Auto

vun Karl-H. Nissen

Wi hebbt so en lütt swatt Auto. För uns twee is dat graad richtig. Ik sitt so' n beten höger, dat is goot för mien Krüüz. Enen Namen hett dat nich, dat is "uns Auto". Wi sünd heel tofreden mit dat Vehikel. Dat hett uns bet nu överall henbröcht, wo wi hen wullen.
Dat heet, letzt hett mi dat Dings doch mal sitten laten. De Motor sprüng nich an. Weer nix to maken, dorbi weer ik twee Daag vörher dor mit in de Warkstell west. Wat weer ik vergrätzt. Un wat weer ik trurig, as de Afsleepwagen dormit aftrocken is.
Man annersrüm, wi köönt uns nich beklagen. Dat lütt Auto hett mehr as 120 000 Kilometer up sienen Puckel. Dat is dreemal rund üm de Eerd! Dat is en End!

Överhaupt, so en Auto is doch en wunnerlich Erfindung. Du nimmst so enen lütten Slötel, den stickst du in en Slott, dreihst em üm, un denn maakt dat "Brumm". Eenfach so. Denn müsst du enen Hebel bewegen, mit' n Foot orrer mit de Hand. Denn peddst du mit enen Foot up so en Pedaal — un denn geiht dat los. "Gas geven" seggt man dorto. Eerst ganz sinnig, denn en beten mehr. Orrer veel mehr, dat Auto pareert.

Denn is dor noch en Pedaal för den anner Foot, dor kannst du dat Auto mit anhollen. Wenn dor en witten Strich is up de Straat orrer dat rode Licht brennt, du kannst anhollen, genau dor, wo du wullt. Orr muttst. — En kloke Minsch hett mal rutfunnen, dat "Pedal" en originaal plattdüütsch Fremdwoort is, dat in alle Spraken övernahmen worrn is. "Pedd daal!" heet ja doch "Tritt es runter!" op Hoochdüütsch. För uns heel logisch — för de annern en Fremdwoort. Welk seggt sogor, dat is Latiensch. So'n Tüünkraam!

Torüch to uns Auto. Denn is dor noch wat Rundet vör di, "Lenkrad" heet dat. Wenn du dor an dreihst, denn kannst du üm de Eck föhren. Ganz sinnig, orrer ok ganz kort un scharp. Jüst as dat nödig is. Ganz ehrlich, so en Auto, dat is en dulle Saak.
Un du kannst henföhren na Hamborg orrer na Fehmarn orrer na München orrer noch wieder, dat lütt Auto maakt dat allens mit. Af un to straakt wi uns Auto mal, "hest du fein maakt", seggt wi denn. Af un to wascht wi dat ok. Dat kunn villicht mal mehr sien.

Ja, un to drinken bruukt dat ok. Dat drinkt Sprit. De Autofohrer, de dörv dat nich. De deit dat ok nich, dat is kloor. Man so en Auto, dat sluckt wat weg. Wi föhrt denn an so en Stell, wo dat wat to Slucken gifft. "Tank-Stell" seggt man dorto. Fröher geev dat dor enen "Tank-Wart". Fröher! Hüüt warrt spoort, överall. Wenn du avers meenst, de Sprit warrt billiger, wenn du den sülms in dien Auto füllen deist, denn hett do'n Uul seten. De Sprit för uns lütt Auto warrt jümmer dürer.

Avers, dat mütt ok so sien. Wi hebbt dat Auto, un eenfach stahn laten? Dat geiht doch nich. Kiek, un wenn de Sprit jümmer dürer warrt, denn betahlt wi in den sülvigen Oogenblick ok jümmer mehr Stüürn un dat is goot för uns all. Un denn, dor mütt wi Autofohrer doch ok mal an denken: disse Wööstenvölker, de sitt dor achtern in de Wööst op dat Ööl; wat sullen de maken, wenn dat uns Autofohrer nich geev?

Na klor: Sünnenzelln opbuun un Stroom maken! Den köönt se uns denn opneegst verköpen. Opneegst fohrt wi nämlich alle elektrisch.

Elektrisch Autos maakt nich mehr Brumm. Se köönt ganz liesen fohrn. Aver se wüllt liekers en lütten Brumm dor künstlich inbuun — dormit de to hören sünd. Un ik glööv ok, dormit wi uns wohlföhlt.

Na, denn gode Fohrt!