Hartung — Witt un Gäl

vun Behrend Böckmann

 

Dei Schneiros' is sik ümmer wiß,
Dat's dei Allerierste is,
Dat sei so as alle Johr
Vör dei Winterblaum is dor.

Sei gifft bannig dormit an,
Dat's ok in'n Düüstern lüchten kann,
Denn ehr Witt lücht as bekannt
För Wohrheit, Unschuld un Verstand.

Dei schneiwitten Bläuden sünd
So reigen as dat Christuskind,
Un sünd dorher in't ganze Land
Ok as Christros' sihr bekannt.

Dei Winterblaum bläuht dicht an dicht
Up dei Wisch bi Sünnenlicht,
Doch wenn denn sachtens kümmt dei Nacht,
Is vörbi dei gäle Pracht.

An'n annern Dach bi Sünnenschien
Lüchten Bläuden wedder fien,
Ehr Gäl nich mihr as afgünnsch gellt
In ein so güllen Winterwelt.

Nå Witt un Gäl mank Bläder gräun
Warden anner Blaumen bläuh'n
Un't Minschenhart, dat freut sik sihr,
Wenn dat Gräun ward ümmer mihr.


Fotos Winterlinge: Antje Heßler

3.1.2023


na baven