De Eemkenhügel — Deel 2:
Utfloog in't Marmeladenglas

vun Antje Heßler

na Deel 3

Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Al mit den tweeten Besöök vun de Eemkenhügel harr ik Erfolg. De Eemken weern upwaakt. Liekers dat veel Regen geven harr, weern se fliedig an't arbeiden. De Hügel harr dörch den velen Regen en düsterbrune Farv. De Regen weer in de Löcker lopen. Aver de Eemken leten sik nich bremsen. Vun ünnen weern se gemeensam dorbi un schöven de Dannennadeln na baven.


De Eemkenwoold


Oha, dor is al Gewusel an'n Eemkenhupen


"Dor is en Daschendook! Op em mit Gebrüll, Deerns!"

As ik en Daschendook up en Lock leggt harr, keken se glieks neeschierig över den Rand. Eenige weern sogoor glieks up dat Dook. Müssen doch kieken, wat dor los weer! As ik dat Dook wedder in de Hand nehm, müss ik dat düchtig schütteln. Dat hett al dull na Ameisensäure rüükt.


"Dat dösige Daschendook will sik nich ergeven! Biet dat doot!"


In't Marmeladenglas is ok ganz schön Gewusel

To Huus heff ik vun mien Beleevnis vertellt. Mien Mann weer leider krank, he kunn nich mit. Aver wi wüssen uns to helpen. Ik heff en leddig Marmeladenglas mitnahmen un mit enen Teelöpel en poor Eemken infüllt. De güngen nu bi Sünnenschien mit mi up de Reis.

Begeistert höll mien Mann dat Glas gegen dat Licht. De Eemken weern dörch de Warms vun de Sünn recht munter woorn. Goot kunn he de Eemken sehn. He keek mi an: "Wat maakst du nu mit de Eemken?" "Ach, de bring ik in unsern Goorn!" "Dat kannst du nich maken. De mütt wedder to ehr'n Familienstamm!"


Sodraad de Deckel vun't Glas is, brickt sik de Frieheitswill vun de Eemken Bahn


"Sühst du nich, dat de Heimweh hebbt?"

Ik keek em an — un heff pareert! He harr ja recht. Ik nehm dat Glas mit de Eemken un föhr se wedder na den Eemkenhügel. Dor heff ik se mit den Teelöpel ut dat Glas raakt un up den Eemkenhügel utkippt. Dat geev villicht en Hallo! De Kollegen kemen all to Hölp.

Glieks krabbeln welk an mien Büxenbeen hoch. Ik müss se afschütteln. Un ümmer weern noch welk an mien Büx! Ik weer froh, as ik endlich ahn Eemken in mien Auto seet.


Oh, wat för'n Freud! De Kidnappten sünd torüch!


"De Kidnappersch will flüchten! Biet ehr doot, Deerns!"

Liekers warr ik de Eemken wedder besöken. Ik müss doch kieken, woans se mit ehr Vörjahrsarbeiten vörankemen. Toeerst müss nu de ganze Ameisenstaat peu à peu opweckt warrn — denn deep binnen un ünner de Eer slaapt noch welk. Mien muntere Gäst ut dat Marmeladenglas un ehr Kolleginnen draagt de eerste Warms na binnen, bit dat dor komodige 25 Graad hett. Denn eerst geiht dat Leven so richtig los! De ole Königin binnen in'n Hupen fangt denn al an, Eier to leggen. Un de Arbeiterinnen repareert den Hupen. Dor hebbt se düt Johr orig wat to doon!

Wokeen düsse Löcker in den Hügel maakt hett, dat wull ik ok geern rutfinnen — un ob se de Löcker in ehrn Hügel dicht kriegen wöörn!


De Eemkenhupen


Foortsetten folgt!
28.2.2016


na baven