Sinn-Spröök Nu is dat wedder so wiet! Un endlich hett een dat mol utsproken. Hans Werner Sinn vun'n ifo-Institut för Wirtschaftsforschung hett in en Interview op ene heel bedrohliche Tendenz hinwiest: In jede Krise, meent he, warrt Sündenböck söcht. In de 30er Johr weern dat in Düütschland de Juden, "hüüt sind dat de Manager." Un so is dat ok: De Managerfiendlichkeit wart jümmers leger.
Jede Week warrt irgendwo de Schieben vun Banken, fiene Restaurants
oder Golfvereene insmeten. Spröök as "Manager rut!"
staht an de Wände. Parolen as "Köfft nich bi'n Manager!"
mokt de De eersten Manager sünd vör all de Diskrimineerung al in't
Utland flücht. In de Schwiez, Monaco, Liechtenstein und de USA
düllt se dat bitter Los vun't Exil. De noch in Dütschland
utharrt, fristen eer Dorween in Rieken-Ghettos so as Kampen op Sylt,
München-Schwabing un Hamborg-Eppendorf, verropen Quarteern, 'neem
de Bevölkerung en Bagen üm sleit, un ünner heel unminschliche
Bedi Dorum segg ick: Wohr di vör de Anfänge! Noch is dat nich to loot! Jedeen kunn sin Bidrag leisten mit lüttje Teeken vun Solidarität, mit Upbackers un T-Shirts, de seggt "Min Fründ is Manager", "Ick bin riek un stah dorto!" un dat gode olde "Juun Armoot kotzt mi an!" Veelen Dank Hans Werner Sinn för sine uprüttelnden Wöör. He bewiest: Wenn een al Sinn heet, brukt he kinen mehr to moken. Apropos "kinen mehr moken". Dormit kümmt wi op Sinns leevstes Thema: de Geburtentohlen. Ok dor hett he sin eegene Gedanken to. "De Rente", meent Sinn, "is nix anners as en Versekerung gegen Kinnerlosigkeit." Dat heet natürlich: Wenn een Kinner hett, brukt he kin Rente mehr. Un liekers kassert veele ole Lüüd ut arme Familien jümmers noch kräftig Rente, ofschoonst se in Dörsnitt de mehrsten Kinner hebbt! Dat möt uphörn! Disse Kinner kriegt anners vun Anfang an verkehrte Vörbilder. Loter ahmt se dat Bispeel vun eere Öllern un Grotöllern nor, warrt Bankmanager un lot sick vun'n Staat ut de Pleite helpen. Sowat kunn natürlich en Spitzen-Banker as Josef Ackermann nienich
passeeren. Schamen wurt he sick, seggt he, wenn sine Bank Geld ut
so en staatlichen De Banken bleven jo ok nich lang alleen. Dat is as mit lüttje
Kinner: Givst du een wat Söötes, wüllt se all wat.
As nächste sünd nu de Automoker an de Reeg. Wenn de IGMetall
ehre 8% kriggt, durt dat mit de Metallindustrie ok nich mehr lang.
Ick freu mi al, wenn fröher oder loter ok wi Lichtmatrosen an
de Reeg kummt. Dat wart en Spitakel in all de Havenkneipen un Kaschemmen
vun hier bit Honolulu! Ick weet bloß nich, wat ick mit mine
480 Milliarden moken schall. Op't best bu ick mi en Geldspieker so
as O Alltiet klor to'n Entern, jo Maat Jan |