vun Heinz Tiekötter Heurt sik dat nich wunnerbor an, wenn
een Liddmoot in den Vereen vun den "Ehrboren Koopmann" is
un dat steiht in sien Visitenkoort. As ik noch in'n Hoben arbeit heff,
weer mien olen Boos un Seniorchef ok in den Vereen. He weer sotoseggen
en "Grandsinjöör" an de Küst; een mit allerbesten
Roop. Vun uns hett he bloots lütte Bedrägereen verlangt.
As Tallyvörmann kunnst du di bi em 'n goden Nomen moken, wenn
du jümmers 'n poor Lüüd in de Bank harrst. Dat heet,
du müss mehr Lüüd bereken, as an de Luken arbeit hebbt.
Düsse "imaginären" Mitarbeiters sünd "Horst
Wessel-Lüüd" nöömt worrn; se sünd "im
Geiste mitmarschiert". Üm dat mol to verklorn: An Luuk dree
vun een Damper weern twee Gäng an'n Löschen; een an de Vörkannt
un een achtern. Twintig Johr loter harr ik 'n Bohnsche
as Verkoopstrainer. Ik müss den Butendeenst vun een grote Verseekerung
wat öber Immobiljen to'n Stüüersporn bibringen. Wenn
de ehre Kunnen för so'n Anlogeobjekt begeistern kunnen, müssen
de dat mit Hein sien olen Wogen mookt dat nich
mehr lang mit. He ruckelt, wenn Hein Gas gifft, un kümmt nich
in Gang, wenn dat buten ünner null Grod is. He mutt nu weg. Wenn
du siene Anzeige leest, kunnst du gläuben, dat hannelt sik üm
en neen Wogen. Öber dat dorchrosten Lock an de Ünnersiet
hett Hein Hansaplast kleevt un denn allens mit Farv ut de Spröhbüx
lackeert. In'n Koopverdrag steiht "ohn Garantie"! Is dat
nich ehrlich? Wat se em villicht ok bi den Vereen vun de "Ehrborn
Kooplüüd" opnehmt?
19.1.2020
|