Ok de Wöps is to Gast bi den wundermilden Wirt!

Augustappel

vun Antje Heßler

"Wi mööt unbedingt na de anner Siet, na Meckelnborg, na de Augustappelbööm kieken." Wi seten bi't Avendbrot up de Terrass. "Weetst noch, dat letzt Johr harrn wi keen Glück. An de Bööm seet kuum en Appel. Villicht dreegt se dütt Johr." Up mien fragenden Blick meen mien Mann: "Du giffst ja doch keen Rooh, denn laat uns man los!"

Annern Moorn möken wi uns up den Padd. Enen Korf un enen Büdel harr ik al in den Kufferruum stellt. Up de anner Siet in Meckelnborg staht veel Appelbööm an den Stratenrand. De Appels weern aver noch nich riep. Ik harr dat up de Augustappels afsehn. De Bööm stünnen ok nich an de Straat, se stünnen an'n Feldrand. Seker weer dor mal en Goorn.

Un wohrhaftig, al vun Wieden lüchen de hellen gelen Appels uns an. Ünner de Bööm legen mank breetpeddt Brennetteln un Koorn jede Menge Fallappels. Ok anner Lüüd harrn sik al bedeent! En herrlich söötlichen Ruuch na Appels steeg uns in de Nees. Dat harrn ok de Wöpsen mitkregen. De seten an de fulen Stellen un leten sik dat goot smecken.

Wi söchen uns vörsichtig de noch goden Appels ut un sammeln se up. Bald weer uns Büdel full un wi bröchen de Appels na't Auto in den Korf. "Dat sünd noog", meen mien Mann, "dink doran, de Appels hollt sik nich lang. Du müsst se vunavend noch schellen!"

Tja, nu mutt ik se alle schellen!

De Fohrt harr sik lohnt. Up den Nahuusweg vertell ik vun fröher. Wi harrn in unsen Goorn ok twee Augustappelbööm. As Kinner hebbt wi ümmer keken, up dor al de ersten Appels riep weern. Dat weer för uns en groot Vergrnögen, in en frisch vun Boom plückten Augustappel to bieten. De Saft leep uns ut de Mundwinkel hindaal. Mien Modder sä denn: "Dat is meist so, as wenn man Champagner drinkt!"

"Weets watt," meen ik to mien Mann, "ik maak uns to Huus glieks noch enen Appelpannkoken. Un vun den Rest kaak ik Appelmoos."

Mien Naversch hett ok noch 'n poor Appels afkregen. Se meen: "Der Geruch von den Äpfeln erinnert mich an meine Kindheit!" Ik glööv, uns Kinner kennt gor keen Augustappels mehr.

Klar, düsse Appel höllt sik nich lang!

De Klarappel

Dat Beleevnis hett mi dorto bröcht, mi över den Klar- oder Augustappel klook to maken. Hüüt gifft dat kuum noch Augustappels. De Bööm warrt nich mehr anplant. De Appels laat sik nich verköpen. Se hoolt sik nich lang noog un köönt nich lagert warrn. Hüüt kann man frische un riepe Appels dat ganze Johr över köpen. De Sorten köönt lagert warrn. Kaamt oftins ok ut anner Länner.

Koornappels

De Sommerappel, Augustappel oder Klarappel tellt to de Tafelobstsorten. He is bi uns de eerst riepe Appel un fallt oftmaals in dat Koorn, dat noch up de Feller steiht. Dorüm driggt he ok den Naam Kornappel, Wetenappel oder Ährenappel. In dat Johr 1852 wöör düsse Soort vun Lettland na Frankriek levert. Vun dor wöörn de Appelbööm över Boomscholen in Europa bekannt. Hüüt gifft dat blots noch wenig Augustappelbööm. Schaad! — De Bööm un de Appels sünd direkt en Rarität woorn.