De Reiherbek

Silverreiher an'e Beek

vun Antje Heßler

De Reiherwisch

Mien Hölp klingel an de Huusdöör. Mit en fröhlich "Goden Moorn!" keem se in de Stuuv. "Heute ist es aber schöön!" Ik weer dörch den hellen Sünnenschien ok al ganz munter un anter: "Hüüt warrt nich rein maakt. Wi haalt dat Auto ut de Garaag un maakt en lütte Tour. Villicht findt wi den Lent!"

De Wischen harrn noch al ehr verdrögtes Winterkleed an. Vun gröön Gras weer nix to sehn. In de smallen Grüffen weer wenig Water un dat Schilf weer brun. Aver an'n Rand vun de Grüffen stünnen langbeenig grote witte Vagels mit langen Snavel un stiern in dat Water. Se rögen sik nich vun de Stell, bit se enen lütten Fisch or en anner lütt Deert funnen harrn. Denn happsen se fix to!

Vörn sünnt sik Aanten an'e Beek, achtern sünd al Graureiher to sehn

De Graureiher kiekt jümmers 'n beten griesmulig ut de Wäsch

De Silverreiher

Düsse witten groten Vagels mit de langen dünnen Been heff ik dat eerstmal sehn. Storken weern dat nich un Fisch- oder Graureiher ok nich. Dor stünn twors dicht neven den witten Vagel ok een. De harr aver griese un swatte Flünken mank sien Fedderkleed. He weer ok wat lütter. Düsse elegante witte Vagel weer en Silverreiher.

So richtig kandidel süht he ok nich ut

Silverreiher sünd grötter as Graureihers, in't Stahn bet 1 m groot, un ehr Flünken warrt bet 1,70 m breet. Se verdreegt sik aver good mit de Graureihers.

Nu harr de eene witte Vagel mi sehn. He bree sien Flünken uteenanner un flöög dorvun. Leider kunn ik em nich mehr knipsen. Wi sünd denn wiederföhrt un hebbt uns Auto up en Parkplatz afstellt. Vun dor sünd wi to Foot wieder lopen. Direkt neven de Straat leep ene Beek. In dat blanke Water un an't Över sünnen sik Aanten, Reihers un noch allerlei Vagels.

De Silverreiher wirkt en beten netter

De hoochtrocken Schullern laat Reiher so gnaatschig utsehn

To mien Freud stünn en Silverreiher meern in de Beek. He keek na Freten un spegel sik dorbi märkenhaftig schön in de Beek. De Schöönheit weer em aver ganz egaal, he luur bloots op Freten. Ik kunn en richtig Starfoto vun em maken. Mit dat Spegelbild harr ik glieks twee Biller vun den Silverreiher!

Düsse wunnerschöne Vagel is noch nich lang bi uns heimisch. He leevt in Südeuropa un Noordafrika, in Asien un Amerika, avers in Noordeuropa hett he fröher nich leevt. Man siet de 1990er Johr hett he sik vun Holland ut in Noordeuropa utbreedt un hett anfungen hier to bröden. Dorbi hett he sik af un an eenfach in Graureiher-Kolonien ünnermengelt. He is en ganz un gor unkonventionellen Vagel. Sien Partnerschap duert ok bloots een Sommer, nich levenslang. Sien Nester buut he in't Schilf, dor treckt se ehr Lütten groot. Wikipedia schrifft, dat 3/4 vun de Lütten in't eerste Levensjohr starvt. Tja, dat is de Natuur! Un Roofdeerten wüllt ja ok wat freten...

Graureihers fleegt langs de Beek

Jümmers wenn en Vagel vun Süüd bi uns heimisch warrt, fraag ik mi: Is dat nu en Tüüchnis för den Klimawannel...? Warm noog för em is dat allerdings bi uns. Orr is he bloots ünnernehmungslustig woorn un wull ümtrecken...? Mobil is he ja man eens, un he nimmt dat nich genau dormit, flüggt mal hierhen, mal dorhen; en rechten Treckelvagel is he nich. In'n Winter töövt he af, wat em dat to koolt warrt, un treckt denn weg — nich wiet, wenn't geiht, t.B. na Süddüütschland — orr he blifft hier, wenn't warm noog is. So een weer sachs de Reiher, den wi drapen hefft.

Nanu, de blage Placken dor op den Ast, dat is doch en...

...Iesvagel!

Den Lent harrn wi twors noch nich funnen. Dorför aver enen Silverreiher. To Huus heff ik de Biller glieks in mien PC bekeken. Dor keem för mi noch en groot Överraschen. Up dat Starfoto vun den Silverreiher harr sik in dat Buschwark vun dat Över noch en Star sünnt — en Iesvagel! Ik kunn mi gor nich beruhigen. Dat weer de eerste Iesvagel, den ik knipst heff. He is allerdings nich ganz scharp, aver dat is en Iesvagel.