So veel Wünsche un bannig veel Drööm,
dat sünd de Tieden för uns Dannbööm.
Nu singt de Menschen ehr Weihnachtsleder,
ok dat beschenkt warrn mach een jeder.
![](../gott/erinn/erinn_biller/geschenk_04.gif)
Vernöögte Snuten, wenn Snee wedder buten,
to Koffetiet Moders Pletten un Stuten.
Dat Johr geiht wedder maal so fierlich to Enn.
Dat rüükt na Mandeln, Zimt un Klöven;
de Kinner mööt noch beten töven.
De Tiet för Iesblomen, för rode Nesen,
Sporen in Snee, wo Reh un Hasen schesen.
Un in n Kamin de Funken dansen,
püstert de Wind denn Snee to Schanzen
in uns kommodige Wiehnachtstiet
mitn smucke Dannboom bi Kersenschien.
![](../gott/erinn/erinn_biller/wiehn_04.jpg)
En gröne Dann is dorbi wichtig,
jümmers to Wiehnacht, so is dat richtig.
Brennt helle Kersen, de Leder klingen
un uns Hund jault mit bi t Singen.
Un ward dat düstern, kloppt an de Dören
de Wiehnachtsmann, de Minschen spören,
dat sünd besünnere Daag, bevör dat Johr to Enn.
Dat rüükt na Mandeln, Zimt un Klöven;
de Kinner mööt noch beten töven.
De Tiet för Iesblomen, för rode Nesen,
Sporen in Snee, wo Reh un Hasen schesen.
Un in n Kamin de Funken dansen,
püstert de Wind denn Snee to Schanzen
in uns kommodige Wiehnachtstiet
mitn smucke Dannboom bi Kersenschien.
![](../gott/erinn/erinn_biller/dannenranke_2.gif)