|
Wi sünd hier all tohopen kamen,
denn hüüt, Kind, kriggst du dienen Namen —
kriggst em vun Gott, dat is woll wahr,
doch ok vun de Öllern- un Patenschaar.
En schönen Namen geevt se di!
Du warrst hüüt dööpt "Johanne-Marie".
Wat good, dat du noch gor nich weetst,
wat all dat schall un wo du heetst!
De Pastersch maakt di beten natt,
seggt Namen, Segen un noch wat,
du slöppst dorbi so fast as Holt
un maakst dien Öllern bannig stolt.
Ganz ruhig liggst du an Papas Schuller
un nuckelst droomwies an dien Schnuller.
Dorna gaht alle Gäst to'n Fiern,
du slöppst noch immer, mien lütt Diern!
Dorbi büst du de Hauptpersoon
un seggst doch op de Fier keen Toon.
Wi annern aver, Jung un Ool,
maakt mennig Drinksprook op dien Wohl,
wi wünscht di Glück dien Leven lang
un sünd dorför ok gor nich bang,
denn ünner Gott sien Schuul un Segen
bliffst du ganz wisslich fein towegen.
Ok ik stüür mienen Drinksprook bi,
naklaar op Platt! So wünsch ik di
an düssen schönen Dag in Harvst,
lütt Kind, dat du den Segen arvst!
|
