Denn hau ik af! vun Heinz Tiekötter Is dat nich scheun, wenn dat in en
Dörp noch 'n Kroog mit'n Sool gifft? Dat sorgt doch bi de Inwohners
jümmers för 'n godet Tosomenleben. Annerlest heff ik dat krasse Gegendeel beleevt: Dat geev en Neejohrsemfang in Bullrichhusen. Ik sull, ohn dat se mi vörheer ankünnigt harrn, as Öberraschungs-Gast 'n beten för Ünnerhollung sorgen.
As alle Lüüd ehr Glöös
vull harrn, fung de Börgermester mit sien Reed an. He schnack
'n halbe Stünn, denn de Kommunolwohl stunn vör de Döör.
No den Applaus för em is noschenkt worrn un de Schoolleitersche
de Veranstaltung hett jo in ehr' Aula In düsse annerthalv Stünn heff ik mien Vördrag nochmol fievmol dörchleest, 'n beten wat utbetert un ünnerstreken un alle tein Minuten op de Klock keken. Un as de eersten Lüüd opstunnen un mit veel Trara hen un her lepen, üm ehre Jacken to seuken, dor geev mi de Tante vun den Kulturkring en Teken, ik sull man gau anfangen un de Flüchtigen ophollen. Djä, wat sall ik seggen? Dor heff ik ok miene Jack ok antrocken, heff mi bedankt för dat ene Beer un bün no Huus fohrt. Vörheer weer ik ober noch in mienen Kroog, denn no soveel Anstrengung mutt een sik doch eerstmol verpusten. Kene tein Peer kriegt mi nochmol op'n Neejohrsempfang in Bullrichhusen!
24.1.2019
|