Aantenboortsdag

Dorto graleert Antje Heßler

Hüüt, an föfften Augustmaand, sünd de lütten Aanten ut Ei krapen. As ik vunmorgen na de Aant keek, leeg en leddige Eierschell neven dat Nest. De lütten Aanten weern ut Ei krapen. Se hebbt hüüt Boortsdag! Dor keek ok al en lütt Aantenküken ganz klook ünner Modders Fedderkleed rut. As ik aver den Knipskassen to Hand nehm, kreep dat Küken gau wedder ünner Modders Rockschoot.

Dat Aantennest is in en Blomenrabatt vun de Fischkombüüs in Fischereehaven bi uns in Tramünn. Verleden Week wull'n wi Fisch eten. Wi föhrt denn geern mit de Fohrrööd na den Tramünner Fischereehaven. In de Fischkombüüs kregen wi buten noch enen Disch. Blangen unsen Disch weer en Blomenrabatt. Dor wöörn wi mit eens wies, dat in de Blomenrabatt en Aant up ehr Nest seet. För ehr stünn en lütt Schöttel mit inweekte Rundstück. Vun de Rundstück hebbt sik ok de Lünken flietig bedeent.

De Aant leet sik dörch nix ut de Roh bringen. Sülvst de velen Minschen, de överall an de Dische seten, schaffen dat nich. Se seet ruhig up ehr Nest.

De Wirt vertell uns denn, dat in en poor Daag de lütten Aanten ut de Eier krupen wöörn. Modder Aant weer al en ganzen Stoot an't Bröden. Vun dor an föhr ik jedeen Moorn mit mienen Knipskassen na den Fischereehaven. Un vundaag harr dat nu klappt. De Lütten weern ut Ei krapen. Wat weern de nüüdlich antokieken!

Dor heff ik furts för uns to'n Meddageten den Disch neven de Blomenrabatt bestellt. Wi kunnen de lütten Aantenküken bekieken un ik kunn se in Roh knipsen. To geern wöör ik noch mitkriegen, wann dat nu dat eerst Mal to Water geiht. De Aantenmodder putz al düchtig ehr Fedderkleed.

Vunavend föhrt wi seker noch mal wedder na'n Fischereehaven, üm den groten Aantenmarsch nich to verpassen. All düsse lütten Aantenküken schallt mal prächtige Erpel un Aanten warrn! Süht ganz so ut, as wenn se dat schaffen wöörn, denkt wi. Un dorbi ziteert wi denn so stillvergnöögt för uns hen dat unvergeetliche Gedicht vun Klaus Groth.

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in'n Diek,
Wat för'n Musik!

De Wart is wat heesch: Wat wat wat schüll wi eten?
Murt, in'e Murt, in'e Grund is dat fett!
Höja! de graue fangt luut an to reden;
Quark un warm Water! Un alle roopt mit.

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in'n Diek,
Wat för'n Musik!

De Rünnsteen hentlang all in't Trünneln un Snappeln!
Barbeent un plattfööt, un jümmer vergnögt!
Hier is de Kökenguss! Beersupp mit Appeln!
Wackeli, gackeli — süh, wa se söökt!

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in'n Diek,
Wat för'n Musik!

Nu op'n Wall! un nu roopt wie de Günner!
Nu kaamt se an, un nu gifft dat en Snack.
Nu fleegt wi dal, un nu duukt wi uns ünner!
All dat warm Water löppt blank vun'e Nack!

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in'n Diek,
Wat för'n Musik!

Wat wat wat wüllt wi? Nu wüllt wi na'n Misten.
Höör! se döscht Weten! wi kruupt dör de Rill!
Kaamt man! man sachden! op Tööntjen! mit Listen!
Nückt mit den Kopp un eet gau un swiegt still!

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in't Stroh —
Wat för'n Halloh!

Dar kummt de Köksch! neiht man ut, bruukt de Flünken!
Hooch övern Tuun un koppheister na'n Diek!
Swimm'n as de Poggen un flegen as Lünken,
Klook as en Minsch — un so dick! un so dick!

Aanten in't Water,
Wat för'n Gesnater!
Aanten in'n Diek,
Wat för'n Musik!

De Dag na den Aantenboortsdag

Hüüt schrievt wi den sössten Dag vun den Augustmaand. Güstern weern wi noch an Avend bi de Aanten. Wi wulln doch gor to geern den Aantenmarsch na't Water seh'n. Aver de Aantenmodder seet noch up ehr Nest. Acht lütte Aantenküken weern ut Ei krapen. In de Twischentiet weer dat al düster woorn, un ik kunn nich mehr knipsen. Wi möken uns up den Nahuusweg.

Kuum weer ik waak, full'n mi de Aantenküken in. Gau heff ik mit mien Mann fröhstückt. Denn güng dat wedder mit Rad na den Fischereehaven. Aver dor dreep ik blots noch up dat leere Nest. De Aantenfamilie weer utflagen. Ik weer seker, dat ik de Familie bi de annern Aanten an den Kai andropen wöör. Un dor weern se ok. Aver wat för'n Schreck, Modder harr vun acht Kinner blots noch dree!

De dree Lütten swommen achter ehr Modder un üm Modder rüm, dat güng so gau, as harrn se dat al ümmer maakt. Un Modder un de Kinner weern gor nich schuu.

Nu güng dat an Land. Modder seet al boven up den Kai. Wa sullen de Lütten dor hinkamen? Över en ollen Autoreifen an de Kaimuur hebbt se dat schafft. Nu müssen se sik eerst eenmal daalsetten un verhalen. Up ehr groten Fööt (Swimmfööt) stünnen se böös wackelig un müssen de lütten Flünken to Help nehmen. Dat seeg to nüüdlich ut. Ok dat Lopen güng recht beswoorlich.

En Fischer, de vörbi keem, snack mi an un meen: "Is al wedder en Küken weg. Hüüt moorn weern dor noch veer. De frechen Möven haalt sik de Lütten!" Ik keek em mit grote Ogen an.

Mit eens flöög de Aantenmodder weg un leet ehr lütten Kinner alleen. De kröpen ganz dich tohoop. So föhlten se sik wull sekerer. Ik seeg de Möven up de Luur lingen. De een schuul al na de Küken. Gau heff ik Krach maakt un se verdreven.

Up den Nahuusweg güngen miene Gedanken ümmer üm de Aantenfamilie. Vör de Unroh vun de velen Minschen in dat Lokal harr de Aantenmodder kene Schuu hat. Dree Weken hett se in Roh ehr Eier utbröödt. Weer se dodörch villicht unvörsichtig woorn un sehg nich mehr de grote Gefohr?

Ik mag moorn gor nich mehr nakieken, wat ut de letzten dree Küken woorn is.