I
sing to use the waiting
Mehr Gedichten vun Emily Dickinson,
in't Plattdüütsche bröcht vun Marlou Lessing
Emily Dickinson (1830 bet 1886) is en amerikaansche Dichtersfro.
Mehr plattdüütsche Översetten vun Gedichten vun ehr, ok
poor Wöör to ehr Leven, finnt Se hier.
|
It struck me every Day
The Lightning was as new
As if the Cloud that instant slit
And let the Fire through
It burned Me in the Night
It Blistered to my Dream
It sickened fresh upon my sight
With every Morn that came
I thought that Storm was brief
The Maddest quickest by
But Nature lost the Date of This
And left it in the Sky
No.362
|
dat dreep mi elkeen dag
de blix schien mi so nieg
as harr de wulk sik jüst eerst deelt
dat füer ut ehr slöög
dat brenn mi ok bi nacht
dat knister, wenn ik sleep
un höll elk morgen för mi wacht
dat mi dat funn un dreep
gewidder sünd süss kort
de dullsten gau afdaan
man de natuur güng weg vun hier
un leet't an'n heven stahn
|
|
Perhaps I asked too large 
I take no less than skies
For Earths, grow thick as
Berries, in my native town
My Basket holds just Firmaments
Those dangle easy on my arm,
But smaller bundles Cram.
No.352
|
much ween, ik wähl to groot
nix ringeres as hevens 
denn eern, de wasst as beeren dick
bi mi tohuus andaal.
min büdel faat man firmamenten
de bummelt licht an minen arm;
lütt struuschen knüllt toschann.
|
|
|
I went to thank Her
But She Slept
Her Bed a funneled Stone
With Nosegays at the Head and Foot
That Travellers had thrown
Who went to thank Her
But She Slept
'Twas Short to cross the Sea
To look upon Her like alive
But turning back 'twas slow
No.363
|

|
ik güng ehr danken
man se slööp
ehr bett en graven steen
mit rüükbuschen to kopp un fööt
vun reisen lü, de keem'n
üm ehr to danken
man se slööp
lichtföötsch kümmst över't meer
ehr antosehn liek as se leev
man langsaam wennst di af
|
|
|
To fill a Gap
Insert the Thing that caused it
Block it up
With Other and 'twill yawn the more
You cannot solder an Abyss
With Air.
No.546
|
|
en luuk to fülln
nimm dat, wat't reten hett
stoppst dat vull
mit wat anners denn klafft't bloots wieder
en affgrund verlöödst nich
mit luft.
|
|
|
I sing to use the Waiting
My Bonnet but to tie
And shut the Door unto my House
No more to do have I
Till His best step approaching
We journey to the Day
And tell each other how We sung
To Keep the Dark away
No.850
|
|
ik sing so ünner't töven
fast tüder ik min hoot
un klink de dör man sachen in
redig; mehr deit nich noot
maleens warr'k kamen hören
sin stappen; na den dag
stüürt wi op to un snackt man lies
vun't singen in de nacht
|
|
|