De stille Krieg

vun Marlou Lessing

In düsse Wiehnachtsdaag warrt överall üm Freden beedt. De Kriegen, an de wi dorbi foorts denkt, sünd natüürlich de Ukraiin un de Nahe Oost. Dor liggt uns Ogenmerk op. De gaht uns an, sünd nehgbi, bedraapt uns — dör den Ukraiin-Krieg un sien Folgen so as Sanktionen, utfulln Getreideexporten ut de Ukraiin usw. is ok uns Leven anners un dürer woorn, un dat warrt noch leger, wenn opneegst en niege Oprüstens-Spiraal ehr Runden dreiht. Betahlt warrt dat nämli allns vun Stüergeld, also vun unsen Wohlstand.

Denn gifft dat Kriegen, de minner Opmarken kriegt, as t.B. de maximal grusame un döödliche Krieg in'n Sudan. Sudan is en Land sünner geopolitisch Bedüden, sünner eenzigaardig Rohstoffen, de Bevölkern is sünner Bildung un Vermögen — de Krieg dor kunn liekso good op en annern Steern stattfinnen, dat tangiert uns nich. Wenn de Sudan morgen vun de Landkoort verswünn, wöörn bi uns dorvun nich de Broot- orr Gaspriesen anstiggen. Dat Lieden vun de Minschen dor schriegt gen Himmel — un dat warrt sachs ok de eenzige Adress ween, 'neem Hülp to verwachten is. Minschen warrt nich helpen.
Solk vergeten Kriegen gifft dat mehr. In'n Kongo hett dat över de Tied 5 Milljonen Leven kost.

Dat gifft avers noch en Krieg, de överall un jedeen Dag toovt; he geiht uns all an, man bloots af un to warrt he apentlich as Krieg sichtbor. Mehrst tarnt he sik as Normalität. Dat is de Krieg gegen Fruuns — gegen uns.
Nee nee, dat sünd doch allens bloots "enkelte Fälle", orr wat? Dat is ja nich zentraal organiseert. — Stimmt, Myriaden vun enkelte, individuelle Fäll. De weltwied en Wirken hebbt as en organiseerte Krieg.

En Momang, de de Utmaten vun düssen Krieg sichtbor möök, weer in de verleden Weken de Pelicot-Perzess in Avignon. Bloots in de roorsten Fäll kümmt sexuelle Gewalt vör Gericht. Liekers is de Pelicot-Perzess nich de eenzige vun solk Aart; bloots de eenzige, de vunwegen Gisèle Pelicot ehr Kuraasch apentlich föhrt woor. De Topp vun'n Iesbarg. Veele ähnliche Oppers dat gifft, de sik nich truut, un se weet nau, worüm — in de Internetforen versöökt de Perversen as verdull, an dat Videomaterial vun de Vergewaltigungen to kamen, sik doran optogeilen. De Schaam schall de Sieden wesseln, wissdoch; man dat schient, welk Lü schaamt sik för nix, wat gegen Fruuns geiht.

Woso un woans deit een sowat — en Fru vergiften, vergewaltigen un ahnmächtig prostituieren? De Hööfddeder sä, he harr dat daan, "en stevige Fru, de he nich daalbögen kunn, endlich total to beherrschen". Fruuns total to beherrschen — dat schient de eenzig Gedanke in en groten Deel vun Männerbregen to ween. Dat, wat Dominique Pelicot daan hett, ok hentokriegen — dat is dat Thema vun Teihndusende bet Hunnertdusende Mannslüüd in Online-Chatgruppen. Mannslüüd, de anners ganz normaal op de Straat rümloopt un ehr Wark nagaht, sachs ok Familien hebbt...

Wenn jichenswoneem de Macht wesselt, mööt Fruuns sik warm antrecken: dat kann ehr an den Kragen gahn. "Mööt in Syrien Fruuns nu den Slier dragen?" is een vun de eersten Fragen na den Machtwessel dor. Hebbt de niegen Machthebbers — Islamisten orr nich — in so en Momang nix Ieligers to doon, as foorts wedder de Fruuns noch beten mehr daaltohaugn? Nee, dormit muttst reken. In Afghanistan hebbt se wirklich keen anner Sorg; dat Land ligggt dal, man dat is egaal; de Taliban hebbt de Macht anschienen bloots söcht, Fruuns endlich ganz to'n Verswinnen to bringen. As weern de an allens schuld. In China un Indien is dat al Realität: In Indien warrt en halve Millioon weibliche Babys per Johr gor nich eerst boren, in China 700.000, weltwied knapp twee Milljonen. Dat sünd Kriegsdode. Ünner ehr Fehlen liedt natüürlich wedder anner Fruuns un Deerns: se warrt kidnappt orr in de Prostituschoon verköfft, as Kinner al... In Middelamerikas Macho-Sellschapen sünd Fruunsmorde epidemisch, 4000 Fruunsmorde per Johr in Mexiko un liekso veel in dat lütte Guatemala mit sien 17 Milljonen Minschen. Kriegsdode. In Afrika amputeert se lütte Deerns de Geslechtsdelen, dat se bloots ja nienich Lust an Sex kriegen köönt; in de USA hebbt de religiösen Fanatikers achter Trump dat hild, sogor de Pille to verbannen; un bi uns tohuus in Europa — na, jedeen Fru weet, wo dat hier steiht, wat Fruuns Dag för Dag tomoodt warrt, ganz sülvstverständlich. Wo faken versöcht warrt, uns to Objekte, to Gegenstänn to maken. To beherrschen. Wat hebbt wi verbraken?! Kann mi dat mal een verklaarn?

De Mannsminschen, de nu seggt "De Fruuns schallt sik mal nich so anstelln!", de heff ik lang opgeven.

Ja, Männer sünd nich dat Lege an sik. Ganz anners: Se hebbt, as jedeen Minsch, mennig gode Eegenschapen; se köönt ehrlich, sülvstlos un vull Hengaav ween. Man dat Stillswiegen vun so vele vun mien männliche Frünnen to den Pelicot-Fall, de Unwille, sik dorto to stelln, doröver överhaupt to snacken — dat hett mi en bedenklich Geföhl geven. "Dat geiht doch bloots Fruuns an" heff ik seggen höört. Worüm weern de Mannslüüd nich op de Demos? Worüm hebbt tomehrst bloots Fruuns Gisèle Pelicot Moot maakt? Woneem sünd de Massendemonstraschoonen vun Männer överall in de Welt gegen Fruunsmorde un för glieke Rechte? Wenn dat jichenswo en rassistischen Moord gifft, demonstreert wi all. Avers Fruunsfiendlichkeit geiht bloots Fruuns wat an?! Wat denkt de Mannsminschen, in wat för en Welt se leevt?

Gisèle Pelicot. Eenmaal doröver nadenken, wat düsse Fru leistet hett. Un wat allens noch to doon is. Wat sik ännern mutt, bet de Geslechter — liekso as Völker un Ethnien — in en gemeensame Welt in Freden leevt.

Över nadenken. Un dat doon.

Merci Gisèle. Mille fois.