok all witte un schwaarte Engels up so een Nööchte binanner sitten?

Ikk hevv mi denn doch verrafftich de Freeheit noahmen, mi to froagen, wat dat denn schall un ov wi as Minschen, as Gemeendschkupp, as Land so een Joahrduusendspillwaark as de „Jade-Weser Port“ överhaupts bruken. Is dat nich eder so, dat een poar Minschkes sükk an dat Boowaark mall un döäsich verdeent? Mit een gülden Nöäs is dat woll gannich mehr to beliekteeken – dat is all eder een gülden Mors, de see sükk dorbi hoalt.

Mien Freeheit hett mi denn joa noch een spierke wiiderdreeven un hett mi de veelen Conteenerschkeepen wiest, de alleen vöör de düütsch Küsten van Polen bit an de hollandsch Grens foaken all moantenlang oahn Fracht an d’ Kett lirgen. Een büld sünd dorbi, de glieks noa Boo un Dööp to een Uplärger worden sünd. Dat is doch een bääten so, as wenn wi neää Minschen – noadem see geborn un döfft worden sünd – glieks in d’ Ollenhuus ovschuuven deen.

As ikk dat in mien Köäsel all son bietji trechtsett har, dor hett mi dat Minschendoon reschkoapen verfäärt.


29.12.09 Een Lucht upgoahn…

De Kersen an de Winachsbööm in d’ wiede Land sünd man nettegroad utgoahn, dor schient verraftich de Politikerkoppen in d’ Mirden van de brannenborgsche Streesandbüss dor in d’ Riekskuntrei Berlin een Lucht uptogoahn. De bundsdüütsche ‚Verteidigungsminister’, as de he bit nu upträden is, hett sükk anner Kleedoasch antrukken – he dracht nu stollt ‚des Kriechsministers Rock’, de he woahrschiens irgendwons in de Deepten van d’ Regeerungstheoaterfundus funnen hett.

De paaßt ok een Ennen bäter to dat ‚van un to’ in sien Noam.

Wiel he joa nu Kriechsminister is, dröfft he in de Öpenlichkeit joa ok anners schnakken as son Minister, de blods jümmer tosehn moot, dat us Land van irgendwons buten nich van irgendwekker Rüpels vertobakkt word.

He hett dat denn ok glieks woahrnoamen un luuthals sien Insehn künnichmoakt, dat wi dor ünnern in Afghoanistan nich use Gestzen un Regeerungsförmen installeeren köänt – wiel dat joa Muselmanen sünd, de ut een heel anner Wuddel wussen sünd – un dat man de Taliban, de man joa bit nu un noa d’ Särgen van us Westenfrünnen ut dat witte Huus dor van d’ Potomäkk-River, aal doodscheeten wull, an d' Regeeren bedeeligen moot.

Ikk froach mi nu blods, woneem us Weertschkuppskriechsminister tomoal dit Denken hett – hett hum villicht to Winachen well van sien Frünnen een Toch ut de Tittbuddel van een Wiessoagersch schunken?


27.12.09 Dat schient foaken blods so...

Us Fründin woahnt in de Nööchte van een heel grooten Klüterloaden – de Eegendöömers van günntsied dat Westenwoater, dor ut dat Mormonenland – hört dat liekers nich geern, wenner hier een Minsch Klüterloaden to hör Budel sächt. „Supermarkt“ ov „Einkaufszentrum“ nöömt see dat hochdreit. Schietendiedel oaber ok – dat hett dor wat mit.

De hevvt dor woll een Hüüpen Pläächlüü för heel minn Geld rümlopen, de di dien Kroameree in Papiertuten pakken. Doch bit dat sowiet is, dor kanns all Stükk ov wat Kramboloajen achter di hemmen.

De Gewaltsbakkbeesten van Inkoopswoagens lopen näämich stoadich ut de Richt. Dor wäänt man sükk mit de Tied woll an – oaber wat us Frünndin annerletzt ünnerkoamen is, dat lett mi so’n bietji van d’ Glooben ovfallen.

Ji keänt dat joa ok aal mitnanner van d’ Inkoopen – överall stoaht joa de lüütji Frachtwoagens antüddert – bruks een Doaler, üm de ovtobinn’n.

Dor faalt mi denn so bi in, dat Jürn Möllemann to siene Amtstieden as Minister över disse Deerten all strumpelt is. (Dat is doch gediegen, wuveele Ministers över sükkse lüütji Soaken strumpeln!)

Oaber dat blods so näävenbi.

