Flammstiert is dei plattdüütsch Nåm för dat hochdüütsch Wurt „Glühwürmchen“ (Lamprohiza splendidula). Dorbi is dei Flammstiert gor kein Wörm, sonnern hei is ’n Käwer, von weckern dat Achterdeil — äben dei Stiert — ünner besonner Ümstänn’ lüchten deit.

’N Flammstiert is so beseihn dat Heken von ’n Käwer-Art, dat inne korten Nachten vör un nå Johanni an’n Häben lüchten deit, üm dat Wiewervolk — dei Seken orr Wievken — ünnen in’t Mosch orrer Gras ’n Teiken tau gäben, sik rantauhollen, wenn dat mit dei Friegerie noch wat warden sall. Dei Käwers sünd man blots 8 mm groot, dei Wievken bet 1 cm, œwer mit dat Lüchtspitakel sünd sei dei grötteren Insekten œwermann.

Disse Käwers hemm’ in’n Lief den Stoff „Luciferin“ un dat Enzym „Luciferase“.

Dat Luciferase-Molekül

„Lucifer“ heit ja eentlich nix anners as „Lichtdreger“ (so as ok Luzifer, de Düwel, tau'n Anfang von sien Karrier' as "Engel des Lichts" anfungen hett, dorher hett hei den Nåm). Dat Enzym helpt bi de Oxidatschon von Luciferin; dat is ein Familie von Moleküle, dei bi all Leevwesen tau finnen sünd, dei sülwen lüchten kœnen, dei also "Bio-Lumineszenz" hemm. All disse Aarten bruken disse twei Stoffe dortau. Von dei Dierten sünd uns' Flammstierts dei bekanntesten; sei hemm noch anner verwandte Aarten. Bi welk koenen blots dei Wievken lüchten, bi welk beid Geslechter. Welk blinken, anner lüchten duerhaftig. &Oelig;wer in't Meer giwt dat noch'n Barch miehr: Algen, Quallen, Kreevtdierten, Seestierns, welk Fischen un ok welk Aarten Haie — oder einfach Bakterien, väle Aarten dorvun.

Quallen koenen dat uk!

Flammstiert-Heken mit lüchten Stiert

Hett nu son’n Käwerkierl Lust, ’n Käwerwief tau friegen, denn verbinnen sik Luciferin un Luciferase so miteinander, dat dei Luciferase sik mit Suerstoff verbinnt — oxydiert warrt —, wat Energie friesett. Disse Energie wannelt dat lierlütte Diert in Licht üm, so dat as Effekt dei dörchsichtig Stiert för’n Momang lüchten deit. Un twors so lang, bet hei sik up dat Käwerwief nå ünnen störten un friegen kann — denn dei Käwerwievkens finnen nix attraktiver as so'n lüchten Moors.

Geiht dat Licht all ünnerwägens ut, hett dat Unglück den Käwerkerl dråpen un hei lannt taun Bispill as’n gauden Happen in’n Schlund von’n Fleddermus. Dei Schaden is œwer ring, denn dei Heken läwen hœchstens sœben Dåch, dei Seken bit 10 Dåch. Sei nehmen dei Käwergestalt ja blots för ehr Sexläwen an, liekso as Bottervågels un anner Insekten.

Flammstierts möten also nich ierst vonne Sünn anstråhlt warden, dormit’s blänkern, sonnern sei lüchten dörch dei „Biolumineszenz“ as ’n chemisch Reakschon in’n eigen Lief un setten dorbi 95 Purzent vonne Reakschonsenergie in Licht üm.

Flammstierten bi Sommernacht in vulle Akschoon

Dit Spitakel passiert œwer blot, wenn’t Wäder gaut is un dei Käwers „hitt“ sünd.

Dat Blänkern un Lüchten vonne Flammstierts lött den Minschen wunnerwarken, kann em œwer ok Rådels upgäben un as Buern- un Wäderrägel deinen. So wür vertellt, dat dat Wäder schön ward, wenn an’n Åbend dei Flammstierts in’n Gorn lüchten un blänkern.

Ein Flammstiert, up'n Rüch lecht. Dat Witte is dei lüchten Region

Un ok in Riemels wunnern Schriewerslüüd as Mark Twain, Rainer Maria Rilke un August Heinrich Hoffmann von Fallerrsleben œwer Flammstierts. Mark Twain schrifft, dat sik dei Ünnerschied twüschen ’n richtig Wurt un ’n binå richtig Wurt so verhöllt as dei Ünnerschied twüschen den Blitz un’n Flammstiert. För R. M. Rilke sünd Flammstierts dei Hilligenschien up ’n witt Ros, un H. von Fallersleben schnackt dorvon, dat dei Käwers mit ehr lütten Laternen as blänkernd Stierns danzen. Nich vergäten süll man bi disse Betrachtung den Polletiker Sir Winston Churchill, dei von sik säd: "Wi sünd twors all Käwers, blot ik för mienen Deil holl mi för ’n Flammstiert."

Man süll ok nich vergäten, dat den Käwer mit sienen Flammstiert dat Leed „Glühwürmschen, Glühwürmchen, flimmre, flimmre, Glühwürmchen, Glühwürmchen, schimmre, schimmre...“ tau danken is un dat männig Verleiwte bi dit Leed äbenso taun Flammstiert würn as dei Käwer sülben.

Ach ja, wenn dei Hormone mall spälen, denn is dei Kitsch nich wied!