De Türkenduuv

vun Antje Heßler

Vör mien Wahnstuuvenfinster steiht buten up de Terrass en Futterhuus mit Futter för de lütten Vagels. Düssen Winter is de Besöök vun de Gäst nich ganz so rieklich. Dat schrifft ok de Nabu. Ik heff aver ümmer wedder mien Freud, wenn de lütten un groten Vagels sik över dat Foder hermaakt. Oftins slaagt se sik mit Gekriesch, dat de Feddern fleegt. In de Hauptsaak kaamt Lünken. Lütte Meeschen sünd af un an ok dormank.

An't Foderhus

Annerletzt keem en gröteren Vagel. Dat weer en Duuv. Aver keen Ringelduuv. Se weer lütter un dat Fedderkleed werrr heller. Üm den Hals harr se kenen lütten witten Kringel so as de Ringelduuv. De Kragen weer swatt un de spitzen Feddern vun de Flünken weern ok swatt. De Ogen harrn enen lütten witten Rand. Dat weer en Türkenduuv. Se rööpt al fröh an Moorn mit "chääh, chääh". Höört sik an, as wenn se verköhlt is.

Hier is de smucke halve Halsring good to kennen

De Türkenduven sünd eerst in't 20. Johrhunnert ut Asien över de Türkei na Europa inflagen. Dorher keem ok de Naam Türkenduuv. De Türkenduuv is also en "Migrantin", se keem wohrschienlich sogor över de "Balkanroute", aver över vele Generatschonen. In de Twischentied hebbt se sik över ganz Europa utbreedt. Nu wahnt se ok in de Parks vun uns Städer. Se nist dor in Nadelbööm.

Türkenduven sünd in nette Gesellschap ok good to Foot...

...ok mal in de anner Richt...

...orr mal so, mal so!

De Balz vun de Türkenduuven fangt in't fröhe Fröhjohr an. Denn fleegt se steil in de Hööcht un laat sik daalfallen. Letzt Johr harr ik dat ok al mitkregen. Se kemen ümmer to tweet un bleven för enen Sommer tohoop. — Dat heet, dat Türkenduven ehr Leven lang monogam leevt un ehrn Partner tru blievt, aver ik kann dat nich ganz glöven. Dat warrt ja ok vun uns Stadtduven seggt. Un nu kiek mal in uns Städer, wo driest de Duvenkeerls jedeene Duvenfru anbalzt, de ehr tomööt kümmt, mennigmaal ok twee orr dree opmaal, un wenn se ehr de kole Schuller wiest, balzt se glieks de neegste an! Nee, nee, ik glööv, bi uns Stadtduven geiht dat intwüschen to as in Sodom un Gomorra. Bi de Türkenduven villicht ok.

Se kann ok heel kurioos kieken

Twee- bit dreemal in't Johr sorgt de Türkenduuv för Nakamen — ganz schön flietig, aver se leggt ok bloots elkmaal twee Eier. De leggt se in en eenfach buutes Nest in Nadelbööm. Op Nadelbööm besteiht se, villicht föhlt se sik dor sekerer, wieldat de Nadeln nich dünner warrt un affallt...? Op jeden Fall will se nich as de Stadtduuv an Kanten vun Buwarken usw. nisten, dor schiet se op.

Mien Naver kunn ümmer nich slapen. Wenn de Duuven al an fröhen Moorn mit ehrn "Gesang" anfüngen, waak he up. Dor hett he versöcht, dat Nest in sien Dannenboom to vernichten. Dorbi is em een vun de Eier genau up den Kopp fullen. Mit en geel Gesicht ünner groot Gelächter vun uns stolper he in't Huus. Seker versöcht he dat nich noch eenmal.

"Sünst schiet wi em op'n Kopp!"