Us Frünndin futtert dat schmachtich Schlött an de Grääp mit een Doaler – tikkert up de Knoop – lukkt an de Grääp – tikkert nochmoal up de Knoop – lukkt wäär an de Grääp – niks röört sükk. Un nich dat de Loaden Fieroabend moakt, bevöör see wunnen hett, gript see sükk een Kerl as Arnold Schwarzenegger – wiel see meen, dat de hör helpen kunn. Dat wee denn oaber woll blods heete Lücht – also, hen noa de „Informatschon“ – sowat hevvt de dor in de Klüterloaden verrafftich ok – un wat sächt dat lüütji Wicht, dor achter d’ Tresen: „Das haben wir gleich.“

Joa – see har dat glieks – see har joa ok een teintöller Knieptaang in d’ Füüsten. Us Frünndin hett sükk binn’n in de Klüterloaden denn ok furss so een Waarktüüch köfft – un ok glieks een grötter Knipke, wor de Knieptaang rinpasst – dat see de ok jümmers proat un bi sükk bi hett.


27.12.09 De letzde Tüüch…

Is de Minsch wüggelk so anlächt, dat he eers de Dod all ropen hörn moot üm noch irgendwat ut sien Lääven ut de Padd to rüümen?

Dit Denken kummt in mi hoch, wenner ikk – so as körtens wäär – över een kumpleeten Zeitungssiet to lääsen kriech: ‚Das letzte noch lebende Mitglied von Hitlers Leibstandarte berichtet. In einem Buch und als Vorabdruck im Sensationsformat in einer bekannten Boulevardzeitung zu lesen.’

Wenn he sien Kinners ov Enkels dorvan vertellen, ov sükk bi een Pastor sien Geweeten lichter moaken wüür – dat kunn ikk noch verstoahn. Hier oaber froach ikk mi, is dat sien Geweeten dat hüm drifft – ov is dat dat Weeten üm de Doalers, de dat dorföör givvt?

Woarüm faalt us Minschen dat so stuur, wat heel eenfachs to doon – näämich sükk hentostell’n un to särgen: “Ikk wee dorbi. Ikk hevv mi mitrieten loaten, wiel ikk dorvan övertüücht wee, dat dor Recht doahn wur.”

Nümms van de, de domoals de Aarms hochreeten hevvt, is mit Gewalt dorto brocht worden. Ikk schnakk hier nich van de, de achter Stiekelwier seeten, ov de, de up gräsige Oart eenfach ‚entsörcht’ worden sünd. Ikk proot van de annern – van de, de dat foaken sowiet dreeven hemmen, dat see all in Huus vör d’ Speegel dat Aarmshochrieten öövt hevvt.

Säker ween dor ok Düütschen, de hör Verstand nich an d’ Partei ovträden harn, de heel genau wussen wor de Hoas henleep un ut Baang üm hör eegen Lääven schweegen hevvt. Oaber woarüm hevvt see denn noch iisern schweegen as dat Düwelswaark een Ennen har?

As ikk up de Welt koamen bün, stunn Düütschland jüüst in d’ Finale van de blöderke Wettstriet. Dorvan kann ikk nu ut eegen Belääven nix vertelln, oaber in de Tied noa disse Tied kunn ikk all good hörn un sehn. Mi wee dat jümmers so, as wenn dat in de Düütsch Geschicht twalf Joahr Tiedenloop gannich gääven har. Wat dor van dreeundartich bit fiefunveertich ovgoahn is, dor wuur eenfach nich över schnakkt. Mit us Kinner tominnst nich. Ok in de School wurden disse Joahren ünner een wittet Linnen hollen. Us Mesters deän so, as har dat keen Hoakenkrüüz un keen ‚Heil Hitler’ in Düütschland gääven.

Well bit Mai fiefunveertich noch bannich stollt up irgendeen ‚Führeramt’ in de Volksgemeendschkupp wee, de wuß van een up de anner Dach nich mehr wu dat Word överhaupts schrääven wur.

Mi is selten een van de Generatschon vöör us tomööt koamen, de eenfach sächt hett, so ov so is dat wääsen – un wi hevvt een büld verkeert moakt in de Tied.

Kiek, un dor denk ikk mennichmoal, ünner dat Schwiegen van us Öllern noa disse Tied hett Düütschland jümmers noch to lieden, un dat foaken mehr as dör dat Doon ov Nichdoon in disse Tied.


26.12.09 Is dat noch Oostfreesland?

Is dat noch Oostfreesland? Joa dat is Oostfreesland – dat is us Oostfreesland - man dat van vandoach! Jümmers wenn ikk över de Grens – liekers van wekke Sied – in Oostfreesland rinfoahr, scheeten mi disse Worden van Hannes Flesner dör de Kopp.

