Maat Jan:

Links, rechts, Udels

Mokt Se sick ok Sorgen vunwegen de AfD un den ganzen rechten Terror-Mob? Dor hebb ick wat för Se. Ick legg Se as Beruhigungsmittel an't Hart: Gauland! Een Mol an Dag to Bettgahnstied, vör't Insloopen. Man ok to'n Inslopen. Anfungen hebb ick jo mit lütte Dosen vun Meuthen, man dat hett nich so hulpen. Gegen em hett sien egen Partei siet annerletzt sogor Antikörper bildt.

Denn lever Gauland. Dat helpt. Wenn ick mol wedder denken do "Minsch, de Höcke un de Kalbitz un so, de sünd doch radikal, wenn nich gor politisch!", denn kummt Opa Gauland un seggt, jo, man dat de Rechten so rechts sünd, dor sünd de Linken an schuld! Also de vun em ut Linken. Also eegentlich wi all. Wenn de Linken nich jümmers so links weern, denn weern de Rechten ok nich mehr so rechts. Also, se weern dat wohl noch, bloß heet dat denn nich mehr "rechts". Sünnern "normal" orr opleevst "bürgerlich", dat harrn se geern. Wi mööt jo nich glieks op jedeenen "Nazi" seggen, bloß wieldat he tofällig een is!

Dat doot ober nu mol de Linken mit ehrn ganzen linksgröönversifften System un so. Un de Stoot lett se moken. Dorum mööt de weg! Mit al sien Systemmedien, Systempolitikers un Systempolizisten, äh, System-Udels.

Denn dor sünd sick jo Rechte un Linke fix eenig: eendoon, ob Autonom, Antifa, Wehrsport orr Hooligan: De gröttste Fiend is jümmers de Polizei. Un ick, ick kann dat good verstohn.

So denkt de Linken. Foto Hans-J. Grebin

Ick sülven bün annerletzt eerst vun de Staatsgewalt dwungen worrn, mit mien Auto antohollen. Un denn schull ick jüm ok noch miene persöönlichen Papiere wiesen. Wo blifft dor de Datenschuul? Dor hebb ick mi dacht: Nee, nu leist du mol Weederstand! Ick hebb mi vör den Bullizisten henstellt un seggt: "Geevt Se mi foorts mien Föhrerschien trüch, Se... (pass op, nu kümmt dat:)

...Se linksgröönversiffte Nazi-Faschist!"

Also "gröön-versifft" stimmt op jeden Fall!
Geelgröön, moosgröön, grasgröön — jede Toon vun Gröön!

Dunnerslag, dat hett seten! De Udel is glieks veel fründlicher worrn, he hett mi spontan inloodt, mit to em op't Revier to komen, ick kunn sogor dor övernachten, he hett mi sülms en Bett wiest. Dat hett mi moi toseggt, stohn harr ick sowiso nich mehr kunnt.

Annern Morgen hebbt siene Kollegen mi all persöönlich verafscheedt, jedeen mit en hartlichen Klaps op de Schuller — orr in den Maag. "Alter, hau rin!" hebbt se ropen — dorbi harrn se dat al daan. "Op bald! Wi seht us wedder!"

Aver nich ganz so bald, hööpt

Joon Maat Jan