Harvstreis an de Binnendüün
vun Antje Heßler
Se köönt de Fotos per
Klick vergröttern! Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop
op de Browser-Symboolliest.
Uns Reis in'n Harvst güng mal wedder na Süderlügum,
kort vör de Grenz na Däänmark. Wi weern nameddags to
Klock fief bi uns Wirtslüüd anmellt. Gegen Klock dree kunnen
wi al achter en lütten Woold de eersten Hüüs vun Süderlügum
utmaken. Wat nu? "Weets wat", meen ik to mien Mann, "dat
Weder is goot, wi maakt enen Ümweg un föhrt ganz eenfach
up en lütten Feldweg achterrüm dörch den Woold na Süderlügum."
Opgang na de Binnendüün
De Feldweg harr dat in sik. Teemlich grote mit Water füllte
Slaglöcker möken sik vör uns up. Vörsichtig un
ganz langsam föhr ik wieder un möök üm de gröötsten
Löcker enen Bagen. Na'n ganze Tiet kemen wi ut den Woold un wöörn
en lütten Wegwieser "Horsberg" wies. Vun Süderlügum
weer nix mehr to sehn. Wi sünd denn ganz eenfach in den neegsten
Feldweg na links inböögt.

De Düün
De
Weg weer up beide Sieden mit Knicks insüümt un böös
sandig. He harr aver kene Slaglöcker! Achter de lütten Büüsch
un Bööm vun de Knicks kunnen wi Sand- un Heidehügel
utmaken. "Wi sünd up den richtigen Weg", reep ik. "Uns
Wirtslüüd wahnt doch in de Straat Zur Heide!"
Vergnöögt un ganz langsam föhrn wi den lütten
Feldweg wieder.
"Holl doch mal an", reep mien Mann, "ik müüch
geern mal över den Knick kieken." Wi kemen beide nich ut
dat Staunen un Wunnerwarken. Achter de Knicks breed sik en grote un
wiede Heide- un Dünenlandschop ut. De lila roden
Blöden vun de Heid weern noch in vulle Blödenpracht. Mank
de Heid weren veel hoge Grasplacken to sehn. Dat Gras wöör
vun den Wind düchtig hin un her weiht. Wieder na achtern weern
richtig hoge Sandhügel uttomaken. Wi kemen uns vör, as weern
wi in de Lüneborger Heid, dor fehlen blots noch de Heidschnucken.
En Schild an den Wegrand leet uns weten, dat wi uns in en Naturschutzgebiet
uphöllen. Dat weer en Binnen-Düünlandschop mit veel
Heid. Un dat meern in't Land bi Süderlügum, nich wiet vun
de Noordsee.

Uns
Wirtslüüd hebbt wi bi uns Ankunft glieks mit Fragen överfullen.
De Wirt hett uns denn vertellt, dat dütt Rebeet, de Binnendüne,
al 1938 ünner Naturschutz stellt woorn is. He hett uns denn an
Hand vun en gode Landkort dat ganze Rebeet wiest.

Heidkruut
|
Natüürlich weern wi an een vun de neegsten Daag wedder
in de Heid. Wi sünd up de hööchst Binnendüün
rupstegen. In dütt Naturschutzgebiet mit 41,5 Hektar liggt een
vun de gröötsten un hööchsten Binnendünen
vun Schleswig-Holsteen.
Glockenheide
|
Silbergras
|
De Binnendünen sünd in de letzte Iestiet vör rund
10.000 Johrn entstahn. De Sandmassen sünd in de Iestiet vun de
Gletscher mit de groten Waterströöm transporteert woorn
un hebbt sik hier aflagert. Ok woanners in Düütschland gifft
dat Binnendünen.

Bi starken Wind wannert de fienen Sandmassen. Dat Land un de Dörper
wöörn mit Sand toweiht. Üm sik dorför to schütten,
hebbt de Minschen Kiefern un anner Bööm anplant. De sullen
den Floogsand uphollen.
 
Drahtschmiele

Dat "Kornfeld"
Glockenbloom
|
Up den Sandbodden is mit de Johr'n en ganz egen Plantenwelt heimisch
woorn. Dat karge Heidekruut un Glockenheide hebbt wi funnen. Verscheden
Grasoorten, as Silbergras, Kammschmiele, Drahtschmiele un anner Gräser
sünd dor antodrapen. De hoge Drahtschmiele nimmt in de letzt
Tiet Överhand un verdrängt dat Heidekruut. Vun de Dünenhügel
sehg de Dragtschmiele bi den Wind meist en wogen Kornfeld liek. Mank
de Gräser un dat Heidekruut hebbt wi noch lütte Glockenblomen
un dat zaart hellblaag Bargsandglöckchen funnen. An den smallen
Footweg stünnen rosa Grasnelken, Gemeen Liemkruut un gele siede
Blöden vun de Swattwöddeln.
 
Bergsandglöckchen un enkelte Blööt         
 
               Grasnelke
Gemeen Liemkruut
|
Up unsen Nahuusweg heff ik denn noch in enen Grund vun de Düün
en wunnerbor blaag Bloom funnen. För mi weer se nich künnig.
Mien Wirtslüüd menen, dat weer en verwildert Goornbloom.
Eerst to Huus kunn ik in mien Plantenbook nakieken. Dorna is dat en
Langblättrigen Blauweiderich.
Siede Swattwöttel
|

 Langblättrige
Blauweiderich                   
|
För uns weer de Spazeergang dörch de Dünenlandschop
vun Süderlügum en grotes Beleevnis. Dor harrn wi nich mit
rekent. Un de blaag Bloom, dat Bild vun den langblättrigen oder
ährigen Blauweiderich, is för mi en besünners smuck
Andenken an de Binnendüün vun Süderlügum.
 
                   Langblättrige
Blauweiderich, Blööt un Samen
20.10.2010
|