Un ikk moot dat ingestoahn – so’n heel bietji anners word mi dat denn stilkens tomoot – oaber dat licht woll in d’ Natur van us Minschen.

Dat düürt meesttied schmoals nich laang, denn bün ikk wäär blied – bün eenfach blied, wäär in Huus to wääsen. Ikk spöär mien Haartblood up mi doahl lopen, wenner mi dat eerste Moin tomööt kummt. Huusen schoon un schier – nargens up d’ Welt is dat so woahr as in Oostfreesland – un so freedelk is dat hier. Stäelt jo moal vöör, de Oostfreesen ween sükkse Hittköppen as de Minschen dor ünnern in dat hillige Land, wor ümto de Muselmanen hausen – ov wi bruken heel nich so wiet to kieken – up dat Stükkji Grund, dor an de Westenkant van dat ingelsche Eiland, dor wiest man de Welt joa vandoach ok noch hoast elker Dach, wo dat so geit mit Hauen un Stääken. Wi – de wi in de ollnborgsche Kolonii in d’ Oostdeel van Oostfreesland us Huusen hevvt – mooten eelich elker Dach up Kneen us Herrgott dorför bedankt särgen, dat de Noabers in Oostfreesland Minschen sünd, för de een lüütji Köpke Tee een hoogeren Wert hett, as de gröttste Kanon. Liekers givt dat oaber ok in Oostfreesland Ossenkoppen genooch. Dat wiest see us elker Dach un foaken genooch in de lütji hooge Politik.


23.12.09 Wat is los in de Welt…

Ikk meen, dat is bold Winachen – in d’ Klenner steit dat tominnst so upteekend – kiek ikk oaber mörgens in d’ Bladdje, so is dor meist niks van to sehn un to spöören. Dat lett hoast so, as wenn in de Redakschon’n heel keen Zeitungsminschen mit Gefööl un Haart mehr sitten, de dat son bietji stüüren köänt (ov willt).

Ikk bün joa nu ok all een bääten van Eergüstern – villicht moaken dat joa wüggelk ok blods noch Maschin’n, de mit Schlachworden futtert sünd, noa de see dat Künnichmoaken un de Berichten utsorteeren, bevöör de Worden denn to Papeer koamt.

Wenner wi as Bladdjelääsers nich mit dat, wat de Kooplüüwelt an eenmoalich un besünner Woaren antobeeden hett, all dodschloahn worden sünd, denn word up us Weeten noch mit Tüünkroambekenntmoaken ingallert, dat dat man so stuvvt.

Dor geit dat üm de Schkandoal bi de Footballwärden, wor mennich Speelers und Fleutenkeerls schmeert worden sünd, ov üm dat wat de Sozimoaldezokroat Steenmeyer in sien Amtstied as Diplomoatenboas van dat Undöäch in Afghoanistan wußt hett un wat nich. De näächste Siet is denn vull mit Serbien un sien Bemööten, in de Juropin Junjen upnoamen to warden, bevöör man denn noch een Siet wiider lääsen deit, wor de düütschen Footballers in disse koole Tied dat Ballträäden öven, doamit see dat nich verläärt, bit dat Betoalspeelen in Huus wär losgeit.

Dor flücht de een Vereen noa Südafrikoa – de anner Speelboas hett sükk de Türkei utkääken – wär annern, de jükelt noa Spoanien, un de Vöörwiesballträders, de klabastern doch verafftich noa Dubai in dat Pleitegolfemiroat – un as ikk dat Weeten denn inschloaken har – dor kunn ikk mi up Winachen rein nich mehr höögen.


22.12.09 Wenn een eers anfaangt sükk to drei’n…

Ikk wull mi eelich blods in de freeschke Wiede een bietji van d’ Olldachsgedrüüs üm mi rüm verhoalen, as ikk för een poar Minüten up de Autoboahnbrürch unwiet van Saan stillholln de.

As ikk oaber so noa ünnern up dat griese Betonband keek, dor wee dat tomoal niks mehr mit Verpuusten. Leev Heergott, hevv ikk blods noch denken kunnt, wat sünd wi Minschen doch ballköppich un döäsich. Luuthals schellen wi över de grooten Ümweltsünders – un jüüst dat wi in so een blikkern Kist mit veer Röä drünner sitten, doot wi so foast up Gaspedoal pedden, dat de Maschin ünner de Hauw anfaangt to huulen un de Tachonoadel sükk överschleit – ovwoll wi aal mitnanner weeten, dat bi d’ sinniger Foahren een heel büld minner Lüchtverpesten achter us blivt.

