Sneekieker upschreven
vun Anke Nissen na enen Klöönsnack mit Achim
von Ehren Wi lepen Siet an Siet dörch enen Park. De eersten Sneekieker
weern to sehen. "Hebbt Se wüßt, dat de lütt Sneekieker
mit bet to 6 Atü dörch de harte Eer breken deit?", fraag he, "en
Autoreifen to'n Bispill hett bloots enen Druck vun 2 Atü." Nee,
dat harr ik nich wüßt. "Wo kümmt so'n lütt fien
Bloom so so'n groot Kraft?" Un denn, ik weer meist in'n Snee utrutscht:
"Worüm kann disse Bloom in'n Snee blöhen?" "Wat,
dat weten Se ok nich?", wunner he sik, un denn vertell he: |
|
Ik glööv, ik heff dat bi Wilhelm Wisser leest. Dat güng so:
As uns' Herrgott de Eer, de Deerten un de Planten maken dee, dor maak he
ok den Snee. Un he geev jeden sienen Namen, un jeder kreeg en Faarv. Man, bi den
Snee, dor harr he de Faarv vergeten. "Oh," sä uns' Herrgott
to den Snee, "dat is en Fehler vun mi. Dat deit mi leed. Gah na de Blomen
un fraag, wat di nich een vun ehr en beten Faarv afgeven will." De Snee
weer't tofreden, un he güng na de Roos un fraag, wat se em nich en beten
vun ehr wunnerschöön Root afgeven wull. Man nee, se wull nich. Dor güng
de Snee na de Koornbloom. Man ok de wull nix vun ehr feines Blaag afgeven.
Un so fraag de Snee vele Blomen, man nüms wull em en beten Faarv schenken.
Dat dee em weh un he wörr trurig. Dor
höör he ene fiene Stimm: "Wat lettst du dienen Kopp denn hangen?"
De Snee keek un seeg en lütt eenfach Glockenbloom, de ganz un gor witt weer.
Un he vertell ehr vun sien Noot. "Wenn di mien witte Faarv gefallen deit,
denn will ik di geern wat dorvun afgeven. Villicht lettst du mi denn mal
in'n Winter ut de Eer kieken, dat ik sehen kann, wo schöön witt du büst,
un villicht deist du mi denn nix mit dien Küll." Dat wull de Snee gern
toseggen. So güngen se tohoop na unsen Herrgott un vertellen em, wo se
sik dat dacht harrn. Uns' Herrgott weer inverstahn. He sä ok den Frost Bescheed
de je
en Bösen is, un de dorüm keen Faarv kregen harr dat he den Sneekieker
sien spitzen Bläder jümmers dörch den harten Bodden dörch
laten sall. Siet de Tiet is de Snee witt. Un de Blööd vun
den Sneekieker is binnen dor, wo he den Snee vun de witte Faarv wat afgeven
hett wedder en beten gröön. Un siet de Tiet kann de lütt
Sneekieker mit bet to 6 Atü dörch de hartfroren Eerd breken." |