Keen Last mit Stüern

vun Heinz Tiekötter

Martin Gloer is Mokler un hett sik op Gastronomie spezialisiert. He verdeent düchtig, denn wenn he di 'ne Kneipe vermittelt, kriegst du bi em ok glieks de Speel- un Zigarettenautomoten. In uns Hauptstroot hett Nico sien greekschet Restaurant ok vun Martin Gloer un dat is een wohre Goldgrube. De hett Martin em vermiddelt un Nico is em dorför dankbor. Se sünd meist sowat as Frünnen. Hett Martin in de Gegend to doon, kiekt he jümmers bi Nico op 'n Drink rin. Annerlest vertell Nico em, dat he för sien Familje un sik geern 'n Huus keupen würr. Em sweevt so üm de 200 Quadrootmeter Wohnflach vör. So üm fiefhunnertdusend Euro wull he anleggen. Martin froog em no sien Egengeld. Dat leeg bi dreehunnertdusend. Den Rest wull Nico vun de Bank holen. Wat Martin em de Hypotheek besorgen kunn, wull he weten. "Kloor, dat kann ik", anter Martin. "Denn wüss ik geern dien Inkomen."

Dat liggt bi 14.000 Euro, anter Nico. Martin rekent kott: Mol twölf Moond, sünd dat 168.0000 in Johr; dat langt, denn gifft de Bank di ok Geld för 'ne Hypothek. "Wiso kümmst du op 168.000", froogt Nico, "mien Inkomen is 14.000 in't Johr!"
Martin lacht luud op: "Denn gifft di kene Bank op düsse Welt en Hypothek", seggt Martin. Nico hoolt een Rull Hunderter ut siene Büxentasch mit'n Gummiband dorüm. De Rull weer meist so dick as 'ne halbe Klorull.

Nu müss Martin sienen Fründ Nico wat öber den Afloop vun een Grundstücksgeschäft vertellen: "En Bank gifft di bloots Geld, wenn du Sekerheiten hest un en godet Inkomen. Wenn wi dien Huus funnen hebbt, goht wi mit den Verkeuper to'n Notar. De sett 'n Verdrag op un wenn ji beiden ünnerschreben hebbt, schickt de Notar dorvun en Kopie an dien Finanzamt; wegen de Grunderwarfsstüern. Wat gläuvst du woll, wat de Finanzbeamte seggt, wenn he süht, dat du 300.000 Euro Egengeld hest un för de Hypothek vun 200.000,- elkeen Moond dusend Euro afdrücken kannst, wo du doch bloots 14.000 in Johr verstüerst. Mann, Nico, dat duert keen Woch, denn steiht de Stüerfohndung bi di in'n Loden!"

Nico kiekt sien Fründ Martin deep in de Ogen, schüttkoppt un seggt: "Nu verstoh ik ok, dat de Düütschen ninich Geld hebbt. Se sünd to dösig. Ik segg di wat: Ik mook hier noch 'n beten wieder un denn keup ik mi 'n Anwesen bi uns in Greekenland."

"Stüern sünd doch bloots för Dösige", seggt Nico, denn he is'n Griek.