Eten mit System vun Heinz Tiekötter Wi harrn uns to'n Eten un Klönen mit Michel un siene Brigitte verafredt. In de Wiehnachstiet is dat nich eenfach, 'n kommodigen Platz to finnen. In Bardörp gifft dat siet kottem en "modernen" Italieener. Den hebbt uns Frünnen vörslogen. Dor wull'n wi uns drepen. Kommodig weer dat dor nich. Wenn du
in de Döör rin kümmst, ward di en Scheckkoort in de
Hann'drückt. Ik wüss dor nix mit antofangen. De Olsch hett
wull markt, dat ik ut de Provinz keem. "Se möten düsse
Koort jümmers bi sik drägen. Wenn Se sik jichtenswat utseuken
or bestellen, leggen Se de Koort hen. Dat geiht denn öber'n Computer
op Se ehr Konto. Sünd Se fardig mit Eten und Drinken un wüllt
no Huus, ward allens hier bi mi betoolt." Op so'n Tüdelkroom
harr ik keen Lust. Man Michel un sien Fro weern noch nich dor un wi
kunn'n nich eenfach utneihen un weglopen. So keek ik mi 'n beten üm.
Dat duer nich lang, un Michel un Brigitte stunnen in de Döör. Se holten sik ok so 'ne Scheckkoort un kemen denn an uns Disch. Ik heff jem froogt, wat dat nich 'n annere Steed to'n Eten geev. Mit düsse Ort harr ik nich veel an'n Hoot. Ik sitt geern un lot mi beroden un bedenen. Miene Hübsche pett mi an't Schienbeen un tuschel mi in't Ohr, ik sall ruhig blieben un nich so vörielig sien. In düssen Loden weern se as dull op uns Gesundheit bedacht. Du müsst fix ünnerwegens sien un dien Eten süllmst holen. Se hollt di in Draff. Villicht harrn se ok rutfunnen, dat'n Minsch in Bewegung mehr itt, wiel dat Eten bien Lopen deper rutscht? Michel meen, een mutt doch ok mol in de Tokunft kieken un ok wat Neet utprobieren. Ik harr ober keen Lust op Tokunft un moderne Tieden. Brigitte harr Aptiet op Bruschetta.
Michel mook sik op'n Padd un keem mit en grote Portion trüch.
He klau sik vun Nobordisch en tweeten Töller un füll mien
Karin de Hälfte Bruschettas op. Nu harrn tomindst de Froonslüüd
'n Aptiethappen. För dat Drinken geev dat in uns Obergeschoss 'n Tresen; blots dor stunn nüms achter. So müss ik nochmol dool in dat Erdgeschoss un mi een seuken, de för mien Dost tostännig weer. Ik heff een anhaut, un de keem mit no boben. Se harr'n in düssen Loden nichmol Beer vun'n Fatt. Ik bestell twee Buddln, 'n Cocktail un'n Glas italieenschen Rootwien. Dat sull geern Bardolino or Chianti sien. He keek mi an, as wenn ik Wien ut Grönland bestellt harr. Geben hett he mi 'n spoonschen Rioja. Nu harr he doch tomindst de Klöör dropen. Denn weer ik an un müss miene Scheckkoort op sien Lesegerät leggen un eerst denn kunn ik mit mien Tablett afhaun. As ik trüch to unsen Platz keem, harr Michel ne grote Pizza
vör sik. No dat Eten wull ik noch 'n Runn utgeben. Wedder müss ik op
Wannerschaft gohn. In'n Erdgeschoss heff een dropen, de Tiet för
mi harr un mit no boben keem.
18.5.2019
|