Mien groode Leevde üm Klokk dree
un dat an elker Läävensdach
dat sünd dree moie Köpke Tee,
so recht noa Freesens Oart un Schlach.
Ikk hukel denn in d' Hörn bi d' Füür
de Sprenkels tinkeln an de Böän,
föör sowat is mi niks to düür
de Teetied givt mien Olldach Stöähn.
Hör ikk denn saacht de Kädel zirsen,
de Hund röäkelt sükk in d' Sofakuul
denn is wiet wäch dat Joagen un Birsen,
denn bün ikk moal so reschkoap' fuul.