Tomoal har ikk wäär de Biller van nängteindreeunsöämszich vöör Oogen mit de leegen Autoboahnen, de vull ween mit Dusende Radfoahrers un Footlöpers. “Sonntagsfahrverbot” hett dat domoals heeten, as us de Muselmane moal een tiedlang mit Ölich knapphullen. Komisch – hevv ikk so bi mi dorcht –, domoals, as dat üm Doalers gung, dor gung dat mit een Fingerschnippen; vandoach, wor dat üm veel mehr, nämich üm dat Överlääven van de Eer un somit van us aal geit, schient dat nich mögelk to wääsen. Netso as dat schiens nich möägelk is, dat wi as lütt Minschken moal up son bietji Maschin’nhülp verzichten. Bi meist aal, wat wi doon – ov dat in Huusholln is ov in d’ Freetiedwaarkstää –, moot dat Elektrisch us Waarktüüchs andrieven un in Gang hollen. Dat is joa ok so eenfak, moal ähm an een Knoop to dreien un furss löpt allns. Niks anners is dat mit de Inbööteree – fröer hemmen wi us een wullen Jakk ov een dikken Schweeter övertrukken, wenner dat koller wur; vandoach dreien wi eenfak an een Schkalter un köänt up Ünnerst in d’ Koamer sitten.

Kiek – un nu froach ikk mi un jo: Bruken wi dat eelich aal, üm us wolltoföölen, ov marken wi vöör luuter Wollfööleree gannich mehr, wu süük un krank de Natur all dör us Doon is?


21.12.09 Klimakterium…

Dat van boaben ut de Politik herut nich recht wat doan word, dat de Lücht um de Eer wäär schooner un dat de Waarmte üm d’ Globus nich stoadich grötter word, dat weeten wi doch aal.

Doarüm schellen wi ok woll up de “dor Boaben” un bekritteln hör „Niksdoon“ – to Recht, un dormit mooten un köänt de Präsidioalen un de Ministerioalen schiens ok good lääven.

Dat Denken, „wat keert mi, ov de annern mörgen wat to futtern hevvt – ikk frät mien Spekk vandoach", dat sitt foaken in de Koppen.

Dat is joa bekennt, dat weeten wi aal – un dormit mooten wi lääven.

Över dat Schellen noa boaben schullen wi oaber nich vergääten, vöör us eegen Footen to kieken, anners kunnen wie woll heel flink över us eegen Doon strumpeln.

Dat schoot mi so in de Sinn, as ikk, vull mit Vergrelltheit över de heete Lücht ut Kopenhoagen und dat keunichliche Bankett för de Gipfelstörmers, för fief Minüten in d’ freeschke Grönland bi Saan up een Brürch över de Autoboahn stillhollen hevv, üm de Stillichkeit van Gotts Natur in dat wiede Freesland to geneeten.

As ikk dor so stunn un an d’ rechter un linker Kant de Wiede un dat Oahmen van d’ Schöpfung hoast griepen kunn, fööl ikk mi tomoal wäär trüchhoalt in de Wüggelkkeit. Up de Autoboahn ünner mi joogen de Minschen in hör Foahrtüügen över de Strekk, as wenn see dat Flinkfoahren un Lüchtverpesten betoahlt kreegen.

Ikk kann mi denken, dat dor ünnern in de blikkern Kisten up de Boahn woll in veele Koppen veel Verdreet över dat gräsich Versoagen van d’ Politik seet. Man – van mien eegen Vergrelltheit över de heete Lücht ut de dänsche Hauptkuntrei hevv ikk tominnst niks mehr spöärt, as ikk mi kört an mien eegen Nöäs foat har.


21.12.09 De „Monarch“ ut dat Dangaster Moor…

Nu is een van de Katten ut d’ Sakk loaten worden.

De Hilligenschien, de laang – veelsto laang meen ikk – över de Köäsel van Funkes Koarl-Hein lüchten de, de is nu as een künstlichen Illuminatschon entlarvt worden.

De Büppersten van d’ OOWV hevvt dit Lüchten up jederfall eersmoal intrukken un säker in een van hör Schuven pakkt. Man weet joa ni nich, ov man de nich noch moal wäär för een „Hilligenanbäden“ bruken deit.

Dat Vöörsteiher-“Ehrenamt” bi d’ OOWV brorch elker Dach, de us Heergott warden leet, 164 Euro un 38 Cent in d’ Knipke van de Buur ut dat Dangaster Moor.

