vun Ewald Eden
Överall wor Minschen in us Land up d Geld sitten, spöärt
man Verdreet. Licht dat villicht doran, dat de Mors Buulen kricht,
wiel de Doalers to hart sünd, up de he sitt? Ikk weet dat nich
ikk kann dor heel nich mitschnakken dat Vergnöögen
hevv ikk noch nich hat. Up jederfall mooten de Lüü dat heel
stuur hemmn hör Pinunsen uttogäven. Dat is joa ok
rein lastich, mit so veel Kapitioal ümtogoahn. Givt man näämich
de Aarbeidslüü för hör Knoiederee een poar Pennings
mehr in d Lohntuut, denn kleien see dor glieks mit rüm.
Betoalt man Stüürn dorvan, hüdelt de Regeerung dormit
dör de Welt, üm dat bietji Frää, wat us noch bläven
is, ok noch tweitomoaken. Ton Bispill in Afgoanistan. Ov tüschen
Euphrat un Tigris dorvöör sörgen, dat us Frünnen
de amerikoansch Regeerung good an dat Ölich ran
kann, wat dor in de Grund licht. De brukt dat näämich nödich
för hör Fleegers, dat de van boaben ut de Lücht rut
uprüümen köänt un för de Panzers,
dat de iistern Ketten nich so gräsich quietschen, wenn see d
aal plattmoaken. Dat Gielen van de Minschen wenn de dor ünner
to lirgen koamt dat reicht all dääch. Dorför
brukt man dat. Kiek un dorüm moot man sükk hier stilkens wat överlärgen,
dat Geld anners ünnertobrengen. Toeers hett man Bargen dorvan
moakt. Disse Bargen sünd mittlerwiel oaber so hoch worden
man kann boaben nich mehr anlangen. Een annern Padd hett man funnn
man stekkt de Pinunsen eenfach in de Grund boot Hüüs
un Geschäften ok wenn see gannich brukt worden. Wenn nu
een sächt, dat is Dummtüüchs dat geit doch nich
een kann doch nich eenfach wat boon, wat nich brukt word
man moot doch eers de Behörden froagen, kann ikk blods antern:
Recht so as lüütji Minschke, de keen Bargen ut Geld
achter d Huus hett, is dat so. Wenner een wat will de nikks
hett, de kricht wiers flink beliekteekend, wat Recht is. Hett een
oaber genooch Doalers, sünd de, de wat to särgen hemmen,
aal up sein Sied. Dor worden denn Hüüs ovreeten, an de man
sükk jüüst wäänt hett dor worden anner
Hüüs boot, in de nümms rin geiht wenn see denn
kloar sünd d Ikk moot särgen, son Gewerbegebiet ov een Inkoopszentrum,
wor niks los is lett joa een büld moier as Natur. Un wat
kann Minsch sükk höögen, wenn he dör sükkse
Paradiese steustert kann sükk in Ruh aal de Pracht ankieken
bruk sükk keen Gedankens över de Priisen to moaken
de sünd näämich so hoch dor köänt
de meesten gannich mehr tolangen. Man hett so richtich veel Tied,
sükk to bekieken, wat Minschen mit Geld doch för Undöäch
moaken köänt. Alleen dat is doch verrafftich wat weert.
Dor faalt denn heel nich in d Gewicht, dat man bold keen Kuusen
mehr in d Bekk hett, wiel man de Kuusendokter nich mehr betoalen
kann man bruk joa so niks särgen. Un wenn de Minschen
de dat sehn schöält, nich mehr beestich kieken köänt,
wiel see de Up disse Oart deit man denn glieks dübbeld Goods de Minschen oahn Geld hevvt wäär wat to kieken un de Politikers hevvt wäär wat to fiern denn son Inweihung van een Stroat, een neäd Gewerbegebiet ov een Inkoopsparadies bi Broatwurst un Sabbelwoater is doch wat Moies ov seecht ji dat anners? 13.12.2009
|