Christophskruut

vun Anke Nissen

Christophskraut, Actaea spicata, Familie: Hahnenfußgewächse [Ranunculaceae]

Christoffelskruut (Christoffelskraut), Chrstopheruskruut (Christopheruskraut), Ähriges Christophskraut, Berufkraut, Beschreikraut, Feuerkraut, Fleckenkraut, Hexenkraut, heidnisch Wundkraut, Schwarzkraut, Schwarzwurz, Schwarzreinswurz, Wolfswurz.

De Naam kümmt ut't Griechische: Christos-Phorus = Christus-Dräger

Mutterbeeren, Krötenbeeren, Hexenbeeren

Christophskruut wasst an schattig Plätze in'n Goorn, in'n Wald.

De Wörtelstock is swart un knollig. De Stengel sünd dünn, slank un ästig. De Bläder sünd dreedeelt. De Blöden sünd witt un fien, se blöht in'n Mai un Juni. De Früchte sünd glänzen, länglich, swarte Beeren.

In't Mittelöller hebbt de Lüüd glöövt, disse Plant kunn gegen de Pest helpen. Un de Schutzpatron gegen de Pest, dat is de Hillig Christopherus. He hett mit disse Plant versöcht de Pestkranken to helpen — so warrt vertellt. Un so is de Plant to den Namen Christophskruut kamen.

De Hillig Christopherus begegent uns oft un oft. De Legende snackt vun enen "Offerus", de bannig groot weer. Dor warrt vun enen Hünen, ja sogoor vun enen Riesen vertellt. Opherus harr sik vörnahmen, he wull den to Deensten sien, de de mächtigst Herrscher vun de Welt weer. Un so söch he na dissen Herrscher. He söch un söch lange Tiet, man he kunn nich den richtigen Minschen finnen. En Dag nu, dor keem em en Mann in de Mööt, de ganz för sik alleen leev. Disse "Einsiedler" hett to Opherus seggt: "Du büst so groot un so stark, du sullst man de Minschen, de na de anner Siet wüllt, över den Fluss drägen."

Un dat hett Opherus denn daan. En Dag hett he enen lütten Jungen dörch dat Water dragen. Ünnerwegens — vun een Över to't anner — wörr de Jung jümmers sworer un sworer. As Opherus den Jungen an't anner Över afsett hett, dor sall he seggt hebben: "Mi dücht, ik heff de hele Welt dörch dat Water dragen."

Un de Jung hett to Antwort geven: "Jesus Christus seet up dien Schuller. Du hest mehr as de hele Welt dragen!" Un denn hett de Jung em up den Namen "Christ-Opherus" döfft.

So hett Opherus denn in den lütten Jung den mächtigsten Herrscher vun de Welt doch noch funnen.

Un dorüm warrt Christopherus up de mehrsten Biller mit den Jungen up de Schuller afbildt. So ok in'n Dom vun Lübeck, wo he up en övergroot Wandgemälde to sehen is.

De Stadt Kappeln hett den Christopherus in ehr Wappen. Worüm? Dor müssen de Lüüd över't Water, över de Schlei.

In de Kapelle vun't Bibelzentrum in Barth is ok en Wandgemälde to sehen, dat wiest wo Opherus dörch de Welt trocken is, üm den stärksten Herrscher to söken.

In't Mittelöller hebbt de Lüüd glöövt, de Minsch, de an'n Morgen den Christopherus ankeken harr, de is bet to'n Avend ünner sienen Schutz. Ut den Grund gifft dat so vele grote Christopherus-Biller in un an Kirchen, an goot sichtbor Stellen, an Stellen, de in't Oog fallt.

Dat gifft noch anner Christopherus-Legenden. Mi gefallt disse an'n besten, de ik hier beschreven heff.

Al in't Johr 452 is Christopherus to Ehren en Kirch weiht worrn, in Kalkedon.

Christopherus höört to de 14 Noothölpers. Sein Upgaav is, den Minschen vör en plötzlich Dood to bewohren.
Dorüm hebbt unse Rettungshubschrauber den Naam "Christoph".

Hüüt is Christopherus de Schutzhillige för all Lüüd, de ünnerwegens sünd.
Wenn en Minsch sienen Christopherus in sien Fohrtüüg mitföhren lett, denn sall he an de Verantwortung erinnern, de man as Führer vun en Fohrtüüg hett — un he sall Segen för den Fohrer bringen, för en seker Fohrt, un dorför, dat een heil un gesund wedder na Huus kümmt.

Ja, bi all dat vele gode Wirken un Helpen vun Hillig Christopherus, find ik dat vull un ganz in Ordnung, dat em en lütt Plant tospraken is — dat Christophskruut.