Dunnerwedder! Leeve Plattsnackers! Mien Onkel hett jümmers seggt: De Winter geiht bi uns in Norddüütschland bit to'n Aust un denn fangt he wedder an. Na, dat weer en gräsigen Riemel. Wi Kinner schreen denn luuthals: Avers nee, Onkel Paul, dat kunn doch nich wohr sien! Un dat is ja to'n Glück ok nich wohr. He weer nu mal een Spaaßvagel. Mag ween, de Juli is mennigmal natt west, avers de Aust is denn meist beter west. Dor frei ik mi nu all op. Se ok? Wi wullt doch all noch maal unse Badebüxen antrecken un in de Sünn liggen, ehrdat de Winter kümmt, nich? Un in Aust warrt ja ok de Eernt inbröcht, dor mutt de Sünn schienen, süs verfuult dat Koorn in Harvst all in'e Schüün, wenn't nich dröög is. In
de verleden Weeken hett dat veel Dunnerwedder geven. Hefft ji ok mennichmal
ut'n Finster keken, as dat so blixen un krachen dä? Dunnerwedder: So geiht dat to En
Hitt is dat hüüt nameddag un bannig swööl. Dat elektrisch Opladen Uns Bild links wiest dat Ropp un Rünner vun de kole un warme Luft. De kole Luft hebbt wi dör een blagen Piel andüüd, de warme dör een roden. Worüm löppt dat denn so rüm un nich anners? - Na, kole Luft is swarer as warme! Dat weet Se doch: De Warmnis stiggt jümmers na baben. Dor, 'neem de kole Luft ünnen ankümmt, gifft dat denn to veel Luft, un dor, 'neem de warme Luft na baben utbüxt, to wenig. Dat Ergeevnis is de Wind, de op'n Eerdboden langsfeegt - faken in gewaltige Böen. Un düsse Wind - föhlt Se em, wenn Se an denkt? - is ja ok koolt! Dat is de kole Luft. Un dat Bild rechts wiest denn de Ladungen, de dör düt Hen un Her in de Wulk tostann kaamt. Ja! dat hett Schichten, sogoor in desülvige Wulk. Dorvun kümmt ok dat Wedderlüchten: Dat sünd Blixen mang de Schichten. Nu teuv, gliek geiht dat los! Regen un Iesregen Je hööger de Wulk klattert, je düller warrt dat Unwedder. Süh maal, se plustert sik op, as'n Blomenkohlkopp! Dat grummelt all 'ne Tiet lang un wedderlüchtet. Blixen Kiek, dor kümmt de eerste Stormbö! De Bööm böögen sik un schütteln ehr Telgen. Mann, is dat en Wind! Un de Stoff suust dörch den Goorn. Da schuvt sik de eerste lange Blix dör de Wulken to de Eer hendaal. Vun de Karkturmspitz, en hoogen Huus oder en grooten Boom kummt em denn gliek ok en elektrischen Slag towedder, un ok in de Wulken blixt dat överall. (Vun Positiv na Negativ un annersrüm.) So gau kunn een gaarnich kieken. Mann o Mann, dat knallt, wenn de Luft un de Wulken achter em wedder tosamen slahn. Ik stah an't Finster un kiek ut. Dat blixt un dunnert un bollert! So'n Gewitter, seggt de Meteoroloog, hett so veel Energie as een Atombombe. To 'n Glück hett't bit nu nich inslahn, avers meuglich is dat jümmers. Bi mien Swager is vör Jahren de Schüün afbrennt vun en Blix. Avers de meisten doon de Minschen nix, se gahn ohn Schaaden antorichten, as se kamen sünd. Dat blixt all wedder. Un wo lang, dat he is! Un woll so dick as mien Arm. Ik heff leest, de is 30.000 Graad hitt. Dörtigdusend Graad! Da kann een sik de Fingers an verglösen, nich? Ik fang an, to tellen, wo wiet woll dat Unwedder is: eenuntwintig, tweeuntwintig, dree. . . Wo wiet is dat af? Ik tell: eenuntwintig, tweeuntwintig, dree . . . O! o Mann, dat dunnert
as dull, de Dassen klirrt in'n Schapp! Nu kümmt dat woll över
uns Huus. Dat mit de Elektrizität warrt sik nu woll geven. Avers nu fangt
dat ok noch an to hageln. Groote Hagelsloten, as Hasselnööt!
Mann, mien scheune Blomen! Kannst' doch nich maken! Allns geiht kaputt!
Ja, ik weet, dar baben inne Hööchte vun de Swark is allns
Ies. Avers mien Blomen! Mien scheune Blomen. Oh nee! - 45.000 Gewitter mit 8 Millioonen Blixen susen jedeen Dag üm de Eer rüm. Ganz scheun, nich? Un so Stücker twölv Minschen kummen in Düütschland över't Jahr vun Blixen to Schaden. Dorüm passen Se goot op! So'n Dunnerwedder is `ne mulmige Saak. Kiek, nu dunnert un blixt dat dor achtern över de Stadt. Dor kunn sik de Swark mit Elektrizität wedder richtich scheun upladen un dat mit den Gewitter kann wiedergahn. De Lüüd inne Stadt schallt nu ok wat to beleven hebben. So geiht dat also mit dat Dunnerwedder! Avers nu kamen ja ok de warmen Avends in Goorn mit
Grillhaxen un so'n Tüüg, villicht ok'n Glas Wien dorbi,
ne fiene Saak; avers'n Kroog Beer smeckt ja ok, nich? Een, twee or
villicht sogoor dree to de grillten
Leckerien darto, na ja... Un de Grashüpper snirrt all tohoop,
is ne wohre Freid. To'n Enn vun dissen Maand meldt sick de Harvst all liesen an. Da
gifft dat morrns maal Nevel un wenn de na baben stiegt, ja, denn kümmt
tomeist een griesen Dag mit Regen. Scheune Stunnen mit saftige Grillsteaks un veele Steernsnuppen |