Dat Kruut för'n Braakmaand: vun Anke Nissen Matricaria chamomillae Familie compositae ![]() |
|
|
Anner Namen:
|
Rükelsch, Teekruut, Kamelle, Kamellen |
|
Sammelt warrt:
|
de Blöden in'n Juni un Juli. | |
Warrt bruukt:
|
För Magen, Darm, kann'n Ramm lösen, helpt gegen Entzündungen För buten: to'n Inhaleern, Gurgeln un Baden. |
|
So warrt't anwennt:
|
Tee to'n Drinken:
To'n Baden:
As Ümslag:
|
|
|
![]() |
|
Dor keem mal en düür Ferngespräch bi mi an, un ene
Jammerstimm sä:
Wieder keem ik nich, up allens anner kunn de Deern sik besinnen. Lütte Kinner köönt noch nich so goot inhaleern, dorüm häng ik bi uns' Enkel, wenn se verkühlt sünd, geern en natt Dook, dat ik in enen Sud vun Kamillen utdrückt heff, an't Bett. (Dor kann'n goot olle Mull-Winneln för bruken.) |
||
![]() |
||
Lene un ehr Broder drinkt ok geern Kamillentee to'n Avendbroot. Un
wenn se Buukweh hebbt, denn roopt se nich: "Mi deit de Buuk so
weh!" Nee, se roopt: |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
Alltohoop kennt Kamille as Tee un to'n Gurgeln, gegen Buukweh un Darm-Wehdaag dor mutt ik gor nich veel vun vertellen. Wi köönt Kamille köpen, de dröögten Blöden orrer as Drüppen orrer as Essenz. Man ik söök mi Kamille geern buten. Up'n Footweg mang Bosau un Plön heff ik annerletzt heel veel funnen, de Luft weer vull vun ehren wunnerboren Duft. Wo an kann ik kennen, wat dat ok de "echte" Kamille is, de Matricaria chamomillae? Dree Saken
Ik sammel Kamille blots an dröge Daag, un ik nehm blots de lütten Blödenköpp. Ik legg se nastens an enen luftigen Platz in en dünne Schicht un laat se dröög warrn. Oostern warrt bi uns Höhnereier in enen Kamillensud fein geel faarvt. Ik kaak de Kamillen so 10 Minuten lang un legg denn in dissen Krüder-Sud de Eier (vörher anpieksen!). De laat ik 6 Minuten dorin kaken. Denn spööl schreck ik de Eier ünner kolt Water kort af. |
|
![]() |
![]() |
|
![]() |
Bi Leonhart Fuchs (1543) steiht:
|
|
![]() |
||
Un denn gifft dat noch de "ollen Kamelln"... "Dat sünd olle Kamellen". Dissen Snack kennt wi all. Wi weet, wat dat bedüüdt: "Dat sünd olle, bekannte Saken dat bruukt wi nich noch mal to hören". Mien Oma aver sä: "Dat sünd olle Kamellen, de rüükt
nich mehr". Un Kamellen, de ehren goden Duft verloren harrn,
de weern nich mehr to bruken, de harrn ehr Kraft, ehre Heilkraft verloren. |
![]() |
|
|