Al wedder mol

vun Cord Denker


Faschingstied al wedder mol,
un de Lüüd wüllt singen,
bringt mit Lachen un Gejohl
Stadt un Stroot to't Klingen.
Alldag, Sorgen un Beschweer
koomt nich in de Tüten,
denn de Freid steiht vör de Döör,
üm uns all to gröten.

Fasching hett uns fast in'n Griff:
Danz, Gesang un Schwögen
geewt de Tied een anner Schliff,
wüllt uns Glück un Segen.
Höört de Glöös ehr Klang un Kling
un den Larm vun Tröten...
Hier in unsen Plattdüütsch Kring
ruuschelt ok de Tüten.

Wat dat to bedüden hett,
loot mi gau verkloren,
denn geiht't kloor vun A bit Zett:
Spitzt doch mol de Ohren!
Dat uns Flausen klappt un glückt
bi dütt Narren-Möten
un wi knallig wat beschickt,
weer 'ne Wucht in Tüten.

Fröher geewt Kanonenschall
bi de groten Festen:
Alle Welt höör op den Schall,
Oosten, Noorden, Westen...
Dat de Luft denn bebern dä
vun dat groten Scheten...
Düsse dulle Balleree
kümmt hüüt vun de Tüten.

Un nu heff ick noch de Bitt:
Höört mol op to pruusten!
Mookt de Tüten boben lütt
un fangt an to puusten!
Un denn tellt wi all bit dree
un hoolt ut — so'n beten,
denn so haut wi frisch un free
op de vullen Tüten!

Melodie: Gold und Silber lieb ich sehr


24.2.2009


na baven