Een ganz besünner Dag

Nu is he dor, de 1. Mai. Millionen Minschen ut teihn Länder, de to uns in'e EU kamen, höpen op'n beter Leven.

Meist vergeten is he nu as internationaler Fierdag. Fröher hebben se demonstreert för'n 8-Stünn-Dag. Dor geev dat Arbeit bet to'n Ümfallen. Hüüt gahn se in Düütschland op de Straat tegen de ‚Agenda 2010’, Sozialabbau un ut Angst, ehrn Arbeitsplatz to verleren.

Jo, an'n ‚Tag der Arbeit’ demonstreeren hunnertdusend Lüüd för Recht op Arbeit. Sünd dat allens bloots Bangbüxen?

De Politiker verspreken dat Blaue vom Himmel: In den eersten Johren keen legalen Togang to'n düütschen Arbeitsmarkt. Un tominst möten de Mindestlöhne betahlt warrn.

Dorbi hebbt we se jo al, de ‚Billig-Tarife’! Een Spargelsteeker in Sachsen oder Thüringen kriggt jüst maal een Stünnlohn vun Euro 3,80. Dat is de Pries för 1 Kilo Spargel! Un denn de veelen anner Jobs ünner 5 Euro un de Verlagerung vun Arbeitsplätzen in't Utland. Bloots üm dat Egenkapital stark to holen. Allens för de Aktionäre, dormit se ook tokünftig in Koopluun blieven. In'e Etage vun'e Vörstands-Vörsitter spreekt se vun ‚Shareholder-Value’, ook so'n neemoodsch Utdruck. Düt Woort hört in'e Reeg vun'e ‚Unwörter des Jahres’!

Aver nich, dat ik dat allens slecht seh, wi brukt nu in Europa keene Angst vör'n Krieg to hebben. Daför warrn we uns geern för fief Euro de Stünn afmarachen!

De ‚Ode an die Freude’ is Europahymne. Ik bün bannig stolz op uns düütschen Genies Beethoven un Schiller. In'e eerste Tiet holen se sik man bloots an Beethoven. De Text geiht allto swoor över de Tung. Is jo al veel, dat wi in Europa keene Feinde sünd!

För ‚Alle Menschen werden Brüder’ un ‚Seid umschlungen, Millionen’ is in'n Maimaand de Tiet noch nich riep.

Wi hebbt dat liekers mit'nander fiert, Bertha un ik. Klock Middernacht floog de Korken vun'e Schampusbuddel an'e Deck un wi hebbt Schillers schööne Ode sungen. Un den Kuß för de ganze Welt, den kreeg Bertha! Laater, as de Buddel leddig weer, sünd wi sachts 'n beten duun west, und Bertha seggt miteens: „Ich liebe Dich!“

‚Ik di ook!’ harr ik antwoorden wullt. Un denn harr ik keen Moot, dacht, dat weet se jo!

Hüüt is een ganz besünner Dag, dor mutt man wat ganz Besünners utspreken! Un denn keem mi unverwohrens över de Tung: „Ik bün een Europäer!“