vun Behrend Böckmann

Wat is Gott sien Wurt noch wiert,
Wenn dei Kark up unse Ierd
Dei Rull von'n Bänker œwernimmt
Un väle Christen gnatzig stimmt?
Hett sei würklich noch Erbarmen
Mit dei Kranken un dei Armen,
Wenn's verkünnt blot gägen Geld
Gott sien Wurt up unse Welt?

Gåhn uns Kinner würklich giern
Inne Schaul, üm wat tau lihrn,
In wecker oft dat leiwe Geld
Noch mihr as jeder Schäuler tellt?
Ward uns Kinner würklich gäben
Nödig Klaugheit för dat Läben,
Blot wenn Schaul sik räken deit,
Nich in rode Tåhlen steiht?

Is dei Dokters dat fatal,
Wenn dei Minsch in 't Hospital
Ward ümmer mihr von Johr tau Johr
As bi den Koopmann beste Wor?
Gifft dat würklich för por Knåken,
Dei lütt bäten blot anbråken,
Von dei Dokters as Geschenk
Gliek ein düret Kneigelenk?

Männig Spällüd hemm' 'n Splien,
Hüt möt allens anners sien:
Schillers Ferdinand is kwiier,
Luise will em so nich mihr,
Un dor geiht ehr dörch den Sinn:
"Låt di mit Harvey Weinstein in!"
Uns dees Kunst erhollen blifft,
Solang dat Stüertåhler gifft.

Demokratisch is dei Staat,
In den ward ümmer mihr privat
Un wiederhen dei Lüdschnack gellt,
Dat dat Geld regiert dei Welt.
'n Rieker flücht tau dei ISS,
Doch 'n Armer hett Maless,
Möt tau Faut taun Koopmann gåhn,
Hett kein Geld för dei Stråtenbåhn!