75 Johr na 1945:
Truerspeel

vun Heinz Tiekötter

Wenn du wedder mol dörch uns scheunet Sleswig-Holsteen fohrst, denn kiek di jümmers ok mol de Karken an, an de du vörbi kümmst. Kannst veel vun uns Geschicht bi lernen. Lestens weern wi in Angeln, dat Land twüschen Schlie un Flensborger Föörd. Uns öllste Söhn leevt dor.

Op'n Karkhoff vun so'n lütt Gemeende stunnen wi vör en Kriegerdenkmol. Dorop stunn'n de Nomen vun de fullen Suldoten ut den ersten un den tweten Weltkrieg. Wenn du vör so'n Steen steihst un leest düsse Nomen, denn warst du wies, wat dat Leben de Minschen hart mitspelen kann. Dor stoht Geschichten op. Du muss blots mol henkieken. Een kann dor solk Truerspele opdecken, so dat he Twiefel an uns Herrgott bekoomt.

De Steen, vör den wi annerlest stunnen, vertell, dat een Johann Kruse in de Ardennen fullen is. Op de Welt is he 1885 komen un dootschoten hebbt se em 1917. Tweeundottig Johr is wisslich keen Oller. Johann Kruse harr wull grod noch dat Glück, to beleben, dat siene Fro em twee Jungs schenkt hett. Wat hett he doon, dat anner Lüüd bestümmten, he is oolt noog worrn? Un wat hebbt Fro un Kinner to dat Unglück seggt, in dat düsse Lüüd se rinstött hebbt?

Wieder ünnen op den Steen weern de opfeuhrt, welk ut den tweten Weltkrieg nich trüchfunnen harrn. Dat weern veel mehr. Wedder weerm de Nomen vun twee Mannslüüd dorünner, de ok Kruse heten hebbt. In so'n lütt Dörp is dat doch keen Tofall. Weern dat an Enn de beiden Söhn vun Johann Kruse. De een hett Artur heten un de annere Albert un se weern een Johr utenanner. Albert is 1942 in Frankriek för Gott un Vadderland fullen un Artur 1943 in Stalingrood. Wat, wenn dat nu würklich de beiden Jungs von Johann Kruse weern? Hett hier 'ne Modder beleevt, dat ehr nu ok de Jungs nohmen sünd, nodem dat se ehren Mann in den ersten groten Krieg all verlorn harr?

Wenn ik sowat lees, mool ik mi ut, woans de Modder dormit trechkomen is. Eerst den Mann un denn de beiden Kinner. Un denn packt mi de Wut op all de, de ehre Fingers nich vun den Striet loten köönt orrer dormit ehr Geld verdeent. Un ik stell mi vör, dat ik düsse Waffenfabrikanten un düsse Politikers in de Fingers krieg. Lüüd, de meent, dat Krieg bloots en annere Form vun Politik is. Ik wurr jem frogen, worüm se nich sülmst 'n Knüppel in de Hannen nehmt un sik ehrn Profit sekert or ehre Differenzen kläärt. Een mutt sik mol vörstellen: Dor sünd 1943 alleen in Stalingrood dree Millionen Minschen op beide Sieden storben; dree Millionen Minschen! Man, de sünd nich eenfach storben. De sünd dootschaten worrn, de sünd verhungert un erfroren. Un de poor, de dor rutkomen sünd, kunnen nienich wedder vergeten, wat se beleevt harrn un wat se sik süllmst un anner Lüüd andohn hebbt. Un doröber snacken kunnen se all lang nich.

Hüüt geiht ja allens so licht, technisch un keimfrei! Hier t.B. en Drohn mit Raketen

Un vundoog snackt de Politikers bit hen to den ehemoligen Bundespräsidenten Gauck wedder vun uns internaschonole Plichten un dat wi Verantwortung öbernehmen mööt. Se seggt, wenn wi uns Produkte in de hele Welt schicken wüllt, denn süllt wi, neudigenfalls mit Waffengewalt, de Verkehrswege freeholln. Dat hett de Bundespräsident Köhler 2010 ok all seggt. Somit wüllt allwedder Minschen, de noch nienich in ehr Leben ene eenzige warme Mohltied versüumt hebbt, junge Lüüd, de se nich kennt un de jem ok piepegol sünd, jichtenswo in Utland an jichtenseen Front schicken. Denn so stiggt bi uns dat Bruttosoziolprodukt un jemmer Börsenkurse. Un de Politikers, de sik ehrn Wohlkampf mit veel Geld ünnerstütten loot, un de Medien, bi de se ehren Schmuus veröffentlicht, de vertellt vun Krise, vun Krieg un vun Konjunktur un wüllt uns wies moken, dat wi oprüsten mööt, dormit wi vun unse Feinde nich ünnerbuddelt ward. Un dat wi uns nich allens gefallen lotenköönt; dat uns Wohlstand, uns Sekerheit un uns Demokratie in Gefohr is, wenn wi nu nich opstoht. Un dat de düütsche Verdeedigung an'n Hindukusch anfangt. Ik dink, wokeen sowat seggt, de hett toveel Rotten op'n Böhn.

De uns sowat wiesmoken un intrichtern wüllt, dat sünd nich uns Frünnen. Wi süllt jem blots de Kastonien ut dat Füer holen, in dat se de sülmst rinleggt hebbt.