 |
|
Dat ward seggt: vun Berthold Cordes De Biller köönt Se per
Klick vergröttern.
Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest. So üm 1975 hebbt wi uns Huus in en lütt Dörp boot. Wenn wi na Sünnenopgang bi't Fröhstücken ut't Finster keken, denn sehn wi af un an mal en lütt Duuv hooch op'n Telgen vun en Boom sitten. De weer veel lütter as de uns bekannte Ringelduuv.
Dat duur doch woll en poor Johren, bit ut dat enkelte Deert en grötter Schoof woor.
Vundaag süht dat Bild ganz anners ut: dicht an dicht drängt sik nu en lütt Törkenduuv an de annere baven op de dünnen Telgen vun den Slaapboom op de anner Siet. Dat möögt goot un geern an de söben Dutz ween.
Törkenduven ehr fröhere Heimaat is Asien un se hebbt sik vun dor jümmer wietere Levensrüüm anpasst, jümmer op de glieke Oort un Wies. Toerst schickt se Vörposten in dat nee Rebeet. Na un na kaamt denn annere Duven na un boot dor jümehr Nester. Vundaag is de Törkenduuv meist in ganz Europa to Huus. Hier is gau en enge Binnung an de Minschen fasttostellen. In jümehr nee Heimaat hebbt se sik snell an den Minschen un de Ümgegend anpaßt, geern in de Neegde vun Wahnrebeten mit Nadelbööm ümto, wiel se de för jümehrn Nestbo opleevst utseukt. In'n Fröhjohr, faken al in'n Februormaand, fangt de Düffer an, mit Balzflögen un sien tyypsch dreesülvig gurren, sien Rebeet aftosteken un een Duuv antolocken. De Düffer söcht dorto meist unnerscheedlich Nestplätz in Büsch un Bööm op un versöcht, dörch Utharren un Nestropen dat Seken vun sien Utwahl to övertügen. Hebbt sik beide op en Nestplatz enigt, geiht dat forts an den Nestbo. Dat duurt ok man blots twee bit veer Daag, denn se deelt sik de Arbeit un de Bowies ut fiene Telgen is ok man teemlich fludderig.
Drievens leggt se nu twee Eier in dat Nest, so as dat all Duvenoorden bi uns doot. Beide Öllern brööt nu afwesselnd, wobie dat Seken den Hauptdeel övernimmt un al twee Weken na't Leggen sünd beide Lütten utslüppt. Wo kann dat nu angahn, dat de Törkenduuv sik in so korte Tiet so wiet un riek vermehren kunn? Enmal liggt dat seker an den langen Tietruum, dor se bröden köönt, wat meist bit in den Septembermaand mööglich is, bi weke Winter sogor den Winter dörch. To'n annern köönt de Seken al sülvst na dree bit veer Maanden na't Slüppen mit't Eierlerggen anfangen. Meist doot se dat twee- bit veermal in't Jahr. Jümehr Nohren findt de Törkenduuv rieklich in de Hauptsaak vun Planten as Samen, Koorn, Mais un Früchten. So hebbt se keen Noot un köönt in de Natuur bit to teihn Johren oolt warrn. De Törkenduuv wiest uns, dat een dörch Anpassen nich blots överleven, sünnern ok wunnerbar sien Levensruum un Ümfeld utwieden kann. |
