Dien letzde Reis' deist du no moaken
häst anhüürt föör de Ewichkeit.
Dat Heergottsschkipp sünd nu dien Planken,
up de du dör de Tieden seilst.
Mach dat ok krängen, mach ok wanken
de Een dor fast an d' Rüür woll steit.
Dien Seefohrtsbook licht nu in Hannen,
in de dat bestich is verwoahrt
un grööt mi all de anner Mannen
up diene letzde groode Foahrt.
|