Profis an't Buddeln: De Graavwöps
— Ectemnius cephalotes —

vun Antje Heßler

De Graavwöps höört to de Oort vun de Hautflügler. Up de hele Welt kennt man an 9000 Oorten. Dat is en heel groot Familie. Bi uns gifft dat dorvun sowat bi 300 Oorten. Dor mutt man sik nich wunnern, wenn dat för de Graavwöps Ectemnius cephalotes nich extra en düütschen Naam gifft. Se süht uns Wöps bannig liek. Se hett en Wöpsentallje un en swaart-geel ringelten Achterlief. De Achterbeeen sünd geel un de Wöps warrt 12-15 mm groot. Pieken kann se ok! Aver up uns un unser Eten hett se dat nich afsehn. Se richt kenen Schaden an.

Düsse Wöps leevt alleen. Se is en echten Holtarbeider un Holtbewahner. Mit ehr'n starken Kiefer bohrt oder buddelt se Löcker in dodes un vermodertes Holt. Ok in oles Muerwark söökt se na Löcker to'n Nisten. Dorher hebbt se in Volkmund ok den Naam Mauerbiene oder Mörtelbiene.

Wenn en Gang trecht is, fangt dat Wievken lütte Flegen un anner Deerten. De piekt se un sprütt Gift. De so benüsselten Deerten sleept se in de sülvst buten Gäng. In jedeen Lock kümmt en Deert. Mit ehr'n Stickel leggt se dorin en Ei. Ut dat Ei krüppt en Larv, de hett denn glieks wat to'n Freten. So hett jedeen Larv en lütt Eigenheim. Sülvst leevt de Wöps in de Hauptsaak vun Nektar un Pollen.

Holtarbeider

"Dat is doch nich to glöven, kiek di dat blots mal an", reep ik mien Mann na buten. "Wat is denn los?", dormit keem he up de Terrass. Ik wies up den Lünkendisch. Den Lünkendisch harrn wi al vör eenige Johr'n upstellt. Dat weern twee dicke Holtklötz. Mit de Tied weer dat Holt al morsch. In'n letzten Winter harrn sick Boompoggenstöhls an de Klötz breet maakt. Aver likers weer noch veel Besöök up den Lünkendisch.

Nu legen neern neven den Disch luder helle Krömel. 'n beten füünsch meen ik: "De Lünken sünd al so krüüsch, dat se de lütten Krömel eenfach liggen laat!" "Nu wees man ruhig", begöösch mi mien Mann. "Du, kiek mal, dat sünd gor keen Kokenkrömel, dat süht ut, as weern dat ganz fien Saagspöön." Wi ünnersöchen den Lünkendisch wat genauer. Dor wöörn wi en Lock in den böberen Holtklotz wies. Un nich blots en Lock, ne, tominnst veer Löcker weern to sehn. Ünner dat een Lock leeg en richtigen Kegel vun Saagspöön. Dor weer en Holtarbeider an't Wark! Aver 'keen weer dat? Wa seeg he ut?

Wi leggen uns up de Luur. En poor Wöpsen ümkreisen den Lünkendisch. Sull'n de wat dormit to doon hebben? Un wohrhaftig, een Wöps krööp in een vun de Löcker. Dat duur gor nich lang un Saagspöön flögen ut dat Lock. Dor weer een swoor an't Arbeiden! Wi hebbt uns anstött un uns höögt. De lütt Wöps weer de Holtarbeider! Se bohr Löcker in den Holtklotz. Ümmer mehr Spöön flögen ut dat Lock up de Eer hindaal. Denn keem dat Achterdeel vun de Wöps to'n Vörschien. De geelswarten Ringe weern düütlich uttomaken. Vörsichtig krööp se ut dat Lock un möök sik mit Gesumm dorvun.

Dat weer'n aver keen gewöhnlichen Wöpsen. Dat müss en besünnere Oort ween. Ümmer wedder hebbt wi se beluurt. Mitünner seten se ok in de warme Sünn un putzen sik de Flünken. Se müssen sik wull vun dat swoor Dagwark verhalen. Dorbi kunn ik se goot bekieken. Se harr'n en teemlich breden Kopp un ok dat Lief weer wat anners as bi de gewöhnlichen Wöpsen.

Jedeen Dag heff ik nu de Wöpsen beluurt. Mien Mann harr dat intwischen upgeven. Ik müss aver weten, wat de Öös noch anstellen.

Eenmal harr en Wöps wat bi sik. Seeg ut as en Fleeg. Se verswunn dormit in dat Lock. Wat weer dat? Ik kunn dat nich genau utmaken. Wat harr se dor mitbröcht? Ik heff mi neger an den Lünkendisch sett. Nu keem wedder en Wöps an. De harr wohrhaftig en lütt Fleeg tofaten. Gau verswunn se dormit in dat Lock. Wull se de upfreten? Ok de annern Wöpsen slepen Flegen an.

Eenes Dags keem en Wöps mit en groot smuck Sweevfleeg an. De Fleeg weer grötter as de Wöps. Wat dat wull afgeev? Se versöch de Sweevfleeg in't Lock to slepen. Aver dat güng nich. De Fleeg weer to groot, dat Lock weer to lütt. Se geev aver nich up. Ümmer wedder versöch se de Fleeg in dat Lock to schuven. Nu söch se sik sogor en anner Lock. Dor kroop se eerst in dat Lock un versöch de Fleeg rintotrecken. Aver ok dat güng nich. Toletzt hett se dat upgeven. De smucke dode Sweevfleeg bleev vör dat Lock liggen.

Nu müss ik aver eerstmal weten, wat dat för en Wöps weer. Ik heff denn na veel Fragen bi Fachlüüd un ok ut de Böker rutkregen: Dat is en Wöps ut de Familie vun de Grabwespen. Ok anner Wöpsen besöchen den Lünkendisch. Eenmal heff ik tokieken kunnt, as en hochbeenig Wöps mit enen langen dünnen, enen Dolch lieksehenden Stickel neschierig in en Lock vun mien Graavwöpsen keek. Se versöch den langen Stickel in dat Lock to steken. Seeg meist ut, as wull se den Gang utrövern. Aver mien Graavwöps hett se gau verdreven. Dat weer een vun de Sluupwöpsen.

Uns Lünkendisch is en veel besöchten Placken un is üm eenige Beleevnisse rieker worrn. De verscheden Vagels, de lütt Muus un de Graavwöpsen besöökt uns, wenn de Sünn schient, meist jedeen Dag. Wüllt höpen, dat de Graavwöpsen den Lünkendisch noch en Wiel heel lat un em nich ganz dörchlöckert.