Kunn dat nich allens heel eenfach ween?*
Drömeree mang de Feller

vun Meike Balzer-Fraun

Eerst veel to natt, denn veel to dröög. Man nu endlich hefft de Buern allens woller fein vörenanner kregen. Güll un Middel för Plantenschuul sprütt. Bit dicht an de Wegen ran plöögt un eggt, seit un rullt.  Sünn un Regen hefft wi noog.
Meist heel akkraat sünd de Maisregen. Selten mal ’n beten verdwars.

Blöhstriepens gifft dat dit Johr nich. Is keen Geld för Subventschonen mehr dor.
So wiet as du kieken kannst, is allens gröön.

Blots so üm un bi twee Dutz Mahnblomen hefft an en Weegkant all de Ackeree överleevt un blöht nu ganz ahn Subventschonen as dull. Dat Glanzlicht op mien dääglich Spazeergang. Un wenn een de ’n beten passlich in’t Bild setten deit, denn maakt de düchtig wat her.

Eensame Blöden: Mahn

Wo schöön kunn dat doch ween, wenn dat tominnst överall langs de Wegen twüschen Feller un Wischen blöhen dörv un nich blots in beschirmte Rebeden? En över de Maten groot ümweltfründlich Nettwark kunn dat geven. Dat bruukt na mien Menen ok keen Subventschonen nich, blots goden Willen. (GG Artikel 14, „Eigentum verpflichtet“!)

Een, twee Schritt Afstand vun den Weeg bi’t Plögen, „Plantenschuul“ för de Weegkanten insporen, un al bald harrn wi woller Kamill, Radel, Koornblomen, Mahn, Klever, Hahnenfoot, Sueramper, Netteln un wat dat sünst noch allens an smuck „Unkruut“ gifft. Dat heet ganz ahn Subventschonen.

De Saat luert hier in’n Bodden, anners harrn wi de Planten nich in uns Goorn.
Foorts kemen ok Botterlicker, Krabbeldeerten, Immen, Hummeln un wat dat sünst noch allens an wichtig „Untüüch“ gifft.

Villicht warrt ok  de Vagels trüch kamen, wenn de nich sogor al vun de Rode List verswunnen sünd.

* Frie na Anni Heger, „Dat harr blond so eenfach ween kunnt“