De Oornt-Tiet is anbroken. De Buern sünd överall op jümehrn Ackers togang, üm de Oornt intoföhrn. Aver ok wi Hobby-Goorners freit uns, wenn uns Saat gode Früchten bringt.

Nu gifft dat ja den Snack "De dümmste Buer oornt de gröttsten Kortüffeln". Wat schall dat denn heiten?

Dormit is meent, dat männichmal Minschen Spood hebbt, wo se doch egentlich kuum wat dorför daan hebbt. Nu fraag ik mi aver, worüm uns Söhn sik hüüt Morgen so düchtig freit hett, as he uns Kortüffeln ut sien Goorn mitbröch. Em weer nu en Licht opgahn — un dat liggt an den Ümkehrsluss. "Nu weet ik endlich, dat ik nich bannig dumm ween kann", sä he un grien sik een.

Bild: Angelika Cordes

As ik mi dorop de Oornt in sien Korf ankeek, all de lüerlütten Kortüffeln, weer mi, as wullen mi ok de seggen: "Een kann över uns snacken wat he will, aver wi sünd ganz wiss nich bi den dümmsten Buern opwussen." Dat klingt so, as wenn een sik üm jeden Pries tröösten wull. Un en lütt beten klingt dat ok na dat Märken vun "Den Kaiser sien nie Plünnen". De weern ok minn, ja nixhaftig — aver to'n Troost för Klooke. In Wohrheit aver för Dumme.

Dat ik över den Korf vull lütte Kortüffeln also vun Harten lachen muss, köönt ji jo woll denken.

Butendem, vele lüttje Kortüffel geevt ok en Mahltiet. Muttst bloots beten mehr pelln! Wi sünd all satt worrn!

---