Up mien Mattschief hüppt son'n Lütter
ganz vergnäucht in'n Bambusschlüpper
un gifft düchtig dormit an,
in dissen Schlüpper is hei Mann!
Denn dat Hart so ornlich schleiht,
wenn't üm unse Ümwelt geiht.

Wat sünd dat för niemodsche Såken,
ut Bambus ok noch Schlüpper måken?
As lütter Butscher heff ik dacht:
"Harr ik man blot 'n Bambusschacht,
denn as Angel ik künn schmieten
nå grote Fisch, nich blot nå Plieten!"

Dei Bambus is ein Gras, man wasst
in grote Hööchte sünner Hast
un hett staats Wötteln un so'n Krom
in'n Grund ein ünnerierd'sch Rhizom,
an den de Halms, so wied sei langt,
geswisterlich tausamenhangt.

Dor duersam hüt Bambus gellt,
måkt man mit Bambus nu väl Geld,
denn Bambus wasst von ganz allein,
brukt nich as anner natte Bein,
wasst äben ut den Acker rut,
as bi uns Quäk un ok Heeskrut*.

Dei Bambus Quäk un Weiten gliek
as Plant ut't grote Gräserriek
schütt an einen Tropendach
— ok wenn man dat nich glöben mach —
einen Meter hoch taun Häben
un deit nå 'n Månd al Warkstoff gäben.

Dei Bambus is as Holt so fast
un döcht för mennig fien Palast!

Ut Bambus kann man Möbel måken
un noch ganz väl anner Såken;
dei Pandabär giern Bambus mach,
gnacht teihn Pund an einen Dach.
Milljarden Minschen leiwen ok
Bambussprossen in ehrn Wok.

Sei knabbern up den Bambus rum,
dat's kein Aphrodisiakum!
Denn jedein weit: Bi Bambus-Nohrn
sünd s' Sexmuffels, dei Pandaboorn!

Näben duersamet Holt
gifft't Bambuskœm un Bambussolt.
Ok Bambus harr't den Schäper Pan
för sien Pan-Fläut dull andan;
ut Bambus måkt man dit un dat,
ok Klopopier un weike Watt.

Un ganz Plietsche daun verkünnen:
Ut Bambus måkt man billig Plünnen,
denn ut dei Bambus-Zellulos
warden Fådens von Viskos,
all vör hunnert Johr upkåmen
för Siedenstrümp von fiene Dåmen.

Dor mit Gräun is hüt gaut Hanneln,
lött sik Bambus gaut verwanneln
in so wunnerbore Schlüpper
för den lütten Kiekschapphüpper.
Dat süll välmihr ut Bambus gäben
för dat würklich gräune Läben!