Dat sünd elker Dach 315 Mark un 60 Pennings, wenn man dat moal noa amtlichen Kurs ümrääken deit. Un dat ok Sönndachs, dat ook an Oostern, an Pingsten un an Winachen. Ikk much nu oaber doch woll weeten – ovwoll ikk anners gannich neeschierich bün –, wuveel „Ehrenamtspinunsen“ över siene Joahren as „De Keunich bün ikk“ noch so in de Schulichkeit van Koarl-Hein sien Knipke ünnerkroapen sünd. Ikk maak jüüst – mien Neeschierichkeit, de nemmt vandoach rein keen Ennen – ikk much nämich verdannt geern ok noch weeten, as wat de Bookholler dor bi d' OOWV de Utgoav van de achtdusend Euro Sülverhochtiedsgeld beteekend hett. Wiers hett he dat nich as Schlikkergröschkes för de Boas introagen. Villicht oaber joa as Utgoav „für einen Funkenregen über dem Dangaster Moor“.


20.12.09 Wu wiet schall dat noch goahn?

Bi Koarl-Hein Funke — de Buureninschinöör ut dat freeschke Dangast — schient dat trotz Blikksen un Dönnern in d’ Gesellschkupp noch nich ‚funkt’ to hemmen.

Villicht hett hüm dat „Minister wääsen“ an Leine un Spree un sien „Monarchenstatus“ in d’ Jewersch Kreisdach un in Voarels Roathuus ok joa so fosst de Oogen un de Oohren verkliestert, dat he dat Wäärlüchten in de Minschengeduld gannich mehr sücht un höört.

Wenner ikk mi son Doon as üm de Voareler Weetenschkuppsbuur un sien “billigen” Sülvernhochtiedsfier ankiek, denk ikk jümmers, dat de Spröäk ‚De Düwel schitt jümmers up de gröttste Hoopen’ ni nich sien Bewennt verlüstich goahn is.

Wat hevvt de Verbandsbüppersten van d’ OOVW föör een Denken in d’ Köäsel, dat see moal ähm so 8.000 Euro (16.000 Mark moaken dat woll noch düdelker) ut de Verbandskass rutnäämen, üm dormit de Sülverhochtiedsfier van d’ Verbandsboas to betoahlen?

Ikk kann aal de Minschen, de Litt in d’ OOVW sünd, nu blods toroaden, de Kösten föör hör näächste Familinfier ok van d’ Verband intofördern.

„Der Staat bin ich“ hett moal een Monarchen sächt – ikk mach mi nich denken, dat de Vöörsteiher van d’ OOVW sächt: „De Verband bün ikk“.

Ovwoll – dat he dat oaber denken deit — denn Buur dor ut dat Dangaster Moor –, dat kann ikk mi denn doch woll denken.


15.12.09 „Yes, we can …“

„Yes, we can ...“, dat schient to een Droge to worden, sied de buntklöärige afro-amerikoansch Obama sükk mit disse Spröäk de Padd in d’ Witte Huus freemoakt hett.

„Yes, we can …“ – wat köänt wi denn so groodoardich, dat Milljonen Minschen in dat Vöörtiedsindioanerkuntrei un ok hier bi us – in dat in de Oogen van veele Neeäweltengländers mennichmoal ollerwelsche Europa – so een Spröäk to hör eegen Wiesword moaken?

Wi köänt de Lücht in wieden Deelen so ungeneetboar moaken, dat de Eer anfaangt Hitt to kriigen, as wenn see Feebers hett – wi köänt dat Woater, dat rein ut de Grund kummt, so schidderk moaken, dat dor keen Deert mehr in lääven kann – wi köänt bi de Huut van de Eer elker Dach de Poren so mit Beton un Asphalt verkliestern, dat see nich mehr schweeten kann – wi köänt in de Kring üm de Eer soveel Schrott an Inschinörskünsten hochscheeten un verdeelen, dat sükk Visit van buterhalv dor gannich mehr dörwoagen deit – wi köänt de Natur so versüken, dat de Hoasen un Vossen in Sibirien un annerswons grötter worden as Wildschwiens – un dat is joa noch laang nich aal, wat wi köänt.

Blods eens, dat schienen wi nich to köänen – wi köänt keen Frää moaken. Stilkens, wenn wi dat versöken, geit dat reschkoapen in de Büx. Dat sächt blods nümms so. Un dor bewiest denn denn buntklöärigen Präsidioalen van d’ Potomäkk River – de he joa mit Hülp van sien Spröäk „Yes, we can …“ worden is – dat he eens heel figelinsch kann: He kann verdammt good us Heergott in de Mors poasen, so as körtens in Oslo, noadem hum van Minschen oahn Verstand de „Friedens-Nobelpreis“ ümhangen worden is, in sien Bedankt an dat Komitee luuthals künnichmoakt hett, dat de Kriich in Afghoanistan een gerechten Kriich is.



na baven