Över'n egen Schadden jumpen

En politische Stammdisch vun Martin Ripp


De Adventskranz bummelt — as all Johr wedder — över den Stammdisch. As de dree Stammdischbröder rinkaamt, maakt Charly, de Weert, ok fix de eerste Kars op den Kranz an: "Dat juuch en Licht opgahn much", smuustergrient he.

De Maten weern dör de nattkole Lucht un den Sneeregen dörfraren un bestelln sik denn mal Glöhwien staats Beer. "'n Licht opgahn? Charly, dat schullst du de Impfgegners wünschen!", grummelt Karl.

"Dat kannst luud seggen", meent Ralf. "Dat Virus dorgegen is swoor op Draht, dat hett al wedder muteert, un wenn wi nich Pandemie 2.0 kriegen wüllt, mööt wi stantepe —"

"Nu gah mi doch mol af mit de Pandemie, dat kümmt mi ja al to de Ohren rut!", schamfeert Walter. "Segg mi mal lever, wat för'n Licht de Ampel opgeiht: rood, geel orr gröön?"

Karl smuustert: "Welk Klöör hett denn de Macht? Macht is nämli dat Licht, dat se opgahn is."

"Recht hest!", seggt Walter. "De Drifft na de Macht is mächtig. Dor klappt miteens ok, wat een nienich kunnt harr: över den egen Schadden jumpen to'n Bispill. Scholz will partu Kanzler warrn."

"Un Krischan Lindner partu Schatzmeester. Dor hett he al lang vun dröömt. Nich dat sien Drööm dor toenn weern — he wöör ok noch gröttere Rulln spelen. Beschedenheit is nich sien Problem."

"En Profi-Politiker even! Aver nu kiek di de Grönen an! Echte Amateure! Un bet vör korte Tied weern se dor noch stolt op. Ehr Ideaale wulln se dördrücken — nu sünd se hart op den Borrn vun de Realität opslaan."

"Jo, man dor passt se sik ja glieks an. Pöstchengeschacher, Kohhannel, de Realo Özdemir drängelt den Linken Hofreiter weg..."

"Dat geiht doch jümmers üm de Saak!", meent Karl, "De Minsch mutt uttuuschbor sien!"

"Wat?! En swäbische Stadtplant as Özdemir is doch nich good för de Saak?! As Landweerschapsminister is de doch as en Buteneerdsche!"

"Nee, Ministers bruukt nich vun't Fach sien! De Behördenapparaat maakt de ganze Arbeit för de!"

"Also denn wöör ik lever en Computer as Minister anhüürn, de kost minner un will later keen Pangschoon!"

"Stell di nich dümmer, as du büst, Walter! De Ministerämter gifft dat doch extra, dat de Partein ehr Leevlinge dor ünnerbringen köönt!"

"Nu warrt man nich philosophisch!", protesteert Ralf. "Dat is de Glöhwien, de juuch to Kopp stiggt. Laat uns mal lever op Walters Fraag trüchkamen: rood, geel orr gröön? Welk Klöör profiteert opmehrst?"

"Nakloor de Gelen!", seggt Ralf foorts. "Jümmers noch sünd se gegen de Impfplicht, vunwegen de persöönliche Frieheit un so wieder, un —"

"Un nich bloots dat!", stüürt Walter, "se fischt ok na Wählers mang dat Klientel!"

"Ach, de Lindner is so en Sleef, de hett ehr alltosamen in de Tasch steken, al in de Sondeern. Hett sien Autopolitik dördrückt un dat Tempolimit afsmettert, dor lacht dat Lobbyistenhart — un sien Porsche speelt mit Standgas vör Vergnögen!"

"Kompromiss! So nöömt een dat hüüt", seggt Walter, "fröher nööm een dat Kohhannel. Naja, de povern Lü kriegt nu tominnst en betern Minnstlohn. Man de Grönen hebbt mi enttäuscht. Dat lett, as wenn se dat Klimathema bloots as Karriereladder bruukt hebbt, un nu se baven bi de Pöstchen ankamen sünd, maakt se Kompromissen üm Kompromissen."

"Na, nu höörst di meist an as en Trump-Fan, för de "Kompromiss" en Schimpwoort is! Dorbi is dat dat Wesen vun Politik! Die Kunst des Möglichen!"

"So is recht! Bet vun de Prinzipien nix mehr na blifft, wat? Du kannst ok bald in de Politik gahn!"

Charly, de Weert, bröch noch wat an Glöhwien na un meen: "Na, wenn de Glöhwien man so hitt is as juun Diskuschoon...!"

"Hest recht, dat is de ganze Kraam nich weert! Laat uns Proost seggen, Frünnen!" — "Proost Glöhwien!", lachen de dree.

Ralf sett wedder an: "De SPD hett doch an'n mehrsten Feddern laten. Scholz wull dat paritätische Kabinett — Fruunsquote staats Plie-Quote —, un nu mutt he utglieken, wat Geel un Gröön nich schafft! Karl Lauterbach warrt dorbi ok noch över de Klinge jumpen."

"Nich schaad üm. De Keerl hett twoors Künn vun Corona, avers he is en waschechten Neoliberalen un will de Sükenhüüs opleevst all privatiseern."

Walter hett sien Glas al lerrig un meent övermödig: "Ach wat, dat is allens egaal, wenn he sik stantepe den Dödel afsnieden lett un en Rock antreckt! Gender fluidity, dat fleten Geslecht, so heet dat nu!"

Ralf smüüster, nimmt en depen Sluck un seggt: "Dat is en fiene Toast: Op Karoline Lauterbach! Un de Ampel! Much se en echte Schangs kriegen! Prost Glöhwien! — Un ex!"


28.11.2021


na baven