 |
|
Vun Jens-Peter Bey Kennst du Asse? Na klor, meenst du, denkst an dien Kortenspeel un diene Mackers in'n Krog, de dat Krachen lott op'n Eekendisch. Wenn een nug vun de Asse op de Hand hett, strahlt siene Oogen. Wo wi jüst bi't Strahlen sünd. In den oolen Soltschacht Asse in Neddersassen hebbt se Strahlenschiet ut de Atommeilers inkuhlt. Utforschen wulln se, wat dat mit en feines Endlager op sick hett. Bi dat Probeeren und Studeeren vun de Endlagerung in de Asse güng
dat so: Rin mit de Schiet in een oles Staalfatt, pottdicht as een
kalfaterten De rode Honecker un siene Bakaluten ut (Dree-Bookstaben-in-)Tüttel-Land harrn dormals swatten Humor. De hebbt eeren Atomschiet in Morsleben inkleit. Du denkst ik tüün un denk mi düsse Namens för'n Spijöök ut? Nee, dat is mi'n hilligen Iernst, dat heet so! Kannst all naguugeln in dien plietschen Klapprekner. Morsleben liggt dicht an de ole Grenz. Un wenn dor wat scheef gahn weer, harrn de Kapitalisten op de Wessi-Sied ok wat op de Nees kreegen. De sünd aber ok swienplietsch wesst und hebbt glieks güntsiet vun Morsleben een anner atomare Drangtünn in densülben Soltstock plant. Op de Wessi -Siet vun'n fröheren iesern Tuun liggt Gorleben. Kümmt mi vör as in mien Naverdörp: Wenn du mi een Güllepott vör de Nees settst, kann ick dat schon lang, ok wenn dat to'n Heben stinken deit. Een Geologie-Perfesser an de Kieler Uni hett schon vör en Viertel Joorhunnert seggt, dat in Gorleben un Morsleben Drüppelwater vun baben dörch Sand un Kies loopen kann. Nüms wull sein Gequarke hören. Ne Tiet lang hebbt de Politikers Ruh geben. Aber nu geiht dat Forschen in Gorleben wedder los. Dreemal dörfst du raden, wat dorbi rutkümmt, wenn blots düsse Lagerplatz iernsthaftig ünnersöcht wart. — Rabatz in't Wendland sind de Dütschen gewöhnt. Blots nich in't Schwaben- un Bayernland söken, sünst gifft dat dor en Polit-GAU un de Ümweltminister mut ut'n Utstieg von'n Utstieg utstiegen.
Mi is en Utweg ut dat Plutonium-Dilemma infullen. Is 'n Barg Geld in't Speel un Sleswig-Holsteen kann sik op'n Slag saneern: De Kalkbarg in Bad Sebarg is doch as en hollen Tähn. Dor passt 'n poor Zentner Plutonium rin! Wi hebbt en ökologisch reines Geweeten, wenn de Fladdermüüs evakuiert wart, jüst so as de Käver Choleva septentrionis holsatica.
Un dormit wi de Sebarger nich vergrellt, künnt Shatterhand un Winnetou oppassen, dat sick dor keeneen an't Plutonium vergriepen deit. Sekjureti makt de Apatschen un de Komantschen.
Un ik weet ok eenen Notar, de langjährig kunnig is mit Gift un Deponien. De kümmert sik, dat de Kram sien Richtigkeit hett un dat sik dat rekent — för em un för uns. — Nu man her mit de swattgeelen Tünnen ut Neddersassen un aff dormit in'n Kalkbarg! Wat ik noch seggn wull: Ok Politikers hebbt 'ne Halfwertstiet, de is en lütten Tick kötter as de vun't Plutonium. Dor künnt wi heel froh sien. |
|
11.4.2010 |
Asse,
Tünnen un tünen:
Kahn.
Swattgeel mit en Warnteeken anmaln, in de Eck rulln, liggn laten,
afftöven. Plutonium weer ook dorbi. Eers dachen se, dat sünd
blots negen Kilogramm. Nu hebbt se bi een Inventur markt, dat een
sick verschreeben harr und dor veermal so veel vun dat Düwelstüch
luert. Kann mal passeern, wenn du ielig wat loswarrn wullt. Dumm loopen.
Wi bi uns Slachter sien Wuss: Is doch leeg, dat immer rutkümmt,
wat dor rinkümmt. Nu sitt wi to mit 36 Kilos Plutonium. Dat langt
för süss Atombomben, de du dormit tosamenklütern kannst.
Aber mit de Dinger wüllt wi nu förwiss nix to doon hemm.
Min Fru seggt, ick schall den Düwel nich an de Wand maln. Recht
hett se. Eegentlich kann nich veel passeern. De Strahlenschiet in
de Asse is so seker as dat sünndagsche Ja un Amen in uns Dörpskark.
Dat dörf blots nich so veel drüppeln in dat Soltlock. Un
na 24.000 Johrn strahlt dat Plutonium ok blots half so veel as hüüt.
Und wenn sick dat in düsse Tiet nich mit Drüppelwater vermengelert
is allns paletti. Wenn't aber dumm löppt, mutt all de Schiet
wedder an'n lichten Dag bröcht warrn. Un wohin denn?
