|
De Sünn schinkt zoortes Licht,
dat sik dörch den Nevel brickt.
Nevelsleier hüllt allens in.
Sülver glimmert de froren Luft
in de Sünn.
Glinsternt ieskole Winterwelt,
as Puderzucker so fien,
is todeckt witt blinkern dat Feld.
De Sünn mookt een Märken
ut düsse Winterwelt.
|
|
Een Winter-Spazeergang
Dat harr hüüt Nacht wedder sniet,
nu hett de Natuur een witte Sneedeck.
Een Landschop to'n dräumen,
so wiet man süht, is allens witt.
Een Vogel pickt ut de Doornheck
lüttje rode Beren, ganz keck.
Wi koomt an een Buernhoff vörbi,
un bleven stohn.
Teknen: Marita Pollak
Foto: Elke T. Weißleder
Dat Buernhuus is wunnerscheun,
een Reetdack hüllt dat Huus in.
Een olen schepen Stall
kriegt wi ok to sehn,
dorvör liggt een Stopel Holt.
Hier gifft dat ok en lütten Woold.
Foto: Elke T. Weißleder
Op de Wieschen lopen doch noch
würklich, nu in Winter,
ganz vergneugt, een poor Peer.
De köönt de Küll sachts af,
de smucken eddeln Peer.
Vör den Hoff is een Dieck,
an de Ränner is dat Woter
sachtens fastfroren,
De Mitt is free vun Ies,
de Bööm spegeln sik in't Woter.
De Bööm sünd groot,
un ründherüm.
Nu schient op eenmol de Sünn.
As een Bild, so fien molt,
is allens wat wi sehn.
Wat is düsse Spazeergang doch scheun.
Teknen: Marita Pollak
|
