Uns demütigen Poletikers

vun Behrend Böckmann

"Ik bün dei Herr, dien Gott, du sasst nich anner Götter näben mi hemm'!" So steiht dat in't Ierste Gebod, un wecker sik doran höllt un ümmer up Gott sien Wurt hüren deit, dei up Ierden sien Rull as Gott sienen Dener annehmen deit, em ergäben is, sik em hengifft un ok vör de Minschen ahn Hochmoot is, dei hett dat, wat wi "Demut" näumen.

Œwer wi sünd in'n Tiet ankåmen, in dei Gott mihr Dekoratschon as Globen is — un ut dissen Grund ward ok Gott gägen dei Wählers utschudert, denn Poletikers nähmen dei Wåhlresultaten "mit Demut" tau Kenntnis, sei willen "mit Demut" regiern, sogor Olaf Scholz höll in Wåhlkampf Demut för nödig, Annalena Baerbock fäuhlt in Demut, wat up sei taukümmt, Laschet schnackt von Demut in Tieden, wo väl up't Späl steiht, Kanzlersch Merkel nähm in Dankborkeit un in Demut denn Haut. Fautballtrainer seggen ok von sik, dat's ehr Upgåf mit "Demut" annähmen, doch as all 2018 dei dunnemålig österieksche Kanzler Sebastian Kurz von sik gäf: "Ik nähm dei Verantwurtung mit grote Demut an", dor hemm' dat all bäten kläukere Lüd as 'n Meisterstück von'n "politisch Tartüfferie" hollen.

Tartuffe, de Hüüchler. Gravur vun 1889

Tartüfferie? — Dit Wurt beteikent 'n minschlich Verhollen för dei, dei ihrlich tau Gott ståhn un mit den Globen an Gott ehr Mitminschen so bedreigen, as Molière (1623-1673) dat up lustig Oort in sien Komedi "Le Tartuffe ou L'Imposteur" (düütsch: Dei Tartüff orrer dei Bedreiger) taun Besten gifft. Dorbi kann man dat Wurt "l'imposteur" nich blot as Bedreiger, sonnern ok as "Heuchler" un up Plattdüütsch denn as "Glattschnacker" verståhn. "Glöf den Glattschnacker kein Wurt" — so heit dat in'n Lüdschnack, un in'n annern Schnack heit dat: "Wecker glattschnacken kann, dei hett mihr von't Läben!" — Glattschnacken, sik sülben taun politischen Gott måken, dat is hüt dei Kunst von dei välen Poletikers, dei sik sülben för dei Gröttsten un Schönsten hollen. Sei verhollen sik as dei Bastard Narziss, œwer denn dei antike Dichter Ovids (43 v.J.C. bet 17 n. J.C.) in sien "Metamorphosen" schrifft, dat Narziss, dei Sœhn ut'e antike Götterwelt, dei dei Nymph Liriope taun Mudder un denn Wådergott Cephisos taun Vadder harr, sik as Jüngling mit sössteihn Johr för "queer" un schön höll un doch nie nich von'n Mäten orrer Jungen anrööcht wür. Un ut Arger keek hei denn eins in'n Sod un seech in't Wåder sien Speigelbild un hett sik denn in sik sülben verleiwt.

Un so as dat dissen Narziss güng, so geiht dat hüt wull unse Poletikers. Sei hollen sik för klauk un sünd dorbi unklauk orrer sogor œwerklauk, wenn's von'n Tiedenwenn, Sankschonen un gräunen Strom schnacken. Sei sünd as dei Wülf in'n Schaapspelz, stellen sik as Weltredder hen un säuken Schuld bi dei, dei dorvör anne Macht wiern.

Orrer anners secht, Mudder Merkel hett Schuld, dat Putin mit Kanonen spräken deit un nu in Schwedt dat russ'sche Gas un Öl utgeiht, dat dei Semmeldreiher wägen dei Energiekosten nich in'n Schlåp kåmen un œwerleggen, wennihr sei ehr Låden ganz dicht måken. Dei niegen demütigen Poletikers willen bewunnert warden, nähmen kein Kritik an un stüern mit Glattschnackerie sacht dat Schäp up Grund. Sei gäben vör, dat's giern dei lütten Tüffeln äten willen, wenn dei Groten as schwore Waffen inne Ukrain helpen, dat Åbendland tau redden, un sei hemm' ümmer fründliche Wür up'e Tung, üm sik bi anner Minschen in'n gaude Låch tau bringen. Sei hollen dat nich mit den Denker Kant (1724-1804), dei Demut för'n Gefäuhl höllt, dat sik instellt, wenn dei Minsch insichtig marken deit, dat hei taufräden sien möt.

Taufräden sünd uns Politikers al so: Dei Schuld kriegen dei, dei tovör togangen weern, un dei Quittung kriegen dei, dei later kamen. So leevt sik dat komodig. In Demut.