vun Thomas Seemann

Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Meist is dat al wedder Harst, ok wenn de Warms noch över wegtüüscht. Ehrgüstern fohr ik över't Dörp. Achtern rut gifft dat en künstlich anleggten Kanaal för'n Waterafloop, 'neem ok de Angelvereen wat pacht hett. Ok ik fang dor mal den een orr annern Fisch — ganz regelgerecht, mit Angelschien un allens.

De Kanaal. De Fischreiher is dat Witte rechts blangen dat Spegelbild vun'n Windrad-Schaft

Gänzlich sünner Angelschien dorgegen is düsse Kumpaan ünnerwegens, un dorbi fischt he düüdlich effektiver as ik. Dat is en Sülverreiher.

Eentlich gellt de Sülverreiher bi uns bloots as "Gastvagel", avers in de verleden Johr sünd se mehr un mehr hier totrocken — besünners in Holland un bi uns in Oostfreesland föhlt se sik anschienend wohl! Dat wunnert mi ja nu nich.

Aver de Sülverreiher is sowiso de Reiheraart, de een an'n mehrsten op de Eerd andrepen kann, op all Kontinente. Wenn he bloots fuchtige Över un Sümp mit Reet un orrig Foderdeerten finnen kann, is he tofreden. Un bito is he teemlich wannerlustig un mengelt sik ok ünner annere Reiheraarten — de se denn Konkurrenz maakt. Hier in Oostfreesland kaamt se den Fischreiher in't Geheeg, fangt ehr de Fisch, Üützen un dat Krimmeltüüg weg. Denn op ehrn Spiesplaan steiht datsülve.

De Sülverreihers, de winters wegtreckt, maakt sik nu bald op den Weg. Avers nich all doot dat. Un wohen, weetst al lang nich. De Sülverreihers sünd echte Weltbörgers, ok in'n Winter treckt se mal hierhen un mal dorhen, mennigmaal bloots bet Süüddüütschland. Se sünd unberekenbor.

De Fotos hier heff ik ut groten Afstand maakt, denn de Deerten sünd schuug. Bi't eerste Bild heel baven sühst de ungefähre Distanz. Eentlich geiht sowat nich ahn Speziaalkamera. Ik heff denn en hele Reeg Fotos maakt, wieldat ik höpen weer, den Vagel to knipsen, jüst wenn he indükern dä. Dat geiht ja blixensnell, wenn de topackt. — Dat hett wat länger duert, un in so'n Teleobjektiv is jümmers masse Bewegen; vunwegen stillholen — dat kannst probeern, avers de Söker geiht enorm hen un her. Un jüst wenn ik mien Lins op den dösigen Vagel richt harr, wull keen Fisch vörbiswemmen!

Man denn — een Ogenblick, een Fisch — un zack weer de Kopp ünner Water. Un ik harr em faatkregen, jüst so as he den Fisch.

Goden Aptiet!