Dat Kruut för'n Märzmaand: vun Anke Nissen Pimpinella anisum Familie Umbelliferae |
|
|
Anner Namen:
|
Brosamen, Enes, Enis, Einis, Jenes, Römischer Fenchel, Runder Fenchel, Süßer Kümmel |
|
Sammelt warrt: | Frucht (Samen) | |
Warrt bruukt: |
lööst Krämpfe, |
|
So warrt't anwennt: |
1-2 Teelöpel
Samen zerquetschen un mit 1 Tass kaken Water övergeten, 5 Minuten
todeckt trecken laten. Bi Hosten: Dissen Tee mit Honig sööt maken un 2- bet 5-mal an'n Dag drinken. Bi Blähungen: Den Tee ahn Honig drinken. |
|
|
![]() |
|
Anis weer al
1500 vör Chr. as Heilkruu![]() Ok as Gewürz is Anis all fröh bekannt. Leonhart Fuchs nöömt Anis in sien "Kreutterbook" vun 1543 "Eniß".
Anis kann een buten in de Natur an de Bläder goot
kennen:
Anis blöht in'n Juli un August. |
||
![]() |
||
Ik kann mi ok besinnen, dat mien Broder, as lütten Jung, Anisööl in sienen Duvenslag drüppt hett. He weer de Meen, Duven möögt dat geern rüken un köönt dormit anlockt warrn. Anners as de Duven: Uns Fründ sä, as wi mal vun'n Anis
snacken: Mien' Grootmudder harr jümmer enen linnern Büdel vull Anis liggen. Harr ik denn mal Lievpien, hett se den Büdel warm maakt (in't Rohr vun'n Kachelaven orrer in'n Backaven) un mi em up'n Buuk packt. As Kökengewürz warrt Anis bruukt för Koken, Broot,
Appelmuus, Konfekt, ok för Muscheln, Austern, Kääs,
Gurken. In'n Mensing heff ik leest, dat up Fehmarn geern Anis-Koken backt warrt. Ik kaam vun'n Knuust, kenn dissen Koken aver nich. Anis is licht to verwesseln mit den Samen vun'n gefleckten Schierling.
De is böös giftig. Dorüm sammel ik kenen Anis. Ik kööp
dat lever in'n Drogerie orrer Afteek. |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
Wat is Gott?
Gott is de Duft vun'n Anis. |
|
![]() |
||
|