Hier an'n Moorsee...Hochtiet in Maimaand!
De Azurjungfer

vun Antje Heßler


De Biller köönt Se per Klick vergröttern!
Torüch kaamt Se denn mit'n Zurück-Knoop vun den Browser.

Wedder lach de Sünn vun blagen Heven. Dit Johr meen de Maimaand dat besünners goot mit uns. Schien meist so, as wenn de Wedergott na dat natte un kole Fröhjohr Knabenkruutwat goot maken wull. All de lütten Blööm in'n Goorn un up de Wisch strecken ehr Köpp in de Hööcht. Se wiesen uns ehr smucken bunten Blöden. De lütten Deerten rekeln sik in de warme Sünn. Hummeln, Immen un allerlei Insekten summen vun Blööt to Blööt. Bottervagels gaukeln dörch de Luft. Dat weer so en fröhlich Leven, dor müssen wi ok ganz eenfach rut in de Natuur.

De feuchte Wisch neven enen Moorsee harr uns dat andahn. Ik wüss vun verleden Johr, dat dor üm düsse Tiet Orchideen blöhn. Dat lütte Knabenkruut weer dor to Huus. Al vun Wieden kunnen wi de lüchend roden Blöten utmaken. Ik güng in de Knee, de smucke Bloom to knipsen. Dor wöör ik mit eens en lütt Libell wies.

De slanke Liev harr afwesselnd lüchtend blage un swatte Ringe. An'n Kopp seten twee grote swatte Ogen. De Aart hett den Naam Azurjungfer. Davun gifft dat en Koppel Varianten — Speer-, Fledermuus-, Hufeisen-, Gabel- un Maand-Azurjungfern; mien Fotomodell weer de Helm-Azurjungfer. Düsse schöön tekente Libell is avers keen Jungfer nich, sünnern de Dat is se!Mannskeerl. As bi mennig Deerten, is he ok hier de smuckere; bi alle Aarten vun Azurjungfern is he lüchten blaag un swatt ringelt, mal so, mal so. Man he weer nich alleen. En anner mehr hellbruun Libell keem dorto. Dat weer seker de Fru. Bi de Helm-Azurjungfer is de Fru slicht hellbruun; bi anner Aarten vun Azurjungfern hett se ok poor Striepen afkregen, man nich so schöön as de Keerl.

An'n MoorseeDe beiden spelen miteenanner un flögen ümmer ümeenanner rüm. Se flögen na den Moorsee. Dor müss ik achterna. Dat güng so gau, ik kunn dat kuum schaffen un weer al dull ut de Pust. Mank dat Schilf an den Rand vun den See setten sik de beiden Libellen eerstmal daal. To mien Glück stünn dor en Bank. Nu kunn ik in Roh de Libellen bekieken. Harr ik mi so dacht! Aver de beiden Libellen seten nich still, se flögen wedder ümeenanner rüm. An't Knipsen weer so noch nich to dinken.

Op'n Hochtiedsfloog

Sex mit HartIn de Twischentiet weer mien Mann ok dorto kamen. Neveneenanner seten wi up de Bank un töövten, dat de Libellen endlich Roh geven. De swatte Moorsee blenker in de Sünn. Dat Schilf lüüch ganz golden. Endlich harrn de beiden sik funnen. De en Libell harr bi de anner anHartföörmige Hochtieddockt! Se harrn sik tosamen daan. Un dor seten nu de beiden Libellen in dat Schilf un makten Hochtiet! De langen slanken Liever seten so tosamen, dat sehg ut as en Hart. Reinweg romantisch. Endlich kunn ik en Bild vun de Libellenhochtiet maken. Bit Knipsen weer ik meist ganz unromantisch in den Moorsee fullen. "Pass up", meen dor mien Mann mit en Smustergrien, "glieks haalt de Libellen uns noch as Truutügen to ehr Hochtiet!"

Hier an'n Moorsee...


1.6.2008